Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 27-04-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ε΄ 12 - 20  

ε΄ 12 - 20

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Κ΄ 19 - 31  

Κ΄ 19 - 31
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ Πρώτη Κυριακή μετά τό Πάσχα, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

 Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο μᾶς προσφέρει μιὰ μεγαλειώδη ἀπόδειξη τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ. Μιὰ ἀπόδειξη πού πιστοποιεῖται μὲ τὴν πίστη τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ, ἀλλά καὶ μὲ τὴν πίστη χιλιάδων ἄλλων χριστιανῶν ἀπὸ τὴν ἀρχή τῆς ἱστορίας τῆς σωτηρίας ἴσαμε σήμερα.

«Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν ᾿Ιουδαίων, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. (Ἰωάν. κ’19).

Ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδας εἶναι ἡ ἑπόμενη τοῦ Σαββάτου. Αὐτὸ εἶναι σαφὲς ἀπὸ τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιο, ὅπου ἀναφέρεται: «Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου… λίαν πρωΐ τῆς μίας σαββάτων» (Μάρκ. ιστ’ 1-2). Ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι ἡ Κυριακή, τότε πού ἀναστήθηκε ὁ Κύριος νωρὶς τὸ πρωί. Ἀργά τὸ βράδυ τῆς ἴδιας ἡμέρας λοιπόν, οἱ μαθητὲς εἶχαν μαζευτεῖ σ’ ἕνα σπίτι στὰ Ἱεροσόλυμα ὅλοι μαζί, ἐκτός ἀπὸ τὸν Θωμά.

Ὅλα εἶχαν γίνει σύμφωνα μὲ τὴν προφητεία: «πατάξω τὸν ποιμένα καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα» (Μάρκ. ιδ’ 27). Οἱ ἀπόστολοι ὅμως δὲν ἦταν ἄλογα ζῶα, γιὰ νὰ διασκορπιστοῦν στοὺς πέντε ἀνέμους.

Εἰ Χριστός οὐκ ἐγείγερται...

ΕΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΥΚ ΕΓΕΙΓΕΡΤΑΙ…

                                             

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Η βεβαία πίστη της Εκκλησίας στην λαμπροφόρο ανάσταση του Χριστού αποτελεί αυτή την ίδια την ύπαρξή Της. Το μέγα και ανεπανάληπτο αυτό γεγονός είναι το ακράδαντο θεμέλιο πάνω στο οποίο είναι θεμελιωμένη και εδραιωμένη. Το Θείο πρόσωπο του Αναστάντα Ιδρυτή Της είναι η ακατανίκητη δύναμη, που τη συγκροτεί, τη συντηρεί και την οδηγεί με ασφάλεια στο σωτήριο προορισμό Της. Οι άγιοι Πατέρες αποφάνθηκαν «εν ενί στόματι» πως η ζωή της Εκκλησίας είναι η ακατάπαυτη βίωση του υπερτάτου γεγονότος της Αναστάσεως του Κυρίου. Είναι μια διαρκής συμμετοχή και πρόγευση της Βασιλείας του Θεού, η οποία απορρέει από το ζωοδόχο Τάφο του Χριστού.

        Όμως υπάρχει και ο κακόδοξος αντίλογος γι’ αυτή την πίστη της Εκκλησίας.

Ὁ γραπτός λόγος τοῦ Θεοῦ

Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζαντόνσκ

«ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τά λόγιά σου,

ὅπως ἄν μή ἁμάρτω σοι

εὐλογητός εἶ, Κύριε· δίδαξόν με τά δικαιώματά σου.»

Ψαλμ. 118 : 11-12

Ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πού μᾶς παραδόθηκε ἀπό τούς Προφῆτες καί τούς Ἀποστόλους. Νά τήν ἀγαπᾶς, ὅπως ἀγαπᾶς τόν ἴδιο τό Θεό, γιατί εἶναι λόγος ἀπό τά χείλη Του. Ἐφόσον ἀγαπᾶς τό Θεό, ὁπωσδήποτε θ᾿ ἀγαπήσεις καί τό λόγο Του.

Ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι μήνυμα, ἐπιστολή τοῦ Θεοῦ σ᾿ ἐμᾶς τούς ἀνάξιους, καί ἀποτελεῖ τό μεγαλύτερο δῶρο Του. Μᾶς τό ἔδωσε γιά τή σωτηρία μας. Ἐφόσον λοιπόν ἀγαπᾶς τόν ἀποστολέα, ἀγάπα καί τό γράμμα πού σοῦ στέλνει.

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δόθηκε σ᾿ ἐμένα σ᾿ ἐσένα, στόν καθένα μας· καί ὅποιος ἐπιθυμεῖ τή σωτηρία του, μπορεῖ μέσα ἀπ᾿ αὐτόν νά τήν κερδίσει.

Ὅταν σοῦ στέλνει ἐπιστολή ὁ ἐπίγειος βασιλιάς, τή δέχεσαι εὐχάριστα καί τή διαβάζεις μ᾿ ἐνδιαφέρον καί πολλή χαρά. Πόσο περισσότερο πρέπει ν᾿ ἀγαπήσουμε τήν ἐπιστολή τοῦ ἐπουράνιου βασιλιᾶ – τό λόγο τοῦ Θεοῦ – καί μέ πόσο θερμό ἐνδιαφέρον καί χαρά πρέπει νά τή διαβάζουμε!

Οἱ ἄρχοντές σου ἀπειθοῦσι, κοινωνοί κλεπτῶν, ἀγαπῶντες δῶρα, διώκοντες ἀνταπόδομα, ὀρφανοῖς κρίνοντες καί κρίσιν χηρῶς ὅν προσέχοντες (Ήσ. 1. 15, 23). ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Μέσω του μεγάλου προφήτου Ησαίου, είπε ο Κύριος στο λαό του Ισραήλ' και εάν πληθύνητε την δέησιν, ουκ εισακούσομαι υμών αι γάρ χείρες υμών αίματος πλήρεις. Και συμπληρώνει πάλι: οι άρχοντές σου απειθούσι, κοινωνοί κλεπτών, αγαπώντες δώρα, διώκοντες ανταπόδομα, ορφανοίς κρίνοντες και κρίσιν χηρώς ον προσέχοντες (Ήσ. 1. 15, 23).

Πράττοντας τέτοια έξω από τούς ναούς ενώ μέσα στις εκκλησίες κράζουμε στον Δημιουργό για έλεος, σημαίνει ότι χτίζουμε και γκρεμίζουμε, φυτεύουμε και μαδούμε, λιβανίζουμε στον τρελό αγέρα.

Είναι σαν να παρουσιάζονται στο βασιλιά δύο άνθρωποι για να παρακαλέσουν για την ίδια πόλη.

Ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε θά μποροῦσε νά ἐπιπλεύσει μέ 70.000 ζῶα!

Επιβεβαιώνεται και επιστημονικώς η Αγία Γραφή και η κιβωτός του Νώε !

Αν χτιζόταν σύμφωνα με τις διαστάσεις που αναφέρονται στη Βίβλο Κι όμως! Η κιβωτός του Νώε θα μπορούσε κάλλιστα να επιπλεύσει, ακόμα κι αν μετέφερε 70 χιλιάδες ζώα (δύο ζώα από κάθε είδος), με βάση τις διαστάσεις που αναφέρονται στη Βίβλο. Έρευνα μεταπτυχιακών φοιτητών Φυσικής του Πανεπιστημίου του Λέστερ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του τμήματός τους «Journal of Physics Special Topics» έδειξε ότι, ένα τέτοιο πλοίο θα μπορούσε να μην βυθιστεί ακόμα κι αν μετέφερε τον διπλάσιο αριθμό ζώων από αυτά που μετέφερε ο Νώε για να τα σώσει από την καταστροφή του κόσμου.

Πνευματικές ἀνταύγειες,μέρος β΄ (τελευταῖο)

Πνευματικές ἀνταύγειες

κεφ. 14ο :( μέρος β΄ τελευταῖο)

Καί ὁ δεύτερος καρπός τοῦ Πνεύματος, ἡ χαρά, ἀφθονοῦσε στήν ψυχή του. Ἔρχονταν δύσκολες ὧρες, κυρίως ὅταν τόν κτυποῦσαν τά κύματα τῶν συνεχῶν ἀσθενειῶν του, πού νόμιζες πώς ὁλόκληρος εἶναι βυθισμένος στήν θλῖψι. Πόση ἔκπληξι αἰσθάνονταν οἱ ἐπισκέπτες του, ὅταν ἀντιλαμβάνονταν πώς καί μέσα στόν πόνο ἦταν λουσμένος μέ τό φῶς τῆς χαρᾶς. Θά τό θεωροῦσαν περίεργο καί παράδοξο. Τέτοια ὅμως παράδοξα πλεονάζουν στήν ζωή τῶν Ἁγίων. Πόσο ἐπιτυχημένα τό διατυπώνει ὁ Ἀπόστολος: «Ἐν θλίψει πολλῇ μετά χαρᾶς Πνεύματος Ἁγίου»! (Α΄Θεσ. Α΄: 6).

Ἕνας μοναχός τῆς Σκήτης, προχωρημένος στήν ἡλικία καί φαλακρός, κάποτε πού ὁ στάρετς ἔπεσε βαρειά ἄρρωστος, ἀγωνιοῦσε πῶς νά πάρη τήν εὐλογία του. Σκέφθηκε λοιπόν νά πάη στό κελλί του, καί νά ἀποσπάση ἔστω μία ὑποτυπώδη εὐλογία, ἀφοῦ ὁ στάρετς ἦταν ἀμφίβολο ἄν θά αἰσθανόταν τήν παρουσία του. Ἔτσι καί ἔγινε. Μέ σφιγμένη τήν καρδιά, σιωπηλός, ἔβαλε μετάνοια μπροστά στό κρεββάτι τοῦ ἀρρώστου καί πλησίασε γιά τήν εὐλογία. Καί ποιά ἦταν ἡ ἐκπληξίς του! Ὁ στάρετς ὄχι μόνο τόν εὐλόγησε, ἀλλά σκόρπισε στήν ψυχή του κύματα χαρᾶς. Σήκωσε τό χέρι του, τόν κτύπησε ἐλαφρά στό κεφάλι, στό μέρος τῆς φαλάκρας, καί μέ φωνή ἀσθενική ἀλλά γεμάτη εὐθυμία τοῦ λέει:

Ὁ «πρακτικά» ἄθεος!

Ο «ΠΡΑΚΤΙΚΑ» ΑΘΕΟΣ!

«Τίς ἔσχατες ἡμέρες θά ἔρθουν καιροί δύσκολοι. Γιατί οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἁλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, ἀπειθεῖς στούς γονεῖς τους, ἀχάριστοι, ἀσεβείς, ἄστοργοι, ἀδιάλλακτοι, συκοφάντες, ἄσωτοι, ἄγριοι, ἐχθροί τοῦ καλοῦ, φιλήδονοι. Θά δείχνουν ὅτι ἔχουν εὐσέβεια, ἀλλά θά ἔχουν ἀρνηθεῖ τήν δύναμή της μέ τίς πράξεις τους» (Β΄ Τιμ. 3,1-5).

Ὅλα αὐτά, ἄν μή τί ἄλλο, μᾶς θυμίζουν τήν σημερινή ἐποχή: Πολλοί κυκλοφοροῦν μέ τήν ταμπέλα τοῦ Χριστιανοῦ, ἀλλά ἐάν ψάξεις τήν ζωή τους, θά βρεῖς κάτι τό πολύ διαφορετικό.

* * *

Σύμφωνα μέ πρόσφατη ἔρευνα πού  ἔγινε στήν Ἀμερική, τό 94% τῶν Ἀμερικανῶν πιστεύουν στήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ ἤ κάποιου εἴδους θεοῦ ἤ σέ κάποια ἀνώτερη ὕπαρξη!

Ἐάν βάλουμε μερικούς ντετέκτιβς νά παρακολουθοῦν αὐτό τό 94% τῶν ἀνθρώπων στήν καθημερινή τους ζωή, μέ τρόμο θά διαπιστώσουμε ὅτι δέν διαφέρουν σέ τίποτα ἀπό ἕναν ἄθεο!

Ποιός εἶναι ὁ «ἄθεος» στήν πράξη, ὁ «πρακτικά» ἄθεος;

Ὀρθοδοξία καί νεωτερικότητα 4

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ 4

Εἰρήνης Ἀρτέμη

Θεολόγου καὶ Φιλολόγου

MA & PhD Θεολογίας

4. Ἡ σχέση θρησκειῶν καὶ Πολιτικῆς στὴν Εὐρώπη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διαφωτισμοῦ καὶ τῆς Βιομηχανικῆς Ἐπανάστασης ἕως τὸ Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
            Ἡ ἰδέες τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης, ὅπως ἀτομικὴ ἐλευθερία, αὐτονομία, καὶ κυριαρχία ἀντιμάχονταν τή διδασκαλία τῶν θρησκειῶν ἀλλά καί τῆς Ἐκκλησίας ποὺ μιλοῦσαν γιά ἕνα ἀνώτερον ὄν καί γιά τήν ὑπακοή τῶν ἀνθρώπων σέ μία ἀνυπέρβλητη αὐθεντία, τό Θεῖο καί τούς Ἱερεῖς Του. Θεωροῦσαν, λοιπόν, τὶς θρησκεῖες συνώνυμό της αὐθεντίας, τῆς μὴ κριτικῆς σκέψης, τῆς παράδοσης, τοῦ κατεστημένου φεουδαρχικοῦ καθεστῶτος[1].
            Ἡ ἀμφισβήτηση φέρνει τὸν κεκαλυμμένο ἀθεϊσμὸ πίσω ἀπὸ διάφορες θεωρίες, ὅπως ἐκείνη τοῦ deismus. Σὲ αὐτὴν ὑποστηριζόταν ὅτι ναὶ μὲν ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν κόσμο ἀλλὰ δὲν τὸν ἀπασχολεῖ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ὕστερα ἡ τύχη του. Κατὰ συνέπεια δὲν ἔχουν καμμία ἀξία οἱ προσευχές, τὰ μυστήρια, οἱ λειτουργίες ἀλλὰ καὶ οἱ ναοί. Ὁ ἀνοιχτὸς ἀθεϊσμὸς[2] ἦταν σπάνιος, ὅπως καὶ ὁ ἀνοικτὸς χριστιανισμός.

Ἱ.Μ. Πειραιῶς, ἀναφορά σέ σύγχρονη Θεοπασχητική κακοδοξία

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 24η Απριλίου 2014

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΕΟΠΑΣΧΗΤΙΚΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ

Μία από τις πληγές της σύγχρονης ακαδημαϊκής Θεολογίας είναι η σύνδεσή της με την φιλοσοφία και δη την Ευρωπαϊκή, κυρίως του αθέου Υπαρξισμού και Ουμανισμού. Είναι και αυτό το φαινόμενο δυστυχώς μέρος της σύγχρονης πνευματικής συγχύσεως τα τελευταία χρόνια. Θεολόγοι με την υπεροψία του φιλοσόφου, θεολογούν φιλοσοφώντας, με αποτέλεσμα να κακοδοξούν. Διατυπώνουν θεωρίες ξένες και συχνά αντίθετες με την Ορθόδοξη Παράδοση της Εκκλησίας μας. Και τούτο διότι θεολογούν ερήμην των θεοφόρων Πατέρων, των οποίων η θεολογία είναι προέκταση και αποτέλεσμα της προσωπικής των νήψεως, προσευχής και κατά Χάριν θεώσεως. Θέλουν τη Θεολογία «ακαδημαϊκή» και όχι τρόπο ζωής και εμπειρία του εκκλησιαστικού σώματος. Θεραπαινίδα του νου και όχι οδηγό προς την θέωση. Αυτή είναι δυστυχώς η κατάσταση!