Ἡ ψυχαγωγία τοῦ Ὀρθόδοξου χριστιανοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ψυχαγωγία τοῦ Ὀρθόδοξου χριστιανοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-5-2017 (Σύναξη στήν Καλή Σκύδρας) 
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης: «Ἀγωνίζου, ὥστε νά μήν κατοικήσει στήν ψυχή σου κανένα ἄλλο πράγμα, παρά μόνον ὁ Θεός»

Να γνωρίζεις ότι πολλές φορές θα αισθανθείς τον εαυτό σου να ενοχλείται και να λείπει από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη και γλυκιά μοναξιά και αγαπητή ελευθερία, και μερικές φορές μπορεί να σηκωθεί από τις κινήσεις της καρδιάς σου μία σκόνη, που θα σε ενοχλήσει στην πορεία που πρόκειται να εκτελέσεις.

Και αυτό σου το παραχωρεί ο Θεός για μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών. Σε όλα εκείνα που σε συγχίζουν πρέπει να πείς: «Κύριέ μου, βλέπεις εδώ τον δούλο σου, ας γίνει σε μένα το θέλημά σου.

 

Γνωρίζω και το ομολογώ ότι η αλήθεια των λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερή και οι υποσχέσεις σου είναι αψευδείς και σ αυτές ελπίζω. Εγώ παραμένω μόνον για σένα». Ευτυχισμένη, βέβαια, είναι η ψυχή εκείνη που προσφέρεται με τον τρόπο αυτό στον Κύριό της, κάθε φορά που ενοχληθεί ή συγχισθεί. Και αν παραμείνει ο πόλεμος αυτός και δεν μπορέσεις έτσι γρήγορα, όπως θέλεις να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού, μην δειλιάσεις γι αυτό ούτε να λυπηθείς.

 

Αλλά συνέχισε να προσφέρεις τον εαυτό σου και να προσκυνάς και θα νικήσεις.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Νά φαντασθῆτε κάποιος μοῦ ζήτησε τό μάτι μου γιά εὐλογία.Ναί, σοβαρά!»

Ο άνθρωπος ή θα γίνη αρχοντόπουλο ή θα μείνη κακορρίζικος

- Γέροντα, ζηλεύω, μαλώνω και φέρομαι αδιάκριτα. 

- Σου λείπει η πατερική, η πνευματική, αρχοντιά και επόμενο είναι να μαλώνης. Κοίταξε να αποκτήσης πνευματική αρχοντιά, για να αποκτήσης την διάκριση.

Αλλά για πες μου, τι λογισμοί ανέβηκαν και κατέβηκαν όταν δεν έστειλα και σ’ εσένα μικρή εικονίτσα όπως στις άλλες αδελφές και τι σκέφθηκες, όταν έλαβες την άλλη φορά την μεγαλύτερη;

Κάνε και έναν πνευματικό λογαριασμό, να ρίξω κι εγώ μια ματιά και, αν δεν είναι σωστός, θα σου φτιάξω ένα ξυλόγλυπτο Άγιον Όρος και θα σου το στείλω από το Άγιον Όρος. Είχα ξεκινήσει να φτιάχνω ένα με τα μοναστήρια, τις πέτρες, τα δρομάκια, τα καλντερίμια… Ήταν περίπου είκοσι εκατοστά, μισοέτοιμο, αλλά μου το πήραν κάποια παιδιά. Το ήθελαν για ευλογία και επέμεναν να τους το δώσω.

- Γέροντα, θα ήταν πολύ καλά παιδιά…

- Άμα ήταν πολύ καλά παιδιά, θα είχαν αρχοντιά και δεν θα το ζητούσαν με τέτοια απαίτηση! Τους είπα: «Να το τελειώσω∙ πώς να σας το δώσω μισό;». Εκείνα επέμεναν: «Όχι, δώσ’ το μας έτσι! Τι να παιδευτής να το τελειώσης»! Κατάλαβες; Με διευκόλυναν! Το κόσμος υπάρχει!...

Νά δῆτε οἱ κοσμικοί τί τραβᾶνε, κι ἀπό τά παιδιά τους κι ἀπό τούς συζύγους τους. Τό τί ἀκούω κάθε μέρα, εἶναι ἄνω ποταμῶν τί μοῦ λέει ὁ κάθε ἕνας γιά τά παιδιά του καί γιά τήν οἰκογένειά του! ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Να δήτε οι κοσμικοί τι τραβάνε, κι από τά παιδιά τους κι από τούς συζύγους τους. Τό τι ακούω κάθε μέρα, είναι άνω ποταμών τί μου λέει ο κάθε ένας γιά τά παιδιά του καί γιά την οικογένειά του! Ήταν μία γυναίκα καί την τυραννούσε πολύ ο άντρας της. Δεν ήξερε γράμματα, ούτε το άλφα, καί παρακαλούσε τήν Παναγία: «Δός μου λίγη γνώσι νά μπορέσω νά διαβάσω αύτή τήν φυλλάδα καί, αν μάθω, νά δής πόσες Παρακλήσεις θά σου κάνω, αρκεί νά διορθώσης αυτόν τον άνθρωπο πού μέ βασανίζει», καί σταυρώνει τον εαυτό της. Λοιπόν αυτή έφτασε νά κάνη όλη τήν νύχτα εβδομήντα Παρακλήσεις. Τό πιστεύετε; Τήν έμαθε τήν Παράκλησι φαρσί- τήν φώτισε ο Θεός. Ηρέμησε κι ο άντρας της καί μετανόησε, εξομολογήθηκε καί κοινωνούσε. ’Έγινε ένα προβατάκι.

Τό Πανάγιο Πνεῦμα (Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς τῆς Πεντηκοστῆς)

 (Ἰω. ζ΄ 37-52, η΄ 12)

Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· οἱ δὲ ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι' αὐτόν. τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ' οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ' αὐτὸν τὰς χεῖρας. Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; ἀλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτὸν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν· Μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ' αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται. Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε λέγων· Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.

Καρπός μιᾶς νυχτερινῆς προσευχῆς

- Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών…, η φωνή του Αφυπνιστή* αντήχησε μέσα στην παγωμένη νύχτα του χειμώνα και ταυτόχρονα ένας ρυθμικός χτύπος ακούστηκε στην πόρτα του κελλιού. Ο μοναχός ξύπνησε. Κοίταξε γύρω του. Σκοτάδι απλώθηκε σ’ όλο το κελλί του. Η αμέλεια ρίχνει τα πρώτα βέλη της, για να λαβώσει τον αγωνιστή.

- «Είναι νωρίς ακόμη», του ψιθυρίζει. «Κοιμήσου λίγο να ξεκουραστείς και αργότερα με όρεξη… θα κάνεις τα πνευματικά σου».

Ο μοναχός όμως δε φαίνεται να συμφώνησε με το λογισμό.

- «Αμήν», απαντά αμέσως. Η πρώτη νίκη της νύχτας! Και ταυτόχρονα χαρά μεγάλη στον ουρανό. Οι άγγελοι χειροκρότησαν τον αγωνιστή. Αλλά ο δαίμονας της αμέλειας δεν αποθαρρύνεται.

- «Είναι νύχτα και έχει υγρασία. Πώς θα προσευχηθείς;»

Ὁ κρυμμένος τύραννος...

    

Συνεπαρμένος από την απατηλή μέριμνα για τήν εξασφάλιση της ζωής, με τη βοήθεια των πολλών πραγμάτων, παραδίδεται ο άνθρωπος α-συνείδητα σε μια τυραννία, η οποία είναι το ίδιο ανήθικη, φαρμακερή και φονική όσο και η τυραννία του ανθρώπου επάνω σε άλλον άνθρωπο.

Μα και όταν ο άνθρωπος ελευθερωθεί από τήν τυραννία των πραγμάτων, θα αργήσει πολύ να έρθει η πλήρης βασιλεία της ελευθερίας, η βασιλεία του Θεού.

«Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς.»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἄς ἀφήσουμε κατά μέρος τή μέριμνα γιά ἄλλον ἄρτο. Ὁ Θεός πού μᾶς δίνει τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Υἱοῦ Του γιά βρῶμα καί πόμα μας, θά μᾶς δώσει καί τό φυσικό ἄρτο.

Σπάνια φωτογραφία. Γέρων 'Εφραίμ 'Αριζονίτης

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/05/blog-post_859.html

7 Ιουνίου Συναξαριστής. Θεοδότου εν Αγκύρα, Ἡ Ἁγία Ποταμιαίνη , Ὁ Ἅγιος Μαρκελλίνος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες Κλαύδιος, Κυρίνος καὶ Ἀντωνίνος, Ὁ Ἅγιος Μάρκελλος, Οἱ Ἅγιοι Σισίνιος, Κυριακός, Σμάραγδος, Λάργος, Ἀπρονιανός, Σατουρνίνος, Κρήσκης, Παππίας, Μαύρος, Ἀρτεμιάδα, Πρίσκιλλα καὶ Λουκία οἱ Μάρτυρες , Οἱ Ἁγίες Αἰσία καὶ Σωσάννα μαθήτριες τοῦ Ἁγίου Παγκρατίου, Ἡ Ἁγία Ζηναΐς , Οἱ Ἅγιοι Ἰωάννης καὶ Ταράσιος, Ὁ Ἅγιος Λυκαρίων, Ἡ Ἁγία Σεβαστιανὴ, Ὅσιος Στέφανος, Ὅσιος Ἄνθιμος , Ἅγιος Βασιλείδης , Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, Ὁ Ὅσιος Ἀνατόλιος ὁ Σιναΐτης, Ὁ Ἅγιος Κολμανὸς ὁ ἐξ Ἰρλανδίας,Ὁ Ὅσιος Μεριαδόκιος ὁ ἐξ Οὐαλίας, Ὁ Ὅσιος Δανιὴλ ὁ τῆς Σκήτεως, Ὁ Ὅσιος Βουλφάγγιος ἐκ Γαλλίας, Ἡ Ὁσία Μοντβέννα ἐκ Μεγάλης Βρετανίας, Ὁ Ἅγιος Ἀβεντίνος, Ὁ Ἅγιος Βιλλιβάλδος, Ὁ Ὅσιος Δεοχάρης ἐκ Γερμανίας, Οἱ Ἅγιοι Πέτρος, Βαλλαβόνσος, Σαβινιανός, Βιστρεμοῦνδος, Ἀβέντιος καὶ Ἱερεμίας, Ὁ Ὅσιος Ἀντώνιος ὁ διὰ Χριστὸν Σαλός,Ὁ Ὅσιος Ἀβράμιος, Ὁ Ὅσιος Παναγῆς ὁ Μπασιᾶς, Ἡ Ὁσία Εὐφροσύνη ἡ ἐν Πολώκ.

Ὁ Ἅγιος Θεόδοτος ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ ἐν Ἀγκύρᾳ

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Θεόδοτος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα τῆς Γαλατίας καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Παρέμεινε ὀρφανὸς σὲ νηπιακὴ ἡλικία καὶ ἀνατράφηκε μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου ἀπὸ τὴν εὐσεβέστατη θεία του Τεκοῦσα.

Ὄταν ἐμεγάλωσε, ἔγινε ἀρτοποιὸς καὶ ἔμπορος τροφίμων, διεκρινόταν δὲ γιὰ τὴν τιμιότητα, τὴν ἐγκράτεια καὶ τὴ φιλανθρωπία του. Διὰ τῶν λόγων, τῶν ἔργων καὶ τῆς ὑποδειγματικῆς χριστιανικῆς διαβιώσεώς του, ἔγινε πρόξενος ἐπανόδου στὸν ὀρθὸ δρόμο πολλῶν παρεκτραπέντων συμπολιτῶν του.

Κατὰ τοὺς ἐπὶ Διοκλητιανοῦ ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν διωγμούς, ἀπεστάλη στὴν Ἄγκυρα ὁ Θεότεκνος, δεινὸς διώκτης τῶν Χριστιανῶν, ὁ ὁποῖος διέταξε τὴ σύλληψη τῶν Χριστιανῶν, τὴν κατεδάφιση τῶν ναῶν καὶ τὴ δήμευση τῆς περιουσίας αὐτῶν, γιὰ νὰ μολύνει δὲ τὰ τρόφιμα διέταξε νὰ ἀναμιχθοῦν αὐτὰ μὲ εἰδωλόθυτα.

Τότε συνελήφθησαν μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ ἡ Τεκοῦσα μετὰ τῶν παρθένων Ἀλεξάνδρας, Κλαυδίας, Φαεινῆς, Εὐφρασίας, Ματρώνης, Ἰουλίας καὶ Θεοδότης. Ἐπειδὴ οἱ Ἁγίες ἀρνήθηκαν νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, ἐκλείσθησαν ἀρχικὰ σὲ πορνεῖο καὶ παρέμειναν μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ ἁγνές, καὶ στὴ συνέχεια ἐρρίφθησαν στὰ πλησίον κείμενα ἕλη, ὅπου ἔλαβαν τὸ μαρτυρικὸ θάνατο διὰ πνιγμοῦ († 18 Μαΐου).