Ἡ Θεία εὐσπλαχνία, Ἐπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Θεία εὐσπλαχνία, Ἐπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 11-11-2018,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ: Πρός Κορινθίους Α΄ 8,8- 9,2, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ: Πρός Κορινθίους Α΄ 8,8- 9,2

         

           Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή

         από την Α΄«Προς Κορινθίους» επιστολή του αποστόλου Παύλου,

                          κεφάλαιο 8,εδάφια 8-13

   «Βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα(:Ενώ λοιπόν ο ασθενής αδελφός βλάπτεται και εσύ δεν έχεις να κερδίσεις τίποτε από το φαγητό αυτό. Δεν είναι το φαγητό που μας παρουσιάζει ευάρεστους στο Θεό. Διότι ούτε εάν φάμε προκόπτουμε και προοδεύουμε στην αρετή, ούτε εάν δεν φάμε υστερούμε και μένουμε πίσω σε αυτήν)»[Α΄Κορ.8,8].

   Βλέπεις πως πάλι περιόρισε την αλαζονεία τους; Διότι, αφού είπε ότι «έχουμε γνώση όλοι και όχι μόνο εκείνοι, και ότι κανείς τίποτε δε γνωρίζει όπως πρέπει να το γνωρίζει και ότι η γνώση καθιστά τον άνθρωπο αλαζόνα», κατόπιν, αφού τους παρηγόρησε και τους είπε ότι όλοι δεν κατέχουν τη γνώση και ότι αυτοί μολύνονται εξαιτίας της αδυναμίας τους, για να μη λένε εκείνοι «και τι μας ενδιαφέρει, αν όλοι δεν κατέχουν τη γνώση; Γιατί δεν έχει γνώση ο τάδε;       Γιατί να είναι ασθενής στην πίστη;». Για να μην προβάλλουν αυτά τα επιχειρήματα λοιπόν, δεν προχώρησε ευθέως να τονίσει σαφώς ότι πρέπει κανείς να απέχει από τα ειδωλόθυτα, για να μη βλάψει εκείνον που είναι ασθενής ως προς την πίστη, αλλά αφού ανέφερε ακροθιγώς αυτό μόνο, κατά πρώτον αναφέρει κάτι ανώτερο από αυτό.

     Ποιο λοιπόν είναι αυτό; Ότι και αν ακόμη δεν βλαπτόταν κανείς και ούτε υπήρχε ο κίνδυνος παρεξηγήσεως του πλησίον, ούτε τότε θα έπρεπε να κάνει κανείς αυτό. Αυτό όμως θα ήταν ματαιοπονία· διότι εκείνος ο οποίος άκουσε να βλάπτεται μεν άλλος, ο ίδιος όμως έχει κέρδος, δεν απέχει από κάτι, αλλά απέχει μάλλον τότε, όταν μάθει ότι ο ίδιος δεν έχει καμία ωφέλεια από το πράγμα. Για τον λόγο αυτόν, θέτει αυτό πρώτο λέγοντας «βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ(:Δεν είναι το φαγητό που μας παρουσιάζει ευάρεστους στο Θεό)». Είδες πώς εξευτελίζει αυτό, το οποίο φαινόταν ότι προερχόταν από τέλεια γνώση; «Οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν(:Διότι ούτε εάν φάμε, προκόπτουμε και προοδεύουμε στην αρετή)», δηλαδή δεν προοδεύουμε κατά Θεόν με το να κάνουμε κάτι καλό και μέγα· «οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα (:ούτε εάν δε φάμε υστερούμε και μένουμε πίσω σε αυτήν)», δηλαδή δεν υστερούμε σε τίποτε.

«Ἀδέκαστος κριτής», γέρων Ἐφραίμ Κατουνακιώτης

Ο παπα-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης ήταν πολύ βιαστής στα πνευματικά. Πίσω από την πόρτα του κελλιού του είχε γράψει: <<Αδέκαστος κριτής>>, και κάθε βράδυ μισή ώρα με τρία τέταρτα έβαζε τον εαυτό του στο σκαμνί και έκρινε τις πράξεις του και προσπαθούσε να μην ξαναπέσει στα ίδια σφάλματα.

Διηγείτο ο παπα-Διονύσιος ο Μικραγιαννανίτης ότι ο παπα-Εφραιμ, όταν σπανίως έβγαινε στον κόσμο, ύστερα έκανε τρεις με τέσσερις μήνες να ξανά βρει την κατάσταση που είχε. Κάποια φορά είχε στεναχωρεθεί πολύ που έχασε την προτέρα κατάσταση του, και ζήτησε από τον παπα-Διονύσιο να του δώσει στο κελί του για λίγο καιρό το Λείψανο του Αγίου Νεκτάριου, για να τον παρακαλέσει να τον βοηθήσει.Είχε πολλά δάκρυα. Τον συνάντησε κάποιος μοναχός στον δρόμο να επιστρέφει από την Αγία Αννα και τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα συνέχεια. Είχε ένα μαντηλάκι και τα σκούπιζε.
Έλεγε ο παπα-Εφραιμ:
✓ Είδες καλόγερο να μη ρωτά; Θα πλανηθεί. Για να γλυτώσει κανείς την πλάνη πρέπει να ρωτά.
✓ Οι πατέρες την καλογερική την θεμελίωσαν στην υπακοή.Είδες μοναχό να μη λέει <ευλόγησον>, μη περιμένεις προκοπή.
✓ Ξέρεις τι δύναμη έχει το <ευλόγησον>; Συντρίβει τα κέρατα του διαβόλου.

Ὁ Γέροντας Εὐμένιος μέσα στό φῶς. Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ. Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.

Ό Γέροντας Εύμένιος μέσα στο φως

Τον καιρό πού ό πατήρ Ιερόθεος ήταν κοντά στον Γέροντα Εύμένιο συνήθιζε καί τακτοποιούσε όλα τά τού ναού μετά τήν Θεία Λειτουργία τό πρωί, γιά νά είναι έντάξει όταν θά ξεκινούσαν τον Εσπερινό. Μπαίνοντας, όμως, ό Γέροντας Εύμένιος ένωρίτερα στήν Εκκλησία, λόγω τής μειωμένης του όράσεως, μετακινούσε λίγο τό μανουάλι, έψαχνε τά βιβλία στο άναλόγιο, με άποτέλεσμα νά βρίσκει ό πατήρ Ιερόθεος συχνά-πυκνά τά πράγματα σε διαφορετική θέση καί νά δυσανασχετεί. Ένα μεσημέρι, βλέποντας τήν πόρτα τής Εκκλησίας άνοιχτή, πηγαίνει πίσω άπό τό ιερό, άνεβαίνει πάνω σ' ένα σκαμνί καί κοιτάζει μέσα άπό τό παράθυρο τού ιερού, γιά νά μπορέσει νά καταλάβει τί κάνει ό Γέροντας καί άλλάζει θέση στά πράγματα.

Οἱ ὀδυνηρές συνέπειες τῶν σαρκικῶν ἁμαρτημάτων καί διαστροφῶν

Οἱ ὀδυνηρές συνέπειες τῶν σαρκικῶν ἁμαρτημάτων καί  διαστροφῶν

Τά ὀδυνηρά ἀποτελέσματα τῶν σαρκικῶν ἁμαρτημάτων - διαστροφῶν ἀφοροῦν ὄχι μόνο στήν ψυχή ἀλλά καί στό σῶμα, ὁδηγώντας στόν θάνατο τόν ἐπιτιθέμενο κατά τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας ἄνθρωπο. Πολλά περιστατικά, καθώς καί οἱ βίοι τῶν Ἁγίων μας, ἐπιβεβαιώνουν α) πόσο ὁ Θεός προστατεύει τούς ἁγνούς καί σώφρονες καί β) πόσο βδελύσσεται καί πατάσσει παιδαγωγικά τούς πορνεύοντας καί ἀνωμάλους.

«Ἕνας θεῖος μου», διηγεῖται ὁ σοφός π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «ἦταν στρατιώτης στή Μ. Ἀσία. Ἡ ἐνοματία του ἦταν καμιά δεκαριά ἄντρες, πῆγαν σέ ἕνα τουρικικό πορνεῖο. Ὁ θεῖος μου δέν ἔκανε τίποτε, δηλαδή εἶχε τό φόβο τοῦ Θεοῦ, ὁ ἴδιος μοῦ τό ἔλεγε, δέν ἔκανε τίποτε, κάθησε ἥσυχα καί δέν ἐπόρνευσε. Μάλιστα ἔζησε κάπου 90 τόσα χρόνια, πῶς συνέπεσε, ὁ τελευταῖος πνευματικός -γιατί πάντα ἐξομολογεῖτο- ἐξομολογήθηκε σέ μένα ὁ θεῖος ὁ Χρῆστος! (συγκίνηση). Λοιπόν, ἀκοῦστε. Τήν ἄλλη μέρα ἔδωσαν μάχη μέ τούς Τούρκους. Ἐφονεύθησαν ὅλοι πλήν τοῦ θείου μου. Εἶχε τό σημεῖο!

Θέλετε πιό πολλά; Σᾶς παραπέμπω σέ ἐκείνη τήν πανωφέλιμη ἱστορία, διήγηση τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ ἀπό στρατιωτῶν, πού γιορτάζει στίς 24 Δεκεμβρίου. Ἀνοῖξτε τό συναξαριστή σας καί θά δεῖτε γι’ αὐτό τό στρατιώτη. Στρατιώτης ἦταν, τοῦ βυζαντινοῦ κράτους, ἐναντίον τῶν Βουλγάρων. Καί ὅμως, ἐπειδή ἀρνήθηκε νά κάνει τήν ἁμαρτία, ἦταν ὁ μόνος πού σώθηκε. Ὁ δέ ἑλληνικός στρατός, ὁ βυζαντινός στρατός, εἶχε ὑποστεῖ ἀπό τούς Βουλγάρους πανωλεθρία.

Γιατί σέ ἕνα πανδοχεῖο πού εἶχε πάει, ποιός ξέρει …, οἱ ἄλλοι στρατιῶτες, σοῦ λένε: «Δέν βαριέσαι, ὅ,τι βρῶ μπροστά μου … ». Ὁ Θεός νά φυλάξει! Τό λέω πολλές φορές στά νέα παιδιά μας: «Θέλεις νά σέ φυλάξει ὁ Θεός; Πρόσεξε δύο ἁμαρτήματα, τή βλασφημία τῶν Θείων καί τήν πορνεία, εἰδικά σέ πολεμική περίοδο». Προσέξτε πολύ, εἶναι δύo ἁμαρτήματα πού δέν ἀνέχεται ὁ Θεός.

Καί ἐκεῖ ἐκστρατεύουν, σταμάτησαν σέ ἕνα χάνι, ἐκεῖ ὁ Νικόλαος ἔφαγε μέ τόν πανδοχέα καί ἦρθε ἡ κόρη τοῦ πανδοχέα νά σερβίρει, ἡ ὁποία κοίταξε τό νεαρό στρατιώτη, τῆς ἄρεσε, καί μετά, ὅταν πῆγε νά κοιμηθεῖ, πῆγε στό δωμάτιό του, τοῦ κτύπησε τήν πόρτα, γιά νά κάνει ἁμαρτία. Τότε τῆς λέει: «Κοπέλα μου, δέ λυπᾶσαι πρῶτα-πρῶτα τή δική σου παρθενία, ὕστερα δέ λυπᾶσαι ἐμένα, πού πηγαίνω στόν πόλεμο καί ὁ Θεός δέ θά μέ φυλάξει, ἄν πορνεύσω;». Πράγματι, τό κατενόησε καί ἔφυγε. Εἶχαν μείνει καί τό δεύτερο βράδυ. Καί ξαναπῆγε, γιατί νικήθηκε ἀπό τόν πονηρό. Τή δεύτερη φορά ὁ Ὄσιος Νικόλαος τήν ἔδιωξε: «Φύγε ἀπό ‘δῶ!», κατά τό: «Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ!».

"Καινούργια, ξέρετε πότε τοῦ φορέσανε; Στήν κηδεία του". Στήν περίπτωσή του δέν μπόρεσε, φαίνεται, νά τό ἀποτρέψει....

Στην Κέρκυρα έγινε εκδήλωση στις 29.3. 2014:

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ: 30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΜΙΑ ΤΟΥ. Εκεί η Γερόντισσα Ευφημία, Καθηγουμένη Ι. Μ. Παντοκράτορος Σωτήρος Χριστού, Αγ. Αθανασίου Κερκύρας είπε μεταξύ άλλων:

«Τον σεβαστό Γέροντα μας μακαριστό Μητροπολίτη Κερκύρας και Παξών αοίδιμο Πολύκαρπο Βαγενά ενδιέφερε μόνο η κοινωνία του με το Θεό. Για αυτό δόθηκε εξ όλης ψυχής και καρδίας στην άσκηση των δύο μεγάλων εντολών του. Η θέρμη της αγάπης του για τον Θεό και για κάθε άνθρωπο τον οδήγησε στην υπαρκτική τελείωση του, τον έκανε κατά την έκφραση σεμνού κληρικού ‘θείο παρανάλωμα’. Τέτοιος όντας ιερεύς αγάπησε την αφάνεια, το αθόρυβο και ταπεινό, το άσημο, δεν ήθελε την προβολή, την δημοσίευση, όσον ήταν δυνατό εβίωσε το ‘μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου’. Έζησε εν τω κρυπτώ. Αλλά δεν κατάφερε να μείνει κρυμμένος υπό τον μόδιον. Επί την λυχνίαν τον ανέβασε η Εκκλησία και η συνείδηση των ανθρώπων. Όσον κι αν προσπάθησε να κρυφτεί από τα βλέμματα, όσον κι αν εμίσησε την δόξα, τον επρόδωσε η όλη του αναστροφή και βιοτή».

Άριστα μαθήτευσε κοντά του κι ο Γεράσιμος και γύριζε με ένα τριμμένο και μπαλωμένο ράσο και φαγωμένα παπούτσια που μόνο μετά από πίεση με μεταχειρισμένα τα αντικαθιστούσε, όταν πια δεν κρατιόντουσαν στα πόδια του.

Σχέσεις Οἰκουμενισμοῦ καί Σιωνισμοῦ 1ο μέρος

Σχέσεις Οἰκουμενισμοῦ καὶ Σιωνισμοῦ - 1ο μέρος

 

ΟΔΥΣΣΕΙΑ TV

https://www.youtube.com/watch?v=C467ZKsj4aM

Ἄντε ἀπό ἐδῶ... Ποιά Ἁγία, αὐτή εἶχε 6 ἄνδρες!

   Στήν Μονή Ἰβήρων στό Ἅγιο Ὄρος, ἀνάμεσα στά 320 ιερά λείψανα πού ὑπάρχουν, ὑπάρχει ἄφθαρτο τό ἀριστερό πόδι τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδας. 

 Τῆς Ἁγίας πού πρίν τήν μετάνοιά της εἶχε 6 ἄνδρες. Αὐτό τό ''ἁμαρτωλό'' πόδι εἶναι ὁλοζώντανο, μέ τό δέρμα, μέ τά νύχια μέ τά πάντα, ὡς ἔνδειξη τῆς δυνάμεως πού ἔχει ἡ μετάνοια στόν ἄνθρωπο. 

Πού ἐμεῖς, ἄν τήν βλέπαμε, θά λέγαμε: Ἄντε ἀπό ἐδῶ... Ποιά Ἁγία, αὐτή εἶχε 6 ἄνδρες! Θά μοῦ πεῖς ἐμένα!

Ἄν ἔχεις κάποιο λόγο συνετό νά πεῖς, ἀποκρίσου...

 

 «Για τα λόγια σου φτιάξε ζυγαριά και μέτρο,και για το στόμα σου θύρα που να το κρατά κλειστό.

 Αν έχεις κάποιο λόγο συνετό να πεις, αποκρίσου στον πλησίον σου· αν όχι, κλείσε καλύτερα το στόμα σου με το χέρι σου. 

1 Μαρτίου. Εὐδοκίας ὁσιομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Παρ. λε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Ἰω. 1-13).

Β Ιω. 1,1           Ὁ πρεσβύτερος ἐκλεκτῇ κυρίᾳ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς, οὓς ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ, καὶ οὐκ ἐγὼ μόνος, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἐγνωκότες τὴν ἀλήθειαν,

Β Ιω. 1,1                    Εγώ, ο μεγαλύτερος κατά την ηλικίαν και κατά το αξίωμα, το οποίον μου έχει δώσει ο Θεός, γράφω προς την ακλεκτήν κυρίαν και τα τέκνα της, προς την Εκκλησίαν δηλαδή του Θεού και τα πιστά αυτής μέλη, που εγώ τους αγαπώ με την αληθινήν και ειλικρινή αγάπην. Και όχι μόνον εγώ τους αγαπώ, αλλά και όλοι όσοι έχουν γνωρίσει και δεχθή την αλήθειαν του Χριστού.