ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 2-7-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 2-7-2023 

https://www.youtube.com/live/8Di7gfp7Vd4?feature=share

Ἅγιος Παΐσιος: Κριτήριο ἀγάπης

Ὅταν ἕνας ἔχη καὶ δίνη ἐλεημοσύνη, δὲν μπορεῖς νὰ καταλάβης ἂν ἔχη ἀγάπη ἢ ὄχι, γιατὶ μπορεῖ νὰ δίνη ὄχι ἀπὸ ἀγάπη, ἀλλὰ γιὰ νὰ ξεφορτωθῆ κάποια πράγματα. Ὅταν στερῆται καὶ δίνη, τότε φαίνεται ἡ ἀγάπη του. Πιστεύω, ἂς ὑποθέσουμε, ὅτι ἔχω ἀγάπη· ὁ Θεός, γιὰ νὰ δοκιμάση τὴν ἀγάπη μου, μοῦ στέλνει ἕναν φτωχό. Ἂν ἔχω λ.χ. δυὸ ρολόγια, ἕνα καλὸ καὶ ἕνα λίγο χαλασμένο, καὶ δώσω τὸ χαλασμένο στὸν φτωχό, σημαίνει ὅτι ἡ ἀγάπη μου εἶναι δευτέρας ποιότητος.

Ἂν ἔχω πραγματικὴ ἀγάπη, θὰ δώσω τὸ καλὸ στὸν φτωχό. Μπαίνει ὅμως ἡ βλαμμένη λογικὴ καὶ λέμε: «Τί, τὸ καλὸ θὰ δώσω; Γι᾿ αὐτόν, ἀφοῦ δὲν ἔχει κανένα ρολόι, καλὸ εἶναι καὶ τὸ παλιό», καὶ δίνω τὸ παλιό. Ἀλλά, ὅταν δίνης τὸ παλιό, ζῆ ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος ἀκόμη μέσα σου· ἂν δίνης τὸ καινούργιο, εἶσαι ἀναγεννημένος ἄνθρωπος. Κολάσιμη κατάσταση εἶναι, ὅταν κρατᾶς καὶ τὰ δυὸ καὶ δὲν δίνης κανένα.

– Γέροντα, πῶς βγαίνει κανεὶς ἀπὸ αὐτὴν τὴν κατάσταση;

– Νὰ σκεφθῆ: «Ἂν ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, τί θὰ ἔδινα; Ἀσφαλῶς τὸ καλύτερο». Ἔτσι καταλαβαίνει ποιά εἶναι ἡ πραγματικὴ ἀγάπη. Θὰ πάρη λοιπὸν μιὰ γερὴ ἀπόφαση καὶ τὴν ἄλλη φορὰ θὰ δώση τὸ καλύτερο. Μπορεῖ λίγο νὰ δυσκολευθῆ στὶς ἀρχές, ἀλλά, ἂν ἀγωνίζεται μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο, θὰ φθάση σὲ κατάσταση νὰ δίνη καὶ τὸ παλιὸ καὶ τὸ καινούργιο, γιὰ νὰ διευκολύνη τοὺς ἄλλους, καὶ αὐτὸς νὰ μὴν ἔχη ρολόι, ἀλλὰ νὰ ἔχη μέσα του Χριστὸ καὶ νὰ ἀκούη τὸ γλυκὸ χτύπημα τῆς καρδιᾶς του ποὺ θὰ σκιρτᾶ ἀπὸ θεϊκὴ χαρά.

Βόμβα ἀπό τόν Σουχαρίντ Μπάγκντι: «Τά ἐμβόλια τροποποίησαν τό γονιδίωμα τοῦ ἀνθρώπου»

 Για τις επιπτώσεις του εμβολιασμού με κόβιντ στον ανθρώπινο οργανισμό, ακόμη και μήνες μετά τη χορήγηση της τελευταίας δόσης μίλησε στον FOCUS FM 103.6 και τον Στέφανο Δαμιανίδη ο γνωστός Γερμανοταϊλανδός ιολόγος, Σουκαρίτ Μπάγκντι.

«Οι παθολοανατόμοι, έχουν συλλέξει αποδείξεις, και είναι απολύτως σαφές, ότι η ξένη πρωτεΐνη ακίδας,που υπάρχει στο σώμα αυτών που έχουν εμβολιαστεί, μήνες μετά τον εμβολιασμό, προκαλεί ασθένεια. Το ερώτημα που μας απασχολεί από το περασμένο έτος είναι το εξής: η πρωτεΐνη ακίδας παράγεται μετά από οδηγία του σώματός μας. Η εντολή αυτή είναι το Mrna. Αν το Mrna παράγει κάτι, τότε η συνταγή μπαίνει στον κάλαθο των αχρήστων», ανέφερε αρχικά ο κ. Μπάγκντι.

«Επομένως, το γεγονός εύρεσης της ακίδας στον οργανισμό μήνες μετά τον εμβολιασμό είναι πολύ ανησυχητικό. Είναι πολύ κακή ιδέα να έχεις ένα κύτταρο που με μηχανισμούς του παράγει κάτι ξένο στο σώμα σου», συνέχισε.

Κατόπιν ανέλυσε τον μηχανισμό αλλοίωσης του γενετικού υλικού από το γονιδίωμα των mrna εμβολίου:

«Το χρωμόσωμα περιέχει DNA. Όταν τοποθετείς το γονίδιο μέσα στη μεμβράνη, το χρωμόσωμα πρέπει να αφαιρεθεί. Το ερώτημα είναι αν τα τρισεκατομμύρια των χρωμοσωμάτων αφαιρέθηκαν από αυτά τα τρισεκατομμύρια των φακέλων. Η απάντηση, δυστυχώς, είναι όχι. Ανακαλύφθηκε ότι αυτά τα χρωμοσώματα επειδή δεν αφαιρέθηκαν τοποθετήθηκαν και αυτά μέσα στη μεμβράνη και μολύνουν τους άλλους φακέλους που περιέχουν mRna. Επομένως υπάρχει χρωμοσωμικό DNA βακτηρίων και Mrna στην ίδια φιάλη, που σας βάζουν μέσα στο σώμα σας»

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ: Ἡ μετάλλαξη ἢ ἀλλιῶς ἡ οὐνιτοποίηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

Τὸ στόμα τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, ὁ μέγας τῶν ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος γράφει στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή : «Ὦ ἀνόητοι Γαλάται, τίς ὑμᾶς ἐβάσκανε τῇ ἀληθείᾳ μὴ πείθεσθαι ;». Ὁ πρῶτος, μετὰ τὴν πτώση τῆς Βασιλεύουσας Κωνσταντινούπολης, τὸ 1453, Πατριάρχης τοῦ γένους Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν, Γενάδιος Β΄Σχολάριος, ἔγκαιρα, πρὶν τὴν ἀποφράδα ἡμέρα τῆς ἅλωσης, προειδοποιοῦσε καὶ καυτηρίαζε τὴν προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἡ ὁποία ἔλαβε, ἐπίσημα, ἀρχὴ μὲ τὴν ἀπόφαση καὶ συμφωνία τῆς ψευδοσυνόδου Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-39) καὶ συντελέστηκε στὴν πράξη μὲ τὸ θεομίσητο «συλλείτουργο» ὀρθοδόξων καὶ παπικῶν στὶς 12-12-1452 στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας, στὸν «ὀφθαλμὸ τῆς Οἰκουμένης», στὴν Κωνσταντινούπολη.

Ὁ μαθητὴς τοῦ «Ἄτλαντα τῆς Ὀρθοδοξίας» Ἁγίου ἐπισκόπου Ἐφέσου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἀνήρτησε, στὴν θύρα τοῦ μοναχικοῦ Κελλίου του, ἔγγραφο τοῦ ὁποίου τὸ κείμενο ἄρχιζε ὡς ἑξῆς : «Ὦ ἀνόητοι (Κωνσταντίνου) Πολῖτες....».

Σήμερα, οἱ ταπεινοὶ Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες, χωρὶς ἐνδιασμούς, μποροῦμε νὰ ποῦμε:

«Ὦ ἁπλοϊκοὶ, ἐκ τῶν γνωστῶν Ἁγιορειτῶν διοικούντων Μοναχῶν, ποιός μετάλλαξε τὸν νοῦν σας καὶ ἀντὶ νὰ περιφρουρεῖτε τὰ μεγάλα καὶ σωτηριώδη (τὴν Πίστη καὶ τὴν Παράδοση), παραδίδετε ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαῖα ὅπλα τῆς μάχης ἐναντίον τῶν «ἐφευρημάτων καινοτόμων ἀνθρώπων» (Μ.Βασίλειος). Τὸ ὅπλον αὐτὸ εἶναι τὸ Αὐτοδιοίκητον τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὅπου ὑπάρχει διοικητικὴ ἐξάρτηση, τὸ ἐξάρτημα ἀργὰ ἢ γρήγορα, μετὰ ἀπὸ πιέσεις καὶ διωγμούς, ἀφομοιώνεται στὸ φρόνημα καὶ στὴν πράξη μὲ τὴν Διοίκηση, ὅπως ὑποστηρίζει καὶ ὁ μεγάλος ὁμολογητής, ὅσιος Θεόδωρος Στουδίτης : «Οἷον τὸ ἆρχον καὶ τὸ ἀρχόμενον πέφυκε γίνεσθαι», ( P.G.99, 16330).

Στὴν περίπτωση ποὺ θὰ ἐπισημάνουμε κατωτέρω ἡ μετάλλαξη τοῦ φρονήματος τῶν «φιλοβαρθολομαιϊκῶν» κυρίως μοναστηριακῶν μοναχῶν, ὁδηγεῖ βαθμιαῖα καὶ σταθερὰ στὸν ἐξουνιτισμὸ αὐτῶν καὶ κατὰ συνέπεια, φεῦ, στὴν οὐνιτοποίηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους (Α.Ο.).

Τὸ ὁμολογοῦν, ἄλλωστε, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πρόθυμους αὐτοὺς μοναχούς, ἔξω ἀπὸ τὸ ἔρκος τῶν ὀδόντων τους, ὅτι θὰ συλλειτουργήσουν μὲ ὀποιονδήποτε τούς ὑποδείξῃ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος.

Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ, τό ὀρθόδοξο δόγμα καί ἡ ἐκκλησιαστική μας ζωή (Ἱερομονάχος Λουκᾶς Γρηγοριάτης)

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ:

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ: ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

Μέ τήν παροῦσα εἰσήγηση θά προσεγγίσουμε τό γεγονός, ὅτι ἡ θεία λατρεία, τό Ὀρθόδοξο δόγμα καί τό εὐαγγελικό ἦθος ἀλληλοπεριχωροῦνται, ἀλληλοεξαρτῶνται καί ἀλληλοεπιβεβαιώνονται. Μία ἐσφαλμένη πίστις εἶναι ἀδύνατον νά φανερώσει μία αὐθεντικῶς καί θείως λατρεύουσα ψυχή. Καί ἕνα ἀντιευαγγελικό ἦθος δέν μπορεῖ νά φανερώσει οὔτε γνήσιο λατρευτικό βίωμα, οὔτε ἀκίβδηλο δόγμα.

Ὁ μακαριστός Καθηγούμενος τῆς Μονῆς μας, ὁ π. Γεώργιος Καψάνης, σέ εἰσήγησή του τό 1987 στήν Θεσσαλονίκη, εἶχε παρατηρήσει: «Ἡ ἐκκοσμίκευσις διασπᾶ τήν ὀργανική ἑνότητα λατρείας καί πίστεως, λατρείας καί ἤθους, λατρείας καί ἱεραποστολῆς. Μᾶς διχάζει, ὥστε ἡ ζωή μας νά μήν εἶναι συνέχεια καί συνέπεια τῆς Θείας Λατρείας»[1]. Ἡ ἐκκοσμίκευση ἀπογυμνώνει τήν ἐκκλησιαστική μας ζωή ἀπό τό λατρευτικό της βάθος.

Ἀλλά τί εἶναι στήν πραγματικότητα ἡ Λατρεία τοῦ Θεοῦ;

Διαβάζω ἕνα ἀπόσπασμα πού περιγράφει τί εἶναι ἡ Θεία Λατρεία.

«Ἡ λατρεία δέν εἶναι, οὔτε δύναται νά εἶναι, μία ἁπλῆ θρησκευτική τελετουργία, οὔτε ἕνα ἔργον (ἁγιαστικόν) ἁπλῶς ξεχωριστόν ἀπό τό λεγόμενον διδακτικόν καί ποιμαντικόν ἔργον τῆς Ἐκκλησίας. Αὕτη ἅπτεται αὐτῆς ταύτης τῆς οὐσίας τῆς Ἐκκλησίας καί ὁλοκλήρου τοῦ Μυστηρίου της. Ἡ οὐσία δέ αὐτή εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί ἡ ἐν Χριστῷ καινή ζωή. Ἡ λατρεία ὄχι ἁπλῶς ἅπτεται, ἀλλά ταυτίζεται μέ αὐτήν τήν καινήν ἐν Χριστῷ ζωήν. Διά τῆς λατρείας ἡ Ἐκκλησία φανερώνει καί μεταδίδει αὐτόν τόν Χριστόν καί αὐτήν τήν ἐν Αὐτῷ ζωήν. Ἑπομένως ἡ λατρεία εἶναι φανέρωσις καί πραγμάτωσις τῆς ἐν τῇ πίστει καί ἐν τῇ καινῇ ζωῇ συνάξεως τῶν πιστῶν… Μία ἐσφαλμένη πίστις καί ἕνα μή ὀρθόν ἦθος εἶναι ἀδύνατον νά φανερώσουν καί νά δώσουν μίαν σωστήν λατρείαν. Ὑπάρχει μία ὀργανική ἀλληλεξάρτησις αὐτῶν τῶν τριῶν μεταξύ των. Διαβάζομεν χαρακτηριστικῶς διά τούς Πατέρας τῆς Ἐρήμου, πώς ἠδύναντο νά καταλάβουν ἀπό τήν στάσιν κατά τήν ὥραν τῆς προσευχῆς ἐάν ὁ προσευχόμενος εἶναι αἱρετικός ἤ ὀρθόδοξος. Τοῦτο ἀποδεικνύει πώς πράγματι μόνον ἐκ τῆς ὀρθῆς δόξης δύναται νά πηγάζῃ ἡ ὀρθή δοξολογία καί ὁ τρόπος τοῦ δοξολογεῖν· πώς ἡ λατρεία εἶναι πραγμάτωσις τῆς πίστεως μέ ὅλην τήν σημασίαν τῆς λέξεως. Δέν εἶναι λοιπόν τυχαῖον τό γεγονός ὅτι ἡ ὀρθόδοξος λατρεία καί τά λειτουργικά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι κατ’ ἐξοχήν δογματικοῦ περιεχομένου, περιέχοντα ταυτοχρόνως καί τό γνήσιον ὀρθόδοξον ἦθος… Ἡ λατρεία δέν εἶναι ἁπλῶς μία τελετουργία ἀφορῶσα μόνον εἰς μερικάς στιγμάς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτή ὁρίζει ὅλας τάς περιοχάς τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος λατρεύῃ μέ τόν σωστόν τρόπον τόν Θεόν, δέν προσφέρει μόνον τά δῶρα του καί τήν διά τοῦ στόματος δοξολογίαν του. Προσφέρει ταυτοχρόνως τό σῶμα καί τό αἷμα του, γίνεται ἱερεύς τοῦ οἰκείου σώματος καί τῆς κατά ψυχήν ἀρετῆς […] Ἐάν δέν ἔχῃ ἀποκτήσει κἄν αὐτό τό λατρευτικόν φρόνημα… τότε καί ἡ λατρεία του θά εἶναι ἕνας ἁπλός ριτουαλισμός ἄνευ περιεχομένου καί ζωῆς· τότε καί ἡ ζωή του θά εἶναι ἄνευ τοῦ πραγματικοῦ βάθους της… Ἡ λατρεία δέν εἶναι μέσον· εἶναι τρόπος ὑπάρξεως. Ἀναφέρεται καί προσφέρεται μόνον εἰς τόν Θεόν: “πρέπει μόνῃ τῇ θείᾳ φύσει” […] Ἡ λατρεία εἶναι αὐτό τό “μή χωρίζεσθαι” ἀπό τόν Θεόν, ἡ ἀκατάπαυστος μνήμη τοῦ Κυρίου… Κατά τόν ἅγιον Γρηγόριον τόν Σιναΐτην, ὁ νοῦς μοιχεύει μόλις ἀποστῇ “τῆς τοῦ Θεοῦ μνήμης”, δηλαδή μόλις παύσῃ νά λατρεύῃ καί νά προσεύχεται. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐκ τῆς φύσεώς του λατρευτικόν ὄν. Ὅταν δέν λατρεύῃ τόν ἀληθινόν Θεόν διά τῆς πίστεως, τῆς ζωῆς καί τῆς ὑπακοῆς [σ.σ. εἰς τάς ἐντολάς Του], τό λατρευτικόν του ἀναζητεῖ διέξοδον εἰς τήν ψευδολατρείαν, τήν σαρκολατρείαν, τόν ἐγωϊσμόν, τήν φιλαργυρίαν καί τήν εἰδωλολατρείαν πάσης μορφῆς καί εἴδους. Ὅλα αὐτά καί τά παρόμοια, βιβλικῶς θεωρούμενα, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μοιχεία»[2].

Ἀπό τήν ἔννοια τῆς θείας Λατρείας πού περιγράφεται στό ἀνωτέρω ἀπόσπασμα προκύπτουν τά ἑξῆς:

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Δ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Η΄, εδάφια 5 - 13

5 Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· 6 Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. 7 Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν. 8 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. 9 Καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.

10 Ἀκούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. 11 Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ᾿Αβραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, 12 οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 13 Καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῳ· ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα

5 Και όταν ο Ιησούς μπήκε στην Καπερναούμ, ήλθε κοντά Του ένας εκατόνταρχος, ο οποίος Τον παρακαλούσε και Του έλεγε: 6 «Κύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος και παράλυτος στο σπίτι και βασανίζεται από τρομερούς πόνους». 7 Ο Ιησούς τότε του λέει: «Θα έλθω εγώ στο σπίτι σου και θα τον θεραπεύσω». 8 Και ο εκατόνταρχος Τού αποκρίθηκε: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να εισέλθεις κάτω από τη στέγη του σπιτιού μου. Αλλά πες αυτό που θέλεις μόνο με έναν απλό λόγο, και θα γιατρευτεί ο δούλος μου· 9 διότι κι εγώ άνθρωπος είμαι κάτω από εξουσία και παίρνω διαταγές από ανωτέρους, αλλά κι έχω στις διαταγές μου στρατιώτες· και λέω σε ένα στρατιώτη: ‘’Πήγαινε”˙ και πηγαίνει. Και σε άλλον λέω: ‘’Έλα’’, κι έρχεται. Και στον δούλο μου λέω: ‘’Κάνε αυτό’’, και το εκτελεί. Πόσο μάλλον θα εκτελεστεί ο δικός σου λόγος· διότι Εσύ δεν είσαι κάτω από τις διαταγές κανενός, αλλά έχεις εξουσία πάνω σε όλες τις αόρατες δυνάμεις!».

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Δ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Προς Ρωμαίους, κεφάλαιο ΣΤ΄, εδάφια 18-23

18 Ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ. 19 Ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. 20 Ὃτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. 21 Τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε; Τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος. 22 Νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. 23 Τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα

18 Κι έτσι, αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στην αρετή. 19 Μεταχειρίζομαι ανθρώπινο τρόπο εκφράσεως εξαιτίας της αδυναμίας της ανθρώπινης φύσεώς σας, η οποία είναι ακόμα σαρκική και γι’ αυτό η άσκηση της αρετής σας φαίνεται δουλεία.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 2-7-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 2-7-2023

https://www.youtube.com/live/0WRwSFRuEMI?feature=share

Δέν μπορεῖς νά ἀλλάξεις ἕναν ἄνθρωπο μόνο μέ τήν προσπάθειά σου...

https://proskynitis.blogspot.com/2023/06/blog-post_658.html

2 Ἰουλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. † Κατάθεσις τῆς τιμίας ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις (473). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, Νοεμβρίου 21 (Ἑβρ. θ΄ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.