Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 23-03-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. δ΄ 14 - ε΄ 6  

δ΄ 14 - ε΄ 6

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Η΄ 34 - Θ΄ 1 

Η΄ 34 - Θ΄ 1
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο καί τό ἀντίστροφο. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

 Π.ΣΑΒΒΑΣ-Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ

 

Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Λόγος εἰς τήν Γ’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν (τῆς Σταυροπροσκυνήσεως) (Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ευαγγέλιο: Μαρκ. η' 34-38- θ' 1)

Μεγάλη η δύναμη της αλήθειας! Δεν υπάρχει τίποτα ικανό στον κόσμο που να μπορεί να της αφαιρέσει τη δύναμη αυτή.

Η θεραπευτική δύναμη της αλήθειας είναι πολύ μεγάλη! Δεν υπάρχει στον κόσμο αρρώστια ή νόσημα που δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αλήθεια.

Οι άρρωστοι που υποφέρουν κι είναι αδύναμοι, αναζητούν γιατρό για να τους δώσει την ανάλογη θεραπεία. Κανένας τους δεν ψάχνει για κάποιο γιατρό που θα τους χορηγήσει φάρμακο γλυκό και γευστικό. Όλοι τους θ’ αναζητήσουν κάποιον που θα τους δώσει φάρμακο αποτελεσματικό, είτε γλυκό θά ’ναι αυτό είτε πικρό είτε κι εντελώς άγευστο. Όσο πιο πικρό είναι το φάρμακο που σύστησε ο γιατρός κι όσο πιο περίπλοκη είναι η εξέλιξη της θεραπείας, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη αποκτά ο γιατρός στα μάτια του αρρώστου.

Γιατί οι άνθρωποι απορρίπτουν το πικρό φάρμακο μόνο όταν το προσφέρει το χέρι του Θεού; Γιατί αναζητούν μόνο γλυκίσματα από το χέρι του Θεού; Επειδή δεν αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρή είναι η αρρώστια της αμαρτίας τους, επειδή νομίζουν πως μπορούν να θεραπευτούν μόνο με γλυκίσματα.

Αχ, να μπορούσαν ν’ αναρωτηθούν οι άνθρωποι γιατί όλα τα φάρμακα για τις σωματικές αρρώστιες είναι τόσο πικρά! Το Αγιο Πνεύμα θα τους απαντούσε: για να πάρουν μια ιδέα της πίκρας πού ’χουν τα πνευματικά φάρμακα. Όπως η σωματική αρρώστια δίνει κάποια ιδέα για την πνευματική, έτσι και τα φάρμακα για τις σωματικές αρρώστιες λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, σε σχέση μ’ εκείνα για τις πνευματικές.

Γιὰ τὴν ἀόρατη βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Γιὰ τὴν ἀόρατη βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἦταν κάποτε ἕνας ἄνθρωπος εὐλαβής πού ὠνομαζόταν Ἀγαθόνικος. Αὐτός εἶχε διδαχθῆ, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, νά λέγη μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τόν ὕμνο αὐτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σοῦ.
Εὐλογημένη, σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου. Ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Ἀργότερα ἔκανε μιά ζωή μέ πολλές φροντίδες καί ἔλεγε σπανιώτερα αὐτόν τόν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά σιγά ἔπαυσε νά τόν λέγη.
Ὁ Θεός ὅμως, ὁ Ὁποῖος δέν θέλει τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἔστειλε στό σπίτι του ἕναν ἐρημίτη ἀπό τήν Θηβαΐδα γιά νά τόν ἐλέγξη διότι ἐξέχασε αὐτόν τόν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Ὁ Ἀγαθόνικος ἀπήντησε στόν ἐρημίτη μοναχό ὅτι ἔπαυσε νά τόν λέγη, διότι, παρότι τόν ἔλεγε γιά πολλά χρόνια, ὅμως δέν εὑρῆκε καμμία ὠφέλεια.
Τότε ὁ ἐρημίτης τοῦ εἶπε:

Τὸ πρῶτο στάδιο τῆς εὐχῆς (ἀπαντήσεις σὲ ἐρωτήσεις)

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμανδρίτη π. Ἀρσενίου Κατερέλου

Στήν προηγούμενή μας σύναξι, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀναφερθήκαμε, ἐντελῶς ἐπιγραμματικά, σέ κάποιες κύριες προϋποθέσεις πού πρέπει ἀπαραιτήτως νά ἐκπληρώνη ἡ προσευχή μας, οὕτως ὥστε αὐτή νά εἶναι ὄντως θεάρεστη. Αὐτές εἶναι οἱ ἑξῆς: Κατ᾽ ἀρχάς, νά εἶναι ἡ προσευχή μας τελωνική, νά μήν ὑπάρχη ἐχθρότητα πρός τόν συνάνθρωπο, νά γίνωνται, παράλληλα μέ τήν προσευχή, πνευματικές καί ὑλικές ἐλεημοσύνες καί νά ἔχωμε, πρό πάντων, καρδίαν ἐλεήμονα πρός ὅλη τήν κτίσι. Ἐπίσης, ἄλλες προϋποθέσεις πού ἀνεφέραμε εἶναι ἡ νηστεία, μέ τήν στενή καί τήν εὐρεῖα ἔννοια, ἡ ἀσκητική τῆς Ὀρθοδοξίας μετά διακρίσεως, τά αἰτήματά μας νά εἶναι πνευματικῶν διαστάσεων, ἡ πίστις μας εἰς τήν θεία Πρόνοια, ἡ ὀρθή πίστις, ἡ καρτεροψυχία, ἡ ὑπομονή καί ἄλλα.

Μετά, ἀναφερθήκαμε στήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ, ὅτι εἶναι ἡ πιό δραστική μέθοδος προσευχῆς ἐναντίον τῶν τριῶν μεγάλων μας ἐχθρῶν, τοῦ ἑαυτοῦ μας, τοῦ κόσμου καί τοῦ διαβόλου. Ἐπίσης εἴπαμε ὅτι τό ''ἐλέησόν με'' θά πῆ ''σπλαγχνίσου με'', ὄχι ὅμως σύμφωνα μέ τήν δική μας κρίσι, ἀλλά σύμφωνα μέ τό ἀλάνθαστο θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιά τό πνευματικό μας δηλαδή αἰώνιο, τελικό συμφέρον.

Ἡ μάχη κατὰ τῶν παθῶν_Ἁγ. Νικοδήμου_Ἀόρατος πόλεμος_κεφ. ιγ΄- ιε'_mp3

Π. Σάββας 2014-03-19_Ἡ μάχη κατὰ τῶν παθῶν_Ἁγ. Νικοδήμου_Ἀόρατος πόλεμος_κεφ. ιγ΄- ιε'_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-03-2014 (Σύναξη γυναικῶν στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

«Μοῦ ἔβαλαν “κανόνα” νά γίνω Πνευματικός!…»

[Α΄]     Γνήσια και δυσεύρετα γνωρίσματα ενός αγίου Πνευματικού συναντάμε στην μεγάλη μορφή του Αγίου Όρους, τον παπα–Σάββα, τον –όνομα και πράγμα– «Πνευματικό» (1821–4/4/1908). Μέρα με την μέρα, ξεχώριζε σαν σπουδαίος θεραπευτής ψυχών. Όσοι τον πλησίαζαν, κατενθουσιασμένοι δεν έπαυαν να τον συνιστούν σ’ όλο τον κόσμο. Η φήμη του, σαν άριστος Πνευματικός, δεν άργησε να φτάσει στα πέρατα της Ορθοδοξίας.

     Η συγκαταβατικότητά του, η μακροθυμία του, το ευσυμπάθητο του τρόπου του, η διαγνωστική του δεινότητα, η ικανότητα να παρηγορεί, να ενισχύει και να καθοδηγεί και, μαζί μ’ αυτά, η αγιότητα του βίου του, τον καταξίωσαν σαν απαράμιλλο Πνευματικό. Στην συνέχεια, παραθέτουμε ένα από τα χαρακτηριστικά ανέκδοτα που κυκλοφορούν ακόμη στον Αγιονορείτικο χώρο γύρω από αυτόν, το οποίο διατρανώνει, το πόσο υπέροχος και χαρισματικός λευκαντής ψυχών ήταν ο παπα–Σάββας.

Ἡ ἐναντίωση στόν Θεό. Πατήρ Θαδδαῖος Βιτόβνιτσας

Η ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. ΠΑΤΗΡ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ

Ερώτηση: Τί σημαίνει να είναι κανείς εναντίον του Αγίου Πνεύματος;

Απάντηση π. Θαδδαίου:

Είναι αμαρτία, το να προσβάλλει κανείς το Άγιο Πνεύμα, η οποία δεν μπορεί να συγχωρεθεί ούτε σ' αυτόν ούτε στον άλλο κόσμο....

Η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος είναι επιμονή στο να μην μετανιώσει κανείς και εναντίωση στην αλήθεια.

Αυτό σημαίνει να λες συνεχώς σε κάποιον άνθρωπο να μετανιώσει, αλλά αυτός να μην θέλει να μετανιώσει... Ο τέτοιου είδους άνθρωπος πιστεύει πώς δεν είναι αμαρτωλός και συνεχίζει να επιμένει να μην μετανοεί. Αυτός εναντιώνεται στην αλήθεια. Μάταια όλα όσα του λες, μάταια του λες πώς παντού υπάρχει ο Θεός. Μάταια του λες πώς βρίσκεται κοντά μας, ότι είναι Ζωοποιός... Όλα είναι μάταια. Αυτό δεν μπορεί να συγχωρεθεί ούτε σ' αυτό τον κόσμο ούτε στον άλλο, επειδή αυτός ο άνθρωπος δεν θέλει να αλλάξει...

Κάποτε ένας γέροντας πήγε στον Αγ. Αντώνιο και του είπε:

Μᾶς μιλάει μιά ἁγιασμένη μορφή.Ὁ γέροντας Πρόκλος Nicau

Ο γέροντας Πρόκλος-κατά κόσμον Γεώργιος Νικέου-δεν θυμάται χρονολογίες,έχει μόνο αναμνήσεις.Απαρνούμενος τα εγκόσμια φαίνεται πως τα βιογραφικά του στοιχεία δεν έχουν τόσην σημασία.''Έλιωσαν'' στην φωτιά της Προσευχής.Θυμάται πως όταν νεαρός μπήκε στην Μονή της Σιχαστρίας, στα 13 του χρόνια,βρήκε εκεί πατέρες με υψηλό πνευματικό επίπεδο. Κάποια περίοδο-εμείς υπολογίζουμε γύρω στο 1950- το αθεϊστικό καθεστώς έκλεισε το μοναστήρι. «Έμεινα στην Σιχαστρία 8 χρόνια.Τότε ο πατριάρχης έστειλε τον γέροντα Κλεόπα (Ιλίε) στην Μονή Σλάτινα για να την αναδιοργανώσει.Πήρε μαζί του κάποιους μοναχούς μεταξύ των οποίων και εμένα.Οι κομμουνιστές μας έδιωξαν από το μοναστήρι,όχι μόνο εμένα αλλά και τον γέροντα Κλεόπα.Δεν τον έπιασαν όμως επειδή κρύφτηκε στο δάσος» Τον π.Πρόκλο και τους άλλους μοναχούς τους έβαλαν οι κομμουνιστές να υπογράψουν ένα χαρτί πως εγκαταλείπουν με τη θέλησή τους το μοναστήρι. «Μα εγώ σύντροφε» είπα σε εκείνον από το κόμμα «δεν θέλω να φύγω από το μοναστήρι» «Και ποιός θα καλλιεργήσει τα χωράφια»;ρώτησε αυτός.

Ἕνα ποιήμα γιά τόν Γέροντα Παϊσιο. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΥ.ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟ.

Γι' αυτό κρίνω σκόπιμο, ευθύς αμέσως, να σας διαβάσω ένα ποιηματάκι, πού έχω γράψει τον Ιούλιο του 2008, και είναι ένα σύντομο αφιέρωμα, ένα προσωπικό αφιέρωμα στον Γέροντα Παΐσιο, το οποίο περιέχει μέσα δικά του λόγια, δικές του διδαχές, όπως μου τις είπε ο ίδιος ο Γέροντας.

Λοιπόν σας διαβάζω το ποίημα, πού έχει δικά του λόγια. Είναι βέβαια, προσωπική αφιέρωση:

Γέροντα, ορόσημο για με ήσουν στην ζωή μου, μικρό παιδί σέ γνώρισα και αγαλλίασε η ψυχή μου. Πόσα δεν μου δίδαξες και πόσα δεν μου είπες, πόσες φορές με μάλωσες και μόνο δίκιο είχες. Εμπρός στην άγια σου μορφή, στο ταπεινό καλύβι, ήλθα αμέτρητες φορές σαν το μικρό σπουργίτι. 

Με σπασμένα τα φτερά, με μάτια βουρκωμένα, με λογισμούς αμέτρητους ήλθα κοντά σέ σένα. Άγια λόγια μου έλεγες, διδαχές και πόσα άλλα, και με καινούργια τα φτερά γύριζα στην Καψάλα. Απογοήτευση, τυχόν, πίκρες κι απελπισία, όλα εσύ μου έπαιρνες και σκόρπιζες ευωδία.

Ὁμοφυλοφιλία: Φυσική ἐπιλογή ἤ διαστροφή;

"Ράδιο Παράγκα": Εκπομπή του π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου στις 7/7/1996 στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος

ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΒΑΣΕΤΕ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

(Πηγή: www.floga.gr)

Ἡ συμφιλίωση πρός αὐτούς πού μᾶς λύπησαν γίνεται ἐξαγορά τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν

 

"Ας μη δεχόμαστε ποτέ να μνησικακούμε σ' εκείνους που μας λύπησαν η κάπως διαφορετικά μας αδίκησαν, ούτε να συμπεριφερόμαστε εχθρικά προς αυτούς, αλλά κατανοώντας πόσης ευεργεσίας πρόξενο γίνεται αυτό εκ μέρους του Κυρίου και πριν απ' όλα ότι η συμφιλίωση προς αυτούς που μας λύπησαν γίνεται εξαγορά των δικών μας αμαρτιών, ας σπεύδουμε και ας βιαζόμαστε να το εφαρμόζουμε, και σκεπτόμενοι το κέρδος απ' αυτό, ας επιδείξουμε προς αυτούς που μας αδίκησαν τόση μεγάλη φροντίδα, σαν προς αληθινούς ευεργέτες. Γιατί, αν είμαστε νηφάλιοι, δε θα μπορέσουν να μας ωφελήσουν τόσο πολύ εκείνοι που μας φέρονται ευγενικά και προσπαθούν με κάθε τρόπο να δείχνουν τη φροντίδα τους για μας, όσο η φροντίδα γι' αυτούς μας καθιστά άξιους της αγάπης του Θεού και ελαφρύνει συγχρόνως και το φορτίο των αμαρτημάτων μας.

Ὁ Ἅγιος Μαρκιανός

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ