Ὁ ἁγιορείτικος μοναχισμός. Ἡ μοναχική ζωή καί συγκλονιστικά περιστατικά ἁγιορειτῶν μοναχῶν Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ ἁγιορείτικος μοναχισμός. Ἡ μοναχική ζωή καί συγκλονιστικά περιστατικά ἁγιορειτῶν μοναχῶν 17-6-2012

 

. Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου , β. Λόγος εἰς τή προσκύνηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ , γ. Περί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

. Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου (27-02-2011), β. Λόγος εἰς τή προσκύνηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (27-03-2011), γ. Περί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου (25-03-2011) Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Πῶς πρέπει νά συμπεριφέρεται κανείς πρός τόν πλησίον του (Πνευματικά Γυμνάσματα Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς πρέπει νά συμπεριφέρεται κανείς πρός τόν πλησίον του (Πνευματικά Γυμνάσματα Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου), 04-07-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

. Ἡ συνήθεια τῆς ἁμαρτίας (15-05-2011) β. Ἡ ἁγία Φωτεινή ἡ Σαμαρείτις ὡς πρότυπο γιά μᾶς γ. Ὁ Χριστός καί ἡ Ἁγία Φωτεινή ἡ Σαμαρείτις , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ συνήθεια τῆς ἁμαρτίας (15-05-2011) β. Ἡ ἁγία Φωτεινή ἡ Σαμαρείτις ὡς πρότυπο γιά μᾶς (22-05-2011) γ. Ὁ Χριστός καί ἡ  Ἁγία Φωτεινή ἡ Σαμαρείτις (22-05-2011), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Εὐχή- Ἡ ἀδιάλειπτη μελέτη τοῦ νοῦ, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (νθ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Εὐχή- Ἡ ἀδιάλειπτη μελέτη τοῦ νοῦ, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (νθ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 3-9-2024 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Μέ τό σταυρικό/ἀσκητικό φρόνημα θά πᾶμε στήν Ἀνάσταση, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

α. Περί ἀληθινῆς ἐλευθερίας (Ἁγ. Νεκταρίου), β. Ὅποιος ζεῖ σύμφωνα μέ τίς θεῖες ἐντολές ἀπολαμβάνει ὄχι μόνο τά ἐπουράνια ἀλλά καί τά ἐπίγεια ἀγαθά, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

α. Περί ἀληθινῆς ἐλευθερίας (Ἁγ. Νεκταρίου), 16-09-2012. β. Ὅποιος ζεῖ σύμφωνα μέ τίς θεῖες ἐντολές ἀπολαμβάνει ὄχι μόνο τά ἐπουράνια ἀλλά καί τά ἐπίγεια ἀγαθά, 23-09-2012, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Περί Ἐκκλησίας καί αἰωνίου ζωῆς (Ἁγ. Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, 18η κατήχηση στούς φωτιζομένους, 3ο μέρος), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί Ἐκκλησίας καί αἰωνίου ζωῆς (Ἁγ. Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, 18η κατήχηση στούς φωτιζομένους, 3ο μέρος), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 08-12-2012 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Οἱ διαφωνίες ἀνάμεσα στό νυμφευμένο ζευγάρι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Εὕρεση τῆς Ἁγίας κάρας τοῦ Ὁσίου Συμεών του ἡγούμενου τῆς Ἱερᾶς μονῆς Φιλοθέου Ἁγίου Ὅρους του Μονοχίτων καὶ Ἀνυπόδητου

Εύρεση της Αγίας κάρας του Οσίου Συμεών του ηγούμενου της Ιεράς μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους του Μονοχίτων και Ανυπόδητου

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΔΩ

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΔΩ

Στις 19 Απριλίου του 1594 μ.Χ. ο Όσιος Συμεών παρέδωσε το πνεύμα του, σε ηλικία υπεράνω των 100 ετών. Ο Πατριάρχης Ιερεμίας ο Β' (1586 - 1595 μ.Χ.), κλήρος και λαός, τον κήδευσαν στον ναό της Θεοτόκου της Χάλκης και ο τάφος του έγινε πηγή θαυμάτων.

Δύο χρόνια μετά τον θάνατό του, μοναχοί από το μοναστήρι του Οσίου επισκέφτηκαν την Κωνσταντινούπολη για να κάνουν εκταφή και να μεταφέρουν τα ιερά του λείψανα στον τόπο της ασκήσεώς του. Τα κόκκαλά του ευωδίαζαν. Τα έπλυναν με κρασί και τα έβαλαν σε λάρνακα ενώ την αγία του κάρα την έθεσαν σε ειδικό πολύτιμο κουβούκλιο. Μετέφεραν τα λείψανα στο μοναστήρι, όπου και έγιναν μεγάλο προσκύνημα από τους σκλαβωμένους Έλληνες.

Βιογραφικὰ σημειώματα πατέρων τῆς ἐρήμου - Ἀββᾶς Ποιμήν

Το Μέγα Γεροντικόν.

Βιογραφικά σημειώματα πατέρων της ερήμου

 

Αββάς Ποιμήν:

Για τη ζωή του δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα. Γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Δεκαπενταετής προσήλθε σε μονή στη Σκήτη, όπου μόναζαν έξι κατά σάρκα αδελφοί του. Ο πρωτότοκος ονομαζόταν Ανούβ.

Με την επιδρομή των βαρβάρων στη Σκήτη (407) αναγκάζονται να φύγουν και οι επτά αδελφοί και πηγαίνουν στην Τερεμούθη της Αιγύπτου, μια τοποθεσία στον δυτικό βραχίονα του Νείλου, όπου φαίνεται ότι παρέμειναν. Γνωρίζουμε επίσης ότι πέθανε ύστερα από τον Αρσένιο (449), γιατί, όπως λένε τα κείμενα, έκλαψε όταν πληροφορήθηκε τον θάνατό του.

Στον αββά Ποιμένα αποδίδεται μεγάλος αριθμός αποφθεγμάτων. Όσα υπάρχουν στο αλφαβητικό Γεροντικό μαζί με άλλα της θεματικής (συστηματικής) συλλογής και διάφορα άλλα κατασπαρμένα σε άλλες συλλογές ανέρχονται στα 250.

Αν θα θέλαμε να προσδιορίσουμε την προσωπικότητα του Ποιμένος με δυο λόγια, θα λέγαμε ότι λιγότερο μοιάζει σαν ένας πρωτοπόρος και περισσότερο σαν ο σοφός διαχειριστής ενός θησαυρού της Σκητιώτικης ζωής που κληρονόμησε. Αντιλαμβανόμενος ίσως, με την ερήμωση της Σκήτης λόγω των βαρβαρικών επιδρομών, ότι έκλεινε μια σελίδα σημαντική της ιστορίας της, προσπάθησε να συγκεντρώσει τους ώριμους καρπούς του Σκητιώτικου αιώνα, ώστε να μη χαθούν. Σε 100 και πλέον αποφθέγματά του διέσωσε τους λόγους και την τακτική 15 παλαιών διδασκάλων της ερήμου (δεν ήταν όλοι από τη Σκήτη), π.χ. Αλωνίου, Αντωνίου, Αμμωνά, Βησσαρίωνα, Ιωάννη Κολοβού κ.α. Αλλά και οι δικοί του λόγου και η ασκητική του διασώζουν και εκφράζουν το πρότυπο που είχε μορφοποιηθεί σιγά-σιγά στη διαδοχή των προηγουμένων γενεών. Έτσι δικαίωσε και το όνομά του, υπήρξε δηλαδή «ποιμένας», πνευματικός πατέρας στη χρυσή αλυσίδα των διερχομένων γενεών.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 27 Αυγούστου.

ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ

https://wra9.blogspot.com/2024/08/blog-post_87.html

"...οὕτω κηρύσσομεν Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν..." "δὲν ὑπάρχει θεολογικο-ἐκκλησιαστικὸ ὑπόβαθρο γιὰ νὰ ὀνομάζονται "ἀδερφὲς Ἐκκλησίες" ἡ Ὀρθόδοξη μὲ ὁποιαδήποτε ἄλλη Χριστιανικὴ ὁμολογία"

Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος

“…ούτω κηρύσσομεν Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών…”

(Συνοδικό της Ορθοδοξίας)

Αγαπητοί ενορίτες του Ταξιάρχη,

επιδίωξις της Ορθοδόξου Εκκλησίας ανά τους αιώνες είναι η ομολογία αφοσίωσής της, “εν αδιαλείπτω συνεχεία και συνεπεία”, κάθε χρόνο την Κυριακή της Ορθοδοξίας σε όλους τους Ιερούς Ναούς : “Οι προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι Διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν. Ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών…”.

Στοιχούμενος με την παραπάνω διαβεβαίωση του ορθοδόξου πληρώματος, όπως μας πληροφορεί ο καθηγητής Π. Μπούμης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος (1973), παρουσία και του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Νικολάου, κατά την εν Φαναρίω επίσκεψίν του, σε κοινό μήνυμά τους διακήρυξαν :

Δογματικά λάθη στίς σύγχρονες εἰκόνες

ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΛΑΘΗ

ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

 

Βλέπω συχνά μέσα στις σύγχρονες εικόνες να επαναλαμβάνονται τα ίδια δογματικά λάθη είτε αντιγράφει ο αγιογράφος από παλαιότερα πρότυπα τα θέματα των εικόνων του, είτε προσπαθεί να δημιουργήσει νέα.

Το φαινόμενο αυτό οφείλεται χωρίς αμφιβολία σε μία αρχαιολογική αντίληψη για την εικόνα που διαμορφώσαμε κυρίως μετά την «αναγέννησή» της στα μέσα του 20ου αιώνα. Η τέχνη της εικόνας ήρθε σε πρώτη προτεραιότητα, ενώ η θεολογική-δογματική της σημασία αγνοήθηκε. Στα μάτια πολλών αγιογράφων, αν όχι όλων, φθάνει να πάρει κανείς ως πρότυπο μία παλιά εικόνα για να αγιογραφήσει παραδοσιακά. Η παλαιότητα έφθασε ν’ αποτελεί ένα αλάνθαστο κριτήριο αναπαραγωγής.

Η απουσία όμως θεολογικής και ιστορικής γνώσης είναι ένας πολύ κακός σύμβουλος, διότι πολλές από τις εικόνες του παρελθόντος έχουν δογματικές ελλείψεις, τις οποίες η εμπειρία της Εκκλησίας με τους δογματικούς της αγώνες κάλυψε στο πέρασμα των αιώνων. Όταν αντιγράφουμε, επομένως, μία εικόνα του 1200, πρέπει να έχουμε κατά νου, ότι μπορεί αυτό το πρότυπο να έχει εικονογραφικές παραλείψεις, τις οποίες θα πρέπει εμείς με την θεολογική μας γνώση να συμπληρώσουμε για να μην αντιγράφουμε α-νοήτως δηλαδή άνευ νου, άνευ γνώσεως.

Θα προσπαθήσω εδώ να κωδικοποιήσω τις δογματικές αυτές ελλείψεις χωρίς θεολογική τεκμηρίωση, αφού αυτό το κάνω σε ειδική εργασία που θα δει το φως της δημοσιότητας, (αν θέλει ο Θεός κάποτε), και θα φέρει τον τίτλο «Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΙΚΟΝΑ, δογματικά λάθη και παρανοήσεις».

1ο δογματικό λάθος:

Μπλόκο Ἐφετείου στοὺς Σκοπιανούς – Ἱστορικὴ ἐξέλιξη (καὶ) γιὰ τὴ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν

Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο ακύρωσε το έκτρωμα του ειρηνοδίκη Φλώρινας, που επέτρεπε να διδάσκεται η σλαβική διάλεκτος ως «μακεδονική» γλώσσα

Τέλος στη ΜΚΟ που ήθελε να επιβάλει στην Ελλάδα τα σκοπιανικά ως δήθεν «μακεδονικά» βάζει η απόφαση του μονομελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας, έπειτα από αγώνα δύο ετών.

Από τον Βασίλη Γαλούπη

Το συγκεκριμένο σωματείο, που εμφανίστηκε ξαφνικά στη Φλώρινα ως δήθεν «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», για να προωθήσει κάτι που το ίδιο αποκαλεί αυτοβούλως ως «μακεδονικά», οδηγείται πλέον σε λουκέτο.

4 Σεπτεμβρίου. Βαβύλα ἱερομάρτυρος (†251), Μωυσέως προφήτου (1460 π.Χ.). Ἑρμιόνης (†117) θυγατρὸς τοῦ ἀποστόλου Φιλίππου· Ἰερουσαλὴμ καὶ τῶν υἱῶν αὐτῆς τῶν ἐν Βεροίᾳ μαρτύρων· Ἀνθίμου ὁσίου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ (†1781). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ια΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. γ΄ 4-11).

Β Κορ. 3,4          Πεποίθησιν δὲ τοιαύτην ἔχομεν διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Θεόν.

Β Κορ. 3,4                Καμνομεν δε αυτήν την ομολογίαν και έχομεν αυτήν την πεποίθησιν δια του Ιησού Χριστού, έμπροσθεν του Θεού.

Β Κορ. 3,5          οὐχ ὅτι ἱκανοί ἐσμεν ἀφ᾿ ἑαυτῶν λογίσασθαί τι ὡς ἐξ ἑαυτῶν, ἀλλ᾿ ἡ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ,

Β Κορ. 3,5                 Οχι διότι είμεθα από τους εαυτούς μας ικανοί, ούτε ότι από την ιδικήν μας διάνοιαν και από τους ιδικούς μας λογισμούς συνθέτομεν και προσφέρομεν το κήρυγμα. Αλλ' η ικανότης μας είναι από τον Θεόν.

Τί σημαίνει "ἀρχή της ἰνδίκτου";

Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει σήμερα την αρχή της Ινδικτιώνος – από την λατινική λέξη “indictio”, η οποία σημαίνειορισμός – δηλαδή την έναρξι του εκκλησιαστικού έτους. Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρησι του στρατού. Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζωνται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννησι του Χριστού.

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι εποχή συγκομιδής καρπών και προετοιμασίας για τον νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε να εορτάζουν οι χριστιανοί την αρχή της γεωργικής περιόδου αποδίδοντας ευχαριστίες στον Θεό για την εύνοιά του προς την κτίσι. Είναι αυτό που ήδη έκαναν οι Ιουδαίοι σύμφωνα με τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου· την πρώτη δηλαδή ημέρα του εβδόμου ιουδαϊκού μηνός, αρχές Σεπτεμβρίου, τελούσαν την εορτή της Νεομηνίας ή των Σαλπίγγων, κατά την οποίαν εσχόλαζαν από κάθε εργασία, για να προσφέρουν θυσίες ολοκαυτωμάτων “εις οσμήν ευωδίας Κυρίω” (Λευϊτ. 23,18).

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ, 4-9-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ, 4-9-2024 

https://www.youtube.com/live/e_p2rKEQGTc?si=y-6JFKXJZOHF9fH7

Μήν λές: πάνω ἀπό ὅλα ὑγεία...

❈ Μήν λές: πάνω ἀπό ὅλα ὑγεία, νά λές: πάνω ἀπό ὅλα ὁ Θεός καί ὅ,τι ἀρέσει στόν Θεό.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 17 – 10 – 2010)