Τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.1ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.1ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-06-2013
(Σύναξη καλοκαριοῦ, γυναικῶν)

www.hristospanagia.gr

Ὁ ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός, χάρη στήν ὑπερφυσική του ἄσκηση, ἔγινε σάν ἄσαρκος ἐνῶ ἀκόμα βρισκόταν στή σάρκα, γι` αὐτό καί μποροῦσε νά βλέπει αἰσθητά τά πνεύματα.

Ο όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός, χάρη στήν υπερφυσική του άσκηση, έγινε σαν άσαρκος ενώ ακόμα βρισκόταν στη σάρκα, γι` αυτό καί μπορούσε να βλέπει αισθητά τά πνεύματα. Μια μέρα είδε στον δρόμο να περνά μια νεκρική πομπή. Κόσμος πολύς, ιερωμένοι καί λαϊκοί, πήγαιναν να κηδέψουν έναν πλούσιο άρχοντα. Ακουγόταν ένα βουητό από ψαλμωδίες, θρήνους καί σπαραχτικές φωνές. Ό όσιος μέ τα διορατικά του μάτια είδε πολυάριθμους μαύρους δαίμονες να βαδίζουν μπροστά από τους ιερείς καί να φωνάζουν πιο δυνατά από τούς ψάλτες:

—      Αλίμονο του! Αλίμονο του!

Στα χέρια τους κρατούσαν άλλοι κεριά από θειάφι, άλλοι θυμιατήρια πού βρομούσαν σάν κοπριά, καί άλλοι σακούλια με στάχτη, πού τή σκόρπιζαν ολόγυρα. Άλλοτε γάβγιζαν σάν σκύλοι καί άλλοτε γρύλιζαν σαν χοίροι. Μερικοί είχαν περικυκλώσει το φέρετρο και ράντιζαν τό πρόσωπο τού νεκρού μέ βρομόνερα. Άλλοι πετούσαν κυκλικά στον αέρα καί άγγιζαν το σώμα του, απο το οποίο αναδινόταν αφόρητη δυσοσμία. Άλλοι, πάλι, άκολουθούσαν με τραγούδια και χορούς άσεμνους, με γέλια και αστεία χυδαία, χτυπώντας χαρούμενα τα χέρια καί τα πόδια τους. Χλεύαζαν, μάλιστα, τούς ψάλτες καί τούς άλλους χριστιανούς, λέγοντας:

Οἱ πνευματικὲς «τρέλλες» τοῦ π. Παϊσίου

Ἡ πνευματική του βιογραφία μᾶς ὑπενθυμίζει μεγάλες μορφές ἀσκητῶν τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Τό ἀδύνατο σῶμα του ἄντεχε αὐτήν τήν ἄσκηση, γιατί λάμβανε Χάρη ἀπό τόν Θεό.

Ἔκανε μεγάλες πνευματικές «τρέλλες» γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, στόν ὕπνο, τό φαγητό, τίς μετάνοιες, τίς ὁδοιπορίες, τόν ἐγκλεισμό σέ σπηλιές, τήν διαμονή σέ κουφάλες βελανιδιῶν, τήν κατάβαση σέ γκρεμό γιά ἡσυχία, τήν στέρηση, τήν ἀκρότατη ἡσυχία, τήν ἀδιάλειπτη προσευχή καί τήν ὀδύνη τῆς καρδιᾶς γιά ὅλον τόν κόσμο, τήν φιλανθρωπία, τήν συνάντηση μέ ἀρκοῦδες καί τήν ἐπίδειξη εὐγένειας σέ αὐτές, τήν ἀτρομία καί ἀφοβία του γιά πράγματα πού προκαλοῦν φόβο. Δέν φοροῦσε παπούτσια στήν ἔρημο τοῦ Σινᾶ, γι’ αὐτό «εἶχαν σχιστεῖ οἱ φτέρνες του καί ἔτρεχαν αἷμα».

«....ἕως θανάτου....»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ζητᾶς ἀπό τόν Κύριο νά σέ βοηθήσει νά Τόν ἀγαπήσεις μέ μιάν ἀγάπη δυνατή σάν τό θάνατο, «ἕως θανάτου». Ἄς ὑποθέσουμε τώρα πώς ὁ Κύριος ἐπιτρέπει νά σ᾿ ἐπισκεφτεῖ μιά φοβερή ἀρρώστια, πού μπορεῖ νά σέ φέρει κοντά στό θάνατο. Τότε μή γογγύσεις ἐναντίον τοῦ Θεοῦ ἀλλά νά τήν ὑπομείνεις μέ καρτερία καί γενναιότητα, εὐχαριστώντας τόν Κύριο γιά τήν πατρική Του ἐπίσκεψη. Αὐτό θά ἀποδείξει πώς ἡ ἀγάπη σου γιά τό Θεό εἶναι δυνατή σάν τό θάνατο. Ἀκόμα καί στούς χειρότερους καί πιό βίαιους σπασμούς τῆς ἀρρώστιας σου, νά ἐμπιστεύεσαι τό Θεό.

Τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας βάζει φρένο στὴν κατάργηση τῆς κυριακάτικης ἀργίας!

Ἀπὸ τὴ Βάσω Παλαιοῦ 

Ὁριστικὰ καὶ μὲ τὴ «βούλα» τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας κρίθηκε παράνομη καὶ ἀκυρώθηκε ἡ ἀπόφαση τοῦ ὑπουργοῦ Ἀνάπτυξης (τοῦ 2014) ποὺ ἐπέτρεπε τὴν πιλοτικὴ λειτουργία τοῦ συνόλου τῶν ἐμπορικῶν καταστημάτων ὅλες τὶς Κυριακές τοῦ χρόνου σὲ τρεῖς περιοχὲς (ὀκτὼ ὑποπεριοχὲς) τῆς χώρας (Ἀττική, κεντρικὴ Μακεδονία, νότιο Αἰγαῖο). Ἐπρόκειτο γιὰ μία ἀπόφαση ποὺ εἶχε ξεσηκώσει θύελλα ἀντιδράσεων καὶ εἶχε «μπλοκαριστεῖ» ἡ ἐφαρμογή της ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας μὲ ἀπόφαση τοῦ τμήματος ἀναστολῶν. 

Ὡστόσο, ἡ ὁριστικὴ κρίση τοῦ ΣτῈ ἐκδόθηκε τώρα. Σύμφωνα μὲ τὸ ἱστορικό τῆς ὑπόθεσης, μὲ τοὺς νόμους 4177/2013, 4208/2013 καὶ 4254/2014 προβλέφθηκε ὅτι μὲ ἀπόφαση τοῦ ὑπουργοῦ Ἀνάπτυξης θὰ ὁρίζονται τρεῖς τουριστικὲς περιοχὲς τῆς χώρας ὅπου θὰ ἐπιτρέπεται πιλοτικὰ γιὰ ἕναν χρόνο ἡ προαιρετικὴ λειτουργία τῶν ἐμπορικῶν καταστημάτων τὶς Κυριακές, χωρὶς...

νὰ ἀπαιτεῖται γι' αὐτὸ ἡ ἔκδοση ἀπόφασης τοῦ ἀντιπεριφερειάρχη. Κι αὐτὸ ἐνῶ ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς μετράει ἕναν καὶ πλέον αἰώνα ζωῆς, καθὼς καθιερώθηκε μὲ νόμο γιὰ πρώτη φορὰ γιὰ τὰ καταστήματα τὸ 1909.

Ἡ χάρη τῆς προσευχῆς φέρνει τό νοῦ σέ ἐπαφή μέ τό Θεό (Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὀμολογητής)

Η συνεχής προσευχή χωρίζει το νου απ’ όλα τα νοήματα και έτσι τον εμφανίζει γυμνό από περισπασμούς ενώπιον του Θεού· διότι τα νοήματα προκαλούνται από διάφορα πράγματα. Τα δε πράγματα είναι άλλα αισθητά και άλλα νοητά. Εφ’ όσον λοιπόν ο νους διακινείται μέσα στην περιοχή των πραγμάτων αυτών, αυτά συλλαμβάνει και αυτά τα νοήματα περιφέρει. Η δε χάρη της προσευχής φέρνει τον νου σε επαφή με το Θεό. Αφού δε τον ενώσει με το Θεό, τον χωρίζει απ’ όλα τα νοήματα· τότε ο νους γυμνός πλέον επικοινωνεί μαζί Του και γίνεται θεοειδής. Αφού δε γίνει θεοειδής, ζητεί από το Θεό τα πρέποντα κι έτσι δεν σφάλλει ποτέ στα αιτήματά του, διότι πάντοτε η παράκλησή του πραγματοποιείται από το Θεό. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος μας διατάσσει: «αδιαλείπτως προσεύχεσθε…», για να πετύχουμε με την διαρκή συνάφεια του νου μας με το Θεό, σιγά-σιγά την αποκοπή του από κάθε προσκόλληση στα υλικά.

Γιατί ὀνομάστηκε Μέγας ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος;

Ο Μέγας Ευθύμιος, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 20 Ιανουαρίου, με την αγιότητα του βίου του συνετέλεσε στο να επιστρέψουν στην πατρώα ευσέβεια πολυάριθμοι αιρετικοί, όπως Μανιχαίοι, Νεστοριανοί και Ευτυχιανοί, που απέρριπταν τις αποφάσεις της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου.

Παντού, στην Αίγυπτο και τη Συρία, επικρατούσαν οι Μονοφυσίτες. Στην Παλαιστίνη όμως, χάρη στην παρουσία του Αγίου Ευθυμίου και των μαθητών του, επικράτησε η Ορθοδοξία. Και όταν ο Όσιος συνάντησε την βασίλισσα Ευδοκία, η οποία είχε περιπλακεί στα δίκτυα της αιρέσεως των Μονοφυσιτών, τόσο πειστικά και ακαταμάχητα μίλησε προς αυτήν, ώστε την απέδωκε στα ορθόδοξα δόγματα.

Δήλωση ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴ θεματικὴ ἑβδομάδα

  

Δήλωση ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴ θεματικὴ ἑβδομάδα

Το κείμενο (ΕΔΩ εκτυπώσιμη μορφή Pdf)

Δηλωση απαλλαγής από την θεματική εβδομάδα by Τράπεζα Ἰδεῶν on Scribd

Από tideon.org
http://aktines.blogspot.gr/2017/01/blog-post_105.html#more

Ὁ Ἅγιος Πέτρος ὁ μακάριος ὁ Τελώνης (+20 Ἰανουαρίου)

Ο Άγιος Πέτρος είχε το αξίωμα του πατρικίου κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 - 565) και ήταν διοικητής της Αφρικής. Δυστυχώς ήταν άνθρωπος άσπλαχνος, ανελεήμων, πλεονέκτης και φιλάργυρος.

Κάποτε προσήλθε σε αυτόν ένας φτωχός, για να τον δοκιμάσει και του ζητούσε ελεημοσύνη. Τότε εκείνος άρπαξε έναν άρτο, από εκείνους που εκείνη την στιγμή του είχε φέρει ο αρτοποιός και σαν πέτρα τον πέταξε κατά του φτωχού ανθρώπου.

Με την χάρη του Θεού, κάποια στιγμή κράτησε στα χέρια του το Ιερό Ευαγγέλιο. 

Από περιέργεια το άνοιξε, αλλά η ανάγνωσή του δεν τον άφησε αδιάφορο. Τότε άνοιξαν τα μάτια του. Και με ειλικρίνεια είδε τον πραγματικό του εαυτό. Με θλίψη είδε την αληθινή εικόνα της ψυχικής του καταστάσεως. Αμέσως ήλθε στον εαυτό του εφαρμόζοντας τον λόγο των Πατέρων: «Εἴσελθε στὸν ἑαυτό σου. Ἐκεῖ ἡ χαρὰ καὶ ἡ βασιλεία». Στη μνήμη του και στη συνείδησή του έρχονταν οι φυσιογνωμίες των τελώνων του Ευαγγελίου, τους οποίους ο Χριστός έσωσε. Και, όπως εκείνοι, μετανόησε.

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ἀναστάσεως σήμερα