Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 25-12-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. δ΄ 4 - 7  

δ΄ 4 - 7
 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Β΄ 1 - 12  

Β΄ 1 - 12
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Εἴθε νά περάσουμε τά φετεινά Χριστούγεννα πνευματικά μέ μετάνοια, ἀδιάλειπτη προσευχή, Θεία Κοινωνία, ταπείνωση καί ἁγνότητα γιά νά βιώσουμε τόν Κύριο πού γεννιέται μέσα στήν ἄκρα ταπείνωσι, κακοπάθεια καί πτωχεία.
 Ὁ τεχθείς δι' ἡμᾶς Κύριος ἄς μᾶς εὐλογεῖ ὅλους.

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο

Μέ­χρι τά μέ­σα τοῦ 4ου αἰ­ώ­να ἡ Ἐκ­κλη­σί­α ἑ­όρ­τα­ζε μα­ζί τή Γέν­νη­ση καί τήν Βά­πτι­ση τοῦ Χρι­στοῦ στίς 6 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου, μέ τό ὄ­νο­μα Ἐ­πι­φά­νεια. Στό τέ­λος τοῦ 4ου αἰ­ώ­να (386 μ.Χ.) πρῶ­τος ὁ ἅ­γιος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Χρυ­σό­στο­μος μι­λᾶ γιά τά Χρι­στού­γεν­να, χα­ρα­κτη­ρί­ζον­τάς τα ὡς «μη­τρό­πο­λιν πα­σῶν τῶν ἑ­ορ­τῶν» καί ἀ­να­φέ­ρει ὅ­τι ἀ­πό τό 376 μ.Χ. ἔ­γι­νε γνω­στή αὐ­τή ἡ ἑ­ορ­τή ξε­χω­ρι­στά στίς Ἐκ­κλη­σί­ες τῆς Ἀ­να­το­λῆς.
Ἔ­τσι δι­α­μορ­φώ­θη­κε τό «Δω­δε­κα­ή­με­ρο», δη­λα­δή τό χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα ἀ­πό ­τίς 25 Δε­κεμ­βρί­ου ἕ­ως τήν 6η Ἰ­α­νου­α­ρί­ου, κα­τά τό ὁ­ποῖ­ο ἑ­ορ­τά­ζου­με τά Χρι­στού­γεν­να (25 Δεκ.­), τήν Πε­ρι­το­μή (1 Ἰ­αν.) καί τήν Βά­πτι­ση (6 Ἰ­αν.)

Πα­ρα­μο­νή Χρι­στου­γέν­νων ἤ Με­γά­λες Ὧ­ρες Χρι­στου­γέν­νων

Σύμ­φω­να μέ τό τυ­πι­κό τῶν ἀ­κο­λου­θι­ῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, ἄν ἡ πα­ρα­μο­νή τῶν Χρι­στου­γέν­νων τύ­χει Σάβ­βα­το ἤ Κυ­ρια­κή, ἡ Ἀ­κο­λου­θί­α τῶν Με­γά­λων Ὡ­ρῶν ψάλ­λε­ται τήν Πα­ρα­σκευ­ή.

Περιμένοντας τὰ Χριστούγεννα. Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς κόσμος καλεῖται νὰ γιορτάσει ἢ μᾶλλον νὰ ζήσει ἀληθινὰ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς σωτηρίας καὶ τῆς λυτρώσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῦ κόσμου ἀπὸ τὰ δεινὰ τῶν κακῶν καὶ τοῦ διαβόλου. Καλεῖται νὰ δεχθεῖ τὸ μυστήριο τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας καὶ νὰ γεμίσει θεία χάρη καὶ εὐλογία.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς καλοῦν νὰ ἀνοίξουμε τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς καὶ νὰ μελετήσουμε τὸ μεγάλο αὐτὸ μυστήριο, ποὺ κυριολεκτικὰ ἄλλαξε τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου.

Ποιὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου; Ὅλη ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων, γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου περιέχεται στὴ φράση τοῦ Μεγ. Ἀθανασίου : «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο, ἵνα τὸν ἄνθρωπον δεκτικὸν θεότητος ποιήσῃ». 

Ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε στὴ γῆ, γιὰ νὰ μᾶς φέρει ἁπλὰ μιὰ νέα διδασκαλία, ἀλλὰ νὰ μεταδώσει σὲ μᾶς τὴ θεία ζωή, τὴ ζωὴ τοῦ Θεοῦ. Νὰ μᾶς κάνει μετόχους θείας Ζωῆς κατὰ χάρη. Ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεὸς κατὰ χάρη. Αὐτὸ εἶναι τὸ κεντρικὸ καὶ οὐσιῶδες νόημα τῆς μεγάλης αὐτῆς καὶ σημαντικῆς γιορτῆς.

Στόν στρατιώτη Σβέτισλαβ Κ., πού ρωτᾶ πῶς γίνεται ὁ Θεός νά βρίσκεται μέσα στόν ἄνθρωπο.

Ρώτησες κάποιον ποῦ βρίσκεται ὁ Θεός! Καί ἔλαβες τήν ἀπάντηση, ὅτι ὁ Θεός βρίσκεται μέσα σου. Καί ἀναρωτιέσαι πῶς γίνεται αὐτό; Ἔτσι, περίπου, σάν τό φῶς στό δωμάτιο, ἤ σάν τή φωτιά στή σόμπα. Ὅταν αἰσθανθεῖς τόν Θεό μέσα σου, θά αἰσθάνεσαι καί θά ξέρεις ὅτι Αὐτός βρίσκεται μέσα σου, ἀλλά δέν θά μπορεῖς εὔκολα νά τό ἐξηγήσεις σέ ἄλλον. Ἀλλά θά ψάχνεις εἰκόνες καί ὁμοιότητες στή φύση, καί θά πεῖς σέ ἄλλον ὅπως καί ἐγώ λέω σέ σένα: «Ὁ Θεός εἶναι μέσα μου σάν τό φῶς στό δωμάτιο, ἤ σάν φωτιά στή σόμπα, ἤ σάν ἀέρας στά πνευμόνια, ἤ σάν ζωή στό ζωντανό πλάσμα, ἤ σάν δύναμη καί ἀγάπη καί σκέψη μέσα στόν ἄνθρωπο». Βέβαια, αὐτές εἶναι μόνο οἱ εἰκόνες καί παρομοιώσεις, καί ὅλα αὐτά δέν μποροῦν νά ἐκφράσουν ἐκεῖνο πού ὁ ἄνθρωπος αἰσθάνεται, ὅταν κατοικήσει ὁ Θεός μέσα του μέ τήν πληρότητα Του.
Ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ, ὁ πνευματικός μας πατέρας Παῦλος, προσεύχεται γιά τούς πιστούς «ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν πλήρωμα τοῦ Θεοῦ» (Ἐφ. γ΄: 19). Ὁ Θεός ἐνεργεῖ ἀπό τά ἔσω τοῦ ἀνθρώπου μέ δυό τρόπους:

Ἀταλάντευτη πίστη

Πραγματικά είναι πλούσιος ο άνθρωπος που διαθέτει πίστη. Πίστη  στον Σωτήρα Χριστό, πίστη στην αγάπη Του, πίστη στην πρόνοιά Του. Εμπιστοσύνη στην αγάπη της Παναγιάς, των Αγίων και των αγίων Αγγέλων. 

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και κάποιος πιστός μέσης περίπου ηλικίας , που κατάγεται από κοντινή στη Μονή κωμόπολη. Το 1998 του έκανε η Παναγία ένα  διπλό θαύμα. Τον θεράπευσε από το δυσίατο πάθος του αλκοολισμού και από κίρρωση του ήπατος, την οποία έπαθε από κατάχρηση οινοπνεύματος. Πέρασαν από τότε επτά περίπου χρόνια . Χρόνια όμορφα, ειρηνικά, με υγεία και τελεία απαλλαγή από το παλιό πάθος.

Στον έβδομο όμως χρόνο μια νέα απειλητική αρρώστια παρουσιάστηκε στον ορίζοντα. Ένας όγκος σε μέγεθος μεγάλου καρυδιού του εμφανίστηκε κάτω από το αυτί, στον λεμφαδένα.

Πῶς θά γιορτάσουμε πνευματικῷ τῷ τρόπω τά Χριστούγεννα. Ὁμιλία στήν Κυριακή πρό Χριστουγέννων. π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος

Απομαγνητοφωνημένα (και ηχητικά) κηρύγματα του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Κυρ.Προ Χριστουγέννων 2003

Σε τρείς τέσσερεις ημέρες αδελφοί μου, θα γιορτάσουμε Χριστούγεννα. Έτσι το σημερινό μας κήρυγμα θα το αρχίσουμε με μερικές ερωτήσεις.

Ασφαλώς όλοι σας βάλατε στα σπίτια σας Χριστουγεννιάτικο δένδρο και το στολίσατε και καλώς κάματε. Τον Χριστό όμως Τον γνωρίσατε;
Πολλοί από σας στολίσατε και τα μπαλκόνια και τις ταράτσες, ακόμα και τα φυσικά δένδρα που πιθανόν να είχατε στις μικρές αυλές σας ή στις μεγάλες, τα στολίσατε με πλήθος από φώτα και λαμπάκια και καλώς κάνατε. Τον Χριστό όμως Τον γνωρίσατε;
Και δένδρα και δώρα ψωνίσατε και τρόφιμα πολλά, και με γαλοπούλα και με κοτόπουλο και με αρνάκι και γλυκά για ένα πλούσιο γιορταστικό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Καλώς κάνατε, και μείς στο σπίτι μας το ίδιο κάναμε. Τον Χριστό όμως Τον γνωρίσαμε;
Αγαπάμε τον Χριστό, την Παναγία μητέρα Του και τους Αγίους;
Είμεθα έτοιμοι να δώσουμε και το αίμα μας για την αγάπη του Ιησού Χριστού; Αυτό το πιστεύουμε, ναι ή όχι;

Διώξαμε καί τόν Χριστό ἀπό τά Χριστούγεννα

ΔΙΩΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ;

Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε, Χριστός επί γης, υψώθητε.

 

Σαράντα δύο χρόνια χριστιανοί μου που είμαι κληρικός, ιερεύς, λειτουργός του Υψίστου, και εξομολόγος, αυτές τις ημέρες των Χριστουγέννων, αλλά και όλων των άλλων εορτών του Δωδεκαημέρου, με απασχολεί πάντοτε το πνευματικό νόημα αυτών των αγίων ημερών, που ασφαλώς είναι κάτι το πολύ βαθύ, το υπέροχο, και συγχρόνως ακατάληπτο...
Αν τις ημέρες αυτές τις αντιμετωπίζουμε και τις χαιρόμαστε μόνον με τους στολισμούς και τα Χριστουγεννιάτικα δένδρα, τα γλέντια και τις διασκεδάσεις, τότε δεν πετύχαμε απολύτως τίποτε για την ωφέλεια της ψυχής μας απ’ αυτές τις άγιες ημέρες.

Είναι όντως πολύ ωραία και εντυπωσιακά,  όταν την νύχτα βλέπουμε τους πολύχρωμους φωτισμούς, στα μπαλκόνια και στα δένδρα των σπιτιών, στους κεντρικούς δρόμους και στις βιτρίνες των μεγάλων καταστημάτων. Όλα αυτά και θα τα απολαύσουμε και θα τα θαυμάσουμε.  Αλλ΄όμως, υπάρχει ένα αλλά...

Στήν Ἀθήνα. «Ὁ ἀττικός νόμος»

Στήν Ἀθήνα. «Ὁ ἀττικός νόμος»

  Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ἡ βιαστική ἀπόφαση νά φύγει ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια. Οἱ ἔκτατες συνθῆκες τοῦ ταξιδιοῦ του. Ἡ καθυστέρηση νά φτάσει στήν Αἴγινα κι ἔπειτα στόν Πειραιά.
 Νά οἱ λόγοι πού οἱ φοιτητές τῶν Ἀθηνῶν δέν εἶχαν χυθεῖ στούς δρόμους νά ὑποδεχτοῦν τόν Γρηγόριο. Δέ γνώριζαν τήν ἄφιξή του κι ὅλα τούς ἤρθανε ἀνάποδα. Ὁ Γρηγόριος θά εἶχε τή φοιτητική πολυτέλεια νά σκέπτεται καί ν’ ἀναπολεῖ. Ἀλλιῶς θά ’μπαινε στήν Ἀθήνα μέ φωνές, ἀντεγκλίσεις καί ξυλοδαρμούς.
Τά εἶχε αὐτά ἡ περίφημη πόλη τῆς σοφίας.
Μόλις μάθαιναν δηλαδή ὅτι κάποιος νέρος φοιτητής φτάνει στήν Ἀθήνα, ξεχύνονταν οἱ παλαιοί φοιτητές σέ δρόμους, πλατεῖες, γωνίες καί χωράφια, ἀκόμη καί στούς λόφους γύρω ἀπό τό μεγάλο δρόμο πού θά περνοῦσε ὁ νέος. Ἀκροβολίζονταν ὁμάδες-ὁμάδες καί προσπαθοῦσαν ἡ κάθε μιά νά πρωτοσυναντήσει τό νέο φοιτητή καί νά  τόν ἐντάξει στή δύναμή της.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Γνώσεις καί ἐπιθυμίες

ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΙ

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀγνοοῦν ὅτι ἡ στενὴ σχέση μὲ τὸ Θεὸ εἶναι πηγὴ ὅλων τῶν ἀγαθῶν, ποὺ χρειάζονται, γιὰ νὰ ζήσουν τὴν ἀνώτερη πνευματικότητα, χωρὶς νὰ περιφρονήσουν καὶ τὶς καθημερινὲς ἀπαιτήσεις τῆς ζωῆς. Αὐτὸ ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι κληρικοὶ δὲν δίνουν τόση σημασία, ἀφοῦ περιορίζονται σὲ ἁπλὲς καὶ γενικόλογες παραινέσεις καὶ ἀποφεύγουν νὰ ἀναλύσουν τὰ βαθύτερα αἴτια τῆς ἀπομάκρυνσης τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ.

Ὑπάρχουν βέβαια καὶ ἄλλοι παράγοντες. Γιὰ νὰ δείξω τὴ ματαιοπονία τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων, θὰ σημειώσω δύο παραδείγματα. Τὸ πρῶτο ἀναφέρεται στὶς γνώσεις καὶ τὸ δεύτερο στὶς ἐπιθυμίες. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἐρευνᾶ καὶ γνωρίζει διάφορα πράγματα, τόσο διαπιστώνει ὅτι ὑπάρχουν πολὺ περισσότερα ἄγνωστα. Βρίσκεται πάντα σὲ συνεχῆ ἀναζήτηση. Αὐτὸ κυρίως συμβαίνει, ὅταν δὲν ἔχει σχέση μὲ τὸ Θεὸ καὶ προσπαθεῖ μόνος του νὰ κατακτήσει τὶς νέες γνώσεις.

«Μάθετε τά παιδιά νά ζητοῦν τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ»

Ἁγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
 
«Στα παιδιά ο έπαινος κάνει κακό. Τι λέγει ο λόγος του Θεού;
«Λαός μου οι μακαρίζοντες υμάς πλανώσιν υμάς και την τρίβον των ποδών υμών ταράσσουσιν».
Όποιος μας επαινεί, μας χαλάει τους δρόμους της ζωή μας. Πόσο σοφά είναι τα λόγια του Θεού! Ο έπαινος δεν προετοιμάζει τα παιδιά για καμιά δυσκολία στη ζωή. Και βγαίνουν απροσάρμοστα και τα χάνουν και τελικά αποτυγχάνουν…
Τώρα ο κόσμος χάλασε, Στο μικρό παιδάκι λένε όλο επαινετικά λόγια. Μην το μαλώσουμε, μην του εναντιωθούμε, μην το πιέσουμε το παιδί. Μαθαίνει, όμως, έτσι και δεν μπορεί ν’ αντιδράσει σωστά και στην πιο μικρή δυσκολία. Μόλις κάποιος του εναντιωθεί, τσακίζεται, δεν έχει σθένος. Οι γονείς ευθύνονται περισσότερο για την αποτυχία των παιδιών στη ζωή και οι δάσκαλοι και καθηγητές μετά. Τα επαινούν διαρκώς. Τους λένε εγωιστικά λόγια.

Οπτικό Αγιολόγιο 24 Δεκεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 24ης Δεκεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

ΨΑΛΜΟΣ ΞΗ΄ (ΞΘ΄). 68

1. Σῶσόν με, ὁ Θεός, ὅτι εἰσήλθοσαν ὕδατα ἕως ψυχῆς μου.
2. ἐνεπάγην εἰς ἰλύν βυθοῦ, καί οὐκ ἔστιν ὑπόστασις·  

ἦλθον εἰς τά βάθη τῆς θαλάσσης καί καταιγίς κατεπόντισέ με.
4. ἐκοπίασα κράζων, ἐβραγχίασεν ὁ λάρυγξ μου,
ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοί μου ἀπό τοῦ ἐλπίζειν με ἐπί τόν Θεόν μου.