Διάφορα ρητά, Ἀσκητικά-Ἀββά Δωροθέου, 11-2-2009, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Διάφορα ρητά, Ἀσκητικά-Ἀββά Δωροθέου, 11-2-2009, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Πῶς μποροῦμε ν’ ἀποκτήσουμε τό Ἅγιο Πνεῦμα (Ἅγιος Ἰννοκέντιος Μόσχας)

Τα γνωστά και αποτελεσματικά μέσα για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τη διδασκαλία των ιερών Γραφών και την πείρα των μεγάλων αγίων είναι τα εξής:

1. Η καθαρή καρδιά και το αγνό σώμα. 2. Η ταπεινοφροσύνη. 3. Η υπακοή στη φωνή του Θεού. 4. Η προσευχή. 5. Η καθημερινή αυταπάρνηση. 6. Η ανάγνωση και ακρόαση της Αγίας Γραφής. 7. Τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και κατεξοχήν η θεία Κοινωνία.

Κάθε πιστή ψυχή μπορεί να γεμίσει με Άγιο Πνεύμα, αν καθαριστεί από την αμαρτία, απαλλαγεί από τη φιλαυτία και ελευθερωθεί από την υπερηφάνεια. Το Άγιο Πνεύμα είναι πάντα ολόγυρά μας και επιθυμεί να μπει μέσα μας. Αλλά οι κακές μας πράξεις μάς περιβάλλουν σαν ισχυρό πέτρινο τείχος. Και τ’ αμαρτήματά μας, σαν άγριοι φρουροί, το διώχνουν μακριά μας και δεν το αφήνουν να μας πλησιάσει.

Κάθε αμαρτία διώχνει το Άγιο Πνεύμα. Πιο μισητές, όμως, είναι από τις σωματικές η πορνεία και από τις ψυχικές η υπερηφάνεια. Το Άγιο Πνεύμα, η τέλεια καθαρότητα, δεν μπορεί ποτέ να κατοικήσει σε άνθρωπο μολυσμένο με αμαρτίες. Πώς να μείνει στη καρδιά μας, όταν αυτή είναι γεμάτη μέριμνες, επιθυμίες και πάθη;

Ας δούμε λοιπόν πιο αναλυτικά τα μέσα για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.

1. Αν θέλουμε να μη χάσουμε το Άγιο Πνεύμα, που πήραμε στο βάπτισμα, ή αν το χάσαμε, να Το αποκτήσουμε πάλι, οφείλουμε να έχουμε καρδιά καθαρή και σώμα αγνό, αμόλυντο δηλαδή από κάθε σαρκική αμαρτία.

Καρδιά και σώμα πρέπει να είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Και σ’ όποιον έχει καθαρή καρδιά και αμόλυντο σώμα, το Άγιο Πνεύμα θα μπει και θα κυριέψει τη ψυχή του. Φτάνει να μην έχει αποθέσει ο άνθρωπος αυτός την ελπίδα του στα καλά του έργα και να μην καυχιέται γι’ αυτά, να μη νομίζει δηλαδή ότι δικαιωματικά πρέπει να λάβει τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, σαν αμοιβή που του χρωστάει ο Θεός.

Αν εσύ είχες την ατυχία να κηλιδώσεις την καρδιά σου και να φθείρεις το σώμα σου με την αμαρτία, αγωνίσου να καθαριστείς με τη μετάνοια. Πάψε ν’ αμαρτάνεις, μετανόησε με συντριβή και άρχισε να ζεις με περισσότερη προσοχή. Έτσι θ’ αξιωθείς ν’ απολαύσεις το Άγιο Πνεύμα.

2. Ένα από τα πιο σίγουρα μέσα για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος είναιη ταπεινοφροσύνη.

Έστω κι αν είσαι άνθρωπος τίμιος, καλός, δίκαιος και σπλαχνικός, έστω κι αν τηρείς όλες τις εντολές του Θεού, να θεωρείς πάντα τον εαυτό σου σαν έναν ανάξιο δούλο Του, σαν ένα εργαλείο στα χέρια Του, εργαλείο με το οποίο Εκείνος ενεργεί. Άλλωστε, φτάνει μια πιο προσεκτική ματιά στα καλά μας έργα, ακόμα και στις μεγαλύτερες αρετές μας, για να δούμε πόσο λίγο αξίζουν να λέγονται χριστιανικές αρετές. Πόσες φορές, λ.χ., δίνουμε ελεημοσύνη, αν όχι από ματαιοδοξία και φιλαυτία, οπωσδήποτε όμως από ιδιοτέλεια, σαν τοκογλύφοι, ελπίζοντας δηλαδή ότι για ένα νόμισμα που δώσαμε στο φτωχό, θα πάρουμε από το Θεό εκατό ή χίλια;

Πνευματικές νουθεσίες προς νέους ἐκ Θεσσαλονίκης

ΜΟΝΑΧΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ

Χαίρομαι πάρα πολύ, διότι ἐπικοινωνῶ μέ νέους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πνευματική ζωή μέσα σέ μία ζούγκλα. Βέβαια, τό Ἅγιον Ὄρος εἶναι τό Περιβόλι τῆς Παναγίας. Τό Ἅγιον Ὄρος δέχεται ὡς προσκυνητές μόνο ἄνδρες, ὄχι γυναῖκες. Ὅταν λέμε «ὄχι γυναῖκες», δέν σημαίνει ὅτι μισοῦμε τίς γυναῖκες, ἀλλά ὅτι ἀγαποῦμε καί σεβόμαστε τίς γυναῖκες. Ἄλλωστε, ἁγιορεῖτες πνευματικοί καί ἡγούμενοι ἔρχονται στόν κόσμο καί κάνουν ἀγρυπνίες, ἐξομολογήσεις καί διάφορα ἄλλα μυστήρια, μέ τά ὁποία ἔρχονται σέ ἐπαφή καί οἱ γυναῖκες. Ὁπότε δέν πρέπει νά ἔχουν πρόβλημα. Στό κάτω-κάτω τό Ἅγιον Ὄρος ἀνήκει σέ μιά γυναῖκα, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Αὐτό εἶναι τό ἕνα θέμα.

Τό ἄλλο θέμα, γιά τό ὁποῖο ἤθελα νά σᾶς μιλήσω εἶναι τί μᾶς εἶπε τόν Φεβρουάριο τοῦ 1976 στό κελλί «Τίμιος Σταυρός» τῆς μονῆς Σταυρονικήτα ὁ ἅγιος Γερο-Παΐσιος Καππαδόκης Ἁγιορείτης, ὅταν εἴμασταν τότε 20 ἐτῶν, δευτεροετεῖς φοιτητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, πού ἤρθαμε προσκύνημα στό Ἅγιον Ὄρος.

Τόν ρωτήσαμε σέ τί πρέπει νά συμφωνήσει ἕνα ἀγόρι καί ἕνα κορίτσι, πού σκέφτονται σοβαρά τόν γάμο μεταξύ τους, δηλαδή, γιά νά συστήσουν μία κατ’οἶκον ἐκκλησία, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης μᾶς εἶπε τό ἐξῆς : Σέ ὅλα δέν μπορεῖ νά συμφωνήσει κανένας ἄνθρωπος μέ ἄλλον ἄνθρωπο, οὔτε ἕνα ἀγόρι μέ ἕνα ἄλλο ἀγόρι, οὔτε ἕνα κορίτσι μέ ἕνα ἄλλο κορίτσι, οὔτε ἕνα ἀγόρι μέ ἕνα κορίτσι. Διότι, ὁ καθένας μας εἶναι κατ’εἰκόνα Θεοῦ καί καθ’ὁμοίωση πλασμένος. Δηλαδή εἶναι ὁ καθένας μας μοναδική, ἱστορική καί ἀνεπανάληπτη προσωπικότητα. Ὄμως, γιά νά στήσουν «χωριό», πού λέμε, γιά νά κάνουν μία ἐν Χριστῷ οἰκογένεια, πρέπει νά συμφωνήσουν στά ἐξῆς σημεῖα: Πρῶτον, νά μήν ἔχουν προγαμιαῖες σεξουαλικές σχέσεις πρίν ἀπό τόν γάμο, διότι ἔτσι, μέ αὐτόν τόν τρόπο, θά χαροῦν καί τό σέξ μέσα στό γάμο, ὅταν θά ἔχει τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας.

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Ἡ καθαρότητα καί ἁγνότητα τῆς Θεοτόκου ὡς πρώτυπο ζωῆς τῶν νέων

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης

Η ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ*

Κατὰ τὸν προγραμματισμὸ τοῦ ἐφετινοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ποὺ ἄρχισε τὴν προηγούμενη Κυριακή (1η Σεπτεμβρίου), τὰ κηρύγματα στὸν ναὸ θὰ ἑρμηνεύουν καὶ θὰ ἀναλύουν τὶς εὐαγγελικὲς περικοπὲς τῶν Κυριακῶν. Αὐτὸ τὸ κάναμε καὶ σὲ προηγούμενα ἔτη μὲ ἕνα ἐπαναλαμβανόμενο κύκλο: α) Εὐαγγελι­κὲς περικοπές, β) ἀποστολικὲς περικοπές, γ) βίοι ἑορταζομένων τὶς Κυριακὲς Ἁγίων καὶ δ) θέματα θεολογικὰ καὶ ἠθικὰ ἀπὸ τὰ ἁγιογραφικὰ ἀναγνώσματα. Θὰ ξαναρχίσουμε, λοιπόν, πάλιν αὐτὸν τὸν κύκλο μὲ τὶς εὐαγγελικὲς περικοπές.

Σήμερα ὅμως ποὺ ἑορτάζουμε τὸ Γενέθλιο, τὴν Γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό­κου, θὰ κάνουμε ἐξαίρεση, καὶ δὲν θὰ ἀναλύσουμε τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. 3, 13-17), ἀλλὰ τὸ θέμα τῆς Ὁμιλίας θὰ ἀναφέρε­ται στὴν Παναγία καὶ σὲ σύγχρονες πτυχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν Παναγία. Ἄλλωστε καὶ ἡ Ἐκκλησία, τιμώντας καὶ μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Τυπικοῦ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἄλλαξε σήμερα τὴν συνήθη κυριακάτικη ἀκο­λουθία καί, ὅπως θὰ προσέξατε, στὸν ὄρθρο δὲν διαβάστηκε ἑωθινὸ ἀναστάσιμο εὐαγγέλιο, ἀλλὰ τὸ γνωστὸ θεομητορικὸ εὐαγγέλιο τῆς ἐπίσκεψης τῆς Παναγίας στὴν συγγενῆ της Ἐλισάβετ, ὅπου ἡ ἴδια ἡ Παναγία εἶπε τὴν θεόπνευστη γνωστὴ θ´ ὠδή «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμα μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρι μου».

Σ᾽ αὐτὸν λοιπὸν τὸν ἐξαίρετο ὕμνο, ποὺ ἡ ἴδια ἡ Παναγία συνέθεσε καὶ τοῦ ὁ­ποίου ἡ ἀξία εἶναι τόση ὥστε νὰ ξεπερνᾶ ὅλους τοὺς ἄλλους ὕμνους καὶ νὰ καθι­στᾶ καὶ τὴν Θεοτόκο ποιήτρια, προφητεύει ὅτι ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι θὰ γεννήσει τὸν Θεό, τὸν Θεάνθρωπο Χριστό, ὅπως τῆς ἀνήγγειλε ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ κατὰ τὸν Εὐαγγελισμό, θὰ Τὴν ἐγκωμιάζουν καὶ θὰ Τὴν μακαρίζουν ὅλες οἱ μετέπειτα γε­νεές: «Ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσι με πᾶσαι αἱ γενεαί»[1].

1. Τὸ μόνο καινούργιο στὴν Ἱστορία εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Θεοτόκο. Ψευδεπίγραφη καὶ ἐπικίνδυνη ἡ «Νέα Ἐποχή» τῶν Μασόνων.

Κυριακή τῆς Ἰνδίκτου. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Λουκά 4,16-30]

 Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

                  ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ 

        

    «Καὶ ὑπέστρεψεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματος εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ φήμη ἐξῆλθε καθ᾿ ὅλης τῆς περιχώρου περὶ αὐτοῦ· καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν δοξαζόμενος ὑπὸ πάντων. Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι (: και ο Ιησούς γύρισε πίσω στη Γαλιλαία γεμάτος με τη δύναμη του Πνεύματος, το οποίο με τη νίκη Του κατά του διαβόλου Τον ενίσχυε πιο αισθητά. Και εξαιτίας των θαυμάτων Του διαδόθηκε σε όλα τα περίχωρα της Γαλιλαίας η φήμη ότι είναι θαυματουργός προφήτης, απεσταλμένος από τον Θεό. Και Αυτός δίδασκε μέσα στις συναγωγές τους, και όλοι Τον δόξαζαν και Τον επαινούσαν. Έπειτα ήλθε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχε ανατραφεί και είχε μεγαλώσει. Και, όπως συνήθιζε από την παιδική Του ακόμη ηλικία, μπήκε την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε από τη θέση Του για να διαβάσει κάποια προφητική περικοπή από τη Βίβλο)»[Λουκά 4,14-16].

   Επειδή λοιπόν έπρεπε να φανερώσει τον εαυτό Του στους εξ αίματος Ισραηλίτες και να λάμψει το μυστήριο της ενανθρώπησης σε εκείνους που δεν Τον γνώρισαν, και ότι είχε χριστεί από τον Θεό Πατέρα για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, το κάνει και αυτό με μεγάλη σοφία. Και κάνει αυτή τη χάρη πριν από τους άλλους, στους κατοίκους της Ναζαρέτ, με τους οποίους είχε συναναστραφεί, εννοώ ως άνθρωπος. Μπαίνοντας λοιπόν στη συναγωγή, Του δόθηκε βιβλίο για να το αναγνώσει, και ανοίγοντάς το, διάλεξε προφητική περικοπή που μιλούσε για το δικό Του μυστήριο. Ολοφάνερα βέβαια Αυτός ο Ίδιος ήταν που τα έλεγε αυτά με τη φωνή του προφήτη, ότι και θα γίνει άνθρωπος, και θα έρθει για να σώσει την υφήλιο. Και λέμε ότι ο Υιός δεν χρίσθηκε με άλλον τρόπο, αλλά ότι ήρθε με σάρκα, δηλαδή σαν εμάς και έγινε άνθρωπος· γιατί, όντας Θεός μαζί και άνθρωπος, ο Ίδιος δίνει με τρόπο θεϊκό το Πνεύμα στην κτίση, αλλά και δέχεται Αυτό από τον Θεό και Πατέρα ως άνθρωπος, Αυτός που αγιάζει όλη την κτίση, καθόσον και από τον άγιο Πατέρα είχε φανερωθεί, και το άγιο Πνεύμα που αναβλύζει από Αυτόν το μεταδίδει στις ουράνιες δυνάμεις ως δικό Του και επιπλέον και σε εκείνους που έχουν αναγνωρίσει την παρουσία Του.

Τό ἁγιοκούφαλο τῆς Ἁγίας Γερόντισσας Ἀναστασίας Βλάχου Ἱ. Μ. Κυρᾶς τῶν Ἀγγέλων Λευκίμμης Κέρκυρας

Νά στέκεσαι καί νά προσεύχεσαι μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρα μας, σάν νά στέκεσαι μπροστά στόν Ἴδιο.

Να στέκεσαι και να προσεύχεσαι μπροστά στην εικόνα του Σωτήρα μας, σαν να στέκεσαι μπροστά στον Ίδιο. Ο Θεός που είναι Αγάπη, παρίσταται με τη Χάρη Του. Με τα ζωγραφισμένα στην εικόνα μάτια Του, σε βλέπει πραγματικά...

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

https://proskynitis.blogspot.com/2019/08/blog-post_74.html

1 Σεπτεμβρίου. ♰ Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου, ἤ τοι τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῆς Ἰνδίκοτου. 1 Σεπτ. (Α΄ Τιμ. β΄ 1 - 7).

Α Τιμ. 2,1           Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων,

Α Τιμ. 2,1                  Σας παρακαλώ, λοιπόν, και σας προτρέπω πρώτον από όλα να κάμνετε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, ευχαριστίας δι' όλους τους ανθρώπους,