Ἐπιτρέπεται ἡ διδασκαλία τῆς «Φιλοκαλίας» σέ ὅλους;

ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ «ΦΙΛΟΚΑΛΙΑΣ» ΣΕ ΟΛΟΥΣ;

Ἡ «Φιλοκαλία» εἶναι ἄραγε ἕνα βιβλίο γιά λίγους;

Μήπως εἶναι μόνο γιά τούς μοναχούς καί κάποιους «φανατικούς» φιλομόναχους πιστούς;

Ἡ νοερά προσευχή τήν ὁποία ἔχει σάν κύριο ἄξονά της, μήπως εἶναι ἐπικίνδυνη γιά τούς πολλούς καί δέν πρέπει νά διδάσκεται σ’ αὐτούς, παρά μόνο στούς μοναχούς;

Τί ἀπαντοῦν οἱ Ἅγιοι Πατέρες;

Ἡ Ἁγιοπατερική Παράδοση ὁμόφωνα μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ Φιλοκαλία καί τό κύριο θέμα της ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή ἀφορᾶ σέ ὅλους τούς χριστιανούς μικρούς καί μεγάλους, μοναχούς καί λαϊκούς.

Γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 11-09-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. στ΄ 11 - 18

στ΄ 11 - 18

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. Γ΄ 13 - 17

Γ΄ 13 - 17

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἕνα συγκλονιστικό σύγχρονο θαῦμα τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης

Θεραπεία ἀπὸ ὀξεία λευχαιμία

Γράφει ὁ Πάν. Ζουπίδης (πάρ. Δήμητρας, Καλλιθέα Ἀλεξ/πόλης): Πάσχα τοῦ 2003 μοναχοπαίδι τότε ἡ 4ετής Ἰωάννα μᾶς ἀρρώστησε μὲ ὑψηλὸ πυρετὸ καὶ ὠτίτιδα. Μὲ τὰ δυνατὰ ἀντιβιοτικὰ σὲ δύο δόσεις ἔπεσε ἡ ἄμυνα τοῦ ὀργανισμοῦ. Στὶς 23/5 μᾶς ξύπνησε μὲ κλάματα, διπλωμένη στὰ δύο στὸ κρεβατάκι της. Μετὰ ἀπὸ ἀλλεπάλληλες ἐξετάσεις μᾶς παρέπεμψαν στὸ Νοσοκομεῖο, κι ἀπὸ ἐκεῖ στὴ Θεσσαλονίκη ἢ τὴν Ἀθήνα, διότι μόνο σὲ ὀργανωμένα νοσοκομεῖα τῶν δύο πόλεων θὰ μποροῦσαν νὰ τῆς κάνουν μυελόγραμμα. Στὶς 2.6.03 ἔγινε εἰσαγωγὴ στὸ αἱματολογικὸ-ὀγκολογικό του ΑΧΕΠΑ. Φρικτὸ τὸ θέαμα τόσων παιδιῶν! Τῆς ἔκαναν ἀλλεπάλληλες αἱμοληψίες καὶ τελικὰ μυελόγραμμα. Τὴν ἑπομένη ἡ Διευθύντρια-Καθηγήτρια κ. Φανῆ Ἀθανασιάδου μᾶς ἐνημέρωσε ὅτι τὸ παιδὶ μᾶς ἔχει διπλότυπη ὀξεία λεμφοβλαστικὴ λευχαιμία μεικτῶν τύπων- πληθυσμῶν (Τ καὶ Β) μὲ κυριαρχία τῶν (Β), σπάνια περίπτωση. Ἔπρεπε νὰ ὑπογράψουμε, νὰ ἀρχίσει χημειοθεραπεία, ποὺ ἴσως δὲ θὰ τὴν ἄντεχε....

"ΣΚΟΤΩΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ"

Τοῦ π. Στέφανου Ἀναγνωστοπούλου

Στὴ δεκαετία ποὺ ἤμουν στὸν Ἅγιο Βασίλειο Πειραιῶς, γύρω στὰ 1975-76, σὲ μιὰ Μαιευτικὴ κλινική, μεταβαίνει μιὰ νεαρὰ κυρία, 27 περίπου ἐτῶν, καὶ συναντᾶ τὸν Διευθυντὴ τῆς κλινικῆς, ποὺ ἦταν γνωστὸς Γυναικολόγος, καὶ τοῦ ζητᾶ νὰ κάμει τὴ γνωστὴ ἐπέμβαση τῆς ἐκτρώσεως ἔναντι μεγάλης ἀμοιβῆς. Ὁ γιατρὸς-μαιευτήρας, ποὺ ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ἀρνήθηκε καὶ τῆς εἶπε:

- Κυρία μου, ἡ κλινική μου εἶναι φωλιὰ ζωῆς καὶ δὲν θὰ τὴν κάνω σήμερα «σφαγεῖο».

-Εἶναι δικαίωμά μου, ἐγὼ τὸ ὁρίζω καὶ ἐγὼ θὰ τὸ ρίξω. Ἄλλωστε, σεῖς θὰ πληρωθεῖτε καλά. Μοῦ φτάνει τὸ ἕνα παιδί, ἄλλο δὲν χρειάζομαι.

Μηνύματα παιδιών που αγαπούν τον "Χάρι Πότερ"

Στα μέσα Μαρτίου 2004, η Ομάδα Συνεργατών, που ασχολείται με το πρόβλημα «Χάρι Πότερ» συνδέθηκε με την ηλεκτρονική διεύθυνση του «Φόρουμ Συζήτησης» της Εκδοτικής Εταιρίας Ψυχογιός, η οποία διακινεί τα βιβλία «Χάρι Πότερ» στη χώρα μας. 

Οι συνεργάτες της Π.Ε.Γ. έθεσαν εκεί το θέμα της επικινδυνότητας του Χάρι Πότερ, στα παιδιά ηλικίας 12 έως και 18 ετών, που λάμβαναν μέρος στις σχετικές συζητήσεις του chat room. 

Τα παιδιά -οπαδοί του «μικρού μάγου»- αντέδρασαν αρχικά με ποικίλους τρόπους, τελικά όμως αποδείχθηκαν πολύ καλοί συζητητές και αντιμετώπισαν τις συζητήσεις τους με τους συνεργάτες της Ένωσης με ωριμότητα. 

Δύο από τις πολύ ενδιαφέρουσες αυτές συζητήσεις παραθέτουμε παρακάτω.

Υπάρχει κατόρθωμα μεγαλύτερο από την ωφέλεια των συνανθρώπων και αδελφών μας;

Ο Μωυσής δεν βρισκόταν σωματικά στο πεδίο της μάχης, όταν οι Ισραηλίτες πολεμούσαν με τους Αμαληκίτες, ωστόσο συνέβαλε στη νίκη πολύ περισσότερο από τους πολεμιστές, υψώνοντας τα χέρια του στον ουρανό και παρακαλώντας το Θεό για το έθνος του. Έτσι έσωσε έναν ολόκληρο λαό.

Υπάρχει κατόρθωμα μεγαλύτερο απ' αυτό, από την ωφέλεια δηλαδή των συνανθρώπων και αδελφών μας; Όχι. Κι αν νηστεύεις κι αν κοιμάσαι καταγής κι αν κλαις σ' όλη σου τη ζωή, τίποτε το μεγάλο δεν κατορθώνεις, εφόσον δεν ωφελείς κανέναν άλλο.

Ὅτι ὁ Θεός δέν εἶναι αἴτιος τῶν κακῶν (Μ. Βασιλείου).

Ομιλία εις το ότι ο Θεός δεν είναι αίτιος των κακών (Μέγας Βασίλειος)

 (Πηγή ηλ. κειμένου: "Ιερά Μητρόπολις Γλυφάδας")

1. Πολλοί είναι οι τρόποι της διδασκαλίας, που μας υπέδειξεν ο ιεροψάλτης Δαβίδ με την εις αυτόν ενέργειαν του αγίου Πνεύματος. Άλλοτε μεν με το να μας διηγήται ο προφήτης τα παθήματά του και την γενναιότητα με την οποίαν υπέμεινε τα συμβάντα, δια του προσωπικού του παραδείγματος μας αφήνει ολοκάθαρην διδασκαλίαν περί υπομονής, όπως όταν λέγη· «Κύριε, διατί έχουν πληθυνθή οι εχθροί μου»[1]. Άλλοτε δε συστήνει την αγαθότητα του Θεού και την ταχύτητά του εις την βοήθειαν, την οποίαν παρέχει εις αυτούς που αληθινά τον επιζητούν, με το να λέγη· «εις την επίκλησίν μου με εισήκουσεν ο Θεός μου, που είναι Θεός της δικαιοσύνης»[2]. Και αυτά λέγω ότι ισοδυναμούν με τον προφήτην που είπεν· «ενώ θα ομιλής ακόμη εσύ, θα ειπή· να, είμαι παρών»[3]. Δηλαδή, δεν επρόφθασε να τον επικαλεσθή και η ακοή του Θεού επρόλαβε το τέλος της προσευχής. Όταν πάλιν αναπέμπη εις τον Θεόν ικετηρίους προσευχάς και δεήσεις, μας διδάσκει κατά ποίον τρόπον αρμόζει οι αμαρτωλοί να εξιλεώνουν τον Θεόν. «Κύριε, να μη με κρίνης ανάλογα με τον θυμόν σου, και να μη με τιμωρήσης ανάλογα με την οργήν σου»[4]. Εις τον δωδέκατον δε ψαλμόν με τους λόγους· «ως πότε, Κύριε, θα με λησμονής ολοτελώς;»[5], δια να μας δείξη κάποιαν παράτασιν δοκιμασίας.

Μήνυμα Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά προς τους μαθητές για την έναρξη της σχολικής χρονιάς

Αγαπητά μου παιδιά, μαθητές και μαθήτριες.
Σας καμαρώνουμε, σας χαιρώμαστε σήμερα, καθώς προχωρείτε με χαρά και αισιοδοξία για να αρχίσετε τη φοίτησί σας στα σχολεία σας με την έναρξι της νέας σχολικής χρονιάς.
Ο φιλόξενος χώρος του σχολείου σας, έτοιμος για να σας φιλοξενήση και οι άκούραστοι και εκλεκτοί εκπαιδευτικοί σας, τους οποίους συγχαίρω και ευχαριστώ, με ανοιχτές τις πνευματικές αγκάλες τους, σας περιμένουν για να σας προσφέρουν ο,τι καλύτερο, να σας διδάξουν, να σας σοφίσουν, να σας πλουτίσουν την επιστημονική σας γνώσι.
Αυτή τη στιγμή, επιτρέψτε μου ως επίσκοπος και πνευματικός σας πατέρας, που ειλικρινά σας αγαπά και προσεύχεται κάθε μέρα για σας και την πρόοδό σας, να σας μιλήσω και να σας ευχηθώ...

Ἡ Ἁγία Τριάδα καί ἡ Δημιουργία (mp3)

Π. Σάββας 2011-08-25_1.ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ_2. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ

 

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-08-11 (Συνάξεις νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

10 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα, Βαρυψάβα, Πέτρου Επισκόπου, Πουλχερίας Βασιλίσσης, των Αγίων Αποστόλων Απελλή, Λουκά και Κλήμη, Ίας, Ευδοκίας, Μνήμη Ευρέσεως Εικόνος της Θεοτόκου.

Οἱ Ἁγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα καὶ Νυμφοδώρα οἱ Μάρτυρες

Ἦταν ἀδελφὲς καὶ κατάγονταν ἀπὸ  τὴ Βιθυνία. Ἡ λάμψη τῆς παρθενίας καὶ ἡ ὡραιότητα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων τους, ἔκαναν τὶς τρεῖς ἀδελφὲς νὰ εἶναι καύχημα τῶν χριστιανῶν. Οἱ φροντίδες καὶ οἱ συνήθειες τοῦ κόσμου δὲν τὶς ἀπασχολοῦσαν.
Ἡ μόνη τους φροντίδα ἦταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῷ πολυτελεῖ». Δηλαδὴ φρόντιζαν νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτό τους μὲ συστολὴ καὶ σωφροσύνη καὶ ὄχι μὲ φιλάρεσκα πλεξίματα τῶν μαλλιῶν τους ἢ μὲ χρυσὰ ἢ μαργαριτένια κοσμήματα ἢ μὲ ροῦχα πολυτελή.
Γιὰ τὴν ἀγάπη λοιπὸν τοῦ Χριστοῦ, ἄφησαν τὴν πατρίδα της καὶ πῆγαν νὰ κατοικήσουν σὲ ἕναν λόφο, κοντὰ στὰ Πύθια θερμὰ λουτρά. Ἐκεῖ ἀσκήτευαν καὶ καλλιεργοῦσαν ἀκόμα περισσότερο τὴν σωφροσύνη τους. Γι’ αὐτὸ ἀξιώθηκαν ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ θεραπεύουν ἀσθένειες, καὶ ἔτρεχε κοντὰ τους πλῆθος κόσμου.