«Εὐλογημένος ὁ Ἐρχόμενος»,Κυριακή τῶν Βαΐων, Ἁγίου Εὐλογίου Ἀλεξανδρείας.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Εὐλογημένος ὁ Ἐρχόμενος»,Κυριακή τῶν Βαΐων, Ἁγίου Εὐλογίου Ἀλεξανδρείας.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 9-4-2017(Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης , http://www.hristospanagia.gr/ , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ἡ εὔκολη κακία καί ἡ δύσκολη ἀρετή, Β΄μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ εὔκολη κακία καί ἡ δύσκολη ἀρετή, Β΄μέρος, (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΚΕ΄), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-3-2018 (σύναξη στό Καθολικό τῆς Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης ), http://www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3: http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή τῶν Βαΐων (Κατά Ἰωάννην 12,1-18), Ἑρμηνεία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (Κατά Ιωάννην12,1-18)

Ερμηνεία αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου σχετικά με τη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα

(επιλεγμένα αποσπάσματα από τις ομιλίες ΞΕ΄και ΞΣΤ΄του αγίου που εμπεριέχονται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον)

Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ..(:Ο δε Ιησούς, έξι ημέρες προ του πάσχα ήλθε στην Βηθανία, όπου ήταν ο Λάζαρος, ο οποίος είχε πεθάνει και τον οποίο είχε αναστήσει εκ νεκρών. Παρέθεσαν, λοιπόν, σε Αυτόν δείπνο εκεί και η Μάρθα υπηρετούσε. Ο δε Λάζαρος ήταν ένας από τους συνδαιτυμόνες.)»[Ιω.12,1-2].Αυτό δε ήταν σημείο της πραγματικής του αναστάσεως, το ότι δηλαδή ο Λάζαρος μετά από πολλές ημέρες και ζει και τρώει. Εκ τούτου είναι φανερό ότι στην οικία της Μάρθας παρατέθηκε γεύμα· διότι επειδή ήσαν φίλοι και αγαπητοί, δέχονται τον Ιησού. Μερικοί όμως υποστηρίζουν ότι σε ξένη οικία έλαβε χώρα αυτό το γεύμα.

Η Μαρία όμως δε διακονούσε· διότι ήταν μαθήτρια. Πάλι εδώ αυτή ενεργεί κατά τρόπο πνευματικότερο· δηλαδή δε διακονούσε ως προσκεκλημένη, ούτε παρέχει την υπηρεσία προς όλους, αλλά σε Αυτόν μόνον αποδίδει την τιμή, και δεν προσέρχεται σε Αυτόν ως σε άνθρωπο αλλά ως σε Θεό· διότι το μύρο γι’αυτόν τον λόγο το έχυσε στα πόδια Του και το σφούγγισε με τις τρίχες της κεφαλής της, πράγματα τα οποία είναι χαρακτηριστικά μιας γυναίκας η οποία δεν είχε περί Αυτού την ίδια γνώμη που είχαν οι πολλοί.

Την επιτίμησε όμως ο Ιούδας, υπό το πρόσχημα δήθεν της ευλαβείας[ Ιω.12,4-6: « ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι·διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ᾿ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. (:Εν τω μεταξύ η Μαρία πήρε μία λίτρα μύρου γνησίου και πολυτίμου, καμωμένου από το αρωματικό φυτό που λέγεται νάρδος, και άλειψε τα πόδια του Ιησού, τα οποία και σπόγγισε κατόπιν με τις τρίχες της κεφαλής της.

Οἱ ἅγιοι λένε γιά τήν ταπεινοφροσύνη..

«Ταπείνωσις, Χριστού μίμησις».

Μέγας Βασίλειος

«Μητέρα της πηγής είναι η άβυσσος των υδάτων· πηγή δε της διακρίσεως η ταπείνωσις».

Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης

«Ουδέν ταπεινοφροσύνης ίσον».

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

«Η μεν μετάνοια μας ανεγείρει, το πένθος κρούει την πύλη του ουρανού, η δε οσία ταπείνωση την ανοίγει».

Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης

«Στους ταπεινούς αποκαλύπτονται τα μυστήρια του Θεού».

Ισαάκ ο Σύρος

 

«Χωρίς την ταπείνωση το παν είναι μηδέν. Με την ταπείνωση το μηδέν γίνεται παν».

Μέγας Βασίλειος

«Όταν λέω ταπεινοφροσύνη δεν εννοώ αυτήν στα λόγια που την προσφέρει η γλώσσα, αλλά αυτήν που βρίσκεται στην σκέψη, στην ψυχή, στην συνείδηση που μόνο ο Θεός μπορεί να την δει. Αρκεί αυτή και μόνο η αρετή, έστω κι αν καμιά άλλη δεν υπάρχει για να κάνει σπλαχνικό τον Κύριο».

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

«Η ταπείνωση είναι δωρεά άνωθεν παρεχόμενη».

Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης

Κάποτε ἕνας Θεοσεβής Ἱερέας Λειτουργοῦσε τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.......

 

Κάποτε ένας θεοσεβής ιερεύς, λειτουργούσε του Αγίου Δημητρίου, τον οποίον ευλαβείτο πολύ, λόγω του ότι ήτο μεσοβδόμαδα, οι χριστιανοί στο ναό ήσαν λίγοι. Η λειτουργία προχώρησε και έφθασε η στιγμή του καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων. «Τα σα εκ των Σών», έσκυψε βαθιά βαθιά και διάβασε την ευχή, «έτι προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην λατρείαν». Ανορθώθηκε και είπε «και ποίησον τον μεν άρτον τούτον», «τω δε εν τω ποτηρίω τούτο μεταβαλλών» και τα λοιπά, αμήν, αμήν, αμήν, για να μην λέμε όλες τις λέξεις ... Και μια φοβερή άστραπή ήλθε απ' το πουθενά,

απ' τον ουρανό ... δεν ξέρει. Απ' την κόχη του Αγίου Βήματος ... δεν ξέρει. Απ' τον τρούλο του ναού; .. τον Παντοκράτορα, τον Κύριο.. δεν ξέρει, δεν κατάλαβε.

Εκείνο που είδε και ένοιωσε είναι ότι η αστραπή ήλθε και κτύπησε πάνω στην Αγία Τράπεζα, χράπ.. και την χώρισε στα δύο, χωρίς να αγγίξει τα Τίμια Δώρα. Και κείνος έμεινε βουβός και άφωνος. Γεμάτος έκπληξη και δέος και φόβο, ιερό φόβο, και τότε τα πάντα περιελούσθησαν από τον ανέσπερον, τον άδυτον ήλιον της Τρισηλίου Θεότητος. 

Πρωτόγνωρα αισθήματα τον κατέλαβαν, δεν μπορούσε ο καημένος να μου τα περιγράψει. Ήτο εκστατικός για αρκετά λεπτά και άφωνος και ακίνητος. Τι είδους ουράνια αστραπή ήταν αυτή; Και τι ήθελε να δηλώσει, τι να σφραγίσει, τι να επιβεβαιώσει; Και τότε αυθόρμητα, παρά τη βουβαμάρα του, φώναξε από μέσα του, από μέσα του, όμως, από μέσα του βγήκε η δυνατή κραυγή χωρίς να ακουστεί προς τα έξω.

SPIRITUAL GEMS. St. Nikolai Velimirovich.

SPIRITUAL GEMS

St. Nikolai Velimirovich.

Adevout elder lay on his death bed. His friends gathered around him and mourned him. With that, the elder laughed three times. The monks asked him: “What are you laughing at?” The elder replied: “I laughed the first time, because all of you are afraid of death; the second time, for none of you are prepared for death; the third time, because I am going from labor to rest.”

Behold, how a righteous man dies! He is not death. He is prepared for death. He sees, that through dear he passes from the difficult life to eternal rest.

When the nature of man imagines itself in its original state in Paradise, then death is unnatural, the same way that sin is unnatural. Death emanated from sin. Repented and cleansed from sin, man does not consider death annihilation, but the gate to life eternal.

If, at times, the righteous prayed to God to prolong their earthly life, that was not because of love for this life nor because of the fear of death but solely that they would gain more time for repentance and cleansing from sin in order that they may present themselves before God, more sinless and more pure. Even if they showed fear before death, that was not out of fear of death but the fear of God’s judgment. What kind of fear then must the unrepentant sinner have before death?

Κυριακή τῶν Βαϊων:Ἑρμηνεία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στό Κατά Ἰωάννην, κεφάλαιο 12, ἐδάφια 2-26

«Ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ(:Ήσαν δε εκεί κατά τις ημέρες εκείνες μερικοί προσήλυτοι Έλληνες, οι οποίοι είχαν ανεβεί στα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσουν κατά την εορτή του Πάσχα).

Παρευρίσκονταν στην εορτή οι Έλληνες αυτοί διότι σχεδόν πλησίαζαν να γίνουν προσήλυτοι. Όταν λοιπόν διαδόθηκε η φήμη ότι ήλθε ο Ιησούς, λένε: «Θέλουμε να δούμε τον Ιησού». Ο Φίλιππος λοιπόν έρχεται πρώτος τον Ανδρέα, επειδή προηγείτο στο δρόμο από αυτόν και του το ανακοινώνει. Αλλά ούτε αυτός παίρνει από μόνος του πρωτοβουλία· διότι είχε ακούσει τον λόγο του Ιησού που έλεγε: «εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε(:σε δρόμο, που οδηγεί προς τα ειδωλολατρικά έθνη, μην πορευτείτε)»[Ματθ.10,5] · για τον λόγο αυτό αφού το συζήτησε με τον μαθητή, το αναφέρει στον Διδάσκαλο· διότι και οι δύο ανέφεραν το αίτημα αυτό των Ελλήνων σε Αυτόν. Εκείνος δε τι λέγει; «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει. (:έφθασε τώρα η ορισμένη από τον Θεό ώρα, για να δοξαστεί με την σταύρωση και την ανάληψή Του ο Υιός του ανθρώπου και να αναγνωρισθεί ως Μεσσίας και Λυτρωτής από τους Έλληνες, οι οποίοι αυτή τη στιγμή αντιπροσωπεύουν και όλο τον εθνικό κόσμο. Σας διαβεβαιώνω, εάν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στο χώμα και δεν αποθάνει, αυτός μένει μόνος. Εάν όμως σπαρεί και ταφεί στη γη, τότε βλαστάνει και φέρει πολύ καρπό. (Έτσι και εγώ θα αποθάνω επί του σταυρού, για να φέρω με την μεγάλη αυτή θυσία πολλή καρποφορία).)». Τι σημαίνει «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα»; Έλεγε «εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε :μη μεταβείτε προς τους εθνικούς», αφαιρώντας από τους Ιουδαίους κάθε πρόφαση αγνωμοσύνης και τους συγκρατούσε.

Επειδή λοιπόν οι μεν Ιουδαίοι επέμεναν στην απείθεια, ενώ οι εθνικοί ήθελαν να προσέλθουν, «καιρός είναι πλέον», λέγει, «να προχωρήσω προς το Πάθος, εφόσον όλα έχουν εκπληρωθεί». Διότι εάν επρόκειτο στους πρώτους μεν να αφιερώνουμε το ενδιαφέρον και την φροντίδα μας, ενώ είναι ανυπάκουοι και απείθαρχοι, και την ίδια στιγμή να μη δεχόμαστε τους δεύτερους, ενώ εκείνοι εκφράζουν την επιθυμία να προσέλθουν, οι ενέργειες αυτές δε θα ήταν αντάξιες της δικής μας κηδεμονίας.

Πέντε χαρακτηριστικά τῆς ἐνδόξου Δευτέρας Ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

ΠΕΝΤΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ώσπερ γάρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δασμών, ούτως έσται και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου- όπου γάρ εάν η το πτώμα, εκεί συναχθήσονται οι αετοί. (Ματθ. 24, 27 )

   Η Δεύτερα Παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού θά είναι θεϊκή Επιφάνεια εν δόξα. Ο Κύριός μας το επανέλαβε πολλές φορές. Εδώ, στο χωρίο αυτό, εκφράζει λεπτομερώς με τί θά μοιάζει η θεϊκή Του Επιφάνεια. Θά είναι, λέει, σαν αστραπή. Μέσα απ' αυτή τήν παρομοίωση ο Θεός μάς αποκαλύπτει τα πέντε χαρακτηριστικά της ενδόξου Δευτέρας ελεύσεώς Του.

Πρώτον. Η Δευτέρα Παρουσία Του θά έλθει απροσδόκητα, σαν αστραπή. Γι’ αυτό Εκείνος μάς υπενθυμίζει: γρηγορείτε ούν, ότι ούκ οίδατε τήν ημέραν ουδέ την ώραν (Ματθ. 25,13).

Δεύτερον.Η Δευτέρα Παρουσία Του θά είναι παμφαέστατη, σαν αστραπή, ηλίου φαεινότερη. Τότε ο ήλιος και τα άστρα θά σκοτιστούν. Ολόκληρο το σύμπαν θά χάσει τήν ακτινοβολία του, όταν Εκείνος εμφανιστεί εξαστράπτων από άκρου έως άκρου του ουρανού!

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος:«Τά γράμματα εἶναι καλά, ἀλλά χωρίς ἠθική καί ἀρετή δέν σώζουν, ἐνῶ ἀρετή χωρίς γράμματα σώζει»

 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ

ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Τά γράμματα εἶναι καλά, ἀλλά χωρίς ἠθική καί ἀρετή δέν σώζουν, ἐνῶ ἀρετή χωρίς γράμματα σώζει. Ὅταν τά γράμματα συμβαδίζουν μέ τήν εὐσέβεια, τήν ἠθική καί τήν ἀρετή, τότε ἀποδίδουν πολλούς καί μεγάλους καρπούς. 

Σκεφθεῖτε ὡς φρόνιμοι, ὅτι θά πεθάνετε καί τήν ὥρα τοῦ χωρισμοῦ τῆς ψυχῆς ἀπό τοῦ σώματος, δέν θά σᾶς συνοδεύσουν οὔτε οἱ γονεῖς σας, οὔτε οἱ ἀδελφοί καί συγγενεῖς σας, οὔτε ὁ κόσμος, οὔτε ὁ πλοῦτος, οὔτε ἡ δόξα, οὔτε τά γράμματα, οὔτε οἱ τρυφές καί ἀναπαύσεις οἱ σωματικές. 

Κάθε φορά πού λέτε: "Κύριε, ἐλέησον τό παιδί μου", τό παιδί σας θά λάβει ἀπό τόν Χριστό μία καλή σκέψη ...

Κάθε φορά που λέτε: "Κύριε, ελέησον το παιδί μου", το παιδί σας θα λάβει από τον Χριστό μια καλή σκέψη ... Όσο πιο  πολύ προσευχηθείτε, τόσο πιο καλές σκέψεις θα αποκτήσει το παιδί σας.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ  ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ

https://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/03/blog-post_456.html 

ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

1.      Ἔγινε ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἡ Ἁγιοκατάταξη τοῦ       Γέροντος Πορφυρίου

2.      Ἔγγαμος βίος. Οἰκογένεια καὶ παιδιὰ.Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

3.      Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο καί ἡ βλάβη πού προξενεῖ ὁ ἔπαινος_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3

4.      Συνεχής πνευματική προσπάθεια, ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3

5.      Ὑπομονή, σωματικός κόπος, μετάνοιες, ὡς θεραπευτικά μέσα_mp3

6.      Ἡ πνευματική μελέτη , θεραπεία ψυχῆς_mp3

7.      Τό κελί τοῦ γέροντα Πορφύριου στά Καυσοκαλύβια

8.      Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_1ο μέρος

9.      Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_2ο μέρος

10.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_3ο μέρος_mp3

11.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_4ο μέρος_mp3

12.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_Ἀντιμετώπιση τῶν λογισμῶν_mp3_5ο μέρος_mp3

13.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_6ο μέρος_mp3

14.  Ἡ Βυζαντινή μουσική, ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3

15.  Ἁπαλά, χωρίς βία!

16.  Δὲν ὑπάρχει γιὰ μᾶς οὔτε θάνατος οὔτε κόλαση οὔτε διάβολος…

17.  Ἐμπειρίες ἀπὸ τὸ διορατικὸ χάρισμα τοῦ Γέροντος Πορφυρίου

18.  Ἡ ἁγιότητα τοῦ Γέροντος Πορφυρίου καὶ ἡ ἐπικοινωνία του μὲ τὴν ἄλλη ζωή

19.  Ἀνοίγεις τά χέρια σου στό Χριστό

20.  Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.Πρώτη συνομιλία

21.  Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.Δεύτερη συνομιλία

22.  Περὶ προσευχῆς. Καὶ περὶ γαστριμαργίας

23.  Ὅταν ἔλθει ὁ Χριστός…

24.  Γέροντας Πορφύριος-Ἡ κατάθλιψη

25.  Ψυχή - προσευχή (π. Πορφύριος)

26.  Ἡ μελαγχολία, ἡ ταπείνωση καί ὁ ἐξομολόγος (πατήρ Πορφύριος )

27.  Προβλήματα μέσα στό σπίτι (π. Πορφύριος )

28.  Σύζυγοι (πατήρ Πορφύριος )

29.  Π. Πορφύριος: " Σοῦ εὔχομαι νά "σκιρτᾶς" ἀπό χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου τό χάος ἀπό τό ὁποῖο μᾶς πέρασε ὁ Ἀναστάς Κύριος"

30.  Π. Πορφύριος: " Σοῦ εὔχομαι νά "σκιρτᾶς" ἀπό χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου τό χάος ἀπό τό ὁποῖο μᾶς πέρασε ὁ Ἀναστάς Κύριος"

31.  Π. Πορφύριος: " Σοῦ εὔχομαι νά "σκιρτᾶς" ἀπό χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου τό χάος ἀπό τό ὁποῖο μᾶς πέρασε ὁ Ἀναστάς Κύριος"

32.  Γέρων Πορφύριος.1

33.  Γέρων Πορφύριος 2

34.  Γέρων Πορφύριος 4

35.  Γέρων Πορφύριος 5

36.  Γέρων Πορφύριος 6

37.  Γέρων Πορφύριος 7

38.  Γέρων Πορφύριος 9

39.  Γέρων Πορφύριος 10

40.  Εὐχές Ἁγίων γερόντων. Γέροντας Πορφύριος

41.  Μεταμοσχεύσεις...Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;

42.  Ἔχει ὁ Θεός. Ἐκεῖ ποὺ ἀπελίζεσαι, σοῦ στέλνει κάτι ποὺ δὲν τὸ περιμένεις… ἀρκεῖ νὰ Τὸν πιστεύεις καὶ νὰ Τὸν ἀγαπᾶς.

43.  Οἱ προϋποθέσεις μιᾶς σωστῆς προσευχῆς (Γέρων Πορφύριος)

44.  Φαγητό-ἄσκηση: «Νὰ εἶναι πιὸ ἁπλὰ τὰ φαγητά μας. Νὰ μὴν ἀσχολούμαστε τόσο πολὺ μ’ αὐτά» (Γέρων Πορφύριος)

45.  Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία εἶναι τελείως «ἄλλη» ζωή, εἶναι ζωή μέσα στή Θεία Χάρη

46.  Κατάθλιψη, ἐγωισμός καί φιλαυτία (Κατά τούς ὁσίους Γέροντες Πορφύριο καί Παΐσιο).

47.  Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία εἶναι ζωή στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ (Ἡ Ἐκκλησιολογία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου)

48.  Ποιός εἶναι ὁ ἄνθρωπος καί πῶς σώζεται (Ἀπό τή διδασκαλία τοῦ γέροντος Πορφυρίου)

49.  Τό ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως.

50.  Νά ξεχνᾶς τήν σωματική σου ἀρρώστια, νά τήν ἀποδέχεσαι σάν κανόνα

51.  Χάπια, ἠλεκτροσόκ καί ψυχιατρεῖο ἤ Ἐξομολόγηση, Πνευματικός ὁδηγός καί ἐκκλησιαστική ζωή.

52.  Μετάνοιες

53.  Ὑπομονή-Σωματικός κόπος

54.  Μελέτη

55.  Προσευχή.γ'μέρος

56.  Προσευχή.β'μέρος

57.  Προσευχή.α'μέρος

58.  Ἄσκηση-Νηστεία.

59.  Ὁ καλός λογισμός.

60.  Δέν πολεμᾶμε τό κακό. Στρεφόμαστε πρός τόν Χριστό.

61.  Γέροντας-πνευματικός ὁδηγός.

62.  Μετάνοια -Ἐξομολόγηση

63.  Νέκρωση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου γιά νά γίνουμε ἄξιοι τοῦ Χριστοῦ.

64.  Ταπείνωση καί ἀνιδιοτέλεια.

65.  Ἀγάπη ἀνιδιοτελής πρός τόν Θεό.

66.  Λεπτότητα-Αἰσθηματικότητα

67.  Ἡ θεραπεία.Ἁπλά καί ἁπαλά

68.  Ἡ θεραπεία.Ἡ χριστιανική θρησκεία μεταβάλλει τόν ἄνθρωπο καί τόν θεραπεύει.

69.  Ὁ ἀσθενής ἄνθρωπος καί τά μέσα τῆς θεραπείας.β'μέρος

70.  Ὁ ἀσθενής ἄνθρωπος καί τά μέσα τῆς θεραπείας.α'μέρος

71.  Ο ὑγιής ἄνθρωπος.β'μέρος

72.  Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: Καρτερώντας τόν θάνατο …

73.  Ὁ ὑγιής ἄνθρωπος.α'μέρος

74.  Ἡ σημερινή κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου

75.  Ἐπίδραση τοῦ εὐρύτερου περιβάλλοντος στόν ἄνθρωπο.

76.  Γονεῖς καί παιδιά.

77.  Ἀλληλεπιδράσεις τῆς ψυχῆς μέ τό περιβάλλον

78.  Ἀλληλεπιδράση ψυχῆς καί σώματος

79.  Ὁ πόνος

80.  Τό προπατορικό ἁμάρτημα καί ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος.

81.  Ἡ δομή τοῦ ἀνθρώπου. Συστατικά στοιχεῖα, λειτουργίες καί ἀλληλεπιδράσεις.

82.  Α΄. Ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου καί τά στοιχεῖα τοῦ εἶναι του.

83.  Περί Ἐκκλησίας (Γέροντος Πορφυρίου +2/12/1991)

84.  Ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον (Γέροντος Πορφυρίου)

85.  Ἰαματικό χάρισμα μετά θάνατον.

86.  Ἐπικοινωνία τῶν μελῶν τῆς ἐπίγειας μέ τά μέλη τῆς Οὐράνιας ἄκτιστης Ἐκκλησίας.

87.  Τό θεραπευτικό χάρισμα.

88.  Ἡ ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν μελῶν ἀπό τήν κεφαλή. Δέν πρέπει νά ἀπαιτοῦμε οὔτε νά ἀνυπομονοῦμε. Νά ζητοῦμε μέ εὐγένεια καί τέλειο ἄφημα. Θά τό λάβουμε ὅταν πρέπει καί ἄν εἶναι γιά τό καλό μας.

89.  Τό θεραπευτικό κατά τοῦ καρκίνου χάρισμα.

90.  Τό χάρισμα τοῦ νά βρίσκει νερό καί διακριβώνει τήν ποιότητά του.

91.  Τό προορατικό χάρισμα.

92.  Τό χάρισμα τῆς θεραπείας (ἰαματικό)

93.  Τό χάρισμα τῆς προοράσεως

94.  Μέσα στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει ποικιλία χαρισμάτων· ἕνα τέτοιο εἶναι τό χάρισμα τῆς διοράσεως.

95.  Ἡ θεία χάρις σοφίζει τόν ἄνθρωπο πού τήν δέχεται καί τήν ἔχει ἐνεργό μέσα του.

96.   Κατάθλιψη.ζ' μέρος

97.  Κατάθλιψη.στ' μέρος

98.  Κατάθλιψη.ε' μέρος

99.  Κατάθλιψη.δ' μέρος

100.                      Κατάθλιψη.γ' μέρος

101.                      Κατάθλιψη.β'' μέρος

102.                      Κατάθλιψη

103.                      Θαυμαστά γεγονότα.θ'μέρος

104.                      Θαυμαστά γεγονότα.η' μέρος

105.                      Θαυμαστά γεγονότα.ζ' μέρος

106.                      Θαυμαστά γεγονότα.στ' μέρος

107.                      Θαυμαστά γεγονότα.ε' μέρος

108.                      Θαυμαστά γεγονότα.δ' μέρος

109.                      Θαυμαστά γεγονότα.γ' μέρος

110.                      Θαυμαστά γεγονότα.β' μέρος

111.                      Θαυμαστά γεγονότα.α' μέρος

112.                      Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές. β' μέρος

113.                      Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.α' μέρος

114.                      Ὁ π. Πορφύριος καί ὁ π. Παΐσιος γιά τόν Πάπα καί τόν διάλογο μαζί του. Ο ΠΑΠΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

115.                      Γέροντας Πορφύριος . Συνομιλία γιά τήν κατάθλιψη

116.                      Μήν ὑπενθυμίζεις στόν ἄλλο τά σφάλματά του

117.                      Γέροντας Πορφύριος:Ὁμιλία του ἰδίου

118.                      Ὁ Γέροντας Πορφύριος τί σοῦ εἶπε;

119.                      Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συνεργασία Θεοῦ καί ἀνθρώπου γιά τή θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου.

120.                      Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι μία θρησκευτική ὀργάνωση,...ἀλλά πνευματικό νοσοκομεῖο, θεραπευτήριο, πού θεραπεύει τίς πνευματικές ὑπαρξιακές ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων

121.                      Ἡ ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία δέν εἶναι θεωρητική, δέν εἶναι μία αἰθέρια πτήση σέ ἰδέες

122.                      Ἡ ἀνθρώπινη ψυχή ὅμως, δέν θεραπεύεται μέ φιλοσοφικές προσεγγίσεις,..ἀλλά μέ «τήν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμη», πού εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πατερική παράδοση.

123.                      Ἄν ἀγνοήσει κανείς αὐτήν «τήν ἀπαίτηση» τῆς ψυχῆς του γιά τόν Θεῖο Ἔρωτα, τήν ἔνθεη τρέλα, αὐτός παραμένει ἀθεράπευτος, ψυχικά ἄρρωστος, «ψυχοπαθής»...

124.                      Οἱ λεγόμενες «ψυχοεπιστῆμες» εἶναι μία φενάκη τοῦ σύγχρονου, αὐτονομημένου ἀπό τόν Θεό, ἀνθρώπου.

125.                      Στήν Ἐκκλησία, τά θαύματα γίνονται κατά κύριο λόγο μυστικά, γιά νά μήν καταπιέζεται ἡ συνείδηση τῶν ἀνθρώπων.

126.                      Ἀκόμη καί αὐτός ὁ θάνατος δέν μᾶς χωρίζει ἀπό τούς ἁγίους μας, οὔτε μᾶς στερεῖ τίς θεραπευτικές τους προσευχές.

127.                      Γέρων Πορφύριος: Ἡ ἀσθένειά μας γίνεται πραγματική εὐεργεσία

128.                      «Ἐξ ὑπακοῆς ταπείνωσις· ἐκ ταπεινώσεως διάκρισις· ἐκ διακρίσεως διόρασις· ἐκ δέ ταύτης προόρασις»

129.                      Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατευθύνει καί ἁγιάζει κάθε ζωντανό κύτταρο τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ.

130.                      Στήν Ἐκκλησία εἶναι δυνατόν νά ἔχουμε καί αἴσθηση σωματικῆς παρουσίας τοῦ ἄλλου, πού βρίσκεται μακρυά μας

131.                      Δέν εἴμαστε ἐκεῖ πού εἶναι τό σῶμα μας, ἀλλά ἐκεῖ πού εἶναι ὁ νοῦς μας

132.                      ...ὅταν ὁ ἄνθρωπος χωρίζεται ἀπό τό σῶμα, τότε βιώνει πιό ἔντονα τήν ἑνότητα μέ τά ἄλλα μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

133.                      Οἱ ἄνθρωποι μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί ἔξω ἀπό αὐτήν, ἀλληλοεπηρρεαζόμαστε

134.                      Ἡ Θεία Χάρη ἀκτινοβολεῖται

135.                      Ζώντας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ... μετέχουμε στή Θεία Χάρη καί στά χαρίσματα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου.

136.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι ζωή ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, εἶναι ζωή θριαμβική, δοξολογητική, χαρούμενη.

137.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι ζωή ἐν ἀδιαλείπτῳ κοινωνίᾳ μετά τοῦ Θεοῦ, διά τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς καί πνευματικῆς μελέτης.

138.                      ..Ἡ χαρά τοῦ Χριστοῦ θά σέ γιατρέψει...Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

139.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι κοινοτική, κοινοβιακή, ἀληθινή κοινωνία προσώπων.

140.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ εἶναι τελείως «ἄλλη» ζωή, εἶναι ζωή «ἐν Χάριτι» καί «ἐν ἀγαλλιάσει».

 

141.                      Ὁ Μοναχισμός: τό μυστήριο τῆς συνέχισης τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

142.                      Ἐλευθερία. Ἡ «ἐλεύθερη» ὅραση τοῦ Χριστοῦ Μας.

143.                      Μέσα στήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχουν μόνο δύο «δρόμοι» σωτηρίας (γάμος ἤ μοναχισμός)

144.                      Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου”.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

145.                      Ὅταν εἶναι ὅλοι ἑνωμένοι στήν κοινή λατρεία...δημιουργεῖται ἕνας «εἰρηνικός πνευματικός ἀνεμοστρόβιλος»

146.                      Αὐτός πού ἀγαπᾶ ἀκτινοβολεῖ στόν ἀγαπώμενο καί γενικά στό περιβάλλον του τήν Θεία Χάρη

147.                      Β) Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία προϋποθέτει τήν ὕπαρξη Πνευματικοῦ ὁδηγοῦ-Γέροντος.

148.                      «...δέν θέλει τόν φόβο ὁ Χριστός, δέν τόνε θέλει τόν φόβο...»

149.                      Ἡ εἴσοδος καί παραμονή στήν Ἐκκλησία εἶναι δῶρο τοῦ Χριστοῦ, σ’ αὐτούς πού τηροῦν τίς ἐντολές Του.

150.                      Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας σοφίζονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα.

151.                      «Τί νά σοῦ κάνουν οἱ πολιτικοί;»Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

152.                      Περί Θείου Ἔρωτος (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

153.                      Τραυματίζεις τὸν ἄλλον καὶ χωρὶς νὰ μιλᾶς.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

154.                      Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος -2 (mp3)

155.                      Τὸ μυστήριο ποὺ κρύβεται στὴν ὑπακοή.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

156.                      Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος (mp3)

157.                      Τί εἶναι ἡ προσευχή;Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

158.                      Νὰ παίζεις ἐργαζόμενη.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

159.                      “Λέγε διαρκῶς τὴν εὐχή”.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

160.                      Γέροντας Πορφύριος:΄΄ὁ φανατισμός δεν ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό΄΄

161.                      Ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος γιά τόν π. Πορφύριο

162.                      Συμβουλὲς πρὸς κυοφοροῦσες μητέρες.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

163.                      Δὲν ἀντέχουμε ὅλα τὰ βιβλία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

164.                      Κανένας ἀργόσχολος καί ὀκνηρός. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

165.                      Ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

166.                      Περί ὑπακοῆς Α΄ (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

167.                      Ἡ σιωπὴ τοῦ Γέροντα.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

168.                      Μὲ τὸ παλιὸ ἢ μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο;

169.                      Τὰ φάρμακα, ὁ Χριστός, οἱ γιατροί, ἡ ἁμαρτία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

170.                      Πρὸς μοναχό: “Τότε ὅλα θὰ εἶναι εὔκολα…”Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

171.                      Εἶχα πολύ ζῆλο γιά τά πνευματικά

172.                      Τὸ μέλλον τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητας.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

173.                      Ἄλλο τό κόμπλεξ, ἄλλο ἡ ταπείνωση, ἄλλο ἡ μελαγχολία.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

174.                      Ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.

175.                      Ό παλαιός άνθρωπος δε θά μας απασχολεί...Γέρων Πορφύριος

176.                      Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θὰ μᾶς διδάξει τὴν προσευχή. Γέροντας Πορφύριος

177.                      Ὁ Χριστὸς δὲν θέλει κοντά του χοντροκομμένους ἀνθρώπους

178.                      «Νά ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμούς. Νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεὸ γιὰ τὸν πειρασμό σου» . Γέροντας Πορφύριος

179.                      «Πῆγα ἐκεῖ πάνω ὑποτακτικός». Γέροντας Πορφύριος

180.                      «Γέροντα, θέλουμε μια χάρη: Να μας επιτρέψεις να σου φιλήσουμε τα πόδια».

181.                      Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δίνεται στὸν Χριστὸ ξεπερνάει τὶς δυσκολίες χωρὶς νὰ φθείρεται. Γέρων Πορφύριος

182.                      Πῶς ὁ Θεός ἔσωσε μία κοπέλλα ἀπό τήν αὐτοκτονία (συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Γέροντα Πορφύριου)...

183.                      Ο Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης για τη ζήλια και την αγάπη

184.                      Οικογενειακές στενοχώριες και αγιασμός - Γερων Πορφύριος

185.                      Περί ὑπακοῆς Β΄(Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

186.                      Περί Ἐκκλησίας (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

187.                      Περί ὑπακοῆς (Γέροντος Πορφυρίου) (Α΄) (mp3)

188.                      Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Β΄)(mp3)

189.                      Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Α΄)(mp3)

190.                      Οἱ μετάνοιες

191.                      Συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου για τη νοερά προσευχή

192.                      Τί εἶναι τά λεγόμενα «ψυχολογικά» προβλήματα;

193.                      «Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε...»(Διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου)

194.                      Θαυμαστή θεραπεία ἰριδοκυκλίτιδας ἀπό τόν Γέροντα Πορφύριο

195.                      Τά χαρίσματα τῆς διόρασης καί τῆς προόρασης τοῦ Γέροντος Πορφυρίου

196.                      Ψυχίατρος ἤ Πνευματικός;

197.                      Τό διορατικό χάρισμα ἡ τέλεια ἀγάπη καί τά μυστικά θαύματα (Γέροντος Πορφυρίου)

198.                      Γέρων Πορφύριος: «Θάρθουν δύσκολοι καιροί καί ὁ κόσμος θα χρειασθεί φροντίδα από τα Μοναστήρια»

199.                      Ἡ σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τό διορατικό χάρισμα (θαυμαστά περιστατικά)

200.                      Ἡ μετάδοση τῆς Θείας Χάρης (Θαυμαστό περιστατικό μέ τόν Γέροντα Πορφύριο)

201.                      Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς τοῦ Γέροντος Πορφυρίου (θαυμαστά περιστατικά)

202.                      Ἦρθα ... καί σοῦ ἄφησα καί τήν πόρτα ἀνοικτή (Θαυμαστή μετάβαση)

203.                      Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3

204.                      Ἐγχείρηση χωρίς ἀναισθητικό (συγκλονιστικό περιστατικό μέ τόν Γ. Πορφύριο)

205.                      Τὸ παλιατζίδικό μας. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης