Τά σχέδια τῶν ἀντίχριστων δυνάμεων- Ἡ ἰσότης τῶν ἐπισκόπων, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ_Τά σχέδια τῶν ἀντίχριστων δυνάμεων- Ἡ ἰσότης τῶν ἐπισκόπων, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, 3-7-2022

http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

«Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν»: Γάμοι ὁμοφυλοφίλων, ἰατρική καί θεολογική προσέγγιση

  

2η ΕΚΠΟΜΠΗ: Γάμοι ὁμοφυλοφίλων, ἰατρική καί θεολογική προσέγγιση

Μὲ τὸν Χαράλαμπο Ἂνδραλη

Καλεσμένοι:

Πρωτοπρεσβύτερος Ἀντώνιος Μπουσδέκης, θεολόγος, μαθηματικός, ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας, ἱδρυτικό μέλος Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν

Κ. Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη, ἰατρός, μέλος τοῦ κινήματος «Μαμά , μπαμπάς καί παιδιά»

Περιγραφή: Οἱ ὁμόφυλες σχέσεις θεσμοθετοῦνται ἀπό ...τήν Πολιτεία καί οἱ διεκδικήσεις τοῦ ΛΟΑΤΚΙ κινήματος γίνονται ὅλο καί πιό πιεστικές. Ὁ π. Ἀντώνιος Μπουσδέκης καί ἡ κ. Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη προσεγγίζουν τό θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀπό ἰατρικῆς καί θεολογικῆς ἄποψης, προσφέροντας μέ σεβασμό καί ὑπευθυνότητα, σοβαρό ἀντίλογο στίς διεκδικήσεις τῶν ΛΟΑΤΚΙ.

Ἐπιστολή διαμαρτυρίας φοιτητῶν Θεολογικῆς ΑΠΘ κατά τοῦ Χρυσόστομου Σταμούλη

 

Ἐπιστολή διαμαρτυρίας φοιτητῶν Θεολογικῆς ΑΠΘ κατά τοῦ Χρυσόστομου Σταμούλη

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/07/blog-post_2.html#more

Οἱ Ἄγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καί Δαμιανός οἱ ἐκ Ρώμης

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΟΙ ΕΚ ΡΩΜΗΣ

πηγή:Το Ειλητάριον

Οι δύο αυτοί άγιοι έζησαν περί το 284 στη Ρώμη κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Καρίνου. Αδελφοί κατά σάρκα, πολύ περισσότερο κατά την πίστη και το κοινό φρόνημα, διαλάμποντας μέσα στο σκότος της ειδωλολατρικής πλάνης διά των αρετών και των ανδραγαθημάτων τους, άνοιξαν ένα δρόμο προς τον ουρανό, καθιστώντας εαυτούς οικονόμους της θείας ευσπλαχνίας. Μοίραζαν αφειδώς όλα τα υπάρχοντά τους με γενναιοδωρία, διδάχθηκαν την ιατρική από έναν ειδωλολάτρη περίφημο στην ιατρική του Ιπποκράτη και του Γαληνού, με σκοπό να τεθούν κατά το παράδειγμα του φιλανθρώπου Σωτήρος στην υπηρεσία των ανθρώπων που υπέφεραν. Χρησιμοποιούσαν τα φάρμακα και τις ιατρικές περιθάλψεις μάλλον ως πρόσχημα και στην πραγματικότητα θεράπευαν όλα τα νοσήματα των ανθρώπων, όπως και των ζώων, με την επίκληση του Ονόματος του Χριστού, του Ιατρού των ψυχών και σωμάτων, ο Οποίος «πήρε πάνω Του τις ασθένειές μας και βάσταξε τις νόσους μας» (Ματθ. 8, 17). Αρνούμενοι να λάβουν χρήματα ή προσφορές οποιουδήποτε είδους, προσέφεραν ως αντίτιμο της ιάσεως των σωμάτων την πίστη στον χορηγό της αιώνιας σωτηρίας Χριστό.

Καθώς η φήμη τους απλώθηκε στα πέρατα, άνθρωποι από όλον τον κόσμο προσέρχονταν να τους βρουν στο χωριό όπου διέμεναν κοντά στη Ρώμη για να ζητήσουν τις προσευχές τους· και όσοι θεραπεύονταν από αυτούς επέστρεφαν στο σπίτι τους φωτισμένοι από την πίστη, διακηρύσσοντας την ευσπλαχνία του Θεού. Η φήμη αυτή γέννησε ωστόσο τον φθόνο και το μίσος των πιο φανατικών ειδωλολατρών της περιοχής, οι οποίοι έσπευσαν να τους καταγγείλουν στον αυτοκράτορα. Με το επιχείρημα ότι η επιτυχία των αγίων έθετε σε κίνδυνο τη λατρεία των θεών που προστάτευαν την αυτοκρατορική εξουσία, τους κατηγόρησαν ότι χρησιμοποιούσαν μαγικές επωδούς για να διαδίδουν τη χριστιανική θρησκεία. Ο μονάρχης ανησύχησε από τα λόγια αυτά και έστειλε στρατιώτες να τους αναζητήσουν στον τόπο όπου συνήθως θεράπευαν τους ασθενείς. Οι ντόπιοι κάτοικοι όμως, έγκαιρα προειδοποιημένοι, πήραν τους αγίους και τους έκρυψαν σε σπήλαιο απρόσιτο μέσα στα βουνά, όπου παρέμειναν πολλές ημέρες, τρεφόμενοι μόνο με τις αδιάλειπτες προσευχές και τους ύμνους που ανέπεμπαν στον Θεό.

"Βλέπω τότε τούς ἁγίους Ἀναργύρους μέ λευκές μπλοῦζες"(Ὅσιος Εὐμένιος)

Ο πατήρ Ευμένιος θεράπευε κρυφά ἤ κάνοντας μικροσαλότητες.

Ἡ κυρία (Εὐαγγελία Προδρόμου), πού ὑπέφερε ἀπό φρικτούς πόνους στό στομάχι καί τό ἔντερό της, ἰδίως μόλις ἔτρωγε ἤ ἔπινε κάτι ἀντίθετο, ἔλεγε ὅτι πῆγε κάποια ἡμέρα στόν πατέρα Εὐμένιο, ὁ ὁποῖος καθόταν ἔξω ἀπό τό κελλάκι του, τήν καλωσώρισε καί, γιά νά τήν κεράση, τῆς γέμισε ἕνα ποτήρι πορτοκαλάδα νά τό πιῆ.

Τοῦ λέει ἐκείνη: «Γέροντα, ἀδύνατον νά πιῶ τέτοιο πρᾶγμα. Ἔχω τό ἔντερό μου καί τό στομάχι μου καί θά μέ διαλύση».

«Πιές, πιές», ἐπέμενε ἐκεῖνος καί τῆς τό ἔδωσε, μάλιστα, στό στόμα. Τό ἤπιε καί τῆς ἔδωσε καί δεύτερο ποτήρι.

Κι ἐπειδή τελείωσε ἡ πορτοκαλάδα, τῆς γέμισε τό τρίτο ποτήρι μέ sprite ἀεριοῦχο.

Ἀφοῦ ἐκείνη τά ἤπιε ὅλα, λέει στόν πατέρα Εὐμένιο:

«Γέροντα, σέ δύο λεπτά κλάψε με».

«Πήγαινε, πήγαινε, δέν ἔχεις τίποτε», τῆς ἀπάντησε ὁ πατήρ Εὐμένιος.

Ἀπό τότε ἔγινε καλά καί ἰάθη τελείως...

Ἐάν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τό σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Τό σῶμα ἔχει πέντε αἰσθήσεις. Ὅραση, ἀκοή, γεύση, ὄσφρηση καί ἀφή. Ἡ ψυχή ἔχει ἰσάριθμες πέντε αἰσθήσεις. Νοῦ, λογικό, νοερή αἴσθηση, γνώση καί ἐπιστήμη. Οἱ πέντε αὐτές αἰσθήσεις τῆς ψυχῆς συγκεντρώνονται σέ τρεῖς ἐνέργειες: Στόν νοῦ, στό λογικό, καί στή νοερή αἴσθηση. Μέ τόν νοῦ συλλαμβάνουμε τά διανοήματα, μέ τό λογικό τίς ἐρμηνεῖες καί μέ τήν αἴσθηση, τήν θείαν ἐπιστήμην καί γνῶσιν. Γνωρίζουμε ὅτι ἡ οὐσία τοῦ νοῦ εἶναι δική μας καί ὄχι ἀπό ἐμᾶς.

Συνεπῶς, ἡ οὐσία τοῦ νοῦ, εἶναι πάντοτε λίαν καλή, ὅπως τήν ἔπλασε ὁ Πλάστης. Ἡ ἐνέργεια ὅμως τοῦ νοῦ εἶναι δική μας καί ἀπό ἐμᾶς. Καί μέ ἀγαθή κλήση τοῦ αὐτεξουσίου, συνεργείᾳ τῆς Χάριτος, κινεῖται ἐάν θέλουμε στήν κατά φύσιν κατάστασιν, ἀποφεύγοντας τήν παρά φύσιν καί μέ τήν ἀρετή, προοδεύει στήν ὑπέρ φύσιν γνῶσιν καί σοφίαν, ἀποφεύγοντας τό σκοτάδι καί τήν πλάνη.

Εἶπεν ὁ Κύριος: Ἐάν ὁ ὀφθαλμός εἶναι ἁπλοῦς, δηλαδή ἄδολος, ἄκακος, ὅλον τό σῶμα, φωτεινόν ἔσται καί βλέπει τό φῶς τῆς θεϊκῆς ζωῆς καί λαμβάνει τήν γνώση τῶν κρυμμένων μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. Ὅπως δηλαδή βλέπουμε καθαρά μέ τόν ὀφθαλμό τοῦ σώματος ὅταν εἶναι ὑγιής χωρίς σκουπίδια, ἔτσι μέ τήν ἀρετή καί τή σύνεση τῆς ψυχῆς, μέσῳ τοῦ ὀφθαλμοῦ της, πού εἶναι ὁ νοῦς, βάζουμε στήν καρδιά μας, τίς ἀναβάσεις τῶν λογισμῶν μέ γνώση καί ξεχωρίζουμε μέ διάκριση τούς καλούς λογισμούς ἀπό τούς κακούς.Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ἔλεγε:

Ἡ ἐλεημοσύνη μᾶς κάνει ὅμοιους μέ τό Θεό (Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος)

Θέλεις να έχεις πνευματική κοινωνία με το Θεό και να απολαύσεις εκείνη την ηδονή που είναι ελεύθερη από τις σωματικές αισθήσεις; Ακολούθησε την εντολή της ελεημοσύνης. Αυτή η ελεημοσύνη του Θεού, όταν βρεθεί μέσα στην καρδιά σου, εικονίζει μέσα σου εκείνο το άγιο κάλλος του Θεού, ως προς το οποίο ήδη έγινες όμοιος με αυτόν. (6)

***

Αδελφέ μου ασκητή, αν σου περισσεύει κάτι απ’ αυτά που σου χρειάζονται για σήμερα, δώσ’ το στους φτωχούς και πήγαινε να προσφέρεις τις προσευχές σου στο Θεό με παρρησία. Μίλησε δηλαδή με το Θεό σαν γιος με πατέρα. Τίποτε δεν μπορεί να φέρει την καρδιά μας κοντά στο Θεό, όσο η ελεημοσύνη. Και τίποτε δεν προκαλεί στο νου τόση γαλήνη, όση η θεληματική φτώχεια. Καλύτερα να σε λένε οι πολλοί άνθρωποι αμαθή για την απλότητα των τρόπων σου, παρά να δοξάζεσαι ως σοφός και πανέξυπνος. Εάν ένας άνθρωπος είναι πάνω σε άλογο και απλώσει προς το μέρος σου το χέρι του για να πάρει ελεημοσύνη, μην τον αφήσεις να φύγει με άδεια χέρια, διότι οπωσδήποτε εκείνη την ώρα είναι ενδεής, όπως ένας φτωχός. Όταν λοιπόν δίνεις, να δίνεις μεγαλόψυχα, και με ιλαρό πρόσωπο, και να δίνεις περισσότερο απ’ όσο σου ζητάνε. Διότι λέει ο λόγος του Θεού: «Στείλε το ψωμί σου στο φτωχό και σε λίγο θα βρεις την ανταπόδοση».

Μην ξεχωρίσεις τον πλούσιο από το φτωχό και μη θέλεις να μάθεις ποιος είναι άξιος και ποιος ανάξιος, αλλά να είναι για σένα όλοι οι άνθρωποι ίσοι, προκειμένου να τους κάνεις το καλό.

«Ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων κάθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν»

Ἁγίου Νικοδήμου - Εὐθυμίου Ζιγαβηνοῦ

Ἑρμηνεία εἰς τούς Ρν΄ Ψαλμούς

«Ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων κάθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν» (Ψαλμός 7, 12)

α). Ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος:

Αὐτά τά λόγια φαίνεται νά τά λέει ὁ Δαβίδ σέ ἐκείνους πού τότε σκανδαλίζονταν μέ ἐκεῖνον καί ἀποροῦσαν, πῶς ὁ Θεός του ἔδειξε τήν θεία Του Πρόνοια. Πῶς, δηλαδή, ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά ξεσηκωθεῖ ὁ γιος του ὁ Ἀβεσσαλώμ ἐναντίον τοῦ πατέρα του καί τελικά νά ἡττηθεῖ. Ἐξ αὐτῆς τῆς αἰτίας τους λέει πώς ὁ Θεός εἶναι δίκαιος μέν, διότι ἀντισταθμίζει μέ τά ἔργα τοῦ καθενός καί... τίς ἀνάλογες ἀμοιβές, ἀλλά εἶναι καί ἰσχυρός, διότι ό, τί θέλει, μπορεῖ νά τό κάνει, ἀλλά καί μακρόθυμος, διότι δέν τιμωρεῖ τόν ἄνθρωπο ἀμέσως, ὅταν ἁμαρτάνει, ἀλλά ἀναβάλλει καί καθυστερεῖ τήν τιμωρία.

β). καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων κάθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν:

Αὐτό, τό δεύτερο μέρος τοῦ στίχου τό ὁποῖο λέει, ἀναλύει τήν λέξη «μακρόθυμος», τήν ὁποία εἶπε ἀμέσως πιό πάνω.

Στό μυστήριο τῆς Θείας Μεταλήψεως κρύβεται ὄχι μόνο ἡ Θεότητα ἀλλά καί ἡ ἀνθρωπότητα τοῦ Χριστοῦ

Στο μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως κρύβεται όχι μόνο η Θεότητα αλλά και η Ανθρωπότητα του Χριστού.

Είναι Μυστήριο των Μυστηρίων·το, από κάθε άποψη Απόκρυφο,που υπερβαίνει όλους τους όρους της φυσικής γνώσεως.

Εκείνος που μεταλαμβάνει εξέρχεται από τον ναό, όλος ανακαινισμένος.

Ἡ ταπείνωση καί ἡ καταφυγή στόν Θεό ἀποτελοῦν θεμελιώδεις ἀρετές γιά τόν Χριστιανό.

«Ο Κύριος δεν μας υποσχέθηκε θώκους νικητών για την αρετή, αλλά μας είπε: “ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον” (Ἰωάννη 16,33).

Η δύναμη του Θεού ενεργεί όταν ζητάει κανείς την βοήθεια του Θεού, αναγνωρίζοντας την αδυναμία του και την αμαρτωλότητα της φύσεώς του. Αυτός είναι ο λόγος που η ταπείνωση και η καταφυγή στον Θεό αποτελούν θεμελιώδεις αρετές για τον Χριστιανό.

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς (♰19 Ιουνίου /2 Ιουλίου 1966)

https://proskynitis.blogspot.com/2022/07/blog-post_73.html

6 Ἰουλίου. Σισόη ὁσίου τοῦ μεγάλου (†429). Λουκίας (†301), Ἀπολλωνίου, Ἐπιμάχου, Ἀλεξανδρίωνος μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. δ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια΄ 2-12).

Ρωμ. 11,2          οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ λέγων;

Ρωμ. 11,2                  Οχι, δεν απέρριψε ο Θεός τον λαόν του, τον οποίον είχε προγνωρίσει και εκλέξει. Η δεν γνωρίζετε και δεν ενθυμείσθε τι λέγει η Γραφή εις την ιστορίαν του Ηλία; Οτι δηλαδή ο Ηλίας προσεύχεται προς τον Θεόν εναντίον του Ισραηλιτικού λαού λέγων·