77. Ἡ ἀληθινή ταπείνωση εἶναι ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

77. Ἡ ἀληθινή ταπείνωση εἶναι ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 1-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

76. Ἡ περιφρόνηση τοῦ πειρασμοῦ, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

76. Ἡ περιφρόνηση τοῦ πειρασμοῦ, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,28-2-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

75. Ἡ ὑπερνίκηση τῶν πειρασμῶν μέ τήν ἀγάπη πρός τον Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

75. Ἡ ὑπερνίκηση τῶν πειρασμῶν μέ τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,27-2-2019 ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων, Ἀποσπάσματα ἀπό την κατήχηση ΙΗ σχετικά μέ τήν Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν

 Επιλεγμένα αποσπάσματα από την Κατήχηση ΙΗ΄ του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

                   σχετικά με την ανάσταση των νεκρών

    

    Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της αναστάσεως. Η προσδοκία της ανταποδόσεως παρακινεί την ψυχή στην αγαθοεργία. Ο εργάτης που ελπίζει στο μισθό των κόπων του, είναι πρόθυμος να υπομείνει κάθε δυσκολία. Ενώ όσοι κοπιάζουν χωρίς την ελπίδα της αμοιβής, γρήγορα εγκαταλείπουν το έργο τους. Ο στρατιώτης που προσδοκά να βραβευθεί, είναι ετοιμοπόλεμος. Κανείς όμως δεν προθυμοποιείται να διακινδυνεύσει για χάρη ασύνετου βασιλιά, που δεν επιβραβεύει τα κατορθώματα των στρατιωτών του.

   Με παρόμοιο τρόπο και κάθε ψυχή, όταν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα ανταπόδοση, φροντίζει για τον εαυτό της. Ενώ όταν δεν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα κρίση, παραδίνεται στην αμαρτία και στην καταστροφή. Όποιος πιστεύει ότι το σώμα του θ’ αναστηθεί, δεν το μολύνει με ασέλγειες. Ενώ οποίος δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στην αμαρτία και κακομεταχειρίζεται σαν ξένο το σώμα του. Είναι λοιπόν σημαντικό το δόγμα της Αγίας Εκκλησίας μας, που αναφέρεται στην ανάσταση των νεκρών. Είναι βασική διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας. Και ενώ από πολλούς αμφισβητείται, από την αλήθεια επιβεβαιώνεται. Οι ειδωλολάτρες αμφισβητούν, οι Σαμαρείτες απιστούν, οι αιρετικοί διαστρεβλώνουν το δόγμα αυτό. Πολλές οι αντιρρήσεις. Μία όμως είναι η αλήθεια.

    Μας λένε οι αρνητές: «Πέθανε ο άνθρωπος και τάφηκε. Σάπισε στο χώμα και διαλύθηκε σε σκουλήκια. Τα σκουλήκια ψόφησαν κι αυτά. Το σώμα λοιπόν καταστράφηκε και αφανίστηκε. Πώς θα αναστηθεί;». Μας λένε ακόμα: «Όσοι ναυάγησαν, καταφαγώθηκαν από τα ψάρια, που κι αυτά καταφαγώθηκαν από άλλα. Όσοι πάλεψαν με θηρία, έγιναν τροφές σε αρκούδες και σε λιοντάρια, που έφαγαν ακόμα και τα κόκαλά τους. Οι γύπες και οι κόρακες, αφού έφαγαν τις σάρκες των εγκαταλειμμένων στο χώμα νεκρών, πέταξαν και σκορπίστηκαν μακριά. Πώς λοιπόν θα συγκεντρωθούν πάλι τα μέλη του σώματος; Συμβαίνει μάλιστα τα αρπακτικά πουλιά, που τα έφαγαν, να θανατωθούν μακριά, άλλο στις Ινδίες, άλλο στην Περσία κι άλλο στην Ευρώπη. Πώς, τέλος, θα συναρμολογηθούν τα σώματα εκείνων που κάηκαν και που ο άνεμος ή η βροχή διασκόρπισε ακόμα και τη στάχτη τους;». Σε όλα αυτά θα απαντήσουμε: Για σένα, τον μικρό και αδύναμο άνθρωπο, απέχουν βέβαια πολύ οι Ινδίες από τη Γερμανία και η Ισπανία από την Περσία. Για τον Θεό όμως, που κρατάει στο χέρι Του ολόκληρη τη γη, όλα είναι κοντινά. Μην κατηγορείς λοιπόν τον Θεό, ξεκινώντας από τη δική σου αδυναμία, αλλά να συλλογίζεσαι τη δική Του παντοδυναμία.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο - Σο­φί­α Σα­μα­ρᾶ

 Η Σο­φί­α Σα­μα­ρᾶ τοῦ Σταύ­ρου καί τῆς Ἀ­θη­νᾶς γεν­νή­θη­κε στήν Ἀ­να­το­λι­κή Θρά­κη. Ἀ­πό ἐ­κεῖ ἦρ­θαν στήν Χα­ραυ­γή Κο­ζά­νης καί τό ἔ­τος 1938 κα­τέ­βη­καν στήν Βέ­ροι­α. Ἦ­ταν ἡ τε­λευ­ταί­α καί μο­να­δι­κή πού ἔ­ζη­σε ἀ­πό τά δώ­δε­κα παι­διά πού γέν­νη­σε ἡ μη­τέ­ρα της.

Οἱ γο­νεῖς της ἦ­ταν πτω­χοί ἀλ­λά πο­λύ εὐ­λα­βεῖς, ἰδι­αί­τε­ρα ἡ μη­τέ­ρα της. Ἀρ­γό­τε­ρα ἡ μη­τέ­ρα της ἔχα­σε τό φῶς της καί ἔ­ζη­σε ὥς 110 ἐτῶν. Ἦ­ταν τυ­φλή ἀλ­λά ἔ­βλε­πε μέ ἄλ­λον τρό­πο ὡ­ρι­σμέ­να πράγ­μα­τα. Κά­πο­τε τήν ἐ­πι­σκέ­φθη­κε ἡ κυ­ρί­α Με­τα­ξία Γε­ωρ­γιτ­ζί­κη μέ τόν γυι­ό της Θο­δω­ρά­κη καί ἡ για­γιά Ἀ­θη­νᾶ τήν ρώ­τη­σε: «Τό παι­δί σου ἔ­χει πρό­βλη­μα στό πό­δι;». Πράγ­μα­τι εἶ­χε πρό­βλη­μα. Ἡ για­γιά Ἀ­θη­νᾶ τήν συμ­βού­λε­ψε: «Μή στε­νο­χω­ρι­έ­σαι. Ὁ Θε­ός θά τοῦ δώ­ση ὑ­γεί­α καί δύ­να­μη, ἀλ­λά νά μή βα­ρυγ­γω­μᾶς γι­ά τό παι­δί σου, γι᾿ αὐ­τό τό πρό­βλη­μα. Τε­λεί­ως κα­λά δέν πρό­κει­ται νά γί­νη πο­τέ, για­τί αὐ­τό εἶ­ναι τό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ, γι­ά νά μήν...

ξε­χά­σε­τε τόν Θε­ό καί νά προ­σεύ­χε­σαι συ­νέ­χεια».

 

Ἀ­γράμ­μα­τη ἡ για­γιά καί τυ­φλή κα­θό­ταν ἔ­ξω ἀ­πό τήν πόρ­τα τοῦ κελ­λιοῦ της καί συ­νε­χῶς ἔ­λε­γε τήν εὐ­χή, τό «Κύ­ρι­ε Ἰ­η­σοῦ Χρι­στέ, ἐ­λέ­η­σόν με τήν ἁ­μαρ­τω­λή».

 

Τήν κό­ρη της Σο­φί­α τήν πάντρε­ψαν καί σέ ἡ­λι­κί­α 36 ἐ­τῶν χή­ρε­ψε μέ τρί­α παι­διά ἐκ τῶν ὁ­ποί­ων τό δεύ­τε­ρο ἐ­κοι­μή­θη.

 

Ἔ­με­νε μέ τήν μη­τέ­ρα της σ᾿ ἕ­να κελ­λά­κι (δι­κέλ­λα) πο­λύ φτω­χι­κό ἀλ­λά πο­λύ νοι­κο­κυ­ρε­μέ­νο. Ἦ­ταν ἕ­να δι­πλό κελ­λί χω­ρι­σμέ­νο ὄ­χι μέ πόρ­τα ἀλ­λά μέ ἕ­να κομ­μά­τι ὕ­φα­σμα. Στό μέ­σα προ­σευ­χό­ταν καί ἔ­και­γε συ­νο­λι­κά δε­κα­τέσ­σε­ρα καντή­λια ἀ­κοί­μη­τα. Τά κα­μέ­να φυ­τί­λια ἀ­πό τά καντή­λια δέν τά πε­τοῦ­σε. Εἶ­χε εἰ­δι­κό μέ­ρος στόν κῆ­πο, μί­α φω­λί­τσα, τά ἔ­βα­ζε ἐ­κεῖ, τά σκέ­πα­ζε καί ἔ­λε­γε: «Χρι­στού­λη μου, στά πο­δα­ρά­κια σου».

 

Συ­χνά ἡ γε­ρόν­τισ­σα Σο­φί­α μι­λοῦ­σε γιά τήν πολ­λή εὐ­λά­βεια πού εἶ­χε στόν ἅ­γιο Νι­κό­λα­ο, καί πῶς τήν ἀ­πέ­κτη­σε: «Ὅ­ταν ὁ­ρα­μα­τί­στη­κε ἡ γε­ρόντισ­σα Χα­ρί­κλεια τόν ἅ­γιο Νι­κό­λα­ο καί τῆς ἔ­δει­ξε σέ ποιό ση­μεῖ­ο νά σκά­ψουν γιά νά βροῦν τό ἁ­γί­α­σμα πή­γαι­νε πο­λύς κό­σμος νά βο­η­θή­ση μέ προ­σω­πι­κή ἐρ­γα­σία­. Πήγαινα καί ἐ­γώ. Ξε­κι­νοῦ­σα ἀ­πό τό σπί­τι μέ τά πό­δια μέ­χρι τήν Πα­τρί­δα (χωριό τῆς Βέροιας) καί ἔμενα μέχρι τό ἀπόγευμα καί βοηθοῦσα ὅπως μποροῦσα.

 

»Κάποιο πρωΐ ξεκίνησα ὅπως συνήθως. Πῆρα μαζί μου ψωμί καί ἐλιές. Στό μέσο τῆς διαδρομῆς κάθησα κάπου γιά νά ξαποστάσω. Τότε ἐμφανίστηκε ἕνας Γέροντας μπροστά μου καί μοῦ εἶπε:

 

‒Ποῦ πηγαίνεις, παιδί μου;

 

‒Πηγαίνω, Γέροντα, στήν Πατρίδα νά βοηθήσω στό ἁγίασμα τοῦ ἁγίου Νικολάου.

 

»Μέ εὐ­λό­γη­σε ὁ Γέροντας καί μοῦ ζή­τη­σε λί­γο ψω­μί. Τοῦ ἔ­δω­σα ψω­μί καί ἐ­λι­ές καί ὥ­σπου νά κλε­ί­σω τό σακ­κου­λά­κι μου ὁ Γέροντας ἐ­ξα­φα­νί­στη­κε ἀ­πό μπρο­στά μου.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΑΡΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ: «Μία εὐχή μόνο!»

 «Αμέσως. Έρχομαι αμέσως, παρακαλώ», φώναξε. 

Ο ιερέας άνοιξε τη νότια θύρα του ιερού, για να δει ποιος ήταν αυτός που κτυπούσε έντονα και παρατεταμένα. 

Βρέθηκε μπροστά σε μία γιαγιά που κρατούσε ένα μπαστούνι στο χέρι της και κτυπούσε τη θύρα.

«Πάτερ», είπε εκείνη παίρνοντας το δεξί χέρι του ιερέα να το φιλήσει. «Θέλω να μου διαβάσεις μία ευχή για να κοινωνήσω».

Ο ιερέας δεν την είχε ξαναδεί. Μα δεν παραξενεύτηκε. Πολλοί άνθρωποι, και αρκετά προχωρημένης ηλικίας, έρχονταν στον κεντρικό ναό που υπηρετούσε, γιατί ήταν προσκυνηματικός ναός πρώτον, αλλά και πέρασμα γι’ αυτούς που κατέφθαναν από την επαρχία και έρχονταν είτε για δουλειές είτε και για ιατρικούς λόγους.

«Μία ευχή; Τι ευχή;» είπε ο ιερέας, περισσότερο για να δώσει ώθηση για περισσότερες διευκρινίσεις στη μεγάλης ηλικίας γυναίκα, παρά γιατί δεν… κατάλαβε.

«Μία ευχή, πάτερ. Αυτό που διαβάζετε οι παπάδες στην εξομολόγηση. Ήρθα από το νησί μου για κάποιες εξετάσεις στην καρδιά μου εδώ στη μεγάλη πόλη, κι είπα να έρθω για να μπορώ να κοινωνήσω».

Η Εκκλησία ήταν πολύ ήσυχη εκείνη την πρωινή ώρα. Η πρωινή ακολουθία του όρθρου είχε τελειώσει προ πολλού. Υπήρχαν κάποιοι προσκυνητές, οι οποίοι όμως άναβαν διακριτικά το κεράκι τους και προσκυνούσαν τις εικόνες. Μερικοί κάθονταν σε απομονωμένα στασίδια και έκαναν την προσευχή τους. Το μόνο που ακουγόταν ήρεμα και μελωδικά, ήταν το απαλό ψάλσιμο από ένα cd της μικρής παράκλησης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σαν «απόηχος» από τον όρθρο είχε μείνει και το… «άκουσμα» της ευωδίας του λιβανιού από το πρωινό θυμιάτισμα.

«Να σας ρωτήσω κάτι;» είπε με μεγάλη στοργή ο ιερέας στη γιαγιά, που του θύμιζε τη δική του γιαγιά, καθώς την πήρε από το χέρι και την καθοδήγησε να κάτσει σ’ ένα κάθισμα στο σολέα του ναού. Κάθισε κι αυτός δίπλα της. Τον κοίταξε ερωτηματικά η ηλικιωμένη νησιώτισσα.

«Κάθε πότε περίπου κοινωνάτε;»

«Ε, τηρούμε τις παραδόσεις μας, παππούλη μου. Οι γονείς μου ήταν καλοί άνθρωποι και μας έμαθαν να πηγαίνουμε πάντοτε στην Εκκλησία και να παίρνουμε τακτικά την αγία μεταλαβιά».

«Δηλαδή, κάθε πότε;» επέμεινε ο ιερέας.

«Κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα, της Παναγιάς μας το δεκαπενταύγουστο», είπε η γιαγιά και σταυροκοπήθηκε.

Ὁ Ἰησούς Χριστός ἀνήκει σέ ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος! (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 28η Φεβρουαρίου 2019

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ!

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, το «αντιλεγόμενον σημείον» (βλ. Λουκ.2,34) της ιστορίας. Το πρόσωπο εκείνο που λατρεύτηκε και λατρεύεται από δισεκατομμύρια ανθρώπους και ταυτόχρονα το πρόσωπο που δέχθηκε και δέχεται την σκληρότερη πολεμική. Ανέτειλε ως το νέο λαμπροφόρο άστρο στην ιστορία του κόσμου, για να φωτίσει τα ανήλια πνευματικά σκότη του προχριστιανικού κόσμου. 

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, όσοι έχουν υγιείς πνευματικούς οφθαλμούς, μπόρεσαν να το αντικρύσουν και να λάβουν θείο φωτισμό. Όσοι όμως εστερούντο και στερούνται υγιών πνευματικώνοφθαλμών, θαμπώνονται και αποστρέφουν το βλέμμα τους απ’ Αυτόν.  Είναι οι διαχρονικοί εχθροί Του, οι οποίοι πασχίζουν μάταια, εδώ και είκοσι αιώνες, να τον εκθρονίσουν απ’ τις καρδιές των πιστών Του, χωρίς να το κατορθώσουν. Το αντίθετο μάλιστα, μέσα από την πολεμική τους και τα μέσα που χρησιμοποιούν, συντελούν ώστε να ισχυροποιείται ακόμη περισσότερο η πίστη προς Αυτόν! Ιδού το μέγα θαύμα της ιστορίας: Ένα πρόσωπο, το οποίο πολεμείται εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια με τον πλέον σφοδρό τρόπο, θα έπρεπε να έχει σβήσει προ πολλού από τη μνήμη των ανθρώπων και να έχει τεθεί στο «αρχείο» της ιστορίας, ως ο μεγαλύτερος πλάνος και ο πιο απαίσιος εχθρός της ανθρωπότητας, όπως συνέβη με άλλους, που ήταν όντως πλάνοι και καταστροφείς. Τα βέλη των επιδόξων εχθρών Του δεν μπορούν να Τον αγγίξουν και γυρίζουν πίσω σ’ αυτούς που τα εκτοξεύουν. Τρανό σημερινό παράδειγματο κατάντημα των άσπονδων εχθρών Του, των χριστιανομάχων μαρξιστών, οι οποίοι, ενώ κάποτε ήταν «παντοδύναμοι»και διώκτες της Εκκλησίας, σήμερα κατάντησαν το όνειδος της ιστορίας!

Είναι παρατηρημένο πως στην εποχή μας τη «σκυτάλη» του αντιχριστιανικού αγώνα πήραν τα Μ.Μ.Ε. και συγκεκριμένα μεγάλα τηλεοπτικά κέντρα, διεθνούς τηλεθεάσεως, τα οποία, γενόμενα όργανα των σκοτεινών δυνάμεων της Νέας Εποχής και προκειμένου να αυξήσουν την τηλεθέαση και τα κέρδη τους, κατασκευάζουν απίθανα αντιχριστιανικά σενάρια, τα οποία προβάλλουν, ως δήθεν «συνταρακτικές αποκαλύψεις»! Ένα τέτοιο απίθανο,και ταυτόχρονα φαιδρό σενάριο, κατασκεύασε το παγκόσμιο τηλεοπτικό δίκτυο «Amazon» πριν λίγο καιρό. Ένα κακόγουστο ντοκιμαντέρ, με χονδροειδή ψέματα. Τίτλος του: «Ο Iησούς Χριστός ήταν Έλληνας και όχι Εβραίος». Σύμφωνα με την ειδησεογραφία:«Ένα αμφιλεγόμενο ντοκιμαντέρ του Amazon Prime, με τίτλο BibleConspiracies, απασχολεί την κοινή γνώμη τις τελευταίες μέρες. Το ντοκιμαντέρ εξετάζει τον ισχυρισμό, πως ο Χριστός ήταν Έλληνας και όχι Εβραίος. Επίσης, τον ταυτίζει με τον φιλόσοφο Απολλώνιο Τυανέα. Το ντοκιμαντέρ υποστηρίζει πως ο Ιησούς ήταν όντως ένα ιστορικό πρόσωπο. Όμως αυτός που παρουσιάζεται στην Καινή Διαθήκη ως ο υιός του Θεού ήταν στην πραγματικότητα ο Απολλώνιος»(Ιστ.https://www.maxmag.gr/politismos/istoria/itan-o-christos-ellinas/). Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, «υπάρχουν εντυπωσιακές φυσικές ομοιότητες μεταξύ των δύο. Το ντοκιμαντέρ δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του Χριστού ως ιστορική φιγούρα. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι το πρόσωπο που περιγράφεται στην Καινή Διαθήκη ως υιός του Θεού ενδέχεται να είναι ο Απολλώνιος» (https://www.athensvoice.gr/world /518615 _daily-mail-o-hristos-itan-ellinas-kai-ohi-evraios-video).

Το εν λόγω δίκτυο όμως δεν πρωτοτύπησε, διότι ο συσχετισμός και η ταύτιση του Έλληνα φιλοσόφου ΑπολλωνίουΤυανέα δεν είναι καινούρια.

Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω.Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

 

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:

Ὁ Σκανδαλισμός. (05-03-89)

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ : ΕΔΩ

 

 

 

 

 

 

 

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (1927-2006)»  

https://agiapisti.blogspot.com/2019/03/blog-post_75.html

Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος γιά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ (Ματθ. κε,31-46)

        Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

     Αγαπητοί μου αδελφοί, ακούστε για τη δεύτερη και φοβερή παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έφερα στο νου μου την ώρα εκείνη και, καθώς αναλογίστηκα όσα πρόκειται τότε να συμβούν, κατατρόμαξα. Ποιος μπορεί να τα διηγηθεί; Ποια γλώσσα μπορεί να τα περιγράψει; Ποια αυτιά μπορούν να τα ακούσουν;

     Τότε ο Βασιλιάς της οικουμένης θα σηκωθεί από το θρόνο της δόξας Του και θα έρθει για να κρίνει όλους τους κατοίκους της γης, αμείβοντας με αιώνια μακαριότητα τους άξιους και τιμωρώντας με αιώνια κόλαση τους αμαρτωλούς! Όταν τα φέρνω αυτά στο νου μου, τρόμος με κυριεύει. Παραλύω ολόκληρος. Τα μάτια μου δακρύζουν. Η φωνή μου κόβεται. Τα χείλη μου παγώνουν. Η γλώσσα μου τρέμει. Οι λογισμοί μου σταματούν. Αν και ο φόβος με πιέζει να σωπάσω, αναγκάζομαι να μιλήσω για χάρη της δικής σας ωφέλειας.

    Θα συμβούν τόσο μεγάλα και τρομακτικά γεγονότα, που ούτε έγιναν από την κτίση του κόσμου, ούτε θα γίνουν σ’ όλες τις γενιές. Αν μία δυνατή βροντή πολλές φορές μας τρομάζει και μας κόβει τα πόδια, για σκεφτείτε, πώς θ’ αντέξουμε ν’ ακούσουμε τον ήχο εκείνης της σάλπιγγας, που θα ηχήσει στα ουράνια δυνατότερα από κάθε βροντή, για να ξυπνήσει όλους τους νεκρούς, δίκαιους και άδικους;

    Τότε τα οστά των νεκρών θα συναρμολογηθούν.Θα προστάξει ο μεγάλος Βασιλιάς, που εξουσιάζει όλη την κτίση, και ευθύς η γη και η θάλασσα θα δώσουν με τρόμο τους νεκρούς τους. Ακόμα κι όσοι κατασπαράχθηκαν από τα θηρία, όσοι φαγώθηκαν από τα ψάρια ή τα όρνια, όλοι, «εν ριπή οφθαλμού», θα παρουσιαστούν μπροστά στον αδέκαστο Κριτή. Τότε οι ποταμοί και οι πηγές θα εξαφανιστούν, τ’ αστέρια θα πέσουν, ο ήλιος θα σβήσει, η σελήνη θα χαθεί.

     Άγγελοι σταλμένοι από το Θεό θα διασχίζουν την υφήλιο και θα συγκεντρώνουν τους εκλεκτούς από κάθε σημείο της γης. Τότε θα αντικρύσουμε «καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν(:νέους ουρανούς και νέα γη)» [Β’ Πέτρ. 3, 13], σύμφωνα με την υπόσχεση τοῦ Κυρίου.

     Πώς θα αντέξουμε, όταν θα δούμε να ετοιμάζεται ο φοβερός θρόνος και να προβάλλει ο Σταυρός, που πάνω του θυσιάστηκε εκούσια ο Χριστός για μας; Τότε θα θυμηθούμε και θα κατανοήσουμε τον λόγο του Κυρίου για «τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου»[βλ. Ματθ. 24,30: «καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.:Και τότε θα φανεί στον ουρανό το σημείο που θα προαναγγέλλει την άμεση έλευση και παρουσία του υιού του ανθρώπου το σημείο του Υιού του ανθρώπου. Τότε θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης που δεν πίστεψαν. Και θα δουν τον Υιό του ανθρώπου να έρχεται καθισμένος στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και συνοδεία αγγέλων και με δόξα πολλή»].

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, Ἀναφορά στό Καρναβάλι καί τήν πομπή τοῦ Σατανᾶ

 Ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου μέ ἀναφορά στό Καρναβάλι ὡς πομπή τοῦ Σατανᾶ πού ἔχουμε ἀποταχθεῖ κατά τό ἅγιό μας Βάπτισμα

 Είμεθα εις την πρώτη μυσταγωγική Κατήχηση του αγίου Κυρίλλου. Είδαμε μέχρι τώρα κάποια στοιχεία να μας λέγει για το Βάπτισμα, και ότι εγίνετο μία προκαταρκτική εργασία, προκειμένου μετά να προχωρήσουν εις το Βάπτισμα. Ένα στοιχείο της προκαταρκτικής εργασίας ήταν η απόταξις του Σατανά. Εκείνο το «ἀποτάσσομαι σοι, Σατανά». Αυτό βεβαίως έχει μία περαιτέρω ανάλυση. Και λέγει μετά από το «ἀποτάσσομαι σοι, Σατανά», αποτάσσομαι και όλων των έργων σου. Και έργα του διαβόλου, όπως μας λέγει εδώ ο άγιος Κύριλλος είναι η αμαρτία. Κατόπιν λέγει «ἀποτάσσομαι σοι Σατανά»- το «ἀποτάσσομαι» πάντα υπονοείται· όπως και στο Σύμβολο της Πίστεως, «Πιστεύω» και το «Πιστεύω» προτάσσεται αλλά υπονοείται στο κάθε άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως- έτσι και εδώ «καί πάσῃ τῇ πομπῇ σου». Δηλαδή θέλω να φύγω κι από κάθε πομπή σου. Αποτάσσομαι λοιπόν κι από κάθε πομπή σου.

Και τι είναι η «πομπή»;

Λέγαμε την περασμένη φορά ότι είναι η θεατρομανία. Εδώ ας μου επιτραπεί να πω κάτι για το καρναβάλι, ότι και αυτό είναι μία πομπή του Σατανά. 

Ἀπό τό Συναξάρι – Ὁ ἅγιος Ἐθελβέρτος, πρῶτος χριστιανός βασιλιάς τοῦ Κέντ

  

 24 Φεβρουαρίου

Ο άγιος Εθελβέρτος (ή Εδιλβέρτος), πρώτος χριστιανός βασιλιάς της Αγγλίας, βασίλευε στο Κεντ ήδη τριάντα έξι χρόνια και είχε αποκτήσει την υπεροχή μεταξύ των αγγλοσαξωνικών πριγκιπάτων (Επταρχίας) που περιλάμβαναν την σημερινή Αγγλία, όταν ο άγιος Αυγουστίνος [26 Μαΐου], σταλμένος από την Ρώμη επί πάπα αγίου Γρηγορίου, επικεφαλής σαράντα μοναχών ιεραποστόλων, αποβιβάστηκε στο Θάνετ, κοντά στις εκβολές του Τάμεση, για να φέρουν το φως του Ευαγγελίου.

Ευνοϊκά διατεθειμένος απέναντι στους χριστιανούς χάρις στην επίδραση της συζύγου του Βέρθας, θυγατέρας τού Καριβέρτου, βασιλιά των Φράγκων και απογόνου του Χλοδοβίκου, ο βασιλιάς, που ήταν ακόμη ειδωλολάτρης, δέχθηκε τους ιεραποστόλους καθισμένος κάτω από μια βελανιδιά περιτριγυρισμένος από πολυπληθή συνοδεία. Τους άκουσε με ευμένεια και τους έδωσε την άδεια να κηρύξουν στο βασίλειό του για να μεταστρέψουν όποιον επιθυμούσαν. Τους κάλεσε μάλιστα να εγκατασταθούν κοντά στην πρωτεύουσα, Κάντορμπέρυ, γύρω από ένα ερειπωμένο εκκλησάκι αφιερωμένο στον άγιο Μαρτίνο της Τουρ. Η πολιτεία των ιεραποστόλων αυτών, όμοια απολύτως με εκείνη των αποστόλων, καθώς και τα κηρύγματά τους, προσείλκυαν καθημερινά όλο και περισσότερους προσήλυτους και σύντομα και ο ίδιος ο βασιλιάς ζήτησε να λάβει το Βάπτισμα από τα χέρια του αγίου Αυγουστίνου, την ημέρα της Πεντηκοστής τού 597. Πλήθος υπηκόων του ακολούθησαν το παράδειγμά του και τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους, ο άγιος Αυγουστίνος, επιστρέφοντας από την Αρελάτη (Αρλ), όπου είχε χειροτονηθεί επίσκοπος, βάπτισε περισσότερους από δέκα χιλιάδες.

Σέ ἕνα μοναστήρι τῆς Μολδαβίας, ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας δακρύζει συνεχῶς ἀπό τόν περασμένο μήνα καί βγάζει ἄρωμα Μύρου

ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΜΟΛΔΑΒΙΑΣ , Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΑΚΡΥΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΒΓΑΖΕΙ ΑΡΩΜΑ ΜΥΡΟΥ .