Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος, 9-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος, 9-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀμπελικό Λέσβου http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

134. Ἡ πνευματική μελέτη μᾶς ἁγιάζει ἄκοπα, 4-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

134. Ἡ πνευματική μελέτη μᾶς ἁγιάζει ἄκοπα, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 4-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἐπαγγελία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μέρος Τρίτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ(:Ιω. 7,37-52 και 8,12)

  Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Μέρος τρίτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω. 7,45-52 και 8,12

   «Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος(:Επειδή λοιπόν κανείς δεν μπορούσε να Τον συλλάβει, γύρισαν άπρακτοι οι υπηρέτες στους αρχιερείς και τους Φαρισαίους. Και εκείνοι τους ρώτησαν: “Γιατί δεν τον φέρατε, αφού και δημοσίως εμφανίστηκε και πολλοί απ’ το πλήθος τον άκουγαν με δυσμένεια και ήταν έτοιμοι να σας βοηθήσουν μη σας διαφύγει;”Τότε οι υπηρέτες τούς έδωσαν την εξής απάντηση: “Ποτέ άλλοτε δεν δίδαξε άλλος άνθρωπος με τόση σοφία και δύναμη και χάρη με όση διδάσκει ο άνθρωπος αυτός”)» [Ιω. 7,45-46].

    Τίποτε καθαρότερο δεν υπάρχει από την αλήθεια, τίποτε απλούστερο, εάν εμείς δεν φερόμαστε με κακή διάθεση και προαίρεση· όπως βεβαίως τίποτε δυσκολότερο δεν υπάρχει από το να επιδεικνύουμε δυσμενή διάθεση. Διότι ιδού: οι μεν Φαρισαίοι και οι Γραμματείς, οι οποίοι φαίνονταν δήθεν ότι είναι σοφότεροι, συναναστρέφονταν πάντοτε τον Χριστό, έχοντας όμως ως σκοπό τους να Τον επιβουλεύονται, και ενώ έβλεπαν θαύματα και διάβαζαν τις Γραφές, ουδεμία ωφέλεια συναπεκόμισαν, αλλά απεναντίας έπαθαν μεγάλη ζημία· οι υπηρέτες από την άλλη πλευρά, ενώ δεν ήσαν σε θέση τίποτε να πουν από αυτά, από μία και μόνο δημόσια ομιλία Του σαγηνεύτηκαν και ενώ έφυγαν και πήγαν εκεί που ήταν ο Ιησούς, με σκοπό να Τον δέσουν και να Τον συλλάβουν, επέστρεψαν δέσμιοι του θαυμασμού για Αυτόν.

     Δεν πρέπει λοιπόν μόνο τη σύνεσή τους να θαυμάσουμε, δεδομένου ότι δεν χρειάστηκαν θαύματα, αλλά από μόνη τη διδασκαλία Του αιχμαλωτίστηκαν(διότι δεν είπαν ότι ‘’Ουδέποτε θαυματούργησε άνθρωπος με τέτοιο τρόπο’’· αλλά τι είπαν; «οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος(:Ποτέ άλλοτε δεν δίδαξε άλλος άνθρωπος με τόση σοφία και δύναμη και χάρη με όση διδάσκει ο άνθρωπος αυτός)»[Ιω.7,46]· δεν πρέπει λοιπόν την σύνεσή τους μόνο να θαυμάσουμε, αλλά και το θάρρος, διότι τους λόγους αυτούς τους έλεγαν προς εκείνους, οι οποίοι είχαν τους αποστείλει για να συλλάβουν τον Ιησού, δηλαδή προς τους Φαρισαίους, προς εκείνους, οι οποίοι πολεμούσαν Αυτόν και τα πάντα έκαναν για τον σκοπό αυτό. Διότι λέγει ο Ευαγγελιστής: «Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; (:Επειδή λοιπόν κανείς δεν μπορούσε να τον συλλάβει, γύρισαν άπρακτοι οι υπηρέτες στους αρχιερείς και τους Φαρισαίους. Και εκείνοι τους ρώτησαν: “Γιατί δεν τον φέρατε, αφού και δημοσίως εμφανίστηκε και πολλοί απ’ το πλήθος τον άκουγαν με δυσμένεια και ήταν έτοιμοι να σας βοηθήσουν μη σας διαφύγει;)»[Ιω. 7,45].

   Το ότι επέστρεψαν ήταν πολύ σπουδαιότερο από το να έμεναν. Διότι εάν παρέμεναν κοντά στον Χριστό,  θα απαλλάσσονταν βέβαια από την ενόχληση των Φαρισαίων, όμως τώρα που επέστρεψαν σε εκείνους που τους είχαν αποστείλει για να Τον συλλάβουν, γίνονται κήρυκες της σοφίας του Χριστού και σε μεγαλύτερο βαθμό δείχνουν το θάρρος τους· και δεν λένε: «Δεν μπορέσαμε να Τον συλλάβουμε εξαιτίας του όχλου», δεδομένου ότι ο κόσμος πρόσεχε εκείνη τη στιγμή τη διδασκαλία Του, όπως σε προφήτη, αλλά τι λένε: «Ποτέ μέχρι τώρα δεν μίλησε κανένας όπως αυτός ο άνθρωπος».

Ὁ πατέρας τοῦ πατέρα Αὐγουστίνου Καντιώτη

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

Ό πατέρας του π. Αύγ. Καντιώτη «Τήν πρώτη ώθηση γιά τήν πνευματική ζωή οφείλω στόν αείμνηστο πατέρα μου, ό όποιος ήταν μέν "λιγογράμματος, αλλά άνθρωπος ειλικρινούς μετανοίας- καί βαθειάς πίστεως. Δέν ήταν εξαρχής έτσι.

Πώς μεταστράφηκε; Ακούστε.

Ώς έμπορος ταξίδευε συχνά. Βρισκόμενος δέ στήν Αθήνα κατά τό Φεβρουάριο του 1920, ένα πρωί επισκέφτηκε κεντρικό κατάστημα της Αθήνας, άπ' το όποιο προμηθευόταν τα αναγκαία γιά το μικρό κατάστημά του είδη. Εισερχόμενος στο κατάστημα είδε όλους, διευθυντή και υπαλλήλους, να κλαίνε, γοερά. Στήν ερώτηση του, γιατί κλαίνε, απάντησαν: "Κυρ-Νικολάκη, πέθανε ό πνευματικός μας πατέρας, ό π. Διονύσιος Φαραζουλής, ό ιεροκήρυκας του Μητροπολιτικού Ναού. Σήμερα θά γίνη ή κηδεία του...".

 Οι υπάλληλοι συνέστησαν στον πατέρα μου να πάη κι αυτός στήν κηδεία και πήγε. Ό,τι δέ είδε και ακούσε κατά τήν κηδεία εκείνη του αειμνήστου π. Διονυσίου, τόν συγκίνησε βαθύτατα. Ενας τότε Χριστιανός, άγνωστος, του συνέστησε το περιοδικό Ζωή, του όποιου συντάκτης ήταν ό αοίδιμος ιεροκήρυκας. Άπ' τήν ημέρα εκείνη ό αείμνηστος πατέρας μου υπέστη μεγάλη αλλοίωση. Επέστρεψε στο χωριό.

Ἡ πνευματική ὠφέλεια τῶν Πανελληνίων ἐξετάσεων, 11-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα...

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο "ΜΥΣΤΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ" τῆς Σοφίας Κιόρογλου . Περαστικά. Ἀρκετόν ἡ κακία τῆς ἡμέρας.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΕΚΤΗ

Περαστικά. Αρκετόν η κακία της ημέρας.

 Καλή Πεντηκοστή... Ήταν 22 Ιουνίου του 2013. Η συμπροσκυνήτρια μας μόλις είχε βγει από το χειρουργείο. Είχε αρχίσει να συνέρχεται από την αναισθησία και ένιωθε αφόρητο πόνο. Ξαφνικά ακούει τον ήχο του κινητού. Δεν γνώριζαν πολλοί ότι είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας. Γι’ αυτό και δεν περίμενε κανέναν να την πάρει τηλέφωνο. Κοίταξε το κινητό της απορημένη όπως μας διηγείται και είδε ότι είχε έρθει ένα μήνυμα από την Ιερουσαλήμ... Ήταν κάποιος γνωστός Αγιοταφίτης Πατέρας. 

Μα πως γνώριζε ο Αγιοταφίτης Πατέρας ότι η προσκυνήτρια των Αγίων Τόπων βρισκόταν στο δωμάτιο της Μαιευτικής Κλινικής Ρέα; Τι να είχε δει; Το χειρουργείο πάρα πολύ δύσκολο. Επρόκειτο για μια πάρα πολύ δύσκολη επέμβαση και ενώ οι γιατροί είχαν διαβεβαιώσει ότι το χειρουργείο δεν θα διαρκούσε πάνω από μιαν ώρα, το χειρουργείο αυτό κράτησε 4.5 ώρες. Ο σύζυγος απ’έξω από το χειρουργείο ζούσε αγωνιώδεις στιγμές. Μα τι συνέβη; αναρωτιόταν. Οι φίλοι τον έπερναν τηλέφωνο και ανησυχούσαν. Κάποια στιγμή χτυπάει και το τηλέφωνο. Τούτη την φορά από  τον γιατρό. Τώρα τελειώσαμε, του είπε. Είχαμε κάποια προβλήματα 

Ὁ Κυθήριος ἁγιορείτης Ἡγούμενος Γεώργιος Καψάνης

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ

Επί τη σεπτή επετείω της κοιμήσεως του μακαριστού Προηγουμένου της Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, Γεωργίου, αναδημοσιεύουμε Ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ, για την προσωπικότητα του μακαρίου ανδρός.

Επιθυμώ να σας παρουσιάσω αδρομερώς μία μεγάλη αγιοπατερική μορφή και προσωπικότητα του Αγίου Όρους, η οποία εβάδισε καθ’ όλην την ζωήν της εις τα ίχνη τών Αγίων της Εκκλησίας μας, τών Μεγάλων Πατέρων και τών Οσίων Ασκητών και Εγκρατευτών και ανεπαύθη εν Κυρίω την αγία ημέρα της Πεντηκοστής του 2014.Πρόκειται διά τον επί 40ετίαν διατελέσαντα Ηγούμενον της Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους αείμνηστον Αρχιμανδρίτην π. Γεώργιον Γρηγοριάτην (Καψάνην εις το επώνυμον, καταγόμενον εκ πατρός από την Αγίαν Πελαγίαν – Καψανάδικα – Κυθήρων)

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἐπαγγελία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ(:Ιω. 7,37-52 και 8,12)

  Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω. 7,39-44

   «Τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη(:Αυτό το είπε ο Κύριος για το Άγιο Πνεύμα, το οποίο έμελλαν να λάβουν όσοι θα πίστευαν σε Αυτόν, διότι η χάρη του Αγίου Πνεύματος που αναγεννά και σώζει, δεν είχε ακόμη δοθεί σε κανένα, επειδή ο Ιησούς δεν είχε ακόμη δοξαστεί με τη μεγάλη θυσία και με την ένδοξη ανάληψή Του)»[Ιω.7,39].

    Πώς λοιπόν προφήτευσαν οι προφήτες και επιτέλεσαν τόσα θαύματα; Οι απόστολοι βέβαια δεν εκδίωκαν τα δαιμόνια με το Άγιο Πνεύμα, αλλά με τη δύναμη που τους έδωσε ο Ιησούς, όπως λέγει ο Ίδιος: «καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβαλοῦσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμῶν(:Και εάν εγώ βγάζω τα δαιμόνια, όπως εσείς λέγετε, με τη βοήθεια του Βεελζεβούλ, τα πνευματικά σας τέκνα με τη δύναμη τίνος τα βγάζουν; Γιατί δεν τους κατηγορείτε; Για τούτο αυτοί θα σας καταδικάσουν για τη μοχθηρία σας και την υποκρισία)» [Ματθ.12,27].Αυτό το έλεγε για να δείξει ότι δεν εκδίωκαν όλοι τα δαιμόνια με το Άγιο Πνεύμα, πριν από τη σταύρωσή Του αλλά με τη δύναμη  και εξουσία που τους χορηγούσε Αυτός. Όταν όμως σκόπευε να τους αποστείλει στον κόσμο, τότε έλεγε: «λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον»[Ιω. 20,22]. Και πάλι: «ήλθε σε αυτούς το Άγιο Πνεύμα και τότε έκαναν τα θαύματα».

   Όταν μάλιστα τους απέστειλε ο Ιησούς να κηρύξουν, δεν είπε ο Ευαγγελιστής: «έδωσε σε αυτούς Πνεύμα Άγιο», αλλά «ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν (:έδωσε σε αυτούς εξουσία)»[Ματθ.10,1], λέγοντάς τους τα εξής:«ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε(: Σας δίδω εξουσία να θεραπεύετε ασθενείς, να καθαρίζετε λεπρούς, να ανασταίνετε νεκρούς, να διώχνετε δαιμόνια. Προσέχετε μην εμπορευτείτε ποτέ το χάρισμα αυτό· δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώστε)»[Ματθ.10,8].

    Ως προς τους προφήτες όμως κατά γενική ομολογία τούς είχε δοθεί το Άγιο Πνεύμα, αλλά η χάρις αυτή είχε συσταλεί και μετακινηθεί και είχε εγκαταλείψει τη γη από την ημέρα εκείνη κατά την οποία ειπώθηκε το εξής: «ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος (:Ιδού, προς τιμωρία της κακίας σας και καταστροφή, σας αφήνεται έρημη και απροστάτευτη από τον Θεό η πόλις σας και ο ναός)»[Ματθ. 23,38]. Αλλά και πριν από τη ρήση αυτή είχε αρχίσει να παρουσιάζεται σπάνια το Άγιο Πνεύμα, διότι δεν υπήρχε πλέον προφήτης σε αυτούς, ούτε επόπτευε τα άγιά τους η θεία χάρις.

15 Ιουνίου. ♰ Σάββατον πρό τῆς Πεντηκοστῆς (Ψυχοσάββατον). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Κοιμηθέντων. (Α´ Θεσ. δ´ 13-17).

Α Θεσ. 4,13        Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. 

Α Θεσ. 4,13               Δεν θέλομεν δε, αδελφοί, να ευρίσκεσθε εις άγνοιαν σχετικώς με αυτούς, οι οποίοι έχουν αποθάνει, δια να μη λυπήσθε, όπως λυπούνται οι άλλοι, που δεν έχουν καμμίαν αλπίδα αναστάσεως και αιωνίου ζωής. 

Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βασίλειος Ἐπίσκοπος Τσερνιγκώβ

    Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασίλειος (Μπογκογιαβλένσϊυ) γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου 1867  στο Ταμπώφ. Ήταν γόνος ιερατικής οικογένειας και ανατράφηκε με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Το 1888 τελείωσε τη σχολή του Ταμπώφ και σε νεαρή ηλικία, το ίδιο έτος, χειροτονήθηκε διάκονος. Δύο έτη αργότερα, στις 11 Μαρτίου 1890 , χειροτονήθηκε ιερέας, για να καλύψει τίς λειτουργικές ανάγκες του χωριού Οβσυάνκι της επαρχίας Ταμπώφ.

  Όμως το σχέδιο του Θεού για το νεαρό ιερέα ήταν άλλο. Μετά από ανίατη ασθένεια η πρεσβυτέρα του κοιμήθηκε. Έτσι ο πρεσβύτερος Βασίλειος εγκαταβιώνει στη Λαύρα του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκϊυ και στις 14 Αυγούστου του έτους 1908 κείρεται μοναχός. Στις 15 Οκτωβρίου του ιδίου έτους, διορίζεται διευθυντής της θεολογικής σχολής του Τσέρνιγκωφ και χειροθετείται αρχιμανδρίτης. 

Τήν πιό ἔντονη προσευχή μου τήν ἔκανα γιά τούς διῶκτες μου...

 ""Την πιο έντονη προσευχή μου την έκανα για τους διώκτες μου...Παρακαλώ τον Θεό να τους συγχωρήσει, να τους χαρίσει υγεία και μετάνοια, να μην τους συμβεί κακό και να μην στήσει αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην.ΑΝ ΕΙΧΑ ΙΧΝΟΣ ΕΜΠΑΘΕΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ "" . 

Δέν σέ φυλάττει ὁ Θεός, ὅταν ἐσύ θεληματικά πηγαίνεις πρός τήν ἁμαρτία...

 

 

 Δεν σε φυλάττει ο Θεός, όταν εσύ θεληματικά πηγαίνεις προς την αμαρτία, διότι μοιάζουμε με τον άνθρωπο εκείνον, που θεληματικά πάει να πιάσει το φίδι και δαγκώνεται απ' αυτό. Τί να κάνει ο Θεός γι' αυτόν;