Πειρασμοί-Οἱ αἰσχροί λογισμοί

«ΠEIΡΑΣΜΟΙ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ»

Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Οἱ αἰσχροί λογισμοί

«Θά σᾶς πῶ λίγα γιά τούς λογισμούς, τίς αἰσχρές σκέψεις. Ὅταν σταματήση ὁ ἄνθρωπος τίς ἁμαρτωλές πράξεις, ἡ πάλη του μεταφέρεται ἐσωτερικά, στήν καρδιά. Ὁ ἀγώνας γίνεται ἐναντίον κυρίως τῶν λογισμῶν. Πίσω ἀπό τούς λογισμούς ἀκολουθοῦν τά ἄπρεπα συναισθήματα. Πίσω ἀπ᾿ αὐτά οἱ πονηρές ἐπιθυμίες, ἡ συγκατάθεσις, ἡ συμφωνία, ἡ ἀπόφασις γιά τήν πραγματοποίησι τῆς ἁμαρτίας. Ἔτσι συντελεῖται ἡ ἐσωτερική ἁμαρτία. Αὐτές οἱ ἐσωτερικές κινήσεις δέν εἶναι ὅλες ἐφάμαρτες. Ἡ ἁμαρτία ἀρχίζει ἐκεῖ πού ἐμφανίζεται ἡ θέλησις, ἡ ἐπιθυμία γιά τό κακό.

Οἱ λογισμοί δέν μολύνουν τόν ἄνθρωπο, ὅταν ὁ ἴδιος δέν τούς προκαλῆ καί ὅταν, ἐνῶ μόνοι τους ἔρχονται, δέν τούς δέχεται, ἀλλά τούς ἀπομακρύνει.

Ἱερομάρτυρας Ἅγιος καί Ὁμολογητής Ὀνούφριος, Ἀρχιεπίσκοπος Κούρσκ (1889-1938).Μέρος τρίτο

Το 1922 ο π. Όνούφριος τιμήθηκε μέ το οφίκιο του αρχιμανδρίτη και διορίστηκε προϊστάμενος του Ναού τού Αγίου Νικολάου της πόλης Κριβόι-Ρόγκ της επαρχίας Αικατερινοσλάβ.

Όπως είναι γνωστό, το καλοκαίρι τού 1922 δημιουργήθηκε το σχίσμα της «Ζωντανής Εκκλησίας», τού οποίου οι ηγέτες επιδίωκαν ριζικές και αντιπαραδοσιακές μεταρρυθμίσεις στην εκκλησιαστική ζωή. Τον Αύγουστο συγκλήθηκε στο Κίεβο σύνοδος των κανονικών αρχιερέων της Ρωσικής Εκκλησίας, η οποία, εκτιμώντας τά πολλά χαρίσματα του π. Ονούφριου, τον εξέλεξε επίσκοπο Ελισάβετγκραντ. Ωστόσο, ο επικεφαλής της «Ζωντανής Εκκλησίας» μητροπολίτης Ευδόκιμος (Μεσέρσκι), μέ τις διασυνδέσεις και την επιρροή του στο μπολσεβίκικο καθεστώς, κατόρθωσε να ματαιώσει προσωρινά τη χειροτονία.

Στο μεταξύ, τον Δεκέμβριο του 1922 ο Ανδρέας Γκαγκαλιούκ, αναζητώντας τον αδελφό του, ζήτησε πληροφορίες από τον μητροπολίτη Ευδόκιμο. Εκείνος τού είπε:

Ὁ ἄπιστος καί ὁ χωρικός

Ένας που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοϊκό χωρικό που πήγαινε στην εκκλησία.
-Για που με το καλό; τον ρώτησε.
-Πάω στην εκκλησία, του απάντησε ο χωρικός.
-Και δε μου λές, του λέει ειρωνικά ο σοφός. Μήπως ξέρεις να μου πείς, ο Θεός σου είναι μεγάλος η μικρός;

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Θεολογία καί ἱστορία (Λόγος κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας 2016 στόν Ἅγιο Διονύσιο Ἀρεοπαγίτη)

Θεολογία καί ἱστορία

 

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

 

Λόγος κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας 2016 στόν Ἅγιο Διονύσιο Ἀρεοπαγίτη

 

Ἐξοχώτατε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος,

Ἡ σύνδεση τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τήν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων, πού ἔγινε τό ἔτος 843, καί στό βάθος ἡ σύνδεσή της μέ τήν ἀπόφαση τῆς Ζ΄  Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τό ἔτος 787, ἡ ὁποία ἀπεφάνθη γιά τήν τιμητική προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων, γιά ἰσχυρούς θεολογικούς λόγους, εἶναι ἕνα σημαντικό γεγονός πού ἔχει μεγάλη διαχρονική σημασία, ἀλλά καί καταπληκτική ἐπικαιρότητα.

Ἡ ὑπομονή στὶς θλίψεις ὡς ὅρος τελειότητας τοῦ χριστιανοῦ_mp3

Π. Σάββας 2011-02-11_Ἡ ὑπομονή στὶς θλίψεις ὡς ὅρος τελειότητας τοῦ χριστιανοῦ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-02-11(Συνάξεις νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πῶς πρέπει νὰ μετανοοῦμε (Μικρός Εὐεργετινός)

Νὰ μὴν ἀναβάλλουμε τὴ μετάνοια γιὰ τὸ μέλλον. Μετὰ τὸ θάνατο δὲν ὑπάρχει διόρθωση.

Τοῦ ἀββᾶ Μάρκου

Ἂν κάποιος πέσει σὲ μία ἁμαρτία καὶ δὲν λυπηθεῖ ἀνάλογα μὲ τὸ σφάλμα του, εὔκολα θὰ ξαναπιαστεῖ στὸ ἴδιο δίχτυ.

Ὅταν ἀποφεύγεις τὴν κακοπάθεια καὶ τοὺς ἐξευτελισμούς, μὴν ἰσχυρίζεσαι πὼς θὰ μετανοήσεις μὲ ἄλλες ἀρετές, γιατὶ ἡ κενοδοξία καὶ ἡ ἀποφυγὴ τῆς κακοπάθειας ἀπὸ τὴ φύση τους ὑποδουλώνουν στὴν ἁμαρτία ἀκόμα καὶ μὲ εὔλογες προφάσεις.

Τοῦ ἁγίου Ἐφραὶμ

Ἀδελφοί, ὁ τωρινὸς καιρὸς εἶναι καιρὸς γιὰ μετάνοια. Μακάριος λοιπὸν εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ἔπεσε καθόλου στὰ δίχτυα τοῦ ἐχθροῦ. Μακάριος εἶναι γιὰ μένα κι ἐκεῖνος ποὺ ἔπεσε στὰ δίχτυα του, ἀλλὰ κατόρθωσε νὰ τὰ σκίσει καὶ νὰ τοῦ ξεφύγει ὅσο βρίσκεται στὴν παροῦσα ζωή.

Πῶς βλέπει τό Χριστό τό Κοράνιο;

Σημείωση Ιστολογίου: Το κείμενο που ακολουθεί αφιερώνεται σε όσους κληρικούς και θεολόγους, χαρακτηρίζουν το Κοράνιο ως «άγιο» και δέχονται το Ισλάμ, ως εναλλακτική οδό σωτηρίας.

 Το Κοράνιο καθαρά αμφισβητεί τη θεότητα του Χριστού. Στο 18,4 γράφει ότι ο Μωάμεθ ήρθε στον κόσμο: «Και για να προειδοποιήσει (για την τρομερή τιμωρία) αυτούς (επίσης) που είπαν: ο Αλλάχ έκανε (γέννησε ένα γιο». Στο 5,17 γράφει: «Άπιστοι είναι πραγματικά εκείνοι που λένε ότι ο Αλλάχ είναι ο Χριστός, ο γιος της Μαριάμ».

Στο 2,116 πολεμά τη θεότητα του Χριστού. Γράφει: «Κι είπαν: ο Αλλάχ γέννησε ένα υιό. Δόξα σ’ Αυτόν. Όχι!». Στο 17,111 γράφει ότι ο Θεός δεν έχει γιό, γιατί δε χρειάζεται συνέταιρο στην εξουσία Του. Σε πολλά σημεία τι Κοράνιο απειλεί αυτούς που δέχονται συνέταιρο στο Θεό. Προφανώς ταυτίζει την Αγία Τριάδα με την πολυθεΐα των ειδωλολατρών.

Χερουβικός Ὕμνος. Ψάλλουν Ἅγιορείτες Μοναχοί

https://www.youtube.com/watch?v=9CDe56YVNrM

Ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μή πέσῃ

  Χρειάζεται πολύ προσοχή. Ο κόσμος της αμαρτίας είναι κακός. Και επομένως είναι δυνατό ενώ πηγαίνει κανείς να ωφελήσει και να σώσει, να εμπλακεί στα δίχτυα τους και στην παγίδα τους και να πέσει αυτός από τα σύννεφα. Έχουμε τέτοια παραδείγματα:

Να θυμηθούμε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη; Τι ήταν αυτός; Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος άκουσε τον Κύριο. Γοητεύθηκε από τη διδασκαλία Του. Άφησε το σπίτι του. Άφησε τους δικούς του. Άφησε την εργασία του και πήγε και έγινε μαθητής Του. Μαθητής τον οποίο ο Κύριος είχε στείλει στα χωριά της Ιουδαίας και Γαλιλαίας να κηρύττει, να θαυματουργεί. Και όμως δεν πρόσεξε, από τα λόγια που έλεγε ο κόσμος. Επηρεάστηκε και το αποτέλεσμα ήταν να γίνει προδότης, να γίνει υιός απωλείας. Ενώ ήταν μαθητής από τους δώδεκα!

Τέτοια παραδείγματα έχουμε και άλλα.

«Γιατί βλέπεις τήν ἀγκίδα πού εἶναι στό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου, ἐνῶ τό δοκάρι πού εἶναι στό μάτι σου δέν τό παρατηρεῖς;» (Ματθ. Ζ΄: 3).

«Οἱ πολλοί φωνάζουν καί κρίνουν μέ τόση εὐκολία, ἐπειδή δέν ἐξετάζουν τά δικά τους ἁμαρτήματα καί ἐξετάζουν τά ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων.