Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 12-05-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ε΄ 12 - 20

ε΄ 12 - 20


Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Κ΄ 12 - 20

Κ΄ 12 - 20 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁμιλία εἰς τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς)

 

Θ' αντιληφθής καλύτερα την υπεροχή της Κυριακής απέναντι στις άλλες εορτάσιμες ημέρες και από το εξής. Κάθε άλλη εορτάσιμη ημέρα το έτος φέρει μόνο μια φορά, ενώ την Κυριακή μας την επαναφέρει και ο κάθε μήνας μόνος του τέσσερις φορές· έτσι αυτή με την τόσο συχνή επάνοδο μάς καθιστά όλο το έτος της αληθινής αφέσεως, έτος ευπρόσδεκτο από τον Κύριο. Γι' αυτό και ο Κύριος διδάσκοντάς μας να την εορτάζωμε εμπράκτως με το πέρασμα κάθε εβδομάδος ημερών, εμφανίσθηκε πρώτα στους μαθητάς σε οικία, ενώ απουσίαζε ο Θωμάς, και παρουσίασε τον εαυτό του ζωντανόν, τους πρόσφερε την ειρήνη και με το εμφύσημα εχάρισε τη χάρι του θείου Πνεύματος· ενέβαλε σ' αυτούς θεία δύναμι να δένουν και να λύουν τις αμαρτίες και τους κατέστησε συμμετόχους της ουράνιας κυριαρχίας, λέγοντάς τους, «λάβετε άγιο Πνεύμα, αν συγχωρήσετε τις αμαρτίες κάποιων, τους συγχωρούνται, αν τις κρατήτε, κρατούνται».

Ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά ἀποφεύγη μέ ὅλη του τή δύναμι τίς ταραχές καί ἐνοχλήσεις, ἄν θέλη νά πολεμήση καλά τούς ἐχθρούς του

 

 Ο Αόρατος πόλεμος 

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΣΤ΄  Ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά ἀποφεύγη μέ ὅλη του τή δύναμι τίς ταραχές καί ἐνοχλήσεις, ἄν θέλη νά πολεμήση καλά τούς ἐχθρούς του.

Όπως έχει υποχρέωσι αναπόφευκτη κάθε χριστιανός, όταν χάση την ειρήνη της καρδιάς του να κάνη το ό,τι μπορεί για να την ξαναποκτήση, έτσι πάλι πρέπει να γνωρίζη, ότι κανένα γεγονός που συμβαίνει στον κόσμο, που θα του συνέβαινε, δεν είναι σωστό και φρόνιμο να του στερή ή να του κλονίζη την παρόμοια ειρήνη. Πρέπει ναί, να λυπούμαστε για τις αμαρτίες μας, αλλά με έναν πόνο ειρηνικό, κατά τον τρόπο, που προηγουμένως έδειξα σε πολλά σημεία· και έτσι, χωρίς ενόχλησι της καρδιάς, να συμπονάμε με ευλαβή διάθεσι αγάπης κάθε άλλο αμαρτωλό και να κλαίμε εσωτερικά το λιγότερο· δηλαδή, ας πενθούμε για τα σφάλματά του.

Ἡ δόκιμη μοναχή

 

Σε ένα γυναικείο  μοναστήρι, πήγε ως δόκιμος Μοναχή μία νέα. Έδειξε τόσο καλή διαγωγή, που γρήγορα την έκαναν μοναχή. Από όλες τις άλλες καλόγριες ξεχώριζε. Διακρινόταν για την αδιάκριτον υπακοή της, τη νηστεία, την αγρυπνία, την προσευχή, την εξυπηρέτιση και ιδιαιτέρως στα δάκρυα - σπανίως εβλέπετο να μη κλαίη. Είχε κατακτήσει την αγάπη ιδίως της ηγουμένης, αλλά και όλων των μοναζουσών. Η ηγουμένη την είχε πάντοτε ως παράδειγμα και έλεγε στις νεώτερες: " Βλέπετε την χαριτωμένη αδελφής και οτι κάμνει, να κάμνετε και σεις". Δεν πέρασαν όμως πολλά χρόνια και από την πολύ άσκηση απέθανε., έφυγε από τούτον τον κόσμο η μοναχή αυτή. Εις τα μοναστήρια υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια, όταν αποθάνη μέλος της αδελφότητας να του κάνουν σαρανταλείτουργο, δια την ανάπαυση της ψυχής, που έφυγε από τον κόσμο αυτό. Έτσι λοιπόν και στο μοναστήρι αυτό έγινε σαρανταλείτουργο.

Ἔνσταση κατά τῆς ἀπόφασης τοῦ Καμίνη γιά παραχώρηση κτιρίου τοῦ Δήμου στό ἴδρυμα τοῦ Σόρος

Ένσταση κατά της απόφασης του κ.Καμίνη για παραχώρηση κτιρίου του Δήμου στο ίδρυμα του Σόρος

Ο κ. Καμίνης χωρίς καμία διαβούλευση και χωρίς να ακολουθήσει πολλές από τις δημοκρατικές διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος προχώρησε ταχύτατα στην κύρωση μίας συμφωνίας με το γνωστό ίδρυμα του κ. Σόρος. Κατά τα άλλα κόπτεται περί δημοκρατίας, ισονομίας και Κράτους Δικαίου.
Ο σκοπός γνωστός. Η περαιτέρω υποβάθμιση συγκεκριμένων περιοχών της πρωτεύουσας και εν προκειμένω η διαχείριση των υποδομών αλληλεγγύης από συγκεκριμένα συμφέροντα. Γιατί τί άλλο μπορεί να σημαίνει το ότι θα στεγαστούν στον εν λόγω χώρο φορείς αλληλεγγύης που θα επιλέξει το ίδρυμα του κ. Σόρος σε συνεργασία με τον Δήμο; Και τελικά ο Δήμος θα έχει όντως λόγο μετά την αποδοχή των 600.000 ευρώ δωρεά του κ.Σόρος;

Οἱ Χριστιανοί δέν πρέπει νά ρίχνουν τουφέκια τήν Λαμπρή_Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης_κείμενο+mp3

1)Τώρα λοιπόν, αδελφοί μου Χριστιανοί, σας βαστά η ψυχή σας, αντί να ευχαριστήτε και να δοξάζετε τον γλυκύτατο Ιησού Χριστό, τον Θεό και Πατέρα και Πλάστη σας, εσείς να τον ατιμάζετε και να τον υβρίζετε με τα διαβολικά έργα που κάνετε τις ημέρες της Ανάστα­σής Του; Αυτός να πάθη τόσα και τόσα, για να θανατώση την αμαρτί­α, και εσείς πάλι να την ζωντανεύετε; Αυτός να αναστηθή, για να σας αναστήση από τα κακά, και εσείς πάλι να γκρεμίζεσθε σε αυτά; Και πότε; Σε εκείνες τις ίδιες ημέρες που αυτός σας ανέστησε. Ω μεγάλη αχαριστία! Ω ανήκουστη σκληροκαρδία των Χριστιανών!

Ἐγὼ εἶμαι ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ Ζωή. (Ἁγ. Ιουστῖνου Πόποβιτς)

Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες, ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀκόμη, ἐὰν ὑπάρχει μιὰ πραγματικότητα στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ καινοδιαθηκικὲς πραγματικότητες, ἡ πραγματικότητα αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του, ὅλες οἱ ἀλήθειές Του, ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε γιὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι πράγματι ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν.

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα: Ἐρμηνεία εἰς τάς πράξεις τῶν Ἀποστόλων, τάς ἀναγινωσκομένας τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 

(Πράξ. α', 1-9)

- Γιατί ο απ. Λουκάς ονομάζει το ευαγγέλιο που συνέγραψε πρώτο λόγο;

- Από την Ανάστασή Του έως την Ανάληψή Του εις τον ουρανόν, ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται στους μαθητές Του, συνομιλεί με αυτούς, διερμηνεύει τις Γραφές και συντρώγει, βεβαιώνοντάς τους για το γεγονός της εκ νεκρών Αυτού αναστάσεως.

- Ήταν οι Απόστολοι βαπτισμένοι; Από ποιόν και πότε;

- Ποιά χαρίσματα έλαβαν οι Απόστολοι κατά την Πεντηκοστή;

Μητροπολίτης Σπάρτης Εὐστάθιος:«Ὅψονται εἰς ὅν ἐξεκέντησαν»!

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ: «ΟΨΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΟΝ ΕΞΕΚΕΝΤΗΣΑΝ»!

ΚΕΙΜΕΝΟ - ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ (ΑΘΕΪΣΤΙΚΩΝ, ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΩΝ) ΚΕΝΤΡΩΝ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!

Ἡ ἁγιωτάτη Ἐκκλησία μας, μέσα σέ ἀτμόσφαιρα μυσταγωγική, προσφέρει στά παιδιά της συχνά -πυκνά τό λειτουργικό της πλοῦτο, ἰδιαίτερα τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μέ κορύφωμα τή Μεγάλη Ἑβδομάδα καί μάλιστα τή Μεγάλη Παρασκευή, πού θεωρεῖται «τά ἅγια τῶν ἁγίων» τοῦ ἑορταστικοῦ κύκλου τοῦ ἔτους.

Ξεκουράζονται οἱ κουρασμένοι στρατοκόποι αὐτῆς τῆς ζωῆς καί ἐφοδιάζονται μέ πνευματική δύναμη οἱ νοσταλγοί τῆς αἰωνιότητας, μέσα ἀπό θεῖα διδάγματα πού ξεπηδοῦν ἀπό τούς ἐκπάγλου ὡραιότητας βαθυστόχαστους ὕμνους.
Εἶναι παρήγορο τό γεγονός, ὅτι ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων κάθε ἡλικίας καί μορφώσεως καί τάξεως κατακλύζει τούς Ἱερούς Ναούς, τίς ἡμέρες πού ἡ Ἐκκλησία μας παρουσιάζει καί ἑορτάζει τά Πανάχραντα πάθη τοῦ Κυρίου μας.
Ἀνάμεσα σ΄αὐτό τό πλῆθος κυριαρχεῖ ἡ νεανική ἡλικία, πού ἀποτελεῖ καί τήν ἐλπίδα μας στῆς ἀπελπισίας τόν καιρό.

Ὑπέροχος ὕμνος τῆς ἀγάπης. Στιχ.1-13.ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι Γ΄

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι Γ΄

Στιχ.1-13. Ὑπέροχος ὕμνος τῆς ἀγάπης.

1. Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καί τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δέ μή ἔχω, γέγονα χαλκός ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.
2. καί ἐάν ἔχω προφητείαν καί εἰδῶ τά μυστήρια πάντα καί πᾶσαν τήν γνῶσιν, καί ἐάν ἔχω πᾶσαν τήν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δέ μη ἔχω, οὐδέν εἰμι.
3. καί ἐάν ψωμίσω πάντα τά ὑπαρχοντά μου, καί ἐάν παραδῶ τό σῶμα μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέ ὠφελοῦμαι.
4. Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,
5. οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τό κακόν,
6. οὐ χαίρει ἐπί τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δέ τῇ ἀληθείᾳ·

Τί σημαίνει ανανέωση μέσα στην Εκκλησία; ¿Què significa renovación dentro de la Iglesia?

 

Protopresbítero Geor. Metalinós y catedrático de Universidad de Atenas

1. Demanda de los tiempos

El logos sobre renovación “dentro de la Iglesia ha llegado al colmo los últimos años. En los rápidos avances de nuestra época, uno ve también la Iglesia como un espacio cósmico, mundano (un equipo u organización social). Desde la época de la segunda reunión Vaticana (1962-65), el término “Aggiornamiento” (modernización o actualización) se ha hecho el mensaje más repetido y acostumbrado dentro de la vida del cristianismo occidental.

Es realmente verdad, que muchos de nuestros métodos tradicionales, parecen incapaces de dar los frutos renovados. Así que se crea la impresión de que necesitamos una renovación profunda de la “Iglesia”, para que tengamos algún éxito en nuestra obra. Debemos pues contestar a las siguientes preguntas fundamentales: