Περί Ὑπερηφανείας, 1ο μέρος, 30-11-2008, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί Ὑπερηφανείας, 1ο μέρος, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, 30-11-2008, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἀββᾶ Δωροθέου: Ἡ ἀνταμοιβή ὅσων ἐκκλησιάζονται μέ ζῆλο…

Και σας λέω κάτι αξιοθαύμαστο που άκουσα για κάποιον μεγάλο και διορατικό Γέροντα, ότι, ενώ στεκόταν στην εκκλησία, μόλις άρχισαν να ψέλνουν οι αδελφοί, έβλεπε έναν λαμπροφορεμένο να βγαίνει από το Ιερό, κρατώντας ένα μικρό στρογγυλό σκεύος με αγίασμα και μια μίλη (μικρή λαβίδα με μορφή σμίλης).

Τη μίλη αυτή τη βουτούσε στο σκεύος και πέρναγε από όλους τους αδελφούς και τους σφράγιζε σε σχήμα σταυρού.

Τις θέσεις δε όσων έλειπαν, άλλοτε τις σφράγιζε και άλλοτε πέρναγε χωρίς να τις σφραγίσει. Και πάλι, όταν επρόκειτο να σχολάσει η εκκλησία, τον έβλεπε να βγαίνει από το Ιερό και να ξανακάνει το ίδιο.

Μια μέρα λοιπόν τον σταματάει ο Γέροντας και πέφτει στα πόδια του, παρακαλώντας τον να του εξηγήσει ποιος ήταν και τι νόημα είχε αυτό που έκανε.

Και του λέει εκείνος ο λαμπροφορεμένος: «Εγώ είμαι Άγγελος Κυρίου, και πήρα εντολή να σφραγίζω όσους βρίσκονται στην εκκλησία από την αρχή της ακολουθίας και όσους παραμένουν μέχρι το τέλος της, για την προθυμία και την επιμέλεια και την καλή προαίρεσή τους».

Σώζει ἡ καθημερινή ἀνάγνωση τῶν βίων τῶν Ἁγίων

Αν ρίξουμε μια ματιά στους βίους των αγίων, θα δούμε πως η αγιότητα δεν ήταν για κάποιες άλλες εποχές, ούτε για μια ορισμένη τάξη ανθρώπων. Η κλήση του Θεού είναι για όλους ανεξαιρέτως. Πολύ ωραία γράφει ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς, μια αγία μορφή των ημερών μας.

«Εάν θέλετε, οι «Βίοι των Αγίων» είναι μια ιδιόμορφος ορθόδοξος Εγκυκλοπαίδεια. Εις αυτούς δύναται να εύρη κανείς όλα όσα χρειάζονται εις μίαν ψυχήν πεινασμένην και διψασμένην διά την αιώνιαν Δικαιοσύνην και αιώνιαν Αλήθειαν μέσα εις αυτόν τον κόσμον, πεινασμένην και διψασμένην δια την θείαν αθανασίαν και την αιωνίαν ζωήν.

Εάν διψάς την πίστιν, θα την εύρης πλουσίαν εις τους «Βίους των Αγίων» και θα χορτάσης την ψυχήν σου με τροφήν διά την οποία ποτέ δεν θα ξαναπεινάσης.

Εάν ποθής την αγάπην, την αλήθειαν, την δικαιοσύνην, την ελπίδα, την πραότητα. την ταπείνωσιν, την μετάνοιαν, την προσευχήν ή οποιανδήπστε αρετήν και άσκησιν, εις τους «Βίους των Αγίων» θα εύρης ένα πλήθος αγίων διδασκάλων διά κάθε άσκησιν» και θα λάβης την βοήθειαν της χάριτος δια κάθε αρετήν.

Εάν περνάς μαρτύρια δια την πίστιν σου εις τον Χριστόν, οι «Βίοι των Αγίων» θα σε παρηγορήσουν και θα σε ενθαρρύνουν, θα σε ενδυναμώσουν και θα σε αναπτερώσουν, ώστε τα μαρτύριά σου να μεταβληθούν εις χαράν. Είσαι εις οποιονδήποτε πειρασμόν;

Οι «Βίοι των Αγίων» θα σε βοηθήσουν να τον νικήσης και τώρα και πάντοτε. Εάν πάλιν ευρίσκεσαι εις κίνδυνον από τους αοράτους εχθρούς της σωτηρίας σου, οι «Βίοι των Αγίων» θα σε οπλίσουν με την «πανοπλίαν του Θεού» (Εφ. 6. 11-13) και συ θα τους πολεμήσης και θα τους διαλύσης όλους, και τώρα και πάντοτε και εις όλην σου την ζωήν.

Εάν εξάλλου ευρίσκεσαι εν μέσω ορατών εχθρών και διωκτών της Εκκλησίας του Χριστού, οι «Βίοι των Αγίων» θα σου δώσουν το θάρρος και την δύναμιν της ομολογίας, δια να ομολογής άνευ φόβου τον μόνον αληθινόν Θεόν και Κύριον είς όλους τους κόσμους, τον Ιησούν Χριστόν, θα στέκης δια την αλήθειαν του Ευαγγελίου Του ακλόνητος μέχρι θανάτου, οποιουδήποτε θανάτου, και θα αισθανθής τον εαυτόν σου δυνατώτερον από κάθε θάνατον και από κάθε εχθρόν του Χριστού.

"Ἡ ἀπέραντη ἀγάπη τῆς Παναγίας γιά τό Θεό καί τούς ἀνθρώπους

Η Θεοτόκος

Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πως είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρούμενα. Αυτή η αγάπη όμως συνεπάγεται θλίψη· κι όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι κι η θλίψη.

Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη Χάρη, αλλά κι Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό κι οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί κι η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. 

Κι αν επέζησε, επέζησε μόνο με τη Θεία δύναμη, με την ενίσχυση του Κυρίου, γιατί ήταν θέλημά Του να δει την Ανάσταση κι ύστερα, μετά την Ανάληψή Του, να παραμείνει παρηγοριά και χαρά των Αποστόλων και του νέου χριστιανικού λαού.

Εμείς δεν φτάνουμε στην πληρότητα της αγάπης της Θεοτόκου, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να εννοήσουμε πλήρως το βάθος της θλίψεώς Της. Η αγάπη Της ήταν τέλεια. Αγαπούσε άπειρα το Θεό και Υιό Της, αλλ’ αγαπούσε και το λαό με μεγάλη αγάπη. Και τί αισθανόταν τάχα, όταν εκείνοι, που τόσο πολύ αγαπούσε η Ίδια και που τόσο πολύ ποθούσε τη σωτηρία τους, σταύρωναν τον αγαπημένο Υιό Της;

Αυτό δεν μπορούμε να το συλλάβουμε, γιατί η αγάπη μας για το Θεό και τους ανθρώπους είναι λίγη. Κι όμως η αγάπη της Παναγίας υπήρξε απέραντη και ακατάληπτη, έτσι απέραντος ήταν κι ο πόνος Της που παραμένει ακατάληπτος για μας.

Άσπιλε Παρθένε Θεοτόκε, πες σ’ εμάς τα παιδιά Σου, πώς αγαπούσες τον Υιό Σου και Θεό, όταν ζούσες στη γη; Πώς χαιρόταν το πνεύμα Σου για το Θεό και Σωτήρα Σου; Πώς αντίκριζες την ομορφιά του προσώπου Του; Πώς σκεφτόσουν ότι Αυτός είναι Εκείνος, που Τον διακονούν με φόβο και αγάπη όλες οι Δυνάμεις των ουρανών;

Πες μας, τί ένοιωθε η ψυχή Σου, όταν κρατούσες στα χέρια Σου το Θαυμαστό Νήπιο; Πώς το ανέτρεφες; Πώς πονούσε η ψυχή Σου, όταν μαζί με τον Ιωσήφ Τον αναζητούσες τρεις μέρες στην Ιερουσαλήμ; Ποιάν αγωνία έζησες, όταν ο Κύριος παραδόθηκε στην σταύρωση και πέθανε στο Σταυρό;

Ἁγία Αἰκατερίνα καὶ Ὑπατία

Τοῦ Ἀποστόλου Παπαδημητρίου

Ἡ ἁγία Αἰκατερίνα ἀνήκει στὴν τελευταία γενιὰ τῶν πρώτων μαρτύρων τῆς χριστιανικῆς πίστης, καθὼς μαρτύρησε τὸ 304 μ.Χ. Τὸ 323 ὁ μέγας καὶ ἅγιος Κωνσταντῖνος ἐξέδωσε τὸ διάταγμα περὶ ἀνεξιθρησκείας καὶ οἱ διωγμοὶ τερματίστηκαν. Ὅμως οἱ τελευταῖοι διωγμοί, τοὺς ὁποίους εἶχε κηρύξει ὁ Διοκλητιανὸς τὸ 303 μ.Χ. καὶ συνέχισαν οἱ διάδοχοί του, ἤσαν οἱ ἀγριότεροι. Μάλιστα εἶχε θέσει ὁ ἐμπαθὴς αὐτοκράτορας σὲ κυκλοφορία νόμισμα στὸ ὁποῖο ἀνέγραφε «Christiani delendi sunt» (Οἱ χριστιανοὶ νὰ ἐξολοθρευτοῦν). Δὲν πρόφθασε νὰ δεῖ τὸ ὄνειρό του νὰ πραγματοπoιεῖται, καθὼς δύο ἔτη ἀργότερα παραιτήθηκε ἀπὸ τὸν θρόνο καὶ τὸ 308 μ.Χ. πέθανε.

Ἡ Αἰκατερίνα, κατὰ τὸν συναξαριστή της, ἦταν κόρη ἄρχοντα τῆς Ἀλεξάνδρειας τῆς Αἰγύπτου πλούσια καὶ πανέμορφη. Σὲ ἡλικία μόλις δεκαοκτὼ ἐτῶν εἶχε γίνει κάτοχος τῆς παιδείας ἑλληνικῆς καὶ λατινικῆς καὶ ἀρκετῶν γλωσσῶν. Γι’ αὐτὸ καὶ ἦταν ὑποψήφια νύμφη μὲ πλεῖστες ὅσες προτάσεις. Εἶχε μητέρα χριστιανή, ἀπὸ τὴν ὁποία διδάχθηκε τὴν πίστη, γιὰ εὐνόητους ὅμως λόγους ἡ πίστη τους δὲν ἦταν γνωστὴ εὐρύτερα. Ὅταν ἐντάθηκε ὁ διωγμὸς δὲν ἦταν πλέον δυνατὸν νὰ παραμείνουν στὴν ἀφάνεια. Ἡ Αἰκατερίνα ὁμολόγησε τὴν πίστη της...

μπροστὰ στὸν ἄρχοντα τῆς πόλης της καὶ ἔφερε πολλὰ ἐπιχειρήματα κατὰ τῆς πίστης στὰ εἴδωλα. Αὐτός, ὅπως ὅλοι οἱ κουφοί ἄρχοντες, ἐξεμάνη, καθὼς γνώριζε καὶ τὴν κατάρτιση τῆς νεαρῆς ἀρχοντοπούλας. Ζήτησε τότε τὴ βοήθεια πολλῶν συμπολιτῶν του, ἑκατὸν πενήντα κατὰ τὸν συναξαριστή, ἐγκρατῶν στὰ γράμματα καὶ στὴ ρητορικὴ τέχνη, προκειμένου νὰ ἀποστομώσουν τὴ νεαρή, ποὺ εἶχε τὸ θράσος νὰ τὸν προκαλέσει, καὶ νὰ τὴν παραδώσει μετὰ στὸ μαρτύριο. Ἡ Αἰκατερίνα ὄχι μόνο δὲν κάμφθηκε ἀπὸ τὰ ἐπιχειρήματα ἐκ τῆς θύραθεν παιδείας, τὴν ὁποία κατεῖχε ἐξ ἴσου καλὰ μὲ τοὺς ἀντιπάλους της, ἀλλὰ πέτυχε τὴ μεταστροφή τους στὴ χριστιανικὴ πίστη.

«Μοῦ εἶναι ἀδύνατο νά συνεχίσω τά ἴδια, στόν νοῦ μου ἔρχεται συνέχεια τό χαμογελαστό φωτεινό πρόσωπο τοῦ Γέροντα»

ΘΑΥΜΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

Ο κ. Στ. από την Καλαμάτα, κάτοικος Αθηνών, ταξίδευε με το αυτοκίνητό του προς τα Ιωάννινα. Καθ οδόν έπεσε θύμα ισχυρής μετωπικής συγκρούσεως, κατά την οποία το αυτοκίνητό του κυριολεκτικά διαλύθηκε και ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι.

Μεταφέρθηκε αναίσθητος στο Νοσοκομείο και μπήκε στην εντατική. 

Ενώ ευρίσκετο στην κατάσταση αυτή, είδε μία φωτεινή νεφέλη και στο μέσον έναν ηλικιωμένο μοναχό. Παρ ότι δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με την Εκκλησία, επειδή εκείνες τις ημέρες είχε ακούσει από γνωστό του για κάποιον χαρισματούχο γέροντα Παΐσιο, μέσα στην έκπληξή του ρώτησε αυθόρμητα τον άγνωστο μοναχό:

– Είσαι ο γέροντας Παΐσιος;

Ο Γέροντας δεν απάντησε. Χαμογέλασε, τον χάιδεψε ελαφρά στο κεφάλι και του είπε:

– Μη φοβάσαι˙ θα γίνεις καλά!

Ο Στ. συνήλθε. Αν και σαστισμένος από το παράδοξο του πράγματος, και παρόλο που αγνοούσε τον θαυμαστό επισκέπτη του, πίστεψε στην διαβεβαίωσή του. Τήν διηγήθηκε μάλιστα με έντονο ύφος και στους γιατρούς. Και αυτοί έκπληκτοι διαπιστώνοντας την ανθρωπίνως ανεξήγητη βελτίωσή του, ωμολόγησαν:

– Όντως πρόκειται για θαύμα!

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Οἱ τραγικότατες συνέπειες τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας.

18-11-2019

ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας μέσῳ τῶν συλλείτουργων καί τῆς μνημονεύσεως ἔχει τραγικότατες πρακτικές συνέπειες. 

Θίγεται πλέον βάναυσα ἡ περί μυστηρίων διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, διότι οἱ ἀπαρτίζοντες τήν νέα ψευδοεκκλησία τῆς Οὐκρανίας σχισματικοί, ἀχειροτόνητοι, αὐτοχειροτόνητοι, καθηρημένοι καί ἀφορισμένοι δέν ἔχουν Χάρι, ἱερωσύνη καί ἀποστολική διαδοχή καί δέν τελοῦν ἔγκυρα μυστήρια.

Εἰδικότερα, ὅταν Ἱεράρχες ἐπιτρέπουν στούς σχισματικούς ψευδοκληρικούς νά προΐστανται καί νά προεξάρχουν στήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας στίς Μητροπόλεις τους, ἐγείρονται μεγάλα ζητήματα, ὅπως, ἄν ὄντως ἔχει τελεσθεῖ ἔγκυρη Θεία Λειτουργία, ἄν ὄντως ἔχουν μεταβληθεῖ ὁ ἄρτος καί ὁ οἴνος σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ καί ἄν οἱ πιστοί μεταλαμβάνουν ὄντως Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Δυστυχῶς, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀρνητική, διότι οἱ σχισματικοί, ὄντες ἐκτός Ἐκκλησίας, δέν εἶναι κανονικοί κληρικοί, δέν κατέχουν τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δέν ἔχουν ἱερωσύνη καί ἀποστολική διαδοχή καί δέν τελοῦν ἔγκυρα μυστήρια. Ἑπομένως, ἡ Θεία Λειτουργία, πού τελοῦν, εἶναι ἄκυρη. Ὁ ἄρτος καί ὁ οἴνος δέν μεταβάλλονται σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ὅσες φορές κι ἄν ποῦν τά λόγια τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιά τήν μεταβολή τῶν Τιμίων Δώρων σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Οἱ πιστοί κοινωνοῦν μόνο ἄρτο καί οἴνο, καί ὄχι Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται μόνον ἐξωτερικῶς καί φαινομενικῶς καί ὄχι κατά τήν οὐσία, διότι δέν κατέρχεται ἡ τελειωτική Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

“Deus inversus”. Δοξασίες καί ἀντιλήψεις περί Θεοῦ τῆς θεοσοφικῆς ἑταιρείας

“Deus inversus”. Δοξασίες και αντιλήψεις περί Θεού της θεοσοφικής εταιρείας

Αρχιμ. Θεοφίλου Λεμοντζή, Δρ. Θεολογίας

Γιατί είναι αναγκαία η μελέτη της θεοσοφίας;

Όταν το 1875, η Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ (Helena Petrowna Blavatsky) η οποία ασχολούνταν με τον αποκρυφισμό και τον πνευματισμό, όντας η ίδια πνευματιστική διάμεσος δηλαδή μέντιουμ, ίδρυε την θεοσοφική εταιρεία είναι βέβαιο ότι δεν μπορούσε να υποπτευθεί ότι οι θρησκευτικές της δοξασίες που αποκρυσταλλώνονται στις συγγραφές της ιδίας όσο και των διαδόχων της, Άννυ Μπεζάντ (Annie Besant) και Άλις Μπέϊλυ (Alice Bailey) θα επηρέαζαν την πλειονότητα σχεδόν των σύγχρονων αποκρυφιστικών – πνευματιστικών οργανώσεων, ώστε ο αείμνηστος π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος να αναφέρει ότι οι ιδέες του πνευματισμού εξαπλώθηκαν στη Δύση με τη θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ και ο π. Κυριακός Τσουρός να επισημαίνει ότι η “Νέα εποχή του Υδροχόου”, όρο που εισήγαγε η θεοσοφίστρια Άλις Μπέϊλυ, είναι γέννημα και θρέμμα της θεοσοφικής σχολής της Μπλαβάτσκυ...

Άλλωστε, λίγα έτη μετά, το 1884, ένας γνώριμος αιρετικός, ο Κάρολος Ρώσσελ ίδρυε τη δική του θρησκευτική εταιρεία, τη «Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρεία Σκοπιά» η οποία έχει και αυτή αποκρυφιστικά σύμβολα όπως η πεποίθηση ότι η πυραμίδα της Γκίζας έχει χτιστεί με θεϊκή καθοδήγηση και αποτελεί μάρτυρα προφητείας. Άλλωστε και η ονομασία «Ιεχωβάς» που χρησιμοποιεί για το Θεό, υπάρχει επίσης μέσα στα αποκρυφιστικά συγγράμματα της Μπλαβάτσκυ. Γι’ αυτό το λόγο η μελέτη του θρησκευτικού συστήματος της Μπλαβάτσκυ καθίσταται αναγκαία για την κατανόηση και την αντιμετώπιση των σύγχρονων αποκρυφιστικών και πνευματιστικών αιρέσεων.

Ποια είναι η ιστορία του όρου θεοσοφία;

Η ιδρύτρια λοιπόν της θεοσοφικής εταιρείας χρησιμοποίησε τον όρο «Θεοσοφία» για να ονομάσει το θρησκευτικό της σύστημα. Εδώ είναι αναγκαίο να κάνουμε την επισήμανση ότι τριάντα περίπου χρόνια πριν την Μπλαβάτσκυ, ένας αρχαιολάτρης έλληνας κληρικός, ο Θεόφιλος Καΐρης, κήρυττε θρησκευτικές δοξασίες αντίθετες με αυτές της Ορθόδοξης Θεολογίας καθώς αρνούνταν τη θεότητα του Ιησού, την Αγία Τριάδα, τα μυστήρια της Εκκλησίας και για αυτό το λόγο καθαιρέθηκε το 1839. Θέλοντας να προωθήσει τις φιλοσοφικές του ιδέες ίδρυσε στο Λονδίνο, όπου μετέβη το 1842, τον «Ελληνικόν Σύλλογον της Θεοσοφίας». Είναι πιθανόν λοιπόν η Μπλαβάτσκυ να μην διεκδικεί την πρωτοτυπία αλλά να αντέγραψε τον όρο και ορισμένες ιδέες του Καΐρη. Βέβαια ο όρος Θεοσοφία δεν είναι δημιούργημα ούτε του Καΐρη ούτε της Μπλαβάτσκυ αλλά είναι αρχαιότατος και αποδίδεται από τον Διογένη Λαέρτιο στον Αιγύπτιο αρχιερέα Ποτ Άμμων που έζησε την εποχή των Πτολεμαίων, χρησιμοποιήθηκε από τον νεοπλατωνικό φιλόσοφο Αμμώνιο Σακκά αλλά και από χριστιανούς συγγραφείς, όπως τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη, με διαφορετική βέβαια έννοια. Επιλέγοντας αυτόν τον όρο η Μπλαβάτσκυ ήθελε προφανώς να πείσει τους ακροατές της ότι το θρησκευτικό της σύστημα δεν ήταν μια νεωτεριστική επινόηση δική της αλλά διεκδικεί την αυθεντία αρχαίων σοφών ανδρών. 

Πως ερμηνεύεται ο όρος θεοσοφία από την Μπλαβάτσκυ;

Ο όρος «Θεοσοφία» ερμηνεύεται από την Μπλαβάτσκυ και τους θιασώτες των θεωριών της ως η «Σοφία των Θείων Όντων», ως «Θεία Γνώση» ή «Θεία Επιστήµη» που δεν έχει αντικείμενο μόνο τη θρησκεία και το Θεό αλλά και κάθε εκδήλωση του ανθρωπίνου πνεύματος. Αυτή η γνώση και η σοφία είναι εσωτερική, δηλαδή ισχυρίζονται ότι δεν είναι αποτέλεσμα διδασκαλίας αλλά προήλθε μέσα από θεϊκές αποκαλύψεις στους αρχαίους μύστες, οράματα και διαλογισμό. Την θεωρούν ως την συσσωρευμένη σοφία όλων των εποχών, ως συνώνυµη της αιώνιας αλήθειας, ότι αποτελεί το υπόβαθρο όλων των παγκόσμιων θρησκειών και ότι δόθηκε γραπτώς από την Μπλαβάτσκυ στην ανθρωπότητα ως αντιπρόσωπος τής υπέρ τα Ιμαλάϊα Αδελφότητας των Μυστών. Αυτή η δήθεν θεϊκή γνώση θεωρείται απόκρυφη, δηλαδή δεν μπορεί να κατανοηθεί από την μάζα των ανθρώπων αλλά μόνο από τους μυημένους και η οποία μεταδίδεται μέσω τελετουργιών, μυήσεων και ερμηνεία συμβολισμών.

Ποια είναι η σχέση της θεοσοφικής εταιρείας με τις θρησκείες;

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: Κρατεῖτε τὴν πίστιν στέρεαν

Κρατεῖτε, ἀδελφοί μου, τὴν πίστιν στερεὰν καὶ μένετε ἀσάλευτοι εἰς τὰς παραδόσεις τῶν θείων Πατέρων, διότι ἐφθάσαμεν εἰς ἐποχὴν κατὰ τὴ ὁποίαν καὶ οἱ δυνατοὶ θὰ σαλευθοῦν. Ἀγωνιστεῖτε μὲ κάθε σπουδὴ διότι τὰ καλὰ μὲ κόπο καὶ πόνο κατωρθώνονται. Δὲν θὰ αἰσθανόμεθα δὲ τοὺς κόπους τῆς ἀρετῆς ὅταν ἀποβλέπωμεν εἰς τὸ νέφος τῶν μαρτύρων καὶ ὁσίων καὶ εἰς τὴν μέλλουσαν νὰ μᾶς ἀποκαλυφθῆ δόξαν.

Πόσον εὐτυχεῖς καὶ μακάριοι θὰ εἴμεθα, ἐὰν δὶ' ὀλίγον κόπον ἀξιωθοῦμε νὰ κατασκηνώσωμεν εἰς τὰ ἀγαπητὰ σκηνώματα τοῦ Παραδείσου καὶ κληρονομήσουμε τὰ ἀγαθὰ τῆς οὐρανίου Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, τὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ παραγγέλλει: Μὴ συγκοινωνῆτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε. Εἰς περιστάσεις κατὰ τὰς ὁποίας περιφρονεῖται καὶ ὑβρίζεται ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος Πίστις ἠμῶν ἐπιτρέπεται ἔλεγχος ἀκόμη καὶ θυμὸς δίκαιος δικαιώτατος, ἀπαγορεύεται δὲ....ἡ σιωπή.

Μόρφου Νεόφυτος: Ποῦ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει ἡ σύγχρονη ἀδιαφορία γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη …

Μέτρο τῆς περιουσίας του καθενός εἶναι τό σῶμα...Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής

Μέτρο της περιουσίας του καθενός είναι το σώμα, όπως το πόδι είναι μέτρο του υποδήματος. Αν σταθείς σ΄ αυτό, θα διαφυλάξεις το μέτρο, εάν όμως το υπερβείς, κατ΄ ανάγκη θα πέσεις σε γκρεμό. Όπως συμβαίνει και με το υπόδημα, όταν ξεπεράσει τις ανάγκες που έχει το πόδι, γίνεται τότε είτε ολόχρυσο, είτε πορφυρένιο, είτε κεντητό. Γιατί σ΄ αυτό που ξεπερνά το μέτρο, δεν υπάρχει κανένα όριο.

Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σηλυβριανῆς,στό δωμάτιο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου

Η Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας της Σηλυβριανής,στο δωμάτιο του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα.Ενώπιον Της προσευχόταν καθημερινά ο Άγιος Νεκτάριος.

Η Εικόνα αυτή, έγινε κατά παραγγελία στους Αγιογράφους Δανιηλαίους στο Άγιον Όρος, κατ΄ απομίμηση Εικόνας της Παναγίας στην γενέτειρά του Σηλυβρία,που υπήρχε εκεί σε Ναό και με την οποία ήταν ψυχικά δεμένος στα παιδικά του χρόνια.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2019/11/blog-post_65.html

27 Νοεμβρίου. 'Ιακώβου μεγαλομάρτυρος του Πέρσου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τετ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. δ΄ 1- 12).

Α Θεσ. 4,1         Τὸ λοιπὸν οὖν, ἀδελφοί, ἐρωτῶμεν ὑμᾶς καὶ παρακαλοῦμεν ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ, καθὼς παρελάβετε παρ᾿ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖ ὑμᾶς περιπατεῖν καὶ ἀρέσκειν Θεῷ, ἵνα περισσεύητε μᾶλλον·

Α Θεσ. 4,1                 Εν συμπεράσματι, λοιπόν, αδελφοί, σας παρακαλούμεν και σας προτρέπομεν εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καθώς παρελάβατε και εδιδάχθητε από την προφορικήν μας διδασκαλίαν, δια το πως πρέπει να ζήτε και να φέρεσθε και να ευαρεστήτε στον Θεόν, σας παρακαλούμεν έτσι να φέρεσθε και να προοδεύετε ακόμη περισσότερον εις την χριστιανικήν ζωήν.