Ἡ κοσμική μόρφωση καί γνώση Β΄- ἐπιστήμη καί ἐξαγνισμός, Ἀγ. Παϊσίου, 14...

Ἡ σπουδή-προθυμία γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν θεῖο ἔπαινο, Ἅγιου Νείλου Σιναίτου. Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ σπουδή-προθυμία γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν θεῖο ἔπαινο, Ἅγιου Νείλου Σιναίτου- Λόγος Ἀσκητικὸς/Φιλοκαλία τόμος Α', 13-4-2024,

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Οἱ θλίψεις ποὺ περνᾶμε ὡς χώρα & κοινωνία εἶναι παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Εἶναι σωστὸ νὰ ζητᾶμε ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸν πειρασμό; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τὴν ὑπομονὴ τὴν ἔχουμε ἐμεῖς ἤ μᾶς τὴν δίνει ὁ Θεός; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς πρέπει νὰ ἀντιδροῦμε ἀπέναντι σὲ μιὰ βλασφημία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείας- Ἂς ἀρκούμαστε στὰ ἀναγκαῖα , Ἅγιου Νείλου Σιναίτου- Λόγος Ἀσκητικὸς.Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείας- Ἂς ἀρκούμαστε στὰ ἀναγκαῖα , Ἅγιου Νείλου Σιναίτου- Λόγος Ἀσκητικὸς/Φιλοκαλία τόμος Α', 12-4-2024,

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Χαῖρε τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν-Δ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, Ἡ εὐσέβεια, Ἅγιου Νείλου Σιναίτου-Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Χαῖρε τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν-Δ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, Ἡ εὐσέβεια, Ἅγιου Νείλου Σιναίτου- Λόγος Ἀσκητικὸς/Φιλοκαλία τόμος Α', 12-4-2024, 

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com, 

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ, 13-4-2024

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ, 13-4-2024 

https://www.youtube.com/live/0Wnk463CSSg?si=AeTWkoO_hzUQlL0u

Κυριακή Δ Νηστειῶν. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ σεληνιαζόμενου νέου

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μάρκ.9,14-29]

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι(: Και όταν έφθασαν στο πλήθος του λαού, Τον πλησίασε κάποιος άνθρωπος που γονάτισε μπροστά Του κι έλεγε: ‘’Κύριε, λυπήσου και σπλαχνίσου το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται και υποφέρει άσχημα, αλλά και κινδυνεύει τον έσχατο κίνδυνο· διότι πολλές φορές πέφτει στη φωτιά, και πολλές φορές στο νερό, και κινδυνεύει έτσι να καεί ή να πνιγεί. Και τον έφεραν στους μαθητές Σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν)»[Ματθ.17,14-16].

Αυτόν τον άνθρωπο η Γραφή μας τον παρουσιάζει πάρα πολύ ασθενή ως προς την πίστη· και τούτο είναι φανερό από πολλά σημεία, και από το ότι είπε ο Χριστός: «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι (:Σε εκείνον που πιστεύει όλα είναι δυνατά)»[Μάρκ.9,23],και από το ότι είπε αυτός που Τον πλησίασε «Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ (:Πιστεύω, Κύριε, ότι έχεις τη δύναμη να με βοηθήσεις. Βοήθησέ με να απαλλαγώ απ’ την ολιγοπιστία μου και αναπλήρωσε εσύ την έλλειψη της πίστεώς μου)»[Μάρκ.9,24] και από το ότι έδωσε ο Χριστός εντολή στον δαίμονα να μην εισέλθει πλέον σε αυτόν, αλλά ακόμη και από το ότι είπε ο άνθρωπος εκείνος στον Χριστό: «Εἴ τι δύνασαι(:Εάν μπορείς)»[Μάρκ.9,22].

Και γιατί κατηγορεί τους μαθητές, εάν η απιστία του πατέρα αυτού υπήρξε η αιτία να μην εξέλθει ο δαίμονας; Για να δείξει ότι πολλές φορές είναι δυνατόν σε αυτούς που έχουν πίστη, να θεραπεύσουν τους ασθενείς και χωρίς να έχουν πίστη οι ίδιοι ασθενείς αυτοί που προσέρχονται για αποκατάσταση της υγείας τους· διότι όπως ακριβώς πολλές φορές αρκούσε η πίστη εκείνου που προσερχόταν στο να εκπληρωθεί το αίτημά του και από πολύ κατώτερους ως προς το αξίωμα, έτσι πολλές φορές αποδείχτηκε αρκετή η δύναμη και η πίστη εκείνων που ενεργούσαν τις θαυματουργικές ιάσεις να θεραπεύσουν και χωρίς να πιστεύουν αυτοί που προσέρχονταν για να γιατρευτούν.

Τὸ πνεῦμα τῶν παλαιῶν Ἁγιορειτῶν. Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση

Εἶ­πε Γέρων: «Πα­λαιά στά Καυ­σο­κα­λύ­βια ἦ­ταν δι­α­κό­σιοι πα­τέ­ρες. Ὡς ἀρχή τους εἶ­χαν τήν ὑπα­κοή, τήν σι­ω­πή, τήν εὐ­χή καί τό ἐρ­γό­χει­ρο. Ὅ­λοι ἐρ­γά­ζον­ταν σι­ω­πη­λοί στό ἐρ­γό­χει­ρό τους, λέ­γον­τας νο­ε­ρά τήν εὐ­χή· νό­μι­ζε κα­νε­ίς ὅ­τι ἡ Σκή­τη εἶ­ναι ἔ­ρη­μος, για­τί δέν ἀ­κο­ύ­γον­ταν φω­νές. Ὅ­ταν δύο πα­τέ­ρες συ­ναν­τι­όν­ταν, ἔ­βα­ζαν με­τά­νοι­α καί ἦταν τυ­πι­κό ἡ ἑ­ξῆς στι­χο­μυ­θί­α:

–Εὐ­λο­γεῖ­τε.

–Ὁ Κύριος.

–Τί κά­νει ὁ Γέροντας;

–Δι᾿ εὐ­χῶν σας κα­λά. Χω­ρίς πε­ριτ­τά λό­για.

»Οἱ πα­λαι­οί πα­τέ­ρες μας ἐ­δῶ στήν Σκή­τη ἦ­ταν βια­στές. Στίς ἀ­γρυ­πνί­ες ὅ­λη τή νύ­χτα στό Κυ­ρια­κό το­ύς ἔ­βλε­πες ἀ­κί­νη­τους σάν κο­λῶνες, σκυ­φτοί νά τρα­βᾶ­νε κομ­πο­σχο­ί­νι. Δέν ἦ­ταν ἄλ­λη κρά­ση, πιό γε­ροί ἀ­πό μᾶς· οἱ πιό πολ­λοί ἦ­ταν γε­ρον­τά­κια καί ἄρ­ρω­στοι, ἀλ­λά εἶ­χαν πο­λύ ζῆ­λο καί ἦ­ταν ἀ­γω­νι­στές.

»Στό Κυ­ρια­κό ἔρ­χον­ταν μέ τό κου­κο­ύ­λι. Τι­μοῦ­σαν καί τη­ροῦ­σαν τά τυ­πι­κά· ἦ­ταν ἄ­ξιοι σε­βα­σμοῦ, για­τί σέ­βον­ταν καί οἱ ἴ­διοι τά τυ­πι­κά.

Κυριακή Δ Νηστειῶν. «Ἡ μετάνοια κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-4-1989]

[Β213]

Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, προβάλλει τον άγιον Ιωάννην της Κλίμακος, ηγούμενον της Ιεράς Μονής του Σινά και μέγαν ασκητήν. Ο σκοπός αυτής της προβολής, αν και γιορτάζει στις 30 Μαρτίου, είναι πιθανώς ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ανάγνωσμα εις την τράπεζαν των μοναστηριών, εχρησιμοποιείτο αυτό του το σύγγραμμα, «Κλίμαξ». Έτσι ελέγετο. Σκάλα. Κλίμαξ. Αλλά προβαλλόμενος, όμως, ο άγιος Ιωάννης, ουσιαστικά προβάλλεται το κλασικό αυτό σύγγραμμά του «Κλίμαξ» που είναι προβολή ανόθευτος και ορθόδοξος της πνευματικότητος της Ορθοδόξου Ανατολικής μας Εκκλησίας.

Όπως σας είπα, υπήρξε ηγούμενος ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, έτσι λέγεται, «άγιος Ιωάννης της Κλίμακος», έτσι λέγεται, δηλαδή συγγραφέως του βιβλίου «Κλίμαξ», της Κλίμακος, υπήρξε ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Σινά, κατά τον 6ον αιώνα. Αυτό το θαυμαστό του σύγγραμμα που αναφέραμε, περιέχει τριάντα ομιλίες επί πνευματικών θεμάτων, που δημιουργούν μια κλιμακωτή πρόοδο, εκ των χαμηλοτέρων προς τα υψηλότερα γι'αυτό ακριβώς και ονομάσθη «Κλίμαξ». Πιο πολλά δεν θα σας πω για το βιβλίο αυτό, ούτε για τον ιερό του συγγραφέα, αλλά για μια πνευματική μας ωφέλεια θα πάρομε ένα σύντομο σταχυολόγημα, θα κάνομε ένα σύντομο σταχυολόγημα από τον 5ον του λόγον που αναφέρεται εις την μετάνοια, κάτι που, τις ημέρες αυτές τουλάχιστον, ιδιαιτέρως τις ημέρες αυτές, μας χρειάζεται.

Πρέπει να πούμε, αγαπητοί μου, ότι όλοι οι άγιοι Πατέρες, ό,τι γράφουν και διδάσκουν, είναι διδασκαλία ευαγγελική. Έτσι και η μετάνοια αποτελεί κεντρικό σημείο του κηρύγματος, τόσο του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού, όσο και του Κυρίου μας. Κηρυττόμενον το Ευαγγέλιον, κηρύσσει μετάνοια και επιστροφή στον Θεό. Αυτός είναι ο αντικειμενικός σκοπός του Ευαγγελίου. Την επιστροφή των ανθρώπων στον Θεό. Κάποτε οι άνθρωποι ήσαν κοντά στον Θεό. Δηλαδή οι πρωτόπλαστοι. Πριν αμαρτήσουν. Τώρα όμως πρέπει να ξαναγυρίσουν, επειδή ακριβώς, μετά από την πτώση του ο Αδάμ, μετενόησε. Όχι μες στον Παράδεισο, γιατί τότε έδειξε μίαν σκληροκαρδίαν, και αυτός και η Εύα, αλλά όταν εδοκίμασε την πικρίαν της ζωής μακριά του Θεού πια, τότε μετενόησε. Όταν είδε επί παραδείγματι το ένα του παιδί – ο Κάιν- να σκοτώνει το άλλο του παιδί και αδελφό του Κάιν, τον Άβελ, τότε, αυτοί οι ταλαίπωροι πρωτόπλαστοι και γονείς των παιδιών, μετενόησαν και αντελήφθησαν ότι όλα αυτά τα κακά ήταν αποτέλεσμα της δικής των παρακοής μέσα εις τον Παράδεισον, γι΄αυτό και τη ζωή τους την επέρασαν εν μετανοία. Γι΄αυτό και η Εκκλησία μας δέχεται ότι ανάμεσα σε εκείνους που εσώθησαν και πήρε μαζί Του ο Χριστός, όταν κατέβηκε εις τον Άδην κατά την τριήμερον ταφήν Του, ήταν και ο Αδάμ και η Εύα.

Κυριακή Δ Νηστειῶν. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ[:Εβρ.6,13 έως 20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τῷ γάρ᾿Αβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ λέγων(:Οι επαγγελίες του Θεού θα πραγματοποιηθούν οπωσδήποτε· διότι όταν έδωσε ο Θεός τις επαγγελίες στον Αβραάμ, ορκίστηκε ότι θα τις πραγματοποιήσει. Και επειδή δεν είχε κανένα ανώτερό Του ο Θεός να ορκιστεί σε Αυτόν, ορκίστηκε στον εαυτό Του και είπε:) ‘’Ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε’’(:‘’Σου υπόσχομαι αληθινά ότι θα σε ευλογήσω πολύ πλούσια και θα πληθύνω πάρα πολύ τους απογόνους σου)· καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας(:Έτσι πήρε ο Αβραάμ την υπόσχεση του Θεού. Και αφού περίμενε με υπομονή πολλά χρόνια, πέτυχε την εκπλήρωση της ευλογίας που του υποσχέθηκε ο Θεός, ως προς το σημείο που αναφερόταν στην επίγεια ζωή του. Απέκτησε δηλαδή από τη Σάρρα παιδί, από το οποίο πληθύνθηκαν οι απόγονοι του πατριάρχη κι έγιναν ένα μεγάλο έθνος).Ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος (:ο Θεός ορκίστηκε στον εαυτό Του. Οι άνθρωποι βέβαια ορκίζονται στον Θεό, ο Οποίος είναι ανώτερος από όλους. Και δίνουν όρκο οι άνθρωποι για να σταματήσουν κάθε αντίρρηση και αμφισβήτηση μεταξύ τους και για να επιβεβαιώσουν την αλήθεια των λόγων τους)»[Εβρ.6,13-16].

Αφού επέκρινε σφοδρά τους Εβραίους και αφού τους φόβισε αρκετά, πρώτα τους παρηγορεί με τους επαίνους και ύστερα με το ότι θα πραγματοποιηθούν οπωσδήποτε οι ελπίδες τους, πράγμα που είναι και ισχυρότερο. Δεν τους παρηγορεί όμως από τα παρόντα, αλλά πάλι από τα περασμένα. Αυτό τους έπειθε περισσότερο. Όπως δηλαδή στην τιμωρία τούς φοβίζει περισσότερο με εκείνα, έτσι και στα βραβεία τους παρηγορεί με αυτά, δείχνοντας ποια είναι η συνήθεια του Θεού. Και είναι αυτή η συνήθεια του Θεού, να μην εκπληρώνει δηλαδή αμέσως τις υποσχέσεις Του, αλλά ύστερα από πολύ καιρό. Και το κάνει αυτό, και για να φανερώσει μια μέγιστη απόδειξη της δύναμής Του, και για να οδηγήσει και εμάς στην πίστη, ώστε όσοι ζουν σε θλίψεις και δεν λαμβάνουν τις υποσχέσεις ούτε τους μισθούς να μην αποκάμουν από τους κόπους τους. Και αφού τους άφησε όλους, παρόλο που μπορούσε να αναφέρει πολλούς, εστίασε στον Αβραάμ και εξαιτίας του αξιώματος του προσώπου αυτού και εξαιτίας του ότι σε αυτόν κυρίως είχε συμβεί αυτό. Αν και βέβαια στο τέλος της επιστολής λέγει ότι όλοι αυτοί, αφού είδαν από μακριά και ασπάσθηκαν τις υποσχέσεις, δεν τις έλαβαν, για να μη φτάσουν στην τελειότητα χωρίς εμάς.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «ΜΗ ΜΟΙ ΤΟΝ ΑΚΡΟΝ ΤΩΝ ΟΝΩΝ…» (Καλύτερη η ομοφυλοφιλική «οικογένεια» από την δοκιμαζόμενη ετερόφυλη;)

Καλύτερη η ομοφυλοφιλική «οικογένεια» από την δοκιμαζόμενη ετερόφυλη;

Ανάμεσα στὰ ἄλλα «σοβαρὰ» επιχειρήματα ποὺ ἀκούσθηκαν ὑπὲρ τῆς παραχώρησης στὰ ὁμόφυλα ζευγάρια τοῦ δικαιώματος τῆς τεκνοθεσίας εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς:

Ὅτι «ἀντικειμενικὰ σὲ κάποιες περιπτώσεις ἕνα ὁμόφυλο ζευγάρι μπορεῖ νὰ ἀντιπροσωπεύει ἕνα πιὸ ὑγιὲς περιβάλλον, γιὰ νὰ μεγαλώσει ἕνα παιδί, ἀπὸ μιὰ νοσηρὴ συμβατικὴ οἰκογένεια...» Ἀλήθεια, λένε, «δὲν βλέπουμε σὲ συμβατικές, ετερόφυλες οἰκογένειες φρικτὲς γυναικοκτονίες καὶ αποτρόπαιες πράξεις κακοποίησῃς ἀνηλίκων; Καὶ δὲν μπορούμε νὰ φαντασθούμε μιὰ ὁμόφυλη «οἰκογένεια» ποὺ νὰ ἀντιπροσωπεύει ἕνα πολὺ πιὸ ὑγιὲς περιβάλλον γιὰ ἕνα παιδί; Ἄρα…δὲν ὑπάρχει διαφορά».

Πόσο «σοβαρὸ» ὅμως εἶναι ἕνα τέτοιο επιχείρημα καὶ τί «ἀποδεικνύει»;

Ὁ ὅσιος Κύριλλος ὁ Φιλεώτης γράφει:

Ὁ ὅσ. Κύριλλος ὁ Φιλεώτης γράφει:

«Οἱ αἰχμάλωτοι εἶναι αὐτοί πού πραγματικά “πεινοῦν καί διψούν" (Μθ 5, 6) νά ἀκούσουν λόγο Θεοῦ· αὐτοί ἔχουν γυμνωθῆ ἀπό τή Χριστιανική ζωή· αὐτοί εἶναι οἱ ἄρρωστοι, πού κινδυνεύουν να χάσουν τή ζωογόνα τους πίστι·

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΜΑΡΤΙΝΟΥ, 13-4-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΜΑΡΤΙΝΟΥ, 13-4-2024 

https://www.youtube.com/live/C7lqliFlX0c?si=lRhASz6j0AMLndd0

Ὑπέροχη φωτογραφία ἀπὸ τὴ Βουλγαρία

Meteo24news

https://proskynitis.blogspot.com/2024/04/blog-post_35.html

13 Ἀπριλίου. Σάββατον δ΄ τῶν νηστειῶν. Μαρτίνου πάπα Ῥώμης ὁμολογητοῦ (†655), Ζωίλου καὶ λοιπῶν μαρτύρων. [Ἐπέτειος τῆς ἀποφράδος ἡμέρας τῆς ὑπὸ τῶν Φράγγων λατινοδόξων γενομένης ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως (13 Ἀπριλίου 1204)]. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου δ´ ἑβδ. νηστειῶν (Ἑβρ. ς´ 9-12).

Εβρ. 6,9            Πεπείσμεθα δὲ περὶ ὑμῶν, ἀγαπητοί, τὰ κρείττονα καὶ ἐχόμενα σωτηρίας, εἰ καὶ οὕτω λαλοῦμεν.

Εβρ. 6,9                    Δια σας όμως, αδελφοί, αν και σας ομιλούμεν τόσον επιτιμητικά, έχομεν ακλόνητον την πεποίθησιν, ότι προοδεύετε προς τα καλύτερα και προς εκείνα, τα οποία συνδέονται με την αιωνίαν σωτηρίαν σας.

Εβρ. 6,10           οὐ γὰρ ἄδικος ὁ Θεὸς ἐπιλαθέσθαι τοῦ ἔργου ὑμῶν καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης ἧς ἐνεδείξασθε εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, διακονήσαντες τοῖς ἁγίοις καὶ διακονοῦντες.

Εβρ. 6,10                  Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση τα καλά σας έργα και τον κόπον σας, δια την άσκησιν της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εν τω ονόματι του Χριστού, υπηρετήσαντες τους Χριστιανούς και εξακολουθούντες μέχρι σήμερον να τους υπηρετήτε και βοηθήτε.