Ὅποιος τηρεῖ τίς ἐντολές εἶναι ἀνώτερος ἀπό αὐτόν πού κάνει θαύματα ἤ γίνεται μάρτυρας. Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὅποιος τηρεῖ τίς ἐντολές εἶναι ἀνώτερος ἀπό αὐτόν πού κάνει θαύματα ἤ γίνεται μάρτυρας. Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-1-2013 (Σύναξη Κυριακῆς), http://www.hristospanagia.gr/ , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

GOD NEVER LEAVES From “The Evergetinos. ”

A  brother was beset by the demon of lust. It so happened that the brother once passed by a village in Egypt and saw a beautiful woman, who was the daughter of a pagan priest. On seeing her, he was wildly aroused and, under the influence of his passions, went to the father of the girl and said: “Give me your daughter as my wife.”

“I cannot give her to you,” the pagan priest answered, “without asking my god. Wait a bit.”

Indeed, the pagan priest went to his god’s oracle (through which, as we know, the Devil speaks) and asked: “A monk came to my home and wants my daughter as his wife. Shall I give her to him?”

The demon hidden in the oracle answered him: “Ask him if he will deny his God, his baptism, and the vows he made as a monk.”

When the pagan priest returned, he said to the monk: “Will you deny your God, your baptism, and your monastic vocation?” Indeed, the monk accepted his terms. But immediately he saw something bright come from his mouth and, like a dove, go up into the heavens.

Right away, the pagan priest ran to the demon and said: “Behold, the monk did all that you asked.” Then the demon said to him: “Do not give you daughter to him as a wife, for his God has not departed from him, but is still helping him.”

So once again, the pagan priest went to the monk and told him: “I cannot give my daughter to you as a wife, since your God continues to remain near you and help you.”

On hearing this response, the monk was deeply moved and said within himself: “Even though God in His singular goodness has bestowed upon me so many good things, I—wretch that I am—have denied Him, His Holy baptism, and monastic vows. 

Ὁ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος συναντᾶ τήν Παναγία (29 Μαΐου 1453)

 «Ο δε ελεεινός βασιλεύς Κωνσταντίνος, καθώς εμπήκαν οι Τούρκοι στο μέρος του Αγίου Ρωμανού, επεριπάτει από τα τείχη και έβλεπε δια τους εχθρούς. Είνε και μετ’ αυτού μερικοί από τους άρχοντας, και προς το δεξιόν μέρος ήτον ένας ναός της Υπεραγίας, και θεωρεί ο βασιλεύς μιαν βασίλισσαν οπού έρχονταν από έξω με πολλούς ευνούχους και εμπήκε μέσα εις τον ναόν.

 Υπήγε γουν και ο βασιλεύς με τους άρχοντας να ιδούν τι βασίλισσα ήτον εκείνη όπου εμπήκεν εις τον ναόν εκείνον, και εμπήκαν μέσα. Η δε βασίλισσα άνοιξε την ωραία πύλην και εμπήκε μέσα και εκάθησεν εις το ιερόν σύνθρονον και έδειξε σχήμα λυπητικόν. Τότε άνοιξε το υπεράγιον αυτής στόμα και είπε προς τον βασιλέα:

 «Αφόντις μου επαράδοσαν ταύτην την ταλαίπωρον Πόλιν, πολλαίς φοραίς την εγλύτωσα από οργαίς θεϊκαίς, αλλά και τώρα επαρακάλεσα Τον Υιόν μου και Θεόν, και όμως έγινε απόφασις, ότι να παραδοθήτε εις τας χείρας των αλλοτροίων, διότι αι αμαρτίαι του λαού άναψαν τον θυμόν του Θεού.

 Και λοιπόν άφες το στέμμα της βασιλείας εδώ να το φυλάγω, έως να ευδοκήση ο Θεός να έλθει άλλος να το παραλάβει, και συ ύπαγε να αποθάνεις , ότι έτζι ώρισεν ο Θεός». Και ως ήκουσεν ο βασιλεύς , έγινε περίλυπος, και έβγαλε το στέμμα της βασιλείας και το σκήπτρον οπού εβάστα εις το χέρι, και τα έβαλεν επάνω εις την αγίαν τράπεζαν, και εστάθει μετά δακρύων και είπεν : 

« Ω δέσποινά μου, επειδή δια τας αμαρτίας μου εξεγυμνώθηκα την τιμήν της βασιλείας και χάνω και την ζωήν μου, ιδού παραδίδωμι και την ψυχήν μου εις τας χείρας σου, καθώς σε επαρέδωκα και το στέφος της βασιλείας». 

Ζωτικά ὄργανα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ ἔμειναν ἄφθορα καί ὁ ἑτοιμοθάνατος ἀρχιμανδρίτης πού πῆγε καί λειτούργησε

 

Ήταν 4(17) Μαρτίου 1996,μία συγκλονιστική βραδιά. 

Θυμάμαι έκανε πολύ κρύο, είχε δυνατό άνεμο κι έριχνε χιονόνερο. Είχαμε συγκεντρωθεί αρκετοί ιερείς, τελέσαμε την παράκληση κι έπειτα ο μητροπολίτης μας κ. Λάζαρος πήρε τα εργαλεία και ξεκίνησε το σκάψιμο του τάφου. 

Έπειτα συνεχίσαμε εμείς. Ήταν τέτοια η λαχτάρα μας, που δεν νιώθαμε το κρύο. Με πόση συγκίνηση βρήκαμε το λείψανό του [του Αγίου Λουκά του Ιατρού (1877-1961), αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας].

Κριτική στήν Ὁμοιοπαθητική Ἰωάννης Κουντουράς, Καθηγητής Γαστρεντερολογίας στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το σκεπτικό της παρούσης προσπάθειας δεν ήταν μια "apriori" πρόθεση αναζητήσεως πλεονεκτημάτων ή αδύνατων σημείων της ομοιοπαθητικής με απώτερο στόχο τη δυνητική καθιέρωση ή απόρριψη εφαρμογής της στο χώρο της θεραπευτικής. Είναι βέβαιο ότι τέτοιος χώρος υπάρχει για κάθε είδους επιστημονικές θεραπευτικές προσεγγίσεις. Εντούτοις, πρόσφατες πληροφορίες, σχετιζόμενες με την ομοιοπαθητική, δίνουν την εντύπωση ότι πολλά διφορούμενα είναι δυνατόν να επισυμβαίνουν ή να ισχύουν στο χώρο της. Επιπλέον, ως μέλη της Εκκλησίας, διαπιστώνουμε ότι πιθανές ή εμφανείς κακοδοξίες των οπαδών της ομοιοπαθητικής είναι δυνατόν να αντιστρατεύονται την ορθόδοξη πίστη. Για την επιβεβαίωση ή την διάψευση αυτής της εντυπώσεως καταγράφονται, δειγματοληπτικά, τα ακόλουθα δεδομένα τα οποία ελήφθησαν αυτούσια από το μοναδικό επίσημο εγχειρίδιο ομοιοπαθητικής που φέρει τίτλο, συγγραφέα και έκδοση: "Η επιστήμη της ομοιοπαθητικής" Γιώργου Βυθούλκα, Εκδόσεις κέντρου ομοιοπαθητικής ιατρικής, Αθήνα 1990.

Σημειωτέον ότι κυκλοφορούν άλλα 2 σχετικά  εγχειρίδια, (στην ουσία επαναλήψεις) του ιδίου συγγραφέως, των οποίων αυτούσια πάντα δεδομένα θα αναφερθούν μετά τις σχετικές καταγραφές του πρώτου εγχειριδίου. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι τυχόν παρατηρήσεις ή σχόλια που κρίνουμε απαραίτητα θα καταγράφονται με κανονικά στοιχεία, όσα δε αφορούν αποκλειστικά στο κείμενο θα καταγράφονται με παχέα  (bold) γράμματα.

Εξώφυλλο: Ο Γιώργος Βυθούλκας... σπούδασε πολιτικός μηχανικός. Γνώρισε την ύπαρξη της Ομοιοπαθητικής "τυχαία", πριν 20 χρόνια... Άρχισε να μελετάει ομοιοπαθητική στην νότια Αφρική και συνέχισε τις σπουδές του σε διαφορά ομοιοπαθητικά ιατρικά κολλέγια της Ινδίας...

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ .Ἀφομοιῶστε τό πνεῦμα τοῦ πατέρα μας Σιλουανοῦ! Τότε θά σᾶς ἐπισκιάσει τό ἄκτιστο φῶς, καί στό φῶς αὐτό θά δεῖτε τή θεία ἀπειρότητα καί θά ἀντιληφτεῖτε ὅτι εἶναι ἀδύνατον νά περιοριστεῖ ὁ Χριστός σέ ὁποιοδήποτε ἄλλο πλαίσιο, πέρα ἀπό ἐκεῖνο τοῦ ἀπολύτου Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ κόσμου, τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς.

Έθεσα ως σκοπό της ζωής της Μονής μας να βοηθήσει αυτούς πού διαβάζουν το βιβλίο τού άγιου Σιλουανού και δεν έχουν ακόμη κατανοήσει ότι ο άνθρωπος αυτός έλαβε το δώρο της υποστατικής προσευχής και προσευχόταν εκτενώς γιά ολόκληρο τον κόσμο. 

Έτσι, η διδασκαλία αυτή τού Γέροντα αποτελεί θεμέλιο της Μονής μας. Όσους έρχονται εδώ τούς ικετεύω: Αφομοιώστε το πνεύμα τού πατέρα μας Σιλουανού! Τότε θά σάς επισκιάσει το άκτιστο φώς, και στο φώς αυτό θά δείτε τη θεία άπειρότητα και θά αντιληφτείτε ότι είναι αδύνατον να περιοριστεί ο Χριστός σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο, πέρα από εκείνο τού απολύτου Θεού, τού Δημιουργού τού κόσμου, τού ουρανού και της γης.

Όταν βρισκόμαστε μπροστά στο εγχείρημα να οικοδομήσουμε ένα τέτοιο μοναστήρι, όπου προσεύχονται άνθρωποι πού κατάγονται από διάφορες χώρες και μιλούν διάφορες γλώσσες, τότε βεβαίως θά έχουμε από πρακτική άποψη πολλές δυσκολίες. 

Εσείς όμως, όλοι μαζί και ό καθένας χωριστά, βοηθήστε με να οικοδομήσω το μοναστήρι με τέτοια συνείδηση! Διαβάστε στον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, πού λέει ότι ο Χριστός πέθανε «περί των αμαρτιών ... όλου τού κόσμου» .

Δὲν ὑπάρχει τίποτα πιὸ ζοφερὸ ἀπὸ μία ψυχὴ ποὺ μνησικακεῖ.

 Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ξέχασε, λοιπόν, τὶς ξένες ἁμαρτίες, γιὰ νὰ ξεχάσει καὶ ὁ Κύριος τὶς δικές σου. Γιατί ἂν πεῖς, «Τιμώρησε τὸν ἐχθρό μου», ἔκλεισες τὸ στόμα σου. Ἔχασε πιὰ ἡ γλώσσα σου τὸ δικαίωμα νὰ μιλάει στὸ Θεό. Πρῶτα-πρῶτα ἐπειδὴ ἐξαρχῆς Τὸν παρόργισες, κι ὑστέρα ἐπειδὴ ζητᾶς πράγματα ποὺ εἶναι ἀντίθετα στὸν ἴδιο τὸ χαρακτήρα τῆς προσευχῆς.

Ἀφοῦ, δηλαδή, προσέρχεσαι γιὰ νὰ ζητήσεις συγχώρηση ἁμαρτημάτων, πῶς μιλᾶς γιὰ τιμωρία; Τὸ ἀντίθετο ἔπρεπε νὰ κάνεις, νὰ παρακαλᾶς γιὰ τοὺς ἄλλους, ὥστε στὴ συνέχεια νὰ παρακαλέσεις μὲ παρρησία καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό σου. Ἂν προσευχηθεῖς γιὰ τοὺς συνανθρώπους σου, τὰ πέτυχες ὅλα, ἔστω κι ἂν δὲν πεῖς τὸ παραμικρὸ γιὰ τὶς δικές σου ἁμαρτίες. Δὲν ὑπάρχει τίποτα πιὸ ζοφερὸ ἀπὸ μία ψυχὴ ποὺ μνησικακεῖ καὶ μισεῖ.

Δὲν ὑπάρχει τίποτα πιὸ ἀκάθαρτο ἀπὸ μία γλώσσα ποὺ κακολογεῖ καὶ καταριέται. Ἄνθρωπος εἶσαι, μὴ γίνεσαι θηρίο. Τὸ στόμα σου δόθηκε ὄχι γιὰ νὰ δαγκώνεις, ἀλλὰ γιὰ νὰ παρηγορεῖς μὲ τὰ λόγια σου. Ὁ Θεὸς σὲ πρόσταξε νὰ συγχωρεῖς, κι ἐσὺ... Τὸν παρακαλᾶς νὰ καταργήσει τὴ δική Του ἐντολή;

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς. Περί πνευματικῆς ἐργασίας

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

Δύσκολα μπορούμε να βρούμε καλύτερο παράδειγμα, για την ανάγκη να μην είμαστε νωθροί και αναβλητικοί στην προσευχή και την πνευματική εργασία, απ’ αυτό πού δίνει ο άγιος Εφραιμ ο Σύρος: «Κάποτε ένας αδελφός είχε, υπό την επήρεια τού διαβόλου, τον εξής λογισμό: Δώσε σήμερα ανάπαυση στον εαυτό σου και αύριο σήκω νωρίς για την ακολουθία στην Εκκλησία. Εκείνος όμως απάντησε στον λογισμό: «Ποιος ξέρει, ίσως ούτε αύριο να μη σηκωθώ, γι’ αυτό πρέπει σήμερα!».

Ἕνας νά μέ ἀκούσει...... καί θά τοῦ στείλει ὁ Θεός πλούσια τή Xάρη Του! " Ἅγιος Πορφύριος

Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΕΝΝΑΜΕ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΓΙΟΥΣ, ΓΕΝΝΑΜΕ ΑΓΙΟΥΣ. Στο χέρι μας είναι να γεννήσουμε Αγίους. Η ψυχοσωματική υγεία του παιδιού αρχίζει να διαμορφώνεται από τη σύλληψη, εν συνεχεία επηρεάζεται από τη ζωή της μητέρας κατά την κύηση και φυσικά από τη ζωή του ζεύγους."

Άγιος Πορφύριος

Από το Βιβλίο " Ένας να με ακούσει...... και θα του στείλει ο Θεός πλούσια τη Xάρη Του! "

Έκδοσις "Ιερού Ησυχαστηρίου Μεταμορφώσεως του Σωτήρος" Μήλεσι Αττικής. 

Εκδοτική παραγωγή ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ www.eptalofos.gr

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/03/x.html?m=1

29 Μαρτίου Συναξαριστής. Μάρκου Ἐπισκόπου, Κυρίλλου διακόνου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰωνά, Βαραχησίου, Ἀβίβου, Ζανιθᾶ, Ἠλία, Λαζάρου, Μάρη, Μαρουθᾶ, Ναρσῆ, Σάββα καὶ Σιμιάθου, Εὐσταθίου Ὁμολογητῆ, Διαδόχου Ἐπισκόπου, Ἠσυχίου Σιναΐτου, τῶν Ὁσίων Μάρκου, Ἰωνὰ καὶ Βάσσου, Ἐφραὶμ Ἀρχιεπισκόπου

Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος Ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων

Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίου (337-361 μ.Χ.). Ἦταν Ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων. Τὸ ἔτος 341 μ.Χ. συμμετεῖχε στὴν Σύνοδο τῆς Ἀντιόχειας. Στὰ Πρακτικὰ μάλιστα αὐτῆς, διασῴζεται «Ἔκθεσις Πίστεως Μάρκου Ἀρεθουσίων». Τὸ ἑπόμενο ἔτος συμμετεῖχε στὴν ἀντιπροσωπεία Ἐπισκόπων, ἡ ὁποία μετέβη στὰ Τρέβηρα γιὰ νὰ συναντήσει τὸν αὐτοκράτορα Κώνσταντα. Τὸ ἔτος 343 μ.Χ. ἔλαβε μέρος στὴν Σύνοδο τῆς Φιλιππουπόλεως καὶ τὸ ἔτος 351 μ.Χ. στὴν Σύνοδο τοῦ Σιρμίου, ἡ ὁποία καταδίκασε τὸν Φωτεινό, Ἐπίσκοπο Σιρμίου, ὡς ὀπαδὸ τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, Μαρκέλλου. Τὸν συναντᾶμε, ἐπίσης, στὴν Σύνοδο τῆς Σελευκείας  τῆς Ἰσαυρίας, τὸ ἔτος 358 μ.Χ.
Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ἀναδείχθηκε μεγάλος διώκτης τῆς εἰδωλολατρίας καὶ ὁδήγησε μὲ τὸν φιλόθεο βίο καὶ τὸ εὐαγγελικὸ κήρυγμά του πολλοὺς Ἐθνικοὺς στὴν ἀληθινὴ πίστη. Μὲ τὴν προτροπή του δὲ οἱ Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι προέρχονταν ἀπὸ τὸν κόσμο τῶν Ἐθνικῶν, γκρέμισαν ἕναν εἰδωλολατρικὸ ναό.
Ὁ αὐτοκράτορας Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης ἀπαιτοῦσε ἀπὸ τὸν Ἅγιο ἢ νὰ δώσει ἀποζημίωση γιὰ τὸν κατεστραμμένο ναὸ ἢ νὰ τὸν ξαναοικοδομήσει. Γι’ αὐτό, ὅταν πληροφορήθηκε τὴν σύλληψη πολλῶν Χριστιανῶν γιὰ τὸ συγκεκριμένο γεγονός, παρουσιάσθηκε μόνος του στὶς ἀρχὲς ποὺ τὸν καταδίωκαν, τὸ 363 μ.Χ.