Προσευχή κάθε στιγμή γιά τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν καί τήν εὐαρέστηση στόν Κύριο, Ἅγιου Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου.Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Κήρυγμα 458. Προσευχή κάθε στιγμή γιά τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν καί τήν εὐαρέστηση στόν Κύριο, Ἅγιου Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 29-10-2022

 Κήρυγμα 457. Μέ τήν προσευχή ἔρχονται ὅλα τά καλά, Ἅγιου Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 28-10-2022

Ὁμιλία πῶς νικᾶ ἕνας λαός στόν πόλεμο, Ἁγ. Νικολάου Ἀχριδος- πόλεμος καί Βίβλος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου

 Ὁμιλια πως νικᾶ ἕνας λαός στόν πόλεμο, Ἁγ. Νικολάου Ἀχριδος- πόλεμος καί Βίβλος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 28-10-2022

Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τοῦ πλούσιου καί τοῦ Λάζαρου

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 16,19 - 31]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

[…] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19].

Και ότι ζούσε με κακία, γίνεται φανερό και από το τέλος που είχε, αλλά και πριν από το τέλος του από την περιφρόνηση που έδειξε στον φτωχό. Και το ότι δεν ελεούσε όχι μόνο εκείνον που στεκόταν στην πόρτα του, αλλά ούτε και κανένα άλλον, εκείνος ο ίδιος το έδειξε· διότι εάν αυτόν που ήταν διαρκώς ριγμένος μπροστά στην πόρτα του και βρισκόταν μπροστά στα μάτια του κάθε ημέρα, και αναγκαζόταν μια και δύο και πολλές φορές να τον βλέπει εισερχόμενος και εξερχόμενος (καθόσον δεν τον συναντούσε σε καμιά συνοικία, ούτε βρισκόταν σε κρυφό και απόμερο τόπο, αλλά εκεί από όπου συνεχώς έμπαινε και έβγαινε ο πλούσιος και αναγκαζόταν έτσι και χωρίς να το θέλει να τον βλέπει), εάν λοιπόν αυτόν δεν ελέησε, που βρισκόταν κατάκοιτος σε τόσο φοβερό κατάντημα και ζούσε μέσα σε τόσο μεγάλη δυστυχία, ή καλύτερα που ταλαιπωριόταν σε όλη του τη ζωή από αρρώστια, και μάλιστα από πολύ φοβερή αρρώστια, για ποιον που θα τύχαινε να συναντήσει θα συγκινούνταν ποτέ; Διότι κι αν την προηγούμενη ημέρα τον προσπέρασε, την επόμενη φυσικό ήταν κάποια συγκίνηση να αισθανόταν· αλλά εάν και κατ΄ αυτήν αδιαφόρησε, έπρεπε την τρίτη ή την τέταρτη ή την επόμενη οπωσδήποτε να λύγιζε συγκινούμενος , ακόμα κι αν ήταν αγριότερος από τα θηρία.

Ἡ Ἁγία Frideswide προστάτης πόλεως τῆς Ὀξφόρδης

Η ΑΓΙΑ FRIDESWIDE

ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΗΣ ΟΞΦΟΡΔΗΣ

Οι βρετανικές νήσοι από απαρχής της χριστιανικής πίστεως έχουν τιμηθεί με ιδιαίτερες πνευματικές μορφές αγίων ανδρών και γυναικών, με αξιολογότατη προσφορά. Αν και μετά από είκοσι περίπου αιώνες, και με το Σχίσμα των Εκκλησιών (11ος αι.) να έχει σφραγίσει την μετέπειτα πορεία αυτού του τόπου, και τα ιστορικά στοιχεία αυτών των μορφών έχουν υποστεί την αλλοίωση του χρόνου, ωστόσο ακόμη και σήμερα η πνευματική τους παράδοση παραμένει ζωντανή και είναι αλήστου μνήμης. Καθώς δε η τοπική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας, κάτω από την πνευματική καθοδήγηση και πατρότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως συμπληρώνει αυτό το έτος έναν αιώνα ιστορίας και προσφοράς (1922 - 2022), είναι ιστορική και συνάμα πνευματική υποχρέωση όλων μας να αναδείξουμε αυτές τις άγιες μορφές των πρώτων χριστιανικών αιώνων που για δέκα σχεδόν αιώνες μοιράστηκαν μαζί μας την ίδια πίστη της «Μίας Αγίας και Καθολικής Εκκλησίας του Χριστού». Είναι αυτές οι μορφές οι οποίες είτε με το μαρτύριό τους είτε με τα έργα και την διδασκαλία τους ρίζωσαν και κάρπισαν στον τόπο αυτό την Ορθόδοξη πίστη, κάτι που με μυστικό τρόπο αγιάζει αυτήν την γη έως σήμερα, αγγίζοντας και όλους εμάς με κάποια αδιόρατη δύναμη.

Μεταξύ των αγίων μορφών αυτών ξεχωρίζει η αγία Φράιτζγουαϊντ (Frideswide, αρχαιότερη ονομασία Frithuswith, εξ ού και η παράφραση στα ελληνικά Φρεισγουΐδη) με την επωνυμία προστάτης (patron) της πόλεως της Οξφόρδης. Έζησε στον 7ο και 8ο αιώνα στην περιοχή της Οξφόρδης (ακριβέστερα, c.650 – 727 μ.Χ., σύμφωνα με το Oxford Dictionary of National Biography). Η μνήμη της συνδέεται όπως θα δούμε με τον περίφημο Καθεδρικό ναό της Οξφόρδης και το Κολλέγιο του Χριστού (Christ College) όπου ακόμη και σήμερα στο αριστερό βόρειο κλίτος πιστεύεται ότι εναποτίθενται τα οστά της σε μεγαλοπρεπή λάρνακα.

Η Αγία Φράιτζγουαϊντ έζησε σε μία εποχή όπου όχι μόνον η χριστιανική πίστη είχε μεταλαμπαδευθεί και στερεωθεί στις βρετανικές νήσους αλλά και οι καταβολές του μοναχισμού επίσης είχαν ήδη δρέψει καρπούς στον τόπο αυτό, με την ίδρυση μονών και μονυδρίων. Αυτό συνέβη μετά την σταθεροποίηση της χριστιανικής πίστης με την ενοποίηση των Κελτικών και Αγγλοσαξωνικών τοπικών εκκλησιών και την εισαγωγή ενός ενιαίου εκκλησιαστικού συστήματος διοίκησης, κάτι που πραγματοποίησε ο Έλληνας μοναχός Θεόδωρος εκ Ταρσού της Κιλικίας, ο οποίος και χειροτονήθηκε το 669 μ.Χ. επίσκοπος Καντουαρίας (Canterbury) υπό του τότε ορθοδόξου Πάπα Ρώμης Βιτάλιου. Οι επόμενοι μάλιστα αιώνες έμειναν στην βρεταννική χριστιανική ιστορία ως αιώνες ιεραποστολής βρεταννών ιεραποστόλων στις ευρωπαϊκές χώρες. Οι ιεραπόστολοι αυτοί έδρασαν κυρίως στον χώρο της κεντρικής Ευρώπης και Γερμανίας, όπως ο Wilfrid (633–709) ο οποίος εκπαιδεύθηκε στο φημισμένο κέντρο της Βορείου Αγγλίας Lindisfarne (Northumberland), ο Willibrond (658- 739), μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Ουτρέχτης το 695, και κυρίως ο Βονιφάτιος (Boniface 675-754), ο οποίος θεωρείται σήμερα ως ο απόστολος της Γερμανίας.

Πρόγραμμα Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Κυριακή 30-10-2022

Σύν Θεῷ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στήν ἱερά μονή Ἁγίας Τριάδος 04.00 π.μ.

Ἡ πύλη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς θά εἶναι ἀνοικτή ἀπό τίς 04.00 ἔως 07.00 π.μ.

«Ἐπιδημία» σκυψίματος πάνω ἀπό τίς «ἔξυπνες» συσκευές

Η κληρονομιά από την «επιδημία» σκυψίματος πάνω από τις λεγόμενες «έξυπνες» συσκευές είναι κυρτές σπονδυλικές στήλες, πόνοι στο κεφάλι, στον λαιμό, στον ώμο, στην πλάτη, στον αυχένα. Αλλά και στα δάχτυλα παρατηρείται πόνος και μούδιασμα, από το μανιώδες scrolling και τη γραφή μηνυμάτων και posts.

Η παρατεταμένη χρήση των smartphones επηρεάζει διάφορα μέρη του σώματος των παιδιών, όπως έδειξε έρευνα από το Πανεπιστήμιο Swansea. Συγκεκριμένα οι ερευνητές ανέφεραν μια μεγάλη αύξηση στον αριθμό των παιδιών που λαμβάνουν θεραπεία για πόνο στην πλάτη και στον λαιμό.

Η έρευνα της Βρετανικής Χειροπρακτικής Ένωσης κατά τη διάρκεια των ετών έχει βρει παρόμοιες τάσεις, και μάλιστα ήδη από το 2005, το 45% των παιδιών είχε υποστεί κάποιο είδος πόνου στην πλάτη μέχρι την ηλικία των 11 ετών.

Όπως επισημαίνουν οι φυσικοθεραπευτές, οι αυχενικές δυσλειτουργίες εξαιτίας του κινητού τείνουν να γίνουν επιδημία. Και τα «έξυπνα» κινητά είναι μικρά σε μέγεθος. Δεν είναι εργονομικά σχεδιασμένα για να κάνουν επαναλαμβανόμενες ενέργειες για παρατεταμένες χρονικές περιόδους.

«Οι παθήσεις αυτές προκαλούνται, όταν τα παιδιά κάθονται με τα κεφάλια τους πεσμένα μπροστά, κοιτάζοντας τις κινητές συσκευές για αρκετές ώρες κάθε μέρα».

«Αντί της κανονικής προς τα εμπρός καμπύλης, βλέπουμε μία προς τα πίσω καμπύλη, που μπορεί να εξελιχθεί σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις (πρόωρες φθορές). Αν ισχύουν τα ευρήματα μελετών ότι τα παιδιά ασχολούνται με τις συσκευές τους πάνω από τρεις ώρες την ημέρα, μιλάμε για τουλάχιστον 1000 ώρες τον χρόνο περίσσειας πίεσης στη σπονδυλική στήλη».

Μηνύματα, φωτογραφίες και social media

Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ.11,31-33 και 12,1-9]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. Ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ (: Θα σας πω πράγματα που ίσως σας φανούν απίστευτα. Αλλά ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Oποίος είναι ευλογημένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν λέω ψέματα. Στην Δαμασκό ο διοικητής που είχε διοριστεί από τον βασιλιά Αρέτα, φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει. Κι από κάποιο παράθυρο με κατέβασαν κάτω μέσα σε δικτυωτό καλάθι, μέσα από κάποιο άνοιγμα του τείχους της πόλεως, και ξέφυγα από τα χέρια του)»[Β΄Κορ. 11,31-33].

Γιατί άραγε εδώ δίνει διαβεβαίωση και πιστοποιεί ενώ σε κανένα από τα προηγούμενα δεν το έκανε αυτό; Διότι ίσως αυτό ήταν παλαιότερο και περισσότερο άγνωστο· ενώ εκείνα ήταν γνωστά και σε αυτούς, δηλαδή η μέριμνα των εκκλησιών και όλα τα άλλα. Κοίταξε λοιπόν πόσο μεγάλος ήταν ο πόλεμος, αφού γι΄αυτόν και μόνο φρουρούσε την πόλη. Και όταν λέω πόλεμο, εννοώ τον ζήλο του Παύλου· διότι εάν δεν κινείτο ισχυρός ο πόλεμος εναντίον του, δεν θα προκαλούσε τόση μανία στον εθνάρχη. Αυτά είναι γνωρίσματα ψυχής αποστολικής, το να πάσχει τόσα και να μην κλονίζεται καθόλου, αλλά να υπομένει με γενναιότητα τα όσα πέφτουν επάνω του, και να μην υποχωρεί στους κινδύνους, ούτε να λιποτακτεί.

Πρόσεξε λοιπόν εδώ πώς ανέχτηκε να διαφύγει τον κλοιό, αφού τον κατέβασαν από παράθυρο μέσα σε δίχτυ· διότι αν και επιθυμούσε να αποδημήσει από αυτή τη ζωή, αγαπούσε όμως και τη σωτηρία των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτόν πολλές φορές και τέτοια σοφιζόταν, συντηρώντας τον εαυτό του για το κήρυγμα· και δεν απόφευγε να χρησιμοποιήσει ούτε κοινά ανθρώπινα τεχνάσματα, όταν το απαιτούσε η περίσταση· τόσο προσεκτικός και άγρυπνος ήταν· διότι όπου μεν ήταν αδύνατο να διαφύγει τα κακά, χρειαζόταν μόνο η επέμβαση της θείας χάριτος· όπου όμως ο πειρασμός ήταν ανάλογος των δυνάμεών του, επινοεί πολλά και ο ίδιος, αλλά αποδίδοντας και εδώ το παν στον Θεό.

Xωρίς τό Ἅγιο Πνεῦμα κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίσει τό Θεό καί πόσο πολύ μᾶς ἀγαπάει

«Zοῦμε στή γῆ καί δέν βλέπουμε τό Θεό, δέν μποροῦμε νά Tόν δοῦμε.

Ἀλλά σάν ἔρθει τό Ἅγιο Πνεῦμα στήν ψυχή, τότε θά δοῦμε τό Θεό, ὅπως Tόν εἶδε ὁ ἅγιος Στέφανος (Πράξ. 7:55-56).

Ἡ ψυχή καί ὁ νοῦς ἀναγνωρίζουν ἀμέσως μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ὅτι Aὐτός εἶναι ὁ Κύριος.

Ἔτσι ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Θεοδόχος, μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀναγνώρισε στό μικρό βρέφος τόν Κύριο (Λουκ. 2:25-32).

Ἔτσι καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Bαπτιστής, μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπίσης, ἀναγνώρισε τόν Κύριο καί Tόν ὑπέδειξε στούς ἀνθρώπους.

Οἱ ἀθέατοι ἐρημίτες ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος

Ενας προσκυνητής τράβηξε μια φωτογραφία από το Ησυχαστήριο Lacu προς την κορυφή Άθωνα (η ψηλότερη κορυφή του Αγίου Όρους - 2033 μ.) και στην εικόνα βγήκε αυτό που βλέπετε. Με την άδεια του Θεού, εμφανίστηκε το μέρος όπου προσεύχεται ένας ερημίτης. Νομίζω ότι έχετε ακούσει ότι στο Άγιο Όρος υπάρχουν 12 αφανείς ασκητές, που μερικές φορές εμφανίζονται στους προσκυνητές, αν θέλουν και όταν θέλουν. Αν κάποιος από αυτούς πεθάνει, μόνο η Θεοτόκος αποφασίζει ποιος μοναχός θα επιλεγεί στη θέση του.

Ἐπίγραμμα τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ γιά τόν λογχευθέντα Ἅγιο Δημήτριο

"Τη λαβωματιά μου εγώ δεν Σου τη δείχνω με καύχηση, σα να έπαθα για χάρη Σου κάτι το σπουδαίο,Σώτερ,αλλά σαν μια ταπεινή μίμηση της λαβωματιάς της δικής Σου πλευράς, Σου τη δείχνω,πράγμα που βέβαια μ΄έκανε να χαίρομαι"...

https://proskynitis.blogspot.com/2022/10/blog-post_35.html

29 Ὀκτωβρίου. Ἀναστασίας ὁσιομάρτυρος τῆς ̔Ρωμαίας (γ ́ αἰ.), Ἀβραμίου ὁσίου (†360). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. κ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. α΄ 8-11).

Β Κορ. 1,8          Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐβαρήθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν·

Β Κορ. 1,8                 Δεν θέλομεν δε να αγνοήτε, αδελφοί, την θλίψιν που μας ευρήκεν εις την Ασίαν, διότι εταλαιπωρήθημεν παρά πολύ υπερβολικά μεγάλο βάρος θλίψεων και δοκιμασιών έπεσεν επάνω μας, παραπάνω από την δύναμίν μας, ώστε να χάσωμεν κάθε ελπίδα και δι' αυτήν ακόμη την ζωήν μας.