Προέλευση καί ἀντιμετώπιση λογισμῶν.1ο μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Δεῖτε ἐδῶ τήν ὁμιλία:Προέλευση καί ἀντιμετώπιση λογισμῶν.1ο μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, σήμερα θά ἀσχοληθοῦμε μέ ἕνα θέμα, πολύ θεμελιακό γιά τήν πνευματική ζωή καί τόν πνευματικό ἀγῶνα. Τό θέμα τῶν λογισμῶν. Θά δοῦμε τό κεφάλαιο ἀπό τόν Εὐεργετινό: πῶς νικᾶ κανείς τούς λογισμούς καί πότε δέν εἶναι ὑπεύθυνος γι’ αὐτούς.

 Οἱ ἄνθρωποι πολλές φορές μπερδευόμαστε καί στεναχωριόμαστε γιατί μᾶς ἔρχεται ὁ τάδε λογισμός καί ὁ ἄλλος καί ὁ ἑπόμενος, οἱ ἄσχημοι αὐτοί λογισμοί, πού μᾶς κάνουν νά λυπόμαστε γιατί νομίζουμε ὅτι ἁμαρτάνουμε.

 Ἀλλά δέν ἁμαρτάνουμε, μέχρις ἑνός σημείου. Ὁ κάθε λογισμός ἔχει στάδια. Ὕπάρχουν στάδια ἀνένοχα καί στάδια ἔνοχα, μέχρι νά φθάσει κανείς νά συγκατατεθεῖ στόν κακό λογισμό, ὁπότε κάνει ἁμαρτία μέσα του. Ἐσωτερικά.

 Ἔτσι λοιπόν σήμερα θά δοῦμε μέσα ἀπό τά κείμενα τῶν Ἁγίων κάποια τέτοια στοιχεῖα, πού θά μᾶς βοηθήσουν σ’ αὐτό τό θέμα τῶν λογισμῶν.

Ἔχεις ὅσα λένε οἱ μακαρισμοί τοῦ Χριστοῦ;

Ο Χριστός και Θεός μας φωνάζει καθημερινά ολοκάθαρα διά του ευαγγελίου του, «μακάριοι είναι οι πτωχοί στο φρόνημα, διότι δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών».

Ακούγοντας λοιπόν εμείς αυτό οφείλουμε να προσέχουμε και να εξετάζουμε με ακρίβεια τους εαυτούς μας, αν είμαστε πραγματικά τέτοιοι πτωχοί, ώστε να είναι και δική μας η βασιλεία των ουρανών τόσο, ώστε να έχουμε με συναίσθηση της ψυχής σίγουρη την κτήση αυτής και τόσο να κατέχουμε τον πλούτο της, ώστε να αι­σθανόμαστε αδίστακτα ότι υπάρχουμε μέσα σ’ αυτήν και να ευφραινόμαστε εντρυφώντας με τα εκεί καλά. Διότι ο Κύριος είπε ότι αυτή βρίσκεται μέσα μας.
Σημεία και απόδειξη ότι αυτή βρίσκεται μέσα σε κάποιον, είναι ότι αυτός δεν επιθυμεί κανένα από τα ορώμενα και φθειρόμενα, εννοώ δηλαδή τα πράγματα και τα τερπνά του κόσμου αυτού, ούτε πλούτο, ούτε δόξα, ούτε τρυφή, ούτε άλλη βιωτική ή σωματική απόλαυση, αλλά τόσο απέχει από όλα αυτά και με τόση αηδία διάκειται προς αυτά κατά τη ψυχή και προαίρεση, με όση διάκεινται εκείνοι που διαπρέπουν στην εξουσία και τη βασιλική τιμή προς εκείνους που ζουν επάνω σε πορνική σκηνή, και όσο αποστρέφονται τη δυσωδία και το βόρβορο όσοι φορούν καθαρά ρούχα και είναι αλειμμένοι με ευωδιαστό μύρο. Διότι εκείνος που περιστρέφεται γύρω από ένα πράγμα αυτών των ορωμένων ούτε είδε τη βασιλεία εκείνη των ουρανών ούτε οσφράνθηκε ούτε γεύθηκε την ευφροσύνη και γλυκύτητά της.

Παραδείγματα παραινέσεων ἀπό τή ζωή τῶν ἀσκουμένων μοναχῶν στή μονή τοῦ Γκλίνσκ. Θαυμαστό γεγονός ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ σέ κάποιον πού ἐπιθυμοῦσε νά συγχωρήσει τόν ὑβριστή του.

Η  βοήθεια του Θεού σε κάποιον, που επιθυμούσε να συγχωρήσει τον υβριστή του.

Ήταν κάποιος μοναχός στη Μονή του Γκλίνσκ, τον οποίο έβριζε πολύ ένας από τούς συνασκητές του.

Πράος και υπομονετικός καθώς ήταν ο πρώτος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο υβριστής του φερόταν έτσι υπό την ενέργεια του εχθρού της σωτηρίας μας και άρχισε να προσεύχεται γι’ αυτόν. Στην προσευχή του ζητούσε από τον Κύριο δύναμη για να μην θυμώνει με τον υβριστή του και για να τον συγχωρήσει. Για πολύ καιρό προσευχόταν, αλλά ιδιαιτέρως προσευχήθηκε κατά  τη νύχτα πριν την ονομαστική του εορτή γνωρίζοντας  ότι και ο υβριστής του γιόρταζε την ίδια ημέρα.

Όταν επέστρεψε στο κελί του μετά τη Λειτουργία, ήρθε ο αδελφός πού τον έβριζε, του έδωσε φρέσκο, ζεστό λευκό ψωμί, του έβαλε μετάνοια και του είπε:

Ψαλμός 17ος. 3ο Κήρυγμα. Οἱ στρατιωτικές ἐπιτυχίες τοῦ Δαβίδ. (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 24 Ἰανουαρίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Ψαλμός 17

3ο Κήρυγμα

Οἱ στρατιωτικές ἐπιτυχίες τοῦ Δαβίδ

1. Ἑρμηνεύουμε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, τόν 17ο Ψαλμό τοῦ Ψαλτηρίου. Ὁ Ψαλμός αὐτός εἶναι πολύ ὡραῖος, ἀλλά καί πολύ μεγάλος. Γι᾽ αὐτό καί τόν χωρίσαμε καί τό σημερινό μας κήρυγμά θά εἶναι τό τρίτο στόν Ψαλμό.

Στά προηγούμενα κηρύγματά μας ἀκούσαμε τόν Δαβίδ νά εὐχαριστεῖ τόν Θεό, γιατί τόν ἔσωσε ἀπό πολλούς κινδύνους (στίχ. 2-20). Λέγει ὅμως ὁ Δαβίδ ὅτι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖον ὁ Θεός ἔδειξε τόση μεγάλη εὔνοια καί προστασία σ᾽ αὐτόν εἶναι ὅτι καί αὐτός ἦταν πιστός τηρητής τῶν ἐντολῶν του (στίχ. 21-31). Ἔτσι εἶναι, χριστιανοί μου: Δέν ἀφήνει ὁ Θεός τά παιδιά Του, πού Τόν ἀγαποῦν καί ἀγωνίζονται νά ἐφαρμόσουν τίς ἐντολές Του, ἀλλά πάντοτε τά προστατεύει καί τά δοξάζει.

2. Προχωροῦμε τώρα, γιά νά τελειώσουμε μέ τό σημερινό μας κήρυγμα τόν Ψαλμό: Παρακάτω ὁ Ψαλμός λέγει γιά τίς στρατιωτικές ἐπιτυχίες, πού εἶχε ὁ βασιλεύς Δαβίδ καί τίς εὐλογίες πού προέκυψαν καί σ᾽ αὐτόν καί τό κράτος του ἀπό τίς ἐπιτυχίες του αὐτές.

Τί εἶναι τό σκάνδαλο_Οἱ Χριστιανοί δέν πρέπει νά σκανδαλίζουν κανέναν_Α΄μέρος_Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου_Χρηστοήθεια_mp3

Π. Σάββας 2011-11-13_Τί εἶναι τό σκάνδαλο_Οἱ Χριστιανοί δέν πρέπει νά σκανδαλίζουν κανέναν_Α΄μέρος_Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου_Χρηστοήθεια_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-11-2011 (Σύναξη Κυριακῆς).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

«Σκέψεις βασισμένες στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεο», Μέρος δ΄

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Ἕως ἔρχομαι, πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ... ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπή φανερά ᾖ ἐν πᾶσιν. ἔπεχε σεαυτῷ καί τῇ διδασκαλίᾳ ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γάρ ποιῶν καί σεαυτόν σώσεις καί τούς ἀκούοντάς σου» (δ΄ : 13, 15-16).

Ὥσπου νά σέ ἐπισκεφθῶ, λέει ἡ θεία χάρη στόν ἀσκητή τοῦ Θεοῦ, καί νά ἐγκατασταθῶ μέσα σου, ἀντικαθιστώντας κάθε ἐξωτερική νουθεσία, κάθε πρακτική ἐντολή, ἀσχολήσου προσεκτικά μέ τή μελέτη καί τήν προσευχή καί διδάξου ἀπό τή διδασκαλία τῶν προχωρημένων ἀσκητῶν. Μήν ἐπιτρέψεις στόν ἑαυτό σου τή ραθυμία. Νά παραμένεις διαρκῶς σέ προσοχή. Ἔτσι θά γίνει φανερή ἡ σταδιακή πρόοδός σου. Καί μ᾿ αὐτόν τόν τρόπο ὄχι μόνο ἐσύ θά σωθεῖς, ἀλλά καί τούς συνανθρώπους σου θά ὠφελήσεις μέ τόν διδακτικό καί σωτήριο λόγο σου.

«Ἡ δέ ὄντως χήρα καί μεμονωμήνη ἤλπικεν ἐπί τόν Θεόν καί προσμένει ταῖς δεήσεσι καί ταῖς προσευχαῖς νυκτός καί ἡμέρας· ἡ δέ σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκε» (ε΄ : 13, 5-6).

Τά ἄμφια τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ἡ σημασία καί ὁ συμβολισμό τους

Σκοπός της ζωής του κάθε Χριστιανού, είναι να μετέχει στη ‘’Τράπεζα του Κυρίου’’, που χαρίζει την αιώνιο ζωή, μέσω των αγίων μυστηρίων Του.
Αυτός ο σκοπός επιτυγχάνεται, όταν ο άνθρωπος κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας.
Ο χριστιανός χρειάζεται να περάσει από πολλά στάδια, όπως η εξομολόγηση και η νηστεία, για να φθάσει στο σκοπό του, στη Θεία Ευχαριστία, το Μυστήριο των Μυστηρίων.

Το ιερότερο αυτό Μυστήριο, τελείται στο ιερότερο σημείο του ναού, στην Αγία Τράπεζα, που συμβολίζει το τάφο του Κυρίου μας.
Ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης ονομάζει την Αγία Τράπεζα ‘’αγιωτάτη, καθέδρα, τόπο του Θεού, μνήμα του Χριστού’’, για να αναδείξει έτσι την ιερότητά της. Γι’αυτό και πάνω της τίθεται μόνο το ιερό Ευαγγέλιο, δύο κηροπήγια και το μεγάλο αρτοφόριο.

Κυριακή ΙΕ' Λουκᾶ (Ζακχαίου): Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' Δ´ 9 - 15

⁹ πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· ¹⁰ εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν. ¹¹ Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. ¹² μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. ¹³ ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. ¹⁴ μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. ¹⁵ ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.

Ἀνεφάρμοστος ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ;

 «Αδύνατα! Αδύνατα είναι τα παραγγέλματα του Θεού», φωνάζουν πολλοί εκ των ανθρώπων στις ημέρες μας. «Η χριστιανική ζωή είναι ακατόρθωτη», προσθέτουν άλλοι. Επειδή συχνά πυκνά ακούεται η παραπάνω ένσταση, γι’ αυτό θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα με την αναίρεση αυτής προς εδραίωση της πίστεως των χριστιανών.

Καταρχήν ας δούμε σε ποιους παρουσιάζονται αδύνατα και ακατόθωτα τα παραγγέλματα του Θεού.

Οι εντολές του Θεού εμφανίζονται ως ανεφάρμοστες στους ανθρώπους, που άφησαν τον εαυτό τους να επηρεασθεί από τις διδαχές της πλάνης, που δημιουργούν τα ποικίλα σύγχρονα αθεϊστικά και υλιστικά ρεύματα και τα οποία αναβλύζουν από περιοδικά, βιβλία,, εκπομπές του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως και σκοπό τους έχουν να ψυχράνουν στις ψυχές των ανθρώπων την πίστη προς τον Χριστό, να κλονίσουν το σεβασμό προς τη χριστιανική ηθική, να τους απομακρύνουν από την Εκκλησία και το δρόμο του Θεού.

Νά εἶστε σέ ἐπιφυλακή γιά τήν ψυχή σας!

Να είστε προσεκτικοί. Να είστε σε επιφυλακή για την ψυχή σας! Να στρέφετε τους λογισμούς σας μακριά από εκείνα, που γρήγορα παρέρχονται, και να τους προσηλώνετε σε εκείνα, που είναι Αιώνια. Έτσι θα βρείτε την χαρά, που ποθεί η ψυχή σας, και για την οποία διψά η καρδιά σας.

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς.

http://proskynitis.blogspot.gr/

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 31-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανο. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 15

δ΄ 9 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιθ΄ 1 - 10

Ιθ΄ 1 - 10



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Περί παθῶν. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί παθῶν. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία στίς 18-02-2006

http://hristospanagia.gr

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα: Ἑρμηνεία εἰς τήν πρώτην πρός Τιμόθεον ἐπιστολήν τοῦ Παύλου, τήν ἀναγινωσκομένην τήν ΛΒ΄ Κυριακή (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α’ Τιμ. δ’, 9-15)

• Ποιο είναι το χρέος των ποιμένων της Εκκλησίας;
• Γιατί δεν πρέπει να έχουμε την ελπίδα μας στους ανθρώπους αλλά στον Θεό.
• Ποια είναι η διαφορά της “παραγγελίας” από την “διδασκαλία”;
• Με ποιο τρόπο, ακόμα και ένας νέος επίσκοπος, μπορεί να γίνει ακαταφρόνητος;

Ἀγάπη καί ταπείνωση, οἱ δύο ἀδελφωμένες ἀρετές

- Γέροντα, πώς θα σωθώ με τόσα πάθη που έχω;
- Με την αγάπη και την ταπείνωση. Μόλις αυξηθούν οι δύο αυτές αρετές, η υπερηφάνεια και η κακία θα μείνουν ατροφικές και τα πάθη θα αρχίσουν να ψυχορραγούν. Έτσι όλα τα πάθη σιγά -σιγά θα αφανισθούν και όλες οι άλλες αρετές θα έρθουν μόνες τους . Γι' αυτό στρέψε όλες τις δυνάμεις σου στην αγάπη και στην ταπείνωση.
Η αληθινή αγάπη είναι αγκαλιασμένη με την ταπείνωση σαν δυο αδέλφια δίδυμα, πολύ αγαπημένα. Η αγάπη δεν χωρίζει από...

ΟΣΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)" ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ (πρωτ. Ίάροσλαβ Άντωνιούκ-Βλαντιμίρ Βολίνσκι).

Όλα ξεκίνησαν στις 6 Δεκεμβρίου 1965. Εγώ ήμουν εφημέριος στο ναό των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού στην πόλη Κόρτσα, της περιοχής Ρόβενσκ. Τότε οι κομμουνιστές έκλεισαν την εκκλησία τού Αγίου Νικολάου. Εγώ ήξερα ότι θα γίνει αυτό και μετά το τέλος μιας Θείας Λειτουργίας από τη στενοχώρια μου έψαλα τόσο δυνατά, πού έσπασαν οι φωνητικές μου χορδές. Το επόμενο πρωί ίσα-ίσα πού μπορούσα να μιλάω. Άρχισα θεραπείες, χάπια, ενέσεις. Τίποτα δε με βοηθούσε, μ’ όλο πού πήγα σε γιατρούς και στο Κίεβο και στη Μόσχα. Εξαιτίας της λαρυγγίτιδας και της φαρυγγίτιδας, άρχισαν να δημιουργούνται κάποια εξογκώματα. Παρ’ όλες τις θεραπείες έχασα τη φωνή μου οριστικά. Μετά από ένα χρόνο δεν μπορούσα να μιλάω ούτε ψιθυριστά. Στη Θ.Λειτουργία με βοηθούσαν άλλοι ιερείς και διάκονοι.

Στην κεντρική πολυκλινική της Μόσχας όπου έφτασα χάρη σε παλιούς συμφοιτητές μου, η διάγνωση ήταν η εξής: Καρκίνος γ' βαθμού...στό λαιμό. 

Έπρεπε επειγόντως να γίνει εγχείριση. Για να επιβεβαιώσουμε τη διάγνωση, ο καθηγητής της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας, ηγούμενος Σωφρόνιος (Ντμιτρούκ, τώρα επίσκοπος Τσέρσκας και Κάνεβσκ) με πήγε σ’ έναν καθηγητή πού προσέφερε τις ιατρικές του φροντίδες στούς μοναχούς της Λαύρας τού Αγίου Σέργιου (Σεργκέεβ Πόσαντ), πού αφού με εξέτασε, μου είπε: «Εσείς είστε ιερέας. Ετοιμάζετε τούς ανθρώπους για την αιώνια ζωή. Τώρα πρέπει να ετοιμαστείτε και σεις γι’ αυτόν το δρόμο, επειδή η θεραπεία δε σάς βοηθά σε τίποτα...

Ἡ ὁμολογιακή διάσταση τοῦ ὀρθόδοξου μοναχισμοῦ καί ἡ σύγχρονη πραγματικότητα

Εν Πειραιεί τη 25η Ιανουαρίου 2016

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

   Πολύ συχνά σήμερα διατυπώνεται από πολλούς υψηλόβαθμους κληρικούς, πατριάρχες και αρχιερείς, αλλά και λαϊκούς και ακαδημαϊκούς θεολόγους, η αντίληψη ότι η αποστολή του Μοναχισμού είναι να οδηγήσει εκείνους που απαρνήθηκαν τον κόσμο και ακολούθησαν την αγγελομίμητη πολιτεία της μοναχικής ζωής, στην κάθαρση, τον φωτισμό και την θέωση.

Ότι, οι μοναχοί θα πρέπει να ασχολούνται μόνο με την νήψη και την προσευχή. Ποτέ να μην διακόπτουν την ησυχία τους, να είναι τέκνα τελείας υπακοής, (άλλωστε η αρετή της υπακοής είναι το θεμέλιο της μοναχικής ζωής), προς τους ποιμένας των, ηγουμένους, αρχιερείς, πατριάρχες, έστω και αν αυτοί συμβαίνει κάποτε να μην ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας. Ισχυρίζονται ακόμη ότι δεν θα πρέπει να ασχολούνται με  θέματα αιρέσεων, για την αντιμετώπιση των οποίων είναι αρμόδιοι οι αρχιερείς και άλλα κατάλληλα πρόσωπα, που ορίζονται από αυτούς.

Περί ὑπακοῆς_Αγίου Πορφυρίου_Α΄_mp3

Π. Σάββας 2009-07-05_Περί ὑπακοῆς_Αγίου Πορφυρίου_Α΄_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 05-07-2009 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Γιά ὅλα νά λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!»

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Τα βάσανα σας είναι πολλά.
Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε.

Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.

Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη.

Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο. Αφήστε τους ελεύθερους να επιτελούν επάνω σας και μέσα σας το εργο της πρόνοιας του Κυρίου, που, αποβλέποντας στη σωτηρία σας, πασχίζει να βγάλει από την καρδιά σας κάθε ακαθαρσία.

Κριτική στό βιβλίο: "Γιατρέ μου, γίνονται θαύματα;"

  Αναδημοσίευση από: http://im-glyfadas.gr/01/09/01090007.asp

Το βιβλίο «Γιατρέ μου, γίνονται θαύματα;» της κ. Βασιλικής Τζουράκη επανακυκλοφορεί σε τέταρτη έκδοση από τις εκδόσεις Μύρτος. Πρόκειται για ένα βιβλίο που κάνει χρήση ανατολικοθρησκευτικών αλλά και χριστιανικών στοιχείων με τρόπο αποκρυφιστικό. Στη νεότερη αυτή έκδοση γίνονται σαφέστερα αντιληπτές οι εξωχριστιανικές πλάνες που διαποτίζουν το βιβλίο.

Η συγγραφέας του βιβλίου είναι αρχιτέκτων, δημοσιογράφος, συγγραφέας βιβλίων φενγκ-σούι και τακτική συνεργάτης περιοδικών αστρολογίας και αυτοβελτίωσης όπου αρθογραφεί σε θέματα εσωτερισμού, εναλλακτικών/αποκρυφιστικών «θεραπειών», μαγείας, μαντείας και σαμανισμού. Κατά το παρελθόν συμμετείχε ως εισηγήτρια σε συνέδριο διαφόρων αιρετικών ομάδων στην Αθήνα και καθοδήγησε «σεμινάριο» καρμικής αστρολογίας και αναδρομών μέσω ύπνωσης στη Σάμο.

Τί δέν μᾶς ἀφήνει νά σηκώσουμε κεφάλι...

Ὅ,τι ἀγαπᾶ κάποιος ἀπὸ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου, αὐτὸ καταβαραίνει τὸν νοῦ του καὶ τὸν δεσμεύει καὶ δὲν τὸν ἀφήνει νὰ σηκώσει κεφάλι.
Σὲ αὐτὸν τὸ σταθμὸ καὶ τὴ ροπὴ καὶ τὸ ζύγι τῆς κακίας δοκιμάζεται ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, Χριστιανοὶ τῶν πόλεων καὶ τῶν βουνῶν, τῶν μονῶν, τῶν ἀγρῶν ἢ τῶν ἐρήμων, ὅτι δελεαζόμενος ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ δικό του προσωπικὸ θέλημα, ἀγαπᾶ κάποιο πράγμα ἤ πάθος, καὶ δένεται σὲ αὐτὸ ἡ ἀγάπη του, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν προσφέρεται ὅλη στὸν Θεό.

«Οὐράνια μηνύματα»

Ὅποιος κουράζεται γιά τόν πλησίον του ἀπό καθαρή ἀγάπη, ξεκουράζεται μέ τήν κούρασι. Ἐνῶ ἐκεῖνος πού ἀγαπάει τόν ἑαυτό του καί τεμπελιάζει, κουράζεται καί μέ τό νά κάθετα

Ἅγιος Παΐσιος

Ὅπως μέ τό νά θυμᾶσαι τή φωτιά δέν ζεσταίνεσαι, ἔτσι καί μέ τό νά πιστεύης χωρίς νά ἐργάζεσαι τήν ἀγάπη, δέν σώζεσαι.

Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό ἡμερολόγιο τῆς Ἀδελφότης «ΛΥΔΙΑ»

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 30-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανο. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιγ΄ 7 -  16

ιγ΄ 7 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ε΄ 14 - 19

Ε΄ 14 - 19



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Θλίψη zlipsi tribulación, pena, calamidad y tristeza, y Χαρά jará alegría de los cristianos»

«Θλίψη zlipsi tribulación, pena, calamidad y tristeza, y Χαρά jará alegría de los cristianos»

Por el Yérontas Atanasio Mitilineos de las 101 homilías sobre Apocalipsis.

Apocalipsis 1,9 «Yo Juan, vuestro hermano, y copartícipe vuestro en la θλί ψη zlipsi tribulación, y en la realeza increada, y en la paciencia de Jesús Cristo…»

9. Yo Juan, vuestro hermano y copartícipe en la tristeza y sufrimiento que estáis pasando a causa de las persecuciones en el nombre de Jesús Cristo, pero también copartícipe en la gloriosa realeza increada, que disfrutaremos gracias a nuestra paciencia por Jesús Cristo…

9 Ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ συγκοινωνὸς ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ...

9 Εγώ ο Ιωάννης, ο αδελφός σας και συμμέτοχος εις την θλίψιν, που δοκιμάζετε εξ αιτίας των διωγμών δια το όνομα του Χριστού, συμμέτοχος όμως και εις την ένδοξον βασιλείαν, που θα απολαύσωμεν χάρις εις την υπομονήν μας δια του Ιησού Χριστού...

«Ὁ ρόλος τῆς γυναίκας στήν οἰκογένεια» (2ο μέρος)

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ: Ὁ ρόλος τῆς γυναίκας στήν οἰκογένεια_2ο μέρος_mp3

Συνεχίζουμε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο νά ἀναλύουμε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἡ γυναίκα μπορεῖ νά βοηθήσει στή σωτηρία τοῦ ἄνδρα καί ποιά εἶναι ἡ ἐνδεδειγμένη συμπεριφορά μέσα στήν οἰκογένεια. Λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφερόμενος στήν περίπτωση πού μιά γυναίκα συγκατοικεῖ μ’ ἕναν εἰδωλολάτρη σύζυγο, πού δέν πιστεύει στόν Θεό: «τί γάρ οἶδας, γύναι, εἰ τόν ἄνδρα σώσεις;» (Α΄Κορ. 7,16). Ποῦ ξέρεις γυναίκα δηλαδή, ἴσως σώσεις καί τόν ἄνδρα σου μέ τό νά μένεις στή συζυγία καί νά μήν τόν χωρίζεις, παρόλο πού εἶναι ἄπιστος. Τότε ὑπῆρχαν οἱ περιπτώσεις ὁ ἕνας νά μεταστρέφεται καί νά πιστεύει καί ὁ ἄλλος νά παραμένει εἰδωλολάτρης. Εἴμαστε στά πρῶτα χρόνια τοῦ χριστιανισμοῦ ἀκόμα, στόν 1^ο αἰῶνα. Συνεχίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος «ἐάν συνευδοκεῖ καί θέλει ὁ ἄνδρας -παρόλο πού εἶναι εἰδωλολάτρης καί ἡ γυναίκα του ἔγινε χριστιανή- νά μείνει στή συζυγία, μήν τόν χωρίζεις. Ποῦ ξέρεις παραμένοντας κοντά του, μπορεῖ νά τόν σώσεις».

Ὑπάρχει δηλαδή πιθανότητα νά τόν ἑλκύσεις στήν Ἐκκλησία, στό ἅγιο Βάφτισμα, στή μετάνοια καί στή σωτηρία. Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ γάμου. Νά βοηθήσει τόν ἄνδρα καί τή γυναίκα νά σωθοῦν. Εἶναι ἕνας ἄλλος δρόμος σωτηρίας. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ μοναχισμός, ὁ ἄλλος ὁ γάμος καί ὁ τρίτος δρόμος τό νά μένει κάποιος ἄγαμος μέσα στόν κόσμο μέ σωφροσύνη, τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Δέν σημαίνει ὅτι ἕνας πού δέν παντρεύτηκε ἤ δέν ἔγινε μοναχός, θά πάει στήν κόλαση. Αὐτή ἡ ἀντίληψη εἶναι λάθος. Ἐννοεῖτε ὅτι αὐτοί πού ἐπιλέγουν τόν τρίτο δρόμο ζοῦν μέ ὑπακοή σέ Πνευματικό ὁδηγό, ὡς «ἡσυχαστές ἐν τῷ κόσμῳ».Ἔλεγε ὁ ἅγιος Πορφύριος σ’ ἕνα πνευματικό του παιδί, πού ἦταν ἄγαμο μέσα στόν κόσμο, ὅτι κι ἔτσι ὅπως εἶναι σώζεται.

Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, ὁ Ἅγιος τῆς σύγχρονης τεχνολογίας καί τοῦ διαστήματος-Ἕνα ἄγνωστο θαυμαστό περιστατικό

Στὶς 21 Σεπτεμβρίου τοῦ 2004 ἐγνώρισα ἕναν νέο ἄνθρωπο, τὸν Κύπριο ἠλεκτρολόγο μηχανικὸ κ. Χ.Π., Διευθύνοντα Σύμβουλο στὸ πρόγραμμα τοῦ ΟΤΕ “Hellas Sat”. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποτελεῖ γιὰ μένα ἰδιαίτερη εὐλογία.
Ἡ συνάντησή μας ἔγινε μὲ ἕναν τρόπο παράξενο, ἐντελῶς τυχαῖο θὰ ἔλεγε κανείς. Ἐν τούτοις, μέσα μου κυριαρχεῖ ἡ ἀπόλυτη βεβαιότητα πὼς...

ἡ γνωριμία αὐτὴ ἦταν ἄνωθεν δρομολογημένη. Οἱ ἐντυπώσεις ἄριστες καὶ τὰ συναισθήματα, νομίζω, πηγαῖα καὶ πλούσια ἑκατέρωθεν στὴν πρώτη μας συνάντηση, ποὺ πραγματοποιήθηκε σὲ κεντρικὸ ξενοδοχεῖο τῶν Ἀθηνῶν. Ἐκεῖνο τὸ βράδυ εἶχα τὴν εὐκαιρία νὰ γνωρίσω ἕναν ἐξαίρετο ἄνθρωπο καὶ ἐπιστήμονα καὶ νὰ μιλήσω τόσο μ’ αὐτόν, ὅσο καὶ μὲ τὰ ὑπόλοιπα μέλη τοῦ ἐπιστημονικοῦ του ἐπιτελείου, ποὺ τὸν συνόδευαν, ἔγκριτους ἐρευνητὲς καὶ στελέχη τῆς ἐρευνητικῆς ὁμάδας τοῦ προγράμματος ποὺ ἀναφέραμε.
Οἱ ἀναμνήσεις, ποὺ καταγράφηκαν τὸ βράδυ ἐκεῖνο καὶ ἀκολουθοῦν στὸ κείμενο αὐτό, ἀποτελοῦν ἕνα εὐλογημένο ταξίδι στὸ παρελθόν. Ὁ ἀγαπητός μας φίλος κύριος Χ.Π. θυμᾶται:

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)" Δέ θέλω στά Τάρταρα, φώναξε τό πονηρό πνεῦμα. - Βλέπετε χριστιανοί, τρομάζει μέχρι κι ὁ δαίμονας, εἶπε ὁ στάρετς στό συγκεντρωμένο πλῆθος."

Το φθινόπωρο του 1956, θυμάται μια ηλικιωμένη κυρία πού ερχόταν συχνά στη Λαύρα, την ώρα της Θείας Λειτουργίας στο ναό των Σπηλαίων και ενώ απάγγελλαν το Πάτερ ημών ακούστηκε από τον πρόναο ένας διαπεραστικός ήχος. Ο βίαιος αυτός θόρυβος, πού ήταν σα να ακούγονταν πολλές φωνές μαζί, γινόταν όλο και πιο δυνατός. Όλοι γύρισαν το βλέμμα τους προς την πόρτα.
 Είχες την εντύπωση πώς στο ναό έμπαινε ένα πλήθος τρελλών. Η έκπληξη ήταν μεγάλη όταν είδαν μια νεαρή κυρία, πολύ αδύνατη, πού με δυσκολία την κρατούσαν τέσσερις άνθρωποι. Μόλις την πλησίασαν στο λείψανο τού αγίου Ιώβ άρχισε να φωνάζει ακόμα πιο δυνατά, ξέφυγε απ’ αυτούς πού την κρατούσαν κι έπεσε μπροστά στο λείψανο γυρίζοντας τά πόδια της. Με μεγάλη δυσκολία πήραν την αδύναμη κοπέλα, πού την ώρα αυτή είχε μια υπεράνθρωπη δύναμη, και την πήγαν στο Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου την ώρα εκείνη ο στάρετς Ιωσήφ διάβαζε παράκληση μπροστά στον Εσταυρωμένο. Τά ουρλιαχτά της δυνάμωσαν. Σε μια γωνιά στεκόταν ο σύζυγός της κλαίγοντας.,.Ήταν νεαρός και ψηλός και κοίταζε με πόνο δεξιά και αριστερά, παρακαλώντας τούς πιστούς: «Προσευχηθείτε γι’ αυτήν.  Το όνομά της είναι Ζωή!»

Διαμαρτυρία τῆς Ἱ.Μ. Γλυφάδας γιά τήν εἴσοδο τῶν πολεμικῶν τεχνῶν στά σχολεῖα

Κατόπιν πληροφόρησής μας για την έγκριση άδειας εισόδου των πολεμικών τεχνών, συγκεκριμένα του Ζίου-Ζίτσου, σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη την επικράτεια, με σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας[1], θα θέλαμε να εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας.

Οι πολεμικές τέχνες «βασίζονται σε Ανατολικές φιλοσοφίες ή θρησκείες, ιδιαιτέρως στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό Ζεν. Το Ζίου-Ζίτσε, το Καράτε, το Κιούντο και το Κέμπο είναι έντονα επηρεασμένα από τον Βουδισμό Ζεν»[2]. Μάλιστα, «δημιουργός των πολεμικών τεχνών θεωρείται ο Βουδιστής μοναχός Μποντιντάρμα»[3]. Και παρότι «πολλοί που ασκούν τις πολεμικές τέχνες το κάνουν χωρίς να γνωρίζουν το θρησκευτικό χαρακτήρα τους», η ουσία είναι ότι «το πλήθος των διαφόρων μαχητικών ειδών συνδέονται με ένα πνευματικό κέντρο που έχει τις ρίζες του στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό»[4].

«Στη ρίζα τους όλες οι πολεμικές τέχνες αποτελούν μέρος ενός συνολικού συστήματος εκπαίδευσης, το οποίο έχει ως απώτερο σκοπό τη ριζική μεταμόρφωση της ίδιας της ύπαρξης του ασκούμενου»[5].

Π. Σάββας 2009-11-29_Ὅτι δέν πρέπει νά ἀνησυχοῦμε ὅταν ἀντιστεκόμαστε νά εἰρηνεύσουμε ἐσωτερικά_Ἀόρατος Πόλεμος, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-11-2009 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

«Σκέψεις βασισμένες στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεο», Μέρος γ΄

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Ἡ γάρ σωματική γυμνασία πρός ὀλίγον ἐστίν ὠφέλιμος, ἡ δέ εὐσέβεια πρός πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καί τῆς μελλούσης. Πιστός ὁ λόγος καί πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος» (δ΄ : 8-9).

Ἡ σωματική ἄσκηση λίγο ὠφελεῖ, γιατί αὐτή μπορεῖ νά περιορίσει μόνο τά πάθη, ὄχι νά τά ξεριζώσει. Ἀπεναντίας ἡ εὐσέβεια, δηλαδή ἡ ἀόρατη ἄσκηση τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη, εἶναι ὠφέλιμη γιά ὅλα. Μόνο μέ τήν εὐσέβεια μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἀποκτήσει τήν αἰώνια ζωή. Μιά γεύση τῆς αἰώνιας ζωῆς παίρνουν οἱ ἅγιοι ἀπό ἐδῶ ὡς ἐγγύηση τῆς κληρονομιᾶς της. Στήν πληρότητά της ἀποκαλύπτεται μετά τόν χωρισμό τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα. Ἡ αἰώνια ζωή συνίσταται στήν αἴσθηση τῆς χάριτος στήν ψυχή τοῦ χριστιανοῦ. Αὐτή ἡ αἴσθηση εἶναι ἀνάλογη μέ τήν κάθαρση τῆς ψυχῆς ἀπό τά πάθη.

Ἡ μεταπατερικότητα τοῦ Χρ. Γιανναρᾶ

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΜΑΧΙΚΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΤΗΤOΣ

(7ον)

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

Διαφορετική εἶναι ἡ ἀντιπατερική μεταπατερικότητα τοῦ καθηγητοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ, γιατί δέν ἐμπλέκεται πολύ στά οἰκουμενιστικά δρώμενα, ὅπως σχεδόν στό σύνολό τους οἱ ἄλλοι μεταπατερικοί, μολονότι σέ παλαιά δημοσιεύματά του υἱοθετεῖ τίς ἀθηναγόρειες θέσεις ἐναντίον τῆς ἀντιρρητικῆς θεολογίας τῶν Πατέρων καί ὁμιλεῖ γιά «τή ματαιοπονία τῶν ἀσχολουμένων μέ τήν ἔρευνα τοῦ Filioque» 43 , ἐπαινεθείς μάλιστα γιά τίς προοδευτικές του θέσεις ὑπό τῶν Οὐνιτῶν..

Ὁ βαρύς φιλοσοφικός ἐξοπλισμός του καί ἡ στοχαστική του διάθεση δέν τόν ἄφησαν νά θέσει ἐν ταπεινώσει τά ἀναμφισβήτητα χαρίσματά του στήν προβολή καί ἑρμηνεία τῆς διά τῶν αἰώνων ἐκφαινομένης συμφωνίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀκολουθήσει τούς Ἁγίους Πατέρες, ὅπως πολλοί ἐξ αὐτῶν φιλόσοφοι, πανεπιστήμονες, στοχαστές ἔπραξαν μέ τούς πρό αὐτῶν Ἁγίους Πατέρες.