Ὁσίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ
Ἀπό τό Βιβλίο " Ἡ στενή πύλη"
Ὁ Ρῶσσος ἱερομόναχος Δωρόθεος ἦταν μεγάλος δάσκαλος τῆς πνευματικῆς ἄσκησης. Στά θέματα τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶχε προχωρήσει ὅσο σχεδόν κι ὁ ἀββάς Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Ἐκεῖνος λοιπόν συμβουλεύει αὐτούς πού ξεκινοῦν ν' ἀσκήσουν τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ, στήν ἀρχή νά τήν προφέρουν δυνατά. Ἡ προφορική προσευχή, ἔλεγε, θά προχωρήσει ἀπό μόνη της καί θά... γίνει νοερά.
Καί συνέχιζε: «Ἡ νοερά προσευχή εἶναι τό ἀποτέλεσμα κι ἡ πρόοδος τῆς προφορικῆς προσευχῆς. Κι ἡ νοερά προσευχή στή συνέχεια ὁδηγεῖ στήν καρδιακή προσευχή. Ἡ νοερά προσευχή δέν πρέπει νά λέγεται δυνατά ἀλλά ἥσυχα, «πραείᾳ τῇ φωνῆ», τόσο ὥστε νά τήν ἀκοῦς μόνο ἐσύ. Εἶναι ἰδιαίτερα χρήσιμο να τήν λές δυνατά ὅταν σέ πολεμᾶ ὁ περισπασμός ἤ προσπαθεῖ νά σέ καταβάλει ἡ θλίψη, ἡ πνευματική ἀπόγνωση κι ἡ ἀκηδία. Ἡ προφορική προσευχή τοῦ Ἰησοῦ διεγείρει προοδευτικά τήν ψυχή ἀπό τό βαθύ πνευματικό ὕπνο, ὅπου προσπαθοῦν νά τήν ρίξουν ἡ θλίψη κι ἡ ἀπόγνωση. Ἰδιαίτερα χρήσιμο εἶναι ἐπίσης νά προφέρεις δυνατά τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ ὅταν σέ πολεμοῦν φαντασιώσεις καί ρεμβασμοί, σαρκικές ἐπιθυμίες, ὀργή καί θυμός, καί ἡ ἐπίδρασή τους θερμαίνει ὑπερβολικά τό αἷμα. Πρέπει νά προφέρεται δυνατά ὅταν ἡ εἰρήνη κι ἡ γαλήνη ἐγκαταλείπουν τήν καρδιά κι ὁ νοῦς γίνεται διστακτικός, ἀδύναμος καί κατά κάποιο τρόπο ὁδηγεῖται σέ σύγχιση, ἐπειδή κατακλύζεται ἀπό πλῆθος ἀνόητες σκέψεις καί λογισμούς.
