Παλαιά καί νέα ἅλωση τῆς πατρίδος μας, 19-12-2019, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Παλαιά καί νέα ἅλωση τῆς πατρίδος μας, 19-12-2019, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ χριστιανοῦ Δ΄ Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ χριστιανοῦ Δ΄ Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης Εὐεργετινός Α΄ Τόμος 23 5 2018

https://www.youtube.com/watch?v=mcxu6uj7DVI&feature=youtu.be

Λόγος Β΄: Διάλογος τῆς ψυχῆς μέ τόν νοῦ, μέ τήν μορφή ἐρωτήσεων καί ἀπαντήσεων σχετικά μέ τήν προέλευση τῶν παθῶν μέσα μας. Ἐπίσης λόγος περί θείας πρόνοιας καί κατά τῶν ἀστρολόγων (Ἅγιος Μάξιμος Γραικός)

Ψυχή: Αγαπημένε νου μου! Προς σε στρέφω τώρα τούτα τα απλά μου λόγια. Μου προκαλεί μεγάλη απορία το γεγονός ότι εσύ που ορίστηκες από τον Δημιουργό ως κυβερνήτης όλων των δυνάμεών μου, κυβερνάς το σώμα ολάκερο με τις πιο ευέλικτες νοητικές κινήσεις, ως βασιλέας που κυβερνάει μια περιτειχισμένη πόλη ή ως ένας έμπειρος πηδαλιούχος, όταν σε κυριεύει κάποιο σκοτεινό πάθος, είτε φθόνος, είτε οργή, είτε θλίψη, παθαίνεις αμέσως δυνατή σύγχυση και πέφτεις σε βαθειά θλίψη και μοιάζεις με ιππέα, που, όταν τον ρίξει κάτω το ατίθασο άλογό του, χάνει την νίκη. Τότε όλοι οι συλλογισμοί σου και τα λόγια σου γίνονται απρεπή και, με λίγα λόγια, δεν αναγνωρίζεις κανέναν, ούτε τους συγγενείς ούτε τους πιο αγαπημένους φίλους σου. Εκστομίζεις τότε τις πιο άνομες βλασφημίες εναν­τίον εκείνου που είναι ο μόνος αγαθός. Πες μου, σε παρακαλώ, γιατί συμβαίνουν αυτά σε εμένα και σε εσένα; Θα ήθελα πολύ, αγαπημένε μου, να μου το έλεγες.

Νους: Θέλεις να μάθεις από μένα, ψυχή, κάτι εξαιρετικά ακατάληπτο και ασύλληπτο για την σκέψη. Γι’ αυτό θα προτιμούσα με μεγάλη ευχαρίστηση την απόλυτη σιωπή, αν δεν είχα τύψεις μπροστά στον θείο ευαγγελιστή, που απαιτεί να είμαστε «έτοιμοι δε αεί προς απολογίαν παντί τω αιτούντι υμάς λόγον περί της εν ημίν ελπίδος μετά πραότητος και φόβου»[Α΄ Πέτρ. 3, 15]. Θα σου δώσω λοιπόν, με την βοήθεια του Θεού, μία σύντομη απάντηση σε αυτά που ρωτάς.

Τρομερή, πολύ τρομερή αρρώστια είναι, ψυχή μου, ο εγωισμός που έχει ριζωθεί στις ψυχές μας και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και πολλούς αγώνες για να εκδιωχθεί από μέσα μας. Κάποτε εμείς οι δύο ήμασταν ελεύθεροι από αυτά τα πάθη και ζούσαμε μία ζωή πολύ ήσυχη και γαλήνια, με υψηλές και καθαρές σκέψεις και θείες επιθυμίες. Τότε δεν μας αναστάτωναν ματαιοδοξίες, μήτε φιλονικίες, φθόνος και υπερηφάνεια, αλλά κατευθυνόμασταν πάντοτε προς τα υψηλά με απλή, ήρεμη και σταθερή σκέψη, αφού μας έδινε θάρρος η επιθυμία του πιο τέλειου αγαθού.

Ο Δημιουργός μας είναι απλός, ψυχή μου, και δεν μετέχει ούτε κατ᾽ ελάχιστον στην κακία και την πονηρία. Είναι ο μόνος αγαθός, η μόνη σοφία και η μόνη αλήθεια. Είναι φιλεύσπλαγχνος, γενναιόδωρος, πανάγιος και δίκαιος. Από Αυτόν πηγάζει πλούσια η αγιότητα, η αγαθότητα και όλα τα πνευματικά αγαθά. Αυτός, ως πανάγαθος, έδωσε τις θείες εντολές, από επιθυμία να οδηγήσει εξαρχής σε αυτήν την τελειότητα και το κατά την θεία εικόνα Του δημιούργημά Του. Αν ο άνθρωπος είχε τηρήσει τις θείες αυτές εντολές, θα ήταν αληθινά μακάριος και θα απολάμβανε την συνομιλία με τον ίδιο τον Θεό πάντοτε καθαρά και χωρίς πάθος. Με την ίδια την θεία πνοή Του έδωσε στον άνθρωπο όλες τις αρετές που βρίσκονται στην θεία και πανάγια φύση Του και αυτές είναι η αγαθότητα, η ευσπλαγχνία, η πραότητα, η αλήθεια, και η αγάπη.

Αὐτός εἶναι παπάς! Ἕνας παπάς μέ ἀκλόνητη πίστη!

~ Στα Ιωάννινα, κοντά στο ναό των Άγιων Αναργύρων του Κάστρου, ήταν το μικρό Φθισιατρείο με τους ετοιμοθάνατους φυματικούς.Στα χρονιά 1938-1940 μετά τη Θεία Λειτουργία, ο π. Βενέδικτος Πετράκης πήγαινε κάθε Τετάρτη κι όποτε άλλοτε χρειαζόταν και κοινωνούσε τους αρρώστους.

Διηγείται ο κ. Μπάστας: «Ο νέος του ιερού άναψε τη λαμπάδα.

-Πάτερ, είμαστε έτοιμοι.

Ο λειτουργός δεν έδωσε απάντηση. Σήκωσε στα χέρια το άγιο Ποτήριο. Είχε τοποθετήσει μέσα την άγια λαβίδα και το ΄χε σκεπάσει με το άγιο κάλυμμα. Βγήκε απ΄ την αριστερή θύρα του ιερού. Ο νέος με τη λαμπάδα αναμμένη προπορευόταν.

Βαδίσαμε κάπου τριάντα-σαράντα μέτρα. Ένα σπίτι με μισομαυρισμένους τοίχους μας περίμενε με μισάνοιχτη την πόρτα του. Ένα απ’ τα παιδιά έτρεξε και την άνοιξε διάπλατα.

Ο λειτουργός με τα τίμια Δώρα προχώρησε. Από κοντά του κι εμείς.

Μόλις μπήκα μέσα, ανατρίχιασα. Πού βρισκόμουν; Γύρω-γύρω κρεβάτια στο μεγάλο θάλαμο.

Και πάνω στα κρεβάτια… Τί μορφές ήταν εκείνες; Μάτια κλειστά ή μάτια που γυάλιζαν. Σκελετοί μοναχοί. Πεθαμένοι που ’χαν γυρίσει απ’ τον άδη.

-Αγαπητά μου παιδιά, ακούστηκε κρυστάλλινη η φωνή. Σας φέρνω το φως, σας φέρνω την ελπίδα, σας φέρνω τη χαρά. Κοιτάξτε με, τον Χριστό μας σας φέρνω. Η αγάπη τ’ ουρανού είναι κοντά σας. Ο δημιουργός του κόσμου θα ’ρθεί στη καρδιά σας. Σταθείτε μ’ ευλάβεια, μ’ ευγνωμοσύνη κι αγάπη.

«Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής αθανάτου γεύσασθε».

Τό ἁγιασμένο λάδι

ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟ ΛΑΔΙ

Μια νύχτα είχε πάρει λιγάκι ο ύπνος το δούλο του Θεού. Ξαφνικά φάνηκε ο διάβολος κρατώντας μια αξίνα! Τη σήκωσε ψηλά για να τον χτυπήσει, μα, πριν προλάβει να την κατεβάσει κυριεύτηκε από φρίκη και τρόμο, τραβήχτηκε πίσω και χάθηκε σαν καπνός, ξεφωνίζοντας και κάνοντας μεγάλο θόρυβο, ενώ ο Νήφων, ξύπνιος πια, τον άκουσε να τρίζει τα δόντια και να λέει:

-Αχ Μαρία! Εσύ, όπως πάντα με καις! Εσύ, που προστατεύεις αυτό το αγύριστο κεφάλι!

Από τα θυμωμένα εκείνα λόγια του σατανά, ο δίκαιος κατάλαβε ότι η Παναγία τον υπερασπιζόταν και τον σκέπαζε με τη χάρη της, επειδή κάθε βράδυ, πριν κοιμηθεί, συνήθιζε να παίρνει λάδι από το καντήλι της και να αλείφεται με πολλή ευλάβεια στο μέτωπο, στον αυχένα, στην καρδιά και σε όλα του τα αισθητήρια.

Ἄδηλος φόνος [ἔκτρωση- ἄμβλωση]

Άδηλος φόνος [έκτρωση- άμβλωση]

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

Έκτρωση ή άμβλωση είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κυήσεως, που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία (< 24 εβδ.) και οδηγεί σε αφαίρεση και θανάτωση του εμβρύου. Η άμβλωση προκαλείται με χημικές, χειρουργικές ή άλλες μεθόδους. Το όριο των 24 εβδομάδων καθορίστηκε με βάση την ελάχιστη ηλικία κυήσεως, που επιτρέπει σε ένα έμβρυο που θα γεννηθεί να είναι βιώσιμο. Έχουν εφαρμοστεί διάφορες μέθοδοι άμβλωσης στην πορεία της Ιστορίας. Οι ηθικές και νομικές πτυχές της άμβλωσης αποτελούν αντικείμενο έντονης συζήτησης σε όλο τον κόσμο. Το κύριο ζήτημα είναι κατά πόσο το έμβρυο μπορεί να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος και ως εκ τούτου η έκτρωση ως ανθρωποκτονία. Ταυτόχρονα τίθεται και το ζήτημα του δικαιώματος της εγγύου να διαθέτει το σώμα της όπως αυτή νομίζει. Οι αμβλώσεις αποτελούν κοινωνικό φαινόμενο της σύγχρονης εποχής που έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Σύμφωνα με έρευνα της Ισπανικής Στατιστικής Υπηρεσίας, κάθε 11 δευτερόλεπτα πραγματοποιείται μια άμβλωση στην Ευρώπη, προκαλώντας έτσι το θάνατο 2,8 εκατομ. εμβρύων ετησίως!

ΝΟΜΙΚΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ: Στην Ελλάδα η έκτρωση επιτρέπεται υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Το άρθρο 304 (Π.Κ.) επιτρέπει την άμβλωση, με συναίνεση της εγκύου, και μόνο από γιατρό μαιευτήρα με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου στις ακόλουθες περιπτώσεις: Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση (!). Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας ή δυσλειτουργίας του εμβρύου. Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης, αιμομιξίας. Χωρίς χρονικό περιορισμό, αν υπάρχει βεβαιωμένος κίνδυνος της ζωής της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής βλάβης της υγείας της. Η Εκκλησία της Κύπρου, αξίζει να σημειώσουμε, μετά την τουρκική εισβολή του 1974, συγκατατέθηκε να υποβληθούν σε έκτρωση οι Ελληνοκύπριες που είχαν βιασθεί. Στις ΗΠΑ, το θέμα της έκτρωσης αποτελεί σημαντικότατο ζήτημα πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης. Το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφάσισε (1973) ότι καμιά Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να απαγορεύσει την άμβλωση.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ: “Ορκίζομαι στο θεό Απόλλωνα τον ιατρό και στο θεό Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια”, έτσι ξεκινάει ο ιπποκράτειος όρκος ενώ στο θέμα της άμβλωσης λέει ξεκάθαρα: “δε θα δώσω σε κανέναν που θα μου ζητήσει φάρμακο θανατηφόρο ούτε θα δώσω παρόμοια συμβουλή, ούτε και σε γυναίκα θα δώσω φάρμακο για έκτρωση («ουδέ γυναικί πεσσόν φθόριον δώσω»)”. Σύμφωνα με κείμενο που αποδίδεται πιθανώς στον Ρωμαίο γιατρό Γαληνό (β' μ.Χ. αιώνα) τόσο ο Σπαρτιάτης Λυκούργος όσο και ο Αθηναίος Σόλωνας απαγόρευαν τις εκτρώσεις.

Ὅσο δέν ζεῖς πνευματικά, μήν περιμένεις εὐτυχία (Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)

Σε ποιον θέλεις περισσότερο ν’ αφιερώσεις τη ζωή σου; Το πνεύμα της ζωής σου καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά στοιχεία εκείνου προς το οποίο περισσότερο κλίνεις. Όποιος ζει για τον Θεό, έχει ένα πνεύμα θείου φόβου και ευλάβειας. Όποιος ζει για τον εαυτό του, έχει ένα πνεύμα αυτάρεσκο, εγωιστικό, φίλαυτο, σαρκικό. Και όποιος ζει για τον κόσμο, έχει ένα πνεύμα φιλόκοσμο και μάταιο. Κρίνοντας απ’ αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά, βρες τι πνεύμα υπάρχει μέσα σου.

Συνήθως στις γιορτές εύχονται ευτυχία. Ευτυχία, λοιπόν, σου εύχομαι κι εγώ. Γιατί, όμως, κάνουμε αυτή την ευχή; Είναι αλήθεια ότι κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει καθορίσει με σαφήνεια και ακρίβεια το τι είναι ευτυχία και το ποιος είναι πραγματικά ευτυχισμένος. Θαρρώ πως ευτυχισμένος είναι όποιος νιώθει έτσι. Όταν, λοιπόν, σου εύχομαι ευτυχία, αυτό ακριβώς εύχομαι: Να νιώθεις πάντα ευτυχισμένη! Και επειδή οι άνθρωποι έχουν τόσο διαφορετικές επιθυμίες, τόσο διαφορετικά γούστα και, συνακόλουθα, τόσο διαφορετικές απόψεις για την ευτυχία, που μπερδεύεται κανείς για τα καλά, σου ξεκαθαρίζω δίχως περιστροφές: Όσο δεν ζεις πνευματικά, μην περιμένεις ευτυχία.

Η διανοητική και σαρκική ζωή, όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, δίνουν κάτι σαν ευτυχία. Μα δεν πρόκειται παρά για μια φευγαλέα και απατηλή γεύση ευτυχίας, που γρήγορα χάνεται. Πέρα απ’ αυτό, όταν η διανοητικότητα και η σαρκικότητα κυριαρχούν στον άνθρωπο, τότε η ψυχή και το σώμα ταράζονται από εμπαθείς λογισμούς, επιθυμίες και συναισθήματα. Το δηλητήριο των παθών δηλητηριάζει τον άνθρωπο, όπως το αφιόνι, αλλά τον κάνει να ξεχνά πρόσκαιρα τη δυστυχία του, όπως πάλι το αφιόνι. Η πνευματική ζωή, απεναντίας, απαλλάσσει τον άνθρωπο από τα πάθη, του προσφέρει τις ευλογίες του πνεύματος και τον κάνει αληθινά και ολοκληρωτικά ευτυχισμένο.

Ο άνθρωπος της χάριτος λάμπει εσωτερικά σαν αστέρι. Συχνά, μάλιστα, η εσωτερική αυτή λαμπρότητα περνά από την ψυχή στο σώμα και γίνεται ορατή στους άλλους.

Ἡ διάσπαση τοῦ νοῦ (Ὁσίου Θεοφάνη)

Ὁσίου Θεοφάνη τοῦ Ἐγκλείστου

«Εἶναι πολύ ἐπικίνδυνη ἡ διάσπαση τῶν λογισμῶν καί χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Ὁ ἐχθρός θέλει νά σᾶς παγιδεύση σέ καμιά σπηλιά καί ἐκεῖ νά σᾶς ἐξολοθρεύση.

Οἱ λογισμοί ἀρχίζουν νά σκορπίζονται μέ τήν χαλάρωση τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ψυχρότητα τῆς καρδιᾶς. Πολλά εἶναι τά αἴτια αὐτῆς τῆς καταστάσεως. Ξεχωρίζουν ὅμως ἡ αὐτάρκεια καί ἡ ἔπαρσις. Σέ σᾶς δυστυχῶς καί τά δύο ὑπάρχουν. Προφυλαχθῆτε λοιπόν καί ἀγωνισθῆτε νά ἐπαναφέρετε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί νά ξαναθερμάνετε τόν θεῖο ζῆλο. Διαφορετικά θ᾿ ἀναπτυχθῆ ἡ διάσπασις τῶν λογισμῶν.

Ὁ γάμος ἐκ διαζυγίου εἶναι ἰσόβιος μοιχεία! - Πατήρ Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος.

Ο γάμος εκ διαζυγίου είναι ισόβιος μοιχεία! - Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος. https://kosmas-agrinio-video.blogspot...

Τέλος ἡ ἀργία γιὰ τὴ γιορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στὰ σχολεῖα

Παύει νὰ εἶναι ἀργία γιὰ τὰ σχολεῖα ἡ γιορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀλλὰ θὰ πραγματοποιοῦνται στὰ σχολεῖα ἐκδηλώσεις ποὺ μπορεῖ νὰ περιλαμβάνουν θρησκευτικὲς καὶ ἐκπαιδευτικὲς δραστηριότητες.

Συγκεκριμένα «Ἡ 30ή Ἰανουαρίου κάθε ἔτους , ἡμέρα τῆς θρησκευτικῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν , παύει νὰ συμπεριλαμβάνεται στὶς ἡμέρες σχολικῆς ἀργίας. Ἀποκαθίσταται ὡς ἡμέρα πραγματοποίησης ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων πρὸς τιμὴ τῶν Μεγάλων αὐτῶν Πατέρων ἀλλὰ καὶ τῆς Παιδείας, καθὼς καὶ τῶν μετόχων τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας, ἐκπαιδευτικῶν καὶ μαθητῶν.

Τίποτα δέν φοβᾶσαι καί δέν ἔχεις πνευματικό;

Ο άνθρωπος έχει τον ιατρό του, έχει τον κρεοπώλη του, έχει τον ράφτη του, έχει τον μπακάλη και τον μανάβη του... και τι δεν έχει για τη σάρκα του... Για την αθάνατη ψυχή του όμως δεν έχει πνευματικό.

Πού πας άνθρωπε; Δεν φοβάσαι τον θάνατο, δεν φοβάσαι την κόλαση, δεν φοβάσαι τον Θεό; Τίποτα δεν φοβάσαι και δεν έχεις πνευματικό; 

Καλά ποιός είναι ο προορισμός του ανθρώπου; Να τραφούν τα σκουλίκια όταν πεθάνει;

Πρέπει νά μή λεγόμαστε μόνον ἀλλά καί νά εἴμαστε χριστιανοί (Μαγν. IV, 1).

Πρέπει νά μή λεγόμαστε μόνον ἀλλά καί νά εἴμαστε χριστιανοί (Μαγν. IV, 1).

Κανείς δεν αμαρτάνει, όταν στηρίζεται στην πίστη˙ κανείς δε μισεί, όταν είναι γεμάτος αγάπη. Το δέντρο είναι φανερό από τους καρπούς του. Όσοι λένε ότι πιστεύουν, θα το αποδείξουν από τα έργα τους…

28 Ἰανουαρίου. Ὁσίου Ἐφραΐμ τοῦ Σύρου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Παραλειφθέν. Κυρ. ιβ΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιε΄ 1-11).

Α Κορ. 15,1        Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,

Α Κορ. 15,1               Αδελφοί, σας υπενθυμίζω το Ευαγγέλιον, το οποίον εκήρυξα εις σας και το οποίον σεις παρελάβατε με πίστιν, στο οποίον και στέκεσθε σταθεροί και ακλόνητοι,