Τό μεγάλο κακό τῶν προφάσεων γιά τίς ἁμαρτίες μας, Κυριακή ΙΑ΄ Λουκᾶ, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τό μεγάλο κακό τῶν προφάσεων γιά τίς ἁμαρτίες μας, Κυριακή ΙΑ΄ Λουκᾶ, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-12-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως: Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 9 - 10

⁹ Πίστει παρῴκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ¹⁰ ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 32 - 40

³² Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει με γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ, Σαμψών, Ἰεφθάε, Δαυῒδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, ³³ οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ³⁴ ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ³⁵ ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ³⁶ ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ³⁷ ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ³⁸ ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐπὶ ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. ³⁹ Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, ⁴⁰ τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι. 

Ποῦ πᾶτε,Ἕλληνες; Γιατί δέν αἰσθανόμεθα τό βάρος τῆς ἁμαρτίας;

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης

 

"Ὁ Θεός ἀποστρέφει τό πρόσωπό Του ἀπό τούς Ἕλληνας αὐτή τήν ὥρα..''

 

''Θέλω νά πῶ καί δυό λόγια γιά τήν ἀμετανοησία, τήν ὁποία ἔχομε οἱ ἄνθρωποι οἱ σημερινοί. Δέν μετανοοῦμε, ἀλλά πορεύεται ἕκαστος κατά τό θέλημά του, κατά τή σκέψη του πού τρέχει πρός τήν ἁμαρτία ἀκατάσχετα. Ποῦ πᾶτε, Ἕλληνες; Γιατί δέν αἰσθανόμεθα τό βάρος τῆς ἁμαρτίας; Γι᾽ αὐτό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας εἶναι πού ὁ Θεός ἀποστρέφει τό πρόσωπό Του ἀπό τούς Ἕλληνας αὐτή τήν ὥρα. Τά ἄλλα ἔθνη βαδίζουν τόν δρόμο τῆς ἀπώλειάς τους. Ἀλλά ὄχι κι ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, νά βαδίσομε στόν δρόμο τῆς ἀπώλειας, πού μᾶς ἔχει ὁ Θεός ἔθνος δικό Του και ἐμεῖς τρέχομε ἀκατάσχετα στήν ἀπώλεια ἀπ᾽ τήν ἀμετανοησία μας. ’Εμεῖς ὅμως δέν μετανοοῦμε. Εἴθε, χριστιανοί μου ἀδελφοί, νά μή μᾶς ἐγκαταλείψει ὁ Κύριος μέχρι τέλους. Νά μήν ἀποστρέψει τό πρόσωπον Αὐτοῦ καί στείλει τούς λύκους ἐδῶ μέσα καί μᾶς κατασπαράξουν. Ἐάν προσέξετε τά λόγια μου αὐτή τήν ὥρα καί συνετιστοῦμε κυβερνῶντες καί κυβερνώμενοι καί ἐπιστρέψουμε πρός Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν, θά σωθοῦμε, χριστιανοί μου ἀδελφοί. Θά σωθοῦμε!

Μήν ἔχεις περιέργεια νά μέ δεῖς...

Διηγήθηκε Γέροντας Αγιαννανίτης : 

"Πριν 40 περίπου χρόνια ήμουν Δικαίος, και ένα βράδυ μόλις σουρούπωνε, πηγαίνω και κλείνω την εξώθυρα. Μόλις έκλεισα, άκουσα απ΄ έξω μια φωνή σοβαρή και συνάμα ειρηνική να μου λέει : 

"Μην ανοίγεις. Μέσα στον φούρνο σου έχεις παξιμάδια. Βάλε σ΄ ένα τσουβάλι παξιμάδια, φέρτο και άφησέ το στο τάδε μέρος. Έχουμε ανάγκη. Είμαστε αρκετοί και προσευχόμαστε για σας. Μην έχεις περιέργεια να με δεις". 

Έκανα όπως μου είπε το άγνωστο αυτό πρόσωπο. Είχα όμως την περιέργεια να δω ποιος είναι.

"Κάθε μήνα ερχόταν αυτός ο μοναχός, αλλά δεν τον έβλεπα. Άλλοτε άκουγα τη φωνή του, ενώ ήμουν μέσα στην Εκκλησία ή στο υπόγειο. Κάθε φορά άφηνα το τσουβάλι με τα παξιμάδια νύχτα σε ορισμένο μέρος και έφευγα. Την επομένη έλειπε.

Γιῶργος Παπαθανασόπουλος, Ὁ Πάπας διόρθωσε τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ

Ο Πάπας διόρθωσε τον λόγο του Χριστού

 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

            Ο Πάπας διόρθωσε τον λόγο του Χριστού. Συγκεκριμένα, όπως έγραψε η έγκυρη ιταλική εφημερίδα “Corriere della Sera” (7 Δεκεμβρίου 2017, σελ. 18), στον Πάπα δεν άρεσε  το σημείο «...και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν» της Κυριακής προσευχής, την οποία  υπέδειξε στους μαθητές του  και σε όλους τους Χριστιανούς ο Χριστός να λένε (δηλαδή το «Πάτερ ημών»). Όπως είπε ο Πάπας, σε συνέντευξή του προς τον θεολόγο Don Marco Pozza, άλλαξε το συγκεκριμένο σημείο της  προσευχής με το «...και μη μας εγκαταλείψεις στον πειρασμό».

 Βεβαίως η έννοια του «εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν» δεν είναι «μην μας εγκαταλείψεις», αλλά ... «μην μας εισαγάγεις σε πειρασμό». Το «εισενέγκης» είναι υποτακτική αορίστου του ρήματος εισφέρω. Το λεξικό των Liddell - Scott το μεταφέρει στα νεοελληνικά, ως «εισάγω».  Η απόδοση του ρήματος «εισενέγκης» στη Vulgata, στη λατινική δηλαδή μετάφραση του πρωτοτύπου ελληνικού κειμένου, από τον Άγιο Ιερώνυμο, είναι πιστή. Χρησιμοποίησε το ρήμα «inducere», που σημαίνει «εμβάλλω», όμως με τη λογική του ο Πάπας δεν την δέχθηκε και την άλλαξε...

Ἄς προσέχουμε τί λέμε

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος )

Δια τούτο βέβαια σου έδωσεν ο Θεός το στόμα, δια να ευχαριστής αυτόν, δια να οικοδομής τον πλησίον, διότι εάν κρημνίζης την οικοδομήν, είναι καλύτερον να σιγάς και ποτέ να μη ομιλής. Διότι και τα χέρια του τεχνίτου, όταν μάθουν να κατεδαφίζουν αντί να αποτελειώνουν τους τοί χους, θα ήτο δίκαιον να αποκόπτωνται. Καθ' όσον και ο ψαλμωδός αυτό λέγει: «Θα αποκόψη ο Κύριος όλα τα δόλια χείλη». Αυτό είναι η αιτία όλων των κακών, το στόμα, μάλλον δε όχι το στόμα, άλλ' αυτοί που κάνουν κακήν χρήσιν αυτού. 

Απ' αυτό προέρχονται αι ύβρεις, αι κακολογίαι, αι βλασφημίαι, η φλόγα των ηδονών, οι φόνοι, αι μοιχείαι, αι κλοπαί, όλα απ' αυτό γεννώνται. Και πως γεννώνται οι φόνοι; θα ειπή κάποιος.Από την ύβριν έφθασες εις την οργήν, από την οργήν εις τα τραύματα, από τα τραύματα εις τον φόνον. Πως αι μοιχείαι; Η τάδε σε αγαπά, λέγει, είπε κάτι δια σε το καλόν, εχάλασε την διάθεσίν σου, έπειτα και εις σε ανάπτεται η επιθυμία. 

Δια τούτο ο Παύλος έλεγεν: «Εάν υπάρχη κάποιος καλός λόγος». Επειδή λοιπόν τα αμέτρητα λόγια είναι πολλά, ορθώς ωμίλησεν ακαθόριστα, παραγγείλας να είναι εκείνοι οι λόγοι μας και δίδων τύπον ομιλίας. 

Πότε ἐπιτρέπεται ἡ συναναστροφή μέ τούς κατά σάρκα συγγενεῖς, Εὐεργετινός, Τομ. 1, ὑποθ. ΙΕ΄_Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ μή κατ'ἐπίγνωσιν ζηλωτής ... Ἅγιος Νεκτάριος

Ἐν πᾶσι τούτοις ἥμαρτον ἔτι, Ὀλιγοπιστία_Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης_Ἀγίου Παϊσίου_77ος Ψαλμός , στίχος 32

Ἕνα θαῦμα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη, τῆς Κρονστάνδης ἐν ζωή

Το καλοκαίρι του 1893, ο βραδύγλωσσος Ιερορράπτης Π. Γ. Θεοδώροβιτς, περίμενε στη Μόσχα ανάμεσα στο πλήθος για το θαύμα. Άρχισε να φωνάζει τραυλίζοντας φοβερά:

- Μπάτιουσκα, προσευχηθείτε για μένα.

Ο Άγιος Ιωάννης τον χτύπησε με το δεξί χέρι, στο αριστερό μάγουλο και τον διέταξε:

Ἡ ἐπιγραφή στήν πόρτα τοῦ κελλιοῦ τοῦ γέροντα Σωφρονίου ἔγραφε...

 
Ἡ ἐπιγραφή στήν πόρτα τοῦ κελλιοῦ τοῦ γέροντα Σωφρονίου ἔγραφε:Αἴθουσα ἀναμονῆς τοῦ θανάτου

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/09/blog-post_310.html?m=1

ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ, Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - ΣΑΒΒΑΤΟ κς΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΠΙΣΤ. (Γαλ. γ΄ 8-12)

Γαλ. 3,8             προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη.

Γαλ. 3,8                     Επειδή δε η Αγία Γραφή προείδεν ότι από την πίστιν και δια μέσου της πίστεως έμελλεν ο Θεός να δικαιώση και σώση τα έθνη, προανήγγειλε την χαρμόσυνον αγγελίαν στον Αβραάμ, ότι “δια σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη” και όχι μόνον το ιουδαϊκόν.

Γαλ. 3,9             ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ.

Γαλ. 3,9                     Ωστε παίρνουν τας ευλογίας του Θεού και ευλογούνται μαζή με τον πιστόν Αβραάμ όσοι πιστεύουν, είτε Εβραίοι είναι είτε εθνικοί.

Γαλ. 3,10           Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσί· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά·

Γαλ. 3,10                   Διότι όσοι ευρίσκονται κάτω από τας τυπικάς διατάξστου Νομου, ευρίσκονται υπό την κατάραν. Επειδή εις αυτόν τούτον τον Νομον έχει γραφή· “είναι καταράμενος καθένας που δεν μένει πιστός και δεν τηρεί όλα όσα είναι γραμμένα στο βιβλίον του Νομου”.

Γαλ. 3,11           ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ, δῆλον· ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.

Γαλ. 3,11                    Οτι δε δια μέσου του μωσαϊκού Νομου κανείς δεν παίρνει την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού, είναι φανερόν. Διότι εις αυτόν τούτον τον Νομον γράφεται, ότι “ο δίκαιος θα ζήση και θα επιτύχη την σωτηρίαν του δια της πίστεως”.

Γαλ. 3,12           ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ᾿ ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς. 

Γαλ. 3,12                   Ο Νομος όμως δεν στηρίζεται εις την πίστιν και δεν δίδει δικαίωσιν δια της πίστεως, αλλ' όπως γράφεται εις αυτόν, “εκείνος ο άνθρωπος που ετήρησεν όλα τα προστάγματα του Νομου, αυτός θα ζήση δι' αυτών”. (Κανείς όμως δεν ημπόρεσε ούτε θα ημπορέση να τηρήση όλον τον Νομον, και άρα όλοι ευρίσκονται υπό κατάραν εξ αιτίας των παραβάσεων του).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - ΣΑΒΒΑΤΟ ιβ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΛΟΥΚΑ (Λκ. ιγ΄ 19-29)

Λουκ. 13,19        Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ κόκκῳ σινάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔβαλεν εἰς κῆπον ἑαυτοῦ· καὶ ηὔξησε καὶ ἐγένετο εἰς δένδρον μέγα, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατεσκήνωσεν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ.

Λουκ. 13,19               Είπε ο Κύριος αυτή την παραβολή: Είναι όμοια η βασιλεία του Θεού με ένα κόκκον σιναπιού, τον οποίον ένας άνθρωπος επήρε και τον έσπειρεν στον κήπον του· και εμεγάλωσε και έγινε δένδρον μεγάλον και τα πτηνά του ουρανού εφώλιασαν εις τα κλωνάρια του”.(Μικρά και ασήμαντος φαίνεται η Εκκλησία του Χριστού. Θα γιγαντωθή όμως, θα απλωθή εις όλην την οικουμένην και θα περιλάβη αναρίθμητα πλήθη ανθρώπων).

Λουκ. 13,20        Πάλιν εἶπε· τίνι ὁμοιώσω τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ;

Λουκ. 13,20              Παλιν είπε· “με τι να παρομοιάσω την βασιλείαν του Θεού;

Λουκ. 13,21        ὁμοία ἐστὶ ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἔκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον.

Λουκ. 13,21               Είναι ομοία με προζύμι, που το επήρε μία γυναίκα και το ανακάτεψε εις τριάντα και πλέον κιλά αλεύρι, έως ότου όλο το ζυμάρι εζυμώθη και έγινε κατάλληλο για ψωμί.(Η βασιλεία του Θεού φαίνεται μικρά, αλλά έχει τεραστίαν δύναμιν, δια να ζυμώση σιγά-σιγά και μεταβάλη στο καλύτερον την ανθρωπότητα).

Λουκ. 13,22        Καὶ διεπορεύετο κατὰ πόλεις καὶ κώμας διδάσκων καὶ πορείαν ποιούμενος εἰς Ἱερουσαλήμ.

Λουκ. 13,22              Και επερνούσε μέσα από πόλεις και χωριά διδάσκων το ευαγγέλιον, ενώ συγχρόνως εξακολουθούσε να κατευθύνεται εις την Ιερουσαλήμ.

Λουκ. 13,23        εἶπε δέ τις αὐτῷ· Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι; ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς·

Λουκ. 13,23              Τον ερώτησε δε κάποιος· “Κυριε, ολίγοι τάχα είναι εκείνοι, που σώζωνται;” Εκείνος δε είπε προς αυτούς, που τον ακολουθούσαν·

Λουκ. 13,24        ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πολλοί, λέγω ὑμῖν, ζητήσουσιν εἰσελθεῖν καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν.

Λουκ. 13,24              “αγωνίζεσθε να εισέλθετε εις την βασιλείαν του Θεού, δια της στενής πύλης, από την θύραν και τον δρόμον που απαιτούν κόπους και θυσίας. Σας λέγω δε, ότι πολλοί θα ζητήσουν να μπουν, αλλά επειδή δεν έχουν σταθεράν την απόφασιν να αγωνισθούν, δεν θα ημπορέσουν να το επιτύχουν.

Λουκ. 13,25        ἀφ᾿ οὗ ἂν ἐγερθῇ ὁ οἰκοδεσπότης καὶ ἀποκλείσῃ τὴν θύραν, καὶ ἄρξησθε ἔξω ἑστάναι καὶ κρούειν τὴν θύραν λέγοντες· Κύριε Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν· καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ.

Λουκ. 13,25              Οταν δε κάποτε σηκωθή ο οικοδεσπότης και κλείση καλά την θύραν και αρχίσετε σεις να στέκεσθε έξω και να κτυπάτε λέγοντες· Κυριε, Κυριε άνοιξέ μας, τότε θα αποκριθή και θα σας πη· Δεν ξέρω από που είσθε. Δεν σας γνωρίζω καθόλου, (Ανοικτή θύρα, δια να εισέλθωμεν εις την βασιλείαν του Θεού, είναι η παρούσα ζωη. Οταν όμως την κλείση ο θάνατος, μάλιστα δε η δευτέρα παρουσία, τότε ποτέ πλέον δεν θα ξανανοίξη δια τους αμετανοήτους αμαρτωλούς).

Λουκ. 13,26        τότε ἄρξεσθε λέγειν· ἐφάγομεν ἐνώπιόν σου καὶ ἐπίομεν, καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἡμῶν ἐδίδαξας·

Λουκ. 13,26              Τοτε θα αρχίσετε να λέγετε. Εφάγαμε και επιαμε εμπρός σου. Και εις τας πλατείας μας, όπου ήμεθα συγκεντρωμένοι, εδίδαξες και σε ηκολουθήσαμεν.

Λουκ. 13,27        καὶ ἐρεῖ· λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ· ἀπόστητε ἀπ᾿ ἐμοῦ πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀδικίας.

Λουκ. 13,27              Και θα πη τότε ο οικοδεσπότης· Σας λέγω τούτο, δεν ξεύρω από που είσθε, φύγετε μακρυά από εμέ όλοι όσοι επράξατε αδικίας και εμείνατε αμετανόητοι.

Λουκ. 13,28        ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων, ὅταν ὄψησθε Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ καὶ πάντας τοὺς προφήτας ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, ὑμᾶς δὲ ἐκβαλλομένους ἔξω,

Λουκ. 13,28              Εκεί, μακρυά από την βασιλείαν του Θεού, εις την αιωνίαν καταδίκην, θα είναι ο θρήνος και τα δάκρυα, το τρίξιμο των δοντιών από τον ανυπόφορον πόνον, όταν θα ίδετε τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ και όλους τους προφήτας εις την βασιλείαν του Θεού, σας δε να διώχνουν έξω.

Λουκ. 13,29        καὶ ἥξουσιν ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν καὶ ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ νότου, καὶ ἀνακλιθήσονται ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ. 

Λουκ. 13,29              Και θα έρθουν πλήθος άνθρωποι από τα διάφορα σημεία της οικουμένης, από την Ανατολήν και την Δυσιν, από τον Βορράν και το Νοτον, και θα παρακαθίσουν ολόχαροι στο τρισμέγιστο τραπέζι της βασιλείας του Θεού.