Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 30-07-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιε΄ 35 - 41

ιε΄ 35 - 41



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κ΄ 17 - 28

Κ΄ 17 - 28

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ θεραπεία τῆς ὑπερηφάνειας. Πνευματικά Γυμνάσματα, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ θεραπεία τῆς ὑπερηφάνειας. Πνευματικά Γυμνάσματα, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία στίς 12/09/2010
http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Τί σημαίνει νά ἔχεις ἤ νά στερεῖσαι τή Θεία Χάρη

 

ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ - ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ

Τι σημαίνει να έχεις, ή να στερείσαι, τη θεία χάρη

Όταν αυξηθεί ή χάρη του Θεού στον άνθρωπο, τότε, από τον πόθο της αρετής, καταφρονεί τον θάνατο, και βρίσκει πολλούς λόγους, στην ψυχή του, για να υποφέρει τις θλίψεις. Και όσα θεωρούνται βλαβερά για το σώμα και επέρχονται ξαφνικά στην ανθρώπινη φύση, για να την κάνουν να υποφέρει, δεν τα λογαριάζει καθόλου, συγκρίνοντας τα με τα ελπιζόμενα αγαθά. Άλλωστε, δεν είναι δυνατό να γνωρίσει την αλήθεια χωρίς τους πειρασμούς πού παραχωρεί ό Θεός. Και αυτό το ξέρει καλά.

Όταν όμως ό άνθρωπος στερηθεί πολύ τη χάρη του Θεού, τότε, όλα τα λυπηρά πού αναφέραμε βρίσκονται μπροστά του και νομίζει ότι οί ανθρώπινες γνώσεις του, με τις όποιες εξετάζει τα πράγματα, είναι ανώτερες από την πίστη στον Θεό και ότι ή εμπιστοσύνη στον Θεό σε τίποτε δεν βοηθάει και ότι ή πρόνοια του Θεού για τον άνθρωπο είναι ανύπαρκτη. Σε όλα αυτά είναι μέσα οί πονηροί δαίμονες, πού τον ενεδρεύουν και του ρίχνουν τα βέλη τους χωρίς να το καταλαβαίνει.

Ὁ νόμος τῆς ἁμαρτίας ( Γέροντας Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνας )

Η έκπτωσις του ανθρώπου εις την θνητότητα την σωματικήν με τα επακόλουθα της εξορίας και της απομακρύνσεως εκ του αγαθού πατρός Θεού, επροξένησαν τον νόμον της αμαρτίας, τον αντιστρατευόμενον εις τον νόμον του Θεού.

Ο νόμος της αμαρτίας, ως ροπή και κλήσις και ως πονηρία, έγκειται εις τον άνθρωπον εκ νεότητος αυτού. Και αυτή η ροπή προς το κακόν, ως προπατορική κληρονομία και δείγμα και αποκύημα και λείψανον της παλαιάς αποκοπής από την πηγήν της ευτυχίας, έλαβε φυσικά διαστάσεις επί την ανθρωπίνην φύσιν και ως εκ τούτου σύρεται αύτη επί τα πονηρά και φυσικώς ακολουθούν αι θλιβεραί επιφοραί εις τα τέκνα του Αδάμ και της Εύας.

Ἀόρατοι Ἀσκητές πρός Ἐρημίτη: «Ἀκολούθα μας»

 

Κατά διήγηση του ίδιου Ερημίτου (ως και άλλου εκ Κατουνακίων), περί το έτος 1905, ζούσαν στον Άγιο Βασίλειο ή σε κάποιο κοντινό ερημητήριο, ένας υποτακτικός ονόματι Αρσένιος μαζί με τον Γέροντά του που λεγόταν Θεοφύλακτος.

Ο υποτακτικός λοιπόν αυτός έτυχε να βρίσκεται στο μονοπάτι που οδηγεί από το κάτω Χαϊρι προς τον «Άγιο Νείλο» και συγκεκριμένα στο σημείο που ξεχωρίζει το άλλο μικρό μονοπάτι το οποίο άγει δια αναβάσεως προς το Κελλί του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτου. Στο μέρος αυτό, λοιπόν, συνάντησε ο υποτακτικός 11 μοναχούς με φθαρμένα και ξεθωριασμένα ζωστικά, ισχνούς και εξαϋλωμένους με τους οποίους συνομίλησε για λίγο και του είπαν ότι «ήσαν συνολικά 12 Ερημίτες και εκοιμήθει τελευταία ο ένας και έμειναν 11. Ακολούθα μας, του είπαν, να γίνουμε πάλι 12″.

Τό μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ στήν φύση καί ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ 8ος Ψαλμός. (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

  ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ - ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 28 Ἰουνίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ

Ὁ 8ος Ψαλμός

Τό μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ στήν φύση καί ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου

 

Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, θά σᾶς ἑρμηνεύσω τόν 8ο ψαλμό. Παρακαλῶ νά ἔχω τήν προσοχή σας γιά νά ἀπολαύσετε τά νοήματα τοῦ ὑπέροχου αὐτοῦ ψαλμοῦ.

1. Ὁ ποιητής τοῦ ψαλμοῦ αὐτοῦ ρίπτει ἕνα βλέμμα στόν οὐρανό καί τήν γῆ καί ἀπό τήν ὀμορφιά καί τήν ἁρμονία τῶν δημιουργημάτων ξεσπᾶ σέ ὕμνο στόν Θεό καί λέγει: «Κύριε, Κύριέ μας, πόσο θαυμαστό εἶναι τό ὄνομά Σου σέ ὅλη τήν γῆ. Ἡ μεγαλοπρέπειά Σου εἶναι πάρα πάνω ἀπό τούς οὐρανούς» (στίχ. 2)!

Πραγματικά, ἀδελφοί μου, ἡ ὡραιότητα καί ἡ τάξη στό σύμπαν μᾶς κάνει νά ξεσπᾶμε σέ δοξολογία πρός τόν Δημιουργό Θεό μας καί νά λέμε μαζί μέ τόν ἄλλο ψαλμωδό: «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα Σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας» (Ψαλμ. 103,24)!

2. Ἀλλά εἶναι μερικοί, θολωμένοι στήν ψυχή, πού δέν βλέπουν αὐτό τό μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ στήν δημιουργία Του καί ὄχι μόνο δέν τό βλέπουν, ἀλλά ἀντίθετα, στρέφονται ἐχθρικά πρός τόν Θεό. Εἶναι οἱ ἀπιστοῦντες στόν Θεό, πού ὁ ποιητής μας ἐδῶ τούς λέγει «ἐχθρούς» καί «ἐκδικητάς».

Ἅγιος Παΐσιος “Πάντα ἐν σοφία ἐποίησας…”

– Γέροντα, να χαλάσουμε τις χελιδονοφωλιές; Τα χελιδόνια λερώνουν και μαζεύονται κοριοί. – Μπορείς εσύ να κάνης μια χελιδονοφωλιά; Τι έχει κάνει ο Θεός με έναν Του λόγο! Τι αρμονία, τι ποικιλία! Όπου και να στραφή κανείς βλέπει την σοφία και το μεγαλείο του Θεού. Δες τα ουράνια φώτα, τα αστέρια, με πόση απλότητα τα σκόρπισε το θεϊκό Του χέρι, χωρίς να χρησιμοποιήση μαστορικό ράμμα και αλφάδι. Πόσο ξεκουράζουν τους ανθρώπους! Ενώ τα κοσμικά φώτα, βαλμένα με τάξη στην σειρά, είναι πολύ κουραστικά. Με πόση αρμονία τα έχει κάνει όλα ο Θεός! Βλέπεις, και τα δένδρα σε ένα δάσος που τα φύτεψαν άνθρωποι είναι σαν στρατός, σαν λόχος. Ενώ τα φυσικά δάση πόσο ξεκουράζουν! Αλλά δένδρα μικρά, άλλα μεγάλα, με άλλο χρώμα το καθένα! Ένα μικρό λουλούδι του Θεού έχει μεγαλύτερη χάρη παρά ένας σωρός χάρτινα ψεύτικα λουλούδια, διαφέρουν όσο διαφέρει και το άυλον από το νάυλον.

Ἡ ψυχή δέν ξέρει τήν κούραση

 Δώσε μου ξεκούραση στο σώμα!

Σε τελική ανάλυση αυτό σημαίνει: δώσε μου ύπνο!

Δώσε μου ξεκούραση στην ψυχή!

Σε τελική ανάλυση σημαίνει: δώσε μου Θεό!

Είναι γελοίο να σκεφτούμε καν ότι η ψυχή που δανείζει την ισχύ στο σώμα, μπορεί να κου­ραστεί τόσο γρήγορα, όπως το σώμα και ακόμα ότι πρέπει να ξεκουράζεται τόση πολλή ώρα σαν το σώμα.

Τη νύχτα η ψυχή εργάζεται όπως και την ημέρα· τη νύχτα εκείνη συνοψίζει και αφομοιώ­νει το ημερήσιο μάθημά της. Και τη νύχτα η ψυχή αποφαίνεται τη φοβερή κρίση της επάνω στον άνθρωπο για την εκτελεσμένη εργασία.

Τά δύο γλέντια (Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ)

Εκείνη την ημέρα, που γιορτάζει ο άγιος του παιδιού σου, αν θέλεις να κάνεις γλέντι, να γιορτάσεις τον άγιο, πώς πρέπει να κάνεις; Εγώ σου λέω:

Γίνεται γλέντι θεϊκό. Μα γίνεται και διαβολικό.

• Θεϊκό γλέντι είναι:

Δώσε ένα γρόσι του παπά σου να σε μνημονεύσει στην λειτουργία. Με άλλο γρόσι πάρε κερί, λιβάνι και λάδι και σύρτα στην εκκλησία να τα κάψουν εμπρός στον άγιο. Και άλλο ένα γρόσι μοίρασέ το με το χέρι σου κρυφά ελεημοσύνη, να μην σε ξέρει κανένας. Αυτό είναι το θεϊκό γλέντι. Και να διαβάσεις το Συναξάρι του Αγίου, να ακούει το παιδί σου, και να του ειπείς: «Ακούς, παιδί μου, τί έκανε ο άγιός σου; Έτσι να κάνεις και συ». Ακούοντας το παιδί σου τέτοια θαύματα, ζηλεύει και λέγει: «Αχ, πότε θα γίνω κι εγώ σαν τον άγιό μου!».

• Διαβολικό γλέντι είναι:

Τί μᾶς δίδαξαν οἱ πατέρες

Εσύ μπορείς να κατανυγείς και να μή σε παίρνει ο άλλος μυρωδιά.
Κι εγώ εδώ κι εσύ εκεί και μπορεί να προσευχώμεθα και να κλαίμε και να μή μ’ ακούς εσύ.