Ὁ ἁγιασμός τῆς ὕπαρξής μας, Μεταμόρφωση, Λόγος Β΄, Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ ἁγιασμός τῆς ὕπαρξής μας, Μεταμόρφωση, Λόγος Β΄, Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-8-2017 (Σύναξη) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://HristosPanagia3.blogspot.gr , http://www.HristosPanagia.gr, http://agiapsychanalysi.blogspot.gr , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ὑπόμνημα τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στό γεγονός τῆς ἐνδόξου Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου (Ματθ. 17.1-13)

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[Ματθ. 17,1-13]

«Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην(:Έπειτα δε από έξι ημέρες πήρε μαζί Του ο Ιησούς τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον αδελφό του τον Ιωάννη)»[Ματθ.17,1]. Άλλος όμως ευαγγελιστής, ο Λουκάς, λέγει ότι τους παρέλαβε μετά από οκτώ ημέρες, χωρίς αυτό να έρχεται σε αντίθεση προς αυτά που λέγει ο Ματθαίος, αλλά αντιθέτως μάλιστα και συμφωνεί πάρα πολύ[ βλ. Λουκά 9,28: «Ἐγένετο δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ὡσεὶ ἡμέραι ὀκτὼ καὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι(: Οκτώ περίπου μέρες από όταν είπε τα λόγια αυτά [για την αυταπάρνηση και την αξία της ψυχής], πήρε μαζί Του ο Ιησούς τον Πέτρο και τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί)». Διότι ο μεν Λουκάς συμπεριέλαβε και την ημέρα που τους είπε τα παραπάνω λόγια και την ημέρα που τους ανέβασε στο όρος, ενώ ο Ματθαίος ανέφερε μόνο τις ενδιάμεσες ημέρες. Αλλά εσύ, σε παρακαλώ, πρόσεξε πώς ο Ματθαίος φιλοσοφεί, χωρίς να αποκρύπτει εκείνους που προτιμήθηκαν αντί για αυτόν. Το ίδιο πράγμα το κάνει και ο Ιωάννης σε πολλές περιπτώσεις, περιγράφοντας με πολλή αλήθεια τους όλως ιδιαιτέρους επαίνους του Κυρίου προς τον Πέτρο. Διότι η ομάδα αυτή αυτών των αγίων ανδρών ήταν απαλλαγμένη εξ ολοκλήρου από τη μοχθηρία και την κενοδοξία.

Αφού λοιπόν πήρε μαζί Του τους κορυφαίους, «ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν·καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωσῆς καὶ Ἠλίας μετ᾿ αὐτοῦ συλλαλοῦντες(:ανέβηκε με αυτούς μονάχα σε ένα υψηλό όρος· και μεταμορφώθηκε εμπρός σε αυτούς, και έλαμψε το πρόσωπό Του όπως ο ήλιος, τα δε ενδύματά Του έγιναν λευκά όπως το φως· και ιδού, φάνηκαν σε αυτούς ο Μωυσής και ο Ηλίας, οι οποίοι συνομιλούσαν μαζί Του)»[Ματθ.17,1-3].

Για ποιο λόγο πήρε μαζί Του μόνο αυτούς; Επειδή αυτοί υπερείχαν πνευματικά από τους άλλους. Και η μεν υπεροχή του Πέτρου συνίστατο στο ότι αγαπούσε πάρα πολύ τον Κύριο, του Ιωάννη στο ότι τον αγαπούσε ο Κύριος, του δε Ιακώβου στο ότι αποκρίθηκε και είπε, μαζί με τον αδελφό του: «δυνάμεθα(:μπορούμε να πιούμε αυτό το ποτήρι)»[[βλ. Ματθ.20,20-28:«Τότε προσῆλθεν αὐτῷ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μετὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς προσκυνοῦσα καὶ αἰτοῦσά τι παρ᾿ αὐτοῦ. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· τί θέλεις;

Θεομηνία καί οργή Θεοῦ (Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου)

Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου

Μετά τη μεγάλη φωτιά του καλοκαιριού στο Άγιον Όρος, είχα πάει να δω το γέροντα. Ήταν «θυμωμένος» και φώναζε. 

«Σκαμπίλι από την Παναγία ήταν. Άρχισε την πρώτη μέρα της νηστείας και τελείωσε την τελευταία (με το παλιό εορτολόγιο που γιορτάζει το Όρος). Λέγανε ότι θα σβήσει πιο μπροστά, γιατί δε φυσούσε και όμως έσβησε την τελευταία μέρα κι ας είχε αέρα. 

Λες και την οδηγούσε ένα χέρι, πήγαινε γύρω-γύρω από ‘κεί που δεν την περιμένανε και παρέκαμπτε τις ζώνες ασφαλείας. 

Κάηκαν τα δάση! Κάηκε το κοσμικό φρόνημα; 

Ένα μοναστήρι ζητούσε ενίσχυση. 

Αυτοί πάλι δεν κατάλαβαν τίποτα πνευματικό. Μια κοσμική εξυπνάδα έχουν. (Θύμωσε). Γίνονται αιτία να βλασφημείται το όνομα του Θεού. Παντού έβρεχε, σ’ όλη την Ελλάδα!!

Μόνο στο Άγιον Όρος δεν έβρεχε!! Για να λέει ο κόσμος που είναι η Παναγία τους; Γιατί δεν τους βοηθάει; Που να γνωρίζει ο κόσμος ότι αυτό είναι χαστούκι της Παναγίας;

Είναι μερικοί άνθρωποι που συμφωνούν με την οργή του Θεού και δεν κάνουν ούτε ένα κομποσχοίνι για τη φωτιά (εννοούσε τον εαυτό του). 

-Γέροντα, φοβάμαι, πως τα λέτε έτσι! 

-Τι θα μου κάνουν πόλεμο και οι καλόγεροι; 

-Ναι, γέροντα! 

-Εμ, ας μου κάνουν… Εγώ από αγάπη τα λέω. Ξέρεις τι είπε ο π. Ηρωδίωνας, όταν του είπαν να κάνει προσευχή για τη φωτιά; 

-Τι είπε; 

-Όχι προσευχή για τη φωτιά. Πολύ πράσινο, πολύ καλαμπαλίκι οι καλόγεροι.

 Λίγο πράσινο, όχι καλαμπαλίκι (= αργολογία). 

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 1-8-2018 ἕως 3-8-2018

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί 

Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων

Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.

Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 1-8-2018 ἕως 3-8-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2018 (2636)

• ▼  Αυγούστου (47)
  • ▼  03 Αυγ (13)
    • 70. «Ἵνα μοι δοθῇ λόγος» (Ἐφ. 6, 19-24), Ἁγ. Ἰουστ...
    • «Ἡ τέλεια ἐλπίδα στόν Θεό» Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορεί...
    • Τρεῖς Αὐγούστου. Ὅσιος Ἀντώνιος ὁ Ρωμαῖος. Ἅγιος Ν...
    • Μή φοβᾶσαι, δέν θά πεθάνης· θά νικήσης τόν θάνατο!...
    • Νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου: Τί πρέπει νά ξέρουμ...
    • ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΣ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡ...
    • Ὁ Ὅσιος Βασίλειος Μόσχας ὁ διά Χριστόν Σαλός (+2 Α...
    • Ἡ τέλεια ἐγκατάλειψη τῆς ζωῆς μας στά χέρια τοῦ Θε...
    • Ὁ Θεός ἀποκαλύπτει τόν Ἑαυτό Του μόνο στούς πράους...
    • Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3...
    • Ἄς μήν σκεφθεῖ κανείς, πώς ἡ ἁμαρτία εἶναι κάτι ἀσ...

Ἅγιος Συμεών ὁ διά Χριστόν σαλός: Τοῦ βρῆκε τά λεφτά καί τοῦ διόρθωσε τόν χαρακτήρα!

Άγιος Συμεών ο διά Χριστός Σαλός 

(χαρακτικό π. Σταμάτης Σκλήρης).

  Είχαν κλέψει από κάποιον στην Έμεσα πεντακόσια νομίσματα και, ενώ τα αναζητούσε, συνάντησε τον αββά Συμεών [άγιος Συμεών ο διά Χριστόν σαλός].

Θέλοντας να αλλάξει διάθεση, του λέει: «Μπορείς να κάνεις τίποτα, τρελέ, για να βρεθούν τα χρήματά μου;» Του απαντάει εκείνος: «Αν θέλεις, ναί». Λέει πάλι ο άλλος: «Κάνε, κι αν βρεθούν, θα σου δώσω δέκα». Του λέει ο Σαλός: «Αν κάνεις ό,τι σου πω, θα τα βρεις στο ντουλάπι σου αυτήν την νύχτα».

 

Διαβεβαίωσε με όρκους ότι θα κάνει ό,τι του πει, αρκεί μόνο να μη του πει τίποτε το παράλογο. Του λέει τότε ο όσιος: «Πήγαινε, τα χρήματά σου τα πήρε ο δούλος σου, που σε υπηρετεί στο τραπέζι. Να μου ορκιστείς όμως, ότι δεν θα δέρνεις ούτε αυτόν ούτε κανέναν άλλο μέσα στο σπίτι σου».

 

Το είπε αυτό ο άγιος, γιατί έδερνε πολύ. Εκείνος νόμισε ότι του είπε να μη δείρει κανένα για τα νομίσματα. Ο αββάς όμως του είπε να μη δείρει ποτέ κανέναν. Έδωσε λοιπόν το λόγο του και έκανε φρικτούς όρκους, ότι δεν θα δέρνει κανέναν. Πήγε ύστερα και βρήκε το δούλο του και με το καλό του πήρε τα χρήματά του.

Ἅγιος Πορφύριος δέν συμφωνοῦσε μέ τούς διαλόγους, οὔτε μέ τίς μεταβάσεις τοῦ Πατριάρχη στή Ρώμη!

 

Του ιερομονάχου Δαμασκηνού, Ι. Κ. Φιλαδέλφου, Άγιον Όρος 

σχόλιο Γ.Θ : Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια κάποιοι έχουν χρησιμοποιήσει και διαστρεβλώσει την διδασκαλία του Αγίου Γέροντος Πορφυρίου παρουσιάζοντάς τον ως ανεκτικό, χάριν αγάπης, ακόμα και στην όστια των παπικών!

Το άρθρο του Αγιορείτη π.Δαμασκηνού, παρουσιάζει μια άγνωστη συγκλονιστική μαρτυρία του Αγίου Πορφυρίου, προς αποκατάσταση της αλήθειας.

Μην βιαστούν κάποιοι αδελφοί να το βαφτίσουν ιεροκατηγορία ή εμπάθεια στο πρόσωπο του Πατριάρχη Δημητρίου. 

Η "παρατήρηση" του Αγίου πραγματοποιείτε διακριτικά, ταπεινά και χωρίς καμία εμπάθεια στον Πατριάρχη Δημήτριο.

Μου έκανε εντύπωση ο λόγος του Αγίου... "Θα αρέσει η (επικριτική) επιστολή εις τον Πατριάρχην..."

Ο γράφων, ως γνωρίζων εκ του σύνεγγυς τον άγιον Πορφύριον, από τα φοιτητικά του χρόνια, κατά την δεκαετίαν του 1960, ότε ούτος ήτο εφημέριος εις την Πολυκλινικήν Αθηνών της οδού Πειραιώς, και διατηρήσας την πνευματικήν επικοινωνίαν, μέχρι της κοιμήσεώς του, βεβαιώνει ότι ο άγιος Πορφύριος δεν συνεφώνει με τας μεταβάσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου εις την Ρώμην ούτε με τους διαλόγους, καθ’ ον τρόπον γίνονται. Τούτο μοι ανέφερε από τηλεφώνου, και κατά μήνα Δεκέμβριον του 1987. 

Αίφνης κατά την διάρκειαν της νυκτός, κατά τον Δεκέμβριον του 1987, ότε ησχολούμην, με την κατόπιν εντολής της Ι. Κοινότητος, ως Αρχιγραμματεύς, σύνταξιν του σχεδίου της επιστολής, δι’ ης ομοφώνως η Ι. Κοινότης αντέδρασεν εις την Πατριαρχικήν επίσκεψιν εν Ρώμη και τα εκεί γενόμενα εν τω ναώ του Αγίου Πέτρου, ακούω το τηλέφωνον και τον Γέροντα Πορφύριον να ομιλή. «Τι γράφεις, μωρέ;» Γράφω, Γέροντα, την επιστολήν, ην προτίθεται η Ι. Κοινότης να αποστείλη, ως διαμαρτυρίαν, εις τον Παναγιώτατον Πατριάρχην Δημήτριον, δια την επίσκεψίν του εις την Ρώμην. 

Κυριακή Ι Ματθαίου, ἀποστολική περικοπή:ἐπιστολή Α πρός Κορινθίους, κεφ.4, χωρία 9-16

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ, αποστολική περικοπή: επιστολή Α΄ Προς Κορινθίους, κεφάλαιο 4, χωρία 9-16

Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ερμηνεία του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή της Κυριακής Ι΄Ματθαίου [ομιλίες ΙΒ΄ και ΙΓ΄ από τον υπομνηματισμό του αγίου στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή]

«Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις(:Αλλά εμείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλεία και δόξα έχουμε κερδίσει στον κόσμο αυτό. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός εμάς τους Αποστόλους μάς έχει δείξει στα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους σε θάνατο, που βαδίζουν στον τόπο της εκτελέσεως)».

[…] Είδες πώς φανερώνει συγχρόνως και τη σοβαρότητα και την πατρική φροντίδα του και τον φιλόσοφο νου του; Είδες πώς αφαιρεί την αλαζονεία; «Διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους αποστόλους μάς έδειξε τελευταίους ως καταδίκους που πρόκειται να θανατωθούν». Δείχνει πάλι πολλή έμφαση και βαρύτητα με το να πει «εμάς». Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά πρόσθεσε και το αξίωμα, ελέγχοντας έτσι έντονα τους Κορίνθιους προς τους οποίους απευθυνόταν η επιστολή· «Εμάς τους αποστόλους», δηλαδή εμάς, οι οποίοι υπομένουμε μύρια κακά, που σπείρουμε το κήρυγμα της ευσεβείας, που σας οδηγούμε σε αυτήν τη φιλοσοφημένη χριστιανική ζωή που θα σας χαρίσει τα αιώνια ουράνια αγαθά· αυτούς, τους Αποστόλους δηλαδή, τους παρουσίασε δημοσίως και στα μάτια όλων ο Θεός ως τους πιο τελευταίους στη σειρά ανθρώπους, ως μελλοθανάτους, δηλαδή ως καταδίκους.

Επειδή δηλαδή παραπάνω ο Παύλος τους είχε πει ελέγχοντάς τους για την αλαζονεία και τη λανθασμένη συμπεριφορά τους τη φράση: «ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν(:για να είμαστε και εμείς βασιλείς μαζί σας)»[βλ. Α΄Κορ.4,8: «ἤδη κεκορεσμένοι ἐστέ, ἤδη ἐπλουτήσατε, χωρὶς ἡμῶν ἐβασιλεύσατε· καὶ ὄφελόν γε ἐβασιλεύσατε, ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν(:Και εσείς οι Κορίνθιοι έχετε αυτήν την ιδέα, ότι είστε μεγάλοι και επίσημοι. Τώρα πλέον είστε χορτασμένοι από όλα!

Κυριακή Ι’ Ματθαίου: Ἡ χαρά καί ὁ πόνος (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου Ἱερόθεος)

 

 (Ματθ. ιζ’ 14-23)

Το θαύμα της θεραπείας του σεληνιαζομένου νέου που ακούσαμε σήμερα, συνέβη μετά την κάθοδο του Χριστού από το όρος Θαβώρ, όπου μεταμορφώθηκε και έδειξε την δόξα της Θεότητάς Του στους τρεις Μαθητές που παρευρέθηκαν στο θαυμαστό αυτό γεγονός. Αυτό δείχνει την ιδιαίτερη σημασία του γεγονότος την οποία θα δούμε με το μικρό σχολιασμό που θα ακολουθήση.

Στο όρος Θαβώρ οι Μαθητές αξιώθηκαν να δουν την δόξα της θεότητος του Χριστού, άκουσαν την φωνή του Πατρός και είδαν την φωτεινή νεφέλη που τους επισκίασε. Πρόκειται για την δόξα της Αγίας Τριάδος, και ήταν η φανέρωση της Βασιλείας του Θεού. Διότι για μας τους Ορθοδόξους η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια κτιστή πραγματικότητα, αλλά η θέα και η μέθεξη της δόξης του Θεού. Συγχρόνως οι Μαθητές είδαν τους δύο Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, τον Μωϋσή και τον Ηλία να συνομιλούν με τον Χριστό. Τόσο πολύ ευφράνθησαν, ώστε σε κάποια στιγμή ο Απόστολος Πέτρος εξέφρασε την επιθυμία να παραμείνουν μονίμως εκεί, και να στήσουν τρεις σκηνές, για τον Χριστό και τους δύο Προφήτες, και αυτοί να παραμένουν εκεί για να βλέπουν την δόξα Του. Όλη αυτή η εικόνα, αλλά και η επιθυμία των Μαθητών, δείχνει τι θα είναι ο Παράδεισος, πως θα ζουν όσοι αξιωθούν να εισέλθουν στον Παράδεισο. Πρόκειται για μια διαρκή θεία Λειτουργία, μια συνεχή θέα της δόξης του Τριαδικού Θεού.

Οι Μαθητές, μετά από αυτή την εμπειρική βίωση της Βασιλείας του Θεού, κατέρχονται από το όρος Θαβώρ και έρχονται αντιμέτωποι με μια φοβερή κατάσταση. Συναντούν έναν δαιμονισμένο νέο που βασανίζεται από τον διάβολο, έναν πατέρα να υποφέρη, να βασανίζεται και να ζητά βοήθεια και συμπαράσταση, μια γενιά που είναι άπιστη και διεστραμμένη και τους Μαθητές Του που απορούσαν γιατί δεν είχαν την δύναμη να ελευθερώσουν τον νέο αυτόν από το δαιμόνιο.

Ι΄ (Ματθ. 17, 14-23) Ἀνατομία τῆς Ἐποχῆς

http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/omiliai_kyriakvn/omiliai_kyriakvn_242.mp3

Ἀπό τό Συναξάρι – Ὁ ἅγιος Σαμψών, ἐπίσκοπος Ντολ

  

 (28 Ιουλίου)

Καταγόμενος από την χώρα των Γαλατών, ο άγιος Σαμψών αφιερώθηκε από τους γονείς του στον Θεό στην μονή του αγίου Ιλτούδου στο Λαντβίτ, όπου μορφώθηκε και χειροτονήθηκε διάκονος και εν συνεχεία ιερεύς. Προόδευσε γρήγορα στον δρόμο της αρετής και κέρδισε την συμπάθεια των συμμοναστών του με τον πρόσχαρο και απλό χαρακτήρα του, μέχρι την ημέρα που οι δύο ανηψιοί του ηγουμένου, τρέφοντας αισθήματα ζηλοφθονίας στο πρόσωπό του, προσπάθησαν να τον βγάλουν από την μέση. Ο Σαμψών πήρε χαμογελώντας το πιοτό που γνώριζε ότι είχε μέσα φαρμάκι λέγοντας: «Αδελφέ μου, το αφέψημα που μου ετοιμάσατε είναι νοστιμότατο. Είθε ο Θεός να σας γιατρέψει από το κακό που σας κάνει να υποφέρετε». Ο ένας μοναχός έπεσε τότε στα πόδια του κι έδειξε ειλικρινή μετάνοια· ο άλλος τιμωρήθηκε αυστηρά από τον Θεό.

Επιδιδόμενος στις μεγαλύτερες σκληραγωγίες μετά την χειροτονία του, ο Σαμψών αποφάσισε να εγκαταλείψει το μοναστήρι για να αφεθεί στην θεία Πρόνοια. Εισήλθε στην μονή της νήσου Κάλντεϋ κι εκεί εξελέγη σύντομα κελλάρης, κατόπιν δε ηγούμενος. Όταν πέρασαν από εκεί ιρλανδοί μοναχοί, αποφάσισε να τους ακολουθήσει στην χώρα τους, και αφού διέμεινε για λίγο στην Ιρλανδία, επέστρεψε στην πατρίδα του για να διάγει ερημητικό βίο κοντά στις εκβολές του ποταμού Σεβέρν.

Νά θυμάσαι πάντοτε...

Νά θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/07/blog-post_381.html

5 Αυγούστου Συναξαριστής. Προεόρτιο τῆς Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, Εὐσιγνίου, Καττιδίου καί Καττιδιανού, Νόννας, Σόλεβ Αἰγυπτίου, Φαβίου Ἱερομάρτυρα, Θερισσού Ἐπισκόπου, Εὐθυμίου Πατριάρχη, Χρήστου ἐκ Πρεβέζης, Εὐγενίου Αἰτωλοῦ.

Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Χριστοῦ

Ὁ Κύριος εἶχε προειπεῖ στοὺς μαθητές του γιὰ τοὺς κινδύνους, γιὰ τὰ πάθη του καὶ τὴν θανάτωσή του καὶ ἐπίσης γιὰ τὸ τί θὰ τραβοῦσαν στὴν συνέχεια ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καὶ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Εὐαγγελίου, λέγοντάς τους πὼς αὐτὰ ἀνήκουν στὴν παροῦσα ζωή. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ ἔχει οὐσιαστικὴ σημασία εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.

Ἔτσι λοιπὸν ὁ Χριστὸς θέλοντας νὰ δείξει στοὺς μαθητές του μία πρόγευση τῆς αἰώνιας ζωῆς, παρέλαβε τρεῖς ἀπὸ τοὺς μαθητές του, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη καὶ τοὺς ἀνέβασε σὲ ἕνα βουνό.

Ἐκεῖ μεταμορφώθηκε καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπό Του σὰν τὸ φῶς. Καὶ τότε ἐμφανίστηκαν ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας οἱ ὁποῖοι συνομίλησαν μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦ.

Ὁ Κύριος πῆρε μόνο αὐτοὺς τοὺς μαθητές, διότι εἶχαν κάποια ὑπεροχὴ ἔναντι τῶν ἄλλων. Συγκεκριμένα ὁ Πέτρος γιατί ἀγαποῦσε πολὺ τὸν Χριστό, ὁ Ἰωάννης γιατί τὸν ἀγαποῦσε πολὺ ὁ Χριστὸς καὶ ὁ Ἰάκωβος ἐπειδὴ εἶχε τὴν δύναμη νὰ πιεῖ τὸ ποτῆρι ποὺ ἤπιε ὁ Χριστός.

5 Αὐγούστου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. ι΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16). 

Α Κορ. 4,9          δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.

Α Κορ. 4,9                Αλλ' ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.