Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ΜΙΑ και ΜΟΝΗ αληθινή Εκλησία_Κυριακή Ορθοδοξίας_mp3

Π. Σάββας 2017-03-05_Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ΜΙΑ και ΜΟΝΗ αληθινή Εκκλησία_Κυριακή Ορθοδοξίας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 05-03-2017 (Κήρυγμα στὴν Ι. Μ. Ἁγίας Τριάδας Ἔδεσσας).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Κεφ. 28. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. E΄ Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 28. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. E΄ Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-2-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἡ πνευματική ζωή καί οἱ κύριες ἐκδηλώσεις της: Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ συνείδηση καί ὁ πόθος τοῦ Θεοῦ

ΜΟΥ γράφεις: 

“Προσπάθησα να κρατήσω όλες τις σκέψεις μου σε κάτι ουσιαστικό, αλλά δεν το κατόρθωσα απόλυτα, ίσως γιατί δεν είχα συνηθίσει να σκέφτομαι σοβαρά. Πήρα, λοιπόν, ένα καλό βιβλίο, ελπίζοντας ότι, με τη βοήθειά του, θα μπορούσα να καθοδηγήσω το νου μου.

Αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Ο νους μου περισπάται συνέχεια, και πάντοτε από ασήμαντα πράγματα. Μια μέρα, που είχα βυθιστεί σε ρεμβασμό- μα μήπως κάθε τόσο δεν μου συμβαίνει κάτι τέτοιο;- κάποια φίλη μου, που ήταν κοντά, με ρώτησε: 

“Τι σκέφτεσαι;”. Τίποτα δεν σκεφτόμουνα. Απλά είχα αφαιρεθεί. Ονειροπολούσα. Και μολονότι το έκανα συχνά , ποτέ ως τότε δεν είχα δώσει σημασία σ’ αυτή την κατάσταση, μια κατάσταση που, όπως καταλαβαίνω τώρα, δεν πρέπει να είναι υγιής. Ποια είναι όμως, η υγιής; … Νομίζω πως δεν θα καταφέρω ποτέ να ελέγξω τις σκέψεις μου”.

Αργότερα θα σου πω ποια είναι η υγιής κατάσταση. Τώρα θα σε παρακαλέσω να προσθέσεις κάτι στις παρατηρήσεις που έκανες: Προσπάθησε να περάσεις μια μόνο ημέρα- αλλά ολόκληρη τη μέρα- χωρίς να θυμώσεις, χωρίς να εκνευριστείς μ’ οτιδήποτε . Και γράψε μου αν τα καταφέρνεις και πώς.

«Θέλετε νὰ γευθεῖτε μιὰ χαρὰ ἀπ᾿ τὸν Θεό; Ποιὸ εἶναι τὸ μυστικό;»

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 

Ἡ πνευματικὴ ἐργασία, ποὺ κάνετε στὰ βάθη τῆς ψυχῆς σας, νὰ γίνεται μυστικά, νὰ μὴ γίνεται ἀντιληπτὴ ὄχι μόνο ἀπ᾿ τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ οὔτε κι ἀπὸ σᾶς τοὺς ἴδιους. Ὅ,τι κάνει ὁ καλὸς ἑαυτός σας, νὰ μὴν τὸ παίρνει εἴδηση ὁ κακός. 

«Μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου». Ἀριστερὰ εἶναι ὁ ἀντίθετος ἑαυτός μας, ποὺ, ὅταν τὸ πάρει εἴδηση, θὰ τὰ χαλάσει ὅλα. Ὁ ἀντίθετος εἶναι ὁ κακὸς ἑαυτός μας – τὸ λέμε ἔτσι πιὸ ἐξευγενισμένα. Νέος εἶναι ὁ ἐν Χριστῷ ἑαυτός μας, ἐνῶ ὁ ἄλλος εἶναι ὁ παλαιός.
Χρειάζεται τέχνη, γιὰ νὰ μὴν παίρνει εἴδηση ὁ παλαιός. Χρειάζεται τέχνη καὶ κυρίως ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. 

Ὑπάρχουν μερικὰ μυστικά. Τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς μᾶς προτρέπει πῶς πρέπει νὰ προλαμβάνομε ὁρισμένα πράγματα, ποὺ θὰ μᾶς δυσκολεύσουν στὸν ἀγώνα μας. Γι᾿αὐτὸ λέγει αὐτὸ τό: «Μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου…». Γιὰ παράδειγμα, θέλετε νὰ γευθεῖτε μιὰ χαρὰ ἀπ᾿ τὸν Θεό; 

«Ἡ μετάνοια τοῦ ἁμαρτωλοῦ»

Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα

Μιά μέρα ἐπισκέπτηκε τόν Γέροντα μία γυναίκα:

• Ὁ γιός μου πίνει, ἔχει ζωή ἁμαρτωλή καί ἐμένα μέ χτυπάει. Ὅλη τήν ἡμέρα κλαίω. Σᾶς παρακαλῶ παππούλη κάντε προσευχή γι᾿ αὐτόν.

• Νά εὐχαριστεῖς τόν Κύριο γι᾿ αὐτά πού σοῦ γίνονται.

• Γιατί παππούλη;

• Ἄν αὐτός ὁ γιός σου δέν ἔπινε, δέν θά πήγαινες στήν ἐκκλησία καί σέ μένα δέν θά ἐρχόσουν. Πήγαινε, νά προσεύχεσαι γιά τόν γιό σου – οὔτε ἕνα δάκρυ τῆς μητέρας δέν θά χαθεῖ. Ἡ προσευχή τῆς μητέρας ἔχει πολλή δύναμη. Ὁ γιός σου θά πεθάνει χριστιανός.

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος γιά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ

Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 15ῃ Φεβρουαρίου 2017

Ἀριθ. Πρωτ.: 150                                                       

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 91)

Πρός

τό  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα

τῆς  καθ’ ἡμᾶς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως.

Πρώτη Κυριακή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς σήμερα, ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί, Κυριακή της Ὀρθοδοξίας! Ἑορτή τῆς μεγάλης μας μητέρας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας! Ἡμέρα γεμάτη δόξα, μεγαλεῖο καί χαρά πνευματική. Ἡμέρα ἀναμνήσεως ἀγώνων καί θριάμβων τῆς πίστεώς μας. Ἡμέρα πού φέρνει στό νοῦ μας, τήν ἡρωική καί ἁγία ἀντίστασι τῶν πιστῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν ὅλων τῶν αἰώνων, ἔναντι τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους καί τῆς πλάνης.

Αὐτή τήν μεγάλη ἡμέρα θά ἤθελα ὡς πνευματικός σας πατέρας νά ὑπενθυμίσω στήν ἀγάπη σας κάποιες ἀλήθειες, βασικές καί σωτήριες, τίς ὁποῖες πολλοί σήμερα ἀγωνίζονται νά ἀμβλύνουν, προκαλῶντας σέ ἐμᾶς σύγχυσι, μέ ἀποτέλεσμα νά κινδυνεύῃ νά ματαιωθῇ καί αὐτή ἀκόμη ἡ σωτηρία μας.

Πρῶτα νά ὑπογραμμίσω ὅτι τήν Ἐκκλησία τήν ἀποτελοῦν ἡ κεφαλή της, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί ὅλοι οἱ χριστιανοί, ὅσοι ὀρθοδόξως βαπτίστηκαν στό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου Τριάδος. Οἱ χριστιανοί, πού συνέρχονται κατά τόπους, προσφέρουν στόν Θεό διά τῶν κανονικῶν ἐπισκόπων καί τῶν ἱερέων τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί κοινωνοῦν τοῦ παναγίου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς - Οἱ Αἰτίες πού κάνουν τήν Πίστη στόν Θεό νά ἐξασθενεῖ καί νά πεθαίνει (VI)

Έκτη αιτία της έκπτωσης της πίστης στον άνθρωπο είναι η κοινωνική αδικία. 

Ο άνθρωπος παρατηρεί τον ουράνιο θόλο στολισμένο με τόσα λαμπερά αστέρια κι η πίστη του λάμπει κι αυτή, θερμαίνει όπως η φλόγα.Ο ίδιος όμως άνθρωπος παρατηρεί και την κοινωνική αδικία, εκείνη πού κάνει άνθρωπος σε άνθρωπο. Και τότε η πίστη του σβήνει σαν τη φλόγα πού είναι εκτεθειμένη στην καταρρακτώδη βροχή.

Κάποια εργατικά κόμματα στον κόσμο πού διαμαρτύρονται ενάντια στην άδικη κατανομή του πλούτου στη γη, το θεωρούν απαραίτητο να διαμαρτυρηθούν και ενάντια στην πίστη. Η διαμαρτυρία αυτή των εργατών ενάντια στην πίστη είναι και κατά ένα μέρος δικαιολογημένη για κάποιους παραμορφωμένους τύπους της πίστης πού εντάχθηκαν στην ταπεινή υπηρεσία του καπιταλισμού και υποστηρίζουν μια φανερή οικονομική αδικία, από την οποία στενάζουν χιλιάδες ψυχές και εκατομμύρια άνθρωποι. 

Η διαμαρτυρία αυτή όμως δεν είναι μόνο αδικαιολόγητη αλλά και παράλογη αν αναφέρεται γενικά στην πίστη. Αδικαιολόγητη είναι επειδή είναι άδικη. Και παράλογη είναι επειδή δημιουργεί εχθρό τον καλύτερο φίλο της.

«Γίνεσθε δέ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς, καθώς καί ὁ Θεός ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ὑμῖν»

Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Πρέπει ν᾿ ἀγαπᾶμε τόν ἀδελφό μας πάντα καί μάλιστα περισσότερο ὅταν ἁμαρτάνει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἤ βλάπτει ἐμᾶς τούς ἴδιους, γιατί τότε εἶναι ἄρρωστος, βρίσκεται σέ κίνδυνο, σέ κατάσταση πνευματικῆς ἀποχαύνωσης. Τότε πρέπει νά νιώσουμε περισσότερη συμπάθεια γιά ἐκεῖνον, νά προσευχηθοῦμε, νά βάλουμε στήν καρδιά του ἕνα θεραπευτικό ἐπίθεμα, δηλαδή νά τοῦ ποῦμε ἕνα λόγο καλοσύνης, παρηγοριᾶς, ἀγάπης, συγχωρητικότητας, μιά συμβουλή. « Γίνεσθε δέ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς, καθώς καί ὁ Θεός ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ὑμῖν» (Ἐφεσ. Δ΄ : 32).

Ὅλες οἱ ἁμαρτίες καί τά πάθη, οἱ ἔριδες κι οἱ φιλονικίες, στήν πραγματικότητα εἶναι πνευματικές ἀσθένειες. Ἔτσι πρέπει νά τίς ἀντιπετωπίζουμε. Ὅλα τά πάθη εἶναι φωτιά τῆς ψυχῆς, μεγάλη φωτιά, πού μαίνεται μέσα μας.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Δὲν θέλω μὲ τὸν φόβο τοῦ θανάτου νὰ πλησιάσεις τὸν Θεό»

  «Δὲν θέλω μὲ τὸ φόβο τοῦ θανάτου νὰ πλησιάσεις τὸν Θεό. Θέλω μὲ τὴν πολλὴ ἀγάπη πρὸς Αὐτὸν νὰ τὸ κάνεις. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἀνώτερο, παιδί μου.»

*******

«Τὸ κάθε τὶ πρέπει νὰ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεόν.» 

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Πηγή
https://paraklisi.blogspot.gr/2017/02/blog-post_598.html