Κυριακή IB' Λουκᾶ: Ὁμιλία περί εὐχαριστίας (Νικηφόρος Θεοτόκης, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως)

Θεραπεία των δέκα λεπρών
(Λουκά ιζ' 12-19)

Αληθώς, ο Θεός είναι παντεξούσιος και πανυπερτέλειος, ουδεμίαν ανάγκην έχει από τις ευχαριστίες και τα δώρα τού ανθρώπου. «Ότι των αγαθών μου ου χρεί­αν έχεις»· έτσι έψαλλεν ενώπιον του Θεού ο προφητάναξ Δαυίδ. Οι άνθρωποι δεικνύουν την ευγνωμοσύ­νην τους είτε ευχαριστώντας με λόγια ή προσφέροντας δώρα προς τον ευεργέτην. Ο Θεός ουδεμίαν ανάγκην έχει από την ευχαριστίαν και την δοξολογίαν μας, επειδή είναι αυτοδόξαστος· η θεία φύσις αυτού έχει αφ’ εαυτής άπειρον και ακατάπαυστον την δόξαν και την αίνεσιν. Ουδεμίαν ανάγκην έχει από την έμπρακτον, δηλαδή από την δια θυσιών και δώρων προσφερομένην σ’ αυτόν ευχαριστίαν εφ’ όσον είναι πνεύμα πανυπερτέλειον, δεν μετέχει ούτε απολαμβάνει καθόλου από τα σωματικά και υλικά πράγματα που του προσφέρονται.

«Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον»(Ἁγίου Μακαρίου Ἐπ. Κορίνθου, Ἑρμηνεία στό «Πάτερ Ἡμῶν»)

«Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον»

Ὁ ἄρτος λέγεται ἐπιούσιος μὲ τρεῖς ἔννοιες. Καὶ γιὰ νὰ ξέρουμε, ὅταν προσευχόμαστε, ποιὸν ἄρτο ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ Πατέρα μας, ἂς δοῦμε τὴ σημασία τῆς κάθε μίας ἔννοιας.

Πρῶτα-πρῶτα ἄρτος ἐπιούσιος λέγεται ὁ κοινὸς ἄρτος, τὸ ψωμί, ἡ σωματικὴ τροφή, ἡ ὁποία ἀναμειγνύεται μὲ τὴν οὐσία τοῦ σώματος, γιὰ νὰ αὐξάνει καὶ νὰ δυναμώνει τὸ σῶμα, ὥστε νὰ μὴν ὁδηγηθεῖ στὸ θάνατο.

Ἑπομένως, ἂν πάρουμε τὸν ἄρτο μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοια, δὲν πρέπει νὰ ἐπιζητοῦμε ἐκεῖνα τὰ φαγητὰ ποὺ φέρνουν στὸ σῶμα μας τρυφὴ καὶ ἡδυπάθεια, γιὰ τὰ ὁποῖα ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος λέει: «Ζητᾶτε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ δὲν λαμβάνετε, διότι δὲν ζητᾶτε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὰ ἀπαραίτητα, ἀλλὰ ἐπιδιώκετε ἐκεῖνα ποὺ θὰ συντελέσουν στὴν αὔξηση τῆς ἡδονῆς».

Τά συγγράμματα τοῦ Γέροντος. Τό ἅγιο τέλος του. Ἱερομόναχος Ἡλίας Τσιορούτσα. Τελευταῖο

Τά συγγράμματα τοῦ Γέροντος

Ἁγιασμένες μορφές τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμάνικης Ἐκκλησίας

π. Κωνσταντίνου Γαλερίου

Ὁ Γέροντας ἔγραψε ἕξι βιβλία.
1.Κατά τῆς πορνείας.
2.Κατά τῆς ἀγοραπωλησίας τοῦ ἀνθρώπου.
3. Ἡ φροντίδα γιά τήν σωτηρία μας.(Διατριβή γιά τήν παραλαβή τοῦ πτυχίου του).
5. Οἱ λειτουργικές πράξεις τοῦ Ἁγίου Βήματος, καί
6.Ἀναμνήσεις ἀπό τίς φυλακές.
Ὅλα αὐτά τά ἔγραψε τίς νύκτες, ὅταν οἱ ἄλλοι ἐκοιμοῦντο. Τό πρωΐ, ὅταν ἡ πρεσβυτέρα καί τά παιδιά του ἐσηκώνοντο, τόν εὕρισκαν ἀκόμη νά γράφη.
Τό βιβλίο του. " Ἡ φροντίδα γιά τήν σωτηρία μας" δημοσιεύθηκε τό 1993 ἀπό τίς ἐκδόσεις ΕΛΠΙΣ, ἐνῶ τό ἔργο του. "Ἀναμήσεις ἀπό τίς φυλακές" ἐκτυπώθηκε ἀπό τυπογραφεῖο τῆς ἐπαρχίας Ἄρντζες τό ἔτος 1998.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 19-01-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ζ΄ 14 - 25 & η΄ 1 - 2

ζ΄ 14 - 25 & η΄ 1 - 2

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 9 - 15

Ι΄ 9 - 15

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Μόνο οἱ καλοί ὀρθόδοξοι χριστιανοί θά σωθοῦν;Οἱ καλές πράξεις δέν μᾶς σώζουν;

Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchianinov.

  Εἶναι λυπηρό. Ὁμως σήμερα ὑπάρχουν χριστιανοί, πού ἁπλά δέν γνωρίζουν τί σημαίνει νά πιστεύεις στό Χριστό, ἀλλά καί ἔχουν μία ἐντελῶς συγκεχυμένη ἀντίληψη γιά τήν πίστη στόν Ἕνα καί μοναδικό Σωτήρα καί Θεό, τόν Χριστό.
Λένε:
-Γιατί ἐσεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπιμένετε ὅτι ἔχετε τήν ἀποκλειστικότητα τῆς ἀληθείας;
- Γιατί τάχα, μόνο οἱ Ὀρθόδοξοι θά σωθοῦν;
- Ἀνάμεσά μας ὑπάρχουν τόσοι καλοί ἄνθρωποι! Καί Μωαμεθανοί, καί Βουδδιστές, καί χριστιανοί ἄλλων ὁμολογιῶν, ἀκόμη καί ἄθεοι.
- Στέκει νά θέλεις νά τούς στείλεις ὅλους αὐτούς στήν κόλαση;

Πρωτ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ:Κριτικὴ στάση τοῦ συγγραφέως ἔναντι της Παγκοσμιοποιήσεως.-Η σύγχρονη μάστιγα τῆς διγλωσσίας καὶ οἱ «ὑπέροχες δυνατότητές» της [26]

Πρωτ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ

Ή ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ

Κριτικὲς τοποθετήσεις στό βιβλίο

«Παγκοσμιότητα καί Ορθοδοξία»

Ἀρχιεπ. Αλβανίας κ. Αναστασίου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

6. Εἰδικώτερα γιὰ τὴν Παγκοσμιοποίηση.

α) Κριτικὴ στάση τοῦ συγγραφέως ἔναντι της Παγκοσμιοποιήσεως.

Ἐπανειλημμένα σὲ προηγούμενα κεφάλαια μιλήσαμε γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς τὴν καθ' αὐτό, ἀληθινή, οἰκουμενικὴ Κοινωνία Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ὡς τὴ μοναδικὴ Ζωὴ καὶ ἐλπίδα τῆς ἀνθρωπότητος στὴν ὁποία καλοῦνται ἀπὸ τὸν Χριστὸ οἱ πάντες. Πρὶν ἐξετάσουμε πὼς ἐννοεῖ ὁ συγγραφεὺς τοῦ «Π.Ο.» τὴ στάση τῆς Ἐκκλησίας ἔναντί της παγκοσμιοποιήσεως, τὴ σχέση τῆς μ’ αὐτὴν καὶ τὸ ρόλο τῆς σ' αὐτὴ τὴ διαδικασία πρέπει νὰ δοῦμε πὼς βλέπει αὐτὴ τὴν ἴδια τὴν παγκοσμιοποίηση.

Κατ' ἀρχὰς ἀσκεῖ μία κριτικὴ σ' αὐτὴ τὴ «διαδικασία», ὅπως τὴν ἀποκαλεῖ. Βλέπει τὶς θετικὲς καὶ ἀρνητικὲς πλευρὲς τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἢ ἀλλοιῶς τῆς κινήσεως «πρὸς παγκόσμια κοινότητα».

Θλίψεις: Ἡ παιδαγωγία πού γεννᾶ χαρά.Ἡ ὠφέλεια ἀπό τήν ὑπομονή. Ἡ εὐθύνη μας ἔναντι τοῦ ἄλλου (Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος)

Εις την προς Εβραίους επιστολή

ΟΜΙΛΙΑ Λ'
(Eβρ. 12, 11-13)

«Κάθε παιδαγωγία στην αρχή δεν φαίνεται να προξενή χαρά, αλλά λύπη, αργότερα όμως ανταμείβει με καρπό ειρηνικό εκείνους που παιδαγωγήθηκαν μ’ αυτήν. Και ο καρπός αυτός είναι η δικαιοσύνη. Γι’ αυτό ενδυναμώσατε τα άτονα χέρια και τα παραλυμένα γόνατα και τα πόδια σας ας βαδίσουν σε ίσιους δρόμους, για να μην χειροτερεύση η κουτσαμάρα σας, αλλά μάλλον να θεραπευθή».
Αυτοί που πίνουν τα πικρά φάρμακα, στην αρχή ανέχονται κάποια αηδία και κατόπιν αισθάνονται την ωφέλεια. Πράγματι τέτοια είναι η αρετή, τέτοια είναι η κακία· στην περίπτωσι της κακίας προηγείται η ηδονή και ακολουθεί η λύπη, ενώ στην περίπτωσι της αρετής προηγείται η λύπη και ακολουθεί η ηδονή.

Μέγας Ἀντώνιος: «Σέ ὅποιον ὁ νοῦς ὑγιαίνει, σέ αὐτόν δέν εἶναι ἀναγκαῖα τά γράμματα»

Απόσπασμα από τον Βίο του αγίου Αντωνίου του Μεγάλου που συνέγραψε ο Μέγας Αθανάσιος

«Κάποτε λοιπόν δύο φιλόσοφοι ήλθαν προς αυτόν, ειδωλολάτρες, που νόμιζαν ότι μπορούν να ελέγξουν τον Αντώνιο. Ήταν στο όρος το έξω. Ο Αντώνιος κατάλαβε ποιοί άνθρωποι είναι όταν τους είδε και εξήλθε προς αυτούς και είπε με διερμηνέα: “Γιατί τόσο πολύ κοπιάσατε να έλθετε, ω φιλόσοφοι, προς ανόητο άνθρωπο;” Όταν είπαν αυτοί ότι δεν είναι ανόητος, αλλά και πολύ φρόνιμος, είπε προς αυτούς: “Αν μεν προς ανόητο ήλθατε, περιττός ο κόπος σας. Αν όμως θεωρείτε ότι είμαι φρόνιμος, να γίνετε όπως είμαι εγώ. Επειδή πρέπει να μιμούμαστε τα καλά. Και αν μεν εγώ ερχόμουν προς εσάς, τότε θα εμιμόμουν εσάς. Αν όμως εσείς (ήλθατε) προς εμένα, να γίνετε όπως εγώ. Επειδή είμαι Χριστιανός. Αυτοί θαυμάζοντας ανεχώρησαν επειδή έβλεπαν και τους δαίμονες να φοβούνται τον Αντώνιο...

Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις-ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία (κείμενο+mp3).

 

Ἀπομαγνητοφωνημένη ομιλία – Κυριακή τοῦ τυφλοῦ (9-05-2010)

1)Ἠχητικό:

Π. Σάββας 2010-05-09_Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 09-05-2010 (Σύναξη σε Γονείς ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Οἱ περί Θεοῦ πλάνες τῶν Μορμόνων, συνοπτική παρουσίαση

ΟΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ
Συνοπτική παρουσίασις

Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Οι Μορμόνοι είναι μια παραχριστιανική κίνηση που ιδρύθηκε στις Η.Π.Α. τον 19ον αιώνα από τον Joseph Smith (1805-1844). Η εν λόγω παραχριστιανική κίνηση είναι γνωστή διεθνώς και με την επίσημη ονομασία τους ως «Εκκλησία του Ι. Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών». Πιο γνωστή όμως είναι με το όνομα Μορμόνοι, που το λαμβάνουν από το ιερό τους βιβλίο γνωστό ως «Βιβλίο του Μόρμον», το οποίο έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 100 γλώσσες στον κόσμο, όπως φυσικά και στην ελληνική1.