«Πληροῦσθε ἐν πνεύματι» (Ἐφ. 5,18-21), Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Πληροῦσθε ἐν πνεύματι» (Ἐφ. 5,18-21), Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-4-2018 (σύναξη) www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου στήν ἐξομολόγηση

  Μαρτυρία π. Παύλου Τσουκνίδα

Μια φορά είχα πάει να μείνω λίγες μέρες πάλι στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, για να εξομολογηθώ και να λειτουργηθώ. Εκείνον τον καιρό με βασάνιζε κάτι που είχε σχέση με τις προηγούμενες εξομολογήσεις. 

Ο Πνευματικός που είχα, είχε τεθή σε αργία από τον οικείο Μητροπολίτη. Δεν είχε άδεια πλέον να εξομολογή. Εγώ σκεφτόμουν: «Μήπως αυτά που του εξομολογήθηκα δεν συγχωρέθηκαν;»

 

Ο γέροντας Ιάκωβος, αφού εξομολόγησε έναν κληρικό και έναν λαϊκό πριν από μένα, όταν ήρθε η σειρά μου και πέρασα στο Ιερό Βήμα, φορούσε ολόκληρη την ιερατική του στολή –θυμάμαι ήταν κόκκινη– και μου λέει:

 

– Έλα, παιδί μου Παύλο, να τα πούμε.

 

– Την ευχή σας, Γέροντα, του λέω. Και εκείνος με την σειρά:

 

– Του Κυρίου μας.

 

Αφού έκανε μία δέηση, πριν αρχίσει το Μυστήριο, μου λέει:

 

– Έλα, παιδί μου, να μου πης τις αμαρτίες σου.

 

– Να ‘ναι ευλογημένο, Γέροντα, του απαντώ.

 

– Θέλεις, παιδί μου, να τα πης όλα απ’ την αρχή, έτσι δεν είναι; μου λέει!

 

– Ναι, πάτερ, του λέω εγώ.

 

– Να ξέρης, οι εξομολογήσεις που έκανες στον προηγούμενο Πνευματικό σου πιάστηκαν και τα αμαρτήματά σου συγχωρέθηκαν, αλλά, επειδή εσύ έχεις αυτό τον λογισμό και σε βασανίζει, έλα να μου τα πης όλα απ’ την αρχή!

Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος πού ὁδηγεῖ στό Θεό

 ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ

Από πού ν΄αρχίζουμε την άσκηση. Οι αρχάριοι έχουν ανάγκη από υπομονή και επιμονή, γιατί η αρετή στην αρχή φαίνεται δύσκολη, ύστερα όμως αποδεικνύεται εύκολη.

Από το Γεροντικό

Ένας γέροντας είπε:

- Το να βιάζουμε σε όλα τον εαυτό μας (για να κατορθώσουμε την αρετή), αυτός είναι ο δρόμος πού οδηγεί στο Θεό.

* * *

Ο ίδιος γέροντας είπε:

- Αυτός που βιάζει τον εαυτό του για το Θεό, είναι όμοιος με τον ομολογητή της πίστεως.

* * *

Μερικοί αδελφοί ρώτησαν έναν από τους πατέρες:

- Πώς η ψυχή δεν προστρέχει στις επαγγελίες πού έδωσε ο Θεός με τις άγιες Γραφές, αλλά παραστρατίζει προς τα ακάθαρτα;

Τί εἶναι τό «μάτι»; Ποιοί ματιάζουν; Ποιοί ματιάζονται;

 π. Σάββας Αγιορείτης:

Ὅταν λέμε «μάτι» στήν ἐκκλησιαστική γλώσσα ἐννοοῦμε τή βασκανία. Ἡ βασκανία εἶναι πονηρή ἐνέργεια, δαιμονική ἐνέργεια πού ὑποκρύπτει τό πονηρό πνεῦμα τοῦ φθόνου. 

Ὁ φθόνος εἶναι ἡ βασκανία. Καί ποιοί εἶναι αὐτοί πού ἐκπέμπουν αὐτή τήν ἐνέργεια; Φυσικά εἶναι οἱ δαίμονες, δαιμονική ἐνέργεια εἶναι. Ἀλλά ὅταν ὁ ἄνθρωπος φθονεῖ κάποιον ἄλλον ἄνθρωπο, δέχεται αὐτή τή δαιμονική ἐνέργεια καί ὁ διάβολος τί κάνει;

Χρησιμοποιεῖ αὐτόν τόν ἄνθρωπο γιά νά ἐκπέμπει αὐτή τήν ἐνέργεια καί μάλιστα μέσα ἀπ’ τά μάτια. Χρησιμοποιεῖ τά μάτια δηλαδή τοῦ ἀνθρώπου ὁ διάβολος, ἐπειδή αὐτός ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα του κακία, φθόνο, ζήλεια… Τό πονηρό πνεῦμα χρησιμοποιεῖ τά μάτια του, γιά νά βλάψει τό μωρό τῆς ἄλλης, τή νύφη τῆς ἄλλης οἰκογένειας κ.λ.π. Αὐτό εἶναι ἡ βασκανία.

Τί γίνεται τώρα; Ἐσύ πού εἶσαι δίπλα καί δέχεσαι αὐτή τήν πονηρή ἐνέργεια, παθαίνεις κακό; Ἐξαρτᾶται. Ἐάν ἔχεις πνευματική ζωή, ἐάν ἐξομολογεῖσαι, ἐάν ἔχεις νοερά προσευχή, ἀδιάλειπτη προσευχή, δέν παθαίνεις τίποτα. Ὅσα μάτια κι ἄν σέ κοιτᾶνε καί ὅσες γλῶσσες κι ἄν σέ τρῶνε καί δέν ξέρω τί ἄλλο, ὅλοι οἱ δαίμονες νά πέσουν πάνω σου…

Θέλημα.Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

«ΘΕΛΗΜΑ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ»

Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

«Ἡ ἄρνησις τοῦ θεληματός μας μπορεῖ νά γίνη σέ κάθε μας βῆμα... Εἶναι μιά σπουδαία ἐσωτερική ἐργασία. Βάλτε ἀρχή νά μήν ὑποχωρῆτε στίς ἀπαιτήσεις τοῦ σώματος καί θά παρουσιασθοῦν χίλιες-δυό εὐκαιρίες ἀπαρνήσεως τοῦ θελήματος. Μήν ἀπογοητευθῆτε ἀπό τίς ἀποτυχίες πού θά διαπιστώσετε. Ἐπιμένετε καί θά δοκιμάσετε μεγάλη ὠφέλεια».

***

«Μοῦ γράφετε ὅτι δέν διορθώνεσθε, πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι δέν ἀποφασίσατε ν᾿ ἀπαρνηθῆτε τό θέλημα, πού βασιλεύει μέσα σας. Ὡστόσο ἐκφράζετε τήν ἐπιθυμία νά σωθῆτε καί ἀναζητεῖτε τόν τρόπο...
Μόνη σας διαπιστώνετε ὅτι γιά νά σωθῆτε, πρέπει νά νικήσετε τό θέλημά σας σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Κυρίου:«Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν»(Ματθ. 16, 24). Ὅταν τό κατορθώσετε αὐτό, δέν θά σᾶς ἀπασχολεῖ πλέον τό ἐρώτημα πῶς θά σωθεῖτε».

Ὁ ἅγιος Παΐσιος καί οἱ μαθητές τῆς Ἀθωνιάδος

  Ιερομόναχος Ισαάκ

Ως μαθητές της Αθωνιάδος –διηγείται ο απόφοιτος Τ.Ι.– συζητούσαμε διάφορα θέματα που μας απασχολούσαν. Ένα από αυτά ήταν και η εξεύρεση πρεσβυτέρας για όσους ήθελαν να γίνουν έγγαμοι ιερείς. 

Επίσης συζητούσαμε για τα Εκκλησιαστικά θέματα και κατηγορούσαμε τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και υμνούσαμε στην κυριολεξία κάποιον Μητροπολίτη.

Μια παρέα κατεβήκαμε στην «Παναγούδα», που απέχει μισή ώρα.Όταν φθάσαμε, ο Γέροντας άνοιξε την πόρτα και δίνει ένα μπαστούνι σε κάποιον συμμαθητή μας που το όνειρό του ήταν να γίνη Επίσκοπος, λέγοντάς του: «Προχώρα πρώτος, αφού θέλεις να γίνης Δεσπότης». Προτού όμως καθήσουμε στα κούτσουρα μας λέει: «Όπως υπάρχουν καλά παιδιά που μπορούν να γίνουν ιερείς, έτσι υπάρχουν και καλές κοπέλλες για πρεσβυτέρες. Αφήστε λοιπόν αυτά και καθήστε και διαβάστε. Αυτό είναι τώρα το έργο σας».

 Ύστερα μας είπε με ύφος σοβαρό: «Καλά, τι σας έχει κάνει ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ και όλο τον κατηγορείτε;» Εμείς παγώσαμε για άλλη μια φορά. Συνέχισε:

Ἡ ἡδονή χρησιμοποιεῖται ἀπό τό διάβολο ὡς δέλεαρ (δόλωμα). ΠΑΤΉΡ ΕΥΣΕΒΊΟΥ ΒΙΤΤΗ.

 

Ἡ ἡδονή χρησιμοποιεῖται ἀπό τό διάβολο ὡς δέλεαρ (δόλωμα).

Τό δέλεαρ τῆς ἡδονῆς, πού προσφέρει ὁ διάβολος στόν ἂνθρωπο, ἐρεθίζει τή φιλαυτία του, ἡ ὁποία κάνει τόν ἲδιο κέντρο τοῦ ἑαυτοῦ του. Αὐτό ἒχει ὡς συνέπεια τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τό Θεό. 

Ἒπειτα κεντρίζει καί ὑποδαυλίζει τόν ὑποκειμενισμό τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ὑποκειμενισμός ἀπολυτοποιημένος καθιστᾶ τόν ἂνθρωπο ἀδιάλλακτο ἒναντι τῶν ἂλλων. 

Αὐτό ἐξασφαλίζει τόν ἀπομονωτισμό του.

Ὁ ἁπλοϊκός τάφος τοῦ Γέροντος Γερασίμου Μικραγιαννανίτου...

Ὁ ἁπλοϊκός τάφος τοῦ Γέροντος Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, χαρισματικοῦ ὑμνογράφου τῆς μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, μέ τίς τόσες ἀκολουθίες καί τά τόσα τροπάρια πού ἔχει συνθέσει πρός τιμήν τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεώς μας! Νά πρεσβεύει γιά ὅλους ἐμᾶς!

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/04/blog-post_328.html?m=1

 

4 Μαΐου Συναξαριστής. Πελαγίας Μάρτυρος, Φλωριανοῦ Μάρτυρος, Μόνικας, Νεποτιανοῦ Πρεσβυτέρου, Ἰλαρίου Θαυματουργοῦ, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀντωνίνου, Ἀφροδισίου, Βαλεριανοῦ, Λεοντίου, Μακροβίου καὶ Μίδα καὶ τῶν σὺν αὐτοὶς μαρτυρησάντων, ἀνακομιδὴ λειψάνων Ἁγίου καὶ Δικαίου Λαζάρου καὶ Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, Νικηφόρου Ὁσίου, Ἀθανασίου Ἐπισκόπου, Νικηφόρου τοῦ ἐν Ἄθῳ, Θεοδοσίας πριγκιπίσσης, τῶν Ὁσίων Ἰσαάκ, Κλήμεντος, Κυρίλλου, Νικήτα καὶ Νικηφόρου, Σύναξη Ὑεραγίας Θεοτόκου τῆς Παλαιᾶς

Ἡ Ἁγία Πελαγία ἡ Μάρτυρας
 
Ἡ Ἁγία Πελαγία γεννήθηκε στὴν πόλη Ταρσὸ τῆς Κιλικίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.). Μεγάλωσε σὲ εἰδωλολατρικὸ περιβάλλον.
Ὅμως, σὲ νεαρὴ ἡλικία, εἶδε σέ ὅραμα τὸν Ἐπίσκοπο τῆς πόλεως Λίνο, ὁ ὁποῖος βάπτιζε καὶ ἐπέστρεφε πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἐθνικοὺς στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ.
Ἔτσι ἐπιθύμησε νὰ τὸν δεῖ καὶ ἀφοῦ ζήτησε ἄδεια ἀπὸ τὴν μητέρα της μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι θὰ μεταβεῖ στὴν τροφό της, ποὺ ζοῦσε σὲ ἄλλη πόλη, προσῆλθε στὸν Ἐπίσκοπο καὶ βαπτίσθηκε.
Ἀφοῦ παρέδωσε τὰ πολυτελῆ  ἐνδύματά της, ντύθηκε μὲ φτωχικὰ ροῦχα καὶ παρουσιάσθηκε στὴν μητέρα της. Ὃταν ἡ μητέρα της ἀντίκρισε τὴν θυγατέρα της μὲ αὐτὴ τὴν ἐνδυμασία καὶ ἄκουσε γιὰ τὴν μεταστροφή της στὸν Χριστό, τὴν κατήγγειλε στὸν υἱὸ τοῦ Διοκλτιανοῦ καὶ στὴν συνέχεια στὸν ἴδιο τὸν Διοκλητιανό. Ὁ αὐτοκράτορας ἔδωσε ἐντολὴ νὰ πυρώσουν ἕνα χάλκινο βόδι μέσα στὸ ὁποῖο ἔριξαν τὴν Ἁγία, ἡ ὁποία βρῆκε ἔτσι μαρτυρικὸ θάνατο.
Ἡ Σύναξη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Πελαγίας ἐτελεῖτο στὸ Μαρτύριον αὐτῆς κοντὰ στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρα Κόνωνος.

4 Μαΐου. Πελαγίας μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Παρ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ι΄ 44 - ια΄ 10).

Πραξ. 10,44       Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον.

Πραξ. 10,44             Ενώ δε ο Πετρος συνέχιζε να λέγη τα λόγια αυτά, αίφνης έπεσε το Πνεύμα το Αγιον εις όλους αυτούς, που ήκουαν την διδασκαλίαν.