Ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ χριστιανοῦ Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΒ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ χριστιανοῦ Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΒ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 9-5-2018 (στόν Ἱ.Ν. Μεγάλου Ἀθανασίου Ἀμπελειῶν Πέλλας), http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

"Πραγματικά, εἰρήνη τῆς ψυχῆς εἶναι τό γλυκό πράγμα καί ὄνομα Ἰησοῦς καί τό ἄδειασμα ἀπό ἐμπαθεῖς σκέψεις."

Ο Οσ. Ησύχιος ο Πρεσβύτερος, ηγούμενος Ι. Μ. Φλεγόμενης Βάτου στο Σινά, στον Λόγο του για τον Θεόδουλο, που ωφελεί την ψυχή και σώζει,  από τη Μικρή Φιλοκαλία συνεχίζει να προσφέρει θεοφώτιστη γνώση  στις διψασμένες για Θεό ψυχές  (κεφ. 121-125).

Με λόγια απλά

   Σαράκι της ψυχής είναι οι κακοί λογισμοί. Δηλητηριάζουν το εσωτερικό μας. Αρρωσταίνουν τον άνθρωπο ψυχικά και σωματικά, αφού η ψυχή αλληλεπιδρά στο σώμα και το αντίθετο.

   Η αντιμετώπισή τους θέλει μαεστρία. Είναι επιστήμη επιστημών και τέχνη τεχνών. Ο καλύτερος τρόπος αποφυγής των εμπαθών σκέψεων είναι να φυλάμε τη διάνοιά μας, ώστε να μην την προσβάλουν. Με τον ίδιο τρόπο που φυλάμε προσεκτικά τα φυσικά μας μάτια, για να μην μπει μέσα τους κανένα μικροπραγματάκι.

  Μπορεί το χιόνι να γεννήσει φωτιά; Όχι. Μπορεί το νερό να βγάλει φλόγα; Όχι. Μπορεί το παλιούρι, ο ακανθώδης εκείνος θάμνος που φράζει τις στάνες να κάνει σύκα; Όχι. Έτσι κι η καρδιά μας δεν ελευθερώνεται από δαιμονικούς λογισμούς, έργα και λόγια αμαρτωλά, αν δεν καθαριστεί πρώτα το εσωτερικό της. 

  Ποιούς όμως και κατά πόσο απασχολεί το θέμα της κάθαρσης; Δεν είναι αυτοί πολλοί στην εποχή μας. Ενδεχομένως, επειδή η κατήχηση της πλειοψηφίας των πιστών στα ευαγγελικά και πατερικά διδάγματα δεν είναι συστηματική και η άγνοια υψώνει απαγορευτικό τείχος. Ωστόσο οι καλοπροαίρετες ψυχές, που δέχονται το θείο κάλεσμα, όταν ο Θεός επιτρέψει, ακολουθούν τον δρόμο που περνά από  την κάθαρση στον φωτισμό και για τους τελείους στη θέωση με θεία παραχώρηση.

Τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον με» γιά κληρικούς καί λαϊκούς

 Κάποτε, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς είχε μία συζήτηση με έναν σεβάσμιο Γέροντα, ονόματι Ιώβ.

Ο Άγιος υπεστήριζε ότι όλοι: νέοι και γέροι, άντρες και γυναίκες, μοναχοί και λαϊκοί, μικροί και μεγάλοι, μπορούν να προσεύχωνται αδιαλείπτως, επικαλούμενοι μέσα από την καρδιά τους τον Ιησού και μάλιστα με την καρδιακή λεγομένη Νοερά προσευχή.

 

Ο μοναχός Ιώβ είχε επίμονα τις αντιρρήσεις του και επέμενε ότι αυτό είναι έργο μόνο των μοναχών και ασκητών της ‘ερήμου’.

 

Μετά την συνομιλία τους ανεχώρησε ο καθένας στο κελλάκι του. Και θέλησε ο Ιώβ να προσευχηθεί και μάλιστα νοερά. Και να, πως ο Θεός εδικαίωσε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Στέλνει, λίαν φιλανθρώπως και με άπειρον αγάπη, ουρανόθεν Άγγελο, για να τον διδάξει, ως αμαθή και πείσμονα, εκείνα που δεν γνώριζε, εκείνα που δεν του απεκαλύφθησαν και εκείνα που δεν πίστεψε από το στόμα του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Τι άραγε, να του είπε;

 

Όλος ανέσπερο φως ο θείος Άγγελος είπε στο μοναχό Ιώβ:

Εἶδε τά ἀθέατα τῆς Θείας Λειτουργίας καί τῶν Τιμίων Δώρων!

 Ένας μοναχός [της Μονής του Σινά] πάλευε με λογισμούς αμφιβολίας, για το αν τα Τίμια Δώρα είναι πραγματικά Σώμα και Αίμα Χριστού ή απλά σύμβολα και τύποι.

Οι άλλοι μοναχοί, όταν ενημερώθηκαν σχετικά, τον κάλεσαν σε μια θεία λειτουργία, στη διάρκεια της όποιας προσεύχονταν όλοι θερμά να του δείξει ο Θεός με θαύμα την αλήθεια, για να διώξει τους λογισμούς της απιστίας.

 

 Μετά την απόλυση, ο αδελφός αυτός διηγήθηκε στους άλλους τα εξής:

– Όταν ο διάκονος ανέβηκε στον άμβωνα για να διαβάσει το Ευαγγέλιο, είδα ν’ ανοίγει η στέγη της εκκλησίας. Μετά την ευχή της προσκομιδής, είδα να σχίζονται οι ουρανοί και να κατεβαίνει φωτιά πάνω στα Τίμια Δώρα.

Ύστερα παρουσιάστηκε πλήθος αγγέλων κι ανάμεσά τους ένα Παιδί. Μαζί τους κατέβηκαν άλλα δύο πρόσωπα με ομορφιά απερίγραπτη. Κατόπιν οι άγγελοι στάθηκαν κυκλικά γύρω από την Αγία Τράπεζα, ενώ το Βρέφος ενθρονίστηκε πάνω σ’ αυτήν.

Όταν πλησίασαν οι ιερείς για να τεμαχίσουν τον άρτο της προθέσεως, είδα εκείνα τα δύο πρόσωπα να πιάνουν το Παιδί από τα χέρια και τα πόδια, και μ’ ένα μαχαίρι να Το σφάζουν, χύνοντας το αίμα Του στο Άγιο ποτήριο.

Στη συνέχεια έκοψαν το Σώμα του σε μικρές μερίδες, που τις τοποθέτησαν πάνω στα τεμάχια των άρτων. Αμέσως τότε οι άρτοι μεταβλήθηκαν κι αυτοί σε σάρκα.

Στο «Μετά φόβου…», στους αδελφούς που πλησίαζαν, προσφέρονταν κομμάτια από σάρκα. Μόλις όμως έλεγαν «αμήν», γινόταν άρτος στα χέρια τους.

Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ ἀλλοίωσαν τόν Ἀπόστολο τῆς Κυριακῆς γιά νά ταιριάζει μέ τίς δοξασίες τους!

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΙΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΤΟΥΣ!

Επιμέλεια: '' ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ ''

Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι απλά ακόμη ένα άρθρο μέσα στα πολλά. Είναι προσκλητήριο προς όλους τους φίλους αναγνώστες που αγαπούν την έρευνα, την Αλήθεια του Ευαγγελίου και θέλουν να είναι πραγματικά ειλικρινείς με την έρευνα που κάνουν και ξεκάθαροι με την πίστη τους.

Ο ''ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ '' έχει αφιερώσει πολλά άρθρα φανερώνοντας την πλάνη της αίρεσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις αλλαγές που έχει υποστεί το Ιερό Ευαγγέλιο από την Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά...

Ας δούμε μαζί μια ακόμη αλλαγή από τον Απόστολο της Κυριακής.

(Κυριακή 16 Ιουνίου 2013 των Αγίων 318 Πατέρων)

Όπως είναι γνωστό οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποκαλούν Θεό μόνον τον Πατέρα. Τον Ιησού Χριστό τον θεωρούν κατώτερο του Πατρός και θεωρούν τον Χριστό κάτι σαν προφήτη, σαν υπάλληλο, σαν έναν απεσταλμένο του Θεού Πατέρα προκειμένου να εκπληρώσει κάποιες εντολές.

Στον Απόστολο της Κυριακής διαβάζεται ένα εδάφιο που φανερώνει την θεότητα του Χριστού.

Όπως είναι φυσικό ένα τέτοιο εδάφιο ενοχλεί και μάλιστα ενοχλεί αφάνταστα, τόσο που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην Οργάνωση αν οι οπαδοί της καταλάβουν περί τίνος πρόκειται. Έτσι για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο αποφάσισαν να αλλάξουν το κείμενο έτσι ώστε να αλλοιωθεί το νόημα του εδαφίου και να μην γίνεται αντιληπτό τί πραγματικά αναφέρει.

Ας το δούμε:

Πράξεις των Αποστόλων, Κεφάλαιο 20, Στίχος 28.

Αρχαίο κείμενο: ''προσέχετε εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το πνεύμα το άγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν τήν εκκλησίαν του θεού,  ην περιεποιήσατο δια του αίματος του ιδίου.''

Μετάφραση:

''Προσέχετε, λοιπόν, στον εαυτό σας, και σε ολόκληρο το ποίμνιο, στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο σάς έβαλε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία τού Θεού, που απέκτησε

με το ίδιο του το αίμα''.

ΜΝΚ: Μετάφραση Νέου Κόσμου*

''Προσέχετε τους εαυτούς σας και όλο το ποίμνιο, μέσα στο οποίο το άγιο πνεύμα σας διόρισε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού την οποία αγόρασε με το αίμα του ίδιου του Γιου του''.

Τί παρατηρούμε εδώ;

Μαργαριτάρια ἀπό τό ἀρχαίο βιβλίο "Λαυσαϊκόν"

                                           

 Ο πρώτος αναχωρητής και διδάσκαλος του μοναχισμού στην Αίγυπτο

 

 Κεντρική ιδέα από τον πρόλογο του αρχαίου βιβλίου "Λαυσαϊκόν"

 

Ο μοναχικός βίος εμφανίστηκε πρώτα στην Αίγυπτο και αναπτύχθηκε εκεί όσο σε καμιά άλλη χώρα. Εκπροσωπώντας τις ευαγγελικές αρχές προσείλκυσε πλήθος ανθρώπων στις τάξεις του. Σε αυτό συνετέλεσε και η διάδοση των πράξεων των ενάρετων μοναχών. Περισσότερο τους παρακινούσε ο ζήλος προς μίμηση εκείνων των ανδρών, οι οποίοι άσημοι και χωρίς να έχουν εκπαίδευση ανήλθαν σε μεγάλα ύψη αρετών. Έτσι γέμισαν οι έρημοι από μοναχούς. Έφθασαν μάλιστα οι μοναχοί, ιδιαίτερα έξω από την πόλη Οξύρυγχο, να είναι ίσοι στον αριθμό με τους κατοίκους της πόλης. Πεντακόσιες χιλιάδες οι κάτοικοι παντακόσιες χιλιάδες και οι μοναχοί. 

Όπου επλεόνασε η αμαρτία υπερεπερίσσευσεν η χάρις. Η Αίγυπτος, όπου επλεόνασε η άσεμνη ειδωλολατρεία όσο σε κανένα άλλο έθνος έγινε η μεγαλύτερη έρημος άσκησης των τέκνων του Θεού. 

Το βιβλίο Λ α υ σ α ϊ κ ό ν έγραψε γύρω στο 300 μ.Χ. ο Π α λ λ ά δ ι ο ς, Επίσκοπος Ελενουπόλεως ύστερα από αίτηση ενός θεοσεβούς, πιστού και σεμνού αξιωματούχου του Λ α ύ σ ο υ, πατρικίου του βασιλέως Θεοδοσίου και αναφέρεται στον θαυματό βίο και τους πνευματικούς άθλους για τον Χριστό  αγίων πατέρων, μοναχών και αναχωρητών της Αιγύπτου αλλά και πολλών θεόπνευστων γυναικών, προς μίμηση του ασκητικού και ενάρετου βίου τους για κοινη ωφέλεια των ορθοδόξων.

 

Α΄

Λίγα λόγια για τον Αββά Ισίδωρο

 

"Ερχόμενος πρώτα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στα χρόνια του μεγάλου βασιλιά και ουρανοπολίτη Θεοδόσιου συνάντησα στην πόλη έναν θαυμάσιο άνδρα με ήθος γνώση και αρετή, ξενοδόχο και πρεσβύτερο της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων, γύρω στα εβδομήντα, ο οποίος στη νεότητά του έζησε στην έρημο της Νιτρίας και πέτυχε άθλους ασκητικούς. Έζησε δε ακόμη δεκαπέντε χρόνια και είχε τέλος μακάριο. Μέχρι τότε φορούσε κάλυμμα στην κεφαλή του, δεν είχε ακουμπήσει κρέας ούτε ποτέ σε τράπεζα έφαγε μέχρι χορτασμού, ούτε λουτρό χρησιμοποίησε.  Παρόλα αυτά διατηρούσε τέτοια εξωτερική εμφάνιση, που έδινε την εντύπωση, σε όσους δεν γνώριζαν την άσκησή του, ότι ζούσε με μεγάλες ανέσεις.

Οἱ ταπεινοί καταδέχονται νά διδάσκονται καί ἀπό τούς τυχαίους

 

ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ

Συχνά η θεία χάρη διδάσκει, μέσω απλών ανθρώπων, αυτά που πρέπει, σε όσους εμπιστεύονται την πρόνοια του Θεού.

Οι ταπεινοί καταδέχονται να διδάσκονται και από τους τυχαίους.

Από το βίο του αγίου Αρσενίου

Ο μέγας Αρσένιος ήταν άνθρωπος μεγάλης παιδείας, τόσο κοσμικής όσο και χριστιανικής. Θα μπορούσαμε να πούμε πώς ξεπερνούσε όλους τους συγχρόνους του σε πολυμάθεια και σε αρετή. Γι΄αυτό και ο βασιλιάς Θεοδόσιος τον διάλεξε ανάμεσα σε όλους τους τότε (μορφωμένους) ανθρώπους ως παιδαγωγό για τους γιους του Ονώριο και Αρκάδιο. Μολονότι όμως και τόσο μορφωμένος ήταν, αλλά και στη Σκήτη, όπου ασκήθηκε πολύ καιρό, απέκτησε ακόμα περισσότερη θεία γνώση, είχε τόσο μεγάλη ταπείνωση, πού δεν ντρεπόταν να ρωτάει και τους πιο 

απαίδευτους και να παίρνει από αυτούς κάθε δυνατή ωφέλεια.

Ὅταν οἱ γονεῖς εἶναι ἐκκοσμικευμένοι χριστιανοί

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:
http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/apories_kathxhtikou/apories_kathxhtikou_0426.mp3

π. Σάββας Ἁγιορείτης: «Ἔχετε ἀκούσει ποτέ πολιτικούς νά μιλᾶνε γιά Χριστό; Ὄχι. Γιά θεό μιλᾶνε, ἀλλά ποιόν θεό ἐννοοῦν;»

 ... Έχετε ακούσει ποτέ πολιτικούς να μιλάνε για Χριστό; Όχι. Για θεό μιλάνε, αλλά ποιόν θεό εννοούν;

Έχετε ακούσει μασόνους να μιλάνε για Χριστό; Όχι, για θεό μιλάνε. Ποιον θεό;

Χιλιάδες Ὀρθοδόξων στήν Οὐκρανία παρακολούθησαν τήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἀμφιλοχίου τοῦ Νέου καί θαυματουργοῦ

 

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΥΠΗΡΞΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΠΟΤΣΑΕΦ..

Ηχητικό Αγιολόγιο 23 Μαίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 23 Μαΐου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

23 Μαΐου Συναξαριστής. Μιχαὴλ Ὁμολογητοῦ, Μανὴν Προφήτου, Μαρίας τοῦ Κλωπᾶ, Σαλωνᾶ τοῦ Ρωμαίου, Σελεύκου Μάρτυρος, Ἐπιτακίου καὶ Βασιλείου, Δονατιανοῦ καὶ Ρογατιανοῦ Μαρτύρων, Μερκουλιαλίου Ἐπισκόπου, Δεσιδερίου Ἐπισκόπου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κουϊντιανοῦ, Λουκίου καὶ Ἰουλιανοῦ, Πατρικίου Ἐπισκόπου, Εὐτυχίου καὶ Φλωρεντίου Ὁσίων, Δεσιδερίου Ἱερομάρτυρα, Συαγρίου Ὁσίου, Μνήμη εὐρέσεως τιμίων λειψάνων Ἁγίου Λεοντίου, Δαμιανοῦ Ὁσίου, Σίμωνος Ἐπισκόπου, Εὐφροσύνης Ὁσίας, Ἀβραμίου Ὁσίου, Ἀντωνίου Ἐπισκόπου, Κυρίλλου Ἐπισκόπου, Παϊσίου Ὁσίου, Ἀθανασίου διὰ Χριστὸν σαλοῦ, Ἀδριανοῦ καὶ Βογολεπίου Ὁσίων, Ἀντωνίου καὶ ἰωαννικίου Ὁσίων, Δανιὴλ Ὁσιομάρτυρα, Ἀλεξάνδρου Θαυματουργοῦ, Δωροθέου καὶ Ἱλαρίωνος Ὁσίων, Ἰωακεὶμ Ὁσίου, Σύναξις παντῶν τῶν ἐν Ροστὼβ – Γιαροσλάβλ Ἁγίων, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ὁσίου Ἰωακεὶμ.

Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ ὁ Ὁμολογητὴς


Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ καταγόταν ἐκ Συνάδων τῆς Φρυγίας ἀπὸ γονεῖς πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς, ἔζησε δὲ κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Λέοντος τοῦ Ἀρμενίου (813-820 μ.Χ.). Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία εἶχε ἀφιερωθεῖ στὸν Θεὸ καὶ ἀφοῦ ἔτυχε εὐρείας καὶ ἐπιμελοῦς μορφώσεως, συγκαταλεγόταν μεταξὺ τῶν δραπετῶν ἀνδρῶν τῆς ἐποχῆς του. Ἐπί Πατριάρχη Παύλου Δ’ τοῦ Κυπρίου (780-784 μ.Χ.) μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου, λόγῳ τοῦ ἀδαμάντινου χαρακτῆρος καὶ τῆς μεγάλης μορφώσεώς του κατέλαβε περιφανὲς ἀξίωμα στὰ ἀνάκτορα.
Συνδέθηκε μὲ στενότατη φιλία μὲ τὸν Ἅγιο Θεοφύλακτο (τιμάται 8 Μαρτίου), ποὺ ἦταν ἄνδρας ἐπίσης ἐνάρετος καὶ μορφωμένος, μὲ τὸν ὁποῖο ἀργότερα μετέβησαν στὴ μονὴ ποὺ εἶχε ἱδρυθεῖ ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ταράσιο στὸν Εὔξεινο Πόντο, ὅπου ἐκάρησαν μοναχοὶ. Γιὰ τὴν μεγάλη τους ἀρετὴ καὶ τὴν βαθύτατη θεολογικὴ κατάρτιση πείσθηκαν καὶ χειροτονήθηκαν ἀπὸ τὸν Ταράσιο κατ’ ἀρχὰς μὲν ἱερεῖς, στὴ συνέχεια δὲ ὁ μὲν Θεοφύλακτος Ἐπίσκοπος Νικομηδείας, ὁ δὲ Μιχαὴλ Ἐπίσκοπος Συνάδων.

23 Μαΐου. Μιχαήλ ἐπισκόπυ Συνάδων τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τετ. ζ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κγ΄ 1 - 11).

Πραξ. 23,1         Ἀτενίσας δὲ ὁ Παῦλος τῷ συνεδρίῳ εἶπεν· ἄνδρες ἀδελφοί, ἐγὼ πάσῃ συνειδήσει ἀγαθῇ πεπολίτευμαι τῷ Θεῷ ἄχρι ταύτης τῆς ἡμέρας.

Πραξ. 23,1                Ο δε Παύλος, αφού προσήλωσε το βλέμμα στο συνέδριον, είπε· “άνδρες αδελφοί, εγώ έχω πολιτευθή απένεντι του Θεού με καθαράν συνείδησιν έως την ημέραν αυτήν”.