ΜΕΤΑΝΟΙΑ
(ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου)
Μετάνοια, τό δεύτερο βάπτισμα
Μέ
τή χάρη τοῦ Θεοῦ θά μιλήσουμε περί ἐξομολόγησης καί μετάνοιας. Ἡ
ἐξομολόγηση εἶναι ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας. Μετάνοια εἶναι μία
διαδικασία ζωῆς, μία συνεχής δηλαδή κατάσταση, πού βιώνει ὁ χριστιανός
καί εἶναι ἕνας τρόπος, ἤ μᾶλλον, ὁ τρόπος τῆς θεραπείας.
Ὁ ἄνθρωπος θεραπεύεται στήν Ἐκκλησία μέ τό βάπτισμα. Δυστυχῶς,
ὅμως, τό Ἅγιο Βάπτισμα τό μολύνουμε. Δέν κρατᾶμε τήν καθαρότητα πού μᾶς
δίνει ἡ Ἐκκλησία, ἀπό τή στιγμή πού βγαίνουμε ἀπό τήν κολυμπήθρα καί
μετά, λόγω τῶν ἁμαρτιῶν πού κάνουμε. Γι’ αὐτό τό λόγο, χρειάζεται τό
δεύτερο βάπτισμα, τό ὁποῖο ἀκριβῶς εἶναι αὐτή ἡ μετάνοια. Τότε πάλι
μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά θεραπευτεῖ.
Ἡ μετάνοια εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Δέν εἶναι κάτι, δηλαδή, πού τό κάνουμε μόνο ἐμεῖς -χρειάζεται νά
κάνουμε κι ἐμεῖς- ἀλλά χρειάζεται καί ἡ ἐνίσχυση καί ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος. Αὐτή ἡ μετάνοια λειτουργεῖ σάν μία φωτιά, σάν μία καθαρτική
φωτιά, ἡ ὁποία κατακαίει τίς ἁμαρτίες μέσα στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί
ἔτσι ὁ ἄνθρωπος μέ τό πένθος τῆς μετάνοιας καθαρίζεται, θεραπεύεται.
Εἶναι σάν τό χρυσάφι, τό ὁποῖο ἔχει σκουριές καί γιά νά τό καθαρίσουμε
τό βάζουμε μέσα σέ ἕναν κλίβανο μέ φωτιά, ὅποτε ὅλα τά ὀξείδια καίγονται
καί μένει καθαρό τό χρυσάφι. Ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος
μετανοεῖ, μπαίνει σ' αὐτήν τήν καθαρτική φωτιά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί
γίνεται λαμπρότερος καί ἀπό τό χρυσάφι.
