Ἰσλάμ καί Ὀρθοδοξία, μέσα ἀπό τούς διαλόγους τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ μέ τούς Χιόνες

  πρωτ.Βασιλείου Κοκολάκη

Oἱ διάλογοι τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμα μέ τούς Μουσουλμάνους εἶναι τόσο ἐπίκαιροι ὅσο ποτέ ἄλλοτε. Οἱ συχνές προκλήσεις τους διά τῶν ὁποίων ἀπό τή μιά ἀνακινοῦν τό μεγάλο κεφάλαιο τοῦ ρατσισμοῦ καί ἀπό τήν ἄλλη μέ τήν προβιά τῆς ἀνεξιθρησκείας προσπαθοῦν νά ἐπιβάλλουν τή λυκόμορφη θρησκεία τους μᾶς ὑποχρεώνουν νά παραθέσουμε τούς παρακάτω διαλόγους γιά νά φανεῖ τό ἦθος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στή σχέση της μέ παντός εἴδους ἀνθρώπους διαφόρων θρησκειῶν   ἀλλά καί γιά νά ἐνισχυθεῖ τό φρόνημα τῶν πιστῶν Χριστιανῶν μέ ἀτράνταχτα θεολογικά ἐπιχειρήματα.

(Σέ ὁρισμένα πολύ σημαντικά σημεῖα τοῦ διαλόγου παρατίθενται καί σχετικοί λόγοι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ)

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 02-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. α΄ 15 - 17 

α΄ 15 - 17



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 35 - 43 
 

Ιη΄ 35 - 43 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Μή δέχεστε τά σκουπίδια κανενός! (Ἐξαιρετικό)

Η αλληγορία του απορριμματοφόρου

Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και πήγαινα στο αεροδρόμιο. Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου, όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης ακριβώς μπροστά μας. Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και κατάφερε να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά!

Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου κούνησε το κεφάλι του και άρχισε να μας φωνάζει. Ο δικός μου οδηγός απλώς του χαμογέλασε και τον χαιρέτισε. Ήταν πολύ φιλικός απέναντί του. Έτσι τον ρώτησα: «Γιατί το έκανες αυτό; Αυτός ο τύπος παραλίγο να καταστρέψει το αυτοκίνητό σου και να μας στείλει στο νοσοκομείο!». Τότε εκείνος με δίδαξε κάτι που σήμερα πλέον ονομάζω «Η αλληγορία του απορριμματοφόρου».

Ὁ παππάς τῆς Σπιναλόγκα

Ο ΠΑΠΠΑΣ ΤΗΣ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

    Έγινε πολύς λόγος για το νησί της Σπιναλόγκα, με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο με τίτλο «Το νησί», της Αγγλίδας Victoria Hislop.

    Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μια μεγάλη και αφόρητη δοκιμασία. Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.

    Οι λεπροί άκουγαν πεισμωμένοι από τα κελιά τους την ψαλμωδία, κι άλλοτε την σκέπαζαν με τα βογκητά τους κι άλλοτε με τις κατάρες τους. Ο ιερέας όμως ξαναπήγε. Στην δεύτερη τούτη επίσκεψη ένας από τους ασθενείς πρόβαλε θαρρετά στο κατώφλι του ναού.

Τό μεγάλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ «Σύμβουλα»

Το κείμενο που ακολουθεί το έγραψε η μακαριστή Πολυχρονία Μοναχή (Ελένη Σκούρου) η οποία με τον σύζυγό της Λεωνίδα Σκούρο (νυν Μοναχό Γερόντιο) είχαν ένα χωράφι μέσα στις αγγλικές βάσεις της Κύπρου κοντά στην Επισκοπή. Μόνασαν και οι δύο στο Μοναστηράκι αυτό όπου η μακαριστή Πολυχρονία κοιμήθηκε πριν μερικά χρόνια.

*****

«Οι Άγιοι δεν ξεχνούν ακόμη και όταν οι άνθρωποι τους ξεχνούν ! Το μόνο που θέλουν από εμάς είναι ΠΙΣΤΗ και ΠΡΟΣΕΥΧΗ και Αυτοί κάνουν το ΘΑΥΜΑ τους. Έτσι έγινε τον Ιούνιο του 1992 με ένα ξεχασμένο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου σε μια ξεχασμένη κοιλάδα ή ρεματιά, μπορεί να πει κανείς, στις Βρετανικές Βάσεις της Επισκοπής, που ονομάζεται Σύμβουλος, στην τοποθεσία Happy Valley (Χάπυ Βάλλεϋ δηλαδή Ευτυχισμένη Κοιλάδα).
Μετά από δεκαετίες και εκατονταετίες ακόμη εγκατάλειψης, στο ερειπωμένο και κρυμμένο σε θάμνους Εκκλησάκι αντήχησαν ξαφνικά και πάλι ψαλμωδίες και άναψαν ευλαβικά τα καντήλια, Ένας χώρος λατρείας, που τον είχε σκεπάσει ο χρόνος και τώρα ήρθε η ευλογημένη στιγμή να αντηχήσουν και πάλι οι ψαλμωδίες και να γεμίσει η Εκκλησία και ο περίβολος της με ευλαβείς προσκυνητές λόγω του Μεγάλου Θαύματος που έγινε και βρέθηκε το χαμένο Εκκλησάκι και λόγω των συνεχών θαυμάτων που γίνονται στον πολυθαυματουργό χώρο.

Φώτης Μιχαήλ, Δημόσια διοίκηση σημαίνει πολιτισμός

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ

 

            Ο φιλόσοφος Αντισθένης έζησε στην Αθήνα από το 445 μέχρι το 360 π.Χ. Όλοι τότε μιλούσανε για την υποδειγματική του εγκράτεια και την παροιμιώδη περιφρόνηση, που έδειχνε σε κάθε άνεση και κοινωνική συμβατικότητα.

Από τα υπέροχα γνωμικά του, ας σταθούμε για λίγο μπροστά σε εκείνο, που αναφερόταν στο κρυφό μεγαλειώδες περιεχόμενο  της κάθε λέξης.

Έλεγε ο μεγάλος φιλόσοφος: ''Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις''. 

Τουτέστιν, η αρχή της σοφίας βρίσκεται μέσα στα άδυτα της σημασίας των λέξεων.

Να γιατί κάποτε στα σχολειά μας μαθαίναμε την  ετυμολογία των λέξεων με ζήλο ιδιαίτερο και προσοχή μεγάλη. Μέσω αυτής της επίπονης, αλλά δημιουργικής εργασίας γινότανε μια μύηση, θα λέγαμε, στην απεραντοσύνη της θεοδώρητης σοφίας των αρχαίων προγόνων μας. Με την ετυμολογική ανάλυση παραβιάζαμε κατά κάποιο τρόπο, με σεβασμό πάντοτε, την ιερότητα κάθε λέξης και ρουφούσαμε με λαιμαργία το νέκταρ το θεϊκό, που περιείχε στον πυρήνα της η κάθε μια.

Τί λένε Ἁγιορεῖτες πατέρες γιά τά γεγονότα στό ἔθνος μας

ΤΙ ΛΕΝΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ΣΤΟ  ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ

Μόλις μας έστειλε ένας καλός φίλος όσα άκουσε από απλούς Μοναχούς στ’ Άγιον Όρος , όπου πήγε ως προσκυνητής .

 

*

-Η περιουσία και ο θησαυρός ημών των Ελλήνων Ορθοδόξων  είναι πνευματική και όχι υλική.

 

Βλέπεις γύρω σου και παντού  το κακό και διαμαρτύρεσαι! Πόσες μετάνοιες όμως έκανες για να καταλυθεί το κακό;

Καμία!

-ε τότε τί μιλάς;

-Καταγγέλεις τους υψηλά ισταμένους άρχοντες και όλους τους υπευθύνους για την κατάντια του έθνους, μα και συ στην ζωή σου δεν διαφοροποιείσαι καθόλου από όλους αυτούς!

Όπως ζούνε αυτοί, ζεις και σύ ,στην ίδια συχνότητα ,αδιάφορος  για τα πνευματικά και δοσμένος στην ύλη και στον αιώνα τούτον.

Ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. Γρηγόριος, πνευματικός πατέρας τῆς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου, Μεταμόρφωσης Χαλκιδικῆς καί οἱ ἐπιστολές τοῦ Γέροντα Παΐσιου τοῦ Ἁγιορείτη

 

Ο μακάριος Γέροντας Παίσιος ο Αγιορείτης μαζί με το Πανοσιολογιώτατο αρχιμ. Γέροντα Γρηγόριο και τη Καθηγουμένη γερόντισσα Ευφημία στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Μεταμορφώσεως Χαλκιδικής

O Gerontas Grigirios tis Metamorfosis eksigei tis Epistoles tou Gerontos Paisiou

 http://ahdoni.blogspot.gr/2014/09/blog-post_2.html

Προσκυνηματική ἐπίσκεψη Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ στήν Ἀρχιεπισκοπή Τομίδος (Κωνστάντζα Ρουμανίας)

Δείτε βίντεο Ομιλία Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ στη Ρουμανία (Α΄ & Β΄ μέρος)

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ

ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΤΟΜΙΔΟΣ(ΚΩΝΣΤΑΝΤΖΑ) ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

Προσκυνηματική ἐπίσκεψη στην Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Τόμιδος, με ἕδρα την Κωνστάντζα τῆς Ρουμανίας, τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας ἐπραγματοποίησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Σεραφείμ, ὕστερα ἀπό εὐγενική πρόσκλησητοῦ Σεβ. ἈρχιεπισκόπουΤόμιδος κ. Θεοδοσίου και εὐλογίατοῦ Μακ. Πατριάρχου Ρουμανίας κ. Δανιήλ, ἀπό τίς 6 ἕωςτίς 10 Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. Ὁ Σεβ. κ. Σεραφείμ, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου καί τοῦ ἐλλογιμωτάτου Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως κ. Παναγιώτου Φραγκάκου, μετέφερε ἐκ Πειραιῶς προς εὐλογία και ἁγιασμό τῶν Ρουμάνων Ὀρθοδόξων πιστῶν Ἱερά Λειψανοθήκη, περιέχουσα ἀποτμήματα τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ ἐνἁγίοις πατρός ἡμῶν Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεωςτοῦ θαυματοβρύτου.

Το ἑσπέραςτοῦ Σαββάτου 6-9-2014 ἔγινε θριαμβευτική ὑποδοχή διά θαλάσσης τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦἉγ. Νεκταρίου στήν Μαύρη Θάλασσα στο λιμάνι τῆς πόλεως Μαγγάλια.

Ἡ ἁγία Θεοδώρα ἀπό τήν Σύχλα (17ος-18ος αιών)

Η αγία Θεοδώρα από την Σύχλα
(17ος-18ος αιών)
 

Α) Η ζωή της
Η Οσία Θεοδώρα της Σύχλας είναι η σπουδαιότερη αγίας μοναχή ανάμεσα στις άλλες, που έζησαν στα ρουμανικά μοναστήρια. Γεννήθηκε στο χωριό Βινατόρι της επαρχίας Νεάμτς το πρώτο ήμισυ του 17ου αιώνος. Ο πατήρ Στέφανος Γιώλντεα ήταν φύλακας του φρουρίου Νεάμτς. Μετά τον θάνατο της αδελφής της Μαργαρίτας, η Θεοδώρα παντρεύθηκε ένα νεαρό από το Ισμαήλ (πόλις της Ρουμανίας). Μα επειδή δεν έκαναν παιδιά, επήγαν και οι δύο σε μοναστήρια. Η μακαρία Θεοδώρα εφόρεσε το μοναχικό ένδυμα στην σκήτη Βαρζαρέστ της επαρχίας Ρίμνικ Σαράτ, ενώ ο σύζυγός της Ελευθέριος στην σκήτη Μάρε Ποϊάνα (Μεγάλο Ξέφωτο). Επειδή καταστράφηκε η σκήτη από τους τούρκους, η Θεοδώρα έγινε ησυχάστρια στα βουνά του Μπουζάου. Κατόπιν, αναχωρώντας για την περιοχή του Νεάμτς, ησύχασε μόνη της επί 30 χρόνια μέσα σε μια σπηλιά του βουνού Σύχλα, όπως η Οσία Μαρία η Αιγυπτία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ευαρεστώντας τον Θεό, μετώκισε απ’ αυτή την ζωή τις πρώτες δεκαετίες του 18ου αιώνος και ενταφιάσθηκε στην σπηλιά. Στα χρόνια 1828-1834, τα Λείψανα της αγίας Θεοδώρας μετεφέρθησαν στο μοναστήρι Πετσέρσκα του Κιέβου, όπου και ευρίσκονται μέχρι σήμερα.

Νά περπατᾶς στό δρόμο καί νά προσεύχεσαι …

Κάποιος πολύ διακριτικός γέροντας ἔλεγε πώς πρέπει πάντα στή ζωή μας νά εἴμαστε ὅσο γίνεται πιό ἁπλοί καί διακριτικοί. Καί ἔφερνε γιά παράδειγμα τήν προσευχή.
Ἔλεγε: “Ξέρεις, παιδί μου, τί ὄμορφο πράγμα εἶναι ;
Χωρίς νά σέ καταλαβαίνει κανείς! Νά ἔχεις, παιδί μου, στήν τσέπη σου ἕνα κομποσκοινάκι καί ἡ εὐχή νά ρέει, νά κυλάει ἀσταμάτητα. Δέν ὑπάρχει πιό ὡραῖο πράγμα ἀπ’ αὐτό.

1 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ανανία Αποστόλου, Ρωμανού του Μελωδού, Μιχαήλ Ηγουμένου και οι συν αυτώ, Δομνίνου, Ιωάννου Οσίου, Γρηγορίου Δομέστικου, Ανάμνηση Αγίας Σκέπης, Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου Γοργοεπηκόου, Σάββα Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Ἀνανίας ὁ Ἀπόστολος

Ὑπακούετε «ἐκ καρδίας εἰς ὂν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς». Κάνετε ὑπακοὴ μὲ ὅλη τὴν καρδιά σας στὸν ἀκριβὴ κανόνα τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας.
Τέτοιος ἄνθρωπος ὑπακοῆς στὸν Θεὸ ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Ἀνανίας. Διότι, ὅταν ὁ Θεὸς τοῦ εἶπε μὲ ὅραμα νὰ συναντήσει τὸ Σαῦλο, ποὺ ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν χριστιανῶν, ἔκανε ὑπακοὴ στὰ λόγια τοῦ Κυρίου.
Ἀμέσως πῆγε στὴν Εὐθεῖα ὁδὸ καὶ ἀναζήτησε τὸ σπίτι τοῦ Ἰούδα, ὅπου ἦταν ὁ Σαῦλος. Τὸν θεράπευσε, τὸν βάπτισε χριστιανό, καὶ ἔπειτα αὐτός, μὲ τὸ ὄνομα Παῦλος, ἔγινε ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν.
Κατόπιν ὁ Ἀνανίας πῆγε στὴν Ἐλευθερούπολη, ὅπου μὲ τὴ διδασκαλία του εἵλκυσε στὸν Χριστὸ πολυάριθμες ψυχές. Ὁ θόρυβος ὅμως ποὺ δημιούργησε ἡ ἀποστολική του δράση, ἔκανε τὸν ἡγεμόνα Λουκιανὸ νὰ τὸν συλλάβει. Χρησιμοποίησε πολλοὺς καὶ ποικίλους τρόπους προκειμένου νὰ ἀλλαξοπιστήσει ὁ Ἀνανίας. Ἀλλὰ ὁ Ἀνανίας ἔμεινε ἀμετακίνητος στὰ χριστιανικά του φρονήματα.
Τότε ὁ Λουκιανὸς τὸν μαστίγωσε μὲ νεῦρα βοδιῶν. Ἔπειτα, μὲ σιδερένια νύχια τοῦ ξέσχισε τὰ πλευρὰ καὶ ἔκαψε τὶς πληγές του μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Τέλος, ἀφοῦ τὸν ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, τὸν λιθοβόλησε.