Ἄρχη Τριωδίου_Ἡ ἐκκοσμίκευση σὲ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς πίστης σήμερα_mp3

Π. Σάββας 2009-02-08_Ἄρχη Τριωδίου_Ἡ ἐκκοσμίκευση σὲ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς πίστης σήμερα_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-02-2009 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Λόγος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν Ὑπαπαντή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών

Δεν φορεί μόνο σάρκα ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, αλλά και περιτέμνεται σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο, για να μην έχη πρόφασι η απιστία των Ιουδαίων. Γιατί έρχεται προς τον νόμο για χάρι του ίδιου του νόμου, για να ελευθερώση τους μαθητές του μέσω της πίστεως που βασιζόταν στον νόμο.
Και παίρνει σάρκα και περιτέμνεται κι αυτός μαζί με τους Ιουδαίους. Πήρε το ίδιο με αυτούς σώμα, πήρε και την ίδια περιτομή. Έκανε α­ναντίρρητη την συγγένειά Του με αυτούς, ώστε να μη τον αρνη­θούν, Αυτόν, ο οποίος ήταν ο Χριστός που έρχεται από την γενιά του Δαυίδ, και που αυτοί προσδοκούσαν.
Έδειξε το γνώρισμα της συγγενείας Του με αυτούς. Γιατί, αν ακόμη και μετά την περιτομή Του έλεγαν «δεν ξέρουμε από πού είναι»[1], εάν δεν είχε περιτμηθή κατά σάρκα, η άρνησίς τους θα είχε κάποια εύλογη πρόφασι.

Ἐπισκοπικόν λειτούργημα, κλῆρος, λαός-Ἡ ἐφαρμογή τῶν ἱερῶν κανόνων

 

Ἡ στρατευομένη Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἔχει κληθῆ ὑπό τοῦ Θείου Αὐτῆς Δομήτορος νά συμβάλλῃ εἰς τήν διαφύλαξιν, διασφάλισιν καί διακήρυξιν τῆς ἀνοθεύτου Ὀρθοδόξου Πίστεως καί Παραδόσεως πρός ἁγιασμόν καί σωτηρίαν τῶν μελῶν Της.

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία διακυβερνᾶται ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα καί ἡ ἑκάστοτε Ἱεραρχία ἔχει κληθῆ νά ἐφαρμόζῃ τούς Ἱερούς Κανόνας. Ὁ,τιδήποτε ἀντίθετον μέ τήν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδοξίας δέν εἶναι πρᾶξις μαρτυρίας, ἀλλά προδοσίας.

Οἱ ἐπίσκοποι δέν εἶναι αὐτόνομοι, αὐτοδύναμοι - ἄν καί ὡρισμένοι ἔτσι τείνουν νά διαμορφωθοῦν -, οὔτε εἶναι κοσμικοί ἄρχοντες μέ ἐξουσίαν κυριάρχου. Ἔχουν πνευματικήν ἐξουσίαν καί πρέπει πρωτίστως νά κηρύττουν μετάνοιαν, νά τηροῦν τάς ὑποσχέσεις πού ἔδωσαν εἰς τήν χειροτονίαν των, νά προσφέρουν διακονίαν καί θυσίαν, νά εἶναι ταπεινοί θεράποντες καί νά βιώνουν τό ἰδεῶδες τοῦ ποιμένος καί ἐπισκόπου.

Λόγος στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου_ Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης_2ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2014-02-09_Λόγος στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου_ Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης_2ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 09-02-2014 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Νά μετριάσεις τήν ἐμπιστοσύνη στή διαίσθησή σου…! (Ἀρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Αν όμως εμπιστευόμαστε τη διαίσθηση μας για πράγματα υπέρτατης σημασίας, τότε το κάθε λάθος μπορεί να απειλήσει τον άνθρωπο ακόμη και με απώλεια. Με την έννοια λοιπόν αυτή να υπακούς στην πείρα των αρχαίων ασκητών, που δεν επιτρέπει να εμπιστευόμαστε σε τέτοιο βαθμό τη διαίσθηση μας. Δυστυχώς στον κόσμο γίνεται διαρκώς αυτό το λάθος. Πρέπει αναπόφευκτα να χειραγωγούμαστε με το “όργανο” εκείνο που έχουμε. Είτε βέβαιοι είτε όχι, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το καρδιακό μας ραντάρ. Οπωσδήποτε όμως οφείλουμε να υπερνικήσουμε την αυτοπεποίθησή μας με δύσκολο αγώνα, ψυχικό και διανοητικό. Η διαίσθηση μας θα ήταν απολύτως ορθή, αλάθητη, αν ήμασταν ολότελα άγιοι. Αν όμως δεν έχουμε φθάσει σε αυτή την αγιότητα, τότε και η διαίσθηση μας, όπως και η λογική μας, δεν λειτουργούν εντελώς σωστά.

Ἡ ἔννοια τῆς ἁγιωσύνης εἶναι συνώνυμος πρός τήν ἁγιότητα τῆς ψυχῆς, τήν πρός τόν πλησίον ἀγάπην καί τήν πρός τόν Θεόν ἀφοσίωσιν.

Μνήμη Αγίου Νεκταρίου.

 Από το βιβλίο: «Ο Άγιος Νεκτάριος» του Θεοδώρητου Μοναχού Αγιορείτου

 Το παρακάτω κείμενο αφορά ένα περιστατικό το οποίο έλαβε χώρα κατά την περίοδο που ο Άγιος Νεκτάριος ήταν διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Η διήγηση είναι του  καθηγητού Ι. Φ. Κωνστανταράκη, που ήταν μαθητής της Ριζαρείου κατά την ανωτέρω  περίοδο.

«...Είναι γνωστόν, ότι η αθώα παιδική ψυχή ουδέποτε πονηρεύεται. Πιστεύει τα πάντα. Η παιδική ευπιστία είναι το χαρακτηριστικόν γνώρισμα της αγγελικής των παιδιών αγιότητος.

Με αυτήν την παιδικήν αγαθότητα συμπεριεφέρετο απέναντί μας εις πάσαν περίστασιν. Άπειρα είναι τα επεισόδια της μαθητικής μας ζωής κατά τα οποία εξεδηλούτο το απονήρευτον και η αγνότης της καρδίας του.

Από το επεισόδιον, που θα διηγηθώ κατωτέρω, θα καταδειχθή πως η μαθητική εφευρετικότης, μη απηλλαγμένη πονηρίας, εξεμεταλλεύετο την αγίαν ευπιστίαν του απαραμίλλου αυτού ιεράρχου.

Κατά τον κανονισμόν της Σχολής μόνον εις ωρισμένας ημέρας μεγάλων εορτών επετρέπετο εις τους μαθητάς «η έξοδος».

Οἱ τομεῖς πού ἐξασφαλίζει πρωτιά ἡ νεολληνική κοινωνία

Ἡ νεοελληνική κοινωνία πού κατηγορεῖται ὑπό «φίλων» καί συμμάχων, ὅτι εἶναι δῆθεν ἀντιπαραγωγική καί ὑστερεῖ, ἔρχεται πρώτη:

1. Εἰς θανάτους νέων ἀπό ναρκωτικά καί ἀπό τροχαῖα ἀτυχήματα.

2. Πρώτη εἰς τάς ἀμβλώσεις.

3. Πρώτη εἰς τήν εἰσβολήν λαθρομεταναστῶν.

4. Πρώτη εἰς ρυθμόν ἀναπτύξεως ἐγκληματικότητος.

5. Πρώτη εἰς δημόσιον χρέος.

6. Πρώτη εἰς τήν ἀστυφιλίαν.

7. Πρώτη εἰς ἀνεργίαν καί εἰς ἀποτυχῆ ἀποτελέσματα ἐξετάσεων ἀποφοίτων μέσης ἐκπαιδεύσεως.

ΓΕΡΩΝ ΙΛΑΡΙΩΝ: Ἡ ἀλήθεια γιά τούς Λατίνους (Καθολικούς) [ΒΙΝΤΕΟ]

Θέματα της ανάρτησης: Πως να γίνονται οι διάλογοι, να είμαστε απόλυτοι, να είμαστε αληθινοί, να δίνουμε την καλή μαρτυρία, να ελέγχουμε τα κακώς κείμενα.

Στο βίντεο αυτό παρουσιάζουμε μια απλοϊκή διήγηση του γέροντος Ιλαρίωνα από το Άγιον Όρος που θα συγκινήσει κάθε ψυχή. Γίνεται με την απλότητα και την ορθόδοξη εμπειρία του ο γέροντας γνώμονας, γίνεται πυξίδα για να ευθυδρομήσει όποιος αιρετικός αναζητά την αλήθεια καλοπροαίρετα.

Αναβλύζει με φυσικότητα μέσα από την ψυχή του η απορία, πως γίνονται οι διάλογοι τα συνέδρια και τα συμπόσια, όταν εμείς δεν είμαστε απόλυτοι, αληθινοί να έχουμε το Θεό στις συναντήσεις αυτές. Μας το έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αγαπητός φίλος του ιστολογίου μας με το ακόλουθο σημείωμα:

Λόγος στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου_ Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης_1ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2013-02-24_Λόγος στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου_ Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης_1ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-02-2013 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου: Ἡ γλυκύτατη μελωδία τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ

"65. Διηγούνται για ένα πουλί που το λένε σειρήνα, ότι όποιος ακούσει τη μελωδική φωνή του, τόσο πολύ αιχμαλωτίζεται, ώστε το ακολουθεί στην έρημο και ξεχνάει εξαιτίας του και τις ανάγκες της ίδιας του της ζωής και, στερούμενος τα απαραίτητα, πέφτει και πεθαίνει. 

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην ψυχή. Όταν δηλαδή εμπέσει μέσα της η ουράνια γλυκύτητα, τότε, από τη γλυκιά μελωδία των λόγων του Θεού, που τα αισθανόμαστε στο νου μας, ολόκληρη η ύπαρξή μας ακολουθεί τον δρόμο της μελωδίας αυτής, με αποτέλεσμα να ξεχάσει τις σωματικές ανάγκες αυτής της ζωής και ακόμη να χάσει και την όρεξη για φαγητό, και να υψωθεί, από τούτη τη ζωή προς τον Θεό.

Τά στέφανα καί ὁ ἀνάδοχος (κουμπάρος)

Μετά τις ευχές (του γάμου) λαμβάνει ο λειτουργός τα στεφάνια από το ιερό Ευαγγέλιο. Και ευλογεί αυτά. Με αυτά στεφανώνει τους νεονύμφους στο όνομα της Παναγίας Τριάδος. Αφού δε αποθέσει αυτά στα κεφάλια τους, εύχεται ο λειτουργός: «Κύριος ο Θεός ημών δόξη και τιμή στεφάνωσον αυτούς». Ο παράνυμφος αλλάζει τα στεφάνια σταυροειδώς.

Ο παράνυμφος ονομάζεται και ανάδοχος. Και όπως ο ανάδοχος αναλαμβάνει κατά το Βάπτισμα την υποχρέωση να καθοδηγεί το παιδί στην οδό της αρετής, έτσι και εδώ ο ανάδοχος αναλαμβάνει την υποχρέωση και την ευθύνη να συντελεί στην ομόνοια και την αγάπη και τη σωφροσύνη των νεονύμφων.

«Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12)

O ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ

«Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12)

Ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

   ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἀρχίζει τὸ Τριῴ­διο. Τί εἶναι Τριῴδιο; Ἂν ρωτήσουμε τοὺς κοσμικοὺς ἀνθρώπους, θὰ μᾶς ποῦν· Τριῴδιο ἴ­σον χοροί, διασκεδάσεις, γλέντια, μάσκες, καρ­ναβάλια. Αὐτὸ ὅμως εἶναι πλάνη. Αὐτὸ δὲν εἶναι Τριῴδιο· εἶναι ἀντιτριῴδιο, ἀντίθετο μὲ τὸ Τριῴδιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας. Τρι­ῴ­διο εἶναι μία ἱερὰ περίοδος τοῦ ἐκκλησιαστι­κοῦ ἔτους, περίοδος ἐντατικωτέρας ἀσκήσε­ως. Ὅπως ὁ στρατὸς ἔχει περίοδο ἀσκήσεων, γιὰ νὰ εἶναι οἱ στρατιῶτες πανέτοιμοι διὰ πᾶν ἐνδεχόμενον, ἔτσι καὶ τὸ Τριῴδιο εἶναι περίοδος ἱερῶν ἀσκήσεων τῶν Χριστιανῶν. Τὸ Τρι­ῴ­­διο εἶναι δέκα ἑβδομάδες· πρώτη ἡμέρα εἶναι σήμερα, καὶ τελευταία ἡμέρα εἶναι τὸ Μέγα Σάββατο, ὅταν ὁ ἱερεὺς γεμᾶτος ἐνθουσιασμὸ σκορπάει μέσ᾽ στὸ ναὸ δεξιὰ – ἀριστερά, πάνω – κάτω, φύλλα δάφνης καὶ ψάλλει «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν» (Ψαλμ. 81,8).
Τὸ Τριῴδιο, γιὰ νὰ ἐκφρασθῶ ἁπλούστερα, εἶναι μία σκάλα, ποὺ μᾶς ὑψώνει ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό. Μοιάζει μὲ τὴ σκάλα ποὺ εἶδε ὁ Ἰακώβ, ποὺ τὸ κάτω ἄκρο της πατοῦσε στὴ γῆ καὶ τὸ ἄλλο ἔφτανε στὸν οὐρανό. Μιὰ σκάλα λοιπὸν βλέπουμε μπροστά μας, καὶ σήμερα εἶναι τὸ πρῶτο σκαλοπάτι. Ἐμπρός, πλη­σιάστε καὶ πατῆστε τὸ πρῶτο σκαλοπάτι.

Τριώδιο καί Ἀντιτριώδιο (Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἰερεμία)

           IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

    ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΤΡΙΩΔΙΟ

1. 1η Φεβρουαρίου σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί. Σᾶς εὔχομαι «καλό μήνα». Ἀλλά ἀπό σήμερα ἀρχίζει ἡ ἱερή καί κατανυκτική περίοδος τοῦ Τριωδίου. Γι᾽ αὐτό πάλι σᾶς εὔχομαι τήν φετινή χρονιά νά γευθεῖτε τήν πνευματική γλυκύτητα τοῦ Τριωδίου, καλύτερα ἀπό προηγούμενες χρονιές. Στό κήρυγμα αὐτό, ἀγαπητοί μου, σήμερα, ἀρχή τοῦ Τριωδίου, θά ἤθελα νά σᾶς μιλήσω γι᾽ αὐτό ἀκριβῶς τό θέμα, γιά τό τί δηλαδή εἶναι Τριώδιο.

2. Τό Τριώδιο εἶναι ἡ πρίν ἀπό τό Πάσχα προπαρασκευαστική κατανυκτική περίοδος, ὅπως τό Πεντηκοστάριο εἶναι ἡ μετά τό Πάσχα ἑορταστική περίοδος. Δηλαδή ἡ κύρια ἑορτή εἶναι τό Πάσχα, ἀλλά ἐπειδή πρέπει νά προετοιμαστοῦμε, γιά νά ἑορτάσουμε σωστά τήν ἑορτή αὐτή, γι᾽ αὐτό προηγεῖται τό Τριώδιο, πού μᾶς σταματάει στά Πάθη τοῦ Χριστοῦ. Καί ἐπειδή, ἀκριβῶς πάλι, ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα εἶναι μεγάλη ἑορτή, γι᾽ αὐτό δέν σταματάει τήν ἴδια μέρα πού τήν γιορτάζουμε, ἀλλά παρατείνεται, παρατείνεται γιά σαράντα ἡμέρες, ὅπως τό ἑορτάζουμε στό Πεντηκοστάριο.

3. Ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα, χριστιανοί μου, εἶναι κινητή ἑορτή. Δέν ἑορτάζουμε δηλαδή τό Πάσχα τήν τάδε σταθερή ἡμερομηνία τοῦ χρόνου, ὅπως εἶναι σταθερές οἱ ἑορτές τῶν Ἁγίων μας. Βέβαια, ἡ Ἐκκλησία μας μέ τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο καθόρισε τό Πάσχα νά ἑορτάζεται τήν πρώτη Κυριακή μετά τήν πανσέληνο τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας.

Φοβερή ἁμαρτία ἡ φιλαρχία μέσα στήν Ἐκκλησία

Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

Πουθενά η φιλαρχία δεν είναι τόσο φοβερή αμαρτία όπως στην Εκκλησία. Εάν περάσει στην καρδιά του ανθρώπου, διώχνει απ’ αυτήν την αγάπη, και μαζί με την αγάπη την αλήθεια. Και στην θέση τους ενθρονίζει κάθε κακό.

Η Εκκλησία κυβερνάται με την αγάπη και με την αλήθεια. Ο μεγαλύτερος διακονεί με αγάπη τον μικρότερο.