Γιά τήν κενοδοξία, Ἀββᾶ Κασσιανοῦ, Φιλοκαλία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

  Για την κενοδοξία, Αββά Κασσιανού, Φιλοκαλία τόμος Α', 4-12-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ποτέ δέν πρέπει νά παραβαίνουμε τήν ὅποια ἐντολή τοῦ Θεοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Ποτέ δεν πρέπει να παραβαίνουμε την όποια εντολή του Θεού ακόμη καί αν βρισκόμαστε σε μεγάλη σωματική ανάγκη ή λόγω ανθρώπινου φόβου, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις Κγ΄, 4-12-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ 5-12-2021

https://youtu.be/TO92JPcUr9A

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ 5-12-2021

Κυριακή Ι Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΛΟΥΚΑ [: Eφ. 2, 14-22]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας(:Αλλά κι εσείς που ήσασταν κάποτε ειδωλολάτρες, με την ένωση και κοινωνία σας με τον Χριστό, αφού ακούσατε τον λόγο του κηρύγματος που είναι η ίδια η αλήθεια, δηλαδή το χαρμόσυνο κήρυγμα της σωτηρίας σας, κι αφού πιστέψατε σε αυτό, σφραγισθήκατε με τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Θεού. Πλησιάσατε και τον Θεό και τις διαθήκες Του με το αίμα του Χριστού, διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα. Αυτός γκρέμισε και κατέλυσε τον τοίχο που δημιουργούσε ο φραγμός του νόμου που ορθωνόταν ανάμεσα στους δύο λαούς και τους χώριζε. Κατέλυσε δηλαδή την έχθρα των δύο λαών, αφού κατάργησε με το αίμα Του τον νόμο των εντολών, ο οποίος, ενώ περιείχε επιβλητικές προσταγές, δεν έδινε όμως και τη χάρη για την εφαρμογή και την τήρηση των προσταγμάτων αυτών)» [Εφ.2,13-15].

«Αυτό είναι λοιπόν το μεγάλο», λέγει, «το ότι ήλθαμε δηλαδή στην πολιτεία των Εβραίων;». Τι λες; Ανακεφαλαίωσε τα πάντα, όσα είναι στον ουρανό και στη γη, και μιλάς για τους Ισραηλίτες τώρα; «Ναι», λέγει· «διότι εκείνα μεν πρέπει να παραλαμβάνουμε με την πίστη, ενώ αυτά και με τα ίδια μας τα έργα». «Νυνὶ δὲ (:Τώρα όμως)», λέγει, «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ(: δια του Ιησού Χριστού εσείς που κάποτε ήσασταν μακριά, ήλθατε πλησίον)», προς την πολιτεία· διότι το μακριά και το πλησίον εξαρτάται μόνο από την προαίρεση.

«Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν(:διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα)». Τι σημαίνει «συνένωσε τα δύο μέρη»; Δεν λέει αυτό, ότι μας οδήγησε σε εκείνη την ευγένεια, αλλά ότι και εμάς και εκείνους μας οδήγησε σε μεγαλύτερη ευγένεια· αλλά η ευεργεσία σε εμάς είναι μεγαλύτερη· διότι στους μεν Ιουδαίους και υποσχέθηκε και πλησιέστερα ήσαν· ενώ σε εμάς ούτε υποσχέθηκε, ούτε ήμασταν πλησίον, αλλά μακρύτερα.

- Γέροντα θέλω νά μοῦ πεῖς τί εἶναι ἡ προσευχή.

Απόσπασμα από μαρτυρία ιερομονάχου Μεθοδίου,ηγουμένου Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου, Καψά Σητείας,Κρήτη.

....Θυμάμαι μία μέρα που αισθάνθηκα την ανάγκη να μιλήσω μαζί του, (Αγ.Πορφύριο) του τηλεφώνησα και σήκωσε το τηλέφωνο μία γυναίκα που τον διακονούσε και αμέσως μου λέει :

-Πριν από λίγα λεπτά μου είπε ο παππούλης ότι σε λίγο θα χτυπήσει το τηλέφωνο. Μου είπε να το σηκώσω, γιατί είναι ο π.Μεθόδιος από την Κρήτη. Είστε εσείς ο πατέρας Μεθόδιος;

Ξαφνιάστηκα γιατί δεν είχαμε συνεννοηθεί και μόλις συνήλθα της είπα :

-Ναι εγώ είμαι.

Αργότερα έμαθα από τον κύριο Εμμανουήλ Καπετανάκη ότι αυτή η γυναίκα λεγόταν Ξένη Μακρυγιάννη και ήταν μουσικός. Εκείνη την ημέρα ήταν στο κελί του Αγίου και τον ερώτησε:

- Γέροντα θέλω να μου πεις τι είναι η προσευχή.

-Κάθισε...

Ἀποξηραμένοι (οἱ) ἱεροί κανόνες; (Παναγιώτης Μπούμης, Ὁμότ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν)

Δέν μπορῶ νά καταλάβω τί ἔχει καταλάβει πολλούς (ἀκόμη καί μερικούς θεολόγους) καί τά βάζουν μέ τούς ἱερούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. Τί τούς πειράζουν; Τί πειράζουν αὐτοί τούς κανόνες καί τί πειράζουν οἱ κανόνες αὐτούς; Ἐκτός ὅτι πολλούς τούς ἀναγκάζουν ἤ τούς ὑποκινοῦν ἄλλοι νά τούς παραβιάζουν, ἄλλοι ἀρέσκονται ἤ καταλήγουν μόνοι τους νά τούς ὑποτιμοῦν καί νά τούς ὑποβιβάζουν. Γιά νά δικαιολογήσουν τίς ἐνέργειες καί τίς θεωρίες τους αὐτές, καταφεύγουν, ἀνεπιτυχῶς ὅμως, σέ διάφορα ἐπιχειρήματα:

α) Ἔτσι λένε ὅτι (οἱ) κανόνες εἶναι παλαιοί ἤ εἶναι ἀνθρώπινα κατασκευάσματα. Καί ὅπως οἱ νόμοι τῶν Πολιτειῶν ὡς ἀνθρώπινα θεσπίσματα μπορεῖ νά σφάλλουν, νά περιπίπτουν σέ ἀχρησία καί νά ἀντικαθίστανται, ἔτσι γιατί νά μή συμβαίνει —διαλογίζονται καί ἀποφαίνονται— καί μέ τούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας πού ἔγραψαν καί παρέδωσαν πάλι ἄνθρωποι.

Ἐδῶ ὅμως σφάλλουν προφανῶς, διότι δέν κάνουν τίς ἀπαραίτητες διακρίσεις. Πολλοί ἴσως ὡς ἱερούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ἐκλαμβάνουν καί τούς διαφόρους κανονισμούς τοπικῶν Ἐκκλησιῶν ἤ κανονικές διατάξεις διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν καί Πατριαρχῶν. Πλήν ὅμως ὑπάρχει διαφορά.

Πρέπει δηλαδή ἐξ ἀρχῆς νά καταστεῖ γνωστό καί νά τονιστεῖ ὅτι τούς ἱερούς κανόνες τούς θέσπισαν ἤ ἐπικύρωσαν Οἰκουμενικές Σύνοδοι, οἱ ὁποῖες ἐκφράζουν καί ἀντιπροσωπεύουν ὅλο τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι «στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄ Τιμ. 3, 15).

Καί τοῦτο, γιατί τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἔχει κεφαλή τόν Χριστό καί ψυχή τό Ἅγιον Πνεῦμα πού τήν φωτίζει καί τήν καθοδηγεῖ, τήν ὁδηγεῖ «εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν» (Ἰω. 16, 13). Τό γεγονός αὐτό δηλώνει σαφῶς καί ὁ α΄ καν. τῆς Ζ΄ Οἰκουμ. Συνόδου, ὁ ὁποῖος βεβαιώνει ὅτι «ἐξ ἑνός γάρ ἅπαντες (οἱ Πατέρες) καί τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αὐγασθέντες (φωτισθέντες) ὥρισαν τά συμφέροντα».

Αὐτά λοιπόν τά ὁρισμένα εἶναι κανόνες τῆς καθόλου Ἐκκλησίας καί αὐτά δικαιοῦνται τήν ὀνομασία κανών. Αὐτοί δηλ. οἱ κανόνες, οἱ ὁρισμοί, μᾶς δίνουν τό ἴσιο, τό εὐθές, τό ὀρθό, τό ἀληθές. Ἡ Ἐκκλησία, ὁ στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀλήθειας ἐκφράζει τήν ἀλήθεια, σέ ἐκεῖνα βέβαια τά θέματα πού ἀναφέρεται σύσσωμη διά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί συγκεκριμένως τῶν ἑπτά καί ὅσων ἐπικυρώθηκαν ἀπό αὐτές [β΄ καν. τῆς ΣΤ΄ (πενθέκτης)]. Καί μή λησμονοῦμε ὅτι «ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου» πού εἶναι μέσα στήν Ἐκκλησία «μένει εἰς τόν αἰῶνα», ὅπως λέει ἡ Ἁγία Γραφή: «Τό δέ ρῆμα Κυρίου μένει εἰς τόν αἰῶνα» (Α΄ Πέτρ. 1, 25).

Εἶναι πάντοτε ἀνθοῦσα καί ἐπανθοῦσα. Ἡ ἀλήθεια δέν ξεραίνεται, δέν γηράσκει, δέν ἐκπίπτει, δέν παρέρχεται, δέν μαραίνεται, δέν πεθαίνει. Ἄλλωστε ἄν ἡ ἀλήθεια δέν ἦταν πάντα ζῶσα, παροῦσα καί ἐπανθοῦσα, τότε δέν θά εἶχε σχέση μέ τήν ἀλήθεια, ἀλλά μέ τή λήθη. Δέν θά ἦταν ἁπλούστατα ἀλήθεια.

Πάπας καί Ὀρθοδοξία

Λουκάς Αθανασιάδης

Πάπας και Ορθοδοξία

Με αφορμή την επίσκεψη του ποντίφηκος Ρώμης

στη Νήσο των Αγίων και την Ελλάδα.

Δεν γνωρίζω τι σημασία μπορεί να έχει το κείμενό μου αυτό, ενόψει της μετάβασης του ποντίφηκα Ρώμης στην Κύπρο και την Ελλάδα μας —για λόγους καθαρά πολιτικούς και propaganda fidei—, μέσα σε μιά κοινωνία εκκοσμικευμένη, δογματικά αποχρωματισμένη και, τα τελευταία δύο χρόνια, ιδιαίτερα ταλαιπωρημένη, απογοητευμένη και συγχυσμένη… Θεώρησα όμως καλό, με αφορμή το γεγονός αυτό, που κινητοποίησε Κυβερνήσεις, αστυνομίες, κόσμο, να χαράξω τις γραμμές αυτές, μάλλον να πω δυο λόγια προοιμιάζοντας ένα ωραιότατο, τεκμηριωμένο και θεολογικώτατο κείμενο της σοφής και σεβαστής Γερόντισσας μοναχής Ευθυμίας, Ηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας. Κι αυτά πάλιν τα προιμιακά μου είναι… κλεψιμέϊκα —η μόνη κλοπή που, όχι μονάχα επιτρέπεται, αλλ᾽ είναι και ευλογημένη!— δηλαδή παραθέματα αγίων Πατέρων σχετικά με τους Δυτικούς χριστιανούς, τις πλάνες και αιρέσεις τους.

Ίσως τα παρόντα θεωρηθούν υπερβολής φθόγγοι, κακίας τόνοι και ψεκασμένου ψεκάδες… Όμως, μιλώντας όχι συναισθηματικά αλλά θεολογικά, πατερικά και ιστορικά, η αλήθεια είναι πικρή, πικρότατη: Οι Δυτικοί ή, ορθότερα, παπικοί —που κάκιστα και αυτόβουλα οικειοποιήθηκαν το όνομα «Καθολικοί» ή «Ρωμαιοκαθολικοί», καθώς καθολικοί είναι πράγματοι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί και μόνον, ως μέλη της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας— έχουν περιπέσει διαχρονικά σε πλείστες όσες αιρέσεις, κακοδοξίες, αλλοδοξίες και έχουν διαπράξει πλείστα όσα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εξαιρέτως κατά των Ορθοδόξων χριστιανών, για τα οποία «επιλείψει με ο χρόνος διηγούμενον». Στα πάμπολλα όσα της σχετικής βιβλιογραφίας παραπέμπω τον φιλομαθή αναγνώστη στα εξής τρία σημαντικά, αποκαλυπτικά και συνοπτικά νεώτερα βιβλία, όπου θα πιστωθεί αναμφιβόλως του λόγου το ασφαλές: α. Ἀρχιμ. Σπυρίδωνος Μπιλάλη, Ὀρθοδοξία καὶ Παπισμός, Ἀθῆναι 1988· β. Σ. Νόσωφ, Ὁ Παπισμὸς καὶ οἱ ἀγῶνες του κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, μετάφρ. Χαρ. Ἰ. Ἀσιώτη 1997· γ. Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, Πῶς ἔγινε ὁ Πάπας ἀλάθητος, Ἀθῆναι-Τρίκαλα 2002.

Μόνο επιγραμματικώτατα, για να μην ξεφύγω από το θέμα μου, να σημειώσω τις παπικές αιρέσεις και πλάνες:

Τίποτε δέν ἐμποδίζει νά καλοῦμε γιατρούς, ὅταν ἀρρωστήσουμε.

53. Τίποτε δεν εμποδίζει να καλούμε γιατρούς όταν αρρωστήσουμε. Επειδή έμελλε κάποτε από την πείρα του ανθρώπου να δημιουργηθεί η ιατρική, γι’ αυτό προϋπήρχαν τα φάρμακα. Αλλά δεν πρέπει να έχουμε σ’ αυτούς την ελπίδα της θεραπείας μας, αλλά στον αληθινό σωτήρα μας και γιατρό Ιησού Χριστό. Αυτά τα λέω για κείνους που ζουν σε κοινόβια ή ασκούνται στις πόλεις, επειδή εξαιτίας των περιστάσεων που τους συμβαίνουν δεν έχουν ακατάπαυστη την ενέργεια της πίστεως μέσω της αγάπης, αλλά και για να μη πέφτουν σε κενοδοξία και πειρασμό διαβόλου· γιατί μερικοί από αυτούς ισχυρίζονται ότι δεν έχουν ανάγκη από γιατρούς. Αν όμως κανείς ζει τον αναχωρητικό βίο σε πιο ερημικά μέρη μαζί με δύο ή τρεις ομόφρονες αδελφούς, αυτός ας προσφέρει τον εαυτό του με πίστη μόνο στον Κύριο που θεραπεύει κάθε αρρώστια και κάθε αδιαθεσία(Ματθ. 4, 23), οποιαδήποτε ασθένεια και αν έχει. Γιατί έχει αρκετή παρηγοριά στις ασθένειες, μετά τον Κύριο, την ερημία. Γι’ αυτό και ουδέποτε του λείπει η ενέργεια της πίστεως, επειδή δεν έχει και που να δείξει την αρετή της υπομονής, διαθέτοντας την ερημιά σαν καλό παραπέτασμα από την κενοδοξία. Γι’ αυτό ο Κύριος «κατοικίζει μονοτρόπους εν οίκω»(Ψαλμ. 67, 7) (δηλ. τους μεμονωμένους και απροστάτευτους τους προστατεύει και τους εγκαθιστά σε σπίτι με ευτυχία).

54. Όταν δυσανασχετούμε για τις σωματικές ασθένειες που μας συμβαίνουν, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ψυχή μας είναι ακόμη υποδουλωμένη στις επιθυμίες του σώματος.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ι Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ι΄ΛΟΥΚΑ

Προς Εφεσίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 14-22

14 Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, 15 τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, 16 καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ· 17 καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγύς, 18 ὅτι δι' αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα. 19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, 20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 21 ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· 22 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

14 Πλησιάστε και τον Θεό και τις διαθήκες Του με το Αίμα του Χριστού, διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα. Αυτός γκρέμισε και κατέλυσε τον τοίχο που δημιουργούσε ο φραγμός του νόμου που ορθωνόταν ανάμεσα στους δύο λαούς και τους χώριζε.

Σημειώματα τοῦ Γέροντα Ἐφραίμ του Φιλοθεΐτη ἀπό τήν Ἀριζόνα τῆς Ἀμερικῆς

Σημειώματα από τον γλυκύτατο Γέροντα Εφραίμ τον εξ΄ Αγίου Όρους ορμώμενο στην Αμερική ασκούμενο… Μεγάλη ευλογία για την Χώρα αυτή και όχι μόνο….

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/11/blog-post_172.html

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΆΡΤΥΡΟΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

https://youtu.be/6x4FuArEGcM

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΆΡΤΥΡΟΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

Ρώτησαν ἕναν πρεσβύτερο: «Τί εἶναι ταπείνωση;»

Ρώτησαν έναν πρεσβύτερο: «Τι είναι ταπείνωση;» Ο γέροντας είπε: «Όταν ο αδελφός σου αμαρτήσει εναντίον σου και τον συγχωρείς, πριν μετανοήσει μπροστά σου». -Αρχαίο Πατερικόν

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/12/blog-post_659.html

Ἡ τελευταῖα φωτογραφία τοῦ Ἁγ.Φιλουμένου, μία ἑβδομάδα πρίν τό μαρτύριό του

Ο Άγιος Φιλούμενος προγευόμενος το Μαρτύριό του, ήσυχος και χαρούμενος. Φωτογραφία του κ. Κωνσταντίνου Μεϊμάρη που εικονίζει τον Άγιο νέο Ιερομάρτυρα Φιλούμενο τον Κύπριο, μπροστά από το Φρέαρ του Ιακώβ, πάρθηκε μια εβδομάδα πριν από το Μαρτύριό του στις 9/22 Νοεμβρίου 1979.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2021/11/blog-post_739.html

4 Δεκεμβρίου. ♰ Βαρβάρας μεγαλομάρτυρος (+306), Ἰωάννου ὁσίου τοῦ Δαμασκηνσῦ (+760). Σεραφεὶμ Φαναρίου ἰερομ. (+1601). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ´ 23 - δ´ 5).

Γαλ. 3,23           Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.

Γαλ. 3,23                   Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.