Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 12-12-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εφεσίους κεφ. ε΄ 8 - 19

ε΄ 8 - 19
 

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ι΄ 9 - 16  

Ι΄ 9- 16
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἔργα ἀγάπης φιλανθρωπίας καί ἀλληλοβοήθειας.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

4.ΕΡΓΑ ΑΓΑΠΗΣ

Ἔργα ἀγάπης φιλανθρωπίας καί ἀλληλοβοήθειας.

Ἡ φιλανθρωπία κυριαρχοῦσε ἀπό τούς πρώτους χριστιανικούς χρόνους στήν Ἀποστολική Ἐκκλησία. Δέν ὑπῆρχε φτωχός μεταξύ τῶν πιστῶν. Δέν ἀνέχονταν νά ἔχουν κάτι πού νά μήν τό ἔχει καί ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφός τους. Ἡ κοινοκτημοσύνη, ὅπως φαίνεται ἀπό τίς Πράξεις ὅπου γράφεται ὅτι «ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά», βιωνόταν ἀπό τούς πρώτους χριστιανούς καί διασώθηκε στό σημερινό κοινόβιο Μοναστήρι. Ἡ μεγάλη ἔμφαση πού δινόταν ἀπό τούς θεοφόρους πατέρες στήν ἐλεημοσύνη ἀντανακλᾶ αὐτό τό πρωτοχριστιανικό πνεῦμα.

Τό πνεῦμα τῆς ἀγάπης, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς ἀλληλοβοήθειας, τῆς κοινοκτημοσύνης καί ἀκτημοσύνης πού βιώθηκε στό «Βυζάντιο» καθώς καί στά ἰσνάφια τῆς Τουρκοκρατούμενης Ἐλλάδας, εἶναι ἡ συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐνορίας. Στίς μέρες μας τό πνεῦμα αὐτό διατηρεῖται ἀλώβητο στά μοναχικά καθιδρύματα (κοινόβια, σκῆτες, κελλιά κ.λ.π.). Αὐτό τό πνεῦμα ἀγκαλιάζει ὅλα τά πράγματα καί ὅλες τίς ἀνάγκες, τόσο τίς ὑλικές ὅσο καί τίς πνευματικές.

Στίς σκῆτες καί στά Μοναστήρια ὑπάρχει λ.χ. ὁ θεσμός τῶν «Παγκοινιῶν» ὅπου ὅλοι βοηθοῦν σ’ ἕνα δύσκολο ἔργο καί μία ἔκτακτη ἀνάγκη κάποιου ἀδελφοῦ ἤ κάποιας συνοδίας. Ὅταν ὑπάρχει ἕνα δύσκολο διακόνημα, ἐπιστρατεύονται ὅλοι ἑκούσια καί ἀγαπητικά, γιά νά βοηθήσουν. Ἡ φράση «κάνε ἀγάπη» εἶναι ἀπό τίς πιό συνήθεις μεταξύ τῶν μοναχῶν.

"Χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν" (αἴτηση κατά τή Θεία Λειτουργία)

Ὅταν ρωτήθηκε ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός ἀπό κάποιον νέο Ἰσραηλίτη "Τί ἀγαθόν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωήν αἰώνιον;", Ἐκεῖνος ἀπάντησε: "Τήρησον τάς ἐντολάς." (Ματθ. ιθ΄: 16 - 17).
Κί ὅσοι ἀπ᾿ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀσχολήθηκαν μ᾿ αὐτό τό σπουδαιότατο θέμα, συνόψισαν τίς προϋποθέσεις τῆς σωτηρίας ὡς ἑξῆς, ἀναφερόμενοι στήν πλευρά τῆς ἀνθρώπινης προαίρεσης καί προσπάθειας. Γιατί στήν ἄλλη πλευρά εἶναι ὁ Θεός μέ τό ἄπειρο Ἔλεός Του. Τό ἄπειρο Ἔλεος Του, πού δέ δεσμεύεται ἀπό τίποτα κι ἀπό κανέναν. Ἡ ὕστατη, ὑπέρτατη καί ἁγιωτάτη Ἐλπίς...

Πρέπει λοιπόν ὁ ἄνθρωπος:

"Ὅταν τό σῶμα δοκιμάζεται, τότε ἡ ψυχή ἁγιάζεται"

Ὅπως τό κερί, ἄν δέν ζεσταθεῖ καί μαλαχθεῖ πολύ, δέν μπορεῖ νά δεχθεῖ τή σφραγίδα ποῦ βάζουμε πάνω του, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος, ἄν δέν δοκιμαστεῖ μέ κόπους καί ἀσθένειες, δέν μπορεῖ νά δεχθεῖ τή σφραγίδα τῆς ἀρετής τοῦ Θεοῦ.

Γι᾿ αὐτό καί ὁ Κύριος λέει στόν θεσπέσιο Παῦλο: "Ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γάρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται" (Β' Κορ. 12:9).

Καί αὐτός μέν, λέγοντας "ἀσθένειες", ἐννοεῖ τίς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρών τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ποῦ συνεχώς γίνονταν καί σ᾿ αὐτόν καί σ᾿ ὅλους τούς τότε ἁγίους γιά νά μήν ὑπερηφανεύονται, ὅπως λέει ὁ ἴδιος, ἐξαιτίας τῶν ὑπερβολικῶν ἀποκαλύψεων (Β' Κορ. 12:7), ἀλλά μᾶλλον νά μένουν μέ τήν ταπείνωση στήν κατάσταση τῆς τελειότητος, καί μέ τούς συχνούς ἐξευτελισμούς νά διατηροῦν τή δωρεά τοῦ Θεοῦ μέ ὁσιότητα.
Ἐμεῖς ὅμως τώρα, ὅταν λέμε "ἀσθένειες", ἐννοοῦμε τούς πονηρούς λογισμούς καί τίς σωματικές ἀρρώστιες.

Ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης Νικόλαος " κοινωνεῖ " τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ναυτικούς.

6 Δεκεμβρίου γιορτάζουμε τόν Ἅγιο Ἱεράρχη Νικόλαο

"Ρώτησε κάποιος τόν Θεό: γιατί ὁ Ἅγιος Νικόλαος τιμᾶται περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους ἁγίους; Καί ὁ Θεός, ἀντί ἀπαντήσεως, κάλεσε τόν ἅγιο Νικόλαο νά ἔλθει κοντά τους. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος παρουσιάσθηκε μουσκεμένος καί τυλιγμένος μέ φύκια τῆς Θάλασσας Πού ἤσουν, Νικόλαε, τόν ρώτησε ὁ Θεός. Πάλευα μέ τά κύματα νά σῶσω ἕνα καράβι, ἀπάντησε ὁ Ἅγιος. Τότε ὁ Θεός εἶπε στόν ἀπορούντα: Γι᾿ αὐτό, παιδί μου, τιμᾶται πιό πολύ ὁ Ἅγιος Νικόλαος"!

(Αὐτό τό ἰδιαίτερα συγκινητικό κι ἐντυπωσιακό περιστατικό, τό διηγήθηκαν Χιὼτες ναυτικοί στόν τότε Ἐπίσκοπο Χίου Παντελεήμονα. Πρέπει νά συνέβη κατά τή δεκαετία 1945 - 1955).

Σέ κάποιο ἀπό τά ὑπερπόντια ταξίδια πού ἔκαναν οἱ ἐν λόγω ναυτικοί, συνάντησαν τρικυμία καί τό πλοῖο τους ναυάγησε, χτυπῶντας σέ μιά ξέρα.

Ἀπ᾿ τό πλήρωμα ἔφυγαν γιά τόν Οὐρανό μερικοί, καί τούς ὑπόλοιπους τούς περισυνέλεξαν ζωντανούς ἀπό ἕνα ξερονῆσι. Οἱ ἐπιζήσαντες ναυτικοί -μαζί κι ὁ καπετάνιος τοῦ καραβιοῦ- εἶπαν τά ἑξῆς:

Τὸ ἔθνος τοῦ Γιαχβὲ. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Τὸ ἔθνος τοῦ Γιαχβὲ

Μιά σέκτα μέ ἐγκληματική δραστηριότητα

  Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Τή δεκαετία τοῦ 1980, τήν οἰκονομική εὐθύνη τοῦ «Ναοῦ» τήν εἶχε ἡ Linda Gaines, σέ συνδυασμό μέ μιά ὁμάδα ἐπιχειρήσεων, πού λειτουργοῦσαν στήν περιοχή τοῦ «Ναοῦ». Ἡ ἀρχική πίστη τῆς Σέκτας ἀναφερόταν στή μοναδικότητα τοῦ Θεοῦ τῆς Βίβλου καί τόν ὀνόμαζε «φῶς καί ὁδηγό τῆς πίστης».
Ἡ κίνηση δίδασκε τήν ἀνορθολογική καί παράδοξη θέση ὅτι ὁ Γιαχβέ εἶναι ὁ φοβερός μαῦρος θεός καί ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦταν ἐπίσης μαῦρος. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶχε ἔλθει στή γῆ νά λυτρώσει τούς Ἀφροαμερικανούς, ὅπου σύμφωνα μέ τά παραδοξολογήματα τῆς κινήσεως, συγκρότησαν τίς χαμένες φυλές τοῦ Ἰσραήλ καί νά τούς ἀπελευθερώσει ἀπό 400 χρόνια λευκῆς κατοχῆς. Ταυτοχρόνως ἰσχυρίζονταν ὅτι ἡ λευκή Ἀμερική εἶναι καταραμένη ἀπό τό Θεό.
Τή δεκαετία τοῦ ᾽80 ὁ ἱδρυτής τῆς κινήσεως υἱοθέτησε τό ὄνομα Yahweh ben Yahweh καί προέτρεπε τούς ὀπαδούς του νά ἀπαρνηθοῦν τόν ἀνήθικο κόσμο, πού ζοῦσαν, νά μετακομίσουν καί νά ἐγκατασταθοῦν γύρω ἀπό τόν «Ναό τῆς Ἀγάπης», νά υἱοθετήσουν τόν ἀφρικανικό τρόπο ντυσίματος καί νά ἀντικαθιστοῦν τά ὀνόματά τους μέ ἑβραϊκά.

Φθόνος (Β΄μέρος): Ὁρισμός, πηγή, αἰτίες, ὁμάδες ὑψηλοῦ κινδύνου καί χαρακτηριστικά.

ΟΡΙΣΜΟΣ

Ὁ φθόνος εἶναι μία λύπη καί μία πικρία γιά τήν ὑπεροχή, τήν προκοπή ἤ τά ἀγαθά τοῦ πλησίον. Ἀλλά καί ἀντίστροφα, φθόνος εἶναι ἐπίσης ἡ χαρά γιά τή δυστυχία τοῦ πλησίον.

ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ: Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

Λέγει ὁ Μ. Βασίλειος: Πονηρός εἶναι ὁ διάβολος καί δημιουργός κάθε κακίας. Καί ὅπως ἀκριβῶς ἀκολουθεῖ στόν ἀγαθό ἡ ἀ-φθονία (ἀπουσία τοῦ φθόνου) ἔτσι καί ἀκολουθεῖ στόν διάβολο ἡ βασκανία (φθόνος-ζήλεια)... Τί ἐξαγρίωσε τόν ἀρχέκακο δαίμονα στόν πόλεμο κατά τῶν ἀνθρώπων; Ὄχι ὁ φθόνος; Ἐξ αἰτίας τοῦ φθόνου του ἀποδείχθηκε καί φανερά Θεομάχος. Ἀπό τήν μία μεριά ὑπέφερε μέ τόν Θεό πού ἔκανε αὐτήν τήν μεγάλη δωρεά στόν ἄνθρωπο. Ἀπ' τήν ἄλλη τά  ἔβαζε μέ τόν ἄνθρωπο ἀφοῦ μέ τόν Θεό δέν μποροῦσε»[1].

Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ

Ὁ πιστότατος κι ἀφοσιωμένος στό Θεό Ἀρχάγγελος Μιχαήλ, εἶναι συγχρόνος ὁ ὑπερασπιστής τοῦ φτωχοῦ κι ἀδύναμου ἀνθρώπου. Τόν προστατεύει ἀπ᾿ τήν κακία καί τό ἀβυσσαλέο μῖσος τοῦ διαβόλου. Σέ ἄπειρες περιπτώσεις ἔχει ἐκδηλωθεῖ ἡ προστασία του αὐτή μέ θαυμαστά γεγονότα. Κατ᾿ ἐξοχήν ὅμως, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, προστατεύει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού ἐκδημοῦν πρός τόν Κύριο, ἀπ᾿ τίς συκοφαντικές ἐπιθέσεις τῶν δαιμόνων κι ἀπ᾿ τίς θρασύτατες προσπάθειές τους νά ἐμποδίσουν τίς ψυχές στήν πορεία τους πρός τό Θεό.
Ὁ ἀρχιστράτηγος τῶν Οὐρανίων στρατιῶν, μαζί καί μέ τόν ἄλλο Ἀρχάγγελο, τό Γαβριήλ, σκεπάζουν, φρουροῦν κι ὁδηγοῦν τούς ἀνθρώπους "εἰς ὁδόν σωτηρίας", κατ᾿ ἐντολήν τοῦ φιλανθρωποτάτου Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ζυγός τοῦ Χριστοῦ

Ο ζυγός του Σωτήρος είναι απαλός και το φορτίο ελαφρό. Και πως, λέει, είναι ελαφρό όταν διδάσκει΄ αν κάποιος δεν απαρνιέται τον πατέρα του και τη μάνα του (Λουκ. 14, 16)΄ και όποιος δεν παίρνει το σταυρό του και δεν με ακολουθεί, δεν είναι άξιος για μαθητής μου (Ματθ. 10, 38)΄ και όποιος δεν απαρνηθεί όλα τα υπάρχοντα, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου (Λουκ. 14, 33)΄ και όταν προστάζει να θυσιάζουμε και την ίδια τη ζωή μας ;

Ἀνταπάντηση Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ πρός τόν Ευάγγελο Βενιζέλο γιά τό σύμφωνο συμβίωσης γιά ὁμόφυλα ζευγάρια

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 10ῃ Δεκεμβρίου 2013

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ἀπέστειλε τήν κάτωθι ἐπιστολήν πρός τόν Ἐξοχώτατο Κύριο Εὐάγγελο Βενιζέλο Ἀντιπρόεδρο Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, Ὑπουργό Ἐξωτερικῶν καί Πρόεδρο τοῦ ΠΑ.ΣΟ.Κ:

᾿Αριθ. Πρωτ. 1381 ᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 10ῃ Δεκεμβρίου 2013

Πρός

Τόν Ἐξοχώτατον Κύριον

Εὐάγγελον Βενιζέλον

Ἀντιπρόεδρον Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως

Ὑπουργόν Ἐξωτερικῶν καί

Πρόεδρον ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Ἀκαδημίας 1

ΑΘΗΝΑΙ

Ἐξοχώτατε καί φίλτατε Κύριε Πρόεδρε,

Ἔλαβον τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. ἀπό 938/5.12.2013 ἀπάντησή Σας στό διαβιβασθέν αἴτημά μου διά τῆς ἀπό 3/12/2013 ἐπιστολῆς μου νά μήν ἐμμείνετε σέ πρόταση νομοθετικῆς θεσμοθέτησης μέ πρόσχημα τήν ἐπέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης στά λεγόμενα «ὁμόφυλα» ζευγάρια τοῦ κακουργήματος τῆς παρά φύσιν ἀσέλγειας πού ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη φυσιολογία καί τήν ὀρθόδοξη χριστιανική ὀντολογία καθώς καί τόν νομικό μας πολιτισμό καί ἐγκαθιδρύει ὡς θεσμό δικαίου τήν ἀντιαισθητική καί ἄτεχνη καί ἀφύσικη καί φθοροποιό διά τήν σωματική καί ψυχική ἀκεραιότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ἀπόπειρα μιμήσεως τοῦ ἑτέρου φίλου πού ἀποτελεῖ τό σαπρό κοσμοείδωλο καί τήν πρακτική τῆς κατεγνωσμένης ἀπό τόν Θεῖο Νόμο (Γεν. ιγ΄ 13, Λευϊτικό κ΄13, Ρωμ. α΄26-27, Α΄Κορ. ς΄ 6-9) καί τό Κανονικό μας δίκαιο (Ἱ. Κανόνες Ζ΄ καί ΞΒ΄ τοῦ Μ. Βασιλείου ἐπικυρωθέντων ὡρισμένως ἀπό τόν Β΄ Κανόνα τῆς ἁγίας ς΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Δ΄ Γρηγορίου Νύσσης ἐπικυρωθέντες ὡσαύτως ἀπό τόν μνημονευόμενο Κανόνα τῆς ς΄ Οἰκουμ. Συνόδου καί ιη΄ ἁγ. Ἰωάννου Νηστευτοῦ) ὁμοφυλοφιλίας καί ἐκφράζω εἰλικρινῶς θερμάς εὐχαριστίας διά τόν κόπον τῆς ἀπαντήσεως.

«Μάθετε ἀπό μένα ὅτι εἶμαι πράος καί ταπεινός στήν καρδιά». (Ματθ. ια΄ : 29)

«Ὁ Χριστός ἦρθε στόν κόσμο, ὄχι γιά νά τόν σταυρώσει, ἀλλά γιά νά σταυρωθεῖ, ὄχι γιά νά δώσει ράπισμα, ἀλλά γιά νά δεχθεῖ ράπισμα. Ἐνῶ δηλαδή μποροῦσε νά ρίξει κεραυνό, νά σείσει τή γῆ καί νά ξηράνει τό χέρι τοῦ δούλου πού τόν χτύπησε, τίποτε ἀπό αὐτά δέν ἔκαμε, ἀλλά νικάει μέ τήν πραότητα Του, διδάσκοντας ἐσένα, πού εἶσαι ἄνθρωπος, νά μήν ἀγανακτεῖς ποτέ».

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου,
Εἰς Φωκᾶν, ΕΠΕ 37, 296.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 11-12-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Θεσσαλονικείς Β΄ κεφ. β΄ 13 - 17 & γ΄ 1 - 2

β΄ 13 - 17 & γ΄ 1 - 2
  

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Κ΄ 9 - 18 

Κ΄ 9- 18
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.