Ἔκτακτη εἴδηση..μακελειό σέ ὀρθόδοξη ἐκκλησία στό Νταγκεστάν τῆς Ρωσίας..

Έκτακτη είδηση..μακελειό σε ορθόδοξη εκκλησία στο Νταγκεστάν της Ρωσίας.. μουσουλμάνος άνοιξε πυρ την ώρα που οι πιστοί έβγαιναν από την εκκλησία..5 νεομάρτυρες της ορθοδόξου εκκλησίας προστέθηκαν στο μαρτυρολόγιο,ενώ υπάρχουν και 8 τραυματίες..νεκρός και ο δράστης..

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/02/blog-post_588.html?m=1

Ἡ νηστεία, ἡ συγχωρητικότητα καί ἡ ἐλεημοσύνη, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ νηστεία, ἡ συγχωρητικότητα καί ἡ ἐλεημοσύνη, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 13-3-2016 (Κήρυγμα Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς στήν Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδας Ἔδεσσας), http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ἡ Μετάνοια κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Μετάνοια κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-03-2013, http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Κυριακή τῆς Τυροφάγου (Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία ΙΘ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου ἀπό τό Ὑπόμνημά του στό Κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιον σχετικά μέ τή συγχώρεση τῶν συνανθρώπων μας ὡς ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν ἄφεση καί τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν

Απόσπασμα από την ομιλία ΙΘ΄

του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου

από το Υπόμνημά του στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον

σχετικά με τη συγχώρηση των συνανθρώπων μας

ως απαραίτητη προϋπόθεση για την άφεση και των δικών μας αμαρτιών

«Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος·ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν(:Πρέπει δε να έχετε υπόψη σας ότι, αν και εσείς συγχωρείτε με όλη σας την καρδιά τα αμαρτήματα που έκαμαν σε σας οι άλλοι, και ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα συγχωρήσει τα δικά σας αμαρτήματα. Εάν όμως δεν δώσετε συγχώρηση στους ανθρώπους για τα αμαρτήματά τους απέναντι σε σας, τότε ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τις δικές σας αμαρτίες)».

[…] Και έπειτα, όπως είπα παραπάνω, θέλοντας ο Κύριος να δείξει ότι περισσότερο από όλα τα πάθη αποστρέφεται και μισεί τη μνησικακία και πιο πολύ από όλα επιδοκιμάζει την αρετή, την αντίθετη στην κακία αυτή, και αμέσως μετά την παράδοση της Κυριακής προσευχής, υπενθύμισε πάλι το κατόρθωμα αυτό, οδηγώντας τον ακροατή στην τήρηση της εντολής αυτής και δια της επικείμενης τιμωρίας από την παράβασή της και δια της καθορισμένης αμοιβής από την υπακοή σε αυτήν. « Διότι εάν συγχωρείτε», λέγει, «τους ανθρώπους, και ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα σας συγχωρήσει· εάν όμως δεν τους συγχωρείτε, ούτε και Αυτός θα συγχωρήσει εσάς». Για τον λόγο αυτό πάλι ανέφερε τους ουρανούς και τον Πατέρα, ώστε και με αυτά να συγκρατήσει τον ακροατή, εάν επρόκειτο, μολονότι κατάγεται από τέτοιον Πατέρα, να μεταβληθεί σε θηρίο και, παρά την κλήση του στον ουρανό, να έχει φρόνημα γήινο, βιοτικό και υλιστικό. Διότι δεν πρέπει βέβαια να γίνουμε παιδιά Του δια της χάριτος μόνο , αλλά και με τις πράξεις μας. Και τίποτε δε μας εξομοιώνει τόσο με τον Θεό, όσο το να παρέχουμε την συγνώμη μας στους πονηρούς και σε όσους μας αδικούν· όπως ακριβώς λίγο πρωτύτερα είχε διδάξει, όταν έλεγε ότι «ο ήλιος ανατέλλει καθημερινά και για τους πονηρούς και τους αγαθούς».

Θυμᾶμαι σάν σήμερα, τά λόγια ἑνός φίλου ἀπίστου, γιά τή ζωή τοῦ νονού μου, τόν ὁποῖο ὁ Θεός εὐλόγησε μέ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά κατά κόσμον θλιβόταν ὑπερβολικά ὡς τόν θάνατό του.

Θυμάμαι σαν σήμερα, τα λόγια ενός φίλου απίστου, για τη ζωή του νονού μου, τον οποίο ο Θεός ευλόγησε με χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, αλλά κατά κόσμον θλιβόταν υπερβολικά ως τον θάνατό του. Μου είπε ο άπιστος εκείνος: "Μα πώς είναι δυνατόν ο Θεός να επιτρέπει να βασανίζεται τόσο ένας δικός Του; Αν είχατε την αληθινή πίστη, δεν θα ήταν η ζωή του ένα βασανιστήριο. Να μην έχει δουλειά, να τον κοροϊδεύουν οι εργοδότες, να αρρωσταίνει, να γκρεμίζεται το σπίτι του, να θλίβεται τόσο πολύ! Αυτό δεν είναι πίστη, είναι πλάνη!" Και πράγματι, είχα δει κι εγώ αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο, να προσεύχεται με δάκρυα, να ζητάει από τον Θεό να τον πάρει "ΤΩΡΑ!". (Και πράγματι, έφυγε νέος, όταν ο αγώνας του έφθασε στην τελείωση).

Ὁ δαιμονισμένος. Μία ἀληθινή περιγραφή

Όταν φύγη η Αγία Τριάς

Σε ιερή Μονή της Λάρισας όπου βρισκόταν ένας δαιμονισμένος συνέβη το έξης:

Κατά την στιγμή πού ο δαιμονισμένος βρισκόταν στον περίβολο της Μονής άρχισε σαρκαστικά να γελά και να λέγη: «Καλώς τες μου, καλώς τες μου, καλώς τις αδελφούλες μου».

Ο ιερέας της Μονής, ο όποιος δεν έβλεπε κανέναν, ερωτά το Δαιμόνιο- «Τί συμβαίνει; Σε ποιόν λες καλώς τες μου;» Και ό δαιμονισμένος απαντά- «Τώρα σε λίγο θα δεις».

Τί θα δώ, άπαντά ο ιερέας.

«Θα δεις τις τρεις αδελφούλες μου».

Και πράγματι, εκείνη την στιγμή προβάλλουν στο ύψωμα κατευθυνόμενες στην Μονή τρεις γυναίκες.

Μόλις της είδε ο ιερέας κατάλαβε ότι για αυτές μιλούσε το Δαιμόνιο, και αφού γύρισε προς αυτό λέγει- «Τρισκατάρατε, δεν ντρέπεσαι τά πλάσματα του Θεού να τά λες αδελφές σου;»

Και ο Διάβολος- «Μα πώς είναι του Θεού, αφού εμείς καθόμαστε στο κεφάλι τους»!

Ό Ιερέας οργίστηκε και άρχισε να επιτιμά το Δαιμόνιο και να το εξορκίζει στο όνομα του Ιησού Χριστού να σιωπήση.

Το δε Δαιμόνιο φώναξε περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό πού το άκουσαν και οι γυναίκες πού είχαν πλησιάσει και σταμάτησαν.

Φώναζε και έλεγε: «Δεν βλέπεις παπά τά αδέλφια μου, πού είναι επάνω στα κεφάλια τους».

Ο ιερέας όμως επέμενε λέγοντας- «Μα κατηραμένε πώς είναι στην κεφαλή των πλασμάτων του Κυρίου τά αδέλφια σου, οι Δαίμονες;»

Τά πτώματα τῶν αἱρετικῶν καί ἀλλοθρήσκων καί τά ἱερά λείψανα τῆς Ἐκκλησίας μας (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 15η Φεβρουαρίου 2018

 

ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

 

  Ο πνευματικά άνυδρος δυτικός κόσμος προσπαθεί να γεμίσει τα τρομερά ψυχικά κενά του με τη νόθο πνευματικότητα της Άπω Ανατολής. Με τα διδάγματα και τις πρακτικές των εναπομεινάντων συγχρόνων ανατολικών ειδωλολατρικών θρησκευμάτων και κυρίως του Ινδουισμού και του Βουδισμού. 

Οι πρώτες επαφές των δυτικών με τα ανατολικά θρησκεύματα έγιναν κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας, κυρίως των Άγγλων στην ινδική χερσόνησο, (16^ος-17^ος αιώνας). Από δε τα τέλη του 19^ου αιώνα παρατηρούμε μια αθρόα εισβολή τους στην Αμερική και την Ευρώπη και μια άνευ προηγουμένου αποδοχή τους από τους δυτικούς. Δεν θα πρέπει επίσης να παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι δοξασίες των ανατολικών θρησκευμάτων και η ανατολική «πνευματικότητα» αποτέλεσε τη ιδεολογική μήτρα του συγχρόνου αποκρυφιστικού πλέγματος της λεγομένης «Νέας Εποχής». Όπως είναι γνωστό, τόσο η Θεοσοφία, όσο και οι άλλες αποκρυφιστικές οργανώσεις προήλθαν από την «πνευματικότητα» της Άπω Ανατολής και συστηματοποίησαν το πνευματιστικό και αποκρυφιστικό κίνημα της «Νέας Εποχής».

  Στη χώρα μας η κατάσταση είναι εξ’ ίσου τραγική. Οι πρακτικές, η διδασκαλία και γενικά η «πνευματικότητα» των ανατολικών θρησκευμάτων έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής ενός σημαντικού μέρους του ελληνικού λαού. Η αστρολογία, η μαντική, η γιόγκα, ο διαλογισμός, οι πολεμικές τέχνες, η ειμαρμένη, η διατροφή, οι «εναλλακτικές θεραπείες», η κρυσταλλοθεραπεία, η αλατοθεραπεία,το ρέϊκι κ.α. έχουν εξαπλωθεί παντού. Μέχρι στιγμής έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν περισσότερα από τέσσερα βουδιστικά «μοναστήρια», ενώ παράλληλα συνεχώς ξεφυτρώνουν, σαν τα μανιτάρια, ένα πλήθος ινδουιστικών και βουδιστικών θρησκευτικών κοινοτήτων όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα,αλλά και σε μικρότερες επαρχιακές πόλεις.

Κυριακή τῆς Τυρινῆς: Ἡ συγχώρησις τῶν ἀδελφῶν προϋπόθεσις τῆς ἑνώσεώς μας μέ τόν Χριστό († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία εις την Τράπεζαν της Συγχωρήσεως, τη 24η Φεβρουάριου 1992, Κυριακή της Τυρινής.

Ευχαριστούμε τον Κύριο, που μας αξίωσε κι απόψε, αδελφωμένοι όλοι, να εορτάσουμε την Κυριακή της Τυρινής· και θα μας αξιώση μετ’ ολίγον να συγχωρηθούμε και συγχωρημένοι και αγαπημένοι να μπούμε στην ευλογημένη και αγία περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Είναι Παράδοσις της Εκκλησίας μας και του Ορθοδόξου Γένους μας απόψε οι ορθόδοξοι Χριστιανοί και στις πόλεις και στα χωριά, εκεί που υπήρχε παλαιότερα ευσέβεια και όπου υπάρχει ακόμα κάποια ευσέβεια, οι Χριστιανοί να πηγαίνουν στον Εσπερινό της Συγχωρήσεως, να ακούν τα ωραία γράμματα, τα οποία ωθούν την ψυχή του ανθρώπου προς τον πνευματικό αγώνα, και εν συνεχεία να συγχωρούνται από τον ιερέα και μεταξύ των. Και μετά να πηγαίνουν στα σπίτια των, να παραθέτουν κοινή τράπεζα, συγγενείς και φίλοι, και να ευφραίνωνται οικογενειακώς. Και συγχωρεμένοι όλοι οι Χριστιανοί να αρχίζουν την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, και μάλιστα σε μερικά μέρη να κρατούν και το Τριήμερο.

Δυστυχώς τα ξενικά έθιμα, τα οποία εισέβαλαν στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια, κατήργησαν εν πολλοίς αυτήν την ευλογημένη συνήθεια, αυτό το ωραίο ορθόδοξο χριστιανικό έθιμο. Αλλά και κάποια κατάλοιπα του αρχαίου ειδωλολατρικού Ελληνισμού, τα οποία δυστυχώς μέχρι τώρα δεν ξερίζωσε ο Χριστιανισμός και στην πατρίδα μας, οι καρναβαλικές εορτές, οι οποίες τώρα και για λόγους κερδοσκοπικούς προβάλλονται, αντιστρατεύονται αυτήν την ωραία και πνευματική συνήθεια του Ορθοδόξου λαού μας. Το αποτέλεσμα είναι να διασκεδάζη ο λαός αυτές τις ημέρες, αλλά όχι χριστιανικά, και γι’ αυτό να μή έχη και αληθινή χαρά. Ο διάβολος τα κατάφερε έτσι, ώστε οι ημέρες αυτές για πολλούς αδελφούς μας Έλληνες Χριστιανούς από ημέρες πνευματικής προετοιμασίας που είναι για τον αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να γίνωνται ημέρες μεγάλων αμαρτημάτων και αισχρουργιών, διά τας οποίας ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι «αισχρόν έστι και λέγειν» (Έφεσ. ε΄ 12). Ιδίως στις πόλεις εκείνες που γίνονται οι καρναβαλικές εορτές ακολουθούν πολλές φρικτές αμαρτίες των ανθρώπων. Χαίρεται ο διάβολος και λυπείται ο Χριστός. Και όλα αυτά στην Ορθόδοξο πατρίδα μας.

Στο Άγιον Όρος, δόξα τω Θεώ, διατηρείται η Παράδοσις η Ελληνορθόδοξη. Γι’ αυτό και εμείς απόψε συγκεντρωνόμαστε εδώ να τελέσουμε τον Εσπερινό της αγάπης, και μετά και το δείπνο της αγάπης, όπως οι πρώτοι Χριστιανοί που τελούσαν τις αγάπες.

Πᾶσα ἀκαθαρσία μηδέ ὀνομαζέσθω ἐν ὑμῖν_Ἐφ. 5, 3-4_ Ἁγ. Ἱουστίνου Πόποβιτς

Ἡ Σατανική πομπή τοῦ εἰδωλολατρικού καρναβαλιοῦ

του Πρωτ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Καλλιπόλεως Πειραιῶς

 

Ὁ χρόνος γυρίζει καί φεύγει. Καί μαζί μέ τόν χρόνο γερνᾶμε καί φεύγουμε κι ἐμεῖς. Κάθε χρόνο ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει αὐτή τή ρευστότητα καί τήν παροδικότητα τῶν ἐπιγείων πραγμάτων, ἐπαναλαμβάνει τόν ἑόρτιο κύκλο, ἐπισημαίνοντας ὅτι, ἐάν δέν μποῦμε μέσα στόν σωτηριώδη χρόνο, ἐάν δέν ἐνταχθοῦμε μέσα στό γεγονός τῆς Θείας Οἰκονομίας, αὐτός ὁ χρόνος μέσα, στόν ὁποῖο ζοῦμε, δέν ἔχει καμία σημασία. Μερικές φορές, μάλιστα, εἶναι καί ἐπικίνδυνος, ἄν δέν τόν ἀξιοποιήσουμε καταλλήλως.

Νά, λοιπόν, πού καί φέτος ξαναβρισκόμασθε στήν περίοδο τοῦ κατανυκτικοῦ Τριωδίου. Αἰῶνες ἐπί αἰώνων ἑορτάζουμε τήν περίοδο αὐτή τοῦ Τριωδίου. Καί ἐπί τόσους αἰῶνες ἐπισημαίνεται ὄτι θά πρέπει νά προσπαθήσουμε ὅλοι μας, ὅλοι ὅσοι ἔχουμε σχέση μέ τήν Ἐκκλησία, ὅλοι ὅσοι ἔχουμε λάβει τό ἅγιον Βάπτισμα, νά ἐγκαταλείψουμε τίς κοσμικές συνήθειες, νά ἀποκρούσουμε τίς πονηρίες καί μεθοδίες τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος ἰδιαίτερα τίς ἡμέρες αὐτές ἐπιτίθεται, δρᾶ καί ἐνεργεῖ περισσότερο. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἐπιθυμεῖ νά μᾶς προετοιμάσει γιά τόν ἀγώνα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Καί βάζει αὐτές τίς τρεῖς πρῶτες ἑβδομάδες τοῦ Τριωδίου (τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου, τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, τῆς Δευτέρας Παρουσίας καί τῆς Κρίσεως), εἰς τρόπον ὥστε νά μήν μᾶς φανεῖ πολύ δύσκολος ὁ ἀγώνας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἀλλά σιγά-σιγά νά συνηθίσουμε σ’αὐτόν τόν ἀγώνα, ἀκούγοντας τά ἀναγνώσματα, τούς κατανυκτικούς ὕμνους καί τό κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας.

Ποία εἶναι ἡ ἀληθινή νηστεία_Κυρ. τῆς τυροφάγου

π. Νικολάι Ραγκόζιν- Οἱ ἅγιοι θά κρίνουν τόν κόσμο.

 Μαρτυρία από τη ζωή του χαρισματικού Ρώσου πρωθιερέως Νικολάι Ραγκόζιν (1878 - 16 Δεκ. 1961) με Πατερική ερμηνεία.

https://www.youtube.com/watch?v=8Q8dRtWNjd4

Τώρα εἶναι ὁ καιρός γιά νά ἀρχίσει ἡ κρίση ἀπό τό σπίτι τοῦ Θεοῦ πρῶτα, λέει ὁ ἀπόστολος Πέτρος. ΠΑΤΡΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΒΙΤΤΗ.

Ὁἱ δοκιμασίες γιά τούς πιστούς ἀποτελοῦν ἐπίσης κρίση τοῦ Θεοῦ. Ἂν καί νεκρωμένοι ὡς ἓνα βαθμό, ἐνῶ εἶναι ἀκόμα ζωντανοί βιολογικά γιά τήν ἁμαρτία καί ζώντας τή μυστική ζωή  τοῦ Θεοῦ, ὃμως δέν ἒχουν φτάσει ἀκόμα στό σημεῖο πού πρέπει. Εἶναι γι' αὐτό ἀναγκαῖες οἱ δοκιμασίες καί γι' αὐτούς συνεχῶς. Ὁ Θεός ὡς δίκαιος ἀρχίζει πρῶτα ἀπό τούς δικούς του τήν κρίση του, ὃπως μᾶς βεβαιώνει ἡ θεία Γραφή.

8ήμερο προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους ἀπό 17/07/2018 ἕως 24/07/2018

Τιμή συμμετοχής:920€


1η ημ.17/07/2018 Τρίτη: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ - ΑΘΗΝΑ – ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Συνάντηση  το πρωί στο  Αεροδρόμιο Μακεδονία  στις 10:00 και πτήση μέσω Αθηνών με την Aegean air για Τελ Αβίβ.  Άφιξη και επιβίβαση στο λεωφορείο και προσκύνημα στον Άγιο Γεώργιο στη Λύδα. Μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση και ξεκούραση.
1η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ
2η ημ.18/07/2018 Τετάρτη: ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ - ΕΝΤΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ
Θεία λειτουργία και προσκύνημα στην Γεθσημανή στον Τάφο της Παναγίας. Πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση για την οδό του Μαρτυρίου (Via Dolorosa) όπου θα προσκυνήσουμε στο σπίτι των Αγίων Ιωακείμ και Άννης, στο Πραιτώριο (φυλακή του Χριστού) και στο Ναό της Αναστάσεως (Πανάγιο Τάφο, Γολγοθά, Αποκαθήλωση, Εύρεση Τιμίου Σταυρού). Ελεύθερος χρόνος.
2η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ
3η ημ.19/07/2018 Πέμπτη: ΤΙΒΕΡΙΑΔΑ –ΝΑΖΑΡΕΤ - ΚΑΝΑ
Μετά το πρωινό αναχωρούμε για Τιβεριάδα. Καθοδόν προσκυνήματα στον τόπο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ναζαρέτ και στην Κανά (πρώτο θαύμα του Κυρίου μας). Συνεχίζουμε με προσκύνημα στο Όρος Θαβώρ όπου έγινε η Μεταμόρφωση του Κυρίου μας. Εν συνεχεία κατευθυνόμαστε  βόρεια στην πόλη της Τιβεριάδος και προσκυνούμε στην Ιερά Μονή Αγίων Αποστόλων στην Καπερναούμ. Επιστροφή στην Ιερουσαλήμ.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 18 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 18 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Αὐτή εἶναι ἡ ὁδός τοῦ Χριστοῦ

Κάποτε ένας εὐσεβής ἄνθρωπος... σέ ὅλη τή ζωή του παρακαλοῦσε τόν Κύριο νά τόν ἀξιώσει νά βρεῖ μαρτυρικό θάνατο καί, ὅταν πλησίασε ἡ ὥρα τοῦ εἰρηνικοῦ του τέλους, τότε εἶπε μέ θλίψη : «Ὁ Κύριος δέν ἄκουσε τήν προσευχή μου».

18 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Λέοντος πάπα Ρώμης, τῶν Ἁγίων Λέοντος καὶ Παρηγορίου Μαρτύρων, Ἀγαπητοῦ Ὁμολογητοῦ, τῶν Ἁγίων Ἀγρίππα, Βικτωρίνου, Δωροθέου καὶ Θεοδούλου Μαρτύρων, Πιουλίου Μάρτυρα, τῶν Ἁγίων Λουκίου, Σιλβανοῦ, Ρουτουλίου, Κλασσικοῦ, Σεκουνδίνου, Φρουκτουλίου καὶ Μαξίμου Μαρτύρων, Κοσμᾶ Ὁσίου, Νικολάου Πατριάρχου.

O Ἅγιος Λέων

Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ρώμη περὶ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ. καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας (450-457 μ.Χ.). Διετέλεσε διάκονος τῶν Ἐπισκόπων Ρώμης Καλλίστου καὶ Σίξτου (432-440 μ.Χ.) καὶ ἐξαιτίας τῆς πολλῆς ἀρετῆς, τῆς συνέσεως καὶ τῆς καθαρότητας τοῦ βίου του χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ρώμης στὶς 29 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 440 μ.Χ.
Κατὰ τὴν Δ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ποὺ συνῆλθε στὴ Χαλκηδόνα, τὸ ἔτος 451 μ.Χ., προσέφερε μεγάλη ὑπηρεσία στὴν ὀρθόδοξη ἀλήθεια διὰ τῆς ἐνεργοῦ καὶ φωτισμένης συμβολῆς του.
Ἀπέστειλε σὲ αὐτὴν τέσσερις ἀντιπροσώπους του, ἡ δὲ ἐπιστολὴ τὴν ὁποία ἀπηύθυνε πρὸς τὴ Σύνοδο καθόριζε μὲ ὅλη τὴν ἀκρίβεια καὶ τὸ φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας περὶ τοῦ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὶς δυὸ φύσεις τοῦ Κυρίου, τὴ θεία καὶ τὴν ἀνθρώπινη.
Ὁ Ἅγιος Λέων κοιμήθηκε σὲ βαθὺ γῆρας στὶς 10 Νοεμβρίου 460 μ.Χ. μὲ εἰρήνη καὶ ἡ Σύναξή του ἐτελεῖτο στὴ Μεγάλη Ἐκκλησία.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, ὀρθοδοξία, ὑπεστήριξας, τὴν Ἐκκλησίαν, ὡς πολύφωνον τοῦ πνεύματος ὄργανον ἐκ γὰρ Δυσμῶν ἀναλάμψας ὡς ἥλιος, αἱρετικῶν τὴν ἀπάτην ἐμείωσας, Λέων Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

18 Φεβρουαρίου. ✝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ. Ἀνάμνησις τῆς ἀπό τοῦ παραδείσου ἐξορίας τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ. Λέοντος πάπα Ρώμης Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. τῆς τυρινῆς. (Ρωμ. ιγ΄ 11 - ιδ΄ 4).

Ρωμ. 13,11         Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν.

Ρωμ. 13,11                 Και αυτά θα τα πράττωμεν, έχοντες υπ' όψιν μας την προσωρινότητα και βραχύτητα της παρούσης ζωής· και ότι ακόμη είναι πλέον ώρα να εξυπνήσωμεν από τον ύπνον της πνευματικής ραθυμίας, που μας κάνει νωθρούς δια τα καλά έργα. Διότι τώρα είναι πιο κοντά η ημέρα της σωτηρίας και απολυτρώσεώς μας, παρ' όσον ήτο τότε που επιστεύσαμεν.