Τά πλεονεκτήματα τῆς εὐχῆς. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ

Κατ᾽ ἀρχάς, νά εὐχηθῶ σέ ὅλους σας, ἔστω καί λίγο καθυστερημένα, Καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή μέ πλουσία τήν πνευματική σας καρποφορία. Μέ νηστεία, καί σέ ποιότητα, καί σέ ποσότητα, γιατί ἡ νηστεία εἶναι ἡ ἀρχή κάθε καλοῦ. Εἶναι τό Α τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Εἶναι τό πρῶτο βῆμα, ἰσχυροποιεῖ τήν θέλησι, σταυρώνεται ὁ ἄνθρωπος, ὠφελεῖται ὁ ὀργανισμός, διότι γίνεται μιά κάποια σχετική ἀποτοξίνωσις, καί, πάνω καί πέρα ἀπ᾽ ὅλα, κάνομε ὑπακοή εἰς τήν ἁγία μας Ἐκκλησία κι ἔτσι θάβομε τόν ἐγωκεντρισμό μας. Ἐπειδή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀπαιτεῖται ταπείνωσις ἀπό τόν ἄνθρωπο γιά νά νηστέψη. Γιά νά νηστέψη δηλαδή, ὄχι ὅποτε θέλει ὁ ἴδιος, ἤ γιά ἄλλους λόγους, ἀλλ᾽ ὅποτε καί ὅπως ὁρίζη ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία καί ἐπειδή ἀκριβῶς αὐτό εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ.

Πρίν ὅμως προχωρήσωμε στήν συνέχεια τῆς καρδιακῆς προσευχῆς, νά συμπληρώσωμε τήν ἀπάντησί μας σέ κάποια ἀπορία, ἡ ὁποία μεταξύ τῶν ἄλλων μᾶς ἐρωτοῦσε, ἄν εἶναι ἐμφανεῖς οἱ καρποί τῆς εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ.

Τί δέν πρέπει νά ζητᾶ ὁ προσευχόμενος

Ο κοινός Κύριος μας παρέδωσε υπόδειγμα προσευχής λέγοντας: « Όταν προσεύχεσθε μη φλυαρήτε όπως οι ειδωλολάτρες˙ διότι νομίζουν ότι θα εισακουσθούν με την πολυλογία τους» ( Ματθ. 6,7 ) , ονομάζοντας βαττολογία την φλυαρία, που λέγεται με πολλά λόγια, αλλ’ είναι στερημένη από κάθε ωφέλεια.
Όταν λοιπόν ο Κύριος απαγορεύη την φλυαρία, με αυτό που λέγει υπαινίσσεται ότι δεν πρέπει οι προσευχόμενοι να ζητούν αυτά που φεύγουν και χάνονται , ούτε την ομορφιά του σώματος, που μαραίνεται από το χρόνο και καταστρέφεται από την αρρώστεια και σκεπάζεται από τον θάνατο˙ διότι τέτοιο είναι το σωματικό κάλλος ˙ είναι άνθος που ζει λίγο χρόνο, που φαίνεται για λίγο κατά την άνοιξι της νεότητος και που ύστερα από λίγο καταστρέφεται από την παλαιότητα του χρόνου.

Οἱ ἡδονές τῆς γεύσης

Υπάρχει και κάποια άλλη αθλιότητα καθημερινή, είθε να ήταν αυτή και μόνη! Κάθε μέρα επισκευάζομε τα ερείπια του σώματός μας τρώγοντας και πίνοντας , αυτό δε θα συνεχισθεί, μέχρις ότου καταργήσεις και την κοιλιά και τα φαγητά, όταν θανατώσεις την ανάγκη μου με ένα θαυμάσιο χορτασμό, και όταν ντύσεις με αφθαρσία αιώνια το φθαρτό αυτό σώμα. Αλλά τώρα αυτή η ανάγκη μου περιέχει απόλαυση και αγωνίζομαι με αυτήν την απόλαυση από φόβο μήπως μ’ αιχμαλωτίσει , καθημερινά δε διεξάγω νέο πόλεμο με νηστεία και υποβάλλω σε δουλεία το σώμα μου. Και όμως οι οδύνες μου διώχνονται πάντοτε από την ηδονή. Διότι η πείνα και η δίψα είναι οδύνες. Καίνε και θανατώνουν, όπως και ο πυρετός , εάν δεν θεραπευθούν από τις τροφές. Επειδή δε οι τροφές μας παρέχονται από παντού, χάρη στην παρηγοριά της γενναιοδωρίας Σου, που έθεσε στην υπηρεσία της αδυναμίας τη γη, τον ουρανό και το νερό, ονομάζομε αυτές τις αθλιότητες ηδονές.

Μέ τήν πύρινη φλόγα

Ένας αδελφός ,εκστατικός από την ακριβή απάντησιν που του έδωσε  στο πρόβλημά του , τον ερωτά:

-      Μα πώς Γέροντα, λαμβάνεις την πληροφορία με τόσην ακρίβεια;

-      Αυτό δεν είναι για τον καθένα. Είναι δυσδιάκριτο να καταλάβης αν η απάντησις είναι από τον Θεόν. Όμως με την πύρινη φλόγα της προσευχής μπορεί ο μοναχός να σταθή όπως ο Μωυσής και να διαλεχθή με τον Δημιουργόν του. Γι’ αυτό φροντίστε όσο μπορείτε να αποκτήσετε αυτή την φλόγα.

Άλλο αδελφός του ανέφερε:

-      Γέροντα, όταν προσεύχομαι για κάποιο ζήτημα, ζητώ από τον Κύριον και λαμβάνω πληροφορία μέσα μου.

Παρ’ όλον ότι ο αδελφός εκείνος ήταν πράγματι  αγωνιστής, εντούτοις ο Γέροντας του έδωσε την εξής απάντησιν:

Νίκος Χειλαδάκης, Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ὁ «ἐχθρός» μας !

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, Ο «ΕΧΘΡΟΣ» ΜΑΣ!

 

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 

Είναι πολλοί στην χώρα μας που θεωρούν την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ στην αρχή και στη συνέχεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα στην Ευρωζώνη, ότι ήταν το μεγαλύτερο μεταπολεμικό επίτευγμα στην ελληνική ιστορία.

Σήμερα, εν έτη 2014, που η Ελλάδα έφτασε στο πιο έσχατο σημείο με ένα λαό να αυτοκτονεί, με χιλιάδες παιδιά της να ξενιτεύονται απελπισμένα στο εξωτερικό, με μια οικονομία να έχει διαλυθεί και με μια κοινωνία να έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, οι απόψεις αυτές μάλλον θα πρέπει να ιδωθούν κάτω από ένα διαφορετικό και ρεαλιστικό πρίσμα. Ο σκοπός δεν είναι να κάνουμε στείρα αντίευρωπαϊκή πολιτική, αλλά η Ευρώπη αυτή όπως εξελίχτηκε, αποδείχτηκε πως είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας, σε σημείο να απειλεί ακόμα και την ίδια την   ταυτότητας μας, την ύπαρξη του έθνους και της πατρίδας μας.

Και για να αναφερθούμε με πιο αναλυτικά στοιχεία. Από τότε που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταστράφηκε ολοσχερώς η ελληνική βιομηχανία καθώς οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν ήθελαν με τίποτα ελληνικά βιομηχανικά προϊόντα να ανταγωνίζονται τα δικά τους.

Τὰ παιδιὰ ποὺ κάθονται τώρα στὰ θρανία θὰ εἶναι Ἕλληνες;

γράφει ὁ Δημ. Νατσιός Δάσκαλος-Κιλκίς

Ἡ Ἑλλάδα «τρώει» τὰ καλά της παιδιὰ καὶ ἀφήνει νὰ τὴν «τρῶνε» τὰ κακά της παιδιά. (Μεν. Παλλάντιος)

.              «…Καὶ τὰ Νέα Ἑλληνικὰ θὰ ξαναγυρίσουν κι ὄχι πιὰ μὲ τ’ ἄθλια ἐκεῖνα κείμενα ποὺ διαλέγουν ὡς τώρα οἱ κλίκες καὶ οἱ λογοκρισίες τῶν πολιτικῶν ψευτοϊδεολογικῶν παρατάξεων καὶ κομμάτων, ἀλλὰ τ’ ἄριστα κείμενα τῆς Ἑλληνικῆς Γραμματείας…». («Ἑλλάδα καὶ Πολιτισμός», Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου, σελ. 158, κείμενο τοῦ Ρ. Ἀποστολίδη, 1995). Ὥσπου νὰ ἔρθει ὅμως αὐτὴ ἡ εὐλογημένη ὥρα, ὥσπου νὰ ἔρθουν «καινούργιοι ἄνθρωποι / γιὰ νὰ συνοδέψουν τὴν βλακεία / στὴν τελευταία της κατοικία» (Παλαμᾶς), τὸ ἔθνος εἶναι βυθισμένο «εἰς τὴν ἀπόλυτον ἀγραμματείαν», ὅπως ἔλεγε ὁ μεγάλος Δάσκαλος τοῦ Γένους Κωνσταντῖνος Κούμας. Ὄχι κείμενα ἄριστα, ἄλλα σκύβαλα ἀκατ-ανόητα.
.             Ἔχω γίνει κουραστικός, ὅμως ἐπιμένω καὶ βροντοφωνάζω. Αὐτὴν τὴν στιγμή, συντελεῖται μὲς στὶς σχολικὲς αἴθουσες, ἔγκλημα «καθοσιώσεως», ὅπως ἔλεγαν παλαιότερα. (Καθοσίωσις = ἐσχάτη προδοσία). Ἂν βγοῦμε καὶ ὅποτε βγοῦμε ἀπ’ αὐτὴν τὴν κρίση, δὲν ξέρω ἂν θὰ βρεθοῦν Ἕλληνες στὴν Ἑλλάδα. Εἶναι ἡ πρώτη φορά, ἀπὸ ἱδρύσεως τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, ποὺ κυκλοφοροῦν μὲς στὰ σχολεῖα, βιβλία πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνα ἀπὸ Τουρκοκρατίες καὶ Κατοχές. Ἕνα ὕπουλο, σύγχρονο «παιδομάζωμα». Ἐκπαιδεύεται μιὰ ὁλόκληρη γενιὰ χωρὶς ἰθαγένεια, χωρὶς τὰ πολυτίμητα τζιβαϊρικὰ τοῦ λαοῦ μας, τὴν Πίστη, τὴν Γλῶσσα, τὴν ἔξοχη Παράδοσή του. Δὲν πολεμοῦνται μέσῳ τῶν βιβλίων, ἀλλὰ κάτι πολὺ χειρότερο:

Ἡμερίδα γιά τίς Ἐναλλακτικές "Θεραπεῖες":"Ἰατρική" τῆς Νέας Ἐποχῆς ἀπό τήν Ἐστία Πατερικῶν Μελετῶν ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης Γλυφάδας

Παρακλητικός κανόνας γιά τήν κρίση στήν Παναγία τήν Σιτοδότρια.(Ποίημα Ἀντ.Μάρκου)

 Ἡ ἱερά Εἰκών τῆς Παναγίας τῆς Σιτοδοτρίας.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

ἐπί τῆς δυσπραγίας καί κρίσεως τῆς Ἑλλάδος

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΤΗΝ ΣΙΤΟΔΟΤΡΙΑΝ

Ποίημα ‘Αντωνίου  Μάρκου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ὁ παρών Παρακλητικός Κανών πρός τήν Παναγίαν τήν Σιτοδότριαν, ἐποιήθη ὡς αἴτημα προσευχῆς πρός τήν τροφόν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καί σύμπαντος τοῦ κόσμου Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, λόγῳ τῆς κρίσεως τήν ὁποίαν ἀντιμετωπίζει ἡ πατρίς μας Ἑλλάς καί ὁ δεινός βασανιζόμενος Ἑλληνικός λαός.

Ἡ ἱερά Εἰκών τῆς Παναγίας τῆς Σιτοδοτρίας σχετίζεται μετά τοῦ ἁγ. Ἀμβροσίου, Στάρετς τῆς Ὄπτινα Ρωσίας (+ 1891). Ὁ Ὅσιος αὐτός εἶναι ὁ πλέον γνωστός οἰκομενικῶς Στάρετς τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, μετά τόν ὅσ. Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ (+ 1833). Τήν Σιτοδότριαν τήν ἐσχεδίασεν ὁ ἴδιος καί εἰς τήν συνέχειαν ἁγιογραφήθηκε κατόπιν ἐντολῆς του, μάλιστα ἐνταφιάσθηκε κατά τήν ἡμέραν τιμῆς τῆς ἱερᾶς αὐτῆς Εἰκόνος (15ην Ὀκτωβρίου).

Ὁ πρῶτος Χριστιανός Αἰθίοπας

Στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (Κεφ.η΄, 26-40), ἀναφέρεται μέ πολύ γραφικότητα, ἡ θαυμαστή ἱστορία τῆς βάπτισης τοῦ πρώτου Αἰθίοπα Χριστιανοῦ. Θεωροῦμε ὠφέλιμο νά ἀναπτύξουμε αὐτό τό γεγονός,  γιά νά λάβουν οἱ ἀναγνῶστες μας περισσότερη γνώση.

Ἡ Αἰθιοπία ἤ ὅπως παλαιότερα ὀνομαζόταν Ἀβησσυνία, εἶναι μιά χώρα τῆς Ἀνατολικοκεντρικῆς Ἀφρικῆς. Παλαιότερα ἦταν ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα βασίλεια. Ἀπό τή χώρα αὐτή κατάγονταν ὁ ἀναφερόμενος στή Ἀποστολική περικοπή.  

Ἄς δοῦμε ὅμως ποιός ἦταν ὁ πρῶτος Χριστιανός Αἰθίοπας.  Τό ὄνομά του δέν ἀναφέρεται, οὔτε καί μετά τήν βάπτισή του ἀπό τόν Ἀπόστ. καί Διάκονο Φίλιππο. Ἡ περικοπή μᾶς μιλᾶ γιά· «ἀνήρ Αἰθίοψ εὐνοῦχος δυνάστης Κανδάκης τῆς βασιλίσσης Αἰθιόπων, ὅς ἦν ἐπί πάσης τῆς γάζης αὐτῆς, ὅς ἐληλύθει προσκυνήσων εἰς Ἰεροσόλυμα».

Ὅπως εἴπαμε πιό πάνω, ἡ Αἰθιοπία δέν εἶχε τήν φτώχεια καί τήν δυστυχία τῆς σημερινῆς ἐποχῆς.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 15-05-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ι΄ 34 - 43  

ι΄ 34 - 43

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Η΄ 12 - 20  

Η΄ 12 - 20 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

ΑΝΕΣΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ… ΑΝΑΣΤΗΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!! «Τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μισοῦν θανάσιμα ὁ διάβολος, οἱ Σταυρωτές, οἱ μάγοι, οἱ στοές, οἱ ἔμποροι τῶν ἐθνῶν, οἱ ἀσεβεῖς, οἱ ἄθεοι, οἱ ἄπιστοι, οἱ ὑλιστές… καὶ προσπαθοῦν θεωρητικά, ἀλλὰ καὶ πρακτικά, μὲ ἰδέες καὶ νομοθετήματα, δῆθεν φιλόσοφοι καὶ κυβερνητικοὶ νὰ χτυπήσουν τὴν μεγαλειώδη Ἡμέρα τῆς Κυριακῆς».

ΑΝΕΣΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ… ΑΝΑΣΤΗΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!

Τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ»

.             Πέρασαν τὰ Μεγάλα καὶ Κοσμοϊστορικὰ γεγονότα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδος.
.             Πέρασε ἡ Μ. Ἑβδομάδα μὲ «Τὰ πάθη τὰ σεπτά, τὰ μεγάλα, τὰ φρικτά, τὰ ζωοποιά, τὰ ἅγια, τὰ ἄχραντα…» τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
.             Πέρασε ἡ Μ. Πέμπτη μὲ τὸν φοβερὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, τὸν Ἱερὸ Νιπτήρα, τὴν προδοσία καὶ τὴν ὑπερφυᾶ προσευχή…
.            Πέρασε ἡ Μ. Παρασκευή, ὅπου ἀκούσαμε τὸ τραγικό: «Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου…», «Σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἀπὸ ὥρας ἕκτης ἕως ὥρας ἐνάτης…»
.             Πένθησε ἡ Φύση, ἡ ἀνθρώπινη Ψυχὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ
.             Ἀντιμετωπίσαμε τὸ Φοβερὸν καὶ παράδοξον Μυστήριον: «ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὥσπερ ἱμάτιον κεῖται νεκρός, γυμνὸς καὶ ἄταφος…»
.             «Προσκυνήσαμε τὰ πάθη Σου Χριστέ… καὶ δοξάσαμε λαμπαδηφόροι τὴν Ἔνδοξη Ἀνάσταση»
.             Ἦρθε ὅμως τὸ Πάσχα, ἡ Ἀνάσταση: εἶναι τὸ λαμπρότερο γεγονὸς τῆς παγκόσμιας ἱστορίας.

Κάθε φορὰ τὸ Πάσχα:

"Kύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με"...

YÉRONTAS ATANASIO MITILINEOS (1927-2006) 7ª Bienaventuranza de la Montaña: la paz Bienaventurados y felices los que hacen obra de paz, porque ellos serán llamados hijos de Dios; (Dichosos los que a su interior por su santificación tienen la paz y la transmiten también a los demás, pacificándolos entre sí y con Dios, porque ellos serán reconocidos y proclamados en el mundo celeste hijos de Dios)

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (1927-2006)

YÉRONTAS ATANASIO MITILINEOS (1927-2006)

7ª Bienaventuranza de la Montaña: la paz

Bienaventurados y felices los que hacen obra de paz, porque ellos serán llamados hijos de Dios; (Dichosos los que a su interior por su santificación tienen la paz y la transmiten también a los demás, pacificándolos entre sí y con Dios, porque ellos serán reconocidos y proclamados en el mundo celeste hijos de Dios)

Queridos míos, en un museo hay un cuadro, una pintura de oleo que representa una tormenta del mar. Olas salvajes, nubes negras y fuertes esplendores marcan al cielo. Restos de un naufragio flotan en las espumas del mar, y de vez en cuando aparece una mano saliendo del mar pidiendo desesperadamente ayuda. Fuera de la superficie del mar está proyectada una roca que rompen las olas. En una oquedad de la roca existe un poco de verde, y está sentada una paloma salvaje, serena e imperturbable por la tempestad.