Ἡ ταπεινοφροσύνη , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Κυριακη ΙΓ Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῆς ἀμπέλου καί τῶν κακῶν διαχειριστῶν της

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.21,33-46]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ

«Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν(:Ακούστε και άλλη παραβολή: Ένας άνθρωπος οικοδεσπότης φύτεψε αμπέλι και ύψωσε γύρω από αυτό ένα φράκτη και έσκαψε μέσα σε αυτό ένα πατητήρι και μία δεξαμενή και έκτισε πύργο, για να μένουν οι εργάτες και οι φύλακες· εμπιστεύτηκε αυτό σε κάποιους γεωργούς και αναχώρησε σε άλλη χώρα).

Ὃτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ(:Όταν λοιπόν πλησίασε ο καιρός του τρυγητού, έστειλε τους δούλους του στους γεωργούς, για να πάρουν τους καρπούς που αυτός δικαιούνταν). Καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν(:Οι γεωργοί, όμως, όντας μοχθηροί και άπληστοι, συνέλαβαν τους δούλους και άλλον έδειραν, άλλον φόνευσαν, άλλον λιθοβόλησαν). πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως(:Πάλι ο οικοδεσπότης έστειλε άλλους δούλους, περισσοτέρους από τους πρώτους και έκαμαν και σε αυτούς τα ίδια). Ὑστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου(:Ύστερα πάλι έστειλε προς αυτούς τον υιό του λέγοντας: ‘’Οι άνθρωποι αυτοί θα ντραπούν τουλάχιστον το παιδί μου’’). Οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ(:Οι γεωργοί όμως, όταν είδαν τον υιό, είπαν μεταξύ τους: ‘’Αυτός είναι ο κληρονόμος· ελάτε, ας τον φονεύσουμε και ας καταλάβουμε οριστικά πλέον εμείς την κληρονομία του). Καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν(:Και αφού τον συνέλαβαν, τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και εκεί τον φόνευσαν).

Ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;(: Μετά από τη διήγηση της παραβολής ρώτησε ο Χριστός τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους του λαού: “Όταν λοιπόν έλθει ο κύριος του αμπελώνα, τι θα κάμει στους γεωργούς εκείνους;”). Λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν(:Και αυτοί του απάντησαν: “τόσο κακοί που υπήρξαν, με τον χειρότερο θάνατο θα τους εξολοθρεύσει και θα εμπιστευτεί σε άλλους γεωργούς τον αμπελώνα, οι οποίοι θα δώσουν σε αυτόν τους οφειλόμενους καρπούς στην κατάλληλη εποχή”).

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο Γ’: π. Βασίλειος Ζαλακώστας

(Ὁ βίος του γράφτηκε ἀπό τόν ὑιόν του Γεώργιο Β. Ζαλακώστα)

Ὁ π. Βασίλειος γεννήθηκε στόν Ἅγιο Γεώργιο Φιλιππιάδας τοῦ Νομοῦ Πρεβέζης στίς 10 Ἀπριλίου 1926. Γονεῖς του ἦταν ὁ Γεώργιος καί ἡ Μαρία Ζαλακώστα. Ἄνθρωποι πού ἀσχολοῦνταν μέ τήν γεωργία κυρίως καί τήν κτηνοτροφία. Ἀπέκτησαν πέντε παιδιά, ἐκ τῶν ὁποίων ἐπέζησαν δύο, ὁ μεγαλύτερος ὁ Βασίλειος καί ὁ Ἰωάννης. Τελείωσε τό Δημοτικό σχολεῖο στό χωριό του χωρίς βιβλία καί τετράδια. Εἶχε μόνο μία πλάκα καί ἕνα κονδύλι.

Στά γράμματα προέκοπτε περισσότερο ἀπό τούς συμμαθητές του καί εἶχε μεγάλη θέληση γιά μάθηση. Συγκρατοῦσε ὅ,τι δίδασκε ὁ δάσκαλος σέ Ἱστορία, Γεωγραφία, Ἀριθμητική καί Χριστομάθεια. ἡ Χριστομάθεια τόν συγκλόνιζε.

Τελειώνοντας τό Δημοτικό σχολεῖο, ζήτησε ἀπό τόν πατέρα του νά πάη στό Γυμνάσιο. Τό πλησιέστερο Γυμνάσιο τήν ἐποχή ἐκείνη ἦταν στήν Ἄρτα. Καί ἦταν δύσκολο νά μετακινηθῆ στήν Ἄρτα. Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: «Δέν σοῦ χρειάζονται γράμματα, σοῦ ἔχω χωράφια καί ζῶα, μπορεῖς νά ζήσης».

Τοῦ ἀνέθεσε ὁ πατέρας του τήν φύλαξη 13 ἀπογαλακτισμένων ἀρνιῶν. Ἔλεγε χαρακτηριστικά «εἶμαι 13 χρόνια, φυλάω 13 ζυγούρια». Στίς 26 Ὀκτωβρίου τοῦ 1939, ἀφοῦ δέν πῆγε στό Γυμνάσιο, κάποια ἡμέρα πού στήν Φιλιππιάδα γινόταν ἐμποροπανήγυρη, ἐγκατέλειψε τά ζυγούρια καί μέ τά πόδια πῆγε νά ἀγοράση ἕνα βιβλίο Γραμματικῆς. Ἔκανε 9 χιλιόμετρα μέ τά πόδια, τό πῆρε καί ἐπέστρεψε. Ἔλεγε, «νά μάθω πρῶτα Γραμματική, νά μπορῶ νά διαβάζω βιβλία καί νά τά καταλαβαίνω». Ἄρχισε νά διαβάζη καί παράλληλα προμηθευόταν καί ἄλλα βιβλία ἀπό ὅσους γνώριζε ὅτι εἶχαν καί τά ἐπέστρεφε. Τοῦ ἄρεσαν πολύ οἱ βίοι τῶν Ἀγίων. Φυλάγοντας τά πρόβατα, στόν ντορβᾶ του εἶχε τήν Γραμματική καί τούς βίους τῶν Ἁγίων καί στήν συνέχεια ἀγόρασε μία Καινή Διαθήκη.

Ἀπό μικρό παιδί ἐκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή, καί στεκόταν κοντά στό ἀναλόγιο νά βλέπη τί διαβάζουν. Ὁ ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ, παπα-Νικόλας, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀπό τούς καλούς ἱερεῖς, καταγόταν ἀπό τά Πιστιανά Ἄρτας, πολύ φτωχός, ἀλλά τέλειος στά καθήκοντά του, ἀγαποῦσε τόν Βασίλειο, καί αὐτός πρόθυμα τόν βοηθοῦσε, ὅπου τόν χρειαζόταν.

Τήν ἑπόμενη χρονιά, τό 1940, ἄρχισε ὁ πόλεμος μέ τούς Ἰταλούς. Ἔσβησε καί ἡ τελευταία του ἐλπίδα νά γραφτῆ στό Γυμνάσιο. Ὅταν οἱ Ἰταλοί κατέλαβαν τό χωρίο, ἡ μάννα του χωρίς νά ἀντιληφθῆ τόν Ἰταλό παρατηρητή στρατιώτη, πῆγε νά κρύψη στό κοτέτσι ἕνα πιστόλι, πού εἶχε ὁ πατέρας του. Τήν εἶδε ὁ Ἰταλός στρατιώτης καί μέ τήν σφυρίχτρα του ἄρχισε νά καλῆ τούς ἄλλους Ἰταλούς ὅτι κάτι συμβαίνει σ’ αὐτό τό σπίτι. Ἔντρομη ἡ μάννα του καί ὁ Βασίλης κλείστηκαν στό σπίτι. Ἄρχισαν οἱ Ἰταλοί νά χτυποῦν τήν πόρτα ν’ ἀνοίξουν. Ὁ γυιός ἔλεγε στήν μάννα του «εἶναι καλύτερα νά ἀνοίξωμε», αὐτή τοῦ ἔλεγε «ὄχι».

Ἔσπασαν οἱ Ἰταλοί τήν πόρτα, καί ἕνας Ἰταλός στρατιώτης, ἔχοντας τήν ξιφολόγχη του στό ὅπλο, ἔδωσε ἕνα χτύπημα δυνατό στήν κοιλιά τοῦ Βασίλη, πού τόν πέταξε στήν ἄλλη ἄκρη τοῦ σπιτιοῦ. Ἡ ξιφολόγχη χτύπησε πάνω στήν δερμάτινη ζώνη τοῦ παντελονιοῦ του, πού ἴσα-ἴσα τήν τρύπησε καί τοῦ ἔκανε μία μικρή αἰχμή στήν κοιλιά. Ἀπόρησε καί ὁ Ἰταλός πῶς μέ τέτοιο χτύπημα δέν ἔπαθε τίποτα. Ὁ Βασίλης τοῦ ἔλεγε συνέχεια: «Μπόνο Ἰταλιάνο, Μπόνο Ἰταλιάνο». Πῆραν τό πιστόλι καί ἔφυγαν.

Ἐκφραστὴς τοῦ τριλείτουργου ὁ Πατροκοσμᾶς

Ἐκφραστὴς τοῦ τριλείτουργου ὁ Πατροκοσμᾶς

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος - θεολόγος

Ὡς γνωστόν, ἡ Ὀρθοδοξία δὲν διαθέτει μόνον τὴν διάσταση τῆς πίστεως, ἀλλὰ καὶ τὴν μορφωτικὴ καὶ τὴν κοινωνικὴ διάσταση, ὅπως φαίνεται καθαρὰ ἀπὸ τὸ ἔργο τῶν πρώτων κοινοτήτων, ὅπου οἱ Ἀπόστολοι ἀσκοῦσαν τὸ πνευματικὸ καὶ μορφωτικὸ λειτούργημα, ἐνῶ οἱ διάκονοι ἐξελέγησαν, γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν κυρίως τὸ κοινωνικὸ ἔργο τῆς κοινότητος (Πράξ. Β’ 42-47, ΣΤ’ 1-6). Γνήσιος συνεχιστὴς τοῦ ὀρθοδόξου πνεύματος καὶ ἐκφραστὴς τοῦ τριλείτουργου ὁ Πατροκοσμᾶς δὲν διακόνησε μόνον τὶς πνευματικὲς καὶ μορφωτικὲς ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν του μὲ τὴν διδασκαλία του, ἀλλὰ ἐργάστηκε παράλληλα καὶ γιὰ τὴν ἠθικὴ καὶ κοινωνική των ἀναγέννηση.

Θεμέλιο τῆς διδασκαλίας του ἡ πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς: «Καὶ μεῖς, λοιπόν, ἄν θέλωμε νὰ λέμε τὸν Θεό μας Πατέρα, πρέπει πρῶτα νὰ ἔχωμε δύο ἀγάπες, ἀγάπη στὸν Θεὸ καὶ ἄλλη ἀγάπη στὸν πλησίον…».

Γιὰ νὰ ἐκτιμήσῃ κανεὶς τὸ μέγεθος τῆς προσφορᾶς του, χρειάζεται προηγουμένως νὰ κατανοήσῃ τὶς συνθῆκες τῆς ἐποχῆς του (μέσα 18ου αἰ.): Τὸ ἔθνος εἶχε ἐξαγριωθῆ ἀπὸ τὴν ἀμάθεια καὶ ὑπέφερε ἀπὸ τὴν ἀβάσταχτη φορολογία, ποὺ ὁδηγοῦσε σὲ ἠθελημένους ἐξισλαμισμούς. Πολλοί, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴν κατάσταση αὐτήν, ἔφευγαν ἀπὸ τὶς πεδινὲς περιοχὲς καὶ πήγαιναν στὰ ὀρεινά. Ὅμως καὶ ἐκεῖ ἡ κατάσταση δὲν ἦταν καλύτερη. Ἡ ληστεία βασίλευε, σχολειὰ καὶ ἐκκλησίες δὲν ὑπῆρχαν, ὁ πληθυσμὸς ἀραίωνε. Πολλοὶ πέθαιναν, χωρὶς νὰ ἔχουν κἄν βαπτισθῆ καὶ χωρὶς νὰ κηδευτοῦν! Ἰδίως στὰ μέρη τῆς ὑπαίθρου τῆς Ἠπείρου, Βορείας καὶ Νοτίου, τῆς Μακεδονίας, τῆς Θεσσαλίας, τῆς Αἰτωλίας, ἀπ’ ὅπου καὶ καταγόταν ὁ Ἅγιος, οἱ ἐξισλαμισμοὶ κορυφώθηκαν κατὰ τὸν 17ο καὶ 18ο αἰῶνα. Ἐὰν δὲν βρισκόταν ὁ Πατροκοσμᾶς, τὴν κρίσιμη αὐτὴν στιγμή, νὰ ἐνισχύσῃ τοὺς κατοίκους τῶν περιοχῶν αὐτῶν μὲ τὸ φλογερό του κήρυγμα καὶ τὴν γενική του στήριξη, ἡ κατάσταση θὰ γινόταν ἀκόμη χειρότερη.

Κυριακή ΙΓ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ.16,13-24]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Στη συνέχεια ο απόστολος Παύλος, για να δείξει ότι όχι στους διδασκάλους, αλλά και στους εαυτούς τους πρέπει να έχουν τις ελπίδες της σωτηρίας τους, λέγει: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει (:Προσέχετε σαν άγρυπνοι φρουροί. Μένετε σταθεροί και όρθιοι στην πίστη)»· στην πίστη, όχι στην κοσμική σοφία· διότι δεν είναι δυνατόν στη διαρκώς μεταβαλλόμενη κοσμική σοφία να μένει σταθερός κανείς, αλλά διαρκώς περιφέρεται· όπως ακριβώς βέβαια, αντιθέτως, στην πίστη μπορεί να μένει σταθερός. «Ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω (:Να αγωνίζεστε σαν άντρες γενναίοι. Πάρτε δύναμη και θάρρος. Όλα όσα κάνετε, ας γίνονται με αγάπη)»[Α΄Κορ.16,13-14].

Με το να λέγει λοιπόν αυτά φαίνεται μεν ότι παροτρύνει, αλλά όμως στην πραγματικότητα κατηγορεί τους Κορινθίους ως ράθυμους. Γι’ αυτό λέγει: «Μένετε άγρυπνοι και προσεκτικοί», σαν να κοιμούνται· «σταθείτε στερεοί και ακλόνητοι στην πίστη», σαν να κλονίζονται· «Να είστε ανδρείοι και δυνατοί», σαν να έχουν χαυνωθεί· «όλα όσα λέτε και κάνετε ας γίνονται με αγάπη», σαν να βρίσκονταν σε έχθρα. Και την μεν προτροπή «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει (:Μένετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Σταθείτε στερεοί και ακλόνητοι στην πίστη)» τη λέγει σχετικά με αυτούς που τους εξαπατούν, ενώ την προτροπή «ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε (:να είστε ανδρείοι και δυνατοί)» τη λέγει σχετικά με εκείνους που τους επιβουλεύονται, την δε «πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω(: ό,τι λέτε και κάνετε να γίνεται με αγάπη)», πράγμα που είναι σύνδεσμος τελειότητας και ρίζα και πηγή των αγαθών, σχετικά με εκείνους που προκαλούσαν ταραχές και προσπαθούσαν να τους διασπάσουν.

Και τι σημαίνει η φράση: «Όλα ας γίνονται με αγάπη»; «Είτε επιπλήττει κανείς», λέγει, «είτε εξουσιάζει, είτε εξουσιάζεται, είτε είναι μαθητής, είτε ο ίδιος διδάσκει, όλα να γίνονται με αγάπη· επειδή και όλα όσα αναφέρθηκαν, όλα προήλθαν από το ότι παραμελήθηκε η αγάπη»· διότι εάν δεν είχε παραμεληθεί αυτή, δεν θα έπεφταν σε υπερηφάνεια, δεν θα έλεγαν: «Ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλώ(:Εγώ μεν είμαι του Παύλου, εγώ δε του Απολλώ)»[Α΄Κορ.1,12]· εάν η αγάπη υπήρχε, δεν θα δικάζονταν σε κοσμικά δικαστήρια, ή μάλλον ούτε καν θα δικάζονταν [Α΄Κορ.6,1-11]· εάν υπήρχε η αγάπη, ούτε εκείνος ο Κορίνθιος θα συζούσε αναιδώς με τη γυναίκα του πατέρα του[βλ. Α΄Κορ.5,1-13], δεν θα καταφρονούσαν τους πτωχούς αδελφούς, δεν θα είχαν διαιρεθεί μεταξύ τους, δεν θα είχαν πέσει σε ματαιοδοξία για τα χαρίσματα. Γι' αυτό λέγει : «Όλα να γίνονται με αγάπη».

2 Σεπτεμβρίου. Μάμαντος μάρτυρος (γ΄ αἰ.), Ἰωάννου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ νηστευτοῦ (†595). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. β΄ 6-9).

Α Κορ. 2,6          Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις, σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων·

Α Κορ. 2,6                Και ημείς οι Απόστολοι διδάσκομεν βέβαια σοφίαν, αλλά μεταξύ των ωρίμων και προωδευμένων, από απόψεως πνευματικής, ανθρώπων, όχι όμως την σοφίαν των ανθρώπων του αμαρτωλού τούτου αιώνος ούτε των αρχόντων του κόσμου τούτου, των οποίων η εξουσία είναι προσωρινή και θα καταλυθή.

Ἡ «οὐκρανοποίηση» τοῦ Ἕβρου

Η «ουκρανοποίηση» του Έβρου

Οι φωτιές ισοπεδώνουν το φυσικό περιβάλλον και μετατρέπουν σε πεδιάδες ορατές από τους δορυφόρους τα εδάφη του ακριτικού νομού μας που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά πολεμικού υλικού στο μέτωπο, καθώς στόχος ήταν πάλι αποθήκες πυρομαχικών στους Αβαντες

Μανώλης Κοττάκης

Η κυβέρνηση και η κυρίαρχη ελίτ στην Αθήνα υποκρίνονται μέχρι στιγμής ότι δεν καταλαβαίνουν ποια είναι τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν ταυτόχρονα σε στρατηγικά σημεία όλης της επικράτειας. Και ας αποδεικνύεται από τις εκ των υστέρων αποφάσεις τους ότι γνωρίζουν. Εάν οι πυρκαγιές οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί μετέβη στον ακριτικό νομό Εβρου ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Κωνσταντίνος Φλώρος; Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής έπρεπε να πάει. Εάν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί, όπως και στη Ρόδο, ανατέθηκε σε κλιμάκια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να διερευνήσουν την πιθανότητα προβοκάτσιας;

Εάν οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, γιατί άριστα η δυναμική νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ζητά από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών Αλεξανδρουπόλεως να διερευνήσει την πιθανότητα για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης; Είναι η κλιματική αλλαγή «εγκληματική οργάνωση»; Κι όμως! Επειδή κάποιοι έχουν αμηχανία να παραδεχτούν δημοσίως αυτό που έχει καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας και το συζητά δυνατά στα καφενεία, στον δημόσιο λόγο μέχρι στιγμής επικρατεί η θεωρία της… κλιματικής αλλαγής. Και στο πλαίσιο αυτής της θεωρίας αναζητούνται και πολιτικά εξιλαστήρια θύματα υπουργοί, επειδή τάχα δεν είχε οργανωμένη παρουσία η Πολιτεία στις πυρκαγιές.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ, 2-9-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ, 2-9-2023

https://www.youtube.com/live/-Sj7DPm0B5c?si=ATvqCBalDhN30-jf

Πῶς σώθηκε τό χωριό Ἀπαλός!

Δευτέρα 21 Αυγούστου απόγευμα. Οι πυρκαγιές στον νότιο Έβρο πλησιάζουν τον Απαλό, ένα χωριό δίπλα στην Αλεξανδρούπολη. Ο άνεμος κατευθύνεται νότια προς το χωριό. Οι κάτοικοι βγαίνουν με τρακτέρ για να σχηματίσουν αντιπυρικές ζώνες. Ταυτόχρονα στην εκκλησία του χωριού πραγματοποιείται λιτανεία με περιφορά ιερών λειψάνων του Αγίου Δημητρίου, των 5 Νεομαρτύρων της Σαμοθράκης και άλλα.

Εἶναι ντροπή Ἕλληνες νά μήν γνωρίζουν τό Σύνταγμα καί νά κατηγοροῦν τόν ἄνθρωπο πού συνέλαβε τούς λαθρομετανάστες.

 

https://tasthyras.wordpress.com/2023/08/23/είναι-ντροπή-έλληνες-να-μην-γνωρίζουν/