Μοναχική ζωή.Ἱερά μονή Κωσταμονίτου-Ἡ μελέτη του

 

«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ

 

Ἡ μελέτη του

Ὁ Γέροντας μελετοῦσε πολύ τά Πατερικά βιβλία. Γνώριζε καί ἐκφωνοῦσε ἀπ’ ἔξω ὁλόκληρα ἐδάφια ἀπό τά ἀσκητικά συγγράμματα. Εἶχε ἐντρυφήσει πολύ σ’ αὐτά. Εἶχε δύο τεράστια παλιά βιβλία δερματόδετα τόν Εὐεργετινό καί τήν Φιλοκαλία τά ὁποῖα τά εἶχε «καταφάγει». Καί τά δύο ἦταν γεμᾶτα σημειώσεις, παραπομπές καί χαρτάκια-σελιδοδεῖκτες μέ γραμμένο ἐπάνω τους τό κύριο νόημα τῆς σελίδας στήν ὁποία ἀντιστοιχοῦσαν.

Οἱ ἄξονες τῆς ζωῆς του στή Βίγλα ἦσαν: Ὑπεράνθρωπη νηστεία, ξενιτεία, ἀπροσπάθεια πρός ὅλους καί ὅλα, ἀκτημοσύνη, μελέτη, καί πολύς σωματικός κόπος.

 

 

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο: Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου, «Ἕνας ἀπό τούς τελευταίους» Γέροντας Εὐθύμιος Ἁγιορείτης (Ἱ.μ. Κωσταμονίτου, Βίγλα, Ἱ.μ. Μεγίστης Λαύρας) 1915-2004.

Σχῆμα 14Χ20.5, Σελίδες: 96, Τιμή: 4€

Τηλέφωνο παραγγελιῶν γιά τό βιβλίο: 6947612075  ἤ στό e-mail: hristospanagia@yahoo.gr

 

Ὁ Θεός ὑποφέρει ὅλες τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων. Δέν ὑποφέρει ὅμως ἐκεῖνον πού γογγύζει.

« ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Ὅποιος γνωρίζει τήν ἀρρώστια του βρίσκεται στήν ἀρχή τῆς ταπεινώσεως. Ὁ Θεός ὑποφέρει ὅλες τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων. Δέν ὑποφέρει ὅμως ἐκεῖνον πού γογγύζει. Αὐτός πού εὐχαριστεῖ πάντοτε τόν Θεό γιά τ᾿ ἀγαθά καί τίς εὐεργεσίες πού τοῦ χαρίζει, δέχεται τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ καί στήν καρδιά του κατοικεῖ ἡ χάρη Του.
• Ὅποιος ὑπερηφανεύεται, παραχωρεῖ ὁ Θεός καί πέφτει στή βλασφημία. Ὅποιος κομπάζει γιά τίς ἀρετές του, πάλι κατά παραχώρηση Θεοῦ πέφτει στήν πορνεία. Ὁ ἐγωϊστής μπορεῖ νά πέσει σέ πολλές ἀκόμη σκοτεινές παγίδες τοῦ πονηροῦ.
• Αὐτός πού δέν θυμᾶται καί δέν σκέφτεται τόν Θεό, κρατάει μῖσος κατά τοῦ πλησίον. Ἀντίθετα ὅποιος θυμᾶται τόν Θεό, δέν μνησικακεῖ καί ἀγαπάει κάθε ἄνθρωπο.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ.

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com

«Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι».Θεολογική καί ἱστορική προσέγγιση

Από τα ωραιότερα στοιχεία της Προηγιασμένης, χαρακτηριστικά της Λειτουργίας αυτής ως εσπερινής σύναξης, είναι o σταυρο­ειδής φωτισμός-ευλογία του λαού με τη σχε­τική εκφώνηση «φως Χριστού φαίνει πάσι», και η ψαλμωδία του «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου...» μετά από τα αναγνώσματα.

Το πρώτο λέγεται από τον ιερέα μαζί με το «Σοφία· ορθοί» μετά το Παλαιοδιαθηκικό ανά­γνωσμα από τη Γένεση, το δεύτερο προκείμε­νο που ακολουθεί, και το «Κέλευσον» που λέ­γει ο αναγνώστης. Τότε ο ιερέας κρατώντας θυμιατό στο δεξί χέρι και λαμπάδα, «μανουάλιον μετά κήρου», στο αριστερό, στέκεται μπροστά στην Αγία Τράπεζα και φωτίζει σταυροειδώς το λαό, λέγοντας το «Σοφία· ορθοί». Κατόπιν σφραγίζει σταυροειδώς πάλι το λαό, λέγοντας το «φως Χριστού φαίνει πάσι».

Για τη λειτουργική και θεολογική σημασία αυτής της ευλογίας έχουν εκφρασθεί διάφορες άπόψεις. Κατά μίαν ερμηνεία το «φως Χριστού...» αναφέρεται στα αναγνώσματα της Πα­λαιάς Διαθήκης, των οποίων οι συγγραφείς φω­τίσθηκαν και εμπνεύσθηκαν από το φως του Χριστού. Επομένως, πρέπει να σχετισθούν με το αληθινό φως της θεογνωσίας που πηγάζει από το Χριστό και να ερμηνευθούν στην προοπτική του ευαγγελικού φωτός.

Ποιές εἶναι οἱ τέσσερες προσβολές πού μᾶς φέρνουν οἱ ἐχθροί μας κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου

1. Και πρώτα η προσβολή της πίστεως και η θεραπεία της.

Τέσσερις είναι οι κυριότερες προσβολές και πιο επικίνδυνες με τις οποίες συνηθίζουν να μας πολεμούν οι εχθροί μας δαίμονες κατά την ώρα του θανάτου. Ο πόλεμος που μας κάνουν εναντίον της πίστεως, η απόγνωση, η κενοδοξία και τα διάφορα φαντάσματα και οι μεταμορφώσεις των δαιμόνων σε Αγγέλους φωτός.

Όσο για την πρώτη προσβολή σου λέγω ότι αν αρχίσει ο εχθρός να σε πολεμά με τα ψεύτικα επιχειρήματά του βάζοντας στο νου λογισμούς απιστίας, φύγε αμέσως από το νου σου στη θέληση σου λέγοντας: «Πήγαινε πίσω μου Σατανά, πατέρα του ψεύδους, διότι εγώ δεν θέλω καθόλου να σε ακούσω, διότι μου είναι αρκετό να πιστεύω εκείνο που πιστεύει η αγία μου εκκλησία».

Και μην αφήσεις καθόλου τόπο στη καρδιά σου στους λογισμούς της απιστίας, όπως αναφέρεται: «Εάν Πνεύμα του εξουσιάζοντος, δηλαδή του εχθρού, σου επιτεθεί, μην μετακινηθείς από την θέση σου» (Εκκλ. 10,4). Αυτούς τους λογισμούς να τους θεωρείς ως κινήσεις του διαβόλου που προσπαθεί την ώρα εκείνη να σε σκανδαλίσει. Κι αν δεν μπορείς να στηρίξεις το νου σου, στάσου με ανδρεία και μένε σταθερός με την θέλησή σου για να μην πέσεις σε κανένα λογισμό ή και σε κανένα ρητό της Αγίας Γραφής, το οποίο θα σου προσφέρει ο εχθρός. Γιατί, όσα ρητά της Αγίας Γραφής κι αν σου θυμίσει την ώρα εκείνη, είναι ακρωτηριασμένα (ελλιπή), προσφέρονται με κακό σκοπό, άσχημα εξηγημένα κι αν ακόμη φαίνονται καθαρά, καλά και φανερά.

Α1)Τί εἶναι τά πάθη-Ἡ λανθασμένη κίνηση τῶν ψυχικῶν δυνάμεων ἐξ αἰτίας τῶν λογισμῶν.

  

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

 

Α1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ

 

Ἡ λανθασμένη κίνηση τῶν ψυχικῶν δυνάμεων ἐξ αἰτίας τῶν λογισμῶν.

Τά πάθη εἶναι κακές ἕξεις καί κακές προσκολλήσεις (ἄλογες ἀγάπες καί ἄκριτα μίση πρός πρόσωπα καί πράγματα).

«Πάθος», λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «εἶναι ἡ ἕξη ποὺ δημιουργεῖται ἀπὸ τὸν συνδυασμὸ μέ τόν λογισμό ποὺ ὑποβάλει ὁ ἐχθρός, καὶ ἡ κατὰ κάποιον τρόπο συνεχὴς μελέτη καὶ φαντασία»²². Οἱ ἐκτραπεῖσες ψυχικές δυνάμεις ἀγαποῦν αὐτά πού δέν πρέπει νά ἀγαποῦν καί ἐπίσης μισοῦν αὐτά πού δέν πρέπει νά μισοῦν. Ἡ ἐκτροπή-διαστροφή γίνεται μέσῳ τῶν λογισμῶν.

 

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη - Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) - Νέο βιβλίο 

 Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 282, Τιμή: 9€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6947612075 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr  

22Ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, Λόγος Ψυχωφελής καί θαυμάσιος ,Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, τόμος Β΄, ἔκδοση Δ΄, Ἐκδόσεις Τό περιβόλι τῆς Παναγίας

Πῶς θά ξεπεράσουμε τήν ἀγωνία καί τό ἄγχος;

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ

«Μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγετε και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε· ουχί η ψυχή πλείον εστι της τροφής και τω σώμα του ενδύματος; εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ ημών ο ουράνιος τρέφει αυτά· ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών;» (Ματθ. 6, 25-26).

Αγωνία παγκόσμια

Αν ανοίξουμε τις καρδιές των σημερινών ανθρώπων, θα δούμε ότι είναι γεμάτες αγωνία, ανησυχία, φόβο. Για πολλά αγωνιούν οι άνθρωποι και γίνονται δυστυχισμένοι· αλλά η σοβαρώτερη αγωνία που τους καταλαμβάνει, είναι από τη μέριμνα για το μέλλον…
Άξιο προσοχής είναι ότι οι πλούσιοι αγωνιούν περισσότερο από τους πτωχούς. Αγωνιούν και οι εκατομμυριούχοι, αυτοί που δεν ξέρουν τί έχουν…

Αλλά αγωνία έχουν και οι φτωχές τάξεις… Αγωνιούν όλοι οι άνθρωποι σ’ Ανατολή και Δύσι. Υπάρχει αγωνία παγκόσμιος. Πάντοτε υπήρχε, αλλα σήμερα εντάθηκε περισσότερο.

Η επιστήμη δεν μπόρεσε να μειώσει την αγωνία.

Θα περίμενε κανείς η επιστήμη με την πρόοδο της να μειώσει την αγωνία. Και όμως ενώ κατώρθωσε τόσα η επιστήμη και χάρισε ανέσεις και πλούτη στον άνθρωπο, του αύξησε την αγωνία. Διότι στο ένα χέρι κρατά την πενικιλλίνη, και στο άλλο της βόμβες. Αγωνιά η ανθρωπότης μήπως από ώρα σε ώρα εκραγεί τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, ο Αρμαγεδών(Αποκ. 16,16). Πάνω απ’ τα κεφάλια όλων των λαών κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη…

Λόγος περί καταλαλιᾶς τοῦ Ἁγίου Ἱωάννου τῆς Κλίμακoς

ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ όσους σκέπτονται ορθά δεν θα έχη, νομίζω, αντίρρησι ότι η καταλαλιά γεννάται από το μίσος και την μνησικακία. Γι  αὐτὸ και την ετοποθετήσαμε στην σειρά της μετά τους προγόνους της. Καταλαλιά σημαίνει γέννημα του μίσους, ασθένεια λεπτή, αλλά και παχειά• παχειά βδέλλα, κρυμμένη και αφανής, που απορροφά και εξαφανίζει το αίμα της αγάπης. Σημαίνει υπόκρισις αγάπης, αιτία της ακαθαρσίας, αιτία του βάρους της καρδιάς, εξαφάνισις της αγνότητος.

2. Υπάρχουν κόρες που διαπράττουν αίσχη, χωρίς να κοκκινίζουν. Υπάρχουν και άλλες οι οποίες φαίνονται ντροπαλές, και όμως διαπράττουν, κρυφά, χειρότερα αίσχη από τις προηγούμενες. Κάτι παρόμοιο παρατηρούμε και στα πάθη της ατιμίας. Τέτοιες κόρες είναι η υποκρισία, η πονηρία, η λύπη, η μνησικακία, η εσωτερική καταλαλιά της καρδιάς. Άλλη εντύπωσι δημιουργούν εξωτερικά και άλλος είναι ο στόχος τους.

Περισπασμὸς καὶ προσοχὴ Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν κοσμικὸ φρόνημα θεωροῦν τὸν περισπασμὸ ἀθῶο, οἱ ἅγιοι πατέρες ὅμως λένε πὼς εἶναι ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν κακῶν.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμὸ ὅλων τῶν πραγμάτων καὶ τῶν θεμάτων, ἀκόμα καὶ τῶν πιὸ σοβαρῶν, ἔχει ἀντίληψη πολὺ περιορισμένη καὶ ἐπιφανειακή.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμό, εἶναι συνήθως ἀσταθής. Τὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του δὲν ἔχουν βάθος καὶ δύναμη, γι’ αὐτὸ εἶναι ρευστὰ καὶ ἐφήμερα.

Ὅπως ἡ πεταλούδα πετάει ἀπὸ λουλούδι σὲ λουλούδι, ἔτσι κι αὐτὸς ποὺ ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμό, τρέχει ἀπὸ τὴ μία σωματικὴ ἀπόλαυση στὴν ἄλλη κι ἀπὸ τὴ μία μάταιη φροντίδα στὴν ἄλλη.

Περί πειρασμῶν (Ἀββᾶ Δωροθέου-Ἀσκητικά)_mp3

Π. Σάββας 2009-02-04_ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ_ΑΣΚΗΤΙΚΑ_ΠΕΡΙ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-02-2009 (Σύναξη Μητέρων).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Μή βάζης τά προγράμματά σου μπροστά ἀπό τά προγράμματα τοῦ Θεοῦ". Γερ. Παϊσιος

Ὁ Γέρων Παΐσιος μᾶς συνεβούλευε νά ἐξετάζουμε τούς ἑαυτούς μας γιά νά βλέπουμε "πόσων καρατίων χριστιανοί εἴμαστε".

Ἄφησα γιά τό τέλος δύο συμβουλές, πού μοῦ ἔδωσε ὁ Γέροντας, ὅταν τόν ἐπεσκέφθηκα γιά τήν τελική ἐπιβεβαίωση τοῦ Θεοῦ, ὡς πρός τήν εἴσοδό μου στήν ἱερωσύνη. Ἦταν ἡ 1η Νοεμβρίου 1986, ὁπού ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος. Μέσα στό ὑγρό φθινοπωρινό ἀπόγευμα κατέβαινα μέ λαχτάρα ἀπό τίς Καρυές πρός τό κελλί τοῦ Γέροντος, τήν Παναγούδα. Λίγο πιό κάτω ἀπό τήν μονή Κουτλουμουσίου, δύο σκυλιά ἔγιναν "συνοδοιπόροι" μου. Προπορεύονταν στό μονοπάτι, τό ὁποῖο δέν ἐγνώριζα καλά. Ὅταν μέ ὡδήγησαν μπροστά στήν ἐξώπορτα τῆς αὐλῆς τοῦ κελλιοῦ καί βγῆκε ὁ Γέροντας γιά νά μέ ὑποδεχθῆ, τούς εἶπε μέ νόημα· "ἄντε, πηγαίνετε τώρα".

Ὁ Ὅσιος στάρετς Βαρσανούφιος τῆς Ὄπτινα(+1 Απριλίου)

O στάρετς Βαρσανούφιος γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1845 στο 'Ορενμπουργκ. Καταγόταν από Κοζά­κους γονείς και το κοσμικό του όνομα ήταν Παύλος Ίβάνοβιτς Πλεχάνωφ.
 Σπούδασε στη στρατιωτική σχολή του Πολοτσκ και στη συνέχεια αποφοίτησε από τη στρατιωτική Ακαδημία του 'Ορενμπουργκ. Μετά έγινε αξιωματικός του τσαρικού στρατού κι έφτασε ίσαμε το βαθμό του συνταγμα­τάρχη.
Κάποτε αρρώστησε από μιαν απλή πνευμονία, που όμως παρά λίγο να τον οδηγήσει στο θάνατο. Την ώρα που κατ' εντολή του ένας στρατιώτης του διάβαζε το ευαγγέλιο έχασε τις αισθήσεις του. Καί τότε είδε ξαφνικά ν' ανοίγει ο ουρα­νός. Από το δυνατό φως και το φόβο του ταράχτηκε πολύ. Σέ μια στιγμή συνειδητοποίησε το παρελθόν του, την αμαρ­τωλή ζωή του κι ένιωσε έντονη τη διάθεση για μετάνοια. Καί μέσα σ' αυτήν την έκσταση ακούσε μια φωνή να του λέει: «Να πας στην 'Οπτινα».
 Μ'όλο που οι γιατροί του ήταν απαισιόδοξοι για την έκβαση της υγείας του, ο συνταγματάρχης Παύλος Πλεχά­νωφ έγινε καλά και πήρε το δρόμο για την 'Οπτινα. Εκεί συνάντησε το στάρετς Αμβρόσιο, ο όποιος του έδωσε εντο­λή να γυρίσει πρώτα για να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητές του και μετά να πάει στο μοναστήρι. Του έδωσε όμως προ­θεσμία τρεις μήνες. Αν καθυστερούσε περισσότερο, η ψυχι­κή του βλάβη θα ήταν μεγάλη.

Ἀπό τό λεξιλόγιο τοῦ Ἁγίου Ὅρους

φωτ. Travis Dove, περιοδικό National Geographic τεύχ. Δεκέμβριος 2009

-Ευλογείτε

-Ο Κύριος

Ο καθιερωμένος αγιορείτικος χαιρετισμός κατά τη συνάντηση δύο μοναχών, από τους οποίους ο δεύτερος, στην αίτηση του πρώτου να τον ευλογήσει (να του πει, δηλαδή, ένα καλό λόγο, να του δώσει μια ευχή, ή να προσευχηθεί γι αυτόν), θα τον παραπέμψει στο Θεό:

- «Ο Κύριος (να σ' ευλογεί)».

Το ευλογώ του ανθρώπου από εκείνο του Θεού διαφέρει ουσιαστικά σε τούτο: «ο Θεός ευλογεί μεν έργω, ευλογείται δε (από τον άνθρωπο) λόγω».

Έτσι όταν ο πρώτος παραπέμπεται στον Κύριο να λάβει ευλογία, η ευλογία αυτή δεν είναι απλώς «καλός λόγος» αλλά θείες δωρεές.

Από το βιβλίο του Δωροθέου Μοναχού, ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Μύηση στην Ιστορία του και τη Ζωή του, εκδ. ΤΕΡΤΙΟΣ, Κατερίνη 1986

 

http://agioritikesmnimes.blogspot.com/2012/03/1003.html