Περί τοῦ Μοναχικοῦ σχήματος (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΑ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί τοῦ Μοναχικοῦ σχήματος (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΑ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 8-5-2018 (στόν Ἱ.Ν. Τιμίου Σταυροῦ στήν Καλή Σκύδρας), ζωντανή μετάδοση, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἐπιμονή στήν πανίσχυρη νοερά προσευχή

ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου:

«Ὁ Γέροντάς μου Ἰωσὴφ ὁ ἡσυχαστὴς καὶ σπηλαιώτης (1897-1959)»,

ἔκδοσις Ἱ. Μ. Ἁγ. Ἀντωνίου Ἀριζόνας USA 2008,

σελ. 278-279, 280-283, 285.

.      Καὶ μετά, ἀπὸ τὴν προφορικὴ ἐπίκλησι, ἡ εὐχὴ γίνεται ἐσωτερική. Ἀνοίγεται δρόμος μέσα στὸν νοῦ καὶ τὴν λέγει κατόπιν ὁ εὐχόμενος, χωρὶς νὰ κάνη προσπάθεια. Σηκώνεται ἀπὸ τὸν ὕπνο καὶ ἀμέσως ἀρχίζει ἡ εὐχὴ μόνη της! Πρῶτα ἀρχίζει μὲ τὴν προσπάθεια νὰ τὴν λέη προφορικά. Καὶ ἀφοῦ μὲ τὴν μπουλντόζα τῆς προφορικῆς ἐπίκλησης ἀνοίξη ὁ δρόμος, μετὰ περπατᾶ ἄνετα μὲ τὸ αὐτοκινητάκι τοῦ νοῦ. Ἡ προφορικὴ ἐπίκλησις ἀνοίγει τὸν δρόμο στὸ νοῦ καὶ ἡ εὐχὴ ἀρχίζει κατόπιν νὰ προφέρεται μὲ τὸν ἐνδιάθετο λόγο ἄνετα.
.          Κι ἂν ἡ εὐχὴ προχωρῆ βαθύτερα καὶ προοδευτικότερα, κάτι ποὺ ἀνήκει στοὺς κατ᾽ ἐξοχὴν μεγάλους νηπτικοὺς Πατέρες, ἀνοίγει πλέον ὄχι δρόμος ἀλλὰ κανονικὴ λεωφόρος μέσα στὴν καρδιά. Ὅταν ἡ καρδιά μελετᾶ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τότε γίνεται τὸ μεγάλο πανήγυρι, μὲ μεγάλα ὀφέλη, μὲ μεγάλα πνευματικὰ πλούτη. Τότε βρίσκει ὁ μοναχὸς τὸν κεκρυμμένο μαργαρίτη, τὸν πνευματικὸ θησαυρὸ καὶ μοιάζει μὲ τὸν σοφὸ ἔμπορο ποὺ ἀντάλλαξε τὰ πάντα: περιουσίες, μόρφωσι, κοσμικὴ δόξα, οἰκείους, πατρίδα καὶ τέλος ἀκόμα καὶ τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό, γιὰ νὰ ἀγοράση αὐτὸν τὸν κεκρυμμένο πολύτιμο μαργαρίτη καὶ νὰ γίνη πάμπλουτος πνευματικά. Ἀλλὰ ξεκινάει ἀπὸ μικροπωλητής. Γι’ αὐτὸ χρειάζεται ἡ προφορικὴ ἐπίκληση τῆς εὐχῆς.
.         Ἅμα δὲν ἐπιμέναμε στὴν προφορικὴ εὐχὴ καὶ τὴν σιωπή, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολή τοῦ Γέροντος, ὁ νοῦς μας θὰ γύριζε ὅλα τὰ σοκάκια καὶ θὰ ἐφερνε ὅλα τὰ σκουπίδια τῆς φαντασίας στὴν καρδιά. Ἂν δὲν μᾶς ἔφερνε ὁ γλυκύτατος Θεός μας σ᾽ αὐτὸν τὸν μεγάλο Γέροντα, μόνο ἀκολουθίες θὰ διαβάζαμε. Καὶ ναὶ μὲν οἱ ἀκολουθίες εἶναι ἐξαιρετικὰ ὠφέλιμες γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀσθένειά μας, ἀλλὰ δὲν ἔχουν τὴν δύναμι νὰ κατευνάσουν τὰ πάθη, ὅπως ἡ νοερὰ προσευχή. Κι αὐτὸ γιὰ τρεῖς λόγους:

Θεοφιλεῖς γονεῖς- Μικρός Εὐεργετινός.

Οι θεοφιλείς γονείς όχι μόνο χαίρονται, αλλά και προτρέπουν τα παιδιά τους να υπομένουν πειρασμούς για τον Κύριο και κινδύνους για την αρετή.

 Από τη διήγηση για τη θανάτωση των άγίων πατέρων στο όρος Σινά και τη Ραϊθού

ΜΟΛΙΣ ή μάνα του νεαρού εκείνου μοναχού, πού σε άλλο σημείο του λόγου φανερώσαμε τη μεγαλοψυχία του, έμαθε ότι αγωνίστηκε τόσο γενναία κατά των βαρβάρων, και ότι σφαγιάστηκε μέσα ατό ίδιο το κελί όπου ασκήτευε, αφού δέχθηκε τ' αναρίθμητα εκείνα πλήγματα, και ότι δεν υπάκουσε στους βαρβάρους να βγάλει το ρούχο του, μα ούτε κι από το κελί του να βγει, μολονότι υπόσχονταν να μην τον σκοτώσουν αν έκανε κάτι απ' αυτά, αλλά τόσο ανδρεία αντιστάθηκε και τόσο γενναία δέχθηκε το θάνατο, αυτά μαθαίνοντας, λέω, η μάνα του, έδειξε έμπρακτα τη συγγένειά της μ' εκείνον, φανερώνοντας πώς ήταν πραγματικά γνήσια μητέρα του.

Αφού λοιπόν φόρεσε αμέσως ωραίο φόρεμα και γενικά περιποιήθηκε την εμφάνισή της, ώστε να δείχνει χαρούμενη, ύψωσε τα χέρια της στον ουρανό κι έλεγε στο Σωτήρα Χριστό τούτα τα λόγια:

σε Σένα, Δέσποτα, πρόσφερα το παιδί μου, και μου έχει σωθεί πια, και τώρα και στον αιώνα.

Σε Σένα εμπιστεύθηκα το βλαστάρι μου και Σ' έβαλα κοντά του φύλακα, κι αληθινά μου έχει πια φυλαχτεί σώο και άτρωτο. δεν σκέφτομαι, λοιπόν, ούτε ότι πέθανε ούτε ότι τέλειωσε τη ζωή του, αλλά παρατηρώ ότι ξέφυγε από κάθε αμαρτία. ούτε ότι καταπληγώθηκε το σώμα του και είχε πικρό τέλος, μα ότι έφερε εκεί (στον ουρανό), ψυχή καθαρή και άμωμη, και ότι πρόσφερε άσπιλο το πνεύμα του στα χέρια Σου. Βραβεία λογαριάζω εγώ τις μαχαιριές. Στεφάνια θεωρώ τις πληγές.

Μακάρι στο σώμα σου, παιδί μου, να χωρούσαν περισσότερα χτυπήματα, για να 'ταν μεγαλύτερος και ο μισθός σου. Έτσι μου πλήρωσες τούς κόπους της εγκυμοσύνης μου. Έτσι με άμειψες για τούς πόνους της γέννας. Έτσι με τίμησες πού σ' ανάθρεψα. Τι λοιπόν; δεν θα με κάνεις κοινωνό και στα

κατορθώματά σου; Γίνομαι κι εγώ συμμέτοχη στην άθλησή σου! Μαρτύρησες εσύ;

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Τὰ σφάλματα τῶν γονέων τὰ πληρώνουν τὰ παιδιά! Μερικοὶ γονεῖς καταστρέφουν τὰ παιδιά τους, ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἄδικος ...»

 

– Γέροντα, μιὰ μητέρα μᾶς ρώτησε τί νὰ κάνη ποὺ ἡ κόρη της βρίζει τὴν Παναγία.

– Νὰ ἐξετάση ἀπὸ ποῦ ξεκινάει τὸ κακό. Μερικὲς φορὲς σὲ τέτοιες περιπτώσεις φταῖνε οἱ γονεῖς. Ὅταν οἱ ἴδιοι δὲν συμπεριφέρωνται καλά, δὲν βοηθοῦν τὰ παιδιὰ καὶ ἐκεῖνα μιλοῦν μὲ ἀναίδεια. 

Τότε δέχονται μιὰ ἐπήρεια δαιμονικὴ καὶ ἀντιδροῦν ἄσχημα. Ἄλλοτε πάλι οἱ γονεῖς νομίζουν ὅτι μὲ τὸ ζόρι θὰ κάνουν καλὰ παιδιά. Μπαίνει καὶ ὁ ἐγωισμὸς καὶ τοὺς μιλοῦν μὲ ἀγανάκτηση, ἐνῶ πρέπει νὰ τοὺς φέρωνται πάντα μὲ τὸ καλό. Σήμερα μιὰ γυναίκα μὲ ἔσκασε! Ἔχει ἕνα παιδάκι καὶ τὸ δέρνει ἀλύπητα. Ἀπὸ τὴν φοβία τὸ κακόμοιρο τρέμει· δὲν μπορεῖ νὰ μιλήση· ἔπαθαν τὰ νεῦρα του. «Ἔχει δαιμόνιο», τῆς λένε καὶ αὐτὴ τὸ ἀφήνει νηστικό, γιὰ νὰ φύγη δῆθεν τὸ δαιμόνιο. «Δὲν τοῦ δίνω νὰ φάη, μοῦ εἶπε, γιὰ νὰ φύγη τὸ δαιμόνιο». «Βρέ, εἶσαι στὰ καλά σου; τῆς λέω. Δῶσε στὸ παιδὶ νὰ φάη. Κοίταξε, τὰ δικά σου δαιμόνια νὰ φύγουν. Ἐσὺ ἔγινες ἀφορμὴ καὶ σακατεύτηκε τὸ παιδί. Τὸ παιδὶ δὲν ἔχει δαιμόνιο· τρέμει, γιατὶ φοβᾶται ἐσένα ποὺ τὸ δέρνεις! Τὸ κοινωνᾶς τακτικά;». «Ὄχι», μοῦ λέει. Ἄντε νὰ συνεννοηθῆς!

– Γέροντα, μήπως, ἐπειδὴ μερικὲς φορὲς βρίζει, γι᾿ αὐτὸ λένε ὅτι ἔχει δαιμόνιο;

– Βρίζει! Ὅταν μὲ τὸ ζόρισμα ποὺ τοῦ κάνει ἡ μάνα πάη νὰ τὸ πνίξη, δὲν ξέρει κι ἐκεῖνο τί κάνει μετά. Κρίμα τὸ καημένο! Δαιμονισμένη εἶναι ἡ μάνα του, δὲν εἶναι τὸ παιδί. Πάντως θὰ δοῦμε παράξενα πράγματα τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως! Στὰ χρόνια τῆς εἰδωλολατρίας οἱ μητέρες ἔκαιγαν τὰ παιδιά τους μπροστὰ στὸ ἄγαλμα τοῦ Μολόχ, γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὴν δοξολογία πρὸς τὸν Θεό!

«Οἰκογενειακὸς Προγραμματισμὸς»: Χρήματα ποὺ στάζουν αἷμα…

Ἡ Διεθνὴς Ὁμοσπονδία Οἰκογενειακοῦ Προγραμματισμοῦ (International Planned Parenthood Federation) εἶναι μιὰ παγκόσμια ὀργάνωση ποὺ προωθεῖ τὶς ἐλεύθερες καὶ δωρεὰν ἐκτρώσεις καὶ μάλιστα χωρὶς αἰτιολόγηση, φτάνει ἁπλῶς νὰ τὸ ζητήσει μιὰ γυναίκα (“abortion on demand”). 

Ἐπιπλέον ὑποστηρίζει τὶς ἐλεύθερες καὶ χωρὶς ἠθικούς, κοινωνικοὺς ἢ ἡλικιακοὺς περιορισμοὺς γενετήσιες σχέσεις «μὲ ὅποιον (ἢ ὅποιους) θέλεις, ὅταν θέλεις καὶ ὅπως θέλεις» μὲ μοναδικὸ προαπαιτούμενο τὴν ἀμοιβαία συναίνεση τῶν συμμετεχόντων. Στὶς Η.Π.Α. ὁ Οἰκογενειακὸς Προγραμματισμὸς διατηρεῖ ἁλυσίδες ἐκτρωτικῶν κλινικῶν καὶ θεωρεῖται ὁ μεγαλύτερος παροχέας ἐκτρώσεων στὴ χώρα αὐτή. Ἀσφαλῶς τὰ χρηματικὰ κέρδη ποὺ ἀποκομίζει ὁ Οἰκογενειακὸς Προγραμματισμὸς ἀπὸ τὶς ἐκτρώσεις εἶναι τεράστια. Μάλιστα ἀποκαλύφθηκε ὅτι ὁ Οἰκογενειακὸς Προγραμματισμὸς κερδίζει χρήματα ὄχι μόνο ἀπὸ τὴ διεξαγωγὴ τῶν φονικῶν ἐκτρώσεων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν πώληση τῶν ἐκτρωμένων ἐμβρύων.

Τὸ καλοκαίρι ποὺ μᾶς πέρασε τὸ Κέντρο γιὰ τὴν Ἰατρικὴ Πρόοδο (Center for Medical Progress), ποὺ εἶναι ἕνας ὀργανισμὸς ἀφοσιωμένος στὴν καταπολέμηση τῶν ἐκτρώσεων καὶ στὴν προάσπιση τῆς ζωῆς τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, ἔθεσε στὴ δημοσιότητα μιὰ σειρὰ ἀπὸ μικρὲς ταινίες ποὺ χρησιμοποιοῦν τὴ μέθοδο τοῦ ἀόρατου φακοῦ. Μέλη καὶ συνεργατὲς τοῦ Κέντρου γιὰ τὴν Ἰατρικὴ Πρόοδο προσποιοῦνται ὅτι ἀνήκουν σὲ μιὰ ὀργάνωση ποὺ κάνει βιολογικὲς ἔρευνες, προσεγγίζουν ἀνώτερα στελέχη τοῦ Οἰκογενειακοῦ Προγραμματισμοῦ ἐκδηλώνοντας ἐνδιαφέρον γιὰ ἀγορὰ ὀργάνων ἀπὸ ἐκτρωμένα ἔμβρυα. Τὰ στελέχη τοῦ Οἰκογενειακοῦ Προγραμματισμοῦ, χωρὶς νὰ γνωρίζουν ποιοὶ εἶναι πραγματικὰ αὐτοὶ μὲ τοὺς ὁποίους μιλοῦν, φανερώνουν τὶς πρακτικὲς ποὺ ἀκολουθοῦν ἀναφορικὰ μὲ τὴν πώληση τῶν ὀργάνων τῶν ἐκτρωμένων ἐμβρύων.

Ἡ δολοφονία ἀγέννητων παιδιῶν μὲ τὶς ἀπάνθρωπες ἐκτρώσεις εἶναι μέγα καὶ πρώτιστο κακό. Ἡ διεξαγωγὴ πειραμάτων πάνω σὲ ἐκτρωμένα ἔμβρυα ἢ πάνω σὲ συγκεκριμένα ὄργανά τους εἶναι δευτερεῦον κακό, ἐπακόλουθο τοῦ πρώτου. Ὅμως εἶναι σημαντικὸ νὰ ἀπαγορευθοῦν τέτοιου εἴδους πειράματα γιὰ τοὺς ἑξῆς δύο λόγους:

Τό ἄγχος, ὁ καρκίνος καί ἡ Πνευματική ζωή (π. Κλεόπας Ἤλιε)

Αν νοιώσεις μέσα στις φλέβες σου το Θεό, τότε ηρέμησες (Γέροντας Κλεόπας)

Πάτερ Κλεόπα, εδώ καθημερινά καταφθάνουν άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο για να σας δουν. Ποιες είναι οι εμπειρίες κι οι εντυπώσεις σας;

Το ότι εμείς οι Χριστιανοί έχουμε μέσα μας μπερδέψει τα πράγματα. Αν κι είμαστε βαπτισμένοι, ωστόσο συχνά δεν ξέρουμε τί πιστεύουμε. Με πόνο και θλίψη βλέπω καθημερινά ότι εμείς οι άνθρωποι

έχουμε φτιάξει για το Θεό μια εικόνα περίεργη κι απαράδεκτη. Μια εικόνα που δεν συμβιβάζεται με τα Ευαγγέλια και τα βιβλία τα ιερά, πού το Θεό τον προσδιορίζουν σαν άβυσσο ευσπλαχνίας κι αγάπης.   

Σχεδόν το 99% όσων άρχονται εδώ φαντάζονται το Θεό σαν ένα ανώτερο Ον που επιφυλάσσει στον άνθρωπο μόνο θυμούς, οργές και ποινές, αλλά σπάνια καλοσύνες. Εγώ δεν είμαι γιατρός, αλλά τσοπάνος, πιστεύω όμως πως η αιτία του καρκίνου εκεί βρίσκεται: στη λανθασμένη εικόνα που ο άνθρωπος έφτιαξε μέσα του για το Θεό.

Δηλαδή, αν εμείς οι άνθρωποι μετασχηματίσουμε την αντίληψη που έχουμε σήμερα για το Θεό, αν αλλάξουμε την εικόνα που φτιάξαμε μέσα μας για το Δημιουργό, τότε βρέθηκε το φάρμακο και θεραπεύτηκε ο καρκίνος;

Ναι. Τον καρκίνο δημιουργούν οι τύψεις, τα άγχη και οι φοβίες, οι ανησυχίες και οι αποστασίες, οι αμφιβολίες, οι θλίψεις κι οι στενοχώριες. Ο καρκίνος μπήκε στον άνθρωπο, γιατί ο άνθρωπος δεν άφησε μέσα του χώρο για να μπει ο Θεός.

Ὁ Βίος τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης

 
 Βίος Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης των Ισαποστόλων

Οι Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη οι Ισαπόστολοι τιμόνται στις 21 Μαΐου

Ο Μέγας Κωνσταντίνος

Γέννηση και καταγωγή

Ο Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 274 μ.Χ. εις την Ναϊσόν ή Νίσσαν της Μοισίας, περιοχή δηλαδή της σημερινής Νοτιοσλαβίας ή Κεντρικής Σερβίας.

Μητέρα του ήταν η ευσεβέστατη χριστιανή Αγία Ελένη, της οποίας η μνήμη εορτάζεται την 21η Μαΐου από κοινού με τον υιό της, τον Άγιο Κωνσταντίνο.

Τόπος γεννήσεως της Αγίας μητέρας του αναφέρεται το Δράπανο της Βιθυνίας, που λέγεται σήμερα Γιάλοβα και που στην εποχή του ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε μετονομάσει ο ίδιος, προς τιμήν της, εις Ελενόπολιν.

Πατέρας του Άγιου ήταν ο Κωνστάντιος ο Α΄, ο ονομαζόμενος Χλωρός, δια την χλωμότητα του προσώπου του. Η Ιλλυρία, που είναι η σημερινή βορειοδυτική περιοχή της Βαλκανικής χερσονήσου η περιβρεχόμενη δυτικά από την Αδριατική θάλασσα, ήταν η πατρίδα του πατέρα του.

Οι πεποιθήσεις της Ελένης

Η ίδια επηρέασε και τον γιό της Κωνσταντίνο. Προσπάθησε να του μεταδώσει την πίστη του Χριστού και να φέρεται με συμπάθεια στους χριστιανούς, στη θρησκεία Του και στην Εκκλησία.

Χωρισμός των Γονέων

Ο Διοκλητιανός διόρισε Καίσαρα στη Δύση τον Κωνστάντιο τον Χλωρό, τον πατέρα του Μ. Κωνσταντίνου. Στον Κωνστάντιο παρεχώρησε τα δυτικότατα μέρη της αυτοκρατορίας ήτοι την Γαλατία (Γαλλία) την Βρετανία και την Ισπανία.

Οι νόμοι τότε επέβαλαν, για να ανέβει κανείς εις τα υψηλά αξιώματα, να έχει σύζυγο από ευγενή και επίσημη οικογένεια.

Στη βιογραφία του Κωνσταντίνου αναφέρεται, ότι οι γονείς χώρισαν με κοινή συμφωνία. Τούτο έγινε διότι:

Πρώτον. Ο Κωνστάντιος μόλις έγινε Καίσαρ θα διευκόλυνε τους χριστιανούς των μεγάλων επαρχιών του.

Δεύτερον. Η άνοδος του άνοιγε τον δρόμο στο αξίωμα του Αυγούστου, δηλαδή του αυτοκράτορα, που τόση μεγάλη σημασία θα είχε για τους χριστιανούς.

Τρίτον. Για τον γιό τους Κωνσταντίνο, που συγκέντρωνε τόσες ελπίδες. Για όλα αυτά η Ελένη δέχθηκε αυτήν την θυσία. Πόση, όμως, θλίψη και στενοχώρια θα πέρασε.

Πόσο ταπεινώθηκε! Χρειαζότανε γενναία ψυχή για ν’ αντέξει. Το υπέμεινε, όμως, διότι ήταν χριστιανή καταρτισμένη με την σκέψη, ότι θα συντελέσει στο να βοηθηθεί η πίστης των χριστιανών με αυτόν τον τρόπον.

Ο Διοκλητιανός κράτησε όμηρο τον Κωνσταντίνο, για περισσότερη ασφάλεια ώς εγγύηση, δεν θα πολεμούσε εναντίον του.

Ο Κωνσταντίνος, λοιπόν, κρατείται ως όμηρος εις τα ανάκτορα του Διοκλητιανού και εν συνεχεία του Γαλερίου στη Νικομήδεια της Μ. Ασίας. Εκεί διέρχεται την νεότητά του και του δίνεται η ευκαιρία να θαυμάσει την γενναιότητα των χριστιανών στους βάρβαρους διωγμούς, που εξαπέλυσαν τότε οι αυτοκράτορες εναντίον τους.

π. Σάββας Ἁγιορείτης: «Ψάχνουν οἱ ἄνθρωποι τήν χαρά στά ταξίδια, στούς ψυχολόγους, στά ἀντικαταθλιπτικά κ.λ.π. Δέν ἔρχεται, ὅμως, ἔτσι ἡ χαρά ...»

 

Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα του Αγιορείτου.

... Ὅταν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος μετανοήσει, καθαριστεῖ καί φωτιστεῖ, ἀρχίζει νά ἔχει τόν καρπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

Λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. 5,22). 

Ὅλα αὐτά τά ἔχει ὁ ἀναστημένος ἄνθρωπος. Δέν μπορεῖ νά εἶσαι ἄνθρωπος ἀναστημένος καί νά μήν ἔχεις λ.χ. χαρά, νά μήν ἔχεις εἰρήνη,

νά ἔχεις ἄγχος, νά μήν ἔχεις ἐγκράτεια, νά μήν μπορεῖς νά μαζέψεις τά κιλά σου. 

Βλέπετε καί ἡ ἐγκράτεια εἶναι χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Κι αὐτοί πού ἀγωνίζουνται νά ἀδυνατήσουν, θά ἔπρεπε νά ἀγωνίζονται νά μετανοήσουν! 

-Τί θά γίνει Γέροντα μέ τήν Ἑλλάδα; ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ.

Πάνω από 7.000 άνθρωποι έχουν περάσει ήδη να πάρουν την ευλογία του κλινήρους Γέροντος Γαβριήλ στη Θεσσαλονίκη, όπου βγήκε αναγκαστικά για λίγο για λόγους υγείας! Αλλοιωμένη, φωτεινή, μορφή, με πρόσωπο που φέγγει πνευματικά, και λόγους γεμάτους γλυκύτητα και πραότητα, αλλά και σθένος, ξαπλωμένος στην κλίνη της δοκιμασίας και αναβάσεως, δεν σταματά επί ώρες κάθε απόγευμα να μοιράζει την ευλογία και τις άμεσες και καίριες συμβουλές για κάθε πρόβλημα, όπως τον φωτίζει ο Θεός, γιατί δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν έχει τη λύση του!

Ηχητικό Αγιολόγιο 21 Μαίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 21 Μαΐου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

21 Μαΐου Συναξαριστής. Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ἰσαποστόλων, τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Τιμοθέου, Πολίου καὶ Εὐτυχίου, Ἀδελφίου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Πολυεύκτου, Βίκτωρος καὶ Δονάτου, Βόρου Ὁσίου, Ὁσπιτίου τοῦ Ἐρημίτου, Χριστοφόρου Α’ Πατριάρχου, Κωνσταντίνου καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρου τῶν Θαυματουργῶν, Κυρίλλου Β’ Ἐπισκόπου, Ἑλένης πριγκιπίσσης, Κασσιανοῦ τοῦ Ἕλληνος καὶ Θαυματουργοῦ, Βασιλείου Ἐπισκόπου, Ἀγαπητοῦ Ὁσιομάρτυρος, Παχωμίου τοῦ Νέου Ὁσιομάρτυρος, Κωνσταντίνου πρίγκιπος Βλαχίας, Κωνσταντίνου τοῦ διὰ Χριστόν σαλοῦ, Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Βλαδιμήρου, Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Πσκὼφ.

Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντίνος ὁ Μεγάλος καὶ Ἑλένη οἱ Ἱσαπόστολοι (ἑορτὴ Κωνσταντίνος, Κωνσταντίνα, Ἑλένη)

Ὡς γενέτειρα πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἀναφέρεται τόσο ἡ Ταρσὸς τῆς Κιλικίας ὅσο καὶ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας. Ὡστόσο ἡ ἅποψη ποὺ ἐπικρατεῖ φέρει τὸν Μέγα Κωνσταντίνο νὰ ἔχει γεννηθεῖ στὴ Ναϊσὸ τῆς Ἄνω Μοισίας.
Τὸ ἀκριβὲς ἔτος τῆς γεννήσεώς του δὲν εἶναι γνωστὸ, θεωρεῖται ὅμως ὅτι γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 274-288 μ.Χ.
Πατέρας του ἦταν ὁ Κωνστάντιος, ποὺ λόγῳ τῆς χλωμότητος τοῦ προσώπου του ὀνομάσθηκε Χλωρὸς, καὶ ἦταν συγγενὴς τοῦ αὐτοκράτορα Κλαυδίου. Μητέρα του ἦταν ἡ Ἁγία Ἑλένη, θυγατέρα ἑνὸς πανδοχέως ἀπὸ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας.
Τὸ 305 μ.Χ. ὁ Κωνσταντίνος εὑρίσκεται στὴν αὐλὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ στὴ Νικομήδεια μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ χιλίαρχου. Τὸ ἴδιο ἔτος οἱ δύο Αὔγουστοι, Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς, παραιτοῦνται ἀπὸ τὰ ἀξιώματά τους καὶ ἀποσύρονται. Στὸ ὕπατο ἀξίωμα τοῦ Αὐγούστου προάγονται ὁ Κωνστάντιος ὁ Χλωρὸς στὴ Δύση καὶ ὁ Γαλέριος στὴν Ἀνατολὴ. Ὁ Κωνστάντιος ὁ Χλωρὸς πέθανε στὶς 25 Ἰουλίου 306 μ.Χ. καὶ ὁ στρατὸς ἀνακήρυξε Αὔγουστο τὸν Μέγα Κωνσταντίνο, κάτι ὅμως ποὺ δὲν ἀποδέχθηκε ὁ Γαλέριος.

21 Μαΐου. ♰ Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τῶν θεοστέπτων βασιλέων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῶν ἁγίων. (Πρξ. κς΄ 1, 12 - 20).

Πραξ. 26,1         Ἀγρίππας δὲ πρὸς τὸν Παῦλον ἔφη· ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν. τότε ὁ Παῦλος ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπελογεῖτο· 

Πραξ. 26,1               Ο Αγρίππας ο βασιλεύς είπε προς τον Παύλον· “σου επιτρέπεται να ομιλήσης υπέρ του ευατού σου”. Τοτε ο Παύλος, αφού άπλωσε το χέρι, ήρχισε την απολογίαν του.