Κέντρο ὁ Χριστός καί ἡ Θεία Εὐχαριστία

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

3.ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΖΩΗ

Κέντρο ὁ Χριστός καί ἡ Θεία Εὐχαριστία

Κέντρο τῆς ἐνοριακῆς κοινότητας καί ζωῆς πρέπει νά εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.

Κεντρική πράξη, ἡ Θεία Εὐχαριστία.

Κεντρική ἐνασχόληση, ἡ διαμονή στόν ναό, ἡ Θεία Λατρεία καί πρό πάντων ἡ καθημερινή, εἰ δυνατόν, Θεία Λειτουργία.

Στά μοναστηριακά κοινόβια, σκῆτες, κελλία, καλύβες κ.λπ. ἡ συμμετοχή στήν Θεία Εὐχαριστία εἶναι τακτικότατη. Ἀποτελεῖ καί αὐτό μία ἐπιπλέον ἀπόδειξη τῆς αὐθεντικῆς χριστιανικῆς ζωῆς, πού βιώνεται ἐκεῖ κατά τό πρωτοχριστιανικό πρότυπο. Εἶναι γνωστό ὅτι οἱ ἐνορῖτες τῆς πρώτης χριστιανικῆς Ἐνορίας τῶν Ἰεροσολύμων κοινωνοῦσαν καθημερινά: «ἦσαν προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καί τῇ κοινωνίᾳ καί τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καί ταῖς προσευχαῖς»³⁷.

Οἱ χριστιανοί ζοῦμε ἀπό τώρα στά ἔσχατα.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου:Περί ἀγάπης, ἐλπίδος καί πίστεως.

"Κλίμαξ" 

ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΣ

Περί αγάπης, ελπίδος και πίστεως

(Διά τόν σύνδεσμον τής εναρέτου τριάδος τών αρετών, τής αγάπης, τής ελπίδος καί τής πίστεως)

1.Νυνί δε λοιπόν - ύστερα από όλα τα προηγούμενα - μένει τα τρία ταύτα – τά οποία σφίγγουν και διατηρούν τον σύνδεσμο όλων – πίστις, ελπίς, αγάπη∙ μείζων δε πάντων η αγάπη» (πρβλ. Α΄ Κορ. ιγ΄ 13), διότι και ο Θεός αγάπη ονομάζεται (πρβλ. Α΄ Ιωάν. δ΄ 16). Εγώ όμως την μία την βλέπω σαν ακτίνα, την άλλη σαν φως και την Τρίτη σαν ηλιακό δίσκο, και όλες μαζί σαν ένα φωτεινό απαύγασμα και μία και την αυτήν λαμπρότητα. Η μία, η πίστις, δύναται να επιτελέση τα πάντα. Η άλλη, η ελπίς, περικυκλώνει με το έλεος του Θεού και δεν καταισχύνει τον ελπίζοντα. Και η Τρίτη, η αγάπη, δεν πέφτει ποτέ από το ύψος της ούτε σταματά από το τρέξιμό της ούτε επιτρέπει σ΄ αυτόν που επλήγωσε με τα βέλη της να ηρεμήση από την «μακαρίαν μανίαν» που του επροξένησε.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα KΓ' Κυριακῆς: Ὁμιλία περί τοῦ ὅτι ἄφευκτον τῆς ἐργασίας τῶν ἀρετῶν τό χρέος (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 (Εφεσ. β' 4-10)

- Εάν, όπως γράφει ο απόστολος Παύλος, διά της πίστεως και χάριτος σωζόμαστε, τότε γιατί να εργαζόμαστε τις αρετές;

- Μόνον ο άνθρωπος, εκ πάντων των επιγείων κτισμάτων, μπορεί να εργαστεί την αρετήν.

- Ο Θεός έπλασε και ανέπλασε τους ανθρώπους διά την κατόρθωσιν της αρετής. Πώς όμως ο άνθρωπος μπορεί να κατορθώσει την αρετή αφού έχει φύση αδύναμη;

Ὁσιομάρτυς Κοσμᾶς ὁ Πρῶτος ὁ Βατοπαιδινός (†1280)

Οσιομάρτυς Κοσμάς ο Πρώτος ο Βατοπαιδινός (†1280)

Αγιορείτης Άγιος. Μνήμη 5 Δεκεμβρίου

Κατά την γενόμενη επίσκεψη των Ενωτικών λατινοφρόνων εκτός των Βατοπαιδινών μαρτύρησαν μοναχοί των ιερών μονών Ιβήρων, Ζωγράφου και Ξενοφώντος. Κατά μία παράδοση ο ίδιος ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ ο Παλαιολόγος ηγείτο στρατιωτικής ομάδος. «Κατέλαβε την των Καραιών κελλιωτικήν λαύραν, ένθα και το του Όρους πρωτείον ίδρυται· ο δε πρωτεύων και οι συν αυτώ αντέστησαν αυτώ γενναίως, τοις προλαβούσιν ομοίως ελέγχοντες· ο δε βασιλεύς εις οργήν κινηθείς, εκέλευσε πάντας αυτούς μαχαίρας έργον γενέσθαι, και ούτως ετελειώθησαν οι άγιοι ομολογηταί την δε εκκλησίαν αυτών πυρπολήσας, και τα των μοναχών σκηνώματα ληϊσάμενος ...».

Δεκάδες ὀρφανά ἀπό τήν Μααλούλα στά χέρια τῶν τρομοκρατῶν

Φώτο αρχείου

Δεκάδες ορφανά στα χέρια των τρομοκρατών

Βρυξέλλες Πορφύρης Δ. /Σταφυλά Π.

Η λιβανέζικη εφημερίδα The Daily Star 05.12.13 επιβεβαιώνει ότι εκτός των 12 μοναχών και δεκάδες ορφανά του μοναστηριού της Αγίας Θέκλας απήχθησαν από τους ισλαμιστές αντάρτες και μεταφέρθηκαν στην πόλη   Yabroud όπου και κρατούνται σε καθεστώς ομηρίας.
  
O Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης ο 10ος ο οποίος ακύρωσε προγραμματισμένη επίσκεψή του σε χώρες του Κόλπου σε σημερινή τηλεοπτική συνέντευξή του  απηύθυνε μια ακόμη δραματική έκκληση προς την διεθνή κοινότητα για την ανάληψη δράσης προς απελευθέρωση των ομήρων.
Με τίτλο αντιφατικές φήμες για την απαγωγή των μοναχών το L Observatoire de la Christianophobie επικαλούμενο πηγές της Δαμασκού που επιβεβαιώθηκαν από ειδησεογραφικά πρακτορεία όσο και από τον πρέσβη του Βατικανού στην Συρία επίσκοπο Mario Zenari αναφέρει ότι η απαχθείσα ηγουμένη Πελαγία Sayyaf επικοινώνησε την Τετάρτη με τον Πατριάρχη Ιωάννη Γιαζίζι και τον διαβεβαίωσε ότι οι μοναχές είναι καλά.

Τοῦ Παραδείσου τ' ὄνειρο (Μνῆμες Ὄρους Ἁγίου...Ὀκτ 2013). Νώντας Σκοπετέας

Του Παραδείσου τ' όνειρο (Μνήμες Όρους Αγίου...Οκτ 2013). Μέρος 7ο

Νώντας Σκοπετέας

Στο κάστρο τ’ Αγιορείτικο το Καρακαλληνό ,

του Γεδεών θαυματουργού τα ευλογημένα μέρη ,

στου Ιωαννικίου το κάθισμα με αγάπη σκαλιστό ,

ξεδίψασε το μέσα μας σε Οκτώβρη μεσημέρι…

Μίλησε αλλιώτικα  η σιωπή και του Θεού η γαλήνη…

Για πάντα προσευχήθηκα μες στις καρδιές  να μείνει .

Και έπειτα ο ανήφορος ως τους  Φιλοθεΐτες  ,

χνάρια αγιασμένα , αιώνια γενναίοι  Ερημίτες …

Της Αριζόνας  Άγγελο είχαμε  στο μυαλό ,

και μέγα Εθναπόστολο , Κοσμά τον Αιτωλό …

Η Παναγιά η Πορταΐτισσα στα δεξιά του δρόμου μας  , παρηγορεί καρδιές στης Ιβήρων τα αλύγιστα τα τείχη . Η καντήλα της η ιαματική  και εφέτος με τα ποθητά τα νεύματά της  ,  γέμισε ελπίδα και θάρρος  όσους αγρύπνησαν στου Αυγούστου το λαμπρό το  πανηγύρι Της. Ευχηθήκαμε σύντομα να ξαναβάλουμε μετάνοια μπροστά  Της.

Ύστερα από λίγο ξεπρόβαλλε και  η  Καρακάλλου…  Μια συνεχής πηγή αναμνήσεων που πάντα θα μας ξεκουράζουν και θα γαληνεύουν τρικυμισμένες σκέψεις και καρδιά ανήσυχη.
Ο πύργος της, με τις πολλές Αγίες Τράπεζες και τους Αγίους Μάρτυρες του Θεού που πάντα θα ζωντανεύουν τους ορόφους του, θα μας θυμίζει όσο υπάρχουμε  τις ανεπανάληπτες στιγμές που ζήσαμε ανεβαίνοντας στην κορυφή του λίγα χρόνια πριν.   

Λόγοι περὶ συγχωρήσεως. Πατερικές διδαχές

Λόγοι περὶ συγχωρήσεως

 

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης λέγει γιὰ τὴν συγχώρεση: «“Τότε προσελθῶν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; Ἕως ἑπτάκις; Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλὰ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά”.
Ὁ Καρδιογνώστης Κύριος ξέρει ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ὑποκείμενοι σὲ συχνὲς πτώσεις, ἀλλὰ καὶ ὅτι συχνὰ μεταμελοῦνται καὶ σηκώνονται. Γι᾽ αὐτὸ καὶ μᾶς ἐντέλλεται νὰ συγχωροῦμε συχνὰ τὶς παραβάσεις τους. Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἴδιος πρῶτος ἐκπληρώνει τὸν ἅγιο λόγο Του. Ὅσες φορὲς πηγάζει ἀπὸ τὴν καρδιά σου ἡ λέξη μετανοῶ, Ἐκεῖνος εὐθὺς σὲ συγχωρεῖ».1

Θέλουμε τὴν μαγεία ἢ τὴν χαρὰ τῶν Χριστουγέννων;

Περιμένουμε μὲ λαχτάρα τὰ Χριστούγεννα.

Ἆραγε, πῶς θέλουμε νὰ τὰ ἑορτάσουμε; Κοσμικὰ ἢ πνευματικά; Ἐξαρτᾶται ἀπό τὸ τί τελικὰ ζητᾶμε. Τὴν μαγεία τους, γιὰ τὴν ὁποία τόσα πολλὰ κάνει ἡ «διεθνὴς τῶν πονηρῶν» ἢ τὴν χαρὰ τους, ὅπως θέλει ἡ Ἐκκλησία μας; Ἀλλ΄ ἂς πάρουμε τὰπράγματα μὲ τὴν σειρά τους…

Ἀσφαλῶς τὰ Χριστούγεννα ἔχουν νόημα βαθύτατα πνευματικό, ἅγιο καὶ σωτήριο. Γιατί μ’ αὐτὰ δὲν ἑορτάζουμε ἕνα ὁποιοδήποτε γεγονός, ὡς καὶ ἐθνικὸ ἀκόμη, ἀλλὰ τὴν ἴδια τὴν ἐμφάνιση, μὲ σάρκα καὶ ὀστᾶ τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ κι ἀνάμεσά μας. Μᾶς τίμησε ἰδιαίτερα μὲ τὴν ἐπίσκεψή Του αὐτή, ὑπέροχα, ἀνυπέρβλητα, μοναδικά, καθὼς ἕνωσε τὴν δική μας ἀνθρώπινη φύση μὲ τὴν δική Του τὴν Θεϊκή. Ἔτσι ἔχουμε τὴν ἐμφάνιση τοῦ Θεανθρώπου στὴν ἱστορία. Τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ πλάσματος, μὲ τὸν ἴδιο τὸν Ἄκτιστο Πλάστη καὶ Θεό. Σκοπὸς δὲ αὐτῆς τῆς Θείαςπαρέμβασης, εἶναι ἡ Θέωση τοῦ ἀνθρώπου.

"Καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς"

Αν δεν πιστεύεις στα λόγια, πίστευε στα πράγματα. Πόσοι τύραννοι θέλησαν να νικήσουν την Εκκλησία; Πόσα τηγάνια; πόσα καμίνια, δόντια θηρίων, ξίφη ακονισμένα; Όμως δεν την νίκησαν. Που είναι εκείνοι, που την πολέμησαν; Έχουν σιγήσει και παραδόθηκαν στην λήθη. Και που είναι η Εκκλησία; Λάμπει περισσότερο από τον ήλιο. Τα δικά τους σβήστηκαν, τα δικά της είναι αθάνατα. Αν όταν ήταν λίγοι δεν νικήθηκαν, τώρα που η οικουμένη γέμισε ευσέβεια, πως μπορείς να την νικήσεις;
«ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δέ λόγοι μου οὐ μή παρέλθωσι» (Ματθ. 24.35).

Τό στόμα σοῦ δόθηκε ὄχι γιά νά δαγκώνεις, ἀλλά γιά νά παρηγορεῖς μέ τά λόγια σου

Ξέχασε, λοιπόν, τις ξένες αμαρτίες, για να ξεχάσει και ο Κύριος τις δικές σου. Γιατί αν πεις, "Τιμώρησε τον εχθρό μου", έκλεισες το στόμα σου. Έχασε πια η γλώσσα σου το δικαίωμα να μιλάει στο Θεό.
Πρώτα-πρώτα επειδή εξαρχής Τον παρόργισες, κι υστέρα επειδή ζητάς πράγματα που είναι αντίθετα στον ίδιο το χαρακτήρα της προσευχής. Αφού, δηλαδή, προσέρχεσαι για να ζητήσεις συγχώρηση αμαρτημάτων, πώς μιλάς για τιμωρία; Το αντίθετο έπρεπε να κάνεις, να παρακαλάς για τους άλλους, ώστε στη συνέχεια να παρακαλέσεις με παρρησία και για τον εαυτό σου.
Αν προσευχηθείς για τους συνανθρώπους σου, τα πέτυχες όλα, έστω κι αν δεν πεις το παραμικρό για τις δικές σου αμαρτίες. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ζοφερό από μια ψυχή που μνησικακεί και μισεί.

Οπτικό Αγιολόγιο 6 Δεκεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 6ης Δεκεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». (Λουκ. β΄: 14)

«Ἐλᾶτε λοιπόν νά γιορτάσουμε.
Ἐλᾶτε νά πανηγυρίσουμε. Σήμερα λύθηκαν τά μακροχρόνια δεσμά.

Ὁ διάβολος καταντροπιάσθηκε.
Ὁ θάνατος καταργήθηκε.
Ὁ παράδεισος ἀνοίχθηκε.