Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

The Art Of Salvation - Elder Ephraim of Arizona

 At a certain monastery, there was a monk whom the devil had successfully led into negligence. He stopped doing his prayer rule, ceased attending church, and discontinued his appointed prayers.

 
The other fathers were aware of his negligent conduct. Eventually, the time of death approached, and the other fathers gathered by his side hoping to see a sign that God would, perhaps, show for their benefit. The fathers noticed that this careless monk was exceedingly joyous as death drew near. They were puzzled. “How can he be so peaceful?” they wondered.
 
“He spent his entire monastic life with complete indifference. Doesn’t this worry him? Isn’t his conscience protesting? Doesn’t he feel uneasy? Why isn’t he despairing?” Meanwhile, the monk continued to be joyful. Compelled by curiosity, they asked him, “Forgive us, dear brother. We notice that you are quite cheerful. We all know, however, that you were negligent and indifferent when it came to your monastic duties. Now that you are departing to be judged by Christ, we expected you to be somewhat concerned and apprehensive. However, we see the exact opposite: you are joyous, peaceful, and full of hope. We are truly perplexed. How do you justify this?”

«Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε», 15-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε», 15-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή Α Νηστειῶν [: Προς Εβρ. 11,24-26 και 32-40], Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Μέρος Πρῶτο


ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [: Προς Εβρ. 11,24-26 και 32-40]

        Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή
από την «Προς Εβραίους» επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφ.11,εδαφ. 24-26

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: υπομνηματισμός των εδαφίων 24-26 του 11ου κεφαλαίου]

    Έπειτα πάλι αναφέρει άλλο γνωστό στους Εβραίους παράδειγμα και μάλλον ανώτερο από το προηγούμενο. Ποιο λοιπόν είναι αυτό; ««Πίστει Μωϋσς μέγας γενόμενος ρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρς Φαραώ(:Εξαιτίας της πίστεώς του ο Μωυσής, όταν μεγάλωσε και έγινε άνδρας, αρνήθηκε να ονομάζεται βασιλόπουλο, γιος της κόρης του Φαραώ·)λλον λόμενος συγκακουχεσθαι τ λα το Θεο πρόσκαιρον χειν μαρτίας πόλαυσιν(:θεώρησε καλύτερο και προτίμησε να κακοπαθεί μαζί με τον λαό του Θεού, παρά να έχει τις πρόσκαιρες απολαύσεις της αμαρτίας, να ζει δηλαδή άνετα και με τιμές ως Αιγύπτιος άρχοντας με τους ειδωλολάτρες που καταπίεζαν τους Ισραηλίτες), μείζονα πλοτον γησάμενος τν Αγύπτου θησαυρν τν νειδισμν το Χριστο· πέβλεπε γρ ες τν μισθαποδοσίαν(:Θεώρησε μεγαλύτερο πλούτο από τους θησαυρούς και τα αγαθά της Αιγύπτου τις περιφρονήσεις που έμοιαζαν με τον ονειδισμό και την περιφρόνηση που αργότερα θα υπέμενε ο Χριστός. Και αυτά όλα διότι είχε καρφωμένα τα μάτια του στις ουράνιες ανταμοιβές)»[Εβρ.11,24-26].Σαν να τους έλεγε: «κανείς από σας δεν άφησε ανάκτορα και μάλιστα ανάκτορα λαμπρά, ούτε τέτοιους θησαυρούς, ούτε περιφρόνησε τον τίτλο του υιού του βασιλιά, όπως έκανε ο Μωυσής». Και ότι δεν τα άφησε τυχαία, το φανέρωσε λέγοντας: «ρνήσατο(:αρνήθηκε)»· δηλαδή, τα μίσησε, τα αποστράφηκε· εφόσον ο ουρανός ήταν μπροστά του, ήταν περιττό να θαυμάζει τα ανάκτορα της Αιγύπτου.
   Και πρόσεχε πόσο θαυμαστά το έθεσε ο Παύλος. Δεν είπε «επειδή θεώρησε ως μεγαλύτερο πλούτο από τους θησαυρούς της Αιγύπτου τον ουρανό και αυτά που υπάρχουν στους ουρανούς»· αλλά τι; «μείζονα πλοτον γησάμενος τν Αγύπτου θησαυρν τν νειδισμν το Χριστο(:Θεώρησε μεγαλύτερο πλούτο από τους θησαυρούς και τα αγαθά της Αιγύπτου τις περιφρονήσεις που έμοιαζαν με τον ονειδισμό και την περιφρόνηση που αργότερα θα υπέμενε ο Χριστός)». Θεώρησε λοιπόν μεγαλύτερο πλούτο το να έχει «την περιφρόνηση του Χριστού». Διότι θεώρησε προτιμότερο το να περιφρονείται για τον Χριστό παρά να Τον εγκαταλείψει· έτσι και αυτό καθεαυτό ήταν μισθός. «Μλλον», λέγει, «ἑλόμενος συγκακουχεσθαι τ λα το Θεο(:προτίμησε να κακοπαθεί μαζί με τον λαό του Θεού)».

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος διαφωτίζει γιά τό Τριήμερο τῆς Σαρακοστῆς.

    Καλή Σαρακοστή και καλό Τριήμερο[1]. Πιστεύω αυτήν την Σαρακοστή να μην έχετε πολλές δουλειές και να συμμετάσχετε ψυχικά στο Πάθος του Κυρί­ου, δουλεύοντας περισσότερο πνευματικά. Από την στιγμή που αρχίζει το Τριώδιο[2], πρέπει να αρχίζη κα­νείς να οδεύη πρός τον Γολγοθά. Καί, αν αξιοποιήση πνευματικά αυτήν την περίοδο, όταν πεθάνη, θα οδεύ­ση η ψυχή του πρός τα άνω, χωρίς να εμποδίζεται από «διόδια» και τελώνια[3]. Κάθε χρόνο έρχονται αυτές οι άγιες ημέρες, αλλά και κάθε χρόνο μας φεύγει και ένας χρόνος· και αυτό είναι το θέμα. Τον αξιοποιήσαμε πνευματικά ή τον σπαταλήσαμε στα υλικά;

 
Μαζί με όλες τις άλλες κοσμικές αλλοιώσεις της εποχής μας, έχει χάσει την έννοιά του και το Τριήμε­ρο, γιατί οι κοσμικοί κάθε εβδομάδα έχουν τριήμερο – Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή – με ζωή κοσμική. Ευτυχώς που διατηρείται και η πραγματική πνευμα­τική έννοια του Τριημέρου στα μοναστήρια και σε λί­γες χριστιανικές οικογένειες στον κόσμο, και έτσι κρα­τιέται ο κόσμος. Η πολλή προσευχή και η νηστεία που γίνεται κάθε χρόνο σ’ αυτό το Τριήμερο, στην αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, φρενάρει τον κόσμο από πολλά πνευματικά ολισθήματα, που γίνονται συνήθως στα κοσμικά τριήμερα.
 
– Γέροντα, ποιό είναι το νόημα του Τριημέρου;
 
– Το Τριήμερο της Σαρακοστής έχει περισσότερο το νόημα να συνηθίση κανείς στην νηστεία, στην εγκρά­τεια. Ύστερα, όταν θα κάνη κάθε μέρα ενάτη[4], θα το θεωρή πανηγύρι. Στο Κοινόβιο μετά το Τριήμερο τρώ­γαμε μιά σούπα νερόβραστη στις τέσσερις το απόγευμα και το θεωρούσαμε μεγάλη ευλογία. Μετά το Τριήμερο τι ευλογία να τρώμε κάθε μέρα!

Α, μέ γεμάτο στομάχι ἦρθες; Α καλά, δέν βγαίνω!

    Κάλεσαν κάποτε τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο να κάνει έναν εξορκισμό.


Όταν έφτασε στόν χώρο που ήταν η κοπέλα, ακούστηκε μια φωνή...

- Α, με γεμάτο στομάχι ήρθες; Α καλά, δεν βγαίνω! 

Είπε ο δαίμονας!

- ''Καλά.. θα ξανάρθω.'' Απάντησε ο π. Γερβάσιος. Γύρισε και έφυγε.

Νήστεψε απο φαγητό 40 μέρες, δεν έφαγε τίποτε...

Και επέστρεψε.

Καί ὁ Πατριάρχης νά κάνει ὑπακοή, ἀκόμα καί νά τοῦ ποῦνε «κάνεις λάθος»! ~ π. Κων. Στρατηγόπουλος

   

''Σωζόμαστε ἐν τῇ κοινωνίᾳ..''
π. Κωνσταντίνος  Στρατηγόπουλος
 
Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας 
ἀπὸ τὴν 4η καλοκαιρινὴ ὁμιλία πού πραγματοποίησε 01/08/13.
 
«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον» 
 
''Σωζόμαστε ἐν τῇ κοινωνίᾳ γι΄ αὐτὸ κρατῆστε πάντοτε τὶς δύο βασικὲς μονάδες τῆς Ὀρθοδοξίας πολλὲς φορὲς τὶς ἔχω πεῖ, ποὺ εἶναι ὁ γάμος καὶ τὸ μοναστήρι ἰσότιμες σὲ δυνατότητα σωτηρίας...''
 
Ἐπειδὴ οἱ περισσότεροι ἀπὸ ΄μᾶς ἐκ τῶν πραγμάτων γεννηθήκαμε σὲ οἰκογένειες καὶ μεγαλώσαμε ὅλοι σὲ οἰκογένειες, κάποιοι γίνονται μοναχοί, ἀλλὰ ὅλοι ξεκινᾶνε ἀπ΄ τὸ πρωτογενὲς κοινόβιο τῆς οἰκογένειας, αὐτὸ ἔχει πολὺ μεγάλη σημασία.
 
Λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅταν σκέκονται στὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία γεννᾶ τὸν Χριστό: Βλέπετε τί ἦταν ἡ Παρθένος; Ἦταν καὶ Παρθένος, δὲν εἶχε σχέση μὲ ἄνδρα, ἀλλὰ ἦταν καὶ μεμνηστευμένη ἀνδρί, ποὺ εἶναι οἱ ἀπαρχές, τὸ ξεκίνημα τοῦ γάμου.
 
Καὶ διατυπώνουν οἱ Πατέρες πανέμορφα: Βλέπεις, εἶχε τὰ δύο πράγματα, ἦταν καὶ Παρθένος, τὸ ΄χουν οἱ μοναχοί, καὶ ταυτόχρονα ἦταν μεμνηστευμένη. Γι΄ αὐτὸ ἡ Παναγία μὲ τὸ ἦθος Της θεμελιώνει αὐτὸ τὸ διττὸ ἀξίωμα τοῦ κοινοβίου.
 
Προσέξτε τὶς οἰκογένειές σας. Θὰ πεῖτε «μὰ ἐγὼ δὲν τὴν ἒφτιαξα, ἔτσι βρέθηκα μέσα ἐκεῖ». Ὅπου βρεθήκατε, σ΄ αὐτὸν τὸν χῶρο ποὺ βρεθήκατε κι ἂς μὴ τὸ θέλατε, νὰ τὸν ἀξιολογήσετε. Γεννηθήκατε στὴν Ἑλλάδα, ἄλλος γεννήθηκε κάπου ἄλλου. Ἀφοῦ ἐδῶ γεννηθήκατε, αὐτὸν τὸν τρόπο πρωτογενῶς, ἀπ΄ αὐτὸν τὸν τόπο θὰ ξεκινήσετε νὰ ἁγιάσετε.
 
Μὴ πεῖτε «ὢχ κάπου ἀλλοῦ θὰ εὕρισκα καλύτερους ἀνθρώπους νὰ σωθῶ». Ἄρα, τὰ κοινοβιακὰ μεγέθη εἶναι τὰ βασικὰ ἡσυχαστικὰ μεγέθη καὶ ἡ ζωή μας ἔτσι διασώζεται καὶ ἐκεῖ πιὰ...
 
κρύβεται ἡ ἀπαντοχή, ἡ ταπείνωση, ἡ διακονία καὶ μάλιστα ἡ ἀπαντοχὴ στοὺς πειρασμούς. 
 
Καὶ ὅσα κοινόβια ποὺ λέγονται σπίτια, ἔχουν ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἀπαντοχὴ στοὺς πειρασμούς, διαχρονικὰ καὶ μακροχρόνια, ξεκαθαρίζουνε πάρα πολλὲς τραγωδίες, διανθρώπινες καὶ κοινωνικές, γιὰ τὴν οἰκογένεια καὶ τὴν κοινωνία.

Λόγοι Ἁγίου Συμεῶνος τοῦ νέου Θεολόγου: Περί τοῦ φεύγειν τούς λοιμούς καί φθοροποιούς τῶν ἀνθρώπων καί τούς λόγους αὐτῶν ἀποπέμπεσθαι καί πρός τήν ἐργασίαν τῆς ἀρετῆς ἀναστῆναι

 ΛΟΓΟΣ Β΄

Ἀδελφοί καί πατέρες, πᾶς ὅστις εὑρεῖν βούλεται τόν Θεόν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί τῆς ἰδίας μή φεισάσθω ψυχῆς, ἀλλ᾿ ἔχθραν θήτω ἀναμέσον αὐτοῦ καί ἀναμέσον πάντων τῶν κατά σάρκα περιπατούντων. Μή ἐπιστραφήτω τινός τούτων τοῖς δῆθεν παρακλητικοῖς λόγοις καί μή καθίσῃ μετ᾿ αὐτῶν ἐν καθέδρᾳ, μηδέ ὁμιλείτω ὁμιλίας κακάς, δι᾿ ὧν ἡ ψυχή φαρμακεύεται καί ἀναγκάζεται

τοῖς προτέροις ἐνδιατρίβειν πονηροῖς λογισμοῖς τε καί ἐνθυμήμασιν. Ἄνθρωπε, φοβήθητι τό μετά ἀγκίστρου δέλεαρ καί ἄκουσόν μου καί μακράν γενοῦ ἐξ αὐτῶν. Μή πάλιν καταγάγῃς σεαυτοῦ τήν ψυχήν ἐν τῷ ἅδῃ. Στῆσον τόν λογισμόν σου καί μή πλανᾶσθαι αὐτόν συγχωρῆς εἰς τό ἀκούειν τά μάταια. Μή ἐπιστραφῇς εἰς τά ὀπίσω, μή ὀκνήσῃ ἤ βαρυνθῇς ῥᾳθυμίᾳ, μή δώσῃς ὕπνον σοῖς ὀφθαλμοῖς μηδέ γλυκάνῃς σόν φάρυγγα ἡδονῇ τινος βρώματος, μέχρις ἄν ἴδοις τό δι᾿ οὐ καί δι᾿ ὅ ἐκλήθης καί πρός ὅ ἐπείγῃ φθάσαι κατά σκοπόν. Μή παραδέξῃ τόν ὑποβάλλοντά σοι λογισμόν· “Τί δεῖ σοι τοῦ πολλοῦ, φησί, κόπου καί τῆς ἀκαίρου ταλαιπωρίας; Χρόνον ἤδη πεπλήρωκας καί δύο καί τρεῖς, καί οὐδέν ἔγνως ὄφελος”. Μή, ἀδελφέ μου, μή ἐμπαγῇς τῇ παγίδι ταύτῃ, μηδέ προδῷς τήν σεαυτοῦ σωτηρίαν, ἀλλά χρῆσαι μᾶλλον εὐτονωτέρᾳ σπουδῇ καί ἀνδρείᾳ εἰς τήν ἐργασίαν τῶν ἀρετῶν, μή ἀπιστῶν τοῖς λόγοις καί διδασκαλίαις τῶν κατά Θεόν σου πατέρων. Θές οὖν ἐν τῇ ψυχῇ σου ἀποθανεῖν πρῶτον ἤ ἀποστῆναι τοῦ ζωηφόρου τούτου ζητήματος· εἰ γάρ ἀδιστάκτως τοῦτο πεποίηκας ἐξ ἀρχῆς, οὐκ ἄν σε ὁ ἀγαθός ὑπερεῖδε Θεός, ἀλλ᾿ ἔδωκεν ἄν σοι τοῦ ποθουμένου σαφῶς τήν ἀπόλαυσιν. 
Τοιγαροῦν εἰ θέλεις ἐπιτυχεῖν ὧν ἐφίεσαι καί ποθεῖς, τῶν ἀγαθῶν λέγω τοῦ Θεοῦ, καί ἐξ ἀνθρώπων γενέσθαι ἄγγελος ἐπίγειος, ἀγάπησον, ἀδελφέ, θλῖψιν σώματος, ἄσπασαι κακοπάθειαν, τούς δέ πειρασμούς οὕτω φίλησον ὡς μέλλοντάς σοι γενέσθαι προξένους παντός ἀγαθοῦ. Τί ὡραιότερον, εἰπέ μοι, θλιβομένης ψυχῆς μετά γνώσεως ὅτι ὑπομένουσα τήν πάντων μέλλει κληρονομῆσαι χαράν; Τί ἀνδρειότερον συντετριμμένης καί τεταπεινωμένης καρδίας, ἥ τάς φάλαγγας τῶν δαιμόνων ἀπονητί τρέπουσα εἰς τέλος ἀποδιώκει;

Ἀπόκτησε τό κατά Χριστόν π έ ν θ ο ς λένε οἱ πατέρες κι αὐτό θά σοῦ τά διδάξει ὄλα.


Αγ. Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ: Ποιοι είναι οι αληθινοί κ α ρ π ο ί της προσευχής του Ιησού από τους οποίους ο αρχάριος θα αναγνωρίσει ότι προσεύχεται σωστά;
ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Οι πρώτοι καρποί της προσευχής είναι η φ ι λ ο σ τ ο ρ γ ί α και η σ υ μ π ά θ ε ι α. Οι καρποί αυτοί παρουσιάζονται μετά από κάθε προσευχή που γίνεται σωστά κυρίως δε με την προσευχή του Ιησού, η άσκηση της οποίας είναι υψηλότερη από την ψαλμωδία και από άλλες προσευχές.
Από την προσοχή και τη συμπάθεια γεννιέται η φ ι λ ο σ τ ο ρ γ ί α κι απ΄αυτήν πάλι διπλασιάζεται η σ υ μ π ά θ ε ι α. Η μία γεννάει αλλά και στηρίζει την άλλη. Και οι δύο μαζί δίνουν βάθος στην προσευχή και ζ ω ή στην κ α ρ δ ι ά.
Της παρέχουν καθαρότητα και απομακρύνουν τον διασπασμό και τον ρεμβασμό. Η συμπάθεια και η φιλοστοργία είναι δώρα του Θεού που δίνονται στην καθαρά προσευχή….
Καρπός της αληθινής προσευχής όμως είναι και η ενίσχυση της δυνατότητάς μας να παρατηρούμε τις παραβάσεις και την αμαρτωλότητά μας. και αυτή θα μας οδηγήσει στην ένταση της συντριβής μας και στην επιδίωξη του πένθους.

Ποιά εἶναι ἡ πραγματική νηστεία;

 Ποια είναι η πραγματική νηστεία;

  Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
 
«Νηστεία δεν είναι η αποχή από τα φαγητά, αλλά η απομάκρυνση από τα αμαρτήματα. Για τον λόγο αυτό, εκείνος που περιορίζει τη νηστεία μόνο στη αποχή των τροφών, αυτός είναι εκείνος που δεν την τιμά και την υβρίζει!
 
          Νηστεύεις; Δείξε το αυτό με τα έργα σου. Ποιών έργων, λέγεις;
 
          Αν δεις φτωχό, να τον ελεήσεις!
 
          Αν δεις τον εχθρό σου, να συμφιλιωθείς μαζί του!
 
          Αν δεις τον φίλο σου να προκόβει, να μην τον φθονήσεις!
 
          Αν δεις όμορφη γυναίκα στο δρόμο σου, να την προσπεράσεις και να μην την προσέξεις!
 
         Δηλαδή να μην νηστεύει μόνο το σώμα, αλλά και τα μάτια, και η ακοή, και τα πόδια, και τα χέρια, κι όλα τα μέλη του σώματός μας.
 
          Να νηστεύουν τα χέρια με το να μένουν καθαρά από την αρπαγή και την πλεονεξία!

Μακαριστός πατήρ Εὐσἐβιος Βίττης. Ἠθικός αὐτοέλεγχος

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΠΑΤΉΡ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ. ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ

 
Ἠθικός αὐτοέλεγχος.Δέν ἀποκλείεται οἱ σχέσεις μου μέ τούς ἀλλους νά μήν εἶναι ὁμαλές καί εἰρηνικές. Πρέπει νά ἀναζητηθῆ ἡ αἰτία. Ποιός φταίει; Ὁ Κύριος μέ προσκαλεῖ νά προσέξω τή δική μου εὐθύνη: "...ὃτι ὁ ἀδελφός σου ἒχει τι κατά σοῦ..." Φυσικά δέν ἀποκλείεται καί ἡ περίπτωση νά τά ἒχη ὁ ἂλλος μαζί μας γιά λόγους ἐντελῶς φανταστικούς ἢ ἀπό καθαρή ἐμπάθεια, μίσος, ἀντιπάθεια, ἐγωισμό, φανατισμό κλπ. ὃμως ἐμεῖς ἒχουμε χρέος νά προσέξουμε κυρίως τήν περίπτωση πού πραγματικά φταίξαμε στόν ἂλλο. Πρέπει νά ὑπάρχη κάτι τό μή καλό, κάτι τό μή ὀρθό στή δική μας πλευρά,πού αὐτό κυρίως πρέπει νά προσέξουμε. Στούς πρίν ἀπό τούς λόγους πού ἀναφέρουμε ἐδῶ στίχους τοῦ κειμένου ἀναφέρονται μερικά δείγματα ὂχι καλῆς συμπεριφορᾶς, ὃπως π.χ.ὁ χωρίς λόγος θυμός ἐναντίον τῶν ἂλλων, ἡ περιφρόνητική καί ἀλαζονική στάση ἒναντι τοῦ ἂλλου ἀπό θέση ὑπεροχῆς, ἡ κακεντρεχήςκαί γεμάτη ζηλοτυπία καί πικρία ἐχθρική στάση ἒναντι τοῦ ἀδελφοῦ, πού ἐμφανῶς ὑπερέχει.

Γέροντα τί νά σκέφτομαι τήν Σαρακοστή;

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible