Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 05-09-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους κεφ. δ΄ 1 - 5

δ΄ 1 - 5




Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κγ΄ 1 - 12

Κγ΄ 1 - 12




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Awareness Saint – Nectarios of Pentapolis

As the image of God, people should be self-aware, free and in control of themselves, because if awareness is taken away from them, they become unfree and are ruled by others. They’re unworthy of their high calling, such a sublime destination which is what their divine Creator wanted for them.

Πίστη καί ζωή. Σχέση πίστεως καί ζωῆς, β' μέρος

 

Ἡ ὀρθή πίστη ὅταν υἱοθετηθεῖ, γεννᾶ, στήν συνέχεια, τήν τέλεια ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἀρετή, πού χαρακτηρίζει τήν ὀρθόδοξη πνευματική ζωή. Παρατηρεῖ τό χρυσοῦν στόμα τῆς Ἐκκλησίας: «Ἀπό δέ πίστεως εἰλικρινοῦς, ἡ ἀγάπη τίκτεται»[25].

 Γιά τήν παραμονή στήν εὐσέβεια καί τήν διαφύλαξη τοῦ θεμελίου της, πού εἶναι ἡ πίστη, εἶναι ἀναγκαῖα τά καθημερινά καλά ἔργα τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης[26]. Αὐτά τά, ἐν «Ἁγίῳ Πνεύματι εἰργασμένα»[27] ἔργα, ὁ ὀρθόδοξος βίος, εἶναι ἡ προϋπόθεση καί ὁ τροφοδότης γιά τήν ὀρθή πίστη καί τήν εὐσέβεια[28].

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὁ ἄνθρωπος πλανᾶται, χάνει τήν ἀλήθεια, καταντᾶ ἀσεβής καί ὁδηγεῖται στήν ἀπώλεια[29] εἴτε λόγω διεφθαρμένης πίστεως, εἴτε λόγῳ διεφθαρμένης ζωῆς.

Ὁ Μακαριστός Ἰάκωβος Τσαλίκης - Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος Ὁμότ. Καθ. Παν. Αθηνῶν

  Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης

Από το ομώνυμο βιβλίο, εκδόσεις «Τροχαλία»

Το Ηγουμενείο και το ταγάρι που δεν άδειαζε.

Κάποιοι, τρία χρόνια μετά, τον προτρέπανε να φτιάξει ένα καλό Ηγουμενείο, γιατί λείπει στη Μονή. Και τους ξένους, από διάκο μέχρι πατριάρχη κι από κλητήρα μέχρι υπουργό, συνήθως τους δεχότανε σε μια στενή, απέριττη και χωριάτικη τραπεζαρία, εκεί που τρώγανε και τρώνε οι μοναχοί. Ένα δωμάτιο με λίγες καλές καρέκλες επάνω, είναι κι αυτό ανεπαρκές. Δεν του άρεσε η ιδέα του μεγάλου Ηγουμενείου και, όταν τον πίεσαν, τα είπε κάπως αυστηρά:
–Άκουσε. Εγώ ούτε ηγουμενεία ζήλεψα, ούτε δόξα ζήλεψα, ούτε κτίρια, ούτε τιμές. Ζήλεψα τον παράδεισο! Ο άγιος Δαβίδ, που ζούσε στα σπήλαια και στις ερήμους και δεν είχε αυτά, τι έκανε; Με την απλότητα και την ταπείνωση κέρδισε τον παράδεισο.

Ὅσιος Παΐσιος: «Δέν ἐλέγχεται πιά ἡ κατάσταση – Μόνο ἀπό πάνω, ὅ,τι κάνει ὁ Θεός»

…Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψει τα πλάσματα του Θεού. Έχει κάνει παγκοινιά, να καταστρέψει τον κόσμο.
Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνει στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του. Τώρα, κάνει όπως ένας εγκληματίας που, όταν τον κυκλώνουν, λέει: «Δεν έχω σωτηρία! Θα με πιάσουν!» και τα κάνει όλα γυαλιά – καρφιά. Ή όπως οι στρατιώτες, που εν καιρώ πολέμου, όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά, βγάζουν την λόγχη ή το σπαθί και ρίχνονται και ότι γίνει. Σου λέει: «Έτσι κι αλλιώς χαμένοι είμαστε – ας σκοτώσουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε».

Ἅγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αἰγύπτου (Ἀνακομιδή λειψάνων 3 Σεπτεμβρίου)

Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.

Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.

Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.

Ἡ οἰκουμενιστική ἐκκλησιολογική στρέβλωση τῆς «θεωρίας τῶν κλάδων»

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ‘’ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ’’

«Είναι για μας μια δεδομένη ενότης, η οποία δεν χάθηκε ποτέ»* 

 

Του   Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

 

Η γνωστή οικουμενιστική «θεωρία των κλάδων», στηρίζεται στην εκκλησιολογική πλάνη, ότι οι διάφορες ‘’ομολογίες’’ προήλθαν από την Μία Εκκλησία και ως εκ τούτου κατά την οικουμενιστική αυτή πλάνη, αποτελούν όλες μαζί την Μία Εκκλησία.

Η εκκλησιολογική στρέβλωση της οικουμενιστικής αυτής  «θεωρίας των κλάδων», οδηγεί επακόλουθα και σε λανθασμένη θέση για  «ένωση των εκκλησιών», εννοουμένης όχι ως επιστροφής των πλανηθέντων στη Μία Αγία Εκκλησία, αλλά ως ‘’ένωσης’’ των διαφόρων ‘’εκκλησιών’’. Ανάλογη εκκλησιολογική στρέβλωση επιχειρήθηκε και με τη λεγόμενη «θεωρία των δύο πνευμόνων».

«Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας» μέρος α΄

ΟΜΙΛΙΑ 1η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

«ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι»

Ρωμ: ιγ΄ : 11

Σωματικές αἰσθήσεις, βλάβες καί νέκρωσή τους.

Ἐάν κάποτε διαπιστώσουμε ὅτι μία αἴσθησή μας δέν ἀνταποκρίνεται λειτουργικῶς, ἀνησυχοῦμε καί καταφεύγουμε στόν γιατρό. Ὅταν ἐπί παραδείγματι τά μάτια μας ἀλλοιώνουν τό σχῆμα ἤ τό χρῶμα τῶν ἀντικειμένων, ἤ ἀκόμη τά αὐτιά μας δέν μποροῦν νά συλλάβουν χαμηλῆς ἀντάσεως ἤ ὑψηλῆς συχνότητος ἤχους, ὁμοίως ἀνησυχοῦμε, καί καταφεύγουμε στόν γιατρό. Ἐάν ὑπάρχει αὐτή ἡ κατάσταση, ἐάν δηλαδή οἱ αἰσθήσεις δέν μᾶς πληροφοροῦν ἐπακριβῶς ἀλλά ἀσθενοῦν, τότε ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι δέν μποροῦμε νά ἔχουμε εἰκόνα τοῦ ἐξωτερικοῦ μας κόσμου· ἀλλά ἐάν δέν ἔχουμε εἰκόνα τοῦ ἐξωτερικοῦ μας κόσμου, δέν μποροῦμε νά προσαρμοσθοῦμε σ᾿ αὐτόν.

Ἰωσήφ Ἡσυχαστής: Ὅταν σοί ἔλθει θυμός κλεῖσε τό στόμα σου

«Ο θυμός καθ' εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την οδόν του Θεού. Εάν δε θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή, εκτός εαυτού γενόμενος, χαλάς τα έργα των χειρών σου, γίνωσκε ότι κενοδοξίαν νοσείς και κάμνεις παράχρησιν του νεύρου της ψυχής. Απαλλάττεσαι δε διά της αγάπης προς πάντας και αληθούς ταπεινώσεως.

Διά τούτο όταν σοι έλθει θυμός κλείσε το στόμα σου δυνατά και μη ομιλήσεις εις τον υβρίζοντα ή ατιμάζοντα ή ελέγχοντα ή πολυειδώς σε πειράζοντα άνευ λόγου.

Τί εἶναι αὐτό πού ἐμποδίζει τόν ἄνθρωπο νά γνωρίζει τήν Θεία Χάρη. Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος. Χρειάζεται ταπείνωση

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/ti-einai-ayto.html

«Ὁ Χριστός δέν ἔρχεται νά σέ βρεῖ, γιατί δέν βελάζεις!....»

«Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς»

Μέ πλησίασε κάποτε ἕνας κύριος καί μοῦ λέει: Ἐντάξει κύριε Παναγόπουλε, ἐγώ ἐνδιαφέρομαι γιά τό Χριστό, τό παραδέχομαι. Ναί ὅμως, ὁ Χριστός ἦρθε γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί γιατί δέν ἔρχεται καί σέ μένα γιά νά μέ βρεῖ καί νά μέ σώσει; Νά ἔρθει καί γιά μένα, τό ἀπωλολό πρόβατο νά μέ σώσει. Ἐξάλλου δέν εἶμαι καί ἐγώ τό παιδί του;

Καί ὅταν τελείωσε τοῦ εἶπα: Ὁ Χριστός δέν ἔρχεται νά σέ βρεῖ, γιατί δέν βελάζεις! Ὅπως ὅταν χαθεῖ ἕνα πρόβατο τό ὁποῖο δέν βελάζει, δέν μπορεῖ ὁ βοσκός νά τό βρεῖ, ἔτσι καί ἐσύ δέν ζητᾶς τό Θεό καί δέν μπορεῖ ὁ Χριστός νά σέ βρεῖ.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τά σεμινάρια ψυχοδυναμικῆς