Το όραμα της Μητέρας Βερόνικας από τις 23 Δεκεμβρίου 1938. Μητέρα ΒΕΡΟΝΙΚΑ
- Ιδρυτής της Μονής Βλαδιμηρέστι -
Την Παρασκευή το πρωί, 23 Δεκεμβρίου 1938, στις οκτώ πήγα στο κελί μου ψάλλοντας το «Άγιος ο Θεός» για να καθαρίσω. Έσκυψα να μαζέψω τα χαλιά από το πάτωμα και καθώς τραγουδούσα το «Άγιε Θεέ», άκουσα μια φωνή:
"Τραγουδήστε αυτό το υπέροχο τραγούδι για άλλη μια φορά!"
Έπεσα στα γόνατα και άρχισα να τραγουδώ ξανά το «Άγιος ο Θεός».
Ξαφνικά, δεν ένιωσα το σώμα μου και βρέθηκα σε μεγάλα, πολύ φωτεινά παλάτια. Έβλεπα ότι ήταν κάτι άγνωστο για μένα, αλλά ακόμα εψελνα. Βλέπω μπροστά μου σε μια καρέκλα σπάνιας ομορφιάς, ότι ο Σωτήρας στέκεται, ντυμένος ιερέας, σε ιερούς κίτρινους θαλάμους, στο κεφάλι του είχε μια μίτρα στολισμένη με πολύτιμους λίθους, που δεν είχα ξαναδεί.
Στο δεξί του χέρι είχε έναν αστραφτερό σταυρό και στη δεξιά πλευρά του Σωτήρος καθόταν η Παναγία σε μια καρέκλα παρόμοια με αυτή του Σωτήρος και ντυμένη με κίτρινα ενδύματα, που έλαμπε σαν τον ήλιο.
Στα αριστερά του Σωτήρος ήταν ένα πλήθος ιερέων, μερικοί από τους οποίους ήταν νέοι, και άλλοι πολύ μεγάλοι, και κρατούσαν ένα ραβδί στο χέρι, με μια κίτρινη κηλίδα στο τέλος. Στη δεξιά πλευρά της Παναγίας ήταν ένα πλήθος από γυναίκες, όλες ντυμένες στα λευκά, με μαλλιά αφημένα πίσω και όλες φορούσαν ένα στεφάνι στο κεφάλι, αλλά δεν ήταν όλα τα στέφανα ίδια, άλλα ήταν στολισμένα και άλλα ήταν πιο απλά.
Ακούω τη φωνή του Σωτήρα:
- Ορίστε, θα σας κάνουμε ένα δώρο. Τι θέλεις από εμάς;