Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 10-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 17 - 24  

ιστ΄ 17 - 24



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιγ΄ 10 - 23

Ιγ΄ 10 - 23 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Tout repose sur Dieu!

L’Ancien Cleopa (Ilie) (10 Avril 1912 – 2 Décembre 1998) fut un très célèbre moine et représentant de l’Église Orthodoxe de Roumanie, et un archimandrite et higoumène du monastère de Sihastria. L’Ancien Cleopa rappellera plus tard ses débuts nostalgiques :
“Ces années où j’étais le berger avec mes frères pour les moutons des sketes, j’avais une grande joie spirituelle. Le troupeau, les moutons – je vivais dans la quiétude et la solitude sur la montagne, au milieu de la nature; c’était mon école monastique et théologique.
C’est alors que j’ai lu les Dogmatiques de saint Jean Damascène et son Exposition précise de la Foi Orthodoxe. Quel temps précieux pour moi! Quand la saison devenait chaude, on amenait les agnelles d’un an et les béliers dans le Pré aux Cerisiers, qui était couvert d’une herbe verte et entouré de buissons. Ils ne s’en échappaient pas. Restez ici! leur disais-je, et moi pendant ce temps, je lisais les Dogmatiques.

Καθημερινό κήρυγμα- κατήχηση- προσωπική συμβουλευτική- Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:«Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας» (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Ὁ Ἅγιος τῆς ὑπομονῆς, τῆς ἀγάπης, τῆς ἀνεξικακίας, τῆς ἄκρας ταπείνωσης

Παναγιώτη Σ. Παναγιωτόπουλου, Αντεισαγγελέως  Εφετών Αθηνών | Romfea.gr

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως, του Θαυματουργού.

Μεγάλη μέρα ανέτειλεν ο Κύριος, ο Θεός μας, για να υμνήσουμε και τιμήσουμε με ύμνους και ήχους εξαίσιους, εν Εκκλησίαις και μη, και συγγραφές παντοίες, τον Άγιο του καιρού μας.

Τον «εν εσχάτοις χρόνοις φανέντα» (αφού ανακηρύχθηκε Άγιος μόλις το έτος 1961) Νεκτάριο, τον ταπεινό Αρχιερέα, τον ασκητικό κληρικό, με την άφθαστη όμως ιεροπρέπεια και το υπέροχο ιερατικό ήθος, τον φιλομόναχο και φιλέρημο αθλητή του Κυρίου, τον ανεξίκακο, τον υπερβολικά αφιλοχρήματο, τον γεμάτο απεριόριστη καλοσύνη, τον ελεήμονα και φιλάνθρωπο, τον παιδαγωγό, τον πνευματικό Πατέρα, τον χαρίζοντα και «αναβλύζοντα ιάσεις παντοδαπάς τοις ευλαβώς κραυγάζουσι» το Άγιον όνομά Του.

Ο Άγιος Νεκτάριος δαπάνησε ολόκληρη την εν τη γη βιωτή του, ευαρεστώντας τον Κύριο της Δόξης, τον Άγιο Θρόνο, έχοντας ως πρότυπο και οδηγό στις παντοειδείς καθημερινές του μέριμνες και ασχολίες το Χριστό, προσευχόμενος αδιαλείπτως και υποτάσσοντας το θέλημά του υπό το Θείο θέλημα.

5ήμερο προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους τά Θεοφάνεια ἀπό 15/01/2015 ἔως 19/01/2015

5ήμερο προσκύνημα στους Αγίους Τόπους




1η ημ. 15/01/2015 Πέμπτη: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ – ΑΘΗΝΑ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Συνάντηση  το μεσημέρι στο  Αεροδρόμιο Μακεδονία  στις 11:30 και πτήση μέσω Αθηνών  με την   Aegean air για Τελ Αβίβ.  Άφιξη στις 18:00 και επιβίβαση στο πούλμαν για προσκύνημα στον Άγιο Γεώργιο στη Λύδα. Μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση και ξεκούραση.
1η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ
2η ημ. 16/01/2015 Παρασκευή: ΦΡΕΑΡ ΙΑΚΩΒ - ΘΑΒΩΡ - ΝΑΖΑΡΕΤ – ΚΑΝΑ -ΤΙΒΕΡΙΑΔΑ
Μετά το πρωινό αναχώρηση για προσκύνημα στο Φρέαρ Ιακώβ στην Σαμάρεια όπου φυλάσσεται το σκήνωμα του Αγ. Φιλούμενου. Συνεχίζουμε για προσκυνήματα στο Όρος Θαβώρ, στον τόπο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ναζαρέτ και στην Κανά (πρώτο θαύμα του Κυρίου μας). Εν συνεχεία κατευθυνόμαστε  βόρεια στην πόλη της Τιβεριάδος και προσκύνημα στη Καπερναούμ. Επιστρέφοντας στην Ιερουσαλήμ προσκύνημα στην Ιερά Μονή του Αγ. Γερασίμου του Ιορδανίτη. Το βράδυ θεία λειτουργία στον Ναό της Αναστάσεως.
2η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ

Ἡ ἐξομολόγηση τοῦ ἀνεξομολόγητου μπαρμπα-Θεόδωρου.The Confession of Barba-Theodoros the Unconfessed

 

 Ο μπάρμπα-Θεόδωρος ζούσε σ’ ένα χωριό του Ξηρομέρου της Αιτωλοακαρνανίας. Ήταν περίπου 52 ετών και δεν είχε ποτέ εξομολογηθεί. Πήγαινε όμως στην Εκκλησία και είχε καλή προαίρεση.

 Κάποτε, όταν βρέθηκε στον Αστακό, (κωμόπολη) για μία υπόθεση του, πήγε στον Ι. Ναό του αγίου Νικολάου, βρήκε τον εφημέριο π. Ιερόθεο, που ήταν και Πνευματικός, και εξομολογήθηκε. Έκανε μια τυπική εξομολόγηση και τις βαριές αμαρτίες δεν τις είπε. Εκείνος για να τον στηρίξει στην μετάνοια, του συνέστησε να επισκεφτεί την ιερά Μονή του αγίου Γερασίμου στην Κεφαλληνία που πανηγυρίζει το καλοκαίρι στις 16 Αυγούστου.

Πράγματι, ο αείμνηστος μπαρμπα-Θεόδωρος, μετέβη με άλλους προσκυνητές στο μοναστήρι του αγίου Γερασίμου στις 15 Αυγούστου. Το απόγευμα της 15ης Αυγούστου μεταφέρουν την τιμία Λάρνακα του αγίου Γερασίμου στον μεγάλο ναό για την τελετή της πανηγύρεως. Κατά την μεταφορά η Λάρνακα του Αγίου περνά πάνω από αρρώστους, κυρίως δαιμονισμένους και την συνοδεύει ο Αρχιερεύς της περιοχής, περιστοιχισμένος από πλειάδα ιερέων της νήσου Κεφαλονιάς. Βρέθηκε λοιπόν και ο μπαρμπα-Θεόδωρος εκεί κοντά, σαν τον Ζακχαίο, παρακολουθώντας την τελετή της μεταφοράς της τίμιας Λάρνακας του Αγίου.

 Τότε λοιπόν ξεπετάχτηκε ένας δαιμονισμένος και άρχισε να λέγει:

Ἡ Ἐκκλησία προϋπόθεσις τῆς Σωτηρίας (Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης Γρηγοριάτης)

Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την Αποστολή της ενορίας ως ευχαριστιακής εκκλησιαστικής κοινότητος, εάν δεν συνειδητοποιήσουμε την σημασία της Εκκλησίας για την σωτηρία μας.
Η Εκκλησία κατά την Ορθόδοξο πίστι μας είναι προϋπόθεσις της σωτηρίας μας. Γι' αυτό και στο Σύμβολο της πίστεως, αφού ομολογήσουμε πίστι στα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, ομολογούμε ότι πιστεύουμε και εις Μίαν. Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν.

Είναι γνωστός ο λόγος του Αγίου Κυπριανού ότι: "εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία" ή ότι: "δεν δύναται να έχη τον Θεόν Πατέρα εκείνος, όστις δεν έχει την Εκκλησία μητέρα".

Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού, στο οποίο ο Χριστός δια των Αγίων Μυστηρίων μάς συσσωματώνει και μάς κάνει μέλη Του. Δια του Χριστού ενωνόμεθα και κοινωνούμε με την αγία Τριάδα και μεταξύ μας. Έτσι τα πρώην διασκορπισμένα τέκνα του Θεού "συνάγονται από τον Χριστό εις έν" (Ιωάν. ια', 52). Γινόμεθα και πάλι οικείοι του Θεού, λαός του Θεού. Βασίλειον Ιεράτευμα.

Η ένωσις του Θεού με τους ανθρώπους, που υπήρχε στον Παράδεισο και διασπάσθηκε λόγω της Αποστασίας και αμαρτίας των πρωτοπλάστων, αποκαθίσταται τώρα δια του Χριστού στην Εκκλησία.

Ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Μέγας καί ὁ πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ.

Ο π. Σεραφείμ Ρόουζ μην ξεχνώντας ποτέ την ανάγκη να «βιάζει τον εαυτό τον στη χριστιανική πνευματική ζωή, έζησε σύμφωνα με τα ακόλουθα λόγια του αγίου Μακαρίου του Μεγάλου, τα όποια είχε ως οδηγό στην καθημερινή πνευματική του πράξη: «Ένας άνθρωπος, ερχόμενος προς τον Κύριο, πρέπει να βιάσει τον εαυτό του σε ότι είναι καλό, ακόμη και αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με την κλίση της καρδιάς του, προσμένοντας συνεχώς τον έλεός Του με βέβαιη πίστη.

Κυριακή Ζ΄Λουκᾶ- Τί εἶναι πίστις; (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Τί εἶναι πίστις;

«Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε… Μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται» (Λουκ. 8,48,50)

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Τὸ ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο. Μᾶς διηγεῖται δύο θαύματα. Τὸ ἕνα, ἡ θεραπεία τῆς αἱμορροούσης, εἶναι μικρότερο· τὸ ἄλλο, ἡ ἀνάστασι τῆς νεκρᾶς κόρης, εἶναι μέγιστο. Αὐτὰ λέει τὸ εὐαγγέλιο. Καὶ θέλω νὰ προσέξουμε ἕνα πρᾶγμα. Ἂν ἡ ἄρρωστη γυναίκα θεραπεύθηκε καὶ ἂν τὸ κορίτσι ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν, τὰ δυὸ θαύματα ἔγιναν γιατὶ ἦταν στὸ μέσον ἡ πίστις. Στὴ γυναῖκα ποὺ θεραπεύθηκε ὁ Χριστὸς εἶπε· «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε». Καὶ στὸν πατέρα τοῦ κοριτσιοῦ εἶπε· «Μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται» (ἔ.ἀ. στ. 48 καὶ 50). Ὁ Χριστὸς ὡς ὅρο τῶν θαυμάτων θέτει τὴν πίστι. Αὐτὸ δείχνει, πόσο μεγάλο πρᾶγμα εἶνε ἡ πίστις.

Κι ἅμα ἀνοίξετε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὅλη τὴν ἁγία Γραφή, θὰ δῆτε ὅτι ἡ λέξι «πίστις» εἶνε πολὺ συχνή.

Ἀλλὰ θὰ ρωτήσετε· τί εἶναι αὐτὴ ἡ πίστις;

Τά Ἀναγνώσματα στή Θεία Λειτουργία

  +Διονυσίου Μητροπ. Σερβίων και Κοζάνης

«Και τη του ηλίου λεγομένη ημέρα πάντων κατά πόλεις, ή αγρούς μενόντων επί το αυτό συνέλευσις γίνεται και τα απομνημονεύματα των αποστόλων ή τα συγγράμματα των προφητών αναγιγνώσκεται.»

(Και την ημέρα που λέγεται ημέρα του ηλίου, γίνεται σύναξη όλων που μένουν στις πόλεις ή στα χωράφια κι εκεί διαβάζονται τα απομνημονεύματα των Αποστόλων ή τα συγγράμματα των Προφητών.)

Είναι η πρώτη περιγραφή της θείας Λειτουργίας, μόλις εκατόν είκοσι χρόνια ύστερ’ από την Ανάσταση και την Πεντηκοστή. Ο φιλόσοφος και μάρτυρας Ιουστίνος μας δίνει εδώ μαρτυρία για το πως άρχιζε η θεία Λειτουργία. Πρώτα λοιπόν διαβάζονταν περικοπές από τα βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

Μή ἐντείνητε πλέον τοῦ μέτρου τήν χορδήν

'' Τό ζώον δείται επιμελείας τινος μετά συνέσεως. Διά χρόνου μακρού θα φθάσητε εις τήν τελειότητα. Μή εντείνητε πλέον του μέτρου τήν χορδήν. Μάθετε ότι τό θείον δέν εκβιάζεται εις τάς δωρεάς του. Δίδει όταν αυτό θέλη καί χαρίζεται πάντοτε τά θεία αυτού δώρα. Ό,τι λαμβάνομεν, λαμβάνομεν δωρεά διά το θείον έλεος.

Ἡ προφητεία τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου γιά τόν Ἅγιο Ἄνθιμο τῆς Χίου

Κάθε Κυριακή, ο μικρός Αργύρης (μετέπειτα Άγιος Άνθιμος της Χίου), πήγαινε για να εκκλησιαστεί στο Μοναστήρι των Αγίων Νικήτα, Ιωσήφ και Ιωάννου. Εκεί γνώρισε τον Άγιο Νεκτάριο Ιεροδιάκονο τότε,ο οποίος μετά από μια συζήτηση που είχε με τον 8χρονο Αργύρη, είπε στο Γέροντα της Μονής, Παχώμιο: