Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 09-02-12

Η καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί για να  μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. α΄ 8 - 9 & β΄ 1 - 6

α΄ 8 - 9 β΄ 1 - 6

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. ΙΓ΄ 31 - 37 & ΙΔ΄ 1 - 2

ΙΓ΄ 31 - 37 & ΙΔ΄ 1 - 2



Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/

Ἐξομολόγηση καί ὑπακοή. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Μοῦ ἔλεγε ὁ Παππούλης:

“Ὅσο πιὸ μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιὸ πολὺ στενοχωριέται καὶ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ διάφορα πράγματα. Πρέπει νὰ πηγαίνουμε στὸν πνευματικόι μας ὅταν ἔχουμε κάτι ποὺ μᾶς βασανίζει”.

“Νὰ ἐξομολογεῖσαι τακτικὰ καὶ καλά, γιατὶ, καὶ Πατριάρχης νὰ εἶσαι, ἂν δὲν ἐξομολογεῖσαι, δὲν σώζεσαι”, μοῦ εἶπε μιὰ ἄλλη φορά.

Ἔλεγε πώς μὲ τὸ μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως ὅ,τι εἶναι πεσμένο χάμω ἀνορθώνεται. Μᾶς εἶπε κάποτε τὴν συγκινητικὴ περίπτωση ἑνὸς μοναχοῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε πάει μικρὸς στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ εἶχε πολλὰ χαρίσματα, ποὺ τὸν ἔκαμναν νὰ νιώθει ὅτι ζοῦσε μέσα στὸν παράδεισο.

Ἡ ὠφέλεια τῶν πειρασμῶν

 Ἰσαάκ  ὁ Σύρος

Δίψασε για τον Χριστό, για να σε μεθύσει με την αγάπη του. Κλείσε τα μάτια σου από τις τέρψεις της ζωής, για να καταξιωθείς από τον Θεό να βασιλεύει στην καρδιά σου η ειρήνη του. Εγκρατεύου από τα πράγματα του κόσμου τούτου, τα οποία βλέπουν οι οφθαλμοί σου, για να καταξιωθείς της πνευματικής χαράς.

Εάν τα έργα σου δεν άρεσαν στον Θεό, μη ζητήσεις απ’ αυτόν χαρίσματα, για να μη γίνεις πειραστής του Θεού. Όπως είναι η διαγωγή και η πολιτεία σου, έτσι να είναι και τα αιτήματά σου. Διότι είναι αδύνατο κάποιος που είναι συνδεδεμένος με τα γήινα να επιζητεί τα επουράνια, και αταίριαστο αν ζητεί τα θεία ο ασχολούμενος με τα κοσμικά και μάταια· επειδή κάθε ανθρώπου η επιθυμία φανερώνεται με τα έργα του και εκείνα τα πράγματα που φροντίζει ιδιαιτέρως γι’ αυτά αγωνίζεται και στην προσευχή του.

Γίνε ελεύθερος κατά τη γνώμη, και ας είσαι συνδεδεμένος στον δεσμό του σώματος, και δείξε την ελευθερία της υπακοής σου για τον Χριστό.

Στήν ἱερή μνήμη τοῦ οσιωτάτου παπά Δημήτρη Γκαγκαστάθη (29.1.1975)

Ο παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης (1902 -1975), ένας απλός, αλλά άγιος κληρικός του 20ού αιώνα, όταν λειτουργούσε είχε θείες θεωρίες και εμπειρίες.

Διηγείται ο ίδιος:
“Κάποτε, στη μεγάλη είσοδο, κι ενώ πλησίαζα στην ωραία πύλη, είδα αριστερά μου ένα όμορφο παιδάκι, που χάθηκε σαν σκιά. Συγχρόνως ακούστηκε κρότος από το καντήλι της Παναγίας, που άρχισε να κουνιέται μέχρι το τέλος της λειτουργίας. Σε μια νυχτερινή λειτουργία μου στο ναό των Ταξιαρχών, είδα την ώρα της δοξολογίας το ίδιο εκείνο παιδάκι να στέκεται μπροστά στην προσκομιδή, και να εξαφανίζεται πάλι σαν καπνός”.
“Ανήμερα του Αγίου Πνεύματος λειτούργησα στην ιερά μονή Αγίας Τριάδος Μετεώρων. Τι ευλογία Θεού! Εκείνη η λειτουργία θα μου μείνει αλησμόνητη. Στη μεγάλη είσοδο κατέβηκε από αριστερά μια γυναίκα, από δεξιά ένας άνδρας μ’ ένα μικρό παιδί, ενώ πλήθος από άλλα παιδάκια ακολουθούσαν τα τίμια Δώρα”.

Πειρασμοί. Γέρων Πορφύριος

 Ζῶ μὲ τὸν φόβο τῶν παρατηρήσεων

Ἤμουν στενοχωρημένος γιὰ μερικὲς παρατηρήσεις καὶ ἐπιπλήξεις ποὺ μοῦ ἔκαναν, ἐνῶ μέσα μου δὲν καταλάβαινα ὅτι ἔφταιγα.
- Μὰ γιατί, Γέροντα, συνέχεια μὲ μαλώνουν; Μὲ τὸ παραμικρὸ ὁ Γέροντας στὸ Μοναστήρι, αὐτὲς τὶς μέρες μοῦ κάνει παρατηρήσεις. Μοῦ ἔρχονται οὐρανοκατέβατες ξαφνικά, ἐνῶ ἐγὼ νόμιζα ὅτι ἔκανα καλά. Μέσα μου λυποῦμαι πολὺ καὶ νιώθω ἕνα πλάκωμα καὶ φόβο, ὅτι κάθε στιγμὴ θὰ μὲ ξαναπαρατηρήσει.
- Βρέ, αὐτὸς πάει νὰ σὲ ἁγιάσει καὶ σὺ κλωτσᾶς; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ σοῦ λέει ὁ Γέροντάς σου; Ἔπρεπε νὰ ἤσουν ἐκεῖ στὰ Καυσοκαλύβια. Ποὺ λές, μιὰ φορὰ μὲ συνεῖχε ὁ λογισμὸς γιὰ τοὺς γονεῖς μου.

Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας «Ἡ τῶν ἀπολωλότων ἀναζήτησις»

  Η θαυματουργός και ιερά εικόνα της Παναγίας, που ονομάζεται «Ἡ τῶν ἀπολωλότων ἀναζήτησις», τιμάται ήδη από τον 6ο αιώνα μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Η Παναγία, κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, έσωσε από την κόλαση τον μοναχό Θεόφιλο από την Εκκλησία των Αδάνων της Μικράς Ασίας, ο οποίος μετανόησε.
Οι Ρώσοι τιμούν την εικόνα αυτή της Παναγίας από τα παλιά χρόνια λόγω του ότι θαυματουργεί όχι μόνο σε συτούς που κινδυνεύουν με σωματικό θάνατο αλλά και με πνευματικό θάνατο.
 Κατά τα μέσα του 18ου αιώνα,στο χωριό Μπορ στην Καλούγκα,ένας ευλαβής χριστιανός ο Θεόδοτος Ομπούκωβ ενώ ταξίδευε κατά την ημέρα των Θεοφανείων έχασε τον δρόμο μέσα στην χιονοθύελλα.Μη έχοντας τι να κάνει,κάθισε πάνω στο έλκηθρο του,ενώ είχε αρχίσει να παγώνει.

Ἡ πορεία μου πρός τόν Θεό ἀπό τόν Ἅγιο Ἰγνάτιο Μπριαντσανίνωφ

Τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα θλίψεις. Κι εδώ βλέπω το χέρι Σου, Θεέ μου! Δεν είχα κανέναν για να του ανοίξω την καρδιά μου. Την άδειασα, λοιπόν, μπροστά Σου, Κύριε μου! Άρχισα να διαβάζω το Ευαγγέλιο και τούς βίους των αγίων Σου. Ένα παραπέτασμα έκρυβε από τα μάτια του νου μου το Ευαγγέλιο, ένα παραπέτασμα πού κάπου-κάπου μόνο άνοιγε λίγο. Μα οι όσιοι Σου, οι Ποιμένες Σου, οι Σισώες Σου, οι Μακάριοι Σου, μου έκαναν βαθιά εντύπωση. Ή σκέψη μου, συχνά υψωμένη σ' Εσένα με την προσευχή και τη μελέτη, άρχισε σιγά-σιγά να φέρνει στην ψυχή μου την ειρήνη, τη γαλήνη. Στα δεκαπέντε μου χρόνια μια ανεξήγητη ηρεμία απλώθηκε στον νου και την καρδιά μου. Αλλά δεν της έδωσα σημασία. Νόμιζα πώς αυτή ήταν ή φυσική κατάσταση όλων των ανθρώπων.

Ὁ “ἀμαθής καΊ ἀγροῖκος Ἅγιος” Λουκᾶς ὁ Στειρίτης

(Φώτης Κόντογλου)

Στις 7 Φεβρουαρίου, τελείται η μνήμη του αγίου Λουκά του Στειρίτου. Tο μοναστήρι που τιμά τό όνομά του βρίσκεται κοντά στο χωριό Στείρι κι' από τούτο λέγεται κι' άγιος Λουκάς ο Στειρίτης ή Nέος, για να ξεχωρίζει από τον ευαγγελιστή Λουκά, που έζησε 890 χρόνια πρωτύτερα. Aυτό το μοναστήρι είναι φημισμένο κ' η εκκλησιά του είναι η πιο μεγάλη απ' όσες σώζουνται από κείνον τον καιρό, στολισμένη με ψηφιά και με χρωματιστά μάρμαρα. Πηγαίνει κανένας στο μοναστήρι από το Δίστομο. Eίναι χτισμένο σε έμορφο μέρος, κοντά στο βουνό που το λέγανε στ' αρχαία Eλικώνα και σήμερα το λένε Παληοβούνα.

Νεο -Ἀθεϊσμός: Ἡ σύγχρονη θρησκεία χωρίς Θεό!

κ. Λάμπρου Σκόντζου, Θεολόγου-Καθηγητού 

Ο διάβολος είναι ο μεγάλος αντίπαλος του Θεού. Αφότου ξέπεσε από την τιμητική και μακάρια θέση του στα τάγματα των αγγελικών δυνάμεων, έθεσε ως στόχο του να πλήξει τη Θεότητα πιστεύοντας, μέσα στην εγωιστική του σκοτοδίνη, ότι μπορεί να καταστρέψει το Θεό καινά πάρει τη θέση Του! Όμως διαπίστωσε ενωρίς ότι είναι αδύνατον να αγγίξει η εχθρότητά του ευθέως τη Θεότητα και γι' αυτό στράφηκε κατά των θείων δημιουργημάτων και ιδιαιτέρως του ανθρώπου, ο οποίος αποτελεί την κορωνίδα της κτίσεως. Επιθυμεί σφόδρα να αποκόψει τον άνθρωπο από την κοινωνία του με το Θεό, ώστε να τον προσδέσει στη δίκη του επιρροή, και τελικά να τον καταστρέψει. Πιστεύει πως η καταστροφή του ανθρώπου σημαίνει καίριο πλήγμα για τον ίδιο το Θεό.

Ὁ Μακάριος Θεόδωρος ὁ διὰ Χριστὸν Σαλὸς ἀπὸ τὴν Γεωργία

Σε κάποιο χωριὸ τῆς ᾿Ιβηρίας/Γεωργίας ζοῦσε ἕνας ἁπλοϊκὸς ἄνθρωπος μὲ τὸ ὄνομα Θεόδωρος, τὸν ὁποῖον ὅλοι θεωροῦσαν ἀνόητο ἀκόμη καὶ τρελλό. Δὲν πήγαινε ποτὲ στὴν ᾿Εκκλησία, δὲν φαινόταν ὅμως νὰ ἔχη ἄλλα ἐλαττώματα.

Κάποτε, τὴν ἡμέρα τῆς ῾Υψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, κατὰ τὴν ὁποία πλῆθος πιστῶν συνάγεται στοὺς Ναοὺς γιὰ νὰ προσκυνήση τὸ πάντιμο Ξύλο, σκέφθηκε ὁ Θεόδωρος: «Σήμερα θὰ πάω στὴν ᾿Εκκλησία, γιὰ νὰ ἰδῶ τοὐλάχιστον μία φορὰ στὴν ζωή μου, τί κάνουν ἐκεῖ». ῎Ετσι καὶ ἔγινε: προσκύνησε μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους πιστούς, παρηκολούθησε τὴν Θεία Λειτουγία καὶ συγκινήθηκε ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου, «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι».

Μετὰ τὴν ἀπόλυσι, ἐπισκέφθηκε κάποιον γνωστό του καὶ τὸν ἐρώτησε, τί ἆραγε ἐσήμαιναν τὰ λόγια αὐτά. ᾿Εκεῖνος ἀπάντησε, ἀστειευόμενος: «Αὐτὸ σημαίνει, νὰ πᾶς σὲ ἕνα δάσος, νὰ κόψης ἕνα δένδρο, νὰ φτιάξης ἕναν σταυρό, νὰ τὸν βαστάζης (φέρης) καὶ νὰ βαδίζης πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦΘεοῦ». «Αὐτὸ εἶναι πολὺ εὔκολο», ἀπάντησε ὁ Θεόδωρος, «καὶ θὰ τὸ κάνω ἀμέσως. Σὲ εὐχαριστῶ, ἀδελφέ μου, γιὰ τὴν καλὴ συμβουλή».

Οἱ μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ δέν εἶναι χριστιανοί

ΟΙ  ΜΑΡΤΥΡΕΣ  ΤΟΥ  ΙΕΧΩΒΑ 

ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

(Γνωμοδότηση  της  3.9.2001  του  κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών  Σερρών)

... «Οι Χιλιαστές η Μάρτυρες του Ιεχωβά μη δεχόμενοι την θεότητα του Χριστού, πιστεύοντες αυτόν ως απλόν άνθρωπο και πως είναι αδελφός του Εωσφόρου η παλαιότερα πως είναι ταυτόσημο πρόσωπο του διαβόλου δεν μπορούν να αυτοαποκαλούνται ως Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά, αφού οι δοξασίες τους συνιστούν βλασφημία του προσώπου του Ιησού Χριστού ...

(Γνωμοδότηση της 3.9.2001 του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Σερρών. Απόσπασμα από το Επίσημον Δελτίον της Εκκλησίας της Ελλάδος, ΕΚΚΛΗΣΙΑ τεύχος 5^ο, Μάϊος 2002, Αθήναι).

Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η

          Βασικό δόγμα της Χριστιανικής πίστεως γενικώς είναι η Θεότητα του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός είναι το δεύτερο Πρόσωπο της Μίας Αγίας Ομοοσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Δηλαδή του Ενός Θεού, του Μόνου Αληθινού, ο Οποίος είναι Τρισυπόστατος (Τρεις Υποστάσεις - Τρία Πρόσωπα)· Πατήρ, Υιος και Άγιο Πνεύμα.

«Νά προσεύχεσαι κάθε φορά πού κάθεσαι στό τραπέζι.

Όταν δέχεσαι το ψωμί, να αποδίδεις την ευχαριστία σ’ Αυτόν που το έδωσε. Όταν με οίνο στηρίζεις την ασθένεια του σώματος, να θυμάσαι Αυτόν που σου παρέχει το δώρο για να ευφραίνεται η καρδιά και να καταπραΰνονται οι ασθένειες.

Πέρασε η ανάγκη των φαγητών; Η μνήμη όμως του Ευεργέτη να μην παρέλθει. Κάθε φορά που φοράς τον χιτώνα να ευχαριστείς Αυτόν που σου τον έδωσε. Όταν ντύνεσαι το ρούχο, να αυξήσεις την αγάπη στον Θεό, ο οποίος μας χάρισε κατάλληλα σκεπάσματα και για τον χειμώνα και για το καλοκαίρι, τα οποία και τη ζωή μας προφυλάσσουν και την ασχήμια καλύπτουν.

Ἅγιος Νέος Ἱερομάρτυς Βασίλειος Ναντέζντιν(+6-2-1930)

Ο Άγιος νέος ιερομάρτυς Βασίλειος Ναντέζντιν καταδικαστηκε σε φυλάκιση από τους άθεους κομμουνιστές και φυλακίστηκε στην Μονή του Σολοβετς η οποία είχε μετατράπει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.Εκοιμήθη το 1930

Ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.

- Θὰ σοῦ δώσω ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβεις. Φαντάσου μιὰ πόλη μὲ πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οἱ ὁποῖοι ἁμαρτάνουν. Σ’ ἕνα Μοναστήρι ἐκεῖ ζεῖ ἕνας μοναχὸς ἀσκητής, ὁ ὁποῖος σηκώνει τὰ καθαρὰ χέρια του στὸν Θεὸ καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ μὴν τιμωρήσει ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιάδες ποὺ ἁμαρτάνουν. Σὲ διαβεβαιώνω, λοιπόν, ὅτι γιὰ τὸ χατίρι αὐτοῦ τοῦ ἀσκητῆ ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ τὶς πεντακόσιες χιλιάδες.

- Εἶναι ἐκπληκτικὸ αὐτὸ ποὺ μᾶς λέτε.

- Νὰ ξέρεις, ὅτι οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἱκανοὶ γιὰ τὰ πάντα. Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Θεὸ ὅ,τι θέλει καὶ νὰ τοῦ τὸ δώσει ὁ Θεός. Εἶναι πολὺ μεγάλη ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.”.

Ἀνθολόγιο συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου

 http://leimwnas.blogspot.com/2012/02/blog-post_2963.html

Ἅγιος Θεοδόσιος ἐπίσκοπος Τσερνιγκώβ(+5 -2-1662)

  Ο Όσιος Θεοδόσιος του Ούγκλιχ καταγόταν από τη Ρωσία και ο πατέρας του ονομαζόταν Νικήτας και η μητέρα του Μαρία. Από την παιδική του ηλικία ο άγιος έδειξε την αγάπη του προς τον Θεό και την Εκκλησία. Σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου και έγινε Μοναχός στην Μεγάλη Λαύρα της πόλεως αυτής, αγωνίζομαι ενός να μιμηθεί τη ζωή των Οσίων Αντωνίου  και Θεοδοσίου . Ο Άγιος χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Κιέβου Διονύσιο και το 1662 μ.Χ. έγινε ηγούμενος της μόνης Κορσούν του Κιέβου.

Σημαντικότατη μαρτυρία γιά τήν παράδοση τῆς Πόλης στούς Ἕλληνες!

Δύο Άγιοι σε μία φωτογραφία :

παπά-Γιάννης Καλαΐδης και Αντώνιος Κόμπος Σισανίου και Σιατίστης

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

---

Πριν λίγες ημέρες παραθέσαμε μια σημαντική μαρτυρία από το βιβλίο για τον Παπά-Γιάννη Καλαΐδη :

«...πρώτα θα γίνει κάτι που θα γονατίσει την Αμερική ...και μετά θα γίνουν...»

Από αυτήν συμπέρανε κανείς ότι πριν γονατίσει η Αμερική δεν επρόκειτο να ξεκινήσουν τα γεγονότα που περιμένουμε από τις προρρήσεις των αγίων γερόντων

Ποῦ εἶσαι, Φῶς μου;

Ἅγιος Σιλουανός Ἀθωνίτης

 

Ποῦ εἶσαι, Φῶς μου; Ποῦ εἶσαι, χαρά μου;

Ἵνα τί ἐγκατέλιπες ἐμέ, καί ὀδυνᾶται ἡ καρδία μου;

Ἵνα τί ἐκρύβης ἀπ’ ἐμοῦ, καί θλίβεται ἡ ψυχή μου;

Ὅτε ἦλθες εἰς τήν ψυχήν μου, κατέκαυσας τάς ἁμαρτίας μου.

Ἐλθέ καί νῦν εἰς αὐτήν καί φλέξον ἐκ νέου τάς ἁμαρτίας μου,

αἵτινες Σέ κρύπτουν ἀπ’ ἐμοῦ,

ὡς τά νέφη κρύπτουν τόν ἥλιον.

Ἐλθέ καί χαροποίησόν με διά τῆς ἐλεύσεώς Σου.

Ἵνα τί βραδύνεις, Κύριε; Σύ βλέπεις ὅτι ταλαιπωρεῖται

ἡ ψυχή μου καί μετά δακρύων Σέ ἀναζητῶ. Ποῦ κρύπτεσαι;

Πῶς ἡ ψυχή μου δέν βλέπει Σέ, τόν πανταχοῦ παρόντα,

καί μετά πόνου Σέ ζητῶ;»

http://agathan.wordpress.com/2012/02/07/%CF%80%CE%BF%E1%BF%A6-%CE%B5%E1%BC%B6%CF%83%CE%B1%CE%B9-%CF%86%E1%BF%B6%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%85/

Ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ.Ἅγιος Ίγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Η ΑΝΑΖΗΤΗΖΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΓΝΑΤΙΟ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ

 

MΕ ΤΙ λόγια ν' αρχίσω τον θρήνο μου;

Ποιόν από τις θλιβερές μου σκέψεις να διατυπώσω πρώτη; Όλες τους είναι εξίσου βαριές. Ή καθεμιά, όταν έρχεται στον νου μου, μου φαίνεται πώς είναι ή πιο βαριά. Ή καθεμιά, όταν τρυπά και διαπερνά την καρδιά μου, μου φαίνεται πώς είναι ή πιο οδυνηρή. Στο στήθος μου στριμώχνονται οι στεναγμοί. Πασχίζουν να βγουν έξω, ξεπερνώντας ό ένας τον άλλο, μα κάνουν πάλι πίσω, προξενώντας μου μεγάλη ταραχή.

Να γυρίσω τον νου μου στις μέρες πού πέρασαν; Είναι μια αλυσίδα από πλάνες, μια αλυσίδα από αμαρτίες, μια αλυσίδα από πτώσεις! Να κοιτάξω μπροστά, στο κομμάτι της ζωής πού ακόμα μου ανήκει, στο στάδιο του επίγειου ταξιδιού μου; Φρίκη με κυριεύει! Τη φρίκη την προκαλεί ή αδυναμία μου, πού μου την αποδεικνύουν αναρίθμητες εμπειρίες. Να παρατηρήσω την ψυχή μου; Δεν θα δω τίποτα το παρήγορο σ' αυτήν. Όλη είναι πληγωμένη από την αμαρτία. Δεν υπάρχει αμάρτημα πού να μην το έχει κάνει, δεν υπάρχει παράβαση πού να μην την έχει σημαδέψει!

Τό ἀπόρρητο τῆς ἐξομολογήσεως γιά τόν Πνευματικό καί τόν ἐξομολογούμενο.

Κάποιοι δυσκολεύονται νά προσέλθουν στό πανίερο Μυστήριο τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως μέ τήν σκέψη ὅτι ὑπάρχει πιθανότητα ὁ Πνευματικός νά κοινοποιήσει τήν ἐξομολόγησή τους.

Αὐτό βεβαίως εἶναι ἕνα ἀκόμη δαιμονικό τέχνασμα, πού σκοπό ἔχει νά τούς κρατήσει μακρυά ἀπό τό Μυστήριο καί τήν λύτρωση πού παρέχει.

«Τό Μυστήριο εἶναι «ἀπόρρητο». Δέν ἔχει δικαίωμα οὔτε ὁ Πνευματικός νά ἀνακοινώσει τίποτε ἀπ' ὅσα ἄκουσε στήν Ἐξομολόγηση οὔτε ἄλλος κανείς νά ζητήσῃ ἤ ν' ἀπαιτήσῃ πληροφορίες».

Τό ἀπόρρητο τῆς Ἐξομολογήσεως, ἀναγνωρίζεται καί ἀπό τόν νόμο.

Περί προσευχῆς (Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακας)(mp3)

Π. Σάββας 2009-03-15_ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ_ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

 


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-03-09 (Σύναξη Κυριακῆς).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

8 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Θεοδώρου Στρατηλάτου, Ζαχαρίου Προφήτου, Μάρθας καὶ Μαρίας αὐταδέλφων, Λυκαρίωνος Ὁσιομάρτυρα, Νικηφόρου καὶ Στεφάνου Μαρτύρων, Περγέτου Μάρτυρος, Ἀγαθαγγέλου, Φιλαδέλφου καὶ Πολυκάρπου, Σάββα Ἀρχιεπισκόπου, Μακαρίου Ἐπισκόπου.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στρατηλάτης ὁ Μεγαλομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάιτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307-323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας».

Ὅταν ὁ Λικίνιος διέτριβε στὴ Νικομήδεια, ἄκουσε περὶ τοῦ Θεοδώρου ὅτι εἶναι Χριστιανὸς καὶ βδελύσσεται τὰ εἴδωλα. Ἀμέσως ἀπέστειλε στὴν Ἡράκλεια ἀνώτερους ἀξιωματούχους, γιὰ νὰ τὸν συνοδεύσουν μὲ τιμὴ στὴ Νικομήδεια.

 Ἀλλὰ ὁ Θεόδωρος διεμήνυσε διὰ τῶν ἰδίων ἀπεσταλμένων στὸν Λικίνιο, ὅτι γιὰ πολλοὺς λόγους ἡ παρουσία του στὴν Ἡράκλεια ἦταν συμφέρουσα καὶ τὸν προέτρεπε νὰ μεταβεῖ ἐκεῖ.

Ἀποδεχθεῖς τὴν πρόταση ὁ Λικίνιος μετέβη στὴν Ἡράκλεια, ὅπου τὸν προϋπάντησε μὲ λαμπρότητα ὁ Θεόδωρος, πρὸς τὸν ὁποῖο ὁ Λικίνιος ἅπλωσε τὸ χέρι, ἐλπίζοντας ὅτι διὰ τοῦ Θεοδώρου θὰ προσείλκυε τοὺς Χριστιανοὺς στὴ θρησκεία τῶν εἰδώλων.