Κεφ. 38.Περί νηστείας. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 38.Περί νηστείας. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 9-4-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

«Τί εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία» Πατερική Θεολογία, 14ο Μέρος Ὁμιλία,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτες

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Τί εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία»

Πατερική Θεολογία, 14ο Μέρος

Ὁμιλία στίς 08-11-2014

            Εἴθε οἱ Ἅγιοι Ἀρχάγγελοι καί Ἄγγελοι νά εἶναι βοηθοί καί σκεπασταί ἡμῶν καί νά ἔχουμε τή Χάρη τους καί τήν εὐλογία τους, ὅπως καί ὁ αὐριανός Ἅγιος, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, νά χαρίζει τήν εὐλογία του καί τήν χάρη του στούς ἑορτάζοντες καί σέ ὅλους μας.

            Λέγαμε τήν προηγούμενη φορά γιά τήν θεοπνευστία στήν Ἁγία Γραφή καί γιά νά κάνουμε μιά σύνδεση, μιλάει ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης γιά τήν θεοπνευστία ὡς ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὄχι βεβαίως ἀπροϋπόθετα σέ ὅλους, ἀλλά σ’ αὐτούς τούς ὁποίους ἔχουν προχωρήσει στήν κάθαρση, στόν φωτισμό καί στήν θέωση. Κι ὅταν λέμε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι θεόπνευστη, ἐννοοῦμε ὅτι ἔχει, ὄχι τήν κατά γράμμα θεοπνευστία, δηλαδή ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ὑπαγόρευε στούς Εὐαγγελιστές, στούς Ἀποστόλους λέξη-λέξη, ἀλλά εἶναι θεόπνευστη κατά πνεῦμα. Δηλαδή τό Ἅγιο Πνεῦμα τούς φώτιζε καί ὁ καθένας μέ τό λεξιλόγιο καί τίς γνώσεις πού διέθετε, ἀποτύπωνε στό χαρτί, κατέγραφε αὐτά πού τόν ἐνέπνεε τό Ἅγιο Πνεῦμα. Γι’ αὐτό ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι θεόπνευστη.

            Ἐπίσης, τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι πού χαρίζει τήν ἑνότητα στήν Ἐκκλησία. Τά τρία Πρόσωπα, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἑνωμένα εἰς ἕν κατά τήν δόξα, κατά τήν ἐνέργεια δηλαδή, καί κατά τήν οὐσία, ἀλλά εἶναι διαφορετικά Πρόσωπα. Καί οἱ ἄνθρωποι μεταξύ μας ἑνωνόμαστε πραγματικά ὅταν ἔχουμε τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργό μέσα μας. Ἀλλά αὐτή ἡ ἕνωση γίνεται μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία καί διά τῆς Ἐκκλησίας. Δέν μπορεῖ κανείς δηλαδή νά ἔχει τό Ἅγιο Πνεῦμα, χωρίς νά εἶναι μέλος ζωντανό τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, χωρίς νά ἔχει πρῶτα βαφτιστεῖ καί χωρίς μετά νά κάνει ὅλα αὐτά πού λέει ὁ Χριστός μας, μέ ἕναν λόγο, ὅταν δέν τηρεῖ τίς ἐντολές.

Ὁ Τίμιος Σταυρός ξήρανε τόν καρκίνο. Ἐκεῖ πού προσπαθοῦσα νά βγάλω τά πτύελα ἀπ’ τή νάρκωσι καί χρειαζόμουν βοήθεια, εἶδα δύο γιατρούς μελαμψούς, λεπτούς, μέ ἄσπρα δοντάκια, καί μιλοῦσαν στήν ἀραβική γλῶσσα μεταξύ τους. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

(Γερόντισσα): Ευχαριστώ- δεν έχω λόγους νά σάς ευχαριστήσω! Καλό Παράδεισο! Όλοι ν’ αξιωθούμε νά έχουμε τέλος αγαθό, γιά νά ευφραινώμαστε στον ουρανό. Πριν από τήν εγχείρησι άλλοι μου έφερναν υψώματα», άλλοι μου έκαναν Θείες Λειτουργίες κι άλλοι αγρυπνίες.

Στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού μου έφερε ο κ. Κ. άγια Λείψανα και μου είπε, «Γερόντισσα, μή στενοχωριέσαι, θά δείξουν θαύμα- όλη τη νύχτα ευωδίαζαν τά Λείψανα, τέτοια άρρητο ευωδία πρώτη φορά»- καί μόλις τά άνοιξε, πλημμύρισε ευωδία όλο τό δωμάτιο. Τί μενεξέδες, τι ζουμπούλια, τί κρίνοι, ένα μεγαλείο! Ούτε νά τό φαντασθή κανείς! ’Έκανα μετάνοιες, τά προσκύνησα κι έπειτα ο Γέροντας μέ σταύρωσε.

Αργότερα στο Λονδίνο είπα στους γιατρούς: Ό,τι είναι, θά μου τό πήτε- δέν θά φοβηθώ». Τελικά η εγχείρησι στο έντερο είναι σοβαρή- ας λένε ότι δέν είναι τίποτε. Πολύ υπέφερα καί πολύ πόνεσα. Δέν είχα ξαναδοκιμάσει τόσο πόνο! Πέρασα πολύ μεγάλο μαρτύριο. Ο γιατρός, όταν βγήκα απ’ τό χειρουργείο πού κράτησε τέσσερες ώρες, είπε ότι ήταν πολύ πρόσφατος ο καρκίνος, δέν ήταν από παλιά. Συνέχισε ο γιατρός καί μου είπε ότι δέν ύπάρχει κάτι άλλο, ούτε μετάστασι. Τέλος μου είπε ότι από άλλη άρρώστια μπορεί νά πεθάνω, όχι όμως από τό έντερο. Η τομή πού έχω ξεκινάει άπό τό στομάχι πάνω μέχρι κάτω. Τά έβγαλαν όλα έξω.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. Ἕνας χωρικός ἦρθε στό Κίεβο νά προσκυνήση καί πῆγε στόν μακάριο νά τόν συμβουλευτῆ καί νά τόν εὐλογήση γιά νά μπῆ σέ Μοναστήρι.

Ενας χωρικός ήρθε στό Κίεβο νά προσκυνήση και πήγε στόν μακάριο νά τον συμβουλευτή καί νά τόν ευλογήση γιά νά μπη σέ Μοναστήρι.

 Ο Στάρετς Θεόφιλος τόν άκουσε καί μετά ρώτησε:

«Θέλεις να φας;».

 Ο χωρικός έγνεψε με τό κεφάλι καταφατικά.

«Ορίστε φάε», κι έδωσε στό νεαρό λίγη σούπα.

Στόν πάτο της γαβάθας υπήρχε κάτι πολύ σκληρό πού δεν μπορούσε νά το μασήση. Ο Στάρετς ήταν πολύ περίεργος νά δη, αν ο νέος άντρας μπορούσε νά τά καταφέρη μ’ αυτό τό «πράγμα», καί τόν παρακολουθούσε μέσα από τήν πόρτα του κελιού του. Αλλά μιας καί η προσπάθεια ξεπερνούσε τις δυνάμεις του νεαρού, βγήκε έξω καί του είπε:

«Καλά πρός το παρόν, άρκετά. Αρκετά. Πήγαινε στήν Ιερά Μονή Μιχαηλώφσκυ καί ζήσε εκεί».

Ο νέος πήγε στό Μοναστήρι καί διακρίθηκε γιά τήν ταπείνωση, τήν απλότητα καί την εξυπνάδα του καί έγινε βοηθός του κελάρη. Σύντομα όμως ξέσπασε μιά μεγάλη δοκιμασία. Ο κελλάρης, Ιερομόναχος Μιχαήλ (από τους ιερείς του Ορλώφ) αγανάκτησε πολύ μέ τον ταπεινό βοηθό του καί ζητούσε νά τον διώξη από τό Μοναστήρι.

Ἀρχιμ. Ἰουστίνος Πόποβιτς. Ὁ μεγαλύτερος Σέρβος μετά τόν Ἅγιο Σάββα

Αρχιμ. Ιουστίνος Πόποβιτς

Ο μεγαλύτερος Σέρβος μετά τόν Άγιο Σάββα

Τό κουνούπι, καλείται νά μιλήσει γιά τά πετάγματα καί τίς υψώσεις του αετού, του μεγαλύτερου σερβικού αετού στήν ιστορία του σερβικού έθνους καί τούτης της αγιασμένης επαρχίας (του Βάλιεβο). Αν ο Κύριος δεν μεταμόρφωνε κάθε λέξη σέ Χερουβείμ, σέ Σεραφείμ, σέ Αγγέλους, δέν θά μπορούσα εγώ επάξια, ούτε κατά διάνοιαν να επαινέσω τον μεγαλύτερο Σέρβο μετά τόν Άγιο Σάββα, τόν Ισαπόστολο Άγιο Επίσκοπο Νικόλαο τόν Σέρβο.

Δύο ανθρώπους έχει η σέρβικη Εκκλησία καί τό έθνος. Πρώτος ο "Άγιος Σάββας, ο πρώτος Ισαπόστολος ως τώρα. Συγχώρησέ με "Άγιε δέσποτα! Εσύ είσαι γιά μένα καί γιά κάθε υγιή σερβική ψυχή ο δεύτερος Ισαπόστολος Επίσκοπος Ζίτσης, ο Σέρβος "Άγιος Χρυσόστομος!

Όλα όσα έχει πει, είναι θησαυρός ουράνιος. Όλα όσα έχει γράψει, είναι άφθαρτο, Ουράνιο, αιώνιο χρυσάφι. Πράγματι, αν κάνετε μιάν επισκόπηση των μεγάλων Αγίων του Θεού, των μεγάλων συγγραφέων τής Εκκλησίας του Χριστού, μετά τόν 'Άγ. Ιωάννη τόν Χρυσόστομο, τον ήλιο της Κωνσταντινουπόλεως, π πλησιέστερός του είναι ο 'Άγ. Επίσκοπος Νικόλαος, ο 'Άγ. Δαμασκηνός, ο Γρηγόριος Παλαμας καί ελάχιστοι ακόμη....

Τό Ἅγιο Βάπτισμα μᾶς δίνει κάτι, πού τίποτε ἄλλο πάνω στή γῆ δέν μπορεῖ νά μᾶς δώσει:

Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Το άγιο Βάπτισμα μας δίνει κάτι, που τίποτ’ άλλο πάνω στη γη δεν μπορεί να μας δώσει: Ενώνει και συνδέει τη φύση μας με τη θεία χάρη. 

Έτσι, ο άνθρωπος βγαίνει από την κολυμβήθρα όπως ένα αντικείμενο από το εργαστήριο. Πάρε, για παράδειγμα, μια χάλκινη καμπάνα, στην οποία έχει προστεθεί και ασήμι. Μια όμοια χάλκινη καμπάνα χωρίς ασήμι δεν διαφέρει εξωτερικά από την προηγούμενη, αλλά η σύνθεσή της είναι διαφορετική, ο ήχος της διαφορετικός, η ποιότητά της διαφορετική, η αξία της διαφορετική. 

Όμοια διαφέρουν και δύο άνθρωποι, από τους οποίους ο ένας είναι βαπτισμένος και ο άλλος αβάπτιστος. Στην περίπτωση αυτή η διαφορά τους είναι ότι ο πρώτος έχει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ενώ ο δεύτερος δεν την έχει. 

Η χάρη του Αγίου Πνεύματος συμπράττει με το βάπτισμα, αφού ο άνθρωπος βαπτίζεται τόσο με το νερό όσο και με το Άγιο Πνεύμα. Βαπτισμένος και αβάπτιστος είναι φαινομενικά ίδιοι.

Στην πραγματικότητα, όμως, ως προς τη σύνθεσή τους είναι εντελώς διαφορετικοί....

«Πόσο χαμηλά πέφτουμε, πόσο γήινοι γινόμαστε! Κι ἀπό ποῦπροέρχονται ὅλ᾿ αὐτά; »

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ὀνομάζουμε τόν Κύριο Θεό μας, στήν πραγματικότητα ὅμως ἔχουμε τούς δικούς μας θεούς. Γι᾿ αὐτό καί δέν κάνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὑποκύπτουμε στό θέλημα καί τίς ἐπιθυμίες τῆς σάρκας, τῆς καρδιᾶς μας, τῶν παθῶν μας. Δικοί μας θεοί εἶναι ἡ σάρκα μας, οἱ διασκεδάσεις, τά χρήματα κλπ.

**

Τί ματαιότητες, τί ἀνοητες φαντασίες μᾶς ἀπασχολοῦν, ἀκόμα κι ὅταν βλέπουμε τά ὑπέροχα θαύματα τῆς πίστης, ὅταν ἀτενίζουμε τήν ὕψιστη Ἁγιότητα! Ἄς πάρουμε γιά παράδειγμα ἕναν ἄνθρωπο πού στέκεται μπροστά σέ μιά εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, ἑνός ἀγγέλου ἤ ἀρχαγγέλου, κάποιου Ἁγίου ἤ σύναξης Ἁγίων, στό σπίτι ἤ στήν ἐκκλησία. Πολλές φορές ἀντί ἐκείνη τή στιγμή νά προσευχηθεῖ, ν᾿ ἀφήσει κατά μέρος ὅλες τίς ἐγκόσμιες φροντίδες, φέρνει στό νοῦ του ὅλους τούς λογαριασμούς καί τούς ὑπολογισμούς του, μετράει τά ἔσοδα καί τά ἔξοδά του, χαίρεται μέ τήν προοπτική τοῦ κέρδους, λυπᾶται μέ τή σκέψη τῆς ἀπώλειας χρημάτων ἤ τήν ἀποτυχία κάποιας ἐπιχείρησης, χωρίς βέβαια οὔτε σκέψη νά τοῦ περνάει γιά πνευματική ὠφέλεια ἤ ζημιά· μπορεῖ ἀκόμα νά ἐπιβουλεύεται τόν πλησίον του, νά μεγαλοποιεῖ τήν ἀδυναμία του, νά διογκώνει τά πάθη του, νά τόν ὑποπτεύεται, νά τόν φθονεῖ, νά τόν κρίνει.

Ὁ καθαρισμός τῶν αἰσθήσεων, Ἀναστάσιμος Κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ καθαρισμός τῶν αἰσθήσεων, Ἀναστάσιμος Κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-4-2017 (Κήρυγμα στήν Θεία Λειτουργία) 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ὅταν ἡ Ὀρθοδοξία δέν θά στέκεται πιά στό ὕψος της,τότε θά ἔλθει ὁ Ἀντίχριστος

 Γέροντας Διονύσιος της Κολιτσού(+2004) 

Τώρα που φτάσαμε στον 8ο αιώνα,έχουμε ανάγκη από προσευχή.Μέρα-νύχτα προσευχή στο Θεό για να μας φωτίσει το μυαλό και να μην δεχτούμε όπως οι εχθροί της Ορθοδοξίας να μας γκρεμίσουν.

Αυτά που ξέρουμε,με τη βοήθεια του Θεού να προσπαθούμε να τα εφαρμόζουμε.Θα έλθουν δύσκολοι καιροί και μεγάλες αλλαγές.Οι άνθρωποι θέλουν να διαμορφώσουν την Ορθοδοξία σύμφωνα με τα πάθη τους.Τα πάθη δηλαδή των ανθρώπων να είναι ελεύθερα (ανθρώπινα δικαιώματα).Αυτή είναι η πιο δόλια επινόηση του σατανά για να κυριαρχήσει στους ανθρώπους,δηλαδή να προστατεύει τα πάθη δια νόμου.

Η Αλήθεια είναι η Εκκλησία.Η Αλήθεια είναι η Ορθοδοξία.Η Αλήθεια είναι ο Ιησούς Χριστός,ο Θεός που κατέβηκε από τους ουρανούς.

Δύο μεγάλες μορφές τῆς Ὀρθοδοξίας...

ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. ΠΑΤΗΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΨΑΝΗΣ. ΠΑΤΗΡ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΑΚΡΙΝΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/04/blog-post_56.html

Ηχητικό Αγιολόγιο 2 Μαίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 2 Μαΐου



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)