Τό θέλημα τοῦ Κυρίου γινέσθω

Υπάρχουν καιροί πικροί, δυσβάστακτοι και βασανιστικοί. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς. Στον πόλεμο της φιληδονίας πολλοί τραυματίζονται και υφίστανται οδύνες, πολύ δε περισσότερο σ’ αυτή την πνευματική μάχη δεχόμαστε πολλά τραύματα από τα πνεύματα του κακού, ηττώμεθα κυρίως όταν βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και τη λογική μας, έως ότου επιδείξουμε ταπεινοφροσύνη, αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες μας.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Μοιάζει η ζωή μας με αρκετά βαθιά τάφρο, η οποία σε καιρό βροχής γεμίζει ώστε να γίνεται αδιάβατη, ενώ τον άλλο καιρό ξεραίνεται έτσι ώστε να μην κυλά καθόλου νερό σ’ αυτήν.

Ἄδειασα τόν ἑαυτό μου γιά τόν Χριστό!

Γέροντας Αββακούμ ο ανυπόδητος

"Αυτός ( ο γέροντας Αββακούμ) γνωρίζει πράγματα, τά όποία γνωρίζουν συνήθως μόνο Καθηγηταί Πανεπιστημίου. Αυτός μπορεί να κάνη κάθε σοφό νά ντρέπεται. Είναι πτωχός άλλά κατέχει περισσότερα άπ' ότι όλοι οι σoφoί. Aύτός είναι πραγματικά φωτισμένος".

N.Λoύβαρις, Aκαδημαϊκός.

===================================================

….Τό όνομα που τού δίδουν κατά την κουρά του είναι Άββακούμ, τό όποιον στην Έβpαϊκή σημαίνει: αγκαλιά, αγκαλιάζω.  Όντως ο π. Άββακούμ μετ' όλίγον θά εγίνετο δι' όλην την άδελφότητα της Μεγίστης Λαύρας μιά αγκαλιά παρηγορίας, διότι είχε τό χάρισμα της παpακλήσεως άφθονον. Πολύ σύντομα νεαροί καί παλαιοί μοναχοί θά βρίσκουν κοντά του λόγον άληθείας καί παρακλήσεως, έκφρασι ζώσης άγάπης καί χριστιανικού ένδιαφέροντος,από μιά καρδιά γεμάτη συμπάθεια και απλότητα. Αυτό θά γίνη άργότερον και γιά τους πολυπληθείς θαυμαστάς του, οι οποίοι κατά δεκάδες θά τόν έπισκέπτονται καθημερινώς γιά νά βρούν στα λόγια του βάλσαμο παρηγορίας καί ένίσχυσι στόν άγωνα της αρετής. Η άγάπη του άγκάλιαζε άβίαστα τούς πάντας, διότι είχε προηγουμένως ό ίδιος αγκαλιάσει τόν Θεόν, τήν πηγήν πάσης δυνάμεως και παpακλήσεως.

Ὄντως φοβερώτατον, τὸ τοῦ θανάτου μυστήριον!!!! Ένα αληθινό σύγχρονο γεγονός.

Ήταν δυο φίλοι που αγαπιόντουσαν πολύ. Ήταν και εν ΧΩ αδερφοί γιατί ήταν πιστοί και αγωνιστές χριστιανοί.

Ο ένας έφυγε γρήγορα, πολύ ξαφνικά και έτσι ο πόνος ήταν μεγάλος στον φίλο του που έμεινε.
Μέσα του δημιουργήθηκε καθώς περνούσαν οι μέρες, ένα ερώτημα ….άραγε πως έφυγε ο φίλος μου, πως είναι να αποχωρήσετε η ψυχή από το σώμα….τι έγινε αυτό το βράδυ που εντελώς απροσδόκητα  έκλεισε τα μάτια του και αναχώρησε κοντά στο Θεό που τόσο αγαπούσε?

Ἡ θεωρία τῆς ἐξιλέωσης, νοθεία τῆς πίστης.

Η θεωρία της εξιλέωσης αποτελεί νοθεία της πίστεως, καθώς παρουσιάζει έναν Θεό κατασκευασμένο κατά τα ανθρώπινα μέτρα, και εξετάζει την αμαρτία επιφανειακά ως ποινική και νομική παράβαση του Νόμου του Θεού και όχι ως αστοχία προς την θέωση και αποτέλεσμα της φθοράς της ανθρώπινης φύσης που έφερε η αυτονόμηση των πρωτοπλάστων, όπως πραγματικά είναι. 

Προκειμένου να καταλάβει κανείς πλήθος θεμάτων της Χριστιανικής πίστης, όπως για παράδειγμα τι είναι η αμαρτία, τι είναι ο θάνατος, γιατί βαπτιζόμαστε, ποιος είναι ο σκοπός του ανθρώπου, γιατί ενανθρώπησε ο Θεός Λόγος και όχι ένα κτίσμα κλπ, πρέπει να κατανοήσει ορθά τι περιγράφουν τα τρία πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Γενέσεως, και ειδικά να κατανοήσει τι συνέβη στο τρίτο της κεφάλαιο. Όλα αυτά τα ωραία πράγματα αναλύονται με πανεπιστημιακές μελέτες και διατριβές, όπως του μακαριστού π. Ι. Ρωμανίδη, με τίτλο «Το προπατορικό αμάρτημα».

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 19-09-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. δ΄ 22 - 27  

δ΄ 22 - 27



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Η΄ 16 - 21 
 

Η΄ 16 - 21 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Tοῦ Γέροντα Ἀμβρόσιου τῆς Μονῆς Δαδίου

1) Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε πει ότι εκείνο που πρόκειται να συμβεί στην Αμερική θ’ αλλάξει τον ρου της Ιστορίας: -Μεγάλο κακό θα βρει την Αμερική, και όχι μόνο μέσα στον Σεπτέμβριο. Αλλοίμονο!
Αυτό το είχε προαναγγείλει επίσης και στον μακαριστό Επίσκοπο Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιο σε μία από τις επισκέψεις του τελευταίου, και ήταν παρόντες κι άλλοι, χωρίς όμως να δώσει εξηγήσεις:
- Σεβασμιώτατε, να δείτε τί θα πάθουν οι Αμερικανοί σε δύο μήνες, είχε πει. (σελ. 119)

2) Από εδώ και πέρα, δεν έχεις διανοηθεί τί θα δεις και τι θα ακούσεις. Δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ στον κόσμο, είπε μια μέρα το καλοκαίρι του 2005.
- Στην Ελλάδα θα συμβούν;
- Σε όλο τον κόσμο και σ’ εμάς. Και γιατί; Γιατί εμείς, λέει, είμαστε ο φάρος της Ορθοδοξίας, αλλά καταντήσαμε από την αμαρτία χειρότεροι από τους άθεους. (σελ. 178)

Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος -2 (mp3)

Π. Σάββας 2009-07-12_Γέροντος Πορφυρίου_Περί υπακοής_2

 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-07-09 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ γιά τό “ἀντιρατσιστικό” τήν ἵδρυση τμήματος μουσουλμανικὼν σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης καί τήν ἀνέγερση τζαμιοῦ στο Βοτανικό.

Κυθήρων Σεραφείμ: «Με το αντιρατσιστικό, η Πολιτεία νομιμοποιεί το σοδομισμό, την παρανομία και την ηθική παραλυσία»!

Συνέντευξη στη Στέλλα Μεϊμάρη

-Γνωρίζουμε ότι είστε ένας από τους Ιεράρχες που εξ αρχής αντιτάχθηκαν στο αντιρατσιστικό. Παρόλα αυτά τελικά «πέρασε» από τη Δ.Ι.Σ. Τι έχετε να πείτε σχετικά Σεβασμιώτατε;

Μαζί με άλλους πέντε αδελφούς Σεβ. Ιεράρχες (τους Μητροπολίτες: Δρυινουπόλεως, Πειραιώς, Μεσογαίας, Αιτωλοακαρνανίας και Γόρτυνος, στους οποίους προσετέθη εκ των υστέρων και ο Σεβ. Κορίνθου, αλλά πιστεύω και πολλοί άλλοι, των οποίων ίσως δεν δημοσιεύθηκε η διαμαρτυρία) διαμαρτυρηθήκαμε έντονα για διατάξεις του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου καθαρά για λόγους Αρχιερατικής συνειδήσεως και για λόγους πίστεως και προσηλώσεως στην Ευαγγελική αλήθεια και διδασκαλία, στους όρους της Χριστιανικής ηθικής και της προασπίσεως των χρηστών ηθών, τα οποία προστατεύονται και από το ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα και εν γένει στην Ελληνορθόδοξη Παράδοσι.

Ὄμορφες μεταστροφές ἀθέων σέ Ὀλλανδία & Ἑλλάδα

ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΑΘΕΩΝ ΣΕ ΟΛΛΑΝΔΙΑ & ΕΛΛΑΔΑ

Μας αναφέρει ο π. Ιωάννης Κωστώφ:

Ἦταν ἕνας μεγάλος ἠθοποιός τοῦ Ὁλλανδικοῦ Κρατικοῦ Θεάτρου, ὁ Joseph Van den Berg, καί συνειδητός ἄθεος. Κάποτε, σέ ρόλο ἀθέου, ἔλεγε: "Δέν ὑπάρχει Θεός, δέν ὑπάρχει Θεός". Ἀκούει τότε μιά φωνή μέσα του νά τοῦ λέη: "Ὑπάρχω, ψάξε νά μέ βρῆς!". Πραγματικά ἔψαξε, Τόν βρῆκε στήν Ἑλλάδα καί βαπτίσθηκε Ὀρθόδοξος. Μιά Κυριακή, μάλιστα, ἕνας γνωστός μου, καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς, πού τόν φιλοξενοῦσε, τόν ἔφερε νά ἐκκλησιασθῆ στήν Ἐκκλησία ὅπου ἱερουργοῦσα κι ἔτσι τόν γνώρισα κι ἐγώ. Μοῦ ἔλεγε, λοιπόν, ὁ γνωστός μου καθηγητής, ὅτι κάποια μέρα στή διάρκεια γεύματος τοῦ διηγεῖτο τό βίο τοῦ ὁμοτέχνου του Ἁγ. Πορφυρίου τοῦ ἀπό μίμων, τοῦ ἠθοποιοῦ δηλ., καί ὅταν αὐτός τόν ρώτησε πότε γιορτάζει, τοῦ ἀπήντησε: "15 Σεπτεμβρίου". Ὁ Ἰωσήφ, αὐτό ἦταν τό ὄνομά του, ἔμεινε μέ τό στόμα ἀνοικτό:

Νά δένουμε τά ζωηρά παιδιά μέ «χόρτο…»-Γέροντα Παΐσιου Ἁγιορείτη, Χαριτωμένες διδαχές

— Το δεντράκι δένεται απαλά με χόρτο και όχι με σύρμα, γιατί πληγώνεται ο φλοιός και κατσιάζει, συρρικνώνεται. Και ο περιορισμός του αρχαρίου να γίνεται με καλωσύνη.

18 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Ευμενίου Οσίου, Σοφίας και Ειρήνης, Αριάδνης, Κάστωρ, Ρωμύλος Οσίου.

Ὁ Ὅσιος Εὐμένιος ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Γορτύνης

Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Εὐμένιος ὑπέβαλλε τὸν ἑαυτό του σὲ πολλὲς σκληραγωγίες καὶ ἀσκήσεις. Ἡ ἐγκράτεια ἦταν ἐκείνη ποὺ τὸν διέκρινε περισσότερο. Διότι στὸ μυαλό του, εἶχε πάντα τὴν συμβουλὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «πᾶς ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται».
Καθένας, δηλαδή, ποὺ ἀγωνίζεται, ἐγκρατεύεται σὲ ὅλα, ἀκόμα καὶ στὴν τροφὴ καὶ στὸ ποτό, προκειμένου νὰ πετύχει τὸν πνευματικό του σκοπό. Καὶ ὁ Εὐμένιος, ἀκολουθώντας τὰ λόγια τοῦ θεόπνευστου Ἀποστόλου, πέτυχε.
Ἀξιώθηκε νὰ ἱερωθεῖ καὶ νὰ γίνει Ἐπίσκοπος Γορτύνης στὴν Κρήτη. Ἀπὸ τὴ νέα του θέση, ἡ ἀρετή του ἔλαμψε ἀκόμα περισσότερο καὶ ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε τὴν χάρη καὶ τὴν δύναμη νὰ θαυματουργεῖ.
Καὶ ὅπως ἀναφέρει ἡ παράδοση, μιὰ φορὰ μὲ ἀναμμένες λαμπάδες κατέκαυσε ἕναν δράκοντα, ποὺ ὅρμησε ἐναντίον του.
Ἔπειτα ὁ Εὐμένιος πῆγε στὴν Ρώμη, ὅπου μὲ τὴ θεία του διδασκαλία καὶ μὲ θαύματα στερέωσε τοὺς πιστούς. Ποθώντας, ὅμως, περισσότερη σκληραγωγία καὶ ἄσκηση, πῆγε στὴ Θηβαΐδα τῆς Ἄνω Αἰγύπτου, κοντὰ στοὺς μεγάλους ἀσκητές.