ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019
Στόν Άπόστολο Παῦλο Β΄, 29-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Στόν Άπόστολο Παῦλο Β΄, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου (Λόγος Β΄), 29-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Στόν Άπόστολο Παῦλο, 28-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Στόν Άπόστολο Παῦλο, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου (Λόγος Β΄), 28-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἡ Θεία Εὐχαριστία κέντρο τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)
Κατά την ορθόδοξη πίστη μας η Λατρεία δεν είναι κάποιος τομέας της ζωής του πιστού, αλλ’ όλη η ζωή του, που προσφέρεται εις τον Θεό, για να ενωθεί με την δική του ζωή και να αποκατασταθεί η Θεοκοινωνία εκείνη που υπήρχε στον Παράδεισο προ της πτώσεως.
Η Λατρεία δεν περιορίζεται σε ορισμένους χρόνους προσευχής (Όρθρος, Εσπερινός κ.τ.λ.). Οι ιδιαίτεροι χρόνοι της προσευχής είναι η αφετηρία, από την οποία ξεκινά η ψυχή του ανθρώπου, για να μεταβάλει όλη τη ζωή σε Λατρεία και κοινωνία με τον Θεό.
Η Λατρεία δεν περιορίζεται σε λίγες ευχαριστήριες προσευχές που απευθύνει ο άνθρωπος στον Θεό για τις δωρεές του και σε ορισμένα αιτήματα για την σωτηρία του, την υγεία του, την ασφάλειά του, αλλά γίνεται μία συνεχής ψυχική διάθεση και κίνηση δοξολογίας και ευχαριστίας του Θεού για τα δώρα της αγάπης Του και κυρίως το δώρο του σαρκωθέντος Υιού Του και μία πλήρης εμπιστοσύνη και ανάθεση της ζωής του στον Πλάστη του.
Έτσι η Λατρεία είναι η κοινωνία αγάπης Θεού και ανθρώπου. Ο άνθρωπος αποδέχεται την φιλανθρωπία και το μέγα έλεος της Αγίας Τριάδος καιαντιπροσφέρει μία καρδιά που συνεχώς μετανοεί, ευχαριστεί, δοξολογεί, κλαίει από αγάπη για τον Κύριο, συνεχώς ζητεί νέους λόγους για να εκφράσει την αγάπη της και δεν αναπαύεται, παρά μόνον όταν απαλλαγή από κάθε τι που δεν είναι ο Θεός, για να δοθεί μόνον στον Θεό και τον Χριστό Του.
Μόνον στην «χώρα των ζώντων» (ο Χριστός του Καχριέ Τζαμί έχει ως γνωστόν αυτή την επιγραφή) ευρίσκει ανάπαυση η λατρεύουσα και πεπληρωμένη από τον θείο έρωτα καρδιά του Χριστιανού.
Έτσι ο καθολικώς και όχι μερικώς λατρεύων Χριστιανός επιτυγχάνει τονανθρώπινο προορισμό του, δηλ. την κοινωνία και ένωσή του με την Αγία Τριάδα, από την οποία χωρίσθηκε λόγω του προπατορικού αμαρτήματος. Εις την θεία Ευχαριστία η Λατρεία του Χριστιανού κορυφώνεται και τελειώνεται, διότι κατ’ εξοχήν στο Μυστήριο αυτό πραγματοποιείται η βαθύτερη και ουσιαστικότερη ένωση του ανθρώπου με την θεωμένη σάρκα του ενανθρωπήσαντος, σταυρωθέντος και αναστάντος Κυρίου και ο πιστός οικειώνεται την αιώνια ζωή του Θεού.
Κοινωνών ο πιστός το Σώμα και το Αίμα του Χριστού «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον» αφθαρτίζεται, αθανατίζεται και σώζεται από την σπουδαιότερη συνέπεια του προπατορικού αμαρτήματος, τον θάνατο.
Στην Λατρεία της Εκκλησίας ο πιστός ομιλεί με τον Θεό, δοξολογεί τον Θεό, ευχαριστεί τον Θεό, αλλά μόνον στην θεία Ευχαριστία εναγκαλίζεται τον Χριστό, συνουσιούται με τον Χριστό, μείγνυται αμείκτως και ενώνεται ασυγχύτως με τον αγαπημένο Κύριο.
Είναι δυνατόν να υπάρξει κάτι επιθυμητότερο για τον πήλινο, θνητό και αμαρτωλό άνθρωπο; Υπάρχει μεγαλύτερη φανέρωση της αγάπης του Θεού από την σάρκωσή Του και την συνεχή προσφορά της θεωμένης και ένδοξου σαρκός Του, για να συμμετάσχουμε και εμείς στη δική Του θέωση και δόξα;
Τό Ἀλφάβητο μέσα ἀπό τά μάτια ἑνός ἀσκητή τοῦ Ἰορδάνου Ποταμοῦ.
Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο "Μυστικά Βιώματα στην Αγία Γη" της συγγραφέως Σοφίας Κιόρογλου
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Το Αλφάβητο μέσα από τα μάτια ενός ασκητή του Ιορδάνου Ποταμού.
Όπως μας διηγήθηκε η Ξεναγός Ελένη Ξανθάκη, το 2009 ήταν μια προσκυνήτρια, ηλικίας περίπου 65 ετών, της οποίας η προγιαγιά είχε πάει στους Αγίους Τόπους μετά κόπων και βασάνων και είχε συναντήσει έναν ασκητή την έρημο του Ιορδάνου ποταμού που την είχε ρωτήσει αν γνώριζε το αλφάβητο. Εκείνη δεν ήτανε γραμματιζούμενη γυναίκα γιατί τότε δεν μαθαίνανε γράμματα όπως σήμερα και του απάντησε πως δεν γνώριζε. Εκείνος της είπε: Θα σου το μάθω εγώ το αλφάβητο και ακριβώς περιέγραψε αυτά που λέει. Κάθε γράμμα και μια φράση. Παρακάτω παραθέτουμε το αλφάβητο όπως η αδελφή μας μας το παρέδωσε για ενίσχυση και νουθεσία των αδελφών μας.
«Πιστεύουµε ὅτι χρωστοῦµε αὐτό στήν ἐπέµβαση τῆς Παναγίας»
30-4-2008, Λονδίνο
«Είμαστε και οι δύο Έλληνες Ορθόδοξοι. Είμαστε παντρεμένοι για οκτώ χρόνια και ζούμε στο Λονδίνο. Μετά από πολυάριθμες ιατρικές επεμβάσεις και δύο αποβολές, ελπίζουμε να έχουμε την ευλογία του πρώτου μας παιδιού το καλοκαίρι.Πιστεύουμε ότι το χρωστούμε αυτό στην επέμβαση της Παναγίας, της οποίας τη βοήθεια αισθανόμαστε κάθε μέρα και που μας δίνει στηριγμό και ελπίδα.
Τον Οκτώβριο ο Μάρκος αποφάσισε να επισκεφτεί το Άγιον Όρος για πολλούς λόγους, μερικοί από τους οποίους ήταν πολύ απλοί: περιέργεια και η ευκαιρία να κάνει ένα –πιθανώς τελευταίο– ταξίδι με έναν πολύ αγαπητό και πιο ηλικιωμένο φίλο. Άλλοι ήταν λιγότερο ξεκάθαροι. Ο Μάρκος αναζήτησε και βρήκε ειρήνη και ηρεμία, αλλά ένιωσε επίσης την ανάγκη να κοιτάξει την ψυχή του.
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου ὁδήγησε στήν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης καί στό Οὐκρανικό «αὐτοκέφαλο».
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
Η ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ
ΣΤΗΝ «ΣΥΝΟΔΟ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ «ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ»
1. Καταγραφὴ ἀντιδράσεων πρὶν ἀπὸ τὴν «σύνοδο» τῆς Κρήτης καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν
Ἔχουν περάσει ἤδη τρία (3) χρόνια ἀπὸ τὴν σύγκληση καὶ διεξαγωγὴ τῶν ἐργασιῶν τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016, ποὺ τὴν ὀνόμασαν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο», ἡ ὁποία «Οὔτε Ἁγία οὔτε Μεγάλη οὔτε Σύνοδος» ἦταν, ὅπως ἀπέδειξε ἡ ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία, μέρος τῆς ὁποίας καταγράψαμε στὸ διπλὸ τεῦχος τῆς «Θεοδρομίας» (Ἰούλιος-Δεκέμβριος 2016) ποὺ φέρει τὸν ἴδιο τίτλο, δηλαδή «Οὔτε Ἁγία οὔτε Μεγάλη, οὔτε Σύνοδος». Στὸ τεῦχος αὐτὸ ἐκτάσεως 320 σελίδων καταχωρίσαμε τὰ ἀπορριπτικὰ τῆς «συνόδου» κείμενα τῶν τεσσάρων αὐτοκεφάλων ἐκκλησιῶν, Ἀντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας καὶ Γεωργίας ποὺ δὲν ἔλαβαν μέρος στὴν ψευδοσύνοδο, γιατὶ δὲν συμφωνοῦσαν οὔτε μὲ τὸν τρόπο συγκλήσεως καὶ λειτουργίας, οὔτε μὲ κάποια αἱρετίζοντα προσυνοδικὰ κείμενα, τῶν ὁποίων ζητοῦσαν διορθώσεις, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔγινε.
Σημειωτέον ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ τῶν τεσσάρων αὐτῶν ἐκκλησιῶν ἀντιπροσωπεύουν τὸ 70% τοῦ συνόλου τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, ἑπομένως μόνο τὸ 30% ἐκπροσωπήθηκε στήν «σύνοδο», γεγονὸς ποὺ μόνο του δείχνει ὅτι δὲν ἦταν «Μεγάλη», πολὺ περισσότερο μάλιστα, ἐπειδὴ ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν 800 Ὀρθοδόξων ἐπισκόπων, παρέστησαν μὲ ἐπιλογὴ μόνον 160, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τῶν συνόδων ἐψήφισαν μόνον οἱ δέκα (10) προκαθήμενοι, πατριάρχες καὶ ἀρχιεπίσκοποι, ἐξευτελίσαντες ἔτσι καὶ μὲ αὐτὸ τὸν ἐκκλησιαστικὸ θεσμὸ τῆς ἰσότητος τῶν ἐπισκόπων. Στὸ ἴδιο διπλὸ τεῦχος δημοσιεύονται ἀπορριπτικὰ καὶ κριτικὰ τῆς «συνόδου» κείμενα πολλῶν ἀρχιερέων, λοιπῶν κληρικῶν καὶ μοναχῶν, ὡς καὶ λαϊκῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἀντίδραση τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος δὲν ἦταν βέβαια κατόπιν ἑορτῆς, ἀφοῦ δηλαδὴ ἔγινε τὸ κακό, ἀλλὰ πολλὲς δεκαετίες ἐνωρίτερα. Ἐπειδὴ οἱ συγκαλοῦντες τήν «σύνοδο», ἀλλὰ καὶ οἱ προετοιμάζοντες τὰ συνοδικὰ κείμενα, ἰδιαίτερα στὴν τελική τους μορφή, ἦσαν οἱ περισσότεροι ἐκ πεποιθήσεως οἰκουμενιστές, βαμμένοι οἰκουμενιστές, δὲν κατόρθωσαν νὰ ἑλκύσουν τὴν ἐμπιστοσύνη τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος, τὸ ὁποῖο διέβλεπε ὅτι, ἐφ᾽ ὅσον τὸ δένδρο, οἱ συντελεστὲς τῆς «συνόδου» ἦσαν οἰκουμενιστές, καὶ οἱ καρποὶ τοῦ δένδρου θὰ ἦσαν ἀνάλογοι, δηλαδὴ οἰκουμενιστικοὶ καὶ συγκρητιστικοί, ὅπως καὶ ἔγινε, ἀφοῦ «ἐκ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται»[1].
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 22-6-2019 ἕως 24-6-2019
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Ἑρμηνεία ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Μέρος Τέταρτο
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ
ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ[Α΄ Κορ.
4,9-16]
[Μέρος τέταρτο: συνέχεια υπομνηματισμού του χωρίου Α΄Κορ.4,16:
«παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε».]
Αυτόν τον στέφανο του αποστόλου Παύλου,
αγαπητοί μου, ας ποθήσουμε και αν δεν συμβαίνει τώρα διωγμός, ας προετοιμάσουμε
εν τω μεταξύ τους εαυτούς μας· διότι αυτός δεν
αναδείχτηκε λαμπρός άντρας μόνο από τους διωγμούς, καθόσον μάλιστα έλεγε: «ἀλλ᾿ ὑποπιάζω
μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις
κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος
γένωμαι(:αλλά
ταλαιπωρώ το σώμα μου και το μεταχειρίζομαι ως δούλο, για να μην αποδοκιμαστώ και αποδειχτώ ανάξιος του
βραβείου εγώ ο ίδιος που κήρυξα σε άλλους και με τη δική μου προτροπή και
διδασκαλία αυτοί πήραν το βραβείο)» [Α΄Κορ.
9,27]· πρβλ.
Ρωμ.8,13-14:« εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε,
μέλλετε ἀποθνήσκειν·
εἰ δὲ Πνεύματι
τὰς πράξεις
τοῦ σώματος
θανατοῦτε,
ζήσεσθε. ὅσοι γὰρ
Πνεύματι Θεοῦ ἄγονται, οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Θεοῦ(:διότι,
εάν ζείτε κατά τις επιθυμίες της σάρκας, μέλλετε να αποθάνετε τον αιώνιο
θάνατο. Εάν όμως, με τις πνευματικές δυνάμεις που χαρίζει το άγιο Πνεύμα,
αποστρέφεστε και νεκρώνετε τις κακές πράξεις του σώματος, θα ζήσετε αιωνίως
πλησίον του Θεού·
διότι,
όσοι οδηγούνται και κατευθύνονται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι οι
πραγματικοί υιοί του Θεού)»· τούτο μάλιστα είναι
δυνατόν να κατορθωθεί και χωρίς διωγμό.
Προέτρεπε επίσης να μη φροντίζουμε για τη
σάρκα έτσι ώστε να της αυξάνουμε τις επιθυμίες. Και πάλι έλεγε: «ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα(:αν έχουμε λοιπόν διατροφές και σκεπάσματα,
σε αυτά ας αρκεστούμε)» [Α΄Τιμ.
6,8]. Γι' αυτά δηλαδή δεν απαιτούνται διωγμοί. Και τους απόρους επίσης
προσπαθούσε να τους σωφρονίσει λέγοντας: «οἱ δὲ βουλόμενοι
πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν(:εκείνοι όμως που θέλουν να πλουτίζουν
πέφτουν σε πειρασμό)»[Α΄Τιμ.
6,9]. Εάν λοιπόν και εμείς ασκήσουμε έτσι τους εαυτούς μας, αφού εισέλθουμε
στον αγώνα, θα στεφανωθούμε και ενώ δεν είναι περίοδος διωγμού, θα λάβουμε
πολλά βραβεία για τους εαυτούς μας· εάν όμως λιπαίνουμε το σώμα και ζούμε βίο
χοίρων, ακόμη και σε περίοδο ειρήνης θα αμαρτήσουμε σε πολλά και θα
καταισχυνθούμε.
Οἱ ἐγκαυστικές εἰκόνες τῆς μονῆς Σινᾶ
Η εγκαυστική, ως τεχνική της κατασκευής εικόνων κυρίως φορητών (αν και στους αρχαίους συγγραφείς μαρτυρείται η χρήση της και στην τοιχογραφία), βασίζεται στην ανάμειξη των χρωμάτων σε θερμό κερί και όχι σε αυγό (αυγοτέμπερα) ή έλαιο (ελαιογραφία). Οι εικόνες που παράγονται με την μέθοδο αυτή ονομάζονται εγκαυστικές ή κηρόχυτες.
Η εγκαυστική αποτελεί αρχαία τεχνική που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην Αίγυπτο από τον 2ο αι. π. Χ. κυρίως για την φιλοτέχνηση των νεκρικών πορτραίτων τύπου Φαγιούμ, ενώ υιοθετήθηκε και στην πρωτοχριστιανική τέχνη για την ιστόρηση ιερών εικόνων. Αποτελεί, έτσι, τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στην αρχαία (ελληνιστική) και στην χριστιανική τέχνη.
Τα αρχαιότερα δείγματα εγκαυστικής τέχνης φυλάσσονται σήμερα στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Θεοβαδίστου Όρους Σινά, που διαθέτει την πληρέστερη παγκοσμίως συλλογή χριστιανικής τέχνης. Πρόκειται για φορητές εικόνες κατασκευασμένες πριν την περίοδο της εικονομαχίας, δηλαδή από τις αρχές του 6ου ως και τον 9ο αιώνα.
Αυτό που μεταξύ άλλων τις καθιστά εξαιρετικά ενδιαφέρουσες είναι το γεγονός ότι επιβεβαιώνουν την διατήρηση των μοτίβων στην ορθόδοξη τέχνη από τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους ως σήμερα.Παραδείγματος χάρη, σε αυτές τις εικόνες διαπιστώνεται ήδη προσπάθεια υπέρβασης του χώρου και του χρόνου και απόδοσης των μορφών ως υπερβατικών, αφαιρετικών και άχρονων. Ακόμη, απαντούν συγκεκριμένα μοτίβα, όπως η απεικόνιση του Χριστού ως ένθρονου παντοκράτορα, η απεικόνιση των μαρτύρων με σταυρό στο δεξί τους χέρι (σύμβολο του μαρτυρίου τους) και της Θεοτόκου ως ένθρονης βρεφοκρατούσας περιστοιχιζόμενης από Αγγέλους.
Ὁμάδα κατηγορουμένων Ἱερέων στήν αἴθουσα τοῦ δικαστηρίου, Πετρούπολη, Ἰούνιος 1922.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/06/1922.html
1 Ιουλίου. ♰ Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων τῶν ἐν Ῥώμῃ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῶν ἁγίων. Νοεμ. 1ῃ. (Α´ Κορ. ιβ´ 27-ιγ´ 8).
Α Κορ. 12,27 Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.
Α Κορ. 12,27 Σεις, λοιπόν, οι Χριστιανοί είσθε σώμα Χριστού και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστήν θέσιν δι' αυτόν και δι' ολον το σώμα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
