Κεφ. 25. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. Β΄ Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 25. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. Β΄ Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-2-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

"Ὅταν λέμε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἔρχεται στήν καρδιά μας ἡ εὐχή, ἐνῶ ἐκπέμπονται νοητά φωτιστικές ἀκτίνες πού φωτίζουν τήν ψυχή"

Κάποιου Ανωνύμου και Απελπισμένου Αγιορείτου

Λόγος Πρώτος περί νοεράς και καρδιακής προσευχής και περί του πώς αυτή εξολοθρεύει κατά κράτος τους δαίμονες και τους φλογίζει αμέσως.

Ευλόγησον πάτερ

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός λέγει εις το θείο και ιερό Του Ευαγγέλιον: «ο πιστεύων εις εμέ, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσι ύδατος ζώντος». Όποιος θέλει λοιπόν να αναβρύζει απ΄την καρδιά του σαν από καμιά πηγή τούτο το ζων ύδωρ του Αγίου Πνεύματος ας αγωνιστεί να αποκτήσει στην καρδιά του τη νοερά και καρδιακή ευχή δηλ. το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με» την οποία ευχή να τη λέει σε κάθε αναπνοή μία φορά. 

Αλλά εκείνος που θέλει να αποκτήσει αυτή την ευχή παντοτινά στην καρδιά του πρώτα μεν ας ακούσει την ετοιμασία που πρέπει να ετοιμαστεί έπειτα ας ακούσει και τον τρόπο κατά τον οποίο πρέπει να τη λέγει.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ὅ,τι σκέφθηκες εἶναι σὰν νὰ τὸ εἶπες»

Μιὰ ἡμέρα ποὺ γινόταν ἡ κουρὰ μιᾶς ἀδελφῆς, ἕνας φίλος ὅταν τὴν εἶδε ντυμένη τὰ ράσα σκέφθηκε ὅτι τῆς πᾶνε καλύτερα ἀπὸ τὰ κοσμικὰ ροῦχα ποὺ φοροῦσε πρὸ τῆς κουρᾶς. 

Μετὰ ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: 

— Πῆγες καὶ εἶπες ὅτι τῆς πᾶνε τὰ ράσα καλύτερα ἀπὸ τὰ κοσμικὰ ροῦχα! Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀντέδρασε καὶ εἶπε ἔντονα ξαφνιασμένος:

— Ὄχι, Γέροντα! Δὲν τὸ εἶπα. 

Ὁ Γέροντας ἐπέμενε: 

— Τὸ εἶπες! 

Ὁ συνομιλητής του προβληματίσθηκε, γιατί νὰ ἐπιμένει ὁ Γέροντας γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἔγινε, ἀλλὰ ὁμολόγησε: 

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. «Δέν μπορεῖτε νά πᾶτε στόν Ἄθωνα. Μείνετε ἐδῶ», τούς ἀπάντησε ὁ Στάρετς. «Δέν θά σᾶς ἐπιτρέψουν νά πᾶτε».

3 Δύο χωρικοί από τήν επαρχία Σαράτωφ, ο Ιωνάς καί ο Δαμιανός, ξεκίνησαν γιά τό Αγιον ’Όρος. Στόν δρόμο τους, σταμάτησαν στό Κίεβο νά προσκυνήσουν τ’ αγία μέρη καί νά επισκεφτούν τόν Στάρετς Θεόφιλο γιά νά πάρουν τήν ευλογία του γιά τό ταξίδι.

«Δεν μπορείτε νά πάτε στόν Άθωνα. Μείνετε εδώ», τούς απάντησε ο Στάρετς. «Δεν θα σας επιτρέψουν νά πάτε». Οι νέοι άνδρες δέν τόν άκουσαν καί πήγαν στήν “Οδησσό. Τό Ρωσικό Υπουργείο δέν τούς έδωσε διαβατήριο εξ αιτίας της αυξανόμενης έντασης μέ τήν Τουρκία. Οι φίλοι επέστρεψαν στό Κίεβο κι έγιναν δεκτοί στήν Λαύρα σάν δόκιμοι.

Κολοσσιαῖα προπαγάνδα ἐπιβολῆς πρωτείου. Αἱρετικὸς ὅποιος δὲν ἀποδέχεται «Πρωτεῖον» κατὰ τοὺς «μεταπατερικοὺς» θεολόγους!

ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΠΡΩΤΕΙΟΥ

Του κ. Γεωργίου Ιωάννου Καραλή

Στην εποχή μας που μαστίζεται από μία κρίση τεραστίων διαστάσεων, επιχειρείται μία προσπάθεια να οδηγηθεί η ορθόδοξη παράδοση σε μία διαφορετική κατεύθυνση, σε μία θεολογία «μεταπατεριστική», όπως πολύ συχνά αποκαλείται. Πως επιτυγχάνεται  μία τέτοια διαδικασία χωρίς να υπάρξουν μεγάλες αντιστάσεις από το ορθόδοξο πλήρωμα;  που οδηγεί μία τέτοια προσπάθεια;

Η απάντηση αυτή έχει δύο σκέλη. Στο πρώτο σκέλος γίνεται προσπάθεια να αλλοιωθεί κατά πολύ η πατερική εμπειρία, χωρίς να αμφισβητείται ακόμα το κύρος των Πατέρων της Εκκλησίας. Απλώς και μόνον υποδεικνύεται από τους «μεταπατερικούς θεολόγους» ότι οι Πατέρες είχαν μία διαφορετική αντίληψη από την πραγματική. Αυτή η αντίληψη τους φέρνει κοντά στην παπική και προτεσταντική παράδοση. Αφού λοιπόν οι Πατέρες έλεγαν τα ίδια πράγματα με τον Αυγουστίνο, τους σχολαστικούς, γιατί να υφίσταται διάκριση μεταξύ ορθοδόξου, παπικής και προτεσταντικής παρόδοσης σε μία ενωμένη Ευρώπη και σ’ ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο; Η ένωση των «εκκλησιών» κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι προσιτή και βέβαια αναγκαία, γιατί ποιό σωστά σκεφτόμενο ανθρώπινο ον θα μπορέσει να αποκλείσει  την ένωση των πάντων, αφού οι θεολογικές διαφορές του παρελθόντος έχουν πια ξεπεραστεί;

Στο δεύτερο σκέλος καταβάλλεται μία υπεράνθρωπη προσπάθεια από τους «μεταπατερικούς θεολόγους» να πληγεί το κύρος των Πατέρων της Εκκλησίας.

Στάρετς Συμεών:Τήν ὥρα πού ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται στήν γῆ, μία ἄλλη λειτουργία τελεῖται στόν Οὐρανό

  Αυτό έδειξε ο Θεός σ΄ έναν μοναχό….

Είχε διακόνημα να καθαρίζει τον πρόναο του καθολικού της Μονής.

 Ένας άλλος νεαρός μοναχός σκούπιζε τον χώρο από την Ωραία Πύλη μέχρι την πύλη της Εκκλησίας. Την ίδια ώρα γινόταν η λειτουργία.

Προσευχόταν λοιπόν για τον εαυτό του, όπως μπορούσε, με την απλότητα της καρδιάς του.

Ξαφνικά στρέφει το βλέμμα του προς τα άνω και βλέπει τον ουρανό ανοιχτό και μια Αγία Τράπεζα.

Μπροστά στην Αγία αυτή Τράπεζα ήσαν τρεις αρχιερείς γονατιστοί.

Παράπλευρα έστεκε μια χορωδία με απερίγραπτη ομορφιά. Γινόταν ή θεία λειτουργία. Ολόκληρη. Την τελούσαν άγιοι ιεράρχες. Ιεράρχες σαν τους Βασίλειο, Γρηγόριο και Ιωάννη, σαν τους Αθανάσιο και Κύριλλο, τους οικουμενικούς διδασκάλους.

Έστάθη ο μοναχός περισσότερο από μισή ώρα ακίνητος και έβλεπε. Σαν να είχε μαρμαρώσει!

Όταν η λειτουργία τελείωσε και οί αδελφοί έφευγαν από την Εκκλησία, είδαν τον μοναχό αυτό να στέκει ακόμα ακίνητος. Ή σκούπα του είχε φύγει από τα χέρια. Σαν στήλη άλατος! Μουσκεμένος από τα δάκρυα. Κυριολεκτικά μουσκεμένος! Τον πήραν με προσοχή από το χέρι και, χωρίς να τον ερωτήσουν τίποτε, τον επήγαν στο κελί του.

Τὸ μεγαλεῖο καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας

Δρ. Ἐρατῶς Ζέλλιου – Μαστοροκώστα,

ἐπ. προϊσταμένης Δευτεροβάθμιας Ἐκπαιδεύσεως

Κατὰ τὸν Ἠσύχιο οἱ Λάκωνες ὀνομάζουν ἑλλὰ τὴν καθέδρα. Ἑπομένως καὶ τὸ ὄνομα Ἑλλὰς πιθανὸν νὰ σημαίνει τὴν καθέδρα τῶν ἀνθρώπων, τὴ χώρα τῶν αὐτοχθόνων ἀνθρώπων, κάτι ποὺ ἀπέδειξαν καὶ ἔρευνες τοῦ DNA καὶ ἀρχαιολογικὲς ἔρευνες, ἀφοῦ πρὶν 200.000 ± 40.000 ἔτη ἔχουμε τὸ κρανίο τῶν Πετραλώνων [1], πρὶν 135.000 ἔτη ἀποτυπώματα ἀνθρωπίνων πελμάτων στὸ σπήλαιο τῆς Θεοπετρας [2] Τρικάλων, ὅπου ἡ κατοίκηση τῶν ἀνθρώπων εἶναι συνεχὴς ἕως τὴν νεολιθικὴ ἐποχὴ καὶ ἀπὸ τὸ 23.000 ἔχουν καὶ τεχνογνωσία, πρὶν ἀπὸ 100.000 ἔτη ἔχουμε κατοίκηση ἀνθρώπων στὶς ὄχθες τοῦ Πηνειοῦ ποταμοῦ, πρὶν ἀπὸ 35.000 ἔτη στὸν Κοκκινόπηλο τῆς Ἠπείρου καὶ μετὰ τὰ 30.000 ἔτη πολὺ περισσότερα ἀρχαιολογικὰ...

εὑρήματα κατοικήσεως ἀνθρώπων στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο.

Ἀλλὰ καὶ ἡ μυθολογία προτάσσει τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ σὲ ὅλη σχεδὸν τὴν Εὐρώπη, ἀφοῦ θεωρεῖ υἱοὺς τοῦ Ἡρακλέους τὸν Κελτό, τὸν Γαλάτη καὶ τὸν Σκύθη, τοὺς γενάρχες τῶν ὁμωνύμων εὐρωπαϊκῶν λαῶν, Κελτῶν, Γαλατῶν καὶ Σκυθῶν. Τὰ δὲ ταξίδια τοῦ Ἠρακλέους στὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Λιβύη [3] ἑρμηνεύονται ὡς οἱ διὰ ξηρᾶς δρόμοι τῶν Ἑλλήνων, ἴσως ἐμπόρων, τῆς παλαιοτάτης ἐποχῆς, ἡ δὲ Ἀργοναυτικὴ ἐκστρατεία καὶ οἱ πρὸ αὐτῆς ὡς οἱ θαλάσσιες καὶ οἱ τῶν παραλίων ἐξερευνήσεις, ἀλλὰ καὶ οἱ θαλάσσιοι ἐμπορικοὶ δρόμοι τῶν Ἑλλήνων τῆς μακρινῆς ἐκείνης ἐποχῆς.

Ὁμιλίες τοῦ πατρός Ἰωάννη Καλαΐδη

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ Ἐπίσκοπός της στὰ Πρακτικὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων-Βιβλιοκρισία

Λίτσα Ἰ. Χατζηφώτη,

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀναστ. Κ. Γκοτσοπούλου:

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ Ἐπίσκοπός της στὰ Πρακτικὰ

καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Ἔκδοση Χ.Ο.Φ.Σ.Φίλων Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, 2016.

Πολλὲς μελέτες ἔχουν ἕως τώρα γραφεῖ σχετικὰ μὲ τὸ θέμα, ἀλλὰ ἡ παροῦσα, διπλωματικὴ ἐργασία στὸ κανονικὸ Δίκαιο στὸ Τμῆμα Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α., περιέχει σημαντικὰ νέα στοιχεῖα ποὺ τὴν καθιστοῦν πολύτιμη καὶ ἐνδιαφέρουσα. Κατ’ ἀρχὰς παραθέτει συναγωγὴ καὶ μελέτη ὅλων τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῶν πρακτικῶν καὶ τῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, κατατίθεται ἀναίρεση ὅλων τῶν ἀξιώσεων τῶν παπῶν γιὰ τὸ παγκόσμιο πρωτεῖο ἐξουσίας μὲ βάση τὴν πατερικὴ καὶ συνοδικὴ παράδοση, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ θέσεις παπικῶν ἢ φιλοπαπικῶν ἐρευνητῶν ποὺ παρερμηνεύουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἢ ἀποκρύπτουν τὴν ἀλήθεια. Βασικὴ εἶναι καὶ ἡ ἀντιμετώπιση στὴν ἐπικαιρότητα τοῦ «πρωτείου» στὸν σύγχρονο Θεολογικὸ Διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, ὅπου συνεχίζεται ἡ ἐμμονὴ τῶν δευτέρων στὶς ἀξιώσεις τους, οἱ ὁποῖες γιὰ λόγους ἀντιβιβλικούς, ἀντικανονικούς, ἀντιπατερικοὺς καὶ ἀντισυνοδικοὺς δὲν θὰ γίνουν ποτὲ ἀποδεκτὲς ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Αὐτούς νά τούς ἀποστρέφεσαι σάν θανατηφόρα φίδια

ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ

 Μη νομίζεις ότι σε αγαπούν εκείνοι που σου μεταφέρουν λόγια, τα οποία σου προξενούν λύπη και μίσος εναντίον του αδελφού σου ακόμα κι αν σου φαίνονται πως λένε αλήθεια.

28 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Βασιλείου Ὁμολογητοῦ, Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος ,Νέστορος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Ἕξι Μαρτύρων ἐξ Αἰγύπτου, Ἀβιρκίου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μακαρίου, Ρουφίνου, Ἰούστου καὶ Θεοφίλου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καιραλίου, Πουπουλίου, Γαΐου καὶ Σεραπίωνος, Προτερίου Ἱερομάρτυρος, Κύρας καὶ Μαράνας, Βάρσου Ὁσίου, Νυμφᾶ καὶ Εὐβούλου Ἀποστόλων, Γερμανοῦ Ὁσίου, Μνήμη Μεγάλου Σεισμοῦ, τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Χιλιάδων Μαρτύρων, Κυράννας Νεομάρτυρος, Νικολάου τοῦ Πσκὼφ, Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Δεφέλτου, Ὁ Ὅσιος Μελέτιος Ἐπίσκοπος Χαρκώβ, Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος Μητροπολίτης Ροστὼβ.

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717-741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου (τιμᾶται 27 Φεβρουαρίου). Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη, τιμωρήθηκε καὶ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια. Ὅταν δέ, πέθανε ὁ αὐτοκράτορας, ἀπελευθερώθηκε καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, φρόντιζε γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς εὐσέβειας, παρακινώντας πολλοὺς πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ ἐπαναφέροντάς τους πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη.
Ἔτσι ἀφοῦ ἀγωνίσθηκε ὁ Ὅσιος Βασίλειος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Βασίλειον δώρημα, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Βασίλειε, ὡς βασιλεύσας παθῶν, τοὶς θείοις σου σκάμμασι, σὺ γὰρ ὁμολογία, τὸν σὸν βίον φαιδρύνας, λάμπεις δι' ἀμφοτέρων, ὡς ἀστὴρ σελασφόρος, ἐντεῦθεν τῆς ἀσάλευτου βασιλείας ἠξίωσαι.

Κεφ. 24. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. Α΄ Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 24. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. Α΄ Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 5-2-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ὅσιος Ἡσύχιος: Μήν ἀπασχολεῖσαι μόνο μέ τή σάρκα ἀλλά ὅρισε μία ἄσκηση στά μέτρα σου καί στρέψε τόν νοῦ σου στό ἐσωτερικό σου.

   ΗΣΥΧΙΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ

      ΛΟΓΟΣ 

         ΠΟΥ ΩΦΕΛΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΖΕΙ, 

       ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΔΟΥΛΟ

(Κεφ. 65-73)

65 Λέει το στόμα του Χριστού, ο στύλος της Εκκλησίας, ο μεγάλος μας Πατήρ Βασίλειος, ότι ένα μεγάλο και καλό μέσον για να μην αμαρτάνουμε και για να μην πέφτουμε από τη μια μέρα στην άλλη στα ίδια και στα ίδια είναι να ανακρίνουμε στο δικαστήριο της συνειδήσεώς μας τον ίδιο τον εαυτό μας και τα έργα μας στο τέλος της κάθε μέρας˙ τί κάναμε λάθος; Τί κάναμε σωστά; Αυτό έκανε και ο Ιώβ και για τον εαυτό του και για τα παιδιά του (πρβλ. Ιώβ α’ 5). Η καθημερινή δηλαδή λογοδοσία φωτίζει την πράξη κάθε ώρας. 

 66 Άλλος πάλι σοφός στα θεία ζητήματα είπε˙ αρχή της καρποφορίας είναι το άνθος και αρχή της πρακτικής πνευματικής ζωής είναι η εγκράτεια. Ας γίνουμε λοιπόν εγκρατείς. Και φυσικά με μέτρο και όπως μας διδάσκουν οι Πατέρες. Και ας περνούμε και τις δώδεκα ώρες της ημέρας με φύλαξη του νου μας.

Οἰκογενειακὲς στενοχώριες καὶ ἁγιασμός. Γέροντας Πορφύριος

ΚΑΚΟ Η ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
Γιὰ νὰ διορθώσει σ’ ἕναν ἀδελφὸ τὰ πολλὰ ἐλαττώματά του, ὅπως καὶ σὲ ὅλους μας, ἔπαιρνε ὁ Γέροντας παραδείγματα ἀπὸ τὴ φύση καὶ τὴ ζωή του καὶ τοῦ ἔλεγε:

- Νὰ ξέρεις, παιδί μου, τίποτε δὲν ἔγινε εἰκῆ καὶ ὡς ἔτυχε. Ὅλα ἔχουν τὸν σκοπό τους. Καὶ τίποτε δὲν γίνεται χωρὶς νὰ ὑπάρχει αἰτία. Οὔτε μιὰ πευκοβελόνα δὲν πέφτει ἀπὸ τὸ πεῦκο ἂν δὲν θέλει ὁ Θεός. Γι’ αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ μὴ στενοχωριέσαι γιὰ ὅ,τι σοῦ συμβαίνει. Ἔτσι ἁγιαζόμαστε.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ) "Ὁ Στάρετς δέν μιλοῦσε καθαρά στόν καθένα. Στούς πολλούς χρησιμοποιοῦσε παραβολές μέ σημασία."

Ο Στάρετς δεν μιλούσε καθαρά στόν καθένα.

Στους πολλούς χρησιμοποιούσε παραβολές μέ σημασία. Είχε ακόμα τήν συνήθεια νά δίνη στόν επισκέπτη του κάποιο αντικείμενο πού από μόνο του δέν είχε κάποιο νόημα, αλλά προφητικά φανέρωνε τήν τύχη πού τόν περίμενε π.χ. μιά στάμνα, μιά φλούδα δέντρου, ένα σάπιο μήλο, ένα αχλάδι, ένα κομμάτι πίττα, ένα αγγούρι, ένα κουρέλι, ένα πρόσφορο, ένα σβωλάκι κερί, ακόμα καί μιά χούφτα κοπριά πού συνήθως πάντα υπήρχε στό καλάθι του. Όλα αυτά γιά τόν Στάρετς είχαν μιά συμβολική σημασία γιά τό συγκεκριμένο πρόσωπο. Κάποτε, έστειλε τον υποτακτικό του στόν Ιερομόναχο Μόδεστο, τον επιστάτη της Λαύρας, μέ μερικές βρώμικες κάλτσες.

«Δώστες σ’ αυτόν καί πές του νά τις πλύνη», είπε ο μακάριος.

Μετά από λίγο οι κάλτσες επιστράφηκαν πλυμένες.

«’Ά, όχι έτσι!», φώναξε ο Στάρετς. «Πήγαινέ τις του πίσω ξανά. Πές του νά τίς πλύνη καλύτερα».

Καί τις έστειλε στόν Μόδεστο γιά δεύτερη φορά. Τι σήμαιναν οι βρώμικες κάλτσες;

Ἡ «Νέα Οὐνία»: Τό σχέδιο Β΄ τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

«Ο Πέτρος ζεί μέσα στόν Πάπα Φραγκίσκο», ομολογούν οι παπικοί εν έτει 2017!»

 

H «NEA ΟΥΝΙΑ»: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ Β΄ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ

 

Ο κυρός Αθηναγόρας ήτο σαφής, είχε βάλει στόχον το κοινόν ποτήριον.Ο κυρός Δημήτριος ήρχισε τους ελιγμούς καί επεδόθη είς συμπροσευχάς. Ο νύν Πατριάρχης, πού αποπειράται να οδηγήση την εκκλησίαν και πώς θα τήν φθάση έως εκεί;

 

Διατί ο Πατριάρχης δέχεται τους Ουνίτας;

Προ διμήνου ο Πατριάρχης υπεδέχθη επισήμως «Επισκόπους» των Ουνιτών, τους έδωσε δώρα και συνέφαγε μαζί τους! Το γεγονός αναφέρει η εφημερίς «Καθολική» της 31ης Δεκεμβρίου 2016:

«Το πρωί της 16ης Δεκεμβρίου, ο Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος δέχθηκε στο Φανάρι τον νέο επίσκοπο του Αποστολικού Βικαριάτου Κωνσταντινουπόλεως Σεβασμιώτατο Ruben Tierrablanca Gonzalez, και τον Γρατιανουπόλεως Δημήτριο, τέως Αποστολικό Έξαρχο των Ελληνορρύθμων Ελλάδος, οι οποίοι ευχήθηκαν στον Παναγιώτατο υγεία και μακροημέρευση για τα 25 χρόνια της πατριαρχικής του διακονίας, και προς τους οποίους προσέφερε το αναμνηστικό μετάλλιο της επετείου. Ο Πατριάρχης τους κάλεσε και στην πατριαρχική τράπεζα. Ο νέος Αποστολικός Βικάριος είναι και Αποστολικός Τοποτηρητής των Ελληνορρύθμων Καθολικών Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι σήμερα αριθμούν αρκετές δεκάδες Ελληνορρύθμων μεταναστών από την Ουκρανία και τα Σλαβικά κράτη…».

Πρόκειται περί αγαθής φιλοξενίας; Ο ένας εκ των δύο είναι μάλιστα και επικεφαλής εκείνων που έρχονται από την Ουκρανίαν, μίαν χώραν εις την οποίαν υποφέρει η Ορθοδοξία από την Ουνίαν δι’ όσους γνωρίζουν την κατάστασιν. Χωρεί εις κρίσιμα ζητήματα ευγένεια; Έστω και από ηθική αναστολήν δεν θα έπρεπε να τους δεχθή. Τι είναι εκείνο όμως που αξιολογεί υπεράνω του πολέμου;

«Ὅτι σοῦ ἐστίν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας ἀμήν» ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.

Με τέτοια Λόγια πίστεως επισφραγίζεται η Κυριακή Προσευχή! Μ’ αυτά αναγνωρίζεται καί διακηρύσσεται η ουσιώδης καί καθολική εξουσία του Θεού. Με την αναγνώριση της ο χριστιανός γίνεται ελεύθερος, όπως τό δήλωσε ο Κύριος στον τυφλωμένο ψυχικά Πιλάτο, πού καυχιόταν γιά την εξουσία του πάνω σ’ Εκείνον: «Δεν θα είχες καμιάν εξουσία πάνω μου, αν δεν σου είχε δοθεί από τόν Θεό». Η πνευματική Ελευθερία είναι γνώρισμα των τέλειων χριστιανών. Γι’ αυτήν είπε ο απόστολος: «Όπου υπάρχει τό Πνεύμα τού Κυρίου, εκεί υπάρχει καί Ελευθερία». Όταν η παντοδυναμία του Θεού αποκαλυφθεί στον νου πού καθαρίστηκε μέ τή μετάνοια καί φωτίστηκε από τή θεία χάρη, τότε ή δύναμη των άγγέλων καί των ανθρώπων εκμηδενίζεται. Τότε ο πιστός καί προσευχόμενος νους ομολογεί τη μεγάλη αλήθεια: ότι μόνο στον Θεό ανήκουν «η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας».

Η Κυριακή Προσευχή δεν καταργεί την αδιάλειπτη

Μετάνοια, ἀλληλοσυγχώρηση καί ἐγκράτεια_Ἐσπερινός συγχωρήσεως_mp3

Π. Σάββας 2017-02-26_Μετάνοια, ἀλληλοσυγχώρηση καί ἐγκράτεια_Ἐσπερινός συγχωρήσεως_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-02-2017 (Ἐσπερινός συγχωρήσεως-Κήρυγμα στὴν Ι. Μ. Ἁγίας Τριάδας Ἔδεσσας)..
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἅγιος Πορφύριος: Ὅταν βλέπεις ἕνα κακὸ γύρω σου καὶ δὲν διαμαρτύρεσαι εἶσαι συνένοχος

"Κάποτε μοῦ εἶχε πεῖ ὁ πατὴρ Πορφύριος, που τὸν εἶχα πνευματικό μου, ὅτι ὅταν βλέπεις καὶ γίνεται ἕνα κακὸ γύρω σου, γενικά, καὶ δὲν διαμαρτύρεσαι, εἶσαι συνένοχη. Καὶ μάλιστα, μοῦ τὸ εἶχε πεῖ σὲ κάποιο θέμα ποὺ εἶχε δημιουργηθεῖ στὴν Ὑπηρεσία, ποὺ κι ἐγὼ φοβόμουν...

Κάποιος πρωθυπουργὸς παλιά, μόλις ἀνέβηκε κατήργησε τὴν ἀργία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀπὸ τὴ θέση μου πῆρα ὅλα τα ὑποκαταστήματα ποὺ εἶχε τὸ Ταμεῖο Ἐμπόρων στὴν ἐπαρχία, Πρέβεζα, Θεσσαλονίκη … ὅλα, καὶ τοὺς εἶπα ὅτι καθένας ἀπὸ σᾶς θὰ στείλει ἕνα τηλεγράφημα διαμαρτυριας στον ὑπουργὸ καὶ στὸν πρωθυπουργό.

Οἱ καταστροφικές συνέπειες γιά τήν Ὀρθοδοξία τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου»

Ο Αρχιμανδρίτης Παύλος Δημητρακόπουλος & Διονύσιος Μακρής

Την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2017 στην αίθουσα "Αγαθός λόγος" της Εφημερίδας "Στύλος της Ορθοδοξίας" πραγματοποιήθηκε επίκαιρη και αποκαλυπτική ενημέρωση από το Δημοσιογράφο και θεολόγο (εκδότη της Εφημερίδας "Στύλος της Ορθοδοξίας') κ. Διονύση Μακρή με θέμα : Οι καταστροφικές συνέπειες για την ορθοδοξία της «Αγίας και μεγάλης συνόδου» της κρήτης..Καλεσμένος και ομιλητής ήταν ο Αρχιμανδρίτης π. Παύλος Δημητρακόπουλος ( Υπεύθυνος του γραφείου αιρέσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς) (https://www.youtube.com/watch?v=9QrbgUZ1E_o)

http://aktines.blogspot.gr/2017/02/blog-post_488.html

Ἐνδιαφέρουσα ἀπόφαση τῶν ΕΛΜΕ γιά τήν «ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ»

    Κι άλλη μία εξέλιξη σχετικά με το γνωστό πλέον παιδαγωγικό αίσχος (δηλαδή τη Θεματική Εβδομάδα στα Γυμνάσια).

    Θυμίζω ότι πριν από λίγες εβδομάδες είχε υπάρξει ανακοίνωση της «αριστερής» ΟΛΜΕ (καθώς τα 8 από τα 11 μέλη του ΔΣ ανήκουν σε ΣΥΡΙΖΑ, Παρεμβάσεις και ΠΑΜΕ), που ουσιαστικά στρεφόταν κατά της Θεματικής Εβδομάδας και καλούσε το Υπουργείο να την αποσύρει.

    Παρόμοια απόφαση είχαμε πάρει και στο ΔΣ της τοπικής ΕΛΜΕ Ροδόπης, καλώντας τους Συλλόγους Διδασκόντων των Γυμνασίων του νομού μας να μην τη διοργανώσουν καθόλου ή έστω να τη συρρικνώσουν χρονικά, απαλείφοντας εντελώς τις αντιπαιδαγωγικές και επικίνδυνες επίμαχες θεματικές περί εμφύλων ταυτοτήτων.

    Η νέα λοιπόν - και πολύ ενδιαφέρουσα - εξέλιξη ήταν η πρόσφατη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ όλης της χώρας, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 18/2 και αποφάσισε μεταξύ άλλων να υπάρξει πλήρης συνδικαλιστική κάλυψη στους Συλλόγους Διδασκόντων, αλλά και σε κάθε συνάδελφο μεμονωμένα, που θα αρνηθεί να εφαρμόσει τη Θεματική Εβδομάδα.

Ἡ μεγαλύτερη δύναμις στήν ὑδρόγειο σφαίρα, εἶναι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Η μεγαλύτερη δύναμις στην υδρόγειο σφαίρα, είναι η Χάρις του Θεού.

Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης

https://proskynitis.blogspot.gr/

Λόγοι περί προσευχῆς. Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Λόγοι περί προσευχῆς. Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-09-2013 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσών)

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

«Στόν Χριστό ὑπάρχουν ὅλα τά ὡραῖα, τά ὑγιῆ», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:«Στόν Χριστό ὑπάρχουν ὅλα τά ὡραῖα, τά ὑγιῆ»

Ὁμιλία στίς 18-02-2016

Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, τίς εὐχές τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τίς εὐχές ὅλων σας, θά ποῦμε σήμερα ἀπό τόν Ἅγιο Πορφύριο ἕνα κεφάλαιο σχετικό μέ τό ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό κέντρο τῆς ζωῆς μας. Εἶναι τό πᾶν, ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, μέσα στόν Χριστό εἶναι ὅλα τά ὡραῖα, ὅλα τά καλά. Πολλές φορές οἱ ἄνθρωποι λένε "νά σωθοῦμε, νά πᾶμε στόν Παράδεισο" καί ἔχουν στό μυαλό τους τόν Παράδεισο σάν ἕνα μέρος πολύ ὡραῖο, πού θά περνᾶμε πολύ ὄμορφα. Ἀλλά δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγει αὐτό πού ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὅπως καί ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅτι «ὁ Παράδεισος εἶναι ὁ Χριστός». Δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ὡραῖο μέρος στό ὁποῖο θά καλοπερνᾶμε. Εἶναι ὁ Πατέρας, ὁ Χριστός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα καί εἶναι ἡ ζωή τοῦ Θεοῦ πού θά τήν ζοῦμε κι ἐμεῖς. Κι ὅπως ὁ Θεός εἶναι ἄπειρος καί ἔχει ἄπειρη μακαριότητα, στό μέτρο πού μπορεῖ ὁ καθένας θά ζεῖ τήν ἄπειρη αὐτή χαρά καί εὐτυχία πού ἔχει ὁ Θεός. Τό κλειδί ὅμως γιά τόν Παράδεισο τό ἔχουμε σ’ αὐτή τήν ζωή καί τό κλειδί εἶναι ἡ ἀγάπη στόν Θεό. Γι’ αὐτό λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος: ἄν ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, ὅλα εἶναι εὔκολα καί ὁ ἄνθρωπος ἀπό αὐτή τήν ζωή προγεύεται τήν μακαριότητα τοῦ Παραδείσου. Ὁπότε, μετά δέν ψάχνει νά βρεῖ κάτι ἄλλο καλό, οὔτε τοῦ χρειάζεται κάτι ἄλλο, γιατί ὁ Χριστός καλύπτει ὅλες του τίς ἀνάγκες.

Εἶναι ψέμα αὐτό πού λένε μερικοί ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει πολλές πλευρές, ἡ μία πλευρά εἶναι ἡ θρησκευτική, μία ἄλλη εἶναι ἡ καλλιτεχνική, μία ἄλλη εἶναι ἡ ἐργασιακή, μία ἄλλη ἡ κοινωνική, μία ἄλλη ἡ ψυχολογική του πλευρά καί ὑποτίθεται ὅτι σέ ὅλους αὐτούς τούς τομεῖς θά πρέπει νά κάνει τήν πιό σωστή ἐπιλογή γιά νά εἶναι εὐτυχισμένος. Ὁ Χριστός τά καλύπτει ὅλα.

Νίνα Πάβλοβα. Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ "Ὁ ἀσκητής, προσευχόμενος γιά ὅλον τόν κόσμο, ἔβλεπε μπροστά στα μάτια του τά δεινά τῶν ἀνθρώπων. Πώς κάποιος ἀφανιζόταν στήν ἄβυσσο τῶν παθῶν, πώς ὁ ἄλλος ἀπελπιζόταν ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς ἤ πώς κάποιος ἄλλος ἔβαζε τό κεφάλι του στή θηλιά. "

Νίνα Πάβλοβα

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ

1) Πώς προσπάθησα να σώσω τον κόσμο

Δυστυχώς δεν γνωρίζω το όνομα αυτού του ερημίτη από την Μονή των Σπηλαίων του Πσκωβ. Ούτε η γνωριμία μας μπορεί να ονομαστεί γνωριμία, αλλά μόνο ένα φευγαλέο όραμα κάποια ανοιξιάτικη μέρα. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, όταν έφεραν τον ερημίτη στο λιβάδι με τις μηλιές που άνθιζαν, πάνω σ’ ένα αναπηρικό καροτσάκι. Βλέποντάς τον έμεινα άναυδη. Έβλεπα μπροστά μου έναν γεράκο αλλά με βλέμμα γαλήνιο, νεανικό και χαρούμενο. Τα άσπρα πέταλα των μηλιών, πέφτοντας, στριφογύριζαν πάνω από το κεφάλι του, ενώ τα σπουργίτια κάθονταν με εμπιστοσύνη πάνω στα γόνατά του.

Ένα μικρό και αδύνατο σπουργιτάκι προσπαθούσε να τσιμπήσει λίγο καλαμοσίταρο από το χέρι του ερημίτη, ενώ τα άλλα σπουργίτια που ήταν λίγο πιο παχουλούτσικα το παρακολουθούσαν.

Τότε δεν είχα ακόμη αφομοιώσει τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφερθώ σε μια τέτοια συνάντηση και τα λόγια που πρέπει να πω: «Πάτερ, συγχωρήστε με και ευλογείτε». Εγώ όμως τώρα κοιτούσα τον ερημίτη σαν ένα χαζό σπουργιτάκι, ενώ εκείνος μου χαμογελούσε. Μόνο αυτό έκανα. Σιωπούσα, χαμογελούσα. Όταν ήρθε η ώρα να τον πάρουν πίσω στο κελί του με ρώτησε:

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. «Τέτοιες ἀκριβῶς εἶναι καί οἱ ἀρετές σου μπροστά στόν Θεό», εἶπε ὁ μακάριος αὐστηρά. «Βρωμᾶνε, κυρία μου, βρωμᾶνε!».

Υπήρχαν κι άλλες περιπτώσεις ανάλογες.

Μιά φορά εμφανίστηκε μιά κυρία μ’ όλους τους τύπους της αριστοκρατίας. Ο Στάρετς δεν ήταν στό Μοναστήρι τήν ώρα πού η θαυμάστριά του έφτασε εκεί.

Ως συνήθως ήταν έξω, τριγυρνώντας στά δάση.

Κάποιοι όμως πού βρίσκονταν ψηλά στό καμπαναριό του Κιταγιέφσκαγια, είδαν τόν Στάρετς να επιστρέφη. Περπατούσε μέ σκυμμένο τό κεφάλι κι είχε βρώμικα κουρέλια καί πετσέτες κρεμασμένες πάνω του. Μόνο ο Θεός γνωρίζει πού τά βρήκε όλα αύτά! Μιά άπ’ αύτές τις πετσέτες ήταν λερωμένη, χωρίς υπερβολή, μέ περιττώματα.

Προχωρώντας πρός τήν ευγενή κυρία ο Θεόφιλος σταμάτησε καί είπε σέ απλή μικρορώσικη διάλεκτο:

«Ω! Αυτή είναι μιά μεγάλη κυρία! Πρέπει νά σκουπίσω τά χέρια μου».

Καί τά σκούπισε μέ τήν λερωμένη πετσέτα.

«Ορίστε! Φίλησέ το!», της είπε απλώνοντας τό χέρι του. Εκείνη, όπως είναι ευνόητο, έκανε πρός τά πίσω μέ τρόμο.

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ ἐπί τῇ ἀρχή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 
(ὑπ’ ἀριθ. 155/2017)

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

 

«Ὑπεράγαθε Λόγε, σὺν τῷ Πατρί καὶ τῷ Πνεύματι, κτίσας τὰ ὁρατά, ὁμοῦ καὶ ἀόρατα, ἐν ἀρρήτῳ σοφίᾳ σου, τῆς φαιδρᾶς Νηστείας,  καιρὸν διανύσασθαι, ἐν εἰρήνῃ βαθείᾳ, εὐδόκησον εὔσπλαγχνε,  λύων τὴν ἀπάτην, τῆς πικρᾶς ἁμαρτίας, παρέχων κατάνυξιν, καὶ  ἰάσεων δάκρυα, καὶ πταισμάτων συγχώρησιν, ἵνα ἀδιστάκτῳ ψυχῇ,  ἐν προθύμῳ τῷ πνεύματι νηστεύοντες, σὺν ἀγγέλοις ὑμνοῦμεν τὸ κράτος σου» 

(Κατανυκτικός ὕμνος Τυρινῆς Ἑβδομάδος)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

Ἄς εἶναι εὐλογημένη, εἰρηνική, καρποφόρα καί εὔδρομη ἡ ἱερά περίοδος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ὁ ἐπίκαιρος ὕμνος τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου, τόν ὁποῖο ἐπροτάξαμε, προαναγγέλλει τόν καιρόν τῆς χαρμόσυνης Νηστείας καί μᾶς προετοιμάζει νά τήν ὑποδεχθοῦμε καί νά τήν διανύσουμε εἰρηνικά. Προσδιορίζει τόν στόχο μας καί τά ἱερά πνευματικά ἐφόδια, τά ὁποῖα πρέπει νά ἔχωμε εἰς τήν ἀγωνιστική μας αὐτή πορεία.

Ἄς προσέξωμε τήν μετάφρασι αὐτοῦ τοῦ θεσπεσίου ὕμνου διά τόν πνευματικό στηριγμό μας : «Ὑπεράγαθε Λόγε, πού μαζί μέ τόν Θεόν Πατέρα καί τό Ἅγιον Πνεῦμα ἔκτισες τά ὁρατά μαζί καί τά ἀόρατα μέ τήν ἀπερίγραπτη σοφία σου, εὐδόκησε τῆς χαρωπῆς νηστείας ὁ καιρός νά φθάση στό τέλος μέ εἰρήνη βαθειά, λύνοντας τήν ἀπάτη τῆς πικρῆς ἁμαρτίας, δίνοντάς μας κατάνυξι καί δάκρυα θεραπείας καί συγχώρησι ἁμαρτημάτων, ὥστε μέ ἀδίστακτη ψυχή καί μέ πρόθυμο τό πνεῦμα νηστεύοντας, μαζί μέ τούς ἀγγέλους νά ὑμνοῦμε τήν παντοδυναμία σου».

Ἅγιος Μακάριος τῆς Ὅπτινα: Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μόνη της, ξαφνικά, ὅταν ὁ τόπος της ψυχής εἶναι καθαρός, δίχως ἐμεῖς νὰ τὴ δοῦμε νὰ πλησιάζῃ... .

"Χρησιμοποίησε τὴν ἄδεια, παγωμένη ξηρασία τῆς προσευχῆς σου σὰν τροφὴ γιὰ τὴν ταπείνωσί σου.

Νὰ προσεύχεσαι ἁπλά.

Μὴν περιμένεις νὰ βρῇς μέσα στὴν καρδιά σου κανένα ἀξιόλογο δῶρο τῆς προσευχῆς.

Νὰ θεωρῇς τὸν ἑαυτό σου ἀνάξιο γι’αὐτό. Τότε θὰ βρῇς γαλήνη. 

Χρησιμοποίησε τὴν ἄδεια, παγωμένη ξηρασία τῆς προσευχῆς σου σὰν τροφὴ γιὰ τὴν ταπείνωσί σου.

 Νὰ ἐπαναλαμβάνῃς συνεχῶς: δὲν εἶμαι ἄξιος Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος.

Ἀλλὰ νὰ τὸ λὲς ἤρεμα, δίχως ταραχή. Αὐτὴ ἡ ταπεινὴ προσευχὴ θὰ γίνῃ δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεό. 

Ὅταν ἐξασκεῖσαι στὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ, νὰ θυμᾶσαι ὅτι τὸ πιὸ σημαντικὸ ἀπ’ὅλα εἶναι ἡ ταπείνωσι. 

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος γιά τήν ἔναρξη τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ

Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ  13ῃ Φεβρουαρίου 2017

Ἀριθ. Πρωτ: 146

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 90)

Εἰσήλθαμε καί ζοῦμε, ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί, μέσα στήν κατανυκτική περίοδο τοῦ Τριωδίου. Ὡς γνωστόν, τό Τριώδιο, διαιρεῖται σέ τρεῖς χρονικές ὑποπεριόδους. Ἡ πρώτη, ἡ εἰσαγωγική περίοδος, ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου ἕως τήν σημερινή Κυριακή τῆς Τυρινῆς, ὀνομάζεται Πύλη ἤ προφωνήσιμος περίοδος, ἐπειδή εἰσάγει, προαναφωνεῖ καί προκηρύττει τούς ἀγῶνες πού ἔχουμε νά κάνουμε κατά τῶν παθῶν καί τῶν δαιμόνων τήν Ἁγία Τεσσαρακοστή.

Ἀπό αὔριο εἰσερχόμαστε στή δευτέρα περίοδο, τήν μεγαλύτερη χρονικά, τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἡ ὁποία τελειώνει τήν Παρασκευή πρό τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, γιά νά φθάσουμε στήν τρίτη περίοδο, τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα.

Μέσα στή Μεγάλη Τεσσαρακοστή καλούμαστε νά ζήσουμε κατανυκτικές Θεῖες Λειτουργίες, ἀκολουθίες κατ’ ἐξοχήν διδακτικές καί ἐνισχυτικές, νά τιμήσουμε μεγάλες μορφές καί ἅγια γεγονότα, νά ἀγωνισθοῦμε ἐνισχυόμενοι ἀπό ὅλα αὐτά, ὥστε νά ἀποβάλλουμε τά πάθη μας, νά καλλιεργήσουμε τίς ἀρετές νά γίνουμε ἄξιοι, δοχεῖα τῆς Θείας Χάριτος.

Μέ τήν παρούσα Ἐγκύκλιο, θέλω μέ μεγάλη συντομία, μέ ἁπλότητα καί προσοχή, νά ἀναφερθῶ στά ἅγια γεγονότα πού ζοῦμε καί ἑορτάζουμε στίς λατρευτικές συνάξεις, στά πνευματικά ὅπλα πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καί νά παρακαλέσω πατρικά ὅλοι μας νά τά ἀξιοποιήσουμε ὥστε νά γίνη ὁ πνευματικός μας ἀγώνας ἀποτελεσματικός.

Νεοειδωλολατρεία καὶ φραγκικὲς ἀνηθικότητες ἀπέναντι στὴν ρωμαίικη πνευματικότητα

Ὅπως εἶναι γνωστὸ αὐτὲς τὶς ἡμέρες μέ τήν εἴσοδό μας στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σὲ ὁλόκληρη σχεδὸν τὴν πατρίδα μας, ὀργανώνονται καρναβαλικὲς-νεοειδωλολατρικὲς ἐκδηλώσεις. Σίγουρα ἡ νεοειδωλολατρεία εἶναι στενὰ συνυφασμένη μὲ τὰ καρναβάλια, διότι οἱ ἀποκριάτικες ἐκδηλώσεις δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἐπιβίωση παγανιστικῶν τελετῶν καὶ ἐθίμων μὲ τὴν μάσκα τῆς παράδοσης. Πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις (π.χ. στὴν Κοζάνη) εἶναι ἐμποτισμένες μὲ παγανιστικὰ ἔθιμα ποὺ προβάλουν τὴν ἀνηθικότητα (γονιμότητα κατὰ τοὺς παγανιστές), τὴν αἰσχρότητα (τραγούδια μὲ αἰσχρὰ ὑπονοούμενα), τὴν θηλυπρέπεια (ἄνδρες οἱ ὁποῖοι ντύνονται γυναῖκες, π.χ. ἔθιμο νύφης).

Ἡ μητέρα τοῦ Ἁγίου μας Νεκταρίου. Σπάνια φωτογραφία.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_72.html